ช่วงกลางวันที่พนักงานได้สลับกันวันหยุดพัก เป็นช่วงเวลาที่คนทำงานต่างรอคอย มือบอบบางของแต่ละคนบีบนวดที่น่องกัน หลังกินข้าวอิ่ม“วันนี้ลูกค้าซาไปบ้างแล้ว เลยได้พักหลายคน “พี่แก้ว กับ พี่จิ๋ว ที่ทำงานที่นี่ มานาน นั่งบีบนวดขา ที่ม้าหินอ่อน มองดู เอวา รุ่นน้อง ที่วันนี้ห่อข้าวมากินเอง“เออ ดีเนอะ เอวา เป็นเด็กดี รู้จัก ประหยัด “ รุ่นพี่วัยสามสิบ เอ่ยชม“หนูลำบากมาก่อนนะพี่ ลำบากมาก กินแต่ไข่กับปลากระป๋อง “ คนที่เล่าแบบสบายๆ บอกกับรุ่นพี่ แล้วตักข้าวกินกับหมูแดดเดียว นึกถึงคนที่เอาใจ แล้วอดมีความสุขไม่ได้“บ้านเรา อยู่ในแคมป์ก่อสร้าง แล้วถ้าเค้าสร้างคอนโดเสร็จ เราจะไปอยู่ที่ไหน “รุ่นพี่ถามเพราะเห็นว่า เอวา ตั้งใจทำงานดี อยากให้ทำงานด้วยกันไปนานๆ“นั่นสิพี่ หนูยังไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย แถวนี้ มีบ้านเช่าแบบถูกๆไหม ““มีแต่หอ อพาร์ตเมนต์ พวกนั้น คงสองสามพัน ประมาณนี้ พวกพี่โชคดี มีบ้านของตัวเอง ไม่งั้นก็แย่ ““แต่พี่จิ๋ว พี่แก้ว ก็ได้เงินเดือนเยอะอยู่ “ เอวาแซว“เยอะ คุณนุชใจดี จ้างแพงจริง ยอมรับ พี่ทำเค้ก ช่วยดูแล เบเกอรี่ คุณนุชจ้างหมื่นกว่าเลย แต่ก็ขายขนมคุ้มค่าจ้าง ไหมละ เอวา ก็เห็น เ
“พี่ตูนจะไปส่งหนูหรอคะ ““อือ ไม่ต้องเกรงใจ เมื่อกี้ พี่ไปซื้อผลไม้มาให้คุณนุช คุณนุชให้ค่าน้ำมันตั้งร้อย แถมเงินทอนที่เหลือ ก็ยังไม่เอา “คนที่เคยมีโมเม้นท์รับจ้างแบบนั้น ยิ้มออกมา เมื่อนึกถึงเรื่องราวของตัวเอง“พี่ตูน หนูไม่ได้เรื่องมากอะไรนะ แต่หนูกลับเองดีกว่า “ คนที่ไม่อยากมีปัญหาบอกอ้อมๆ แล้วเก็บของออกจากล็อกเกอร์ เดินออกมา ทางด้านหลังร้าน ก่อนจะมองเข้าไปข้างใน เห็นคุณนุช กำลังอบขนมอยู่กับพี่อีกคนในร้านมอเตอร์ไซด์ขี่ตามออกมา เมื่อเห็นคนที่ยืนรอสองแถว ยืนรออยู่ข้างถนน“ไม่เปลี่ยนใจนะ ““ไม่ค่า ไปเถอะพี่ตูน “ เอ
ข้าวในหม้อหุงข้าวที่เพิ่งสุกใหม่ๆ หอมฟุ้งขึ้นมา พร้อมกับกลิ่นปลาทูทอดร้อนๆ ที่กำลังแกะก้างออก แล้วจัดการตักข้าวใส่กล่อง วางโปะหน้าด้วยปลาทู และพริกน้ำปลา“โห น่ากินสุด “ ร่างบอบบางที่อาบน้ำออกมาจากห้องน้ำ กอดที่แผ่นหลังแข็งแรง แล้วยิ้มอ้อนใส่“ขอบคุณนะคะพี่เสือ “ นายเสือ ของลูกน้อง แต่เป็นลูกแมว ของเมีย ยิ้มกว้าง แล้วหันมาจูบหน้าผาก“พี่ไปอาบน้ำก่อน หนูแต่งตัวแล้วก็กินข้าวได้เลยนะ”“จะไปส่งหนูจริงหรอ ““จริง สบายมากๆเลย ไม่ใช่เรื่องใหญ่ พี่อาบน้ำแปปเดียว ขับรถออกไปส่งหนู สิบห้านาทีถึง “ คนที่
งานก่อสร้างกำลังคืบหน้าไปมาก เจ้าของโครงการที่รับช่วงต่อมาอีกที มองผู้รับเหมา ที่เป็นหนุ่มโสด เอาการเอางาน ไม่เคยทิ้งงาน ไม่เคยเมาเหล้า แล้วชอบใจ เอ่ยปากทาบทามให้ไปรับ งานอีกโครงการด้วยกัน“เสือ เฮียมีโครงการบ้านจัดสรร เสืออยากไปทำกับเฮียไหม ““คือผม ตั้งใจจะลงหลักปักฐานแถวๆนี้ครับเฮีย พอดีแฟนเค้าได้งานทำ แถวนี้ ก็อยากอยู่ละแวกนี้ครับ ““อ้าว มีแฟนแล้วหรอ เฮียก็นึกว่ายังโสด ““ครับ ผมมีแฟนแล้ว “ คนที่ตรงไปตรงมา บอกชัดเจน“เออ ถ้าอย่างนั้น ละแวกนี้ เฮียจะดูงานให้เสือเอง จะได้ลงหลักปักฐานสักที “ 
บ้านหลังเล็กหลังน้อยที่ปลูกเอาไว้ติดๆกัน เปิดไฟเอาไว้ให้ความสว่าง เสียงคุยกัน เสียงปรุงอาหาร เสียงโทรทัศน์ที่เปิดละครตอนเย็น ถูกกลบด้วยเสียง รถกะบะของนาย ที่ขับเข้ามาข่าวลือเรื่องนายกับลูกสาวตาอ่อน ที่เป็นเด็กนักเรียน ถูกยืนยันแล้วว่า เป็นข่าวจริง นายย้ำชัดหนักแน่นว่า คนนี้ ของนายคนงานมองตามรถเข้าไปด้านใน จนถึงบ้านที่รถจอด ผ้าใบขนาดใหญ่ ที่ปิดด้านหน้าเอาไว้ ตรงชายคาบ้าน ทำให้ไม่เห็นความเคลื่อนไหว ของบ้านนาย ดังนั้น ลูกน้องถึงได้ไม่รู้ว่า นายมีเมียมาหลายเดือนแล้ว“เดี๋ยวหนูเอาขนมไปให้แม่ก่อนนะ “ ลูกสาวที่ซื้อขนมหวานมาฝากแม่ บอกกับคนขับรถ ที่ลงมาจากรถ พร้อมๆกัน“งั้น พี่เก็บของให้เอง “ พ่อบ้านแสนดี มองของใช้ในถุง แล้วเดินไปเปิดประตูบ้านของตัวเอง เปิดแอร์ให้เย็นฉ่ำ แล้วถอดเสื้อที่สวมอยู่ออก เปลี่ยนกางเกงยีนส์ เป็นกางเกงขาสั้นธรรมดา“ฉัน ก็ไม่ได้อะไร แค่หวังดี อยากให้แม่เอวา มีเงินมีทองใช้ “ เสียงพูดคุยดังมาจากบ้านแม่ ทำให้คนที่เดินมา หยุดฟัง“เอวา มันไปอยู่กับนายแบบนี้ มันเสียหาย นายควรจะมาตบมาแต่ง แม่เอวา ก็จะได้สินสอดได้เงินเอาไว้ติดตัว “เพื่อนบ้าน ที่เป็นเมียคนงานด้วยกัน คุยกับแม่ข
คอนโดมิเนียมกำลังจะเสร็จแล้ว เหลือเพียงเก็บรายละเอียดบางส่วนเท่านั้น ผู้รับเหมาโครงการ เข้ามาคุยกับคนในงานวันที่จ่ายเงิน งวดล่าสุด“ที่นี่ เค้าอยากได้คนงาน สักยี่สิบคน ใครอยากจะอยู่ต่อ”คนงานก่อสร้างหลายคนมองหน้ากัน แล้วพยักหน้า รับ“เดี๋ยวจะหาที่พักในชุมชนให้ ค่าเช่าห้อง เดือนละสองพันห้า แต่ทางที่นี่ เค้าจะดูแลให้เอง “ผู้รับเหมาใหญ่ บอกกับคนที่สมัครใจอยู่ แล้วมองคนที่อยากจะให้อยู่ต่อ แต่เจ้าตัว ปฏิเสธ“เสือ จะไม่อยู่คุมให้เฮียก่อนหรอ “
นักศึกษาสาวในวัยสิบเก้าปี ยิ้มหวานอยู่ที่หน้ากระจก ภายในห้องนอน เสื้อสีขาวเข้ารูปพอดีตัว กับ กระโปรงพลีทสีดำ พอดีตัวอวดความสดใส ของคนตรงหน้า ที่ทำเอาคนมองต้องกลืนน้ำลายลงคอ“น่ารักจัง “ นายเสือบอกตามตรง แล้วลุกขึ้นมา กอดคนตรงหน้าเอาไว้“ไม่อยากให้ไปแล้ว “ คนโตกว่านับสิบปี บอกเสียงอ้อน ซุกไซ้ลำคอขาวผ่อง แล้วมองคนตรงหน้าเอวาไม่ใช่เด็กสาวหน้าตามอมแมมแล้ว ตอนนี้ เธอเป็นสาวน้อยน่ารัก ที่กำลังเติบโตมาอย่างดี ด้วยการดูแล เอาใจใส่จากเค้า ใบหน้าที่เคยไร้เครื่องสำอางค์ ก็เริ่มเขียนคิ้ว ปัดแก้ม ทาปากสีชมพูระเรื่อ มือบางที่เคยทำงานหนัก ก็นุ่มนวล น่าสัมผัสผิวกายขาวละเอียด และ หน้าอกอวบอิ่ม ก็เหมือนจะใหญ่ขึ้นแทบทุกครั้ง ที่ได้สัมผัส ลิ้มล
“ ชานมไข่มุก หวานฉ่ำ “ คนขับรับยื่นแก้วชานมไข่มุก ที่ซื้อมาฝากคนข้างๆ ที่รับแก้วไป ตั้งแต่ที่เห็น เอวา เดินมา กับเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน หัวใจของเค้า ก็เริ่มสั่นไหวอีกครั้ง“หวานมาก ชื่นใจที่สุด “ คนที่ดูดน้ำหวาน แล้วยิ้มกว้างออกมา บอกกับคนข้างตัว“ขอบคุณนะคะ ที่นึกถึงหนู “ สาวน้อยที่ชอบของหวานยิ้มอ้อน แล้วขยับตัวเข้าไปใกล้ ซุกไหล่แข็งแรง ที่มีกลิ่นเหงื่อ กลิ่นตัว“พี่ตัวเหม็น “ คนที่ทำงานกลางแดด บ่นออกมา แต่เธอกลับไม่ยอมห่างเค้า แล้วดมที่ซอกคอ“กลิ่นนี้แหละ ชื่นใจของหนู “ เด็กอ้อนเสียงหวาน ทำเอาความรู้สึกแปลกๆจางหายไปทันที เอวาของพี่ เป็นเหมือนน้ำทิพย์ที่ชโลมใจ ของคนอย่างพี่เสือ ที่แท้จริ
เสียงเฮลั่นบ้านแต่เช้าเพราะได้ยินข่าวดีเหลือเกิน คนที่กำลังจะเป็นพ่อ ยิ้มไม่หุบ หลังจากได้ทราบแผนการ ของคนเป็นเมีย เอวาที่กินยาคุมกำเนิดมาตลอด ตั้งใจหยุดกินยา และ ตั้งท้อง เพื่อเซอร์ไพรส์ เค้า นับว่าเป็นของขวัญที่ประเมินค่าไม่ได้เลยลูกมือสองคน มองพี่เสือ ที่ยิ้มกว่าทุกวัน แล้วยิ้มตาม นานๆที พี่เสือจะเข้า มายุ่งในห้องทำขนม“พี่เสือ ออกไปเถอะค่ะ “ห้องเล็กแคบ มีของวางเต็มไปหมด กลับต้องมี คนตัวโต มายืนเก้ๆกังๆ จะช่วยหยิบจับ ทำอะไรไม่ค่อยถนัด“พี่อยากช่วย “ เสียงอ้อนวอน ทำเอาสองสาวแอบมองหน้ากัน แล้วทำตาปริบๆ พี่เสือ ทำอย่างกับว่า อยู่กับพี่เอวา เพียงสองคน“หนูจะทำงานนะ “
ร้านเค้กเล็กๆ ที่ทำกันหลังบ้าน เติบโตไปทีละนิด ยอดขายจาก100 เพิ่มเป็น 200 และ 300 ในตอนนี้ ใบหน้าสวยหวาน ปาดเหงื่อ มองดูเค้กนับร้อยถ้วยที่วางตรงหน้า มันเป็นความภูมิใจ ของเด็กจากแคมป์คนงาน อย่างเธอสติ้กเกอร์ที่แปะติดหน้ากล่อง บอกตัวตน และ ความฝัน ที่ได้รับการยอมรับ มูลค่าเงินอาจจะไม่มากมาย แต่มูลค่าทางใจ ประเมินไม่ได้เลย“ยิ้มแก้มค้างไปแล้ว “ ผู้เป็นแม่ ที่มาช่วยแพคขนม แซวลูกสาว เอวา ในวัยยี่สิบสองปี ผ่านอะไรมามากมาย กว่าเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน“ก็มันดีใจนะแม่ ขายขนมได้ขนาดนี้ จะยิ้มกว้าง ก็ไม่แปลกเลย “ลูกสาวตอบกลับ แล้ววางขนมใส่กล่องเตรียมนำไปส่ง ลูกค้า ที่จะมารับถึงหน้าบ้าน อย่างบรรจงไม่อยากให้ผลไม้สด ที่วางอยู่บนครีมขาว ขยับเขยื้อน“เอวา ตอนนี้อะไรก็ลงตัวแล้ว คิดถึงเรื่องมีลูกหรือยัง “ แม่แอบถาม เพราะเห็นว่านายอายุ หลักสี่เข้าไปแล้ว ที่ไม่พูดไม่เอ่ย ก็เพรา
เสียงช่างทำงานในบ้าน ทำให้คนที่อยากเห็นห้องทำงานของตัวเอง แอบชะโงกเข้าไปดู แต่พอได้สบตาคมดุ ก็ต้องรีบออกมา หัวหน้าช่างใหญ่ โพกผ้าสีดำเอาไว้รอบศีรษะเหลือแต่ลูกตา เอาไว้มองดู พื้นปูน ที่สกัด ออก เป็นรอย ก่อนจะปูกระเบื้อง สีลายไม้ ที่เอวา เป็นคนเลือก“ฝุ่น เข้ามาทำไม “ ช่างดุ ออกมา แล้วไล่ให้เธอ เดินออกไปข้างนอก ช่างที่มาทำงานด้วยกัน แอบอมยิ้ม ใครต่อใคร พูดกันว่า นายเสือ แกรักเมียแก เหลือเกิน ถ้าไม่เห็นกับตา ก็คงไม่เชื่อชายหนุ่มทำงานตากแดด แบกปูน ตีฝ้า ทำได้ทุกอย่าง ท่ามกลางคนงานนับร้อย แต่กลับอ่อนโยน กับคนเป็นเมีย ถึงเพียงนี้เค้าเตอร์ปูน วัดระดับ หลายครั้ง กะคำนวน ให้ใช้ประโยชน์สูงสุด แล้ววางแผนไปถึง ชั้นวางของ และ อุปกรณ์ไฟฟ้า ที่จะตามมา เป็นอย่างต่อไป&n
ใบหน้าเคร่งขรึมของคนที่ขับรถ มารับ ทำให้คนที่เพิ่งขึ้นมาบนรถ นิ่งตามไปด้วย ทั้งที่ในใจ อยากจะเข้าไปบอกเรื่องราวดีดี กับเค้า เป็นคนแรก รถกะบะคันเก่า ขับไปบนถนน อย่างไม่เร่งรีบ ก่อนจะมาจอดที่หน้าบ้าน ในช่วงเวลาปกติแม่ชะโงกหน้า ออกมาดู แล้วกลับเข้าไปในห้อง ช่วง2-3วันมานี้ ลูกชายและนายเสือ ดู ตึงๆใส่กันคนที่อาบน้ำแล้ว ถอดกางเกงยีนส์ออก แล้วเปลี่ยนเป็นกางเกงขาสั้น เปิดกระป๋องเบียร์ขึ้นดื่ม เปิดโทรทัศน์ดูบอลไปเรื่อยหญิงสาวถอดเสื้อผ้า แล้วเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำเช่นเคย บรรยากาศ ในห้อง อึมครึมอย่างเห็นได้ชัดเจนกระป๋องเบียร์ที่หมดแล้ว วางทิ้งใส่ถังขยะ ก่อนที่กระป๋องที่สองจะตามมา คนที่เดินเข้าไปในห้องน้ำ ก็เดินออกมา ใน
พี่ๆที่ร้าน มองดูรุ่นน้อง ที่นั่งหลับตานิ่ง บนเก้าอี้ ในช่วงพักเบรค มือบางหยิบยาดมขึ้นมาดม เรียกความสดชื่น ก่อนจะลืมตาขึ้นมา“เอวา มีน้องหรือเปล่า “ พี่แตงกวา ถามด้วยความเป็นห่วง“เปล่าพี่ ช่วงนี้ใกล้สอบ เรียนหนัก “ คนที่ทั้งเรียนทั้งทำงานตลอด 7 วัน ตอบเสียงอ่อย อีกไม่กี่วัน เธอก็จะจบเทอมแล้ว“นี่แหละน้า มันไม่ง่ายจริงๆ ที่จะเรียนด้วย ทำงานด้วย ““นอนน้อย แต่ก็นอน โชคยังดี ที่เอวา ไม่ต้องทำงานบ้านเลย พี่เสือ ทำให้หมด “ คนที่โชคดีจริง บอกเล่า ให้เพื่อนร่วมงาน ได้ฟัง“ดีแล้ว ความจริงนะ ไม่ช่วยงานบ้าน พี่ก็ไม่ว่าเลย ขอแค่ซื่อสัตย์ จริงใจ ไม่เล่นยา ไม่เล่นการพนัน ก็หายากยิ่งกว่า งมเข็มในแม่น้ำเจ้าพระยา“คนที่นิ่งฟังรุ่นพี่ คิดตามคำที่ได้ยิน พี่เสือของเธอ ดีกว่าที่คาดเอาไว้“เอวา มาช่วยแพคแซนวิชห
แม้จะรู้ว่าคนที่อยากจีบ จะมีแฟนแล้ว แต่คนที่อยากได้ ก็ไม่สน ชายหนุ่มรูปหล่อน่าตาดี อยากบริหารเสน่ห์ของตัวเอง ยิ่งยากก็ยิ่งอยากได้ พนักงานหญิงสาวหลายคน เดินผ่านไปผ่านมา เสียดสีร่างกายกับชายหนุ่มที่เพิ่งเข้ามาทำงาน ได้ไม่นาน มองสบตากัน ด้วยสายตาหยั่งเชิง ลูกค้าในร้าน แจกทิป ก่อนกลับบ้าน สาวๆที่ติดใจหน้าตาของเด็กเสริฟ ยัดเงินใส่กระเป๋ากางเกง แล้วถือโอกาส สัมผัส ร่างกายไปด้วย คนที่รู้งาน จับมือลูกค้าค้างเอาไว้ แล้วกระซิบเสียงเบา “ปลุกให้ตื่น แล้วต้องรับผิดชอบนะครับ “ คนที่รู้ทัน หัวเราะออกมา แล้วสะบัดมือออก “ผัวพี่ดุ น้องไม่ไหวหรอก “ เด็กเสริฟพยักหน้า แล้วเดินกลับเข้าไปด้านหลัง เปลี่ยนเป็นโฟกัส เพื่อนร่วมงานอีกคนหนึ่งแทน
รถคันเดิมจอดรอที่หน้าวิทยาลัยตามเวลาเลิกเรียน แม้จะรู้ว่า คนที่มาเรียน ต้องทำงานกลุ่มต่อกับเพื่อน แต่คนอยากรอ ก็เต็มใจรอเงียบๆใบหน้าคมเข้มในชุดเสื้อยืดสีขาวสะอาดตา กางเกงยีน นั่งรออยู่ในรถ ก่อนจะยิ้มกว้าง เมื่อเห็น คนที่ตัวเอง เป็นห่วง เดินออกมา พร้อมกับเพื่อน 2-3คน“ไปนะ แล้วเจอกัน อาทิตย์หน้า “ น้ำเสียงสดใส บอกกับเพื่อน แล้วโบกมือบ้ายบาย“มาแล้วค่ะ รอนานไหม “ นักศึกษาสาวน้อย ยิ้มกว้าง แล้วขยับมาหอมแก้มคนที่นั่งรออยู่ในรถ ก่อนจะซุกไซ้ สูดกลิ่นกายหอมละมุน“ไม่นานเลย พี่รอได้ “ คนที่พูดจริงทำจริง บอกออกมา แล้วขับรถไปตามทาง“น่ารักจังเลย พี่เสือของหนู “ คนถูกชม ดึงตัวคนข้างๆม
เสียงคุยโทรศัพท์ยังดังก้องอยู่ในหู แม้จะรู้แก่ใจว่า คนที่นอนข้างๆ ไม่มีทางที่จะให้เบอร์โทรศัพท์กับใครง่ายๆ แต่หัวใจของคนเป็นแฟนอย่างนายเสือ ก็ไม่สงบลงได้คนที่ไม่รู้เรื่องราว หลับสนิทไปแล้ว ใบหน้าอ่อนเยาว์ ผิวขาวใส กับ ริมฝีปากที่น่าจูบเหลือเกิน ยิ่งทำให้ความหึงหวง มีมากขึ้น ทุกวัน“รักพี่ไหม เอวา “ เสียงถามออกมา เบาๆ ในความมืด ก่อนจะจูบหมับ แล้วดึงตัวเธอมากอด หัวใจของเค้า กำลังสั่นไหว“วันนี้ มีทำงานกลุ่ม คงกลับช้าหน้อยนะแม่ “ ลูกสาวที่สวมชุดนักศึกษา กำลังกดโทรศัพท์มือถือ ดูไลน์กลุ่ม ที่เพื่อนๆ ตั้งเอาไว้ เพื่อคุยเรื่องเรียน“อือ อย่ากลับค่ำแล้วกัน เกรงใจนาย “ วันนี้นายเสือ หยุดงาน คงอยากมีเวลาส่
“ ชานมไข่มุก หวานฉ่ำ “ คนขับรับยื่นแก้วชานมไข่มุก ที่ซื้อมาฝากคนข้างๆ ที่รับแก้วไป ตั้งแต่ที่เห็น เอวา เดินมา กับเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน หัวใจของเค้า ก็เริ่มสั่นไหวอีกครั้ง“หวานมาก ชื่นใจที่สุด “ คนที่ดูดน้ำหวาน แล้วยิ้มกว้างออกมา บอกกับคนข้างตัว“ขอบคุณนะคะ ที่นึกถึงหนู “ สาวน้อยที่ชอบของหวานยิ้มอ้อน แล้วขยับตัวเข้าไปใกล้ ซุกไหล่แข็งแรง ที่มีกลิ่นเหงื่อ กลิ่นตัว“พี่ตัวเหม็น “ คนที่ทำงานกลางแดด บ่นออกมา แต่เธอกลับไม่ยอมห่างเค้า แล้วดมที่ซอกคอ“กลิ่นนี้แหละ ชื่นใจของหนู “ เด็กอ้อนเสียงหวาน ทำเอาความรู้สึกแปลกๆจางหายไปทันที เอวาของพี่ เป็นเหมือนน้ำทิพย์ที่ชโลมใจ ของคนอย่างพี่เสือ ที่แท้จริ