“อ๊ายยยยย... พี่อาชิ... อื้ออออออ” ร่างบางกรีดร้องและดิ้นพล่านเมื่อเขากดเพิ่มระดับริโมตจนถึงระดับสูงสุด เขาจับเรียวขาของเธอไว้ เมื่อถึงจุดที่คิดว่าเธอจะเสร็จเขาก็ดึงเจ้าวงรีสีชมพูนั้นทิ้ง แล้วจับแก่นกายใหญ่ของเขาเข้าไปแทนสวบ !!“ซี้ดดด... อ๊ะ... อ๊ายยยยยยยย” ร่างบางเกร็งกระตุกบีบรัดแก่นกายของเขามากกว่าครั้งไหน ๆ จนทำให้เขาแทบจะปริแตกเสร็จตามเธอไปตับ !!! ตับ !!! ตับ !!! ตับ !!! ตับ !!! ตับ !!!“อื้อออ... จะ... จุก... อ๊ะ... อ๊ะ... เสียว... อ๊า”“อ๊า... ตอดแน่นมากที่รัก... ซี้ดดด... อื้มมมม”สะโพกสอบสะบัดเข้าออกอย่างหนักหน่วง แก่นกายใหญ่กระแทกกระทั้นจนร่างบางโยกคลอนตามแรงกระแทกของร่างแกร่งที่ถาโถมเข้าออกในช่องทางรักอันคับแน่นที่โดนเสียดสีอย่างหนักจนรู้สึกทั้งจุกทั้งเจ็บแสบ ไม่ต่างจากดอกไม้งามที่กลายเป็นสีแดงเถือก“อ๊ะ... อะ... เอมไม่ไหวแล้ว... อ๊ะ... อ๊ะ... เสียว... อ๊ะ... อ๊ายยยย”“อื้มมมม... ซี้ดดด... พร้อมกัน... อ๊า”ร่างแกร่งหยัดกายลุกขึ้น แล้วเร่งจังหวะการร่วมรักให้หนักหน่วงเร็วแรงขึ้นเมื่อรับรู้ถึงร่างกายที่สั่นเกร็งของภรรยาสาวเสียงครางระงมของสองหนุ่มสาวดังสอดประสานภายในห้องนอน
เขาเริ่มอัดสวนสะโพกขึ้นหาเธอจากทางด้านล่าง มือหนาเลื่อนลงไปจับยึดเอวคอดกิ่วให้ขยับเคลื่อนไหวขึ้นลงตอบรับสัมผัสสอดประสานกับเขา“อื้มมมม” อาชิส่งเสียงครางในลำคอ ก่อนที่จะเร่งจังหวะสวนสะโพกเข้าหาเธอเร็วขึ้น ร่างบางสวนสะโพกขึ้นลงตามเขา ราวกับว่าเธอกำลังใช้ร่างกายตนเองเป็นค้อนที่กำลังตอกตะปูตัวใหญ่ที่ไม่มีวันจมหายไปตามแรงตอก“อ๊ะ... อ๊า... อื้อออ... อ๊ะ... สะ... เสียว... อ๊ะ... อ๊ายยยยย”ร่างบางส่งเสียงครางเมื่อสุขสมจากการถึงฝั่งฝันกับบทรักของเขา“อ๊ะ... อ๊า... อ๊า”ร่างแกร่งกระแทกกระทั้นร่างบางอย่างรุนแรงและรวดเร็ว ก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปในตัวเธออีกครั้ง ร่างแกร่งทิ้งตัวลงพิงหัวเตียง รั้งร่างบางซบลงมาบนอกแกร่งก่อนจะหายใจหอบถี่“พี่อาชินอนลง” ชะเอมลุกขึ้นจนแก่นกายหลุดออกจากร่องรัก แล้วเอ่ยบอกหลังจากที่นั่งกอดพักเหนื่อยมาครู่หนึ่ง เขาก็ยอมทำตามเธออย่างว่าง่าย“จะทำอะไร” เขาเอ่ยถามเมื่อเธอเอี้ยวตัวเอื้อมไปหยิบที่ปิดตามา“ก็ทำเหมือนที่พี่อาชิทำกับเอมไง” ชะเอมกระซิบเสียงแหบพร่าเหนือริมฝีปากหนา พูดจบเธอก็ใส่ที่ปิดตาให้เขา“เอม” อาชิเอ่ยเรียกเมื่อร่างบางผละออกห่างตัวเขา พร้อมทั้งจะเปิดที่ปิด
“เราไปหาพ่อกับแม่บี๋ไหม” สายฟ้าเอ่ยถามขณะขับรถกลับจากงานแต่งของอาชิกับชะเอม“ไปทำไม” แบมหันมาถามสายฟ้าหน้าตาตื่น“ทำไมบี๋ต้องทำหน้าแบบนั้นด้วย มีอะไรหรือเปล่า” สายฟ้าถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงพร้อมทั้งยื่นมือไปลูบผมเธอ“เค้าไม่อยากเลิกกับบี๋”“แค่ไปหาพ่อกับแม่บี๋ ถึงกับต้องเลิกกันเลยเหรอ” สายฟ้าเอ่ยถามอย่างไม่อยากจะเชื่อหู“ก็พ่อกับแม่เค้าไม่เหมือนคนอื่น”“ทำไม พ่อกับแม่บี๋ห้ามบี๋มีแฟนเหรอ”“อื้อ” แบมพยักหน้าตอบ เป็นจังหวะเดียวกับที่สายฟ้าขับรถเข้ามาจอดในโรงจอดรถของคอนโดมิเนียมของแบม“มานั่งตรงนี้” สายฟ้าดึงมือของแบมให้เข้ามาหาเขาที่นั่งอยู่ปลายเตียงก่อนจะอุ้มยกเธอขึ้นมานั่งบนตักแกร่ง มองใบหน้าหวานที่เคยยิ้มระรื่นให้เขาตลอด เวลา แต่พอพูดถึงพ่อแม่เธอกลับกลายเป็นคนอีกคนที่เขาแทบจะไม่รู้จัก“บี๋เล่าเรื่องพ่อแม่ของบี๋ให้เค้าฟังได้ไหม” สายฟ้าเอ่ยถามเสียงนุ่มนวล“บี๋จะรู้ไปทำไม”“บี๋กับเค้าเป็นแฟนกันไหม” สายฟ้าถาม“เป็นสิ บี๋เอาเค้าทุกวันจะไม่เป็นแฟนเค้าได้ไง”“ตอบแบบนี้สิถึงจะเป็นบี๋คนเดิมของเค้า” พูดจบสายฟ้าก็หอมแก้มแบมฟอดใหญ่“เค้ารักบี๋หมดทั้งตัวทั้งหัวใจเลยรู้ไหม” เรียวแขนเล็กโอบกอดรอบลำค
มือเล็กจับประคองใบหน้าคมให้หันมาสบตาก่อนจะแนบริมฝีปากอิ่มกับริมฝีปากหยักได้รูป เธอจูบเขาอย่างอ่อนหวานซาบซ่า เรียวลิ้นเล็กสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากของคนตัวโต“อื้มมม” สายฟ้าครางในลำคออย่างพึงใจกับรสหวานจากปากบางที่ทำให้เขาคลั่งได้ทุกครั้งสำหรับเขา แบมเป็นผู้หญิงที่สดใส ใบหน้าหวานจะระรื่นแทบจะตลอดเวลา มีเพียงบางครั้งบางคราวที่เขาเผลอดุเมื่อเธอทำตัวเหมือนเด็กเอาแต่ใจ แต่หลังจากที่ได้ฟังเรื่องของเธอ เขาก็สัญญากับตนเองทันทีว่าต่อจากนี้ไปเขาจะปล่อยให้เธอได้แสดงอารมณ์และความต้องการได้อย่างเต็มที่ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กอย่างเร่าร้อนดุดัน มือหนานวดเฟ้นเต้าอวบ ก่อนที่จะสอดมือเข้าไปใต้ชายเสื้อแต่กลับต้องชะงักเมื่อไม่อาจทำได้ดังใจเพราะเธอสวมชุดเพลย์สูทขาสั้นสีชมพูหวานสายฟ้าละจากปากนุ่มแล้วไล้จูบซอกคอหอม มือก็พยายามจะปลดชุดของเธอออก ขณะที่แบมปรือตาฉ่ำหวานมองเขาอย่างเปี่ยมด้วยความรัก มือน้อยขยำเสื้อบริเวณอกแล้วค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีชมพูออกทีละเม็ดด้วยมือข้างเดียวแล้วลูบไล้อกแกร่ง“บี๋”“หืม ?”“เค้าถอดชุดบี๋ไม่ได้” สายฟ้าเอ่ยบอกเมื่อเขาพยายามอย่างเต็มที่แล้วแต่ก็หาที่ถอดชุดเธอไม่ได้“ง
“บี๋ชอบสีไหน” แบมยื่นเสื้อยืดคู่รักที่มีรูปหมู 2 ตัวอยู่ตรงกลางระหว่างสีชมพูแป๋นกับสีเหลืองอ๋อยทำเอาเขาเริ่มคิดหนัก“เราใส่ชุดนี้ก็ได้ ไม่เห็นต้องใส่เสื้อคู่เลย” สายฟ้าเอ่ยบอก“บี๋อายเหรอที่ต้องใส่เสื้อคู่กับเค้า”“ไม่ได้อาย แต่เค้าไม่ชอบสี มันฉูดฉาดเกินไป”“ก็ได้ งั้นเราไปกันเลยดีกว่า” แบมวางเสื้อคู่รักลงแล้วเดินเข้าไปกอดแขนเขานี่ก็เป็นอีกเหตุผลที่ทำให้เขารักเธอ เธอจะไม่งี่เง่ากับเรื่องแบบนี้นักแบมยืนมองสถานที่ตรงหน้า นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอที่มายังสถานที่แบบนี้“บี๋ชอบไหม” สายฟ้าหันมาถามคนข้าง ๆ ที่กำลังตื่นตาตื่นใจ“ชอบ ชอบมาก ขอบคุณนะบี๋ที่พาเค้ามาเที่ยว” แบมกระโดดกอดคอ รั้งใบหน้าคมลงมาแล้วจุ๊บไปที่ริมฝีปากของเขา“ถ้าชอบวันหลังจะพามาอีก”“คราวหน้าเราชวนชะเอม อาชิ ภู เดล มาด้วยดีไหม”“อื้อ เราเข้าไปข้างในกันดีกว่า” สายฟ้าจูงมือแบมเข้าไปในสวนสนุก ดีที่วันนี้คนไม่เยอะ ไม่งั้นคงได้เดินเบียดเสียดรอคิวเล่นเครื่องเล่นกันจนเบื่อ“บี๋ เค้าอยากเล่นอันนี้ก่อน” แบมลากสายฟ้ามาหยุดที่ม้าหมุน“บี๋ แต่มันเครื่องเล่นสำหรับเด็กนะ”“แต่เค้าอยากเล่นนี่” แบมเอ่ยบอกหน้างอน ๆ“โอเค เล่นก็เล่น”กา
พอเล่นเสร็จคงไม่ต้องบอกว่าสภาพของแบมเป็นอย่างไร แทบจะเป็นลมล้มพับลงตรงนั้นทันทีที่ลง“รอตรงนี้นะ เดี๋ยวเค้าไปซื้อน้ำกับยาดมให้” แบมพยักหน้าให้สายฟ้านิด ๆ อย่างหมดแรงไม่นานสายฟ้าก็กลับมาพร้อมน้ำกับยาดม แบมนั่งดมยาดมเหมือนร่างไร้วิญญาณ สักพักอาการก็ดีขึ้น“ดีขึ้นยัง” สายฟ้าเอ่ยถาม“โอเคแล้ว” แบมเอ่ยบอกพร้อมทั้งยกมือขึ้นมาทำท่าโอเค“งั้นไปเล่นต่อ”“ไม่เอาแล้วบี๋ เค้าไม่เล่นแล้ว” แบมตอบปฏิเสธทันที“แค่ไปนั่งกระเช้าชิล ๆ อันนี้ไม่น่ากลัว” สายฟ้าก็จับมือแบมมาขึ้นกระเช้า“บี๋ สวยอะ” แบมพูดขึ้นเมื่อเห็นวิวสวนสนุกได้รอบด้าน“อื้ม บี๋สวย” แบมหันมามองสายฟ้าที่นั่งอยู่ตรงข้าม ก่อนจะถูกเขารั้งศีรษะเข้าไปแล้วประทับจูบลงมาที่ริมฝีปากอิ่ม“บี๋ เค้าเดินไม่ไหวแล้ว” แบมเอ่ยบอกเมื่อลงมาจากกระเช้า“งั้นขึ้นมา” สายฟ้าย่อตัวลงไปให้เธอขึ้นมาขี่หลัง“ขอบคุณนะ” เธอกอดคอเขาไว้พร้อมทั้งหอมแก้มเขาฟอดใหญ่ แล้วเอ่ยปากบอกเขา ซึ่งเขาก็หันมาหอมแก้มนุ่มอย่างนึกเอ็นดูแบมอิงหัวซบไปที่บ่าแกร่งจนเผลอหลับไปทั้ง ๆ ที่ยังไม่ถึงรถ“เด็กน้อยเอ๊ย แค่นี้ก็หมดแรงจนหลับ” เขาเอ่ยว่าเมื่อจัดท่า ปรับเบาะให้เธอได้นอนอย่างสบาย ก่อนจะจ
“มีอะไรจะคุยกับพ่อ ไอ้ลูกชาย” คุณอัณณพเอ่ยถามสายฟ้าเมื่อเข้ามาในห้องทำงาน“เรื่องครอบครัวของแบมครับ อย่างที่ผมโทร.มาเล่าให้พ่อกับแม่ฟังเมื่อคืน” เพราะเมื่อคืนสายฟ้าโทร.มาบอกว่าจะพาแบมมาแนะนำตัว และเล่าเรื่องของแบมให้พวกท่านฟัง“แต่เท่าที่สายฟ้าเล่า ถ้าทั้ง 2 คนเรียนจบก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนะลูก ครอบครัวของหนูแบมน่าจะเข้าใจ”“แต่ผมอยากแต่งงานกับแบมตอนนี้” สายฟ้าตอบไปในทันที“เฮ้ย ! ทำไมลูกชายพ่อถึงได้ใจร้อนแบบนี้ อย่าบอกนะว่าเห็นเพื่อนแต่งก็เลยอยากแต่งบ้าง”“จะว่าอย่างนั้นก็ได้ครับ แล้วอีกอย่าง ผมไม่อยากคบกับแบมแบบหลบ ๆ ซ่อน ๆ ถ้าครอบครัวของแบมรู้ว่าแบมกับผมอยู่ด้วยกันแล้ว ผมกลัวว่าเขาจะจับแบมแยกกับผม ซึ่งผมคงยอมไม่ได้”“มันจะถึงกับจับแยกกันเลยเหรอลูก หนูแบมก็ยังต้องเรียนหมอที่เดียวกับลูก”“แบมบอกว่าเคยมีเพื่อนผู้ชายมาจีบ พ่อกับแม่ยังย้ายให้ไปเรียนโรงเรียนหญิงล้วนเลยครับ ผมกลัว”“ท่าจะเป็นเอามากนะ นี่เลี้ยงลูกยิ่งกว่าไข่ในหินอีก”“พ่อพอจะมีวิธีช่วยผมไหมครับ”“มันก็พอมี แต่มันต้องใช้เวลาสักหน่อย ถ้ารีบร้อนเกินไปมันจะไม่แนบ เนียน” คุณอัณณพนิ่งเงียบไปสักครู่ก่อนจะเอ่ยบอกลูกชาย“ยังไงครับพ่
“หือออ แบมทำกับข้าวอร่อยมากเลย แบบนี้ยุกินจนท้องแตกแน่” พายุตักข้าวเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อยขณะกำลังนั่งรับประทานอาหารเย็นกันอยู่“เดี๋ยวก็ติดคอตายหรอกมึง” สายฟ้าว่า“คุณแม่คงสอนให้ทำอาหารใช่ไหมลูก” คุณอัณณพเอ่ยถาม“คุณแม่ส่งไปเรียนกับเพื่อนของคุณยายที่เคยเป็นต้นห้องของเสด็จในกรมฯ ค่ะ”“คงจะเรียนเรื่องมารยาทมาด้วยสินะ”“ใช่ค่ะ”“อยู่บ้านนี้หนูแบมทำตัวตามสบายได้เลยนะลูก เป็นตัวของตัวเองได้เต็มที่”“ค่ะคุณพ่อ”“อีก 2 วันมหาวิทยาลัยก็เปิดแล้วใช่ไหมแบม” คุณธารธาราเอ่ยถาม“ใช่ค่ะคุณแม่”“ถ้างั้นคืนนี้ก็นอนค้างบ้านแม่ได้สิ ค้างสักคืนนะลูก”“ถ้าคุณแม่อยากให้แบมค้างก็ได้ค่ะ”“น่ารักที่สุดเลยลูกสาวแม่ แบมกินนี่นะลูก” คุณธารธาราเอ่ยอย่างพอใจก่อนจะตักมัสมั่นไก่ใส่จานข้าวของแบม“ขอบคุณค่ะ” แบมตอบ คุณธารธาราก็ชวนแบมคุยนั่นนี่ในระหว่างรับ ประทานอาหารเย็น“เออ... พวกเรายังมีตัวตนอยู่หรือเปล่าครับ แม่ช่วยสนใจผมบ้าง” พายุพูดขึ้นแต่ก็ดูเหมือนจะไม่เข้าหูผู้เป็นแม่เลย“ทำใจนะลูก แม่เขามีลูกสาวคนใหม่แล้ว” ผู้เป็นพ่อบอกสายฟ้านั่งมองแบมกับแม่ของตนที่เข้ากันได้เป็นอย่างดี และเหมือนจะดีเกินไป เพราะแม่เหมือนจะหล
“แม่มีลูกชาย 3 คนที่จบถึงปริญญาโท มีความสามารถ มีความรู้ เราก็เริ่มต้นกันใหม่ได้นี่ ทำไมต้องให้น้องรับภาระอันหนักอึ้งนี้ไว้คนเดียว”“แล้วคุณพ่อคุณแม่จะทนอยู่ห้องเช่าเล็ก ๆ ได้เหรอครับ” แปมพูด“แบมจะแต่งงานค่ะ” แบมตัดสินใจพูดออกมา เธอไม่อาจทนเห็นผู้เป็นพ่อกับแม่ต้องทนลำบากอยู่ห้องเช่าเล็ก ๆ ได้“แบมไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้ลูก แม่ทนได้” ผู้เป็นแม่ลูบหลัง เอ่ยบอกเธอทั้งน้ำตา“แบมจะแต่งค่ะ” แบมยืนยันคำตอบเดิม พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาไม่ขาดสายเมื่อนึกถึงผู้ชายที่กำลังรอโทรศัพท์เธออยู่“ขอบใจมากลูกที่เสียสละเพื่อครอบครัวของเรา” ผู้เป็นพ่อเดินเข้ามากอด“พี่ก็ต้องขอบใจแบมมาก ๆ” แอมพูด“พี่ก็เหมือนกัน ขอบใจแบมมากนะ” แปมพูด“พี่ขอโทษที่ช่วยอะไรแบมไม่ได้เลย” แทมพูด แบมโผเข้ากอดแทมทันที ถึงแม้ว่าเธอกับเขาจะอายุห่างกันถึง 10 ปี แต่แทมคือพี่ชายที่รักและเข้าใจเธอมากที่สุด และที่เธอได้มีโอกาสไปเรียนกรุงเทพฯ ก็เพราะพี่ชายคนนี้เป็นคนช่วยพูดกับพ่อแม่“อึก... ฮือ ๆ ๆ ๆ” แบมร้องไห้ออกมาอย่างหนักแบมเข้ามาอยู่ในห้องนอนของตนเอง เมื่อได้อยู่คนเดียว ความรู้สึกหลากหลายก็ประเดประดังเข้ามาไม่ขาดสาย เธอไม่สามารถให้ค
“แล้วคืนนี้เค้าจะนอนกอดใคร” สายฟ้าพูด เมื่อมาส่งแบมที่บ้าน“แค่คืนเดียวนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เราก็ได้นอนกอดกันทุกคืนแล้ว”“ขอจูบบี๋ได้ไหม” สายฟ้าเอ่ยออกมา เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมจู่ ๆ ถึงอยากจะจูบเธอ ทั้ง ๆ ที่เพื่อน ๆ ก็นั่งอยู่ในรถสายฟ้าสบตาแบม ริมฝีปากบางของเธอเผยอขึ้น เหมือนเป็นการบอกว่าอนุญาตให้เขาเข้ามาครอบครอง สายฟ้าไม่รอช้าก้มลงประทับจูบริมฝีปากบางนั้นทันที เขาจูบอย่างนิ่มนวลและอ่อนโยน ลิ้นร้อนไล้ไปตามริมฝีปากบางและแทรกลิ้นของเขาเข้าไปในโพรงปากของเธอ ลิ้นหนาเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กอย่างโหยหา ทั้งที่อยู่ใกล้กันถึงเพียงนี้ แต่ความรู้สึกกลับโหยหาอย่างบอกไม่ถูกเพื่อน ๆ ต่างเบือนหน้าหลบ ปล่อยให้ทั้งคู่ได้จูบลากัน ภายในรถจึงมีเพียงความเงียบ ทำให้ทั้งคู่รู้สึกว่ามีเพียงสองเราเท่านั้น“พรุ่งนี้เค้ามารับนะ” เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยขึ้นเมื่อผละริมฝีปากออกจากกัน“เค้าโทร.บอกอีกทีนะ”“ทำไม บี๋พูดเหมือนว่าบี๋จะไม่กลับพร้อมเค้า”“ไม่ใช่อย่างนั้น เค้าแค่ไม่รู้ว่าธุระที่คุณพ่อจะคุยด้วย จะคุยกันเสร็จภายในวันนี้ไหม หรือจะกินเวลาไปถึงวันพรุ่งนี้ เค้าเกรงใจทุกคนที่จะต้องมารอเค้าคนเดียว”“แบมไม่ต้องเกรงใจพ
“แบมเวลาอยู่บ้านอย่างกับคนละคนกับที่อยู่มหาลัยเลยว่ะ” เดลกระซิบบอกสายฟ้า“พี่แทมบอกว่าคุณพ่อคุณแม่มีเรื่องจะคุยกับแบมเหรอคะ” แบมนั่งตัวตรง สองมือประสานกันไว้ที่ตัก“วันนี้แบมพาเพื่อน ๆ ไปเที่ยวก่อนเถอะ แล้วเย็นเราค่อยคุยกัน” ผู้เป็นพ่อเอ่ยบอก สร้างความแปลกใจให้แบมไม่น้อย จริง ๆ ตั้งแต่ลงจากรถแล้วที่เธอรู้สึกแปลกใจ ถ้าเป็นเมื่อก่อนทุกคนคงไม่ได้เข้ามานั่งอยู่ในบ้านของเธอ“แล้วเพื่อนของแบมจะกลับกันเลย หรือจะค้างคืน” แปม อิทธินพ พี่ชายคนที่ 2 เอ่ยถาม“ค้างคืนค่ะ” แบมตอบ“แล้วจะพักกันที่ไหน” แทม โอบนิธิ พี่ชายคนที่ 3 เอ่ยถาม“พวกเราจองที่พักกันไว้แล้วค่ะ” ชะเอมตอบ“แต่แบมต้องนอนค้างที่บ้าน แล้วชะเอมจะนอนกับใคร แม่ว่าชะเอมมานอนกับแบมจะดีกว่า เป็นผู้หญิงจะไปนอนค้างอ้างแรมกับผู้ชาย 4 คนมันดูไม่งาม ถึงจะบอกว่านอนกันคนละห้องก็เถอะ แม่ว่าจะเป็นที่ครหาเอาได้” แม่ของแบมเอ่ย“เอ่อ...” ชะเอมนิ่งอึ้ง ไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร“ชะเอมเป็นภรรยาของผมครับ เธอต้องนอนกับผม” อาชิพูดชัดถ้อยชัดคำ“ภรรยา !!” ทุกคนพูดออกมาพร้อมกันด้วยความตกใจ“นี่แบมคบเพื่อนอะไร” ผู้เป็นพ่อหลุดถามออกมาเสียงดัง“คุณพ่อ” พี่ชายของแบมเ
“ไอ้สายฟ้า มึงเอาแบมบี๋ของกูไปไว้ไหน แล้วมึงไปเอาแม่ชีที่ไหนมา” เดลเอ่ยว่าเมื่อสายฟ้าเดินมากับแบมที่อยู่ในชุดเดรสแขนยาวสีขาว ใบหน้าที่มักแต่งแต้มสีสันสดใส วันนี้ทาเพียงลิปกลอสสีอ่อน ๆ ซึ่งดูผิดหูผิดตาไปมาก“เดลอะ” แบมทำหน้างอน ๆ ที่ถูกเดลล้อเลียน“แบมแต่งแบบนี้ก็น่ารักดีออก เดลชอบว่า” ชะเอมว่า“โอ๋ ๆ แบมบี๋ไม่งอนเดลนะ เดี๋ยวเดลซื้อชุดเสือน้อยให้”“จริงนะ เดลห้ามโกหก ถ้าโกหกขอให้จุ๊ดจู๋เดลใช้การไม่ได้” แบมยิ้มหน้าบานขึ้นมาทันทีเมื่อเดลเอาของถูกใจมาหลอกล่อ“โหดร้าย ถ้าแช่งกันขนาดนี้แถมกระต่ายน้อยให้อีกชุดเลย”“ดี ๆ” แบมพยักหน้าหงึกหงักเหมือนเด็กที่ได้ของเล่นถูกใจ ซึ่งสายฟ้าก็ยิ้มให้กับความน่าเอ็นดูของเธอ“แบมติดใจ หรือไอ้สายฟ้ามันติดใจกันแน่” ภูถาม“ก็แบมใส่ แล้วแบมก็ทำให้บี๋ติดใจไง จริงไหมบี๋ เมี้ยวววว” แบมตอบภู ก่อนจะหันไปหาสายฟ้า ทำท่าแมวน้อยสุดน่ารัก“ติดใจแมวน้อยตัวนี้ที่สุด” สายฟ้าจับเชิดปลายคางของแมวน้อย แล้วก้มลงไปใช้ปลายจมูกโด่งถูไถจมูกเชิดรั้นของแมวน้อยขี้อ้อน“ไอ้เดล ไหน ๆ มึงก็ซื้อให้แบมละ มึงซื้อมาฝากชะเอมด้วยดิ” ภูพูด“ก็ดี กูอยากมีเมียเป็นแมวน้อย” อาชิพูด“พี่อาชิ” ชะเอมเ
ปึก !ชะเอมวางปืนลงบนโต๊ะกลาง ทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา กอดอกหน้าตาบูดบึ้ง“วันนี้เมียโหดจัง” อาชิเดินมานั่งข้าง ๆ แล้วอุ้มยกเธอขึ้นมานั่งบนตัก เกยคางไว้บนไหล่มน“เอมจะไม่ทนถ้าผู้หญิงหน้าไหนกล้ามาอ่อยผัวของเอม” เธอเอ่ยเสียงเหวี่ยง ๆ ด้วยอารมณ์ที่ยังคงคั่งค้าง“แล้วไปเอาปืนมาจากไหน”“เอมเห็นมันอยู่ที่ลิ้นชักหัวเตียงเมื่อ 2 วันก่อน”“คงจะเป็นของพ่อแทน” อาชิบอกพลางลูบไล้หน้าท้องแบนราบไปมา“เอมหิวนม”“พี่สั่งให้ใหม่ จะเข้าไปอ่านหนังสือในห้องต่อไหม”“วันนี้เอมจะอ่านตรงนี้” ชะเอมหันไปมองตาขวางใส่อาชิ“ครับ อ่านตรงนี้ครับ พี่ไปสั่งนมให้นะ” อาชิอุ้มยกชะเอมนั่งลงบนโซฟา ก่อนจะเดินไปที่โต๊ะทำงาน สั่งนมให้กับภรรยาสาวที่วันนี้อยู่ในโหมดเมียจอมโหด“พี่อาชิจะไปไหน” ชะเอมลุกขึ้นเอ่ยถามเมื่ออาชิเดินออกห่างโต๊ะทำงาน“พี่จะไปเอาหนังสือให้เอมไง” เขารีบตอบเธอทันที“แล้วไป” ร่างเล็กทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาตามเดิม“พี่อาชิไม่ไปทำงานล่ะคะ มานั่งมองเอมอ่านหนังสือทำไม” ชะเอมเอ่ยถามเมื่ออาชิเอาแต่นั่งจ้องเธออ่านหนังสือ“เมียสวย อยากมองเมีย” เขาเอ่ยบอกพร้อมทั้งส่งสายตากรุ้มกริ่มให้เธอ“อย่ามาทำปากหวานตอนนี้ รีบไปทำงานเลยค
ชะเอมตามอาชิไปทำงานที่ผับทุกวัน วันศุกร์ วันเสาร์ไม่มีปัญหาเพราะตื่นสายได้ แต่วันอื่นเธอนั่งเรียนไปหาวไปทุกวัน เวลาพักเบรกก็หลับ ประมาณอาทิตย์หนึ่งเธอจึงเริ่มปรับตัวได้ เธอจะเข้าไปอ่านหนังสือในห้องนอนของผับ แล้วนอนหลับรออาชิอยู่ในห้องนั้น ปล่อยให้เขานั่งทำงานกับแกริค“คนนี้น่ะเหรอลูกชายคุณแทนไท” วิสกี้ พีอาร์เบอร์ 1 อายุ 23 ปีที่พึ่งกลับมาทำงานหลังจากลาพักร้อนไปช่วงที่อาชิเข้ามาบริหารจัดการผับพอดีเอ่ยถามกาย บาร์เทนเดอร์หนุ่มที่เคาน์เตอร์บาร์ ก่อนเวลาผับเปิดในอีก 1 ชั่วโมงข้างหน้า“ใช่ คุณอินทัช พึ่งจะอายุ 19 แต่เก่งเกินอายุ เก่งไม่แพ้คุณแทนไทเลยละ แต่ปกติไม่ค่อยออกมาจากห้องทำงานหรอก วันนี้คงมาเช็กสต๊อกเหล้าที่พึ่งมาส่งเลยออกมาได้” กาย บาร์เทนเดอร์หนุ่มเอ่ยบอก“กำลังกรุบกริบเลย” วิสกี้นั่งมองอาชิจนเดินหายเข้าไปในห้องทำงาน“อย่าบอกนะว่าเจ้สนใจ ผมว่า...” ยังไม่ทันที่กายจะพูดจบ เขาก็ชะงักคำพูดเมื่อแกริคเดินมาที่เคาน์เตอร์บาร์“คิดถึงพี่แกริคจังเลยค่ะ ไม่เจอกันตั้งอาทิตย์” วิสกี้เอ่ยเสียงหวาน“มาทำงานวันแรกก็ปากหวานเลยนะ กาย เตรียมนมกับชาร้อนไว้ด้วย เดี๋ยวกูมา พี่ไปเอาของให้เจ้านายก่อนนะว
“พะ... พี่อาชิ... ซี้ดดด... เอมเสียว... เสียวมาก อ๊ะ... อ๊า”“พี่ก็เสียว... ซี้ดดด... เอมของพี่... โอ้วววว”ชะเอมร้องครางกระเส่า อาชิก็สุดที่จะกลั้น เขาเองก็เสียวมาก ๆ ร่องรักของเธอมันดูดตอดร่อนแก่นกายของเขาจนเสียวเหมือนน้ำจะแตกให้ได้“อ๊ะ... อ๊ะ... ซี้ดดด... อ๊ะ... เอมไม่ไหวแล้ว... อ๊ะ... อ๊ายยยยยย”“พี่ก็ไม่ไหวแล้ว... อ๊า... อ๊า”ร่างสูงกระหน่ำแทงท่อนเอ็นใหญ่เข้าออกร่องรักอันคับแน่นรัวเร็วจนน้ำในร่องรักของเธอไหลออกมาเจิ่งนอง สร้างความเสียวซ่านให้กับทั้งคู่ ร่างบางตัวสั่นระริกเมื่อเขากระแทกกระทั้นแรงขึ้นเรื่อย ๆ เธออ้าขาออกและแอ่นสะโพกขึ้น ปล่อยให้คนตัวโตกระแทกอย่างหนำใจจนไปถึงฝั่งฝันกันอีกครั้งอาชิก้มลงดูดเต้าอวบ กดแช่แก่นกายใหญ่คาไว้อย่างนั้น กอดรัดจูบปากภรรยาคนสวยระบายความเสียวซ่านที่ยังคงคั่งค้าง บดขยี้เนินเนื้อโหนกนูน ก่อนจะค่อย ๆ ถอดถอนแก่นกายออกอย่างอ้อยอิ่ง อยากจะกระแทกเธออีกสัก 2-3 รอบ แต่ก็ต้องข่มใจตนเองไว้แล้วจัดการเก็บแก่นกายของตนเองเข้าที่ แล้วแต่งตัวให้ร่างบางที่นอนหอบหายใจอยู่บนโต๊ะทำงานตัวใหญ่ ก่อนจะอุ้มเธอเข้าไปนอนในห้องนอนของห้องทำงาน“นอนตรงนี้นะ พี่ไปทำงานก่อน” พ
จ๊วบ !! จ๊วบ !! จ๊วบ !!“อื้อออ... พี่อาชิอย่าดูดแรงสิ... อ๊า”“อื้มมมม... พี่อยากทำอย่างอื่นด้วย... ได้ไหม”“พะ... พอแล้ว... พี่อาชิต้องทำงานนะ” ชะเอมผลักศีรษะของเขาออกจากเต้าอวบ ดวงตาฉ่ำเยิ้มที่แฝงไปด้วยความปรารถนาไม่ต่างจากเขาเลย“แต่พี่ต้องการเอม” ปลายจมูกโด่งคลอเคลียกับแก้มนวล เอ่ยบอกเสียงกระเส่า“ก็ได้ แค่ 1 นะ” ชะเอมยกนิ้วชี้ขึ้นมา“น่ารักที่สุด” อาชิยิ้มกว้างเมื่อได้รับการตามใจจากเธอ“พะ... พี่อาชิ ตรงนี้เลยเหรอคะ” ชะเอมเอ่ยถามเมื่อถูกเขาอุ้มยกขึ้นไปนั่งบนโต๊ะทำงาน“เปลี่ยนบรรยากาศจากบนเตียงมาเป็นบนโต๊ะบ้าง”คนตัวสูงจับร่างบางล้มนอนบนโต๊ะทำงาน จัดการถอดกางเกงขายาวกับแพนตี้สีชมพูตัวจิ๋วออกให้พ้นเรียวขา มือหนาปาดทักทายดอกไม้งามที่มีน้ำหวานฉ่ำเยิ้มแล้วปลดเข็มขัด กระดุมกางเกงยีน แล้วจับงัดท่อนเอ็นใหญ่ของเขาออกมา หยิบถุงยางอนามัยที่อยู่ในลิ้นชักออกมาสวมใส่ท่อนเอ็นที่แข็งขึง มือหนาลูบไล้ที่โคนขาอ่อนแล้วจับแยกเรียวขาทั้ง 2 ข้างออกอย่างเบามือก่อนจะดันเข้าไปในช่องทางรักจนสุดลำโคนสวบ !!“อ๊ะ... อึก... เอมจุก”ร่างบางเอ่ยบอกเมื่อปลายหัวหยักกระทุ้งกับผนังมดลูกเข้าอย่างจัง แขนเรียวบางทั้ง
“คุณพ่อขา คุณพ่อไม่ต้องเป็นห่วงเอมนะ เอมจะอยู่แต่ในห้องทำงานของผับ เอมจะไม่อยู่ห่างพี่อาชิกับบอดีการ์ดเลย พี่แกริคบอดีการ์ดของพี่อาชิเก่งมาก ๆ เลยนะคะ เป็นแชมป์ยิงปืนด้วย พี่อาชิของเอมก็เก่ง สู้เก่งมากเลยด้วย รอบ ๆ ตัวเอมมีแต่คนเก่ง ๆ ไม่มีใครทำอะไรเอมได้หรอกค่ะ”“พ่อก็อดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี แต่ก็คงห้ามไม่ได้ ดูแลตัวเองด้วย ห้ามออกไปไหนคนเดียวเด็ดขาด”“ค่ะ เอมรักคุณพ่อนะคะ” ชะเอมเข้าไปกอดผู้เป็นพ่อแล้วหอมแก้มดังฟอด ทำให้ผู้เป็นพ่อยิ้มออกมาได้“ผมไปนะครับ”“ดูแลชะเอมด้วยนะ” ผู้เป็นพ่อเอ่ยกำชับอีกครั้ง“ครับ” อาชิตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น“อันนี้เป็นบิลที่สั่งของเข้าร้าน แล้ววันนี้มีคัดเลือกพีอาร์ที่ผ่านทดลองงาน คุณอาชิจะให้เข้ามาเลยหรือเปล่าครับ” แกริคเอ่ยบอกทันทีที่อาชิกับชะเอมเข้ามาถึงห้องทำงานของผับชะเอมเดินเลี่ยงไปนั่งที่โซฟา กางหนังสือแคลคูลัสขึ้นมาอ่าน ปล่อยให้อาชิทำงานกับแกริค“ให้เข้ามาเลย แล้วขอนมอุ่น ๆ กับชาร้อนด้วย” อาชิบอก พร้อมทั้งสั่งเครื่องดื่มให้กับเขาและเธอ สายตายังคงจับจ้องที่เอกสารตรงหน้าแกริคชะงักไปเล็กน้อยเพราะที่ผับไม่มีนม มีแต่นมจากเต้าของสาว ๆ แต่มันก็ต้องเป็นหน