เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่168
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-26 12:06:28
บทที่เกี่ยวข้อง
รักสำรอง ตอนที่169
"โอกาสหน้าเชิญอีกนะครับ"พนักงานเอ่ยลาเราทั้งคู่พร้อมกับก้มศีรษะให้เราทั้งคู่อย่างเคารพ ฉันก็ยิ้มให้กับเขาและก้มศีรษะให้เขากลับคืนไปก่อนที่เราสองคนจะพากันเดินออกมาจากห้องอาหารแห่งนั้น ที่ถูกสร้างอยู่ภายในภัตตาคารหรูหราแห่งนี้ ที่มีอยู่หลายชั้นทำเป็นร้านอาหารอย่างเดียวโดยแบ่งเป็นอาหารประเทศต่างๆและมีอาหารทุกอย่าง"คุณเควินขนาดไม่ค่อยได้อยู่ที่เมืองไทยแต่กลับรู้จักร้านอาหารอร่อยๆแบบนี้ด้วยหรือคะ?"ฉันเอ่ยถามคุณเควินไปในขณะที่เราสองคนเดินมาตามทางเดินแล้วเพื่อจะไปยังโรงจอดรถของภัตตาคารแห่งนี้ที่มีไว้ให้ลูกค้าได้มาจอด"ผมก็แค่ตามมาจากที่เขารีวิวในโซเชียลนะครับ""ผมไม่ค่อยได้มาเมืองไทยสักเท่าไหร่....จะมาก็แค่มาประชุมประชุมเสร็จก็บินกลับฝรั่งเศสเลย"คุณเควินว่าพร้อมกับหันมายิ้มหวานให้ฉัน ฉันก็ยิ้มกับไปให้เขา"ว่าแต่คุณเอริจะไปไหนต่อหรือเปล่าครับ?""อ้อริว่าจะไปดูคอนโดนะคะ""คุณเอริจะไปดูคอนโดหรือครับ?"คุณเควินเอ่ยถามฉันพร้อมกับหยุดชะงักฝีเท้าลงอย่างคนที่ตกใจ"ใช่ค่ะ....คุณเควินมีอะไรหรือเปล่าคะ?"ฉันเองก็ต้องหยุดเดินตามคุณเควินและหันไปมองหน้าเขาอย่างสงสัย"พอดีผมมีคอนโดอยู่นะครับ....ผมใช้เป็นที่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26รักสำรอง ตอนที่170
สองชั่วโมงต่อมาคอนโด Zชั้นที่29คอนโด เควินเอริ ฐิติมน......."ชอบไหมครับ?"คุณเควินเอ่ยถามฉันขึ้นหลังจากที่เราทั้งคู่เดินชมวิวภายในห้องของคอนโดนี่มาได้เกือบชั่วโมงกว่าๆแล้ว โดยสำรวจทุกซอกทุกมุม ซึ่งมันถูกใจฉันมาก ทั้งการตกแต่งและสีโทนห้องน่าอยู่มาก มีสองห้องนอนสามห้องน้ำ หนึ่งห้องนั่งเล่นหนึ่งห้องครัวพร้อมเฟอร์นิเจอร์ครบครันรวมไปถึงห้องทำงานด้วยฉันละสายตาจากห้องโถงเบื้องหน้ากลับไปมองหน้าคุณเควินที่เดินตามหลังฉันมา ฉันก็ยิ้มให้เขาที่ยิ้มให้ฉันอยู่ก่อนแล้ว"ชอบมากค่ะ.....สวยมากค่ะถูกใจริมากด้วยค่ะ"ฉันตอบคุณเควินไปเสียงใสตามความจริงก่อนจะเดินไปทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาที่ตั้งอยู่ใจกลางของห้องโถงที่ฉันกับคุณเควินมาหยุดยืนคุยกัน"แล้วตกลงคุณเอริสนใจจะรับไปดูแลต่อไหมครับ?"คุณเควินเดินไปรินน้ำจากเหยือกใส่แก้วให้ฉันพร้อมกับเอ่ยถามฉันขึ้น ฉันก็ยิ้มแหยๆให้เขาก่อนจะยื่นมือไปรับแก้วน้ำเปล่าที่คุณเควินยื่นมาให้ฉัน"สนใจค่ะแต่ว่าราคาน่าจะ......"ฉันเอ่ยออกไปอย่างติดขัด คุณเควินก็ยิ้มกริ่มออกมาก่อนจะเดินไปทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาที่เป็นที่นั่วเดียวอีกตัวที่อยู่ข้างๆตัวที่ฉันนั่งก่อนจะยกแก้วน้ำในมือเขาขึ้นดื
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26รักสำรอง ตอนที่171
เขารู้ได้ยังไงว่าฉันเก่งเรื่องงานบริหาร "แหะๆๆผมขอโทษด้วยนะครับที่เสียมารยาทสืบเรื่องของคุณ" "แต่ผมไม่ได้มีเจตนาร้ายแอบแฝงนะครับ"คุณเควินว่าพลางยกมือขึ้นมาตรงหน้าฉันอย่างร้อนรนใจ ฉันก็ยิ้มขำกับท่าทางของเขา "ค่ะไม่เป็นไรค่ะ.....ก็อย่างที่คุณเควินรู้มา.....ริเบื่องานบริษัทมากแล้วค่ะ.....อยากจะลองโบยบินบนท้องฟ้าดูบ้าง" "อ้อครับ.....งั้นผมก็ภาวนาให้คุณได้งานอย่างที่ใจคุณต้องการนะครับ" "ค่ะ.....ขอบคุณค่ะ....ริว่าริคงต้องขอตัวกลับก่อนค่ะ" "งั้นเดี๋ยวผมขับรถไปส่งครับ" "ไม่เป็นไรหรอกค่ะ.....เชิญคุณเควินตามสบายเถอะค่ะ" "แต่......" "คุณจะขับรถของคุณเองไปส่งริทั้งที่ริก็ขับรถของตัวเองกลับอย่างงั้นหรือคะ.....ริว่ามันแปลกๆนะ"ฉันพูดอธิบายต่อ คุณเควินก็ยิ้มบางๆออกมาเมื่อเขาคิดตามที่ฉันพูด เพราะมันแปลกมากไปจริงๆนั้นแหละ "เอาอย่างงั้นก็ได้ครับว่าแต่ผมขอเบอร์ติดต่อคุณเอริไว้หน่อยได้ไหมครับ"คุณเควินว่าพร้อมกับยื่นสมาร์ทโฟนเครื่องหรูสีดำของเขาส่งมาให้ฉัน ฉันก็ยิ้มกริ่มให้เขาก่อนจะยื่นมือไปรับสมาร์ทโฟนมาจากมือเขาและจัดการพิมพ์ไอดีไลน์ของฉันให้เขาไป "และพบกันค่ะ" "แล้วพบกันเช่นกันครับ"ฉันเอ่ยลา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26รักสำรอง ตอนที่172
20:30น.บ้านเอริห้องนอนเอริเอริ ฐิติมน.....พรึ่บตุ๊บฉันโยนกระเป๋าสะพายลงบนที่นอนติดสปริงขนาดใหญ่พร้อมกับทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนตามอย่างเหนื่อยล้ามาทั้งวันพร้อมกับปิดเปลือกตาลงเพื่อพักผ่อนสายตาและปล่อยความคิดให้ว่างเปล่า ไม่นึกถึงเรื่องอะไรอีกอีกสองวัน ขุนศึกก็จะหมั้นแล้วสินะ ฉันคงจะไม่ไปล่ะ เพราะเขาไม่ได้ชวนฉันหนิ ฉันจะไปทำไมล่ะจริงไหม"เห้อ........."ฉันผ่อนลมหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะผุดลุกขึ้นจากที่นอนเพื่อจะนำพาร่างกายของตัวเองไปชำระร่างกายอาบน้ำให้สบายตัว วันนี้ฉันตะลอนไปตั้งหลายที่กว่าจะได้กลับบ้านก็มืดค่ำอีกแล้ว จะว่าไป บ้านหลังใหญ่โตขนาดนี้แต่มีฉันอยู่แค่คนเดียวมันก็เหงาๆเหมือนกันนะฉันใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวไม่นานก็เสร็จ พร้อมกับเดินออกมาทาครีมบำรุงผิวกายและผิวหน้าที่หน้าโต๊ะกระจกขนาดใหญ่ และสายตาของฉันก็มองไปเห็นไดร์เป่าผม ก็อดที่จะนึกถึงขุนศึกไม่ได้ที่เขาเคยยืนเป่าผมให้ฉันจนแห้งแทบจะทุกครั้งที่เราอยู่ด้วยกัน เขาคอยเอาใจใส่ฉันอยู่เป็นประจำ "คิดถึงเขาอีกแล้วสินะ"ฉันเอ่ยพึมพำออกมาพร้อมกับยิ้มบางๆให้ตัวเองในกระจกก่อนจะเลิกสนใจไดร์เป่าผมและลุกขึ้นยืนเพื่อจะลงไปด้านล่างของบ้านเพื่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26รักสำรอง ตอนที่173
ขุนศึกก็จ้องฉันตาเขม่นเหมือนเขาโกรธฉันมาก ฉันไปทำอะไรให้เขาโกรธล่ะ เรื่องที่ฉันว่าเขาวันนั้นเหรอ เรื่องก็ผ่านมาเป็นอาทิตย์แล้วแต่ทำไม่เพิ่งมาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟเอาตอนนี้ได้ล่ะ"หึก็เธอไปเจอเหยื่อใหม่แล้วสินะ""มันรวยด้วยหนิ.....เจ้าของสายการบินเลยนี่เนอะ""รวยกว่าฉันอีก"ฉันขมวดคิ้วมองหน้าขุนศึกอย่างงุนงงที่เขาพูดเรื่องอะไรออกมา ใครคือเหยื่อใหม่และใครคือเจ้าของสายการบิน"พูดบ้าอะไรปล่อยฉันฉันเจ็บ!!!"ฉันว่าพร้อมกับบิดข้อมือไปมาเพื่อให้หลุดพ้นจากการจับกุมของขุนศึกแต่ดูเหมือนยิ่งฉันขัดขืนเขา เขาก็ยิ่งบิดข้อมือฉันพร้อมกับกำแน่นจนฉันรู้สึกปวดข้อมือไปหมด"อย่าทำมาเป็นตอแหลหน้าตายหน่อยเลย"เพลี๊ยฉันใช้มืออีกข้างที่ว่างอยู่ตบเข้าไปที่ใบหน้าหล่อของขุนศึกฉาดใหญ่เต็มแรงจนใบหน้าหล่อของเขาหันไปตามแรงตบของฉัน"นายอย่าคิดว่าการที่ฉันยอมขายศักดิ์ศรีให้นายและยอมเป็นเมียนายแล้วนายจะมาด่าว่าฉันดูถูกฉันยังไงก็ได้""ฉันไม่ชอบ!!!"ฉันตะโกนใส่หน้าขุนศึกไปพร้อมกับน้ำสีใสที่เริ่มเอ่อคลอที่ดวงตาของฉัน"อย่าทำให้ฉันต้องรู้สึกแย่กับนายไปมากว่านี้เลยขุนศึก""นายก็กำลังจะหมั้นแล้ว.....เลิกยุ่งกับฉันสักทีเถอะ"ฉันเอ่ยบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26รักสำรอง ตอนที่174
30นาทีต่อมาคอนโด ขุนศึกตุ๊บ"อื้อ!!!"ฉันส่งเสียงร้องในลำคอออกมาอย่างเจ็บปวดเมื่อร่างของฉันโดนขุนศึกเหวี่ยงให้ลงบนโซฟาตัวใหญ่อย่างแรง จนฉันรู้สึกเจ็บแขนและจุกท้องไปหมด แต่ก็ร้องไม่ได้ เพราะปากของฉันยังไม่ได้ถูกขุนศึกปล่อยให้เป็นอิสระ ข้อมือของฉันก็เช่นกัน"เจ็บเหรอ?"ขุนศึกเดินมายืนตรงหน้าฉันที่พยายามตะเกียกตะกายร่างให้ลุกขึ้นนั่งจากโซฟาอย่างยากลำบากพลางเอ่ยถามฉันด้วยสีหน้าเข้มขรึมฉันก็ทำเป็นไม่สนใจเขาและก้มหน้าพยายามบิดข้อมือตัวเองเพื่อให้เชือกที่รัดข้อมือฉันอยู่ได้หลุดออกไป แต่ยิ่งฉันทำแบบนั้นมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งแสบข้อมือมากขึ้นและรู้สึกเหมือนจะเริ่มมีเลือดซึมออกมาแล้วด้วย พรึบ"เอริ!!!"ขุนศึกจับข้อมือฉันให้เลิกขึ้นไปเหนือศีรษะพร้อมกับดันแผ่นหลังของฉันให้แนบชิดติดกับพนักโซฟาและตะโกนใส่หน้าฉันแววตาดุดันแข็งกร้าวจนน่ากลัว เขาคงจะไม่พอใจฉันที่ฉันทำเป็นไม่สนใจเขาสินะ พรึบปากของฉันถูกขุนศึกกระชากเนคไทออกไปจากปากของฉันอย่างแรงจนฉันรู้สึกเจ็บขึ้นมา แต่ฉันก็พยายามทำตัวให้นิ่งมากที่สุด "เธออยากลองดีกับฉันเหรอวะ!!"ขุนศึกตะโกนใส่หน้าฉันเสียงเหี้ยมใบหน้าแดงก่ำ เขาโกรธฉันเป็นฟืนเป็นไฟขนาดน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26รักสำรอง ตอนที่175
"อย่าทำมาเป็นรู้ดี....เรื่องของฉันหน่อยเลย!!!"ขุนศึกตะโกนใส่หน้าฉันเสียงดังจนฉันแสบเเก้วหู เขาโกรธฉันแล้ว เขาโกรธฉันจริงๆขึ้นมาแล้ว"อื้อฮือ"ฉันร้องอื้ออึ้งในลำคอมาเมื่อคราวนี้ขุนศึกตะโกนใส่หน้าฉันเสร็จเขาก็ขึ้นคร่อมร่างฉันพร้อมกับจับมือของฉันขึ้นเหนือศีรษะและจัดการก้มหน้าหล่อๆของเขามาซุกไซ้ซอกคอของฉันอย่างรุนแรงจนฉันแสบคอไปหมดฉันพยายามดีดดิ้นตัวให้หลุดจากการจับกุมและการกระทำที่ป่าเถื่อนของเขาแต่มันก็ไม่เป็นผล"พี่ขุน!!!"เสียงแผดดังจนแสบแก้วหูของผู้หญิงดังขึ้นทำให้ฉันตกใจเบิกตาโพลงขึ้นซึ่งขุนศึกเองก็ตกใจไม่ต่างจากฉันเขาหยุดการกระทำและหันไปมองที่ต้นตอของเสียงนั้นทันทีฉันเองก็หันมองตามไปก็พบกับร่างเล็กของผู้หญิงคนหนึ่งที่เธออยู่ในชุดเดรสสีขาวกำลังยืนทำหน้าตาไม่พอใจอยู่ด้านหลังของขุนศึกและยังไม่ทันที่ขุนศึกจะได้ทำอะไรหรือพูดอะไร นามิก็เดินจ้ำอ้าวตรงดิ่งมาหาขุนศึกและจัดการกระชากร่างของขุนศึกให้ลุกออกไปจากร่างของฉันอย่างไว เธอผลักร่างของเขาจนเขาเซถอยหลังเสียหลักไปชนเข้ากับตู้โชว์ด้านหลังเธอไม่สนใจเขาอีกต่อไปแต่กลับตรงดิ่งมาหาฉันแทน "นามิ"ฉันเอ่ยเรียกชื่อเธอเสียงแผ่วเบา เธอก็จ้องฉันเข
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26รักสำรอง ตอนที่176
คอนโดขุนศึกขณะเดียวกันหลังจากที่เอริวิ่งออกจากห้องของขุนศึกไปแล้วขุนศึก ขุนณรงค์...........พรึบ โพล๊ะ"เลิกบ้าสักที!!!"ผมตะโกนใส่หน้าของนามิพร้อมกับผลักร่างของเธอจนร่างของเธอเซไปด้านหลังและเสียหลักล้มลงนั่งก้นจ้ำเบ้าลงบนโซฟาเสียงดัง"พี่ขุน?"นามิเอ่ยเรียกผมเสียงอ่อนมาพร้อมกับน้ำตาที่เอ่อคลอแววตาของเธอที่จ้องมองมาที่ผมมันเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความโกรธที่แอบซ่อนอยู่ในนั้น ผมก็จ้องเธอกลับไปอย่างนิ่งเฉย"พี่ขุนกล้าทำอย่างนี้กับนามิได้ยังไงกันคะ"เธอเอ่ยถามผมอย่างไม่พอใจพลางยันตัวลุกขึ้นยืนเพื่อมาประจันหน้ากับผม ผมก็หรี่ตามองเธอก่อนจะแค่นหัวเราะออกมา"เธอไม่ได้มีความสำคัญกับฉันมากขนาดนั้น""ที่ฉันทำดีกับเธอก็เพราะใช้เธอเป็นหมากตัวหนึ่งในการเดินเกมส์ของฉันเท่านั้นเอง"ผมเอ่ยออกไปโดยใช้สายตามองเธอด้วยแววตาดูถูกตั้งแต่หัวจรดเท้าเท้าจรดหัว คิดเหรอว่าผู้หญิงที่ยอมผมง่ายขนาดนี้จะทำให้ผมหลงเธอได้น่ะ ผู้หญิงที่ผมหลงมีคนเดียวเท่านั้น ซึ่งมันไม่ใช่เธอ"หมากเดินเกมส์....หมายความว่ายังไงกันคะ?"เธอเอ่ยถามผมกลับมาอย่างสงสัย"ก็อย่างที่พูดไป.....หมากก็คือเบี้ยตัวหนึ่งในกระดาษหมากรุก.....ที่ไม่มีวันเท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26
บทล่าสุด
รักสำรอง ตอนที่229
"ผมเกลียดคุณเข้าใจไหม""ไม่จริงคุณไม่ได้เกลียดแก้มหวานคุณรักแก้มหวาน""ไม่งั้นคุณจะมาทำดีกับแก้มหวานทำไม""ที่ผมทำดีกับคุณเพราะผมติดใจในเซ็กส์ของคุณไง....คุณรู้ไหมว่าคุณเป็นผู้หญิงที่เร้าร้อนและร้อนแรงเรื่องบนเตียงมากแค่ไหน"เควินพูดพร้อมกับเดินตรงมาหาแก้มหวาน"ผมไม่เคยมีอะไรกับใครแล้วมีความสุขเท่าคุณ"เควินว่าพร้อมกับใช้ปลายนิ้วเรียวไล้เกี่ยไปตามแขนของแก้มหวานอย่างแผ่วเบา พร้อมกับมองแก้มหวานด้วยแววตาหวานเยิ้ม"ผมก็เลยเล่นตามน้ำคุณถึงแม้ในใจผมมันจะสนแค่ร่างกายคุณแต่นิสัยและสันดานของคุณผมรังเกียจมันเสียด้วยซ้ำ"เควินพูดไปพลางมองไปที่ร่างของแก้มหวานด้วยสายตาดูถูกและเหยียดหยาม"ผมก็นึกว่าคุณจะเล่นๆกับผมแต่ที่ไหนได้คุณคิดจริงจัง"เควินว่าพลางยิ้มหัวเราะออกมาอย่างเรื่องที่เป็นประเด็นสนทนาอยู่ในตอนนี้เป็นเรื่องตลก ทำให้แก้มหวานมองผู้ชายตรงหน้าอย่างไม่พอใจและน้อยใจไปในตัวเธอคิดว่าเขาจะสนใจและมีความรู้สึกดีๆให้เธอเสียอีก แต่ที่ไหนได้เขากลับไม่ได้มีใจให้เธอเลย "ไม่ต้องมองผมแบบนั้นหรอก.....ผมพูดความจริง""และต่อไปคุณก็ช่วยกรุณารู้จุดยืนของตัวเองด้วยนะ"เควินเอ่ยออกมาปิดท้ายแววตาที่เขามองเธอเวลาพูด
รักสำรอง ตอนที่228
"ไม่ใช่ว่าริเป็นซิงเกิ้ลมัมไม่ได้แต่ริไม่อยากเป็นไม่อยากให้ลูกมีแค่ริที่ทำหน้าที่ทั้งพ่อและแม่ในเวลาเดียวกันแต่อยากให้ลูกได้รับความรักจากพ่อแท้ๆของเขาและความเอาใจใส่จากพ่อของเขาจริงๆ" "คนที่ไม่เคยขาดพ่อขาดแม่ไม่มีวันเข้าใจหรอกไม่ว่าแม่จะดูแลดีแค่ไหนแต่มันก็ไม่เหมือนความรักที่มีทั้งพ่อและแม่อยู่ครบ" "ริหวังว่าขุนจะเข้าใจนะ....ขุนแค่ทำหน้าที่พ่อของลูกเท่านั้นพอ....." "ริ....." "หรือขุนอยากจะเลือกก็ได้นะระหว่างทำหน้าที่พ่อของลูกหรือจะไม่รับหน้าที่อะไรเลยก็ได้" "ก็ได้ขุนจะเอาแบบที่ริว่าก็ได้"ขุนศึกที่ได้ยินคำขาดจากฉัน เขาก็พูกเสียงเข้มแทรกขึ้นมาทันที "แต่ขุนจะทำให้ริเห็นว่าขุนพร้อมที่จะหยุดและมีแค่ริคนเดียวแล้วจริงๆ"ขุนศึกว่าพร้อมกับทำหน้ามั่นใจว่าเขาจะสามารถทำอย่างที่เขาพูดได้จริงๆ แต่เขาก็พูดแบบนี้ทุกครั้งที่ฉันจับเขาได้ว่าเขาแอบไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นและฉันก็ไว้ใจและเชื่อใจเขามาตลอดและเป็นยังไงล่ะ สุดท้าย ฉันก็เป็นอีโง่เหมือนเดิม เคยยอมเสียศักดิ์ศรีตัวเองแก้ผ้าให้ขุนศึกเอาเพื่อให้เขาเลิกไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น นั่นมันเป็นความคิดเด็กน้อยชะมัด "ทำให้ได้ก่อนค่อยมาว่ากันอีกที..
รักสำรอง ตอนที่227
วันเดียวกัน23:30น.เอริ ฐิติมน......จึกๆๆ"ริ......""หื้ออออ"ฉันครางรับเสียงทุ้มที่เอ่ยเรียกฉันพร้อมกับแรงสะกิดที่ไหล่ฉันเบาๆฉันที่นั่งขดตัวหลับอยู่บนโซฟาภายในห้องโถงใหญ่ก็ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาดูเจ้าของเสียงที่ฉันเฝ้ารอเขาจนเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้"ขุน......กี่โมงแล้วเนี่ย?"ฉันขยี้ตาเพื่อไล่ความสะลึมสะลือความงัวเงียให้หายไปพร้อมกับเอ่ยถามขุนศึกไป"เที่ยงคืนกว่าแล้ว....ริมานอนทำไมตรงนี้?"ขุนศึกตอบฉัรพร้อมกับเอ่ยถามฉันกลับ ฉันที่หายจากอาการสะลึมสะลือแล้วแล้วก็ขยับตัวนั่งดีๆและหันไปมองหน้าขุนศึกที่เขานั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับฉันและนั่งข้างๆฉันด้วย"ริมารอขุนนั้นแหละ.....ทำไม่มาซะดึกเลย....หาไม่เจอเหรอ?""เปล่า.....พอดีขุนไปทำธุระมาน่ะ""อ้อ"ฉันพยักหน้าพลางร้องตอบขุนศึกไป แม้ในใจอยากจะถามเขาว่าธุระที่เขาว่าคืออะไร แต่สีหน้าและแววตาของขุนศึกเหมือนไม่อยากบอกให้ฉันรู้ว่าธุระที่เขาพูดถึงคืออะไรถ้าเขาไม่อยากบอก ฉันก็ไม่ควรที่จะถามต่อสินะ เพราะฐานะของฉันกับเขาไม่มีสิทธิ์ซักไซ้จนได้รู้เรื่องส่วนตัวของเขามากไปกว่านี้"ว่าแต่ริมารอขุน......มีเรื่องด่วนอะไรหรือเปล่า"ขุนศึกถามฉันพร้อมกับจ้องมองฉั
รักสำรอง ตอนที่226
จะปล่อยห้องว่างไวโดยไร้คนอยู่ก็เสียดาย ฉันก็เลยใจอ่อนและยอมมาอยู่ที่นี่ซึ่งฉันคิดว่ามันสะดวกสบายดี บ้านที่ฉันหาในเน็ตก็มองทรุดโทรมและค่าเช่าก็แพง อะไรที่ประหยัดได้ในตอนนี้ฉันก็ควรจะประหยัดและตอนนี้ฉันก็ท้องด้วย ฉันควรจะมีเงินสำรองไว้เลี้ยงลูกของฉันให้เขาอยู่อย่างสุขสบายให้เยอะๆดีกว่าฉันควรจะบอกเรื่องนี้กับขุนศึก......ว่าฉันท้องกับเขา....."ป้าบัวคะ""จ๊ะว่าไงจ๊ะเอริ?"ป้าบัวที่กำลังยกชามกะละมังที่เช็ดตัวคุณหญิงเพิ่งเสร็จหันมาขานรับฉันเงินก้อนใหญ่ฉันก็ให้ขุนศึกไปหมดแล้ว รถก็ขายทิ้ง บ้านก็มาไฟไหม้อีก ค่ารักษาพยาบาลคุณหญิงค่าใช้จ่ายรายเดือนก็สูง โดยเฉพาะค่ากายภาพบำบัดที่ฉันว่าจ้างให้นางพยาบาลที่เป็นคนทำกายภาพบำบัดและศึกษาด้านนี้มาโดยเฉพาะให้มาดูแลคุณหญิงทุกวันโดยทำกายภาพบำบัดให้คุณหญิงเดินได้อีกครั้งและฉันจะทำทุกวิถีทางให้ชีวิตของลูกฉันมีความสุขและสุขสบายที่สุดไม่ให้ลำบากและรู้สึกขาดแบบที่ชีวิตฉันเคยเป็นมา ฉันจะเลี้ยงเขาให้ดีที่สุดเท่าที่สุดของความสามารถของฉัน"ป้าบัวส่งโลเคชั่นให้ขุนหรือยังคะว่าเราอยู่ที่ไหนกัน?"ฉันเอ่ยถามป้าบัวไป ท่านก็ยิ้มบางๆให้ฉัน"ป้ากำลังจะไปส่งโลเคชั่นให้คุณข
รักสำรอง ตอนที่225
"ไม่ว่าฉันจะให้แกทำอะไรแกก็ยอมใช่ไหม?"แก้มหวานเอ่ยถามผมด้วยแววตามีเลศนัยพร้อมยกยิ้มที่มุมปากขึ้น ผมก็จ้องมองเธอนิ่ง และผมก็อยากทำให้เรื่องทุกอย่างมันจบลง วันนี้คุณแม่ผมเกือบจะไม่รอด เพราะผมเป็นตัวต้นเหตุ วันนี้อาจจะโชคดี แต่มันก็คงตะไม่โชคดีทุกครั้งไป "ใช่" "ถ้าฉันให้แกไปตายล่ะ" "มันไม่มากไปเหรอ?"ผมถามเธอไปเสียงเข้ม เรื่องที่ผมและเพื่อนๆทำกับเธอ เธอก็ยังมีชีวิตอยู่และดีด้วยจนถึงทุกวันนี้ไม่ใช่เหรอ "หึ.....ฉันรู้ว่าแกคงไม่กล้าตายหรอก" "งั้น......ฉันขอแลกศักดิ์ศรีลูกผู้ชายของแกก็ล่ะกันนะ" "ศักดิ์ศรีลูกผู้ชายของฉัน?" "กราบตีนฉันสิ.....แล้วฉันจะเลิกยุ่งกับแม่แกและก็เอริผู้หญิงที่แกบอกว่ารักนักรักหนาด้วย" "ไม่รู้ว่าแกรักเธอยังไงนะถึงได้นอกกายนอกใจเธอนอนกับผู้หญิงคนอื่นอยู่ตลอดเวลา" "ถ้าฉันเป็นเอริฉันคงไม่เอาผู้ชายเลวๆที่ทำตัวเหมือนหมาตัวผู้ที่ต้องผสมพันธุ์ไปทั่วโดยไม่สนว่าใครเป็นใคร" "แบบแกหรอกนะขุนศึก" "แค่ฉันกราบตีนเธอ.....แค่นี้ก็พอแล้วใช่ไหม?"ผมไม่สนใจคำพูดที่ถากถางของแก้มหวานแต่เอ่ยถามในสิ่งที่จะเป็นตัวหยุดเรื่องนี้กับเธอไป เธอก็ทำหน้าบึ้งตึงนิดหน่อยก่อนจะแสยะยิ้มให้ผม
รักสำรอง ตอนที่224
เมื่อมาถึงหน้าประตูห้องผมก็ยื่นมือไปกดออดเพื่อเรียกคนในห้องให้รู้ว่ามีคนมาขอพบเธอผมรออยู่ไม่นานและกดออดซ้ำไปแค่ครั้งเดียว ประตูห้องหรูบานตรงหน้าผมก็ค่อยๆถูกเปิดออกจากคนที่อยู่ด้านในของห้องนี้ผมก็ค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองบุคคลที่เป็นคนมาเปิดประตูเธอเป็นผู้หญิงผอมสวยหุ่นดี เธออยู่ในชุดเดรสสั้นสายเดี่ยวสีแดงผมของเธอถูกดัดเป็นลอนใหญ่แล้วปล่อยสยายไปด้านหลังสีหน้าที่เธอจ้องมองมาที่ผมด้วยแววตาสงสัย และเพ่งมองพินิจพิจารณาอย่างสงสัยว่าผมคือใครผมจึงค่อยๆใช้มือดึงฮู้ดที่ปิดหน้าของผมอยู่ให้ออกเพื่อเผยใบหน้าของผมให้เธอคนนี้ได้เห็นอย่างชัดเจนขึ้นและในเมื่อใบหน้าของผมที่ไร้เสื้อฮู้ดปกผิดเปิดเผยแก่คนตรงหน้าเธอก็จ้องมองผมด้วยแววตาตกใจและแปลกใจ ผมก็จ้องมองเธอกลับไปด้วยแววตาเรียบเฉยเมื่อแปดปีก่อน เธอกับผมเราคงจะคุ้นตากันเพราะเราสองเคยมีอะไรกันและแอบเป็นแฟนกันมาก่อนทั้งๆที่ผมเองก็มีแฟนอยู่แล้วผมไม่ได้ตั้งใจจะหลอกเธอ แต่ผมคิดว่าผู้หญิงทั้งมหาลัยก็น่าจะรู้ดีว่าผมมีเจ้าของอยู่แล้ว แต่กลับผิดคาดที่เธอคนนี้ไม่รู้ เธอจึงปล่อยใจรักผมแต่ผมกลับไม่เคยรักเธอ ไม่ว่าเธอจะแสนดีและน่ารักแค่ไหน ผมก็ไม่เคยคิดที่จะรั
รักสำรอง ตอนที่223
ช่วงเย็นวันเดียวกันคอนโด TYขุนศึก ขุนณรงค์......"ขอบคุณสำหรับข้อมูลตอนนี้ฉันอยู่ที่หน้าคอนโดที่แกบอกแล้ว""คอนโดTYชั้นที่สามสิบห้องสามสามสี่ห้าฉันจำได้ล่ะขอบใจแกมากฟิว"ผมเอ่ยบอกฟิวไปในขณะที่สายตาก็ทอดมองเงยหน้าไปยังชั้นบนสุดชั้นที่สามสิบของตึกสูงตระหง่านใจกลางเมืองตรงหน้าของผมในขณะนี้(แกคิดที่จะทำอะไร?)(ตอนนี้เขามีอิทธิพลมากกว่าแกเขาสามารถทำให้แกหายไปโดยไม่มีใครสงสัยได้เลยนะขนาดทำให้ชีวิตของแกพังเขาก็ยังทำได้)(ฉันว่าแกไม่สมควรที่จะประมาทผู้หญิงคนนี้)เสียงปลายสายของฟิวเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงห่วงใย ผมจึงละใบหน้าจากตึกสูงตรงหน้าและเอ่ยคุยกับฟิวต่อ"ฉันรู้ขอบใจและขอโทษที่ทำให้ชีวิตของแกต้องมาติดร่างแหพลอยซวยไปกับฉันด้วย"ผมเอ่ยบอกหิวไปอย่างคนที่รู้สึกผิดที่ออกมาจากใจจริงไปของผม(แกไม่ได้ทำอะไรผิดถ้ามันจะผิดก็ผิดกันหมดนี่แหละ)(มันคงจะเป็นเพราะตอนนั้นพวกเรายังเด็กเลยไม่ได้คิดอะไรให้มากกว่านี้เลยทำเรื่องแบบนั้นลงไป)(ฉันไม่มีสิทธิ์โกรธแกหรือแก้มหวานเลยด้วยซ้ำ)"นั่นสิเนอะ....ฉันก็ไม่สมควรที่จะโกรธแก้มหวานด้วยเหมือนกัน"ผมเอ่ยออกมาอย่างคิดนึกตริตรองอย่างที่ฟิวว่าที่จริงถ้าตอนนั้นผมไม่คึกค
รักสำรอง ตอนที่222
"ผมขอโทษครับ""คุณจะมาขอโทษฉันทำไมล่ะค่ะ....ฉันเองต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณสิถึงจะถูก""เดี๋ยวฉันจะโอนจ่ายค่ารักษาให้คุณทีหลังนะคะ....เพราะวันนี้ฉันไม่มรเงินติดตัวเลย"ฉันเอ่ยบอกคุณเควินไปตามความจริง เขาก็มีสีหน้าตกใจและสลดปะปนกันไป"อย่าโอนจ่ายค่ารักษาให้ผมเลยครับ...ขอให้ผมได้ดูแลคุณสักครั้ง""ในฐานะเพื่อนได้ไหมครับ"คุณเควินว่าต่อในเสียงและสีหน้าเชิงขอร้อง ฉันก็มองหน้าเขาอย่างคนคิดหนัก เขาขอช่วยในฐานะเพื่อนถ้าฉันปฏิเสธเพื่อนคนนี้ ก็ควจะเสียมารยาท"ก็ได้ค่ะ....แต่ริขอแค่ความช่วยเหลือจากคุณเควินแค่ครั้วนี้ครั้งเดียวนะคะ....ครั้งต่อไปไม่ต้องแล้วนะคะ....ริเกรงใจ"สิ้นคำพูดฉันคุณเควินก็มีสีหน้าดีใจขึ้นมา"ครับ....ขอบคุณนะครับที่ยอมรับความช่วยเหลือจากผมในครั้งนี้""มีอะไรหรือคะ?"ฉันเอ่ยถามคุณเควินต่อหลังจากที่เขาพูดจบประโยคเขาก็นิ่งไปและมองหน้สฉันอย่างคนอึดอัดใจเหมือนเขาอยากจะพูดอะไรสักอย่างแต่เขาก็เลือกที่จะไม่ยอมพูดมันออกมาฉันจึงเลือกที่จะเป็นฝ่ายถามเอง"ผมดูข่าวเกี่ยวกับไฟไหม้ที่บ้านของคุณและผมก็ได้รับแจ้งจากโรงพยาบาลว่าคุณเข้ามารับการรักษาที่นี่""ผมจึงรีบมา....และก็พบคุณแต่ทางโรงพยาบาลแจ
รักสำรอง ตอนที่221
"แต่คงจะยาก.....เพราะเขามีหลักฐานขนาดนั้น" "และที่สำคัญเขาไม่รับฟังหรอกว่าแม่นายเองก็โดนหลอกเหมือนกัน" "เธอพูดแบบนี้หมายความว่ายังไงเอริ?" "ก็อย่างที่บอกว่าตอนนี้.....นายกำลังโดนโจมตรีจากคนที่นายเรยไปทำลายชีวิตเขายังไงล่ะ" "นายเกือบทำให้แม่นายต้องมาตายเพราะความเจ้าชู้ของนาย.....ขุนศึก" "และคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยอย่างแม่นายต้องมาซวยต้องมาหมดตัวต้อยมาเสียทุกสิ่งทุกอย่างที่ท่านสร้างมาก็เพราะนาย" "เพราะความเจ้าชู้ของนาย"ฉันพูดเสียงแข็งตะโกนใส่ขุนศึกไปเป็นชุดด้วยแววตาสั่นไหวน้ำตาเอ่อคลอ ขุนศึกก็ทำสีหน้ายอมรับความผิด สีหน้าของเขาซีดลงแววตาของเขาสั่นไหว "ขุนรู้ว่าทุกอย่างมันเป็นเพราะขุน....." "ที่มาทำให้แม่และก็ริเดือดร้อน" "ขุนจะจบเรื่องนี้เอง"ขุนศึกพูดเสียงเข้มแววตาจริงจังและวูบไหว "ผมฝากแม่ด้วยนะครับ" "เดี๋ยวผมมาได้ที่อยู่ใหม่ที่ไหนรบกวนป้าบัวโทรบอกผมด้วยนะครับ"ขุนศึกผละจากรถวีลแชร์เดินไปหยุดตรงหน้าของป้สบัวพร้อมกับเอ่ยบอกป้าบัว "ค่ะได้ค่ะว่าแต่คุณขุนศึกจะไปไหนคะ?"ป้าบัวรับคำขุนศึกและเอ่ยถามเขาต่อ ขุนศึกกฺ็หันกลับมามองหน้าฉัน ด้วยสายตานิ่งเฉย "ไปทำให้เรื่องทุกอย่างมันจบคร
