แชร์

ตอนที่ 47 ระแวง [1]

ผู้เขียน: Melyssa
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-07 02:04:49

"พี่เดย์ อย่าแกล้ง ยูมิจะนอน" มือเล็กปัดซ้ายป่ายขวาเมื่อรู้สึกถึงการรบกวนจากคนตัวโต ที่จูบพรมไปทั่วทั้งใบหน้า

"ลุกขึ้นมากินข้าว จะห้าโมงเย็นแล้ว" ตรัยคุณยังคงจูบพรมไปทั่วใบหน้าจิ้มลิ้ม

"ห้าโมงแล้วเหรอ ทำไมยูมิยังง่วงอยู่เลย" ยลดายังไม่ยอมลุก พลิกตัวหันหลังนอนขดตัวอยู่ภายใต้ผ้าห่มหนานุ่ม

"จับผัวขย่มทั้งคืนไม่หลับไม่นอนก็ต้องง่วงสิ"

"พี่เดย์ หยุดพูดไปเลยนะ" ยลดาหันมาตวาดแหวใส่ทันที เมื่อเขาพูดให้เธอได้อาย

"รับตัวเองไม่ได้หรือไง หืม?"

"ก็ยูมิเมานี่ คนเมาทำอะไรไปโดยไม่รู้ตัวหรอก"

"แต่เขาว่ากันว่าเวลาเมาจะเผยตัวตนที่แท้จริงออกมา เมียตัวน้อยของพี่เดย์นี่หื่นไม่เบานะ อึดด้วย ทนด้วย"

"พี่เดย์! หยุดพูดไปเลยนะ" ยลดามุดเข้าไปอยู่ใต้ผ้าห่ม รู้สึกถึงใบหน้าที่ร้อนผ่าว

"อายเหรอ ไม่เห็นต้องอายเลย พี่เดย์ชอบ ออกมา เดี๋ยวก็หายใจไม่ออกหรอก" ตรัยคุณพยายามดึงผ้าห่มออกจากร่างเล็ก แต่เธอก็ฝืนไว้ไม่ให้เขาดึงได้

"พี่เดย์ก็หยุดพูดเรื่องเมื่อคืนก่อนสิ"

"โอเค พี่เดย์ไม่พูดแล้ว ลุกมากินยาอีกเม็ดก่อน เดี๋ยวเลยเวลา"

"แน่นะ" ยลดาค่อยๆ โผล่หน้าออกมาจากผ้าห่ม

"อืม" ตรัยคุณตอบรับ พร้อมทั้งยื่นเม็ดยาคุมฉุกเฉินเม็ดที่สอง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 47 ระแวง [2]

    "ดูเธอจะทุ่มเทกับการทำงานให้พี่เดย์จังเลยนะ" ยลดาค่อนขอดเมื่อดาริกาเดินออกไปแล้ว"หึงเหรอ?""อือ" เธอพยักหน้ายอมรับ"อย่าคิดมากสิ ในสายตาของพี่เดย์มีแต่ผู้หญิงคนนี้เท่านั้น" ตรัยคุณก้มลงไปหอมแก้มนุ่มอย่างเอาใจ"กินข้าวเถอะ เดี๋ยวพี่เดย์ต้องไปทำงานอีก""อืม แล้วมึงกลับเมื่อไร" ตรัยคุณหันไปถามบาส"กลับพรุ่งนี้พร้อมคุณทิพย์กับยูมิเลยเฮีย""ก็ดียูมิจะได้มีเพื่อน" ตรัยคุณหันไปมองใบหน้าจิ้มลิ้มของยลดาที่นั่งก้มหน้าก้มตาใช้ช้อนเขี่ยอาหารในจานไปมา"ผมให้คุณกลับบ้านไปแล้วไม่ใช่เหรอ" ตรัยคุณเอ่ยถามเมื่อเดินมาถึงหน้าห้องทำงานแต่ยังเห็นดาริกานั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานของเธอ โดยที่เขาจับมือคนตัวเล็กไว้"ดิฉันอยู่รอดีกว่าค่ะ เผื่อมีอะไรให้แก้ไข พรุ่งนี้จะได้ไม่มีอะไรผิดพลาดค่ะ""อืม" ตรัยคุณพยักหน้าเข้าใจ แล้วจูงมือคนตัวเล็กเข้าห้องทำงานไป แต่ยลดาก็ยังหันหน้าไปมองเลขานุการสาว ซึ่งเธอก็มองกลับมา จึงทำให้ทั้งคู่จ้องตากันไปโดยปริยาย"ทำหน้าแบบนี้อีกแล้ว" ยลดาหน้างอง้ำ ยังคงคิดมากเรื่องเลขานุการสาว"ก็ยูมิไม่ไว้ใจยัยเลขาหน้าห้องของพี่เดย์""แต่ยูมิก็ต้องไว้ใจ เชื่อใจพี่เดย์สิ""ยูมิก็เชื่อใจพี่เดย์ แต่ถ้าเกิ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-07
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 48 กลายร่าง [1]

    ทันทีที่มาถึงโรงแรมหรูริมทะเลในจังหวักกระบี่ ตรัยคุณพร้อมทั้งดาริกาเลขานุการคนสวย และคณะกรรมการอีกห้าคนก็เข้าร่วมประชุมผู้ประกอบการโรงแรมซึ่งเป็นการประชุมนานาชาติ มีผู้ประกอบการธุรกิจโรงแรมจากหลายประเทศเข้าร่วมประชุมการประชุมกินเวลานานหลายชั่วโมงกว่าจะเสร็จสิ้น เมื่อประชุมเสร็จก็ร่วมกินเลี้ยงสังสรรค์ กว่าจะได้ขึ้นห้องพักก็เป็นเวลาเกือบห้าทุ่ม"ทำไมคุณถึงจองห้องพักแบบ Connecting (ห้องพักที่มีประตูเชื่อมต่อไปยังอีกห้องหนึ่งที่ติดกันได้)" ตรัยคุณเอ่ยถามดาริกาเมื่อหยุดยืนอยู่หน้าห้องพักของโรงแรมที่เขามาประชุม"คือดิฉันคิดว่ามันจะสะดวกเวลาที่เรา...คุณตรัยคุณจะสั่งงานดิฉันน่ะค่ะ แต่ถ้าคุณตรัยคุณไม่พอใจ ดิฉันติดต่อขอเปลี่ยนห้องพักให้ใหม่ก็ได้ค่ะ แต่ดิฉันไม่แน่ใจว่าจะยังมีห้องพักเหลืออีกหรือเปล่า เพราะวันนี้มีผู้เข้าร่วมประชุมเยอะมาก แล้วตอนนี้ก็ดึกมากแล้วด้วย" ดาริกาให้เหตุผล"ไม่เป็นไร ห้องนี้ก็ห้องนี้ เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้ว คุณเข้าไปพักผ่อนเถอะ ผมก็อยากพักแล้วเหมือนกัน" ด้วยไม่อยากให้มากความ ตรัยคุณจึงปล่อยเลยตามเลย ก่อนจะเปิดประตูห้องฝั่งตัวเองเข้าไป"ค่ะ" ดาริกากระหยิ่มยิ้ม เดินไปเปิดป

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-07
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 48 กลายร่าง [2]

    ปั่ก!"โอ๊ย! ยูมิ" ตรัยคุณร้องลั่นเมื่อถูกกำปั้นของเธอเข้าไปที่ตำแหน่งเดิมอีกครั้ง แต่ก็ยังคว้าแขนเล็กของเธอไว้"บอกว่าอย่าห้ามไง เป็นห่วงมันหรือไงหะ! ปล่อย!" ยลดาหมายจะปรี่เข้าไปหาดาริกาอีกครั้ง แต่ก็ถูกร่างสูงกอดรั้งไว้ เธอดิ้นสุดแรง แต่ก็ไม่หลุดจากการเกาะกุมของคนตัวโต"พี่เดย์เป็นห่วงยูมิต่างหาก ใจเย็นๆ นะที่รัก พี่เดย์ยังไม่อยากมีเมียเป็นฆาตกร" ตรัยคุณพยายามพูดให้ยลดาใจเย็นลง แล้วจึงค่อยๆปล่อยเมื่อเห็นเธอเริ่มสงบลง"เหอะ! กลัวเมียเป็นฆาตกร แล้วปล่อยให้มันอ่อยอยู่ได้เนี่ยนะ!" เสียงนั้นเย็นยะเยือก ก่อนจะเปลี่ยนเป็นตะโกนออกมาสุดเสียง สองมือเล็กข่วนใบหน้าหล่อเหลาตั้งแต่หน้าผากลงมาถึงปลายคาง จนเป็นรอยแดงยาวลงมาเกือบสิบรอย"โอ๊ย!" ตรัยคุณร้องโอดโอยพร้อมทั้งกุมหน้าไว้ด้วยความเจ็บแสบ ทรุดตัวลงไปนั่งบนเตียงเพียะ!! เพียะ!! เพียะ!! เพียะ!!"กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด"ยลดาปรี่เข้าไปนั่งคร่อมและตบดาริกาซ้ายทีขวาทีจนหน้าหันไปตามแรงตบ ร่างบอบช้ำได้แต่ส่งเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ไม่มีเรี่ยวแรงลุกขึ้นมาต่อกรใดๆตรัยคุณได้แต่นั่งมองยลดาลงไม้ลงมือดาริกา เพราะยิ่งเข้าไปห้ามตัวเขาเองที่ยิ่งจะเจ็บตัว เด

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-07
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 49 เลขาฯคนใหม่ [1]

    "เจ็บ" ตรัยคุณนั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำโดยมีคนตัวเล็กนั่งอยู่บนตัก แผ่นหลังเนียนแนบชิดอกแกร่งของเขา"เป่าเพี้ยง หายเจ็บยัง" ยลดาเอี้ยวตัว ใช้สองมือเล็กประคองกรอบใบหน้าของคนตัวโตแล้วเป่าลมเบาๆ แล้วเอ่ยถาม เขาก็ส่ายหน้าเป็นการตอบ"ยูมิขอโทษก็ตอนนั้นกำลังโมโหนี่ ดูสิเป็นรอยเล็บหนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า หก หกรอย ทำไมไม่ครบสิบนะ""จะเอาให้ครบสิบนิ้วเลยเหรอ ใจร้ายกับพี่เดย์เกินไปแล้ว""งั้นยูมิให้หนอนยักษ์ทำโทษน้องหนู" ร่างเล็กขยับกายหันมานั่งคร่อม สบตาอีกฝ่ายเย้ายวนมือเล็กเลื่อนไปจับแก่นกายอันเขื่องแล้วรูดขึ้นรูดลงจนมันขยายตัวใหญ่ แข็งขึงสู้มือเธอ แล้วจ่อไปที่ปากทางรักค่อยๆ ดันเข้าไปจนกลืนเอ็นร้อนเข้าไปทั้งลำยาว"อื้อออ....อ๊ะ...อ๊า""อื้มมมม...ยูมิที่รัก...อ๊า"ตรัยคุณรั้งใบหน้าจิ้มลิ้มเข้ามาแล้วบดจูบเข้าไปที่ริมฝีปากของเธออย่างเร่าร้อน ปลายลิ้นร้อนทั้งสองตวัดเกี่ยวรัดซึ่งกันและกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ยลดาใช้เรียวแขนโอบกอดลำคอของเขาไว้ราวกลับกลัวว่าเขาจะหลุดหายไป สะโพกมนก็ทำหน้าที่ขยับบดคลึงแก่นกายใหญ่ไม่หยุด"อื้มมมม...ยูมิของพี่เดย์...อ๊าส""อ๊า...ยูมิเสียว...พี่เดย์ขา...อ๊า"เมื่อริมฝีปากเป็นอิ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-07
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 49 เลขาฯคนใหม่ [2]

    "แล้วพี่เดย์จะตอบคำถามคนอื่นยังไงล่ะทีนี้" ตรัยคุณแต่งตัวอยู่หน้ากระจกบานใหญ่เพื่อเตรียมตัวไปร่วมประชุม มองดูใบหน้าของตัวเองที่ยังเป็นรอยแดงเต็มไปหมด"เดี๋ยวเมคอัพอาร์ติสคนนี้จะทำให้รอยพวกนี้หายไปเองค่ะ" ยลดาบอกอย่างมั่นใจ ในมือถือแปรงบรัชออนชูขึ้นมา"เมคอัพอาร์ติสเลยเหรอ""ยูมิเรียนจบคอร์สแต่งหน้าฉบับมืออาชีพแล้วนะ อย่ามาดูถูกกันเชียว""โอเคครับ งั้นเมคอัพอาร์ติสคนเก่งช่วยมาแต่งหน้าให้เดซี่หน่อยสิค่ะ" ตรัยคุณทำเสียงกระตุ้งกระติ้ง"ฮ่าๆๆ วันหลังพี่เดย์อย่าทำแบบนี้อีกนะ""ทำไมล่ะคะ""พี่เดย์ หมดกันบอดี้การ์ดจอมโหด""โอเคไม่เล่นแล้ว มาจัดการให้ไวเลย" ตรัยคุณทำเสียงขึงขังขึ้นมาทันที"มานั่งตรงนี้เลย" ยลดาดึงมือให้คนตัวโตนั่งลงบนเก้าอี้ที่อยู่บริเวณนั้น ก่อนจะหยิบคอนซิลเลอร์ออกมาป้ายไปที่หน้าของเขา แล้วเกลี่ยคอนซิลเลอร์ให้ทั่วใบหน้าก่อนจะทาแป้งฝุ่นซ้ำอีกครั้ง"แค่นี้ก็ไม่เห็นรอยแล้ว" ยลดาพูดขึ้นเมื่อลบรอยแดงบนใบหน้าหล่อเหลาเสร็จ"เก่งจังเลย เมียใครเนี่ย" เสียงทุ้มนุ่มหวานพร้อมทั้งกอดเอวคอดไว้"เมียตัวน้อยของพี่เดย์ไงคะ...แล้วไม่มียัยเลขา พี่เดย์จะทำยังไง""คงไม่เป็นไรหรอก แค่ไม่มีคนจดบันท

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-07
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 50 จากลา...อีกครั้ง [1]

    "ยูมิบอกพี่เดย์ว่ามหาลัยปิดสองอาทิตย์ ทำไมถึงอยู่ไทยได้แค่อาทิตย์เดียว อยู่กับพี่เดย์ต่อไม่ได้เหรอ ไว้มหาลัยเปิดค่อยกลับ" ตรัยคุณออกอาการงอแงขณะที่ยลดากำลังเก็บของใส่กระเป๋าเดินทาง หลังจากที่กลับมาจากการประชุมที่จังหวัดกระบี่"ยูมิรับงานถ่ายแบบไว้ ผิดนัดเขาไม่ได้" ยลดาตอบโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามอง ง่วนอยู่กับการจัดกระเป๋า"แล้วทำไมต้องรับงานช่วงมหาลัยปิดด้วย แทนที่จะได้มีเวลาอยู่ด้วยกัน นี่อะไรต้องกลับไปถ่ายแบบ พี่เดย์ไม่เห็นความจำเป็นที่ยูมิจะต้องทำงานพวกนี้ แค่ตั้งใจเรียนให้จบเร็วๆ ก็พอ" น้ำเสียงของเขาเริ่มขุ่นมัว"เราเคยคุยเรื่องนี้กันไปแล้วไม่ใช่เหรอ แล้วยูมิก็คิดว่าพี่เดย์จะเข้าใจแล้ว""พี่เดย์ก็เข้าใจ แต่พี่เดย์ไม่คิดนี่ว่างานพวกนี้จะทำให้เวลาที่เราจะได้อยู่ด้วยกันน้อยลงไป ยูมิก็รู้ว่าพี่เดย์แทบจะหาเวลาว่างไปหายูมิที่อังกฤษไม่ได้ พอยูมิกลับมาหาพี่เดย์ เราก็ควรได้อยู่ด้วยกันตลอดสองอาทิตย์ไม่ใช่เหรอ แต่ยูมิกลับเอาเวลาที่เราจะได้อยู่ด้วยกันไปรับงานถ่ายแบบพวกนั้น""ก็ตอนนั้นยูมิยังไม่รู้นี่ว่ามหาลัยจะปิดสองอาทิตย์ แล้วนี่มันก็เป็นโอกาสที่ดีไม่ใช่เหรอ ตอนนั้นพี่เดย์ก็บอกยูมิแบบนี้ แล้ว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-07
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 50 จากลา...อีกครั้ง [2]

    "ไม่อยากให้ถึงพรุ่งนี้เช้าเลย หยุดเวลาไว้แค่ตรงนี้ได้ไหม" ตรัยคุณวางร่างเล็กลงบนที่นอน พลางลูบศีรษะทุยเล็กอย่างรักใคร่"อย่าคิดมากสิ ยูมิรักพี่เดย์ รักพี่เดย์คนเดียว""พี่เดย์ก็รักยูมิคนเดียว รักมากที่สุด" พูดจบก็ก้มลงไปจูบหนักๆ บนริมฝีปากบาง"พรุ่งนี้พี่เดย์ไปส่ง ไปนอนที่คอนโดสักคืน รอส่งยูมิไปอังกฤษ แล้วค่อยกลับมาทำงาน""เหนื่อยแย่""พี่เดย์อยากอยู่กับยูมิให้นานที่สุด เพราะไม่รู้ว่าอีกกี่วันกี่คืนเราจะได้นอนกอดกันแบบนี้อีก""อยากให้ถึงวันที่เราจะได้อยู่ด้วยกันจัง""ถ้าถึงเวลานั้นพี่เดย์จะไม่มีทางให้ยูมิอยู่ห่างพี่เดย์อีกแล้ว""ยูมิก็จะไม่ยอมอยู่ห่างพี่เดย์แล้วเหมือนกัน จะเกาะไว้แน่นๆ เลย""งั้นคืนนี้เรามารวมร่างกันก่อนดีกว่า" พูดจบก็ซุกไซ้ซอกคอหอม"อุ๊ย! พี่เดย์หลบก่อน" จู่ๆ ยลดาก็อุทานออกมา ก่อนจะวิ่งเข้าห้องน้ำก๊อกๆๆ"ยูมิเป็นอะไร" ตรัยคุณตามไปเคาะประตูเรียกด้วยความเป็นห่วง"พี่เดย์ขา" ยลดาเปิดประตูแล้วค่อยๆ โผล่หน้าออกมา"เป็นอะไรหรือเปล่า""พี่เดย์ช่วยหยิบผ้าอนามัยในลิ้นชักตรงตู้เสื้อผ้าให้ยูมิหน่อยสิ""ประจำเดือนมา""อือ""มาได้ถูกวันจริงๆ" ตรัยคุณบ่นงึมงำ ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-07
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 51 คิดเองเออเอง [1]

    เดย์ ตรัยคุณ เจ้าของโรงแรมหรูในภูเก็ตที่ตอนนี้มีโรงแรมและ รีสอร์ตระดับห้าดาวในเครือทั้งในจังหวัดกระบี่ สุราษฎร์ธานี เชียงใหม่ และแม่ฮ่องสอน ที่เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วในระยะเวลาเพียงไม่กี่ปี ทำให้เขาก้าวมาเป็นที่หนึ่งในธุรกิจการโรงแรมเขาทุ่มเททั้งแรงกายและแรงใจเพื่อให้ธุรกิจเติบโตและมีผลกำไรอย่างมหาศาล แต่ก็ต้องแลกกับการที่เขาไม่ได้กอดผู้หญิงที่เขารัก เพื่อทำตามข้อตกลงของคุณทิพวรรณเกือบสามปีที่เขาต้องทำงานอย่างหนัก เมื่อเขาเคลียร์ทุกอย่างลงตัวเขาก็ตั้งใจว่าจะไปหาสุดที่รักของเขา แต่ก็มีสายตรงจากแทนไท ที่โทรมาขอให้เขาไปเตรียมงานเปิดตัวกาสิโนที่มาเก๊า เพราะเขาเป็นคนที่รู้เรื่องทุกอย่าง และแทนไทไว้ใจในฝีมือของเขามากที่สุด"เอวาคิกถึงอาเดย์""เอรินก็คิกถึงอาเดย์"เอวา เอรินวิ่งเข้ามากอดคนเป็นอา เมื่อเดินทางจากภูเก็ตมาถึงมาเก๊า"อาเดย์ก็คิดถึงเอวากับเอรินครับ อาชิทำไมไม่มาหาอาเดย์เลยครับ" อาชิไม่ยอมเข้ามากอดตรัยคุณ"อาเดย์ทิ้งอาชิ อาเดย์ไม่เคยมาหาอาชิเลย" อาชิพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ"อาเดย์ต้องทำงานไงคะ แม่พายบอกอาชิแล้วไม่ใช่เหรอคะ" พรพระพายอธิบายพร้อมทั้งปลอบประโลมลูกชาย"บอกแล้ว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-07

บทล่าสุด

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ จบ บาส&มะปราง [2]

    "ผมว่าเฮียกับผมเตรียมตัวเป็นลูกที่ถูกลืมได้เลย ดูท่าแล้วป๊ากับม๊าจะเห่อลูกสาวคนใหม่" บอลพูดขึ้น เมื่อพ่อกับแม่เอาแต่คุยกับมะปรางอย่างถูกอกถูกใจ"มะปรางมาหาม๊าลูก ม๊าจะสอนให้มะปรางดูลายทอง" มะปรางเดินไปหาแม่ของบาสอย่างว่าง่าย พร้อมที่จะเรียนรู้ในสิ่งที่พวกท่านพร่ำสอนด้วยความเต็มใจ"ป๊าถูกใจลูกสะใภ้คนนี้นะ พามาหาป๊ากับม๊าบ่อยๆ มาเรียนรู้งานร้านทอง ต่อไปร้านนี้ก็ต้องเป็นของบาส เพราะบาสเป็นคนสร้างมันขึ้นมา""ป๊าพูดแบบนี้เดี๋ยวบอลมันก็น้อยใจแย่""ไม่เลยเฮีย ผมไม่มีความรู้สึกนั้นเลย""บอลมันจะชอบน่ะสิ จะได้มีคนมาคอยดูแลแทน ทุกวันนี้ทำหน้าเหมือนโดนบังคับ อยากแต่จะไปเปิดร้านอะไหล่รถบิ๊กไบค์อะไรของมัน""พร้อมเมื่อไรก็บอกล่ะ เฮียจะลงทุนให้""ไม่ต้องเลยเฮีย แค่เปอร์เซ็นต์จากกำไรร้านทองก็พอแล้ว ตอนนี้ผมแค่รอให้เฮียกลับมาดูแลร้านทองนี่แหละ ผมจะได้โบยบินไปตามความฝันผมเสียที""คงต้องรอให้มะปรางเรียนจบก่อน""อีกตั้งสี่ปีไม่ใช่เหรอเฮีย ผมแก่พอดี""ก็ให้มะปรางมาเรียนรู้กับม๊า หลังเลิกเรียนถ้าว่างก็มาร้าน ทำให้เคยชิน เพราะยังไงอนาคตก็ต้องดูแลกิจการกันเอง ป๊าจะได้พาม๊าเที่ยวรอบโลกเสียที ถ้ารอให้แก่กว่านี

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ จบ บาส&มะปราง [1]

    "พรุ่งนี้ไปหาป๊ากับม๊าเฮียนะ ไปนอนค้างสักคืน" บาสเอ่ยบอกเมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากพึ่งอาบน้ำเสร็จ"มันไม่เร็วไปเหรอคะ" มะปรางกำลังนอนเล่นเกมอยู่บนเตียง เธอรีบวางสมาร์ตโฟนลงบนเตียงแล้วลุกขึ้นมานั่งที่ปลายเตียง แสดงความกังวลออกมาให้เห็น"เฮียไม่เห็นรู้สึกเลยว่ามันเร็ว เราคบกันมาเกือบปีแล้วนะ""แล้วป๊ากับม๊าเฮียจะชอบปรางไหม ปรางไม่มีอะไรเลย แล้วพวกท่านจะคิดว่าปรางเป็นเด็กใจแตกหรือเปล่าที่ปรางมาอยู่กับเฮียแบบนี้ ปรางว่ารอให้ปรางเรียนจบก่อนดีไหม ปราง...." มะปรางคิดไปต่างๆ นานาด้วยความกลัวว่าพ่อแม่สามีจะไม่ชอบเธอ"ปราง ปรางฟังเฮียนะ ป๊ากับม๊าเฮียรู้เรื่องของเราแล้ว เฮียเล่าเรื่องปรางให้พวกท่านฟังแล้ว แล้วพวกท่านก็เป็นคนให้เฮียพาปรางไปหาเอง" บาสประคองกรอบหน้าของมะปรางให้มองมาที่หน้าของเขา เอ่ยบอกเสียงหนักแน่น"ทำไมเฮียไม่บอกปรางก่อนว่าเฮียเล่าเรื่องปรางให้ป๊ากับม๊าของเฮียฟัง ปรางกลัวว่าพวกท่านจะไม่ชอบปราง""ทำไมเป็นคนคิดมากแบบนี้" บาสรั้งมะปรางเข้ามากอดพลางลูบศีรษะทุยอย่างอ่อนโยน"..........""อย่าคิดมาก ปรางก็เป็นปราง ไม่ต้องปรุงแต่งอะไรทั้งนั้น อยู่กับเฮียเป็นยังไง อยู่ต่อหน้าป๊าม๊าก็

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 5 บาส&มะปราง [2]

    "อื้ม...เฮียโทรมามีอะไรหรือเปล่า...ซี๊ดดด" บาสกดรับทันทีที่เห็นเจ้าของสายที่โทรเข้ามาขัดจังหวะ ด้วยกลัวว่าอีกฝ่ายจะมีเรื่องด่วน"เชี้ยบาส! แล้วมึงจะรับทำเชี้ยอะไร" เสียงของเดย์ตะโกนกลับมาตามสาย จนบาสต้องยกสมาร์ตโฟนออกห่างหู"หูแทบแตก...อ๊า...แต่ตอนนี้เฮียจะแตกแล้ว...เสียวหัวมากเบบี๋...อื้มมม"บาสครางเสียงกระเส่าเมื่อมะปรางยังคงตั้งหน้าตั้งตาดูดดุนเน้นๆไปที่ปลายหัวหยัก สลับไล้เลียไปตามเส้นสองสลึงตั้งแต่โครนจรดปลาย"อื้อ..." เสียงเล็กครางประท้วงเมื่อบาสอัดกระแทกเอวส่งแก่นกายใหญ่เข้าปากรัวเร็วเมื่อใกล้ถึงฝั่งฝัน"โอ้ววว...ซี๊ดดด...เฮียจะแตกแล้ว...เบบี๋...อ๊า...อ๊าสสสสส"บาสเกร็งกระตุกไปทุกส่วนเมื่อปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าปากมะปรางหมดทุกหยาดหยด เขาทิ้งตัวลงนอนแผ่หลาหายใจหอบเหนื่อย ก่อนจะผงกหัวมองมะปรางที่นั่งอยู่หว่างขา ที่กำลังใช้หลังมือเช็ดคราบน้ำรักที่ไหลออกมาบางส่วน"มันยังแข็งอยู่เลย" มะปรางจ้องมองไปที่แก่นกายใหญ่พลางใช้นิ้วจิ้มไปมา มันก็เด้งสู้มือของเธอ"โอ้ววว...มะปราง...ซี๊ดดด...อ๊า" บาสร้องครางลั่นเมื่อมะปรางขึ้นมานั่งทับแล้วจับท่อนเอ็นใหญ่ดันเข้าไปในช่องทางรัก"อื้อออ...ของเฮ

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 5 บาส&มะปราง [1]

    "ตื่นได้แล้ว ไม่ไปโรงเรียนหรือไง" บาสใช้ปลายจมูกโด่งคลอเคลียไปตามกรอบหน้าของมะปราง"อื้ออออ กี่โมงแล้วคะ" มะปรางหลับตาถามพลางซุกหน้าเข้าหาอกแกร่ง"เจ็ดโมงแล้ว""ขอนอนอีกครึ่งชั่วโมงได้ไหม""ก็ได้ งั้นเฮียไปอาบน้ำก่อน" บาสบอกพลางจะลุกจากเตียง แต่มะปรางก็ตวัดแขนโอบกอดเขาไว้"ไม่เอา ปรางอยากนอนกอดเฮีย""อย่าอ้อนเยอะ แค่นี้ก็หลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว" พูดจบบาสก็ก้มลงไปหอมแก้มป่องหนักๆ"ปรางอยากให้เฮียหลงปรางเยอะๆ เฮียจะได้ไม่ทิ้งปราง""คิดมากนะเรา เฮียไม่มีทางทิ้งมะปรางหรอก เฮียต่างหากที่ต้องเป็นคนกลัว""กลัวอะไรคะ""กลัวว่าถ้าสักวันมะปรางเจอคนที่ถูกใจ ที่อายุไล่เลี่ยกัน มะปรางก็จะเปลี่ยนใจไปจากเฮีย""ว่าแต่ปรางคิดมาก เฮียคิดมากยิ่งกว่าปรางอีก เฮียเป็นคนให้ชีวิตใหม่กับปราง ปรางก็จะตอบแทนเฮียด้วยความรักทั้งหมดของปราง เฮียเคยฟังเพลงนี้ไหม...อายุเป็นเพียง แค่สายลมผ่านพัดไป เธออย่าคิดมากได้ไหมความรักเป็นเรื่องของหัวใจ ไม่ใช่เรื่องใดไม่ต้องคิดอะไร อายุเป็นเพียง แค่สายลมผ่านพัดไป" (#เพลงเด็กกว่าแล้วไง AB Normal)"สงสัยวันนี้มะปรางคงไม่ได้ไปโรงเรียนแล้วล่ะ ส่วนเฮียก็คงต้องโทรไปลางาน""ทำไมล่ะคะ""เห

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 4 บาส&มะปราง [2]

    บาสดูดเลียน้ำหวานที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากดอกไม้งาม แล้วสอดนิ้วแกร่งเข้าไปให้ลึกกว่าเดิม แล้วรีบชักนิ้วเข้าออกเร็วขึ้น มือหนาเลื่อนขึ้นไปบีบขยำนวดคลึงเต้าใหญ่พลางใช้ปลายนิ้วสะกิดยอดปทุมถัน"อ๊ายยยยยยยย"ร่างเล็กเกร็งกระตุกปลดปล่อยน้ำหวานสีใสออกมาอีกครั้ง นอนตาลอยตัวเบาหวิว หายใจหอบหนัก"ขอเฮียเข้าไปในตัวมะปรางนะครับ" บาสบอกหลังจากชักนิ้วออกจากร่องรักแล้วส่งเข้าปาก ดูดเลียน้ำหวานตามซอกนิ้ว แล้วแทรกกายเข้าไปอยู่กลางหว่างขา จับท่อนเอ็นร้อนถูไถขึ้นลงกับร่องรักที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหวานสีใส แล้วก้มลงไปประกบจูบริมฝีปากอิ่มพลางสอดลิ้นร้อนไปเกาะเกี่ยวลิ้นเล็ก มะปรางพยายามจูบตอบอย่างเงอะงะไม่เป็นประสาบาสค่อยๆ กดปลายหัวหยักสอดใส่เข้าไปในร่องรักทีละนิด พร้อมทั้งจูบปลุกเร่าให้เธอเคลิบเคล้มไปกับรสจูบแสนเร่าร้อนของเขา จนสามารถเข้าไปในตัวเธอได้ครึ่งลำ แต่ก็ต้องหยุดชะงักกับเยื่อบางๆ ที่ขวางทางรักบาสกอดจูบแลกลิ้น มือทั้งสองข้างบีบนวดขยำลูบไล้ไปทั่วเรือนร่าง ปลุกเร้าอารมณ์ให้ร่างเล็ก ก่อนจะถอดถอนแก่นกายใหญ่ออกมาเกือบสุดปลายหัวหยัก แล้วกดกระแทกเข้าไปใหม่ ให้ผ่านเยื่อพรหมจรรย์เข้าไปได้"อื้อออออออ" เสียงเล็

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 4 บาส&มะปราง [1]

    "ทำไมมันใหญ่จ้นล้นมือแบบนี้ นี่นมเด็กสิบแปดจริงไหมเนี่ย" บาสนวดคลึงสองเต้าใหญ่พลางพิจารณาขนาด ปากก็เอื้อนเอ่ยพึมพำ ตาก็จ้องไม่กะพริบ แล้วก็อดใจไม่ไหวรีบก้มลงเอาปากงาบงับยอดปทุมถันแล้วดูดแรงๆ"อื้ออออ ฮะ...เฮียอย่า" เสียงใสห้ามปนเสียงคราง พลางแหงนหน้ากัดริมฝีปากตัวเอง มือที่เคยทุบตีก็อ่อนแรงลงเอาดื้อๆ จนเปลี่ยนไปใช้เล็บจิกที่ไหล่แกร่งของเขาแทน บาสช้อนตามองใบหน้าจิ้มลิ้ม ที่ขณะนี้ช่างดูเซ็กซี่ยิ่งนักบาสดูดยอดปทุมถันสลับซ้ายขวา พลางลูบไล้ไปตามส่วนเว้าส่วนโค้ง แล้วผละริมฝีปากจากเต้าใหญ่ จูบไล้ลงมาเรื่อยๆ ตามหน้าท้องแบนราบมาหยุดตรงกลางกายความเป็นสาว ก่อนจะยกเรียวขาข้างหนึ่งขึ้นพาดบ่าแล้วซุกหน้าเข้าหาดอกไม้งามเรียวลิ้นตวัดสัมผัสกลีบดอกไม้อันอวบอูม แล้วแยงลิ้นร้อนชอนไชไปตามรอยแยก"ฮะ...เฮีย...ยะ...หยุดเถอะ...ฮึก...ฮึก" บาสหยุดชะงักลงเมื่อหยดน้ำตาร่วงหล่นลงมาตรงหน้าผากเขาพอดี เขาจับขาเรียวลงจากบ่า แล้วหยัดกายลุกขึ้นยืน"ทำไม มะปรางรังเกียจสัมผัสจากเฮียหรือไง ถึงไม่ยอมให้เฮียทำ" บาสเอ่ยถามชิดพวงแก้มด้วยน้ำเสียงแหบพร่า แล้วจูบซับน้ำตาให้เธอ"เปล่าค่ะ แต่ปรางกลัว กลัวว่าจะมองหน้าเฮียไม่ติดถ

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 3 บาส&มะปราง [2]

    "ทำไมห้องถึงมืดแบบนี้วะ...มะปราง!!...ทำไมถึงไม่เปิดไฟ...มะปราง!!...หายไปไหน" บาสเปิดประตูห้องเข้ามา แต่พบว่าห้องอยู่ในความมืดมิด เขาจึงเรียกขานหามะปราง แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา"ทุ่มกว่าแล้ว หายไปไหน" บาสบ่นพึมพำกับตัวเอง เมื่อไม่พบมะปรางอยู่ในห้อง"หรือว่า..." เมื่อนึกได้ว่ามะปรางหายไปไหน เขาก็รีบหยิบหมวกกันน็อคกับกุญแจรถแล้วออกจากห้องไปทันที"เฮีย! เดี๋ยวสิเฮีย เฮีย!" มะปรางร้องเสียงหลงเมื่อจู่ๆ บาสก็เข้ามายื้อยุดฉุดกระชากให้เธอเดินออกไปนอกร้าน ท่ามกลางสายตางุนงงของพนักงานคนอื่นๆ และลูกค้าที่กำลังนั่งรับประทานอาหาร"....." บาสลากมะปรางออกมายังหน้าร้าน เขามองเธอด้วยใบหน้าบึ้งตึงที่บ่งบอกว่ากำลังไม่พอใจสุดๆ"เฮียลากปรางออกมาทำไม ปรางจะทำงาน" มะปรางสลัดแขนออกจากการเกาะกุม แต่บาสก็ยังคงจับไว้แน่นไม่ยอมปล่อย"ใครให้มาทำ" บาสถามด้วยน้ำเสียงกรุ่นโกรธ"ปรางก็ทำอยู่ทุกวัน""เมื่อวานเฮียบอกปรางว่าไง""บอก? บอกอะไร""เฮียจะเป็นคนดูแลมะปรางเอง""แล้ว?""เฮียจะเป็นคนดูแลมะปรางในทุกๆ เรื่อง คำว่าดูแลของเฮียคือ เฮียจะเป็นคนดูแลทั้งค่าเรียน ค่าใช้จ่ายทุกอย่าง เฮียจะเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด มะปรางไ

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 3 บาส&มะปราง [1]

    "ดึกแล้ว ค่อยจัดของพรุ่งนี้ก็ได้ มะปรางเข้าไปอาบน้ำก่อน จะได้นอนพัก พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนแต่เช้า" บาสบอกเมื่อเข้ามายังห้องพักส่วนตัวของเขา"แล้วจะให้ปรางนอนที่ไหนเหรอคะ" มะปรางมองไปรอบๆ ห้องนอน เพราะเท่าที่สังเกตตั้งแต่ย่างกายเข้ามาในห้องพักของเขา ห้องนี้น่าจะมีแค่ห้องนอนเดียว"ก็บนเตียงในห้องนี้" บาสบอกพร้อมทั้งปรายตามองไปที่เตียง"แล้วพี่บาสจะนอนที่ไหน ให้ปรางไปนอนโซฟาข้างนอกก็ได้นะคะ""ก็นอนด้วยกันบนเตียงนี้แหละ เตียงออกจะกว้าง""เออ...ปรางนอนดิ้นมากๆ ปรางกลัวว่าจะทำให้เฮียนอนไม่หลับ""ไปอาบน้ำ แล้วมานอนบนเตียงนี้ เดี๋ยวนี้""แต่...""ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น ไปอาบน้ำ เฮียง่วงแล้ว" พูดจบบาสก็เดินหยิบผ้าเช็ดตัวส่งให้มะปราง และหยิบของตัวเองแล้วเดินออกไปอาบน้ำยังห้องน้ำด้านนอกมะปรางที่อยู่ในชุดเสื้อยืดตัวใหญ่กับกางเกงขาสั้น เธอชะงักไปเล็กน้อยเมื่อออกมาจากห้องน้ำแล้วเจอบาสนั่งพิงหัวเตียงเล่น สมาร์ตโฟน เขาไม่ได้ใส่เสื้อ ใส่เพียงกางเกงนอนขายาว เผยให้เห็นรอยสักบนตัวของเขาอย่างชัดเจน"ปิดไฟ แล้วมานอนสิ""แล้วจะให้ปรางนอนตรงไหน""ตรงนี้" บาสบอกพลางตบเตียงตรงที่ว่างข้างๆ"เร็วสิ เฮียง่วงแล้

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 2 บาส&มะปราง [2]

    "ฉันเรียกค่าเลี้ยงดูยัยมะปรางหนึ่งล้านบาท นี่ยังถือว่าไม่คุ้มทะ...""ตกลงหนึ่งล้านบาท ต่อไปนี้ชีวิตมะปรางเป็นของผม พวกคุณห้ามมายุ่งกับชีวิตของมะปรางอีก""ได้สิ พวกฉันจะไม่มายุ่งกับมันอีก""พรุ่งนี้สิบโมงเช้ามารับเงินสดหนึ่งล้านบาทได้เลย""ตกลง พรุ่งนี้สิบโมงฉันจะมารับเงินที่นี่ แล้วอย่าคิดที่จะพายังมะปรางหนีล่ะ ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ...นี่ก็ยืนเมามึนไม่เลิก กลับบ้าน" แม่ของมะปรางพูดจบก็ลากผัวขี้เมากลับบ้านทันที"มะปราง" บาสเรียกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา"ปรางขอตัว" มะปรางปัดมือของบาสออกจากตัว เดินอย่างคนไร้ซึ่งเรี่ยวแรง"มะปรางจะไปไหน เดี๋ยวเฮียไปส่ง" บาสถามด้วยความเป็นห่วง เมื่อมะปรางเดินเหมือนคนไร้จุดหมาย"ปราง...ปรางอยากกลับห้อง ปรางปวดหัว วันนี้ปรางคงไปทำงานไม่ไหวแล้ว" พอตั้งสติได้ เธอก็หันหลังกลับเพื่อจะเดินเข้าหอพัก"เฮียไม่อยากให้ปรางอยู่คนเดียว""แต่ปรางอยากอยู่คนเดียว" พูดจบปรางก็เดินกลับเข้าไปในหอพักทันทีวันรุ่งขึ้น 10.00 น."ไหนล่ะเงิน" แม่ของมะปรางถามทันทีที่บาสกับมะปรางเดินมาถึงจุดที่นัดหมาย พวกเขามากันพร้อมหน้า พ่อ แม่ และปาร์ค"แล้วผมจะมั่นใจได้ยังไงว่าพวกคุณจะไม่กลับมายุ่งเก

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status