นายเป็นใคร

"องค์อัฟนัน เรียกเจ้านะ ระวิน "

ลุงบุญสมบอกเสียงราบเรียบ ห้องรับรองแขกที่โอ่อ่านั้น มีองครักษ์น่้าตาแปลกๆ หลายคนทั้งที่คุ้นตาและไม่คุ้นตา องค์อัฟนันที่มนุษย์ป้าสองคนพูดถึง มีธุระอะไรกันหนอ ระรินคิดก้าวขาช้าๆเพื่อรอดูสถานการณ์ ร่างสูงยืนหันหลังการแต่งกายแบบวัยรุ่นทั่วไปไม่มีเค้าลางว่าจะเป็นองค์ชายอะไรนั่นเลย ระรินมองสำรวจทั่วร่าง ลุงบุญสมกระตุกแขนแรงๆ ระรินทรุดลงทำความเคารพแบบอาหรับ ก่อนจะกล่าวคำดัดเสียงให้ห้าวทุ่มแต่ไม่เป็นผล ร่างที่หันหลังอยู่หันกลับมาโดยเร็ว อ๋อคนนี้เองที่โบกไม้โบกมือให้ระรินที่ระเบียง องค์ชายเลยเหรอ ตาสบตา ผิวขาวสะอาดกว่าคนพี่ระรินคิด หากแต่ความหล่อเท่ากันเปะ คนน้องหล่อแบบหวานๆ คนพี่หล่อเข้มตามแบบอาหรับแท้ๆ สายตาหวานนั้นจ้องมองระรินแทบไม่กะพริบตา

"มีคนเดียวกระหม่อม ระวินนี่แหละที่ตรงตามลักษณะที่พระองค์กล่าวมา"

 ลุงบุญสมรายงาน อะไรบางอย่างที่ระรินไม่เข้าใจ

"ชื่อ ระวิน เรอะ"

 เสียงทุ้ม จากริมฝีปากบางเหมือนผู้หญิงนั้น ก้าวเดินมาจนเกือบประชิดตัวก่อนจะก้มลงมองใบหน้าสวยหวานของระริน สายตาแสดงถึงความประหลาดใจอย่างที่สุด

"ผู้หญิงหรือ ผู้ชาย" 

จมูกโด่งส่ายไปมา เฉียดแก้มของระริน จนเกือบโดนแก้มนวล ระรินเบี่ยงตัวหลบ

"ผู้ชายกระหม่อม"

 มือใหญ่ตะปบลงกลางอกที่ถูกรัดไว้ด้วยผ้าแน่นหนาในการปลอมตัว ระรินตกใจปัดมือใหญ่อย่างแรง ไหนยัยป้าบอกว่าสุภาพอ่อนโยนเป็นที่สุด

"เจ้านี่ มีกล้ามเนื้อเยอะดีนี่ สงสัยจะเล่นกล้ามกับท่านพี่ฟีรอสใช่ไหม ดูสิอกแน่นเชียว"

@_@เฮ้อ! รอดไประรินแอบถอนหายใจ ลุงบุญสมนิ่วหน้า

"มันเพิ่งมารับใช้องค์ฟีรอสได้ไม่กี่วัน กระหม่อม"

"ถึงว่า ไม่เคยเห็นหน้าสักที วันหลังสงสัยเราต้องไปออกกำลังกายบ้างแล้วจะได้มีกล้ามเนื้อเหมือนคนอื่นเขาบ้าง แต่ว่าหน้าตาแบบนี้มีกล้ามมันออกจะขัดๆ กันนะ"ว่าแล้วก็จับคางมนเชยขึ้น พินิจพิเคราะห์ดูระรินหลับตาปี๋ไม่กล้าสบตาหวานเยิ้มนั้น

"อย่างสงสัยเลยกระหม่อม มันผู้ชายจริงๆ "

 องครักษ์ฮาฟซาโผล่มาจากไหนไม่รู้ก่อนจะคว้าแขนของระรินแล้วก้มคำนับทำความเคารพองค์อัฟนันระรินทำตามมืออุ่นนั้นกำมือระรินไว้แน่น

"องค์ฟีรอสทรงตรัสถามถึงระวินมัน กระม่อมจึงอาสามาพาตัวมันไป"

ฮาฟซามาช่วยทันเวลา^_^

" สำคัญขนาดท่านพี่ฟีรอสทรงตรัสถึงมันเลยรึ"

 สายตาไม่เชื่อถือ แต่ก็เพียงชั่วอึดใจ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นแววตาหวานดังเดิม

"ไปสิ เดี๋ยวท่านพี่รอนาน เราก็กำลังจะออกไปเหมือนกัน "

หันหน้าออกเดินนำไปทันที ฮาฟซาพยักหน้าให้ระรินก่อนที่ระรินจะดึงมือที่ถูกเกาะกุมอยู่แต่ฮาฟซากับจับแน่นไม่ยอมปล่อย

"หายกลัวแล้วเหรอ"

เสียงกระซิบแผ่วๆ ใครบอกกลัว ระรินไม่เคยกลัวใคร ขอได้รับการแลบลิ้น (ในใจ) ฮาฟซาอมยิ้มเหมือนรู้ทันก่อนจะคว้าแขนระรินเดินออกไปพร้อมกัน ลุงบุญสมมองอาการขององครักษ์ก่อนจะส่ายหัวไปมา ยกมือขึ้นกุมขมับตัวเองไม่บอกก็รู้ว่าเป็นอาการของคนปวดหัว

บรรยากาศเงียบสงบ ระรินยังคงยืนอยู่ที่ระเบียงตรงจุดเดิมของทุกวัน วันนี้ไร้ซึ่งสรรพเสียงใด อาการคิดถึงบ้านเริ่มเข้ามารบกวนอีกครั้ง องครักษ์ระดับล่างหลายคนยืนนิ่งคล้ายหุ่นไม่มีจิตใจ อยู่ตามจุดต่างๆ ระรินนิ่งมองไปทางระเบียงตรงข้ามไม่มีร่างขององค์ชายองค์นั้น ฉับพลันนั้นเองร่างสูงก้าวผ่านประตูออกมาด้วยความรวดเร็ว

ระรินหลบไม่ทันสายตาหวานนั้นจ้องมองมาที่ระรินก่อนจะโบกมือทักทาย ระรินโค้งตัวทำความเคารพองค์อัฟนันสาวเท้าเดินต่อตามแนวยาวของระเบียงก่อนจะหายไปตรงช่องทางเดินลงบันได ระรินยังคงอยู่ที่นั่น หันหลังพิงเสาโรมันต้นใหญ่ ปล่อยใจให้ล่องลอยไปยังบ้านเกิด

"ฮะแอ่ม"

เสียงดังมาจากด้านหลัง ระรินสะดุ้งเฮือก

"เจ้านี่ขวัญอ่อน อย่างกับผู้หญิง" 

เสียงหล่อลากไส้ขององค์อัฟนัน ดังอยู่ในระยะประชิด

"กระหม่อมตกใจ"

"ตกใจก็ เหมือนผู้หญิง"

สายตาค้นคว้ามองลึกเข้าไปในตากลมของระริน

"เราอยากรู้จริงๆ เลยว่าท่านพี่คิดเหมือนเราไหม"

แววตาขี้สงสัยยังไม่ลดละ คิดอะไรไม่มีใครคิดหรอกปลอมตัวมาแล้วไม่มีใครรู้ ระรินเถียงในใจ

" หรือว่าชอบของแปลก แอบเอาผู้หญิงมาซุกไว้รับใช้ใกล้ชิดเผื่อว่าจะได้เรียกใช้ได้ตลอด" 

คำพูดคาดเดาต่างๆ ยังพรั่งพรู

"ถึงว่าได้ข่าวว่าทรงจะเสกสมรสรึจะเป็นแค่ข่าวลือ"

ใบหน้าหล่อหวานล้ำนั้นยังจ้องมองระรินตาไม่กะพริบระรินถอยร่นจนตัวเกือบจะหายเข้าไปในเสาโรมันต้นนั้น นี่ฉันใกล้จะสิงเข้าไปในเสาแล้วช่วยถอยออกไปหน่อย ระรินตัวสั่นคนพูดยังคงยื่นหน้าเข้ามาใกล้เรื่อยๆ หมับเข้าให้ แขนแข็งแรงกลิ่นกายคุ้นจมูกคว้าร่างเล็กของระรินให้เข้าไปแนบอก แขนโอบรอบลำคอแสดงความสนิทสนม ระรินเหลือบตาขึ้นมองร่างสูง กรรมมาอีกคนแล้วถ้าจะทรงพระกันเองขนาดนี้ หัวใจน้อยๆไหววูบ

"เรียกตั้งนานไม่เข้ามาเจ้าระวิน มัวแต่มาทำอะไรที่นี่"

คนมาทีหลังถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย คนหน้าหวานจ้องมองคนมาที่หลังก่อนจะยิ้มที่มุมปากเหมือนมีอะไรแอบแฝง

" ท่านพี่เองหรอกรึ ถึงกับทรงเสด็จออกมา ลากกกกตัวคนรับใช้เองเลยเหรอ ห่างไม่ได้เลยรึไร"