เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 19
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-13 07:37:38
บทที่เกี่ยวข้อง
รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง บทที่ 20
ไอ้คำว่าไม่เท่าไหร่ก็คงจะเหมือนวลีที่ผู้หญิงชอบพูดกันว่าไม่มีอะไรจะใส่นั่นละมั้งโอ้โฮเสื้อผ้ากางเกงหลากสีที่คุณเขาเทออกมาจากกระสอบน่ะเต็มพื้นห้องแทบไม่มีทางเดินส่วนเงินสามร้อยที่เหลือคุณเขาก็แทบจะพุ่งตัวไปร้านขายครีมก็ถือว่าไม่เกินงบละนะบอกว่าจะให้พันนึงก็พันนึงจริงๆอย่างน้อยก็ไม่รบเร้าอยากได้เหมือนเมื่อก่อน“ต้องซักก่อนนะก่อนจะเอามาใส่นะคลุกฝุ่นขนาดนั้นไม่รู้ว่าคนใส่ก่อนหน้าเป็นอะไรมาบ้าง”“รู้แล้วละน่าก็ต้องแยกซักก่อนไม่ใช่เหรอไง”“ว่าแต่ทำไมเสื้อผ้าพวกนี้คนขายไปรับมาจากไหนทำไมมันถูกจังขายถูกแบบนี้แล้วได้กำไรเหรอ” “ได้สิถ้าไม่ได้เค้าจะขายเหรอ”“เอ๊ะ!”“ผมไม่ได้จะกวนคุณแต่เค้าได้กำไรจริงๆบางคนไปรับมาจากจีนหรือบางคนเค้าก็เอามาชั่งกิโลขายแบบเสื้อผ้าที่ไม่ใช้ทิ้งไปเปล่าๆก็เสียดายใช่ป่ะ”“จีนนี่คือที่ไหนอะ” อันดารันคือแม้ภายนอกจะเหมือนผู้ใหญ่แต่ว่าข้างในความรู้ประสบการณ์เกี่ยวกับโลกใบนี้คือศูนย์ “นี่คุณไม่มีรู้จักประเทศรอบๆเลยเหรอไงอย่างน้อยก็น่าจะเคยเรียนมาบ้างประวัติศาสตร์เอยโลกของเราเอยอะไรพวกนี้อ่ะ”“ก็ที่ที่ฉันอยู่มันไม่มีไทยหรือจีนไงเดอะยาร์นเดอะฮาวน์มันมีในแผนที่โลกนายไหม” “นี่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-14รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง บทที่ 21
“ฉันอยากจะขายเสื้อผ้า” “เอาจริงเหรอคุณ”“ก็จริงนะสิอีกอย่างมันเป็นงานขายที่ลูกค้าต้องเป็นฝ่ายเข้าหา” “เข้าใจคิดแต่คุณอย่าลืมว่าลูกค้าจะเดินเข้าร้านหรือไม่อยู่ที่การจัดร้านเลือกวางสินค้าด้วยตลาดนัดที่เราเดินผ่านเมื่อกี้มีร้านเสื้อผ้าตั้งหลายร้านแฟชั่นพวกนี้มาไวไปไวไม่เหมาะที่จะลงไปแย่งตลาดด้วยขายเป็นแนวที่คุณชอบจะดีกว่า “แนวที่ฉันชอบงั้นเหรอ” อันดารันครุ่นคิดสักครู่ก่อนจะยิ้มกริ่มเมื่อนึกไอเดียอะไรดีๆออก อันดารันเดิมเป็นคนคิดไวทำไวพอบอกว่าจะทำจะขายก็ปุบปับลงมือทำทันทีจนเจียอีเองก็ตั้งตัวไม่ทันเหมือนเป้าหมายมีไว้พุ่งชนแต่สำหรับชายหนุ่มที่ผ่านการทำงานมาหลากหลายรูปแบบก็กลัวว่าอีกฝ่าย ‘จะมั่นใจไร้สติ’ การจะลงทุนทำอะไรสักอย่างเราไม่สามารถจะมองที่ผลลัพธ์ได้เพียงอย่างเดียวแน่ล่ะ! ขายของใครก็อยากจะได้กำไรกันทั้งนั้นไหนจะเงินลงทุนแต่อย่างว่าเราไม่ควรจะลงทุนอะไรในสิ่งที่เรายังไม่รู้จักดีพอยิ่งในสภาวะเศรษฐกิจแบบนี้พอเห็นสีหน้าของคุณเขาแล้วก็แอบหวั่นใจเล็กๆเอาจริงเหรอวะ! เอ้าขายก็ขายลองดูสักตั้งแม้ว่าวิกฤตการณ์ของโควิดจะยังไม่รุนแรงงานอีเว้นท์งานเปิดท้ายขายของรวมไปถึงตลาดนัดต่างๆก็ยังคงมีเหมื
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง บทที่ 22
แม้จะขัดกับุคลิกที่แท้จริงไปบ้างแต่ก็ยังดีกว่าใส่เฟอร์ ตีโป่ง สวมหมวกปีกกว้างอะไรทำนองนั้น ไม่แปลกใจสักนิดที่คุณนายสมสวยจะเอ็นดูเป็นพิเศษ“หิวเหรอไง” เจียอีถามเมื่อเห็นอีกฝ่ายยืนจ้องไปที่ร้านขายไส้กรอกอีสานอยู่ตั้งนานสองนาน“อันนั้นคืออะไรที่ขดเป็นก้อนๆกลมๆ”“ไส้กรอกอีสานไงอย่าบอกนะว่าไม่เคยกิน”“จะไปเคยได้ไงรสชาติเป็นยังไงทำไมคนต่อแถวซื้อเยอะขนาดนั้น” อันดารันถามอย่างใคร่รู้อีกทั้งเขาเองไม่เคยต้องรอคอยอะไรอยากกินอะไรก็สั่งมีคนคอยบริการคอยยกมาเสิร์ฟให้ถึงที่ถ้าเป็นไปได้นมภัสสรก็ยังอยากจะป้อนข้าวให้เขาด้วยซ้ำที่เดอะแกรนด์ซิตี้ไม่มีวันจะได้เห็นร้านรวงเปิดท้ายขายของแบกะดินหรือมีร้านขายอาหารตามทางเดินหรือฟุตบาทแบบนี้หรอกพอได้มาเห็นมันก็อดตื่นตาตื่นใจและอดแปลกใจไม่ได้อยู่ในทีลูกค้าบางคนที่ได้รับเจ้าสิ่งนั้นก็ใช้ไม้จิ้มส่งเข้าปากแม้ควันยังลอยออกมามีเครื่องเคียงอย่างพริกสดผักต่างๆอีกด้วยแม้มันดูจะไม่ได้สุขอนามัยแต่ว่ามันดูน่าอร่อยจนอยากที่จะลิ้มลองไม่ได้นอกจากกับข้าวถาดหลุมที่โรงพยาบาลแล้วครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่โอเมก้าพลัดถิ่นอย่างเขาได้เห็นและพบเจออาหารหลากหลายชนิดทั้งของหวานของคาวกลิ่นสีแล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-16รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง บทที่ 23
“ซื้อมาแล้วก็ต้องกินให้หมดนะ”“กินไม่หมดนายก็กินที่เหลือสิไม่งั้นก็ทิ้ง” อันดารันตอบตามความเคยชิน“ว่าละ…” เจียอีไม่ผิดหวังกับคำตอบที่ได้รับ“เงินที่ซื้อไม่ได้ได้มาฟรีๆนะคุณต้องทำงานถึงจะได้มามากินเหลือทิ้งขว้างแบบนี้ได้ไง”“งั้นก็เก็บไว้กินมื้อต่อไป”“ไอ้เก็บน่ะเก็บอยู่แล้วแต่อย่างน้อยคุณควรจะใช้เงินอย่างรู้คุณค่าและไม่กินทิ้งกินขว้างแบบนี้”“นั่นก็ไม่ได้นี่ก็ไม่ได้นายทำตัวน่ารำคาญจริงๆงั้นก็กินไปคนเดียวเลยไป” อันดารันไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมากลุกออกจากโต๊ะไปนั่งที่โซฟากำลังจะหยิบรีโมทขึ้นมาเปิดทีวีเป็นอันชะงัก “นี่จะลุกไปไหน”“นายจะเอายังไงกะฉันฮะนั่นนี่ก็ไม่ได้เอะอะบ่นทำตัวเหมือนคนแก่ไม่มีผิด”“ถ้าคุณทำตัวดีใครเขาจะอยากบ่นโตเป็นควายขนาดนี้ยังคิดไม่ได้”“แกว่าฉันเป็นควายเหรอ”“จะด่าว่าควายยังสงสารควายเลยเอาจริง”“แก!”“แกอะไรพูดให้ดีๆ”“แกมันไอ้คนเฮงซวยหยาบคายเพราะแกฉันต้องมาตกอยู่ในสภาพแบบนี้”“แล้วไงอีก” เจียอีทำท่าท่างแคะขี้หูเพื่อกวนประสาทอีกฝ่าย“นี่ถ้าผมมันเฮงซวยกระจอกขนาดนั้นก็เชิญคุณไสก้นไปอยู่ที่อื่นเลยไป” เจียอีผายมือไปทางประตูตอนแรกชายหนุ่มคิดว่าคุณสรพงษ์ที่พึ่งฟื้นจากอุบัต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-17รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง บทที่ 24
เมื่อกลับมาถึงคอนโดก็ไม่มีใครพูดถึงเรื่องราวก่อนหน้านั้นอีกเจียอีแค่อยากจะดัดนิสัยเสียของอันดารันแต่ไม่คาดคิดว่าจะทำให้เจ้าตัวคิดมากจนถึงขั้นนั้นช่างเถอะเห็นปากจัดด่าแว้ดๆแบบนั้นบางทีอาจจะเป็นเปลือกที่คุณเขาสร้างออกมาปกป้องความอ่อนแอของตัวเองก็ได้เจียอีคิดในแง่ดีเขาก็อยากจะมองให้เห็นเนื้อแท้ของอีกฝ่ายอยู่เหมือนกันเมื่อเห็นสภาพที่ซึมไม่หือไม่อือของอีกฝ่ายก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกไปดีเขาได้แต่นั่งข้างๆอีกฝ่ายอยู่อย่างนั้นจึงบอกให้ไปอาบน้ำ“ไปอาบน้ำได้แล้วคุณ” ผลคืออันดารันยังนั่งนิ่งสีหน้าไม่เปลี่ยนไปสักนิดเจียอีเริ่มลนลานจะเอ่ยขอโทษก่อนก็กระดากปากอีกอย่างเขาไม่ชินกับแม่คุณโอเมก้าอันดับหนึ่งในเวอร์ชันนี้เลยสักนิดด่าเขาว่าไอ้เบต้ากระจอกก็ยังดีกว่าเงียบใส่กันแบบนี้“นี่คุณโกรธผมเหรอ” เจียอีเขยิบเข้าไปใกล้อีกนิดพลางโบกมือไปมาตั้งแต่กลับมาจากสะพานคล้ายว่าคนข้างๆวิญญาณในร่างได้หลุดลอยไปยังไงยังงั้น “เอาล่ะๆผมขอโทษคุณก่อนก็ได้พอใจยังขอโทษขอโทษขอโทษผมขอโทษคุณสามครั้งเลยเอ้าพอใจยัง” แต่ว่าอีกฝ่ายยังนิ่งเงียบนั่งนิ่งอยู่บนโซฟาอยู่แบบนั้นคล้ายกับจมดิ่งอยู่กับอะไรสักอย่าง“นี่ถ้าคุณไม่ตอบงั้นผมจะอา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-18รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง บทที่ 25
เจียอีเขาไม่ชอบไปสถานที่ที่เบียดเสียด อันดารันยิ่งแล้วใหญ่สองคนเท้าแขนมองดูผู้คนขวักไขว่ที่บ้างเดิน บ้างกินดื่มอย่างสนุกสนานอยู่ที่ระเบียง เสียงเพลงดังกระหึ่มจนกระจกสั่นครืดคราดเหมือนจะแตกออกมาได้ทุกเมื่อ“ดื่มหน่อยไหมคุณ”“อะไร”“ก็เบียร์ไงอ้อลืมไปคุณต้องกินยา”“เฮ้ยเดี๋ยว!” อันดารันยกกระป๋องเบียร์ในมือเจียอีมากระดกดื่มอย่างเอาเป็นเอาตายอึกอึกเสียงกลืนลงคอทำเอาเจียอีเผลอจ้องมองลูกกระเดือกที่เคลื่อนขึ้นลงยามกลืนน้ำเมาลงคออันดารันส่งกระป๋องเปล่าให้พร้อมเช็ดมุมปากอย่างลวกๆ “รสชาติไม่ได้เรื่อง”“ฮ่าๆข้อนี้ผมไม่เถียงเอาน่าดื่มเพื่อบรรยากาศ” “ใครอยากจะดื่มกับนายกัน” อันดารันว่าพร้อมเชิดหน้าไปอีกทาง“เฮ้อคุณนี่น้าวันนี้วันท้ายปีวันพรุ่งนี้ก็จะเป็นวันใหม่ปีใหม่คุณควรจะเป็นคนใหม่ได้แล้วนะทิ้งคนเดิมนิสัยเดิมๆไปกับปีเก่าแล้วเริ่มต้นใหม่เป็นคนใหม่ไม่ดีกว่าเหรอ”“ฉันเปลี่ยนไม่ได้”“หรือเพราะคุณไม่อยากจะเปลี่ยน”“…”“แล้วไง”“ก็ไม่แล้วไงบางทีคุณแค่ไม่ไว้ใจผมเลยสร้างตัวตนที่หยาบกระด้างออกมาปกป้องตัวเองผมพูดถูกไหม”“ผิด”“…ผิดยังไง”“นั่นแหละตัวตนที่แท้จริงของฉัน”เบียร์ที่ว่ารสชาติแย่บัดนี้กระป๋อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-18รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง บทที่ 26
ปั๊ก! อันดารันสลบเหมือดเมื่อเจอสันมือพิฆาตเข้าให้ เจียอีรีบเดินออกไปสงบสติอารมณ์ที่ระเบียงด้านนอก ก่อนจะกดโทรศัพท์มือถือโทรหาไอ้หมอทัชชกรเพื่อนยากด้วยจิตใจที่กระวนกระวาย ‘รับสิวะ รับสิวะ’“โทรมามีอะไรวะเวรอย่างยับอย่ากวนประสาทว่ามา” หมอทัชชกรรับสายด้วยเสียงง่วงงุนเขาพึ่งได้งีบเนื่องจากช่วงวันสิ้นปีอย่างนี้คนไข้ฉุกเฉินล้นวอร์ด “มึงอยู่เวรเหรอ”“เออ”“คืองี้กูว่าคุณสรพงษ์มีอาการทางสมองวะ”“ยังไง”“ยาที่มึงสั่งมีอาการหรือผลข้างเคียงพวกหลอนประสาทแบบนี้ป่ะ”“มึงจะบ้าเหรอเขาไม่มีอาการทางสมองจะไปสั่งยาสุ่มสี่สุ่มห้าได้ยังไง”“ก็ตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาลคุณเขามโนหนักมากหาว่าตัวเองเป็นโอเมก้าอันดับหนึ่งเท่านั้นไม่พอบอกว่าตัวเองอยู่ในช่วงอ่อนไหว” เจียอีเว้นวรรคก่อนจะพูดต่อ “แต่สายตามองกูเยิ้มเชียวเหมือนจะขย้ำกูยังไงไม่รู้พูดละขนลุก”“ไปไงมาไงมาอยู่กับมึง”“ก็เขาไม่มีญาติที่ไหนกะว่าพอหายจะแยกทางงี้”“แปลก”“เห็นไหมมึงก็คิดเหมือนกันใช่ไหมว่าเขาแปลก”“มึงน่ะสิที่แปลก!!”“คิดยังไงเอาคนไม่รู้หัวนอนปลายเท้ามาอยู่ด้วยวะมึงหวงความเป็นส่วนตัวจะตาย”“ก็แค่สงสารและอีกอย่างกูผิดจริงที่ชนเขา”“เลยจะรับผิดชอบว่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-19รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง บทที่ 27
เมื่อตอนที่อันดารันเป็นโอเมก้าอยู่ที่เดอะแกรนด์ซิตี้ แกนกลางกายจะไม่ชูชันเหมือนอย่างของอัลฟ่าโดยไม่มีสาเหตุ หากไม่ใช่ช่วงฮีทหรือช่วงอ่อนไหวก็ไม่ตั้งโด่ชูชันในทุกเช้าอย่างตอนนี้ อันดารันในโลกที่อาศัยอยู่ที่นนทบุรีความรู้เรื่องร่างกายของเราเป็นศูนย์ ก่อนหน้านี้ที่แกนกลางกายของเขาไม่ชูชันเพราะเพิ่งผ่านช่วงอุบัติเหตุไป ไหนจะยาต่าง ๆ ร่างกายบอบช้ำไม่แข็งแรง เมื่อร่างกายฟื้นฟูได้เต็มที่ ช่วงล่างก็กลับมาปกติแข็งแรงและจะต้องตื่นมาเคารพธงชาติทุกเช้า ผู้ชายทุกคนรู้…แต่อันดารันที่ยังติดหล่มกับโลกเดิม ร่ากายโอเมก้าของตัวเองกลับไม่รู้ เขาคิดว่าช่วงนี้คือช่วงฮีทของตัวเอง ไหนจะฝันเปียกร่างสองร่างที่เปลือยเปล่าอยู่ที่ฟูกข้างล่างเตียงกำลังจูบอย่างดูดดื่มต่างเล้าโลมลูบคลำกันอย่างหลงใหลเสียงจูบที่ดังจุ๊บจั๊บอยู่ข้างหูต่างทำให้อารมณ์พรึงเพริดแกนกลางของอันดารันสั่นหงึกหงักจนหลั่งน้ำเมือกสีใสออกมาเจียอีชันขาข้างนึงของอันดารันขึ้นค่อยๆส่งนิ้วไปสำรวจดอกเบญจมาศนั้นที่ขมิบราวกับเชิญชวนน้ำเมือกสีใสที่ร่างบางหลั่งออกมาถูกใช้ในการเบิกทางช่องทางนั้นรวมไปถึงน้ำเมือกของเขาด้วยแม้ปากจะจูบแลกลิ้นกันอย่างนั้นแต่ร่างกา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20
บทล่าสุด
รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง บทที่ 46
“เหนื่อยเหรอคุณ”“อืม…เมื่อก่อนฉันไม่เคยรู้คุณค่าในส่ิงที่ตัวเองมีมักจะคิดเปรียบเทียบนั่นนี่อยู่ตลอดแต่พอมาใช้ชีวิตที่นี่สิ่งที่ฉันมีมันไม่ได้แย่เลยสักนิดบางครั้งปัญหามันก็เกิดจากการที่ฉันเรียกร้องมากเกินไปต่างหากที่นั่นฉันมีบ้านมีเงินมีคนใช้ไม่ต้องคิดอะไรมากมายไม่ต้องเปลืองสมองในการใช้ชีวิตแต่ละวันแต่ฉันก็ยังไม่พอใจอยู่ดีนายรู้ไหม…ฉันมักจะคิดว่าพ่อรักลูกไม่เท่ากันแต่ต่อให้ฉันจะทำตัวเหลวแหลกยังไงก็ไม่เคยตัดเงินในบัญชีไม่เคยไล่ออกจากบ้านมีบ้างที่บ่นก่นด่าสาดเสียเทเสียแต่ก็เป็นฉันอีกแหละที่ก่อปัญหาให้เขาต้องแก้ไขเทียบกับชีวิตในตอนนี้ต่างกันสุดๆฉันเพิ่งรู้ว่าเงินมันหายากขนาดไหนจะใช้เงินก็ต้องคิดหน้าคิดหลังไม่สามารถใช้เงินเติมเต็มความปรารถนาได้อย่างแต่ก่อนทำงานเหมือนวัวเหมือนควายแต่ค่าตอบแทนยังไม่พอจะซื้อของที่อยากได้แต่ช่างเถอะ…แค่ฉันยังมีชีวิตอยู่ในตอนนี้ก็ยังดีกว่าตายล่ะนะ”“นายยิ้มอะไร” เจียอีบีบจมูกเชิดรั้นนั้นอย่างอดไม่ได้“ก็ยิ้มที่คุณดูมีความคิดขึ้นดูโตขึ้นมากกว่าที่เจอกันตอนแรกเสียอีกตอนนั้นคุณโวยวายใหญ่โตบ่นทุกอย่างที่เห็นบ่นทุกอย่างที่ใช้ตอนนั้นคุณยังถามหาอ่างจากุชชีในคอนโดผมอย
รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง บทที่ 45
“ผมพูดจริง อยากทำให้มันดีสมกับตำแหน่งโอเมก้าอันดับหนึ่งของคุณ” อันดารันเงียบก่อนจะเอ่ย“โอเมก้าอันดับหนึ่งนั้นจะมีค่าอะไรถ้าฉันต้องยืนอยู่เพียงลำพัง” เจียอีชะงักก่อนจะเงยหน้ามาจุมพิตหน้าท้องขาวนั้นผ่านเสื้อยืดตัวบางแถมยังเป็นเสื้อของเขาอีกด้วย “อีกอย่างมันก็เป็นแค่ชื่อไอดีโอเมก้ามีจริงที่ไหนกันตอนแรกนายว่าฉันเพี้ยนไม่ใช่เหรอทำไมตอนนี้นายจริงจัง” “สงสัยติดเชื้อบ้าจากคุณ”“แกสิบ้า”“อ๊ะ” “เป็นหมาหรือไง” อันดารันลูบหน้าท้องของตัวเองป้อยๆงับลงมาได้ “ไหนเล่ามาสิไปก่อเรื่องอะไรไว้”“อะไร”“พี่แซนดี้เล่าให้ผมฟังหมดแล้วคุณนี่มันแสบจริงๆเลยนะ”“ฉันก็แค่ปกป้องตัวเองแสบเสิบอะไรแล้วไอ้หมอนั่นยังโดนน้อยไปด้วยซ้ำ” “ผมรู้แต่ว่าคุณต้องดูแลตัวเองดีๆคุณก็รู้ว่าครอบครัวนั้นมีอิทธิพลขนาดไหน” เจียอีพูดพร้อมกับเกลี่ยแก้มใสนั้นอย่างเอ็นดูสายตาที่อีกฝ่ายกำลังจ้องมองมาทำเอาอันดารันทำตัวไม่ถูกก่อนจะหันหน้าหนีหลบหลีกสายตาที่แสดงความเป็นห่วงเป็นใยออกมาจนเขารู้สึกได้หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะที่ได้สบตาคู่นั้น “รู้แล้วน่า”“รู้แล้วน่าของคุณนี่คืออะไรรู้แล้วแต่ยังทำ?”“ก็แค่ปกป้องตัวเอง”“เอาเถอะครั้งนี้ถือว่าแล้
รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง บทที่ 44
อันดารันรวมไปถึงสต๊าฟคนอื่นๆกลับกรุงเทพฯตั้งแต่รับประทานมื้อเช้าของโรงแรมเสร็จต้องขอบคุณ SMS จากผู้หวังดีเมื่อวานที่ทำให้นักแสดงน้องใหม่ไม่ตกเป็นข่าวฉาวตั้งแต่ซีรีส์ยังไม่ฉายรวมไปถึงโดนแบล็กเมล์ยอมเป็นทาสกามให้กับคนพรรค์นั้นแต่อย่างว่าให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัวในเมื่อศราวุธชอบใช้แผนชั่วในการโจมตีคนอื่นเขาเลยรับหน้าที่เป็นผู้ลงทัณฑ์สั่งสอนให้เจ้าตัวได้รู้เสียบ้างแต่ก็ยังพอมีขอบเขตอยู่นิดนึงเพราะการถูกข่มขืนโดยที่ไม่มีสติไม่ใช่เรื่องที่น่ายินดีและเป็นสิ่งที่เพื่อนมนุษย์ควรกระทำต่อกันเพราะเป็นกองถ่ายซีรีส์เลยหาอุปกรณ์ได้ไม่ยาก อันดารันและพรรคพวกเลยจัดฉากปั่นหัวให้ศราวุธได้บทเรียนเสียบ้างจะแจ้งความก็ไม่ได้จะเอาเรื่องกับทางโรงแรมก็ไม่ได้อีกเพราะไม่ว่ายังไงเมื่อเรื่องไปถึงนักข่าวตัวศราวุธเองมีแต่เสียกับเสียบางทีเงินก็ไม่หนักพอที่จะปิดปากคนทำให้เรื่องชั่วช้าที่ได้ทำเอาไว้แดงออกมาอีกครั้ง อันดารันยิ้มเยาะและต้องขอบคุณตู้โทรศัพท์สาธารณะที่มีอยู่ทั่วทุกมุมจังหวัดถึงเวลาปั่นหัวคืนบ้างแล้วไอ้เรื่องที่คลิปที่ว่าก็ไม่มีจริงหรอกอี๋! ใครจะอยากเห็นร่างกายหมอนั่นกันเงินก็ไม่อยากได้ที่อยากได้คือคว
รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง บทที่ 43
แม้หลัง ๆ การถ่ายทำจะไม่ราบรื่นสักเท่าไหร่ เพราะดูเหมือนพระนายจะไม่ได้รักกันหวานเชื่อมเหมือนที่บทให้มาน่ะสิ แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี วันนี้เป็นวันเลี้ยงฉลองปิดกล้องของเรื่อง “รักครั้งใหม่ของโอเมก้า” ส่วนในรายละเอียดอย่างฟีโรโมน การทำรัง รวมไปถึงช่วงฮีท อันดารันเองก็ได้เอ่ยพูดคุยกับคนเขียนบทหลายครั้งจนทุกอย่างลงตัว เพราะคุณนุชคนเขียนบทเองยังคิดไม่ตกในบางส่วน พอได้มาพูดคุยกับนายเอกของเรื่องที่บอกว่าได้อ่านนิยายประเภทนี้มาพอสมควรจึงสามารถถ่ายทอดสิ่งที่โอเมก้าต้องพบเจอมาได้หมด แถมยังตรงใจเธอสุด ๆ อีกด้วย คืนนี้เป็นงานเลี้ยงปิดกล้องทางทีมงานได้เช่าห้องจัดงานของโรงแรมเอาไว้พร้อมกับกำชับเรื่องความเป็นส่วนตัวของนักแสดง “วุธพี่ขอวันนี้อย่าก่อเรื่องอีกเลย”“ผมรู้แล้วน่า”“ปิดกล้องแล้วก็ยังต้องร่วมงานอื่นๆกันอีกช่องก็กำลังจะดันด้วยอย่าทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่”“ผมชักอยากจะรู้ว่าเด็กใคร! ดูท่าพี่จะเกรงใจมันมากนะ”“จะเด็กใครก็ช่างเถอะทำหน้าที่ของตัวเองจบๆกันไปไม่ดีเหรอ”“พี่ไม่ใช่ผมก็พูดได้ซิ”“เอาเถอะถือว่าพี่ขอนะวุธ” ชลดาพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกจากห้องพักไปแต่เธอก็มั่นใจว่าอีกฝ่ายไม่สนคำร้องขอของเธอ
รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง บทที่ 42
เมื่อ Pilots ที่อันดารันไปเก็บตัวถ่ายมาตลอดระยะหลายสัปดาห์รวมไปถึงการตัดต่อต่างๆได้เผยแพร่ออกไปทำให้คุณโอเมก้าอันดับหนึ่งเป็นที่รู้จักมากขึ้นในนาม “พอเพียง” ซึ่งเป็นชื่อของนายเอกในเรื่องแฟนตาซีที่ถ่ายทำเป็นเรื่องแรกซึ่งก่อนหน้านี้ผู้จัดและค่ายเองก็มีการประการเฟ้นหานักแสดงหน้าใหม่มาก่อนหน้านั้นแล้วส่วนอันดารันเองแม้จะไลฟ์บ้างเป็นครั้งคราวแต่ก็ไม่ได้ปริปากเรื่องที่ตัวเองได้บทนักแสดงนำในเรื่องนี้ซึ่งยอดวิวในแพลตฟอร์มสูงขึ้นเป็นประวัติการณ์อีกทั้งยังได้นักแสดงที่มีชื่อเสียงหลายคนร่วมแสดงด้วยเรียกได้ว่าเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ได้รับความสนใจจากประชาชนมากเลยทีเดียวซึ่งช่องที่จะฉายนั่นก็คือ Ever Nine เรียกได้ว่าโฆษณาหลายตัวต่างก็ตบเท้ากันเข้ามาซื้อพื้นที่ภายในช่องระหว่างการฉายเรื่อง “รักครั้งใหม่ของโอเมก้า” ที่มีกำหนดฉายกลางปีหน้ามีการแสดงความคิดเห็นอย่างล้นหลามในโลกออนไลน์โดยเฉพาะนักแสดงน้องใหม่อย่างอันดารันซึ่งตอนนี้เป็นนักแสดงอิสระไม่ได้สังกัดที่ช่องไหนแต่ได้ข่าวแว่วๆว่ากำลังจะเซ็นสัญญากับบริษัทน้องใหม่แห่งหนึ่งโดยมีการพูดคุยและเจรจาหลายครั้งจากหลายๆต้นสังกัด เพราะเร่งถ่ายทำกันอยู่หลายวันเ
รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง บทที่ 41
ตั้งแต่เข้าวงการมาชีวิตธรรมดาของอันดารันก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงอยากจะสวยต้องอดทนไม่ว่าจะทำหน้าขัดตัวทำสปารวมถึงวิ่งแคสต์งานโฆษณาอีกได้บ้างไม่ได้บ้างภายในรถตู้ของบริษัทมีนักแสดงน้องใหม่หลายคนที่อยู่ภายใต้การดูแลของแซนดี้ชีวิตแทบจะกินนอนภายในรถตู้นี่และอันดารันมีอายุมากที่สุดคือ 25 ย่าง 26 ปีบางคนอายุเพียง 16 -17 เองอย่างว่านอกจากจะมีชื่อเสียงแล้วเรื่องรายได้นี่แหละที่ดึงดูดความสนใจของผู้คนขนาดอันดารันไม่มีประสบการณ์การแสดงยังได้เป็นตัวประกอบในโฆษณาแบรนด์ดังเขายังได้เงินตั้งหลายหมื่นแซนดี้เองก็อยากจะให้นักแสดงในสังกัดของตัวเองโตอย่างช้าๆงานประเภทนี้ไม่ได้อาศัยเพียงหน้าตาเพียงอย่างเดียวต้องอาศัยฝีมือด้วยคนสวยคนหล่อมีเยอะแยะและพร้อมที่จะแจ้งเกิดได้ทุกเมื่อหากจะยืนหยัดในวงการได้อย่างยาวนานละก็ก็ต้องเก็บประสบการณ์การเป็นตัวประกอบเล็กน้อยพวกนี้ก่อนอันดารันเองก็คิดแบบนั้นและการแสดงบทโศกเป็นเรื่องยากสำหรับเขาเองด้วยเช่นกันโดยเฉพาะซีรีส์ที่กำลังถ่ายทำเดือนหน้าก็เป็นฤกษ์งามยามดีที่จะทำพิธีบวงสรวงเปิดกล้องเรื่อง “รักครั้งใหม่ของโอเมก้า” อันดารันที่มาจากโลกที่เทคโนโลยีทันสมัยเขางงเป็นไก่ตาแตกกั
รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง บทที่ 40
น่ารัก คุณเขาใช้คำว่าน่ารักได้เปลืองมากในสายตาของเจียอี ซอกคอขาวผ่องนั้นแต่งแต้มไปด้วยรอยขบเม้ม เจียอีปัดป่ายลิ้นร้อนไปตามซอกคอระหงนั้นอย่างหยอกเย้า ยิ่งรับรู้ถึงใต้ร่างที่กระตุกบิดเกร็งไปด้วยความเสียว เขาก็ยิ่งอยากจะกลั่นแกล้งมากขึ้นไปอีก นิ้วเรียวยาวที่ชุ่มไปด้วยเจลหล่อลื่นกำลังเบิกทางอย่างใจเย็น “เข้ามาได้แล้ว”ได้ยินดังนั้นแกนกายค่อยๆเสือกไสเข้าไปในรูจีบนั้นอย่างค่อยเป็นค่อยไปเจียอีแช่ไว้สักครู่เพื่อรออีกฝ่ายปรับตัวพร้อมกับโอบกอดร่างบางใต้ร่างด้วยความรักพวกเขาต่างก็จูบกันอยู่อย่างนั้นริมฝีปากแทบไม่แยกห่างออกจากกันแม้จะเปลี่ยนไปกี่ท่วงท่าแล้วก็ตามแสงไฟจากหลอดไฟข้างทางที่อยู่ห่างออกไปพอจะได้เห็นเงาตะคุ่มทั้งสองที่กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่บนรถเป็นเซ็กซ์ที่ค่อยเป็นค่อยไปไม่ใช่เพียงแค่อารมณ์พาไปมันมีความรู้สึกท่วมท้นอยู่ในภาษากายที่พวกเขากำลังสื่อสารกันเสียงเนื้อกระทบเนื้อเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดของโช็ครถดังปะปนกับเสียงครางเครือของพวกเขาทั้งคู่ไม่ขาดสายอีกทั้งคุณเขายังเหมือนว่าจะมีอารมณ์ร่วมมากกว่าปกติเห็นได้จากที่เป็นฝ่ายควบขี่คุมจังหวะเองท่าทางกัดริมฝีบางแล้วเชิดหน้าครางนั้นทำเอาอารมณ์
รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง บทที่ 39
“ก่อนคุณจะไปถ่ายซีรีส์ผมอยากจะพาคุณไปที่ๆหนึ่งไปในฐานะคนธรรมดาไม่ใช่นายเอกซีรีส์คนดัง”“ทำไมนายมั่นใจว่าฉันจะดัง?”“ก็คุณเคยบอกไว้อย่างนั้น” อันดารันเพียงชายตามองชายหนุ่มตรงหน้าโดยไม่พูดอะไรอีก“เอาน่ารับรองคุณจะต้องชอบ”“ถ้าฉันไม่ชอบล่ะ”“ผมจ่ายด้วยนี่ก็แล้วกัน” เจียอีชี้ที่บั้นเอวตัวเองแต่ก็ต้องถูกอีกฝ่ายหยิกจนเนื้อเขียว“เอาแต่ได้”“หรือว่าคุณไม่อยากได้”“นี่นาย!!!”สถานที่เจียอีขับรถพาอีกฝ่ายมาเป็นสถานที่ลับของเขาเป็นสถานที่ดูดาวในชานเมืองที่เขามักจะมาคนเดียวเป็นประจำตั้งแต่สมัยเรียนอีกทั้งเป็นภูเขาสูงการเดินทางลำบากจึงไม่มีรถสัญจรไปมามากนักเจียอีจอดรถอยู่ริมข้างทางหันท้ายรถไปทางในตัวเมืองเปิดท้ายรถพร้อมขนเครื่องดื่มออกมาก่อนหน้าเขาปูเบาะพร้อมเตรียมเครื่องดื่มเอาไว้แล้ว“มาไม้ไหน” อันดารันมองอีกฝ่ายอย่างระแวง “คุณเคยบอกผมว่าอยากจะมีรูปคุณติดอยู่ตรงบิลบอร์ดแล้วผมคิดว่าคุณคงจะทำได้อย่างที่พูดจริงๆวันนี้ผมเลยพาคุณมาที่นี่มาในฐานะคนธรรมดาด้วยบรรยากาศสบายๆไม่ต้องแคร์สายตาผู้คนรอบข้าง”อันดารันขยับตัวจากเบาะหน้าคลานมานั่งที่ท้ายรถพร้อมกับหย่อนขาเปิดเบียร์กระป๋องออกมาดื่มโดยไม่พูดอะไรสา
รักวุ่น ๆ ของคุณโอเมก้าอันดับหนึ่ง บทที่ 38
เย็นวันเสาร์วันหนึ่งเจียอีสวมบทเป็นผู้จัดการส่วนตัวของอันดารันเขากำชับกับอีกฝ่ายหลายเรื่องโดยเฉพาะนิสัยที่ไม่ยอมคนของเจ้าตัวการวางตัวต่อหน้าและลับหลังกล้องวงการบันเทิงเป็นวงการมายาที่พร้อมจะแทงข้างหลังกันอยู่เสมอยังไม่รวมแฟนวอร์ทั้งหลายแค่ประเด็นเล็กเท่าเม็ดสิวก็ลุกลามใหญ่โตได้รวมไปถึงหากคุณล้มหลายคนก็พร้อมจะเหยียบย่ำคุณไปด้วยอีกอย่างมีคนรักย่อมมีคนเกลียดโดยเฉพาะพวกข่าวฉาวต่างๆที่ทำเอาดารานักแสดงหลายคนต้องออกจากวงการไปนักต่อนักว่ากันว่าวงการนี้ Hight Risk Hight Return มาไวไปไวมีน้องใหม่ที่พร้อมแจ้งเกิดในวงการอยู่ทุกวันและมันยากมากที่จะเป็นดาวค้างฟ้าเป็นซุปตาร์ที่ประชาชนให้การยอมรับรวมไปถึงสื่อมวลชนด้วย “นี่ทำยังกะนายเคยอยู่วงการบันเทิงอย่างนั้นแหละ”“อ่า…ผมแค่เป็นห่วงคุณก็เท่านั้นเอง”“ฉันรู้น่า”“จะว่าไปบทนี้ก็ดูหน่อมแน้มไปหน่อย”“คุณอ่านแล้วเหรอ”“ก็ใช่น่ะสิ…ไม่เหมาะกับโอเมก้าอันดับหนึ่งอย่างฉันเลยสักนิด” เจียอีส่ายหน้าที่ได้ยินคำพูดของคุณเขาอันดารันมีบรรยากาศที่คนนอกเห็นจะรู้สึกหมั่นไส้และอคติทันทีด้วยลุคที่มั่นใจในตัวเองรวมไปถึงการอวยตัวเองโดยไม่กระดากปากเมื่อก่อนเขาก็เป็นหนึ่งใน
