แชร์

ตอนที่ 36 บ้าคลั่ง [2]

ผู้เขียน: Melyssa
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-06 19:13:42

พลั่ก!

"ตั้น!!!" ยลดาร้องด้วยความตกใจเมื่อตั้นถูกตรัยคุณชกเข้าไปที่หน้าอย่างแรงจนล้มลงไปกองกับพื้น

"พี่เดย์!! ทำบ้าอะไร ชกตั้นทำไม"

"เป็นห่วงมันมากหรือไง" ตรัยคุณตวาดยลดาเสียงดังลั่น

"คุณกำลังเข้าใจผิด" ตั้นลุกขึ้นยืน พร้อมทั้งใช้หลังมือเช็ดเลือดที่มุมปาก ก่อนจะพูดออกมา

"เข้าใจผิดเหรอ แล้วที่ร้องเพลงบอกรักต่อหน้าคนทั้งโรงเรียน แล้วที่มายืดกอดพลอดรักกันตรงนี้ มึงจะให้กูเข้าใจว่ายังไง"

"พี่เดย์ฟังยูมิก่อนได้ไหม" ยลดาเข้ามากอดแขนของเขาไว้ เพราะกลัวว่าเขาจะเข้าไปทำร้ายตั้นอีก

"ฉันฟังเธอแน่ แต่ฟังเสียงครางของเธอบนเตียงนะ" ตรัยคุณมองยลดาด้วยแววตาแข็งกร้าว ที่แฝงไปด้วยความโกรธ และเจ็บปวด เมื่อพูดจบ เขาก็กระชากแขนของเธออย่างแรงออกไปยังรถของเขา

ตุ๊บ!!!

"โอ๊ย! พี่เดย์ฟังยูมิก่อนได้ไหม"

ร่างเล็กถูกโยนลงบนเตียงอย่างแรง พร้อมดึงทึ้งเสื้อผ้าของเธอจนขาดวิ้นไม่มีชิ้นดี ก่อนจะจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองอย่างรวดเร็ว แล้วตามขึ้นไปคร่อมทับร่างเล็กของเธอทันที

แควก!!

แพนตี้ตัวจิ๋วถูกเขากระชากออกอย่างแรง ร่างเล็กดิ้นรนเพื่อให้หลุดพ้นจากการเกาะกุม แต่ก็ไม่อาจสู้แรงของเขาได้

"กล้ามาก เธอกล้ามากที่มาสวมเขาให้ฉั
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 37 แตกสลาย [1]

    ยลดาลืมตาขึ้นหลังจากตรัยคุณหลับใหลไปได้สักพักด้วยความอ่อนเพลีย หมดเรี่ยวหมดแรง เพราะเขาพึ่งหยุดการกระทำอันป่าเถื่อนกับเธอ ลำแขนแกร่งยังคงโอบกอดเธอไว้เธอค่อยๆ ยกแขนของเขาออก แล้วหยัดตัวลุกขึ้นด้วยความเจ็บระบมปวดร้าวไปทั้งตัว โดยเฉพาะใจกลางความเป็นสาวที่บอบช้ำยิ่งกว่าส่วนไหนๆ ดวงตากวาดมองร่องรอยต่างๆ ที่เขาทำไว้ เตียงนอนที่เต็มไปด้วยคราบเลือดปะปนน้ำขาวขุ่นเป็นวงกว้าง เสื้อผ้าที่ขาดวิ่น รวมถึงชุดชั้นในที่ไม่สามารถสวมใส่ได้อีกเธอกัดฟันข่มความเจ็บปวดค่อยๆ ตวัดเรียวขาที่มีแต่รอยคมเขี้ยวของคนที่กำลังหลับสนิทลงจากเตียง แค่เพียงเท้าแตะถึงพื้นร่างเล็กก็ทรุดฮวบลงไป"อ๊ะ...อุ๊บ!" มือเล็กถูกยกขึ้นมาปิดปากตัวเองไม่ให้มีเสียงเล็ดรอดออกมาเพราะกลัวว่าเขาจะตื่นขึ้นมาเสียก่อนร่างเล็กฝืนลุกขึ้นอีกครั้งทั้งน้ำตา เดินไปยังตู้เสื้อผ้าของเขา หยิบเสื้อตัวใหญ่ที่สามารถปิดร่องรอยตามตัวของเธอได้ ดวงตาจ้องมองไปยังคนตัวโตบนเตียง น้ำตาก็หลั่งไหลออกมาไม่หยุด เธอกัดฟันเดินออกไปจากห้องของเขา เพื่อไปหาคนที่จะพาเธอไปให้พ้นจากคนใจร้ายก๊อกๆๆ"ใคร?" เสียงทิพวรรณดังออกมาจากในห้อง เมื่อเธอถูกรบกวนในเวลาเกือบรุ่งสาง"คุณท

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 37 แตกสลาย [2]

    ยลดาถูกส่งตัวไปประเทศอังกฤษภายในวันนั้นด้วยเที่ยวบินพิเศษ เธอถูกส่งตัวเข้ารับการรักษายังโรงพยาบาลที่ดีที่สุด และได้รับการดูแลเป็นอย่างดีทิพวรรณแจ้งเรื่องนี้ให้ไซโตะรับทราบ และเขาก็บินตรงไปยังประเทศอังกฤษพร้อมกับนามิยะเพื่อไปดูแลลูกสาวที่บอบช้ำทั้งร่างกายและจิตใจตรัยคุณตื่นขึ้นมาในช่วงบ่าย กวาดตามองหาร่างเล็กที่เขานอนกอดไว้ ก่อนที่จะหลับไป"ยูมิ! ยูมิ!" ตรัยคุณลุกขึ้นจากเตียงเดินหายลดาทั่วห้อง แต่ก็ไม่พบเธอตรัยคุณมองไปยังร่องรอยบนเตียง หัวใจของเขากระตุกวูบ นี้เขาทำอะไรลงไป เขาทำกับผู้หญิงที่เขารักแบบนี้ได้อย่างไร"คุณทิพย์" เขารีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วขับรถไปบ้านของแทนไททันทีเอี๊ยด!!!"มาไวกว่าที่คิดนะ แต่ก็ช้าไป" ทิพวรรณพูดขึ้นเมื่อตรัยคุณก้าวเท้าลงจากรถ ทุกคนที่ยืนรอมาพักใหญ่ต่างมองเขาด้วยสายตาที่ผิดหวังในสิ่งที่เขาทำ โดยเฉพาะผู้เป็นป้าแท้ๆ"คุณทิพย์หมายความว่ายังไงครับ แล้วยูมิอยู่ที่ไหน""เดย์ยังกล้าถามหายูมิอีกเหรอ ทำไมถึงทำกับยูมิได้ขนาดนี้นะ ป้าเลี้ยงเดย์มาเคยสอนให้เดย์ทำกับผู้หญิงตัวเล็กๆ แบบนี้หรือไง" ป้าแช่มต่อว่าทั้งน้ำตา พร้อมทั้งเข้าไปทุบตีหลานชายด้วยความโกรธ และผิดหวัง"ผม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 38 คำว่ารัก [1]

    ตรัยคุณเอาแต่เก็บตัวเงียบอยู่ในห้องนอนที่คอนโดมิเนียม ไม่ยอมออกไปไหน ไม่ไปทำงาน และไม่พูดกับใครทั้งนั้น เหมือนคนไร้ชีวิตและกำลังจะตาย เพราะขาดลมหายใจของชีวิตในทุกวันเขาเอาแต่นอนอยู่บนเตียงที่เต็มไปด้วยตุ๊กตาซิมป์สันส์ของยลดา เสื้อผ้าทุกตัว ของใช้ทุกชิ้นเขามักจะเอามากอด เอามาสูดดมกลิ่นของเธอเพื่อให้คลายความคิดถึง"พี่เดย์รักยูมิ กลับมาหาพี่เดย์ได้ไหมคนดีของพี่เดย์"ร่างกายของเขาซูบผอมลงอย่างรวดเร็ว เขากำลังตายทั้งเป็นอย่างทรมานใจเป็นที่สุด ผลของความปากหนัก ปากแข็ง ความร้ายกาจ กำลังเล่นงานเขาวินกับบาสที่ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันมาดูแล คอยหาข้าวหาน้ำให้กิน ถึงแม้ว่าในแต่ละมือจะกินไม่เคยเกินสองคำก็ตาม อย่างไรเขาทั้งสองคนก็ต้องเข้ามาดูแล เพราะถ้าไม่ทำแบบนี้มีหวังตรัยคุณคงต้องตายเพราะอดข้าวอดน้ำเป็นแน่"เฮียเดย์ เฮียจะเป็นแบบนี้อีกนานแค่ไหน นี่มันก็ผ่านมาอาทิตย์หนึ่งแล้วนะ" บาสเอ่ยถามคนที่เอาแต่นอนหมดอาลัยตายอยากบนเตียงด้วยน้ำเสียงห่วงใยระคนเหนื่อยใจ ไม่มีคำพูดใดออกจากปากของตรัยคุณ บาสได้แต่ถอนหายใจกับวิน ไม่รู้จะทำอย่างไรดี"คุณแทน" วินพูดขึ้น เมื่อแทนไทเดินเข้ามาในห้องนอน"มันเป็นยังไงบ้า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 38 คำว่ารัก [2]

    ไซโตะกับนามิยะนั่งลงขนาบข้างลูกสาว พลางลูบศีรษะทุยเล็กของอย่างรักใคร่"จะไปไหนกันเหรอคะ" ยลดาเอ่ยถาม พร้อมกับยิ้มให้คนทั้งสอง"มาหาลูกนี่ละ พรุ่งนี้พ่อกับนามิยะก็จะกลับญี่ปุ่นแล้ว" ไซโตะเอ่ยบอกลูกสาว เพราะมีงานด่วน เขากับภรรยาจึงต้องกลับไปจัดการ"ยูมิคงคิดถึงพ่อกับคุณนามิยะมากๆ" ยลดาโอบกอดผู้เป็นพ่อกับนามิยะ"ถ้าพ่อเคลียร์งานเสร็จ พ่อจะมาหาใหม่นะ""ค่ะ""ระหว่างรอมหาวิทยาลัยเปิด ยูมิอยากหากิจกรรมอะไรทำก่อนไหม อย่างเช่นเรียนศิลปะ เรียนเต้น เรียนแต่งหน้า อะไรพวกนี้" ทิพวรรณเอ่ยถาม ขณะที่กำลังนั่งรับประทานอาหารค่ำร่วมกันกับ บาร์รอนสามีชาวอังกฤษของเธอ"ยูมิอยากเรียนแต่งหน้าค่ะ" ยลดาตอบทิพวรรณด้วยรอยยิ้มที่สดใส"ได้สิ คุณทิพย์จะจัดการให้"แต่เมื่อต้องอยู่ตามลำพังภายในห้องนอนหยดน้ำตาก็จะพรั่งพรูออกมา เธอยังคงรักและคิดถึงเขาไม่เคยเปลี่ยน ถึงจะตัดสินใจจากเขามาโดยไม่ได้ร่ำลา แต่ทุกความรู้สึกที่มีต่อเขามันยังคงเหมือนเดิมขณะที่ยลดากำลังเดินออกมาจากสถาบันสอนแต่งหน้า เธอเดินไปตามถนนที่ขายของที่ระลึก โดยมีบอดี้การ์ดสองนายคอยตามคุ้มกันอยู่ห่างๆ ก่อนที่จะหยุดนิ่งเมื่อถูกคนตัวสูงที่คุ้นเคยยืนขวางยล

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 39 บทลงโทษคงเดิม [1]

    "ใครให้เสนอหน้ามาห๊ะ!" เสียงเกรี้ยวกราดของทิพวรรณดังลั่น เมื่อตรัยคุณก้าวเท้าเหยียบเข้ามาในบ้าน"โธ่! คุณทิพย์อย่าใจร้ายกับผมสิครับ" คนตัวโตหลบอยู่ด้านหลังของยลดา เมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ในมือของทิพวรรณ"แล้วที่คุณทิพย์ต้องใจร้ายก็เป็นเพราะใคร เพราะเดย์เองไม่ใช่เหรอ ออกมา! มาตรงนี้!""คุณทิพย์ก็เอาไม้เรียวไปเก็บก่อนสิครับ ผมอายุยี่สิบแปดแล้วนะ คุณทิพย์ยังจะใช้ไม้เรียวกับผมอีกเหรอ""ต่อให้สามสิบแปด สี่สิบแปด ถ้าทำผิด ไม่เชื่อฟังคุณทิพย์ก็จะตี""ผมสี่สิบแปดคุณทิพย์ก็คงไม่มีแรงตีผมแล้วครับ คุณทิพย์เก็บไม้เรียวก่อนนะครับ เราจะได้คุยกันไง""ก็ได้ มาลีเอาไม้เรียวไปเก็บ แล้วเอายาดมมาให้ฉันด้วย เข้าไปคุยในบ้าน" ทิพวรรณส่งไม้เรียวให้กับแม่บ้าน ก่อนจะเดินนำเข้าไปในบ้าน"ยูมิมานั่งกลับคุณทิพย์ตรงนี้ ถึงยูมิจะยกโทษให้เดย์แล้ว แต่คุณทิพย์ยังคงยืนยันคำพูดเดิม บทลงโทษยังคงเหมือนเดิม" ทันทีที่หย่อนตัวลงนั่งบนโซฟาหลุยส์สุดหรูหรา ทิพวรรณบอกด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด"แต่ก็ให้ยูมิกลับไปเรียนที่เมืองไทยได้นี่ครับ" ตรัยคุณพูดขึ้นทันทีที่ทิพวรรณพูดจบเปี๊ยะ!!ทิพวรรณตวัดไม้เรียวบนโต๊ะหลุยส์เข้าชุดกับโซฟาตรงหน้าตรัยคุ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 39 บทลงโทษคงเดิม [2]

    "แล้วทำไมถึงทำงานให้ตาแทนได้ เดย์ทำผลกำไรให้แทนไท คอร์ปอเรชั่น ปีๆ หนึ่งหลายร้อยล้านบาท แล้วทำไมจะทำผลกำไรให้กับธุรกิจโรงแรมของตัวเองไม่ได้ ถ้าเดย์มัวแต่เอาคำว่าไม่ชอบงานโรงแรมมาเป็นข้ออ้างอยู่แบบนี้ เดย์ก็ไม่มีวันทำได้ คุณทิพย์ไม่เห็นว่าธุรกิจอสังหาริมทรัพย์กับธุรกิจโรงแรมจะแตกต่างกันมากมาย เดย์ก็เอาความสามารถด้านอสังหาฯ มาประยุกต์ใช้ คุณทิพย์เชื่อว่าคนเก่งๆ อย่างเดย์ทำได้ เผลอๆ ก่อนยูมิจะเรียนจบเสียด้วยซ้ำ ถ้ารักยูมิ ก็ต้องคิดถึงอนาคต เดย์จะทำยังไงให้ชีวิตของเดย์สมบูรณ์แบบ และประสบความสำเร็จเพื่อผู้หญิงคนนี้" พูดจบ ทิพวรรณก็หันไปยิ้มและลูบศีรษะทุยเล็กอย่างเอ็นดู"ครับ ผมจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อยูมิ" ตรัยคุณตบปากรับคำด้วยความแน่วแน่และหนักแน่น"ต้องแบบนี้สิลูกชายของคุณทิพย์" ทิพวรรณถูกอกถูกใจในตัวของตรัยคุณที่เธอเลี้ยงดูมาราวกับลูกแท้ๆ"ทีแบบนี้ลูกชายของคุณทิพย์" ตรัยคุณพูดน้ำเสียงกระเง้ากระงอด"เอ๊ะ! ตาเดย์นี่ คุณทิพย์อุตส่าห์พูดดีด้วยแล้วนะ ยังจะมากระแหนะกระแหนคุณทิพย์อีก หรือชอบให้คุณทิพย์ร้าย""ผมไม่กล้าหรอกครับ" ตรัยคุณบอกเสียงอ้อนพร้อมทั้งเดินมานั่งลงบนพื้นตรงหน้าทิพวรรณแล

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 40 จากลา [1]

    ริมฝีปากบางประกบลงบนแก้มของคนหลับอย่างแผ่วเบา ปลายจมูกกดลงพร้อมกันเพื่อสูดดมกลิ่นกายที่เธอหลงใหลเข้าไปจนเต็มปอด ใบหน้าจิ้มลิ้มเผยรอยยิ้มขัดเขิน"หอมอีกสิ พี่เดย์ยังไม่อยากตื่นเลย" ตรัยคุณบอกพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน ก่อนที่จะลืมตาขึ้นมามองใบหน้าจิ้มลิ้มที่เป็นดั่งลมหายใจของเขา หลายคืนที่ผ่านมาเขาเฝ้าแต่โหยหาเธอมาตลอด ต้องทนทรมานใจนอนเหงามาตลอดหลายคืน แต่วันนี้พอลืมตาตื่นขึ้นมาก็มีเธอมาปลุกด้วยวิธีแบบนี้ ทำให้หัวใจของเขาเป็นสุขอีกครั้ง ถึงแม้ว่าวันนี้เขากับเธอจะต้องจากกันอีกครั้ง เขาอยากหยุดช่วงเวลานี้ไว้ แต่ก็ไม่สามารถทำได้"ไม่หอมแล้ว" ยลดาเบือนหน้าหนีด้วยความเขินอาย ก่อนจะหยัดตัวลุกออกจากเตียง"จะไปไหน มาให้พี่เดย์กอดก่อน" ตรัยคุณดึงรั้งร่างเล็กมาไว้ในอ้อมกอดพร้อมตวัดขาที่แสนจะแข็งแกร่งเกี่ยวรัดกายบางของเธอเอาไว้"พี่เดย์""พี่เดย์ขอกอดยูมิแบบนี้อีกสิบนาทีนะ" ลำแขนแกร่งโอบกอดยลดาเอาไว้แน่นไม่ให้อะไรมาแทรกกลางได้"พี่เดย์ขา" เมื่อนอนกอดกันมาสักพักยลดาก็เอ่ยเรียกตรัยคุณเสียงหวาน"ว่าไงครับ""ถ้ายูมิไม่อยู่ด้วย พี่เดย์จะไปดูดนมคนอื่นไหม""กลัวพี่เดย์ไปดูดนมคนอื่น?""อือ" ยลดาพยักหน้าหงึกหงัก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนที่ 40 จากลา [2]

    ยลดายังคงนั่งอยู่บนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า สบตาร่างสูงที่ยืนตรงหน้า และแปรงฟันไปพร้อมๆ กัน"อยากตื่นมาแปรงฟันพร้อมกัน อาบน้ำพร้อมกัน กินข้าวพร้อมกัน ทำทุกสิ่งทุกอย่างพร้อมกัน แบบนี้ทุกวัน" ตรัยคุณเอ่ยบอกขณะยืนอาบน้ำให้คนตัวเล็กใต้ฝักบัว"อีกสี่ปียูมิก็เรียนจบ เดี๋ยวยูมิกลับไปให้พี่เดย์อาบน้ำให้ทุกวันจนเบื่อไปเลย""พี่เดย์คงไม่มีวันเบื่อผู้หญิงคนนี้ มีแต่รักเพิ่มขึ้นทุกวัน รักไปชั่ว นิรันดร์""ปากหวานขึ้นนะเนี่ย ยูมิขอชิมหน่อยสิว่าจะหวานมากไหม" เรียวแขนเล็กโอบกอดรอบลำคอแกร่ง รั้งเขาลงมารับจูบ ลิ้นเล็กสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากของเขาอย่างเงอะงะ แต่เขาก็ยอมรับจูบนั้น ปล่อยให้เธอทำตามอำเภอใจ"หวานมากไหม" ตรัยคุณเอ่ยถามหลังจากยลดาผละริมฝีปากออก"ม๊ากมาก" ยลดาบอกหน้าทะเล้นหลังจากอาบน้ำเสร็จ ตรัยคุณอุ้มยลดามานั่งบนสตูลที่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้ง แล้วใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดผมให้เธอ หวีผมและใช้ไดร์เป่าผมให้จนแห้ง เขาเลือกชุดเดรสสีชมพูหวาน พร้อมทั้งบราเซียกับแพนตี้สีขาวมาใส่ให้เธอ เขาอยากทำทุกอย่างให้เธอ อยากใช้เวลาทุกวินาทีให้คุ้มค่า ก่อนที่เขาจะกลับประเทศไทย"ลงกันมาแล้ว คุณทิพย์กำลังจะให้มาลีไป

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06

บทล่าสุด

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ จบ บาส&มะปราง [2]

    "ผมว่าเฮียกับผมเตรียมตัวเป็นลูกที่ถูกลืมได้เลย ดูท่าแล้วป๊ากับม๊าจะเห่อลูกสาวคนใหม่" บอลพูดขึ้น เมื่อพ่อกับแม่เอาแต่คุยกับมะปรางอย่างถูกอกถูกใจ"มะปรางมาหาม๊าลูก ม๊าจะสอนให้มะปรางดูลายทอง" มะปรางเดินไปหาแม่ของบาสอย่างว่าง่าย พร้อมที่จะเรียนรู้ในสิ่งที่พวกท่านพร่ำสอนด้วยความเต็มใจ"ป๊าถูกใจลูกสะใภ้คนนี้นะ พามาหาป๊ากับม๊าบ่อยๆ มาเรียนรู้งานร้านทอง ต่อไปร้านนี้ก็ต้องเป็นของบาส เพราะบาสเป็นคนสร้างมันขึ้นมา""ป๊าพูดแบบนี้เดี๋ยวบอลมันก็น้อยใจแย่""ไม่เลยเฮีย ผมไม่มีความรู้สึกนั้นเลย""บอลมันจะชอบน่ะสิ จะได้มีคนมาคอยดูแลแทน ทุกวันนี้ทำหน้าเหมือนโดนบังคับ อยากแต่จะไปเปิดร้านอะไหล่รถบิ๊กไบค์อะไรของมัน""พร้อมเมื่อไรก็บอกล่ะ เฮียจะลงทุนให้""ไม่ต้องเลยเฮีย แค่เปอร์เซ็นต์จากกำไรร้านทองก็พอแล้ว ตอนนี้ผมแค่รอให้เฮียกลับมาดูแลร้านทองนี่แหละ ผมจะได้โบยบินไปตามความฝันผมเสียที""คงต้องรอให้มะปรางเรียนจบก่อน""อีกตั้งสี่ปีไม่ใช่เหรอเฮีย ผมแก่พอดี""ก็ให้มะปรางมาเรียนรู้กับม๊า หลังเลิกเรียนถ้าว่างก็มาร้าน ทำให้เคยชิน เพราะยังไงอนาคตก็ต้องดูแลกิจการกันเอง ป๊าจะได้พาม๊าเที่ยวรอบโลกเสียที ถ้ารอให้แก่กว่านี

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ จบ บาส&มะปราง [1]

    "พรุ่งนี้ไปหาป๊ากับม๊าเฮียนะ ไปนอนค้างสักคืน" บาสเอ่ยบอกเมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากพึ่งอาบน้ำเสร็จ"มันไม่เร็วไปเหรอคะ" มะปรางกำลังนอนเล่นเกมอยู่บนเตียง เธอรีบวางสมาร์ตโฟนลงบนเตียงแล้วลุกขึ้นมานั่งที่ปลายเตียง แสดงความกังวลออกมาให้เห็น"เฮียไม่เห็นรู้สึกเลยว่ามันเร็ว เราคบกันมาเกือบปีแล้วนะ""แล้วป๊ากับม๊าเฮียจะชอบปรางไหม ปรางไม่มีอะไรเลย แล้วพวกท่านจะคิดว่าปรางเป็นเด็กใจแตกหรือเปล่าที่ปรางมาอยู่กับเฮียแบบนี้ ปรางว่ารอให้ปรางเรียนจบก่อนดีไหม ปราง...." มะปรางคิดไปต่างๆ นานาด้วยความกลัวว่าพ่อแม่สามีจะไม่ชอบเธอ"ปราง ปรางฟังเฮียนะ ป๊ากับม๊าเฮียรู้เรื่องของเราแล้ว เฮียเล่าเรื่องปรางให้พวกท่านฟังแล้ว แล้วพวกท่านก็เป็นคนให้เฮียพาปรางไปหาเอง" บาสประคองกรอบหน้าของมะปรางให้มองมาที่หน้าของเขา เอ่ยบอกเสียงหนักแน่น"ทำไมเฮียไม่บอกปรางก่อนว่าเฮียเล่าเรื่องปรางให้ป๊ากับม๊าของเฮียฟัง ปรางกลัวว่าพวกท่านจะไม่ชอบปราง""ทำไมเป็นคนคิดมากแบบนี้" บาสรั้งมะปรางเข้ามากอดพลางลูบศีรษะทุยอย่างอ่อนโยน"..........""อย่าคิดมาก ปรางก็เป็นปราง ไม่ต้องปรุงแต่งอะไรทั้งนั้น อยู่กับเฮียเป็นยังไง อยู่ต่อหน้าป๊าม๊าก็

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 5 บาส&มะปราง [2]

    "อื้ม...เฮียโทรมามีอะไรหรือเปล่า...ซี๊ดดด" บาสกดรับทันทีที่เห็นเจ้าของสายที่โทรเข้ามาขัดจังหวะ ด้วยกลัวว่าอีกฝ่ายจะมีเรื่องด่วน"เชี้ยบาส! แล้วมึงจะรับทำเชี้ยอะไร" เสียงของเดย์ตะโกนกลับมาตามสาย จนบาสต้องยกสมาร์ตโฟนออกห่างหู"หูแทบแตก...อ๊า...แต่ตอนนี้เฮียจะแตกแล้ว...เสียวหัวมากเบบี๋...อื้มมม"บาสครางเสียงกระเส่าเมื่อมะปรางยังคงตั้งหน้าตั้งตาดูดดุนเน้นๆไปที่ปลายหัวหยัก สลับไล้เลียไปตามเส้นสองสลึงตั้งแต่โครนจรดปลาย"อื้อ..." เสียงเล็กครางประท้วงเมื่อบาสอัดกระแทกเอวส่งแก่นกายใหญ่เข้าปากรัวเร็วเมื่อใกล้ถึงฝั่งฝัน"โอ้ววว...ซี๊ดดด...เฮียจะแตกแล้ว...เบบี๋...อ๊า...อ๊าสสสสส"บาสเกร็งกระตุกไปทุกส่วนเมื่อปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าปากมะปรางหมดทุกหยาดหยด เขาทิ้งตัวลงนอนแผ่หลาหายใจหอบเหนื่อย ก่อนจะผงกหัวมองมะปรางที่นั่งอยู่หว่างขา ที่กำลังใช้หลังมือเช็ดคราบน้ำรักที่ไหลออกมาบางส่วน"มันยังแข็งอยู่เลย" มะปรางจ้องมองไปที่แก่นกายใหญ่พลางใช้นิ้วจิ้มไปมา มันก็เด้งสู้มือของเธอ"โอ้ววว...มะปราง...ซี๊ดดด...อ๊า" บาสร้องครางลั่นเมื่อมะปรางขึ้นมานั่งทับแล้วจับท่อนเอ็นใหญ่ดันเข้าไปในช่องทางรัก"อื้อออ...ของเฮ

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 5 บาส&มะปราง [1]

    "ตื่นได้แล้ว ไม่ไปโรงเรียนหรือไง" บาสใช้ปลายจมูกโด่งคลอเคลียไปตามกรอบหน้าของมะปราง"อื้ออออ กี่โมงแล้วคะ" มะปรางหลับตาถามพลางซุกหน้าเข้าหาอกแกร่ง"เจ็ดโมงแล้ว""ขอนอนอีกครึ่งชั่วโมงได้ไหม""ก็ได้ งั้นเฮียไปอาบน้ำก่อน" บาสบอกพลางจะลุกจากเตียง แต่มะปรางก็ตวัดแขนโอบกอดเขาไว้"ไม่เอา ปรางอยากนอนกอดเฮีย""อย่าอ้อนเยอะ แค่นี้ก็หลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว" พูดจบบาสก็ก้มลงไปหอมแก้มป่องหนักๆ"ปรางอยากให้เฮียหลงปรางเยอะๆ เฮียจะได้ไม่ทิ้งปราง""คิดมากนะเรา เฮียไม่มีทางทิ้งมะปรางหรอก เฮียต่างหากที่ต้องเป็นคนกลัว""กลัวอะไรคะ""กลัวว่าถ้าสักวันมะปรางเจอคนที่ถูกใจ ที่อายุไล่เลี่ยกัน มะปรางก็จะเปลี่ยนใจไปจากเฮีย""ว่าแต่ปรางคิดมาก เฮียคิดมากยิ่งกว่าปรางอีก เฮียเป็นคนให้ชีวิตใหม่กับปราง ปรางก็จะตอบแทนเฮียด้วยความรักทั้งหมดของปราง เฮียเคยฟังเพลงนี้ไหม...อายุเป็นเพียง แค่สายลมผ่านพัดไป เธออย่าคิดมากได้ไหมความรักเป็นเรื่องของหัวใจ ไม่ใช่เรื่องใดไม่ต้องคิดอะไร อายุเป็นเพียง แค่สายลมผ่านพัดไป" (#เพลงเด็กกว่าแล้วไง AB Normal)"สงสัยวันนี้มะปรางคงไม่ได้ไปโรงเรียนแล้วล่ะ ส่วนเฮียก็คงต้องโทรไปลางาน""ทำไมล่ะคะ""เห

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 4 บาส&มะปราง [2]

    บาสดูดเลียน้ำหวานที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากดอกไม้งาม แล้วสอดนิ้วแกร่งเข้าไปให้ลึกกว่าเดิม แล้วรีบชักนิ้วเข้าออกเร็วขึ้น มือหนาเลื่อนขึ้นไปบีบขยำนวดคลึงเต้าใหญ่พลางใช้ปลายนิ้วสะกิดยอดปทุมถัน"อ๊ายยยยยยยย"ร่างเล็กเกร็งกระตุกปลดปล่อยน้ำหวานสีใสออกมาอีกครั้ง นอนตาลอยตัวเบาหวิว หายใจหอบหนัก"ขอเฮียเข้าไปในตัวมะปรางนะครับ" บาสบอกหลังจากชักนิ้วออกจากร่องรักแล้วส่งเข้าปาก ดูดเลียน้ำหวานตามซอกนิ้ว แล้วแทรกกายเข้าไปอยู่กลางหว่างขา จับท่อนเอ็นร้อนถูไถขึ้นลงกับร่องรักที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหวานสีใส แล้วก้มลงไปประกบจูบริมฝีปากอิ่มพลางสอดลิ้นร้อนไปเกาะเกี่ยวลิ้นเล็ก มะปรางพยายามจูบตอบอย่างเงอะงะไม่เป็นประสาบาสค่อยๆ กดปลายหัวหยักสอดใส่เข้าไปในร่องรักทีละนิด พร้อมทั้งจูบปลุกเร่าให้เธอเคลิบเคล้มไปกับรสจูบแสนเร่าร้อนของเขา จนสามารถเข้าไปในตัวเธอได้ครึ่งลำ แต่ก็ต้องหยุดชะงักกับเยื่อบางๆ ที่ขวางทางรักบาสกอดจูบแลกลิ้น มือทั้งสองข้างบีบนวดขยำลูบไล้ไปทั่วเรือนร่าง ปลุกเร้าอารมณ์ให้ร่างเล็ก ก่อนจะถอดถอนแก่นกายใหญ่ออกมาเกือบสุดปลายหัวหยัก แล้วกดกระแทกเข้าไปใหม่ ให้ผ่านเยื่อพรหมจรรย์เข้าไปได้"อื้อออออออ" เสียงเล็

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 4 บาส&มะปราง [1]

    "ทำไมมันใหญ่จ้นล้นมือแบบนี้ นี่นมเด็กสิบแปดจริงไหมเนี่ย" บาสนวดคลึงสองเต้าใหญ่พลางพิจารณาขนาด ปากก็เอื้อนเอ่ยพึมพำ ตาก็จ้องไม่กะพริบ แล้วก็อดใจไม่ไหวรีบก้มลงเอาปากงาบงับยอดปทุมถันแล้วดูดแรงๆ"อื้ออออ ฮะ...เฮียอย่า" เสียงใสห้ามปนเสียงคราง พลางแหงนหน้ากัดริมฝีปากตัวเอง มือที่เคยทุบตีก็อ่อนแรงลงเอาดื้อๆ จนเปลี่ยนไปใช้เล็บจิกที่ไหล่แกร่งของเขาแทน บาสช้อนตามองใบหน้าจิ้มลิ้ม ที่ขณะนี้ช่างดูเซ็กซี่ยิ่งนักบาสดูดยอดปทุมถันสลับซ้ายขวา พลางลูบไล้ไปตามส่วนเว้าส่วนโค้ง แล้วผละริมฝีปากจากเต้าใหญ่ จูบไล้ลงมาเรื่อยๆ ตามหน้าท้องแบนราบมาหยุดตรงกลางกายความเป็นสาว ก่อนจะยกเรียวขาข้างหนึ่งขึ้นพาดบ่าแล้วซุกหน้าเข้าหาดอกไม้งามเรียวลิ้นตวัดสัมผัสกลีบดอกไม้อันอวบอูม แล้วแยงลิ้นร้อนชอนไชไปตามรอยแยก"ฮะ...เฮีย...ยะ...หยุดเถอะ...ฮึก...ฮึก" บาสหยุดชะงักลงเมื่อหยดน้ำตาร่วงหล่นลงมาตรงหน้าผากเขาพอดี เขาจับขาเรียวลงจากบ่า แล้วหยัดกายลุกขึ้นยืน"ทำไม มะปรางรังเกียจสัมผัสจากเฮียหรือไง ถึงไม่ยอมให้เฮียทำ" บาสเอ่ยถามชิดพวงแก้มด้วยน้ำเสียงแหบพร่า แล้วจูบซับน้ำตาให้เธอ"เปล่าค่ะ แต่ปรางกลัว กลัวว่าจะมองหน้าเฮียไม่ติดถ

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 3 บาส&มะปราง [2]

    "ทำไมห้องถึงมืดแบบนี้วะ...มะปราง!!...ทำไมถึงไม่เปิดไฟ...มะปราง!!...หายไปไหน" บาสเปิดประตูห้องเข้ามา แต่พบว่าห้องอยู่ในความมืดมิด เขาจึงเรียกขานหามะปราง แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา"ทุ่มกว่าแล้ว หายไปไหน" บาสบ่นพึมพำกับตัวเอง เมื่อไม่พบมะปรางอยู่ในห้อง"หรือว่า..." เมื่อนึกได้ว่ามะปรางหายไปไหน เขาก็รีบหยิบหมวกกันน็อคกับกุญแจรถแล้วออกจากห้องไปทันที"เฮีย! เดี๋ยวสิเฮีย เฮีย!" มะปรางร้องเสียงหลงเมื่อจู่ๆ บาสก็เข้ามายื้อยุดฉุดกระชากให้เธอเดินออกไปนอกร้าน ท่ามกลางสายตางุนงงของพนักงานคนอื่นๆ และลูกค้าที่กำลังนั่งรับประทานอาหาร"....." บาสลากมะปรางออกมายังหน้าร้าน เขามองเธอด้วยใบหน้าบึ้งตึงที่บ่งบอกว่ากำลังไม่พอใจสุดๆ"เฮียลากปรางออกมาทำไม ปรางจะทำงาน" มะปรางสลัดแขนออกจากการเกาะกุม แต่บาสก็ยังคงจับไว้แน่นไม่ยอมปล่อย"ใครให้มาทำ" บาสถามด้วยน้ำเสียงกรุ่นโกรธ"ปรางก็ทำอยู่ทุกวัน""เมื่อวานเฮียบอกปรางว่าไง""บอก? บอกอะไร""เฮียจะเป็นคนดูแลมะปรางเอง""แล้ว?""เฮียจะเป็นคนดูแลมะปรางในทุกๆ เรื่อง คำว่าดูแลของเฮียคือ เฮียจะเป็นคนดูแลทั้งค่าเรียน ค่าใช้จ่ายทุกอย่าง เฮียจะเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด มะปรางไ

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 3 บาส&มะปราง [1]

    "ดึกแล้ว ค่อยจัดของพรุ่งนี้ก็ได้ มะปรางเข้าไปอาบน้ำก่อน จะได้นอนพัก พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนแต่เช้า" บาสบอกเมื่อเข้ามายังห้องพักส่วนตัวของเขา"แล้วจะให้ปรางนอนที่ไหนเหรอคะ" มะปรางมองไปรอบๆ ห้องนอน เพราะเท่าที่สังเกตตั้งแต่ย่างกายเข้ามาในห้องพักของเขา ห้องนี้น่าจะมีแค่ห้องนอนเดียว"ก็บนเตียงในห้องนี้" บาสบอกพร้อมทั้งปรายตามองไปที่เตียง"แล้วพี่บาสจะนอนที่ไหน ให้ปรางไปนอนโซฟาข้างนอกก็ได้นะคะ""ก็นอนด้วยกันบนเตียงนี้แหละ เตียงออกจะกว้าง""เออ...ปรางนอนดิ้นมากๆ ปรางกลัวว่าจะทำให้เฮียนอนไม่หลับ""ไปอาบน้ำ แล้วมานอนบนเตียงนี้ เดี๋ยวนี้""แต่...""ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น ไปอาบน้ำ เฮียง่วงแล้ว" พูดจบบาสก็เดินหยิบผ้าเช็ดตัวส่งให้มะปราง และหยิบของตัวเองแล้วเดินออกไปอาบน้ำยังห้องน้ำด้านนอกมะปรางที่อยู่ในชุดเสื้อยืดตัวใหญ่กับกางเกงขาสั้น เธอชะงักไปเล็กน้อยเมื่อออกมาจากห้องน้ำแล้วเจอบาสนั่งพิงหัวเตียงเล่น สมาร์ตโฟน เขาไม่ได้ใส่เสื้อ ใส่เพียงกางเกงนอนขายาว เผยให้เห็นรอยสักบนตัวของเขาอย่างชัดเจน"ปิดไฟ แล้วมานอนสิ""แล้วจะให้ปรางนอนตรงไหน""ตรงนี้" บาสบอกพลางตบเตียงตรงที่ว่างข้างๆ"เร็วสิ เฮียง่วงแล้

  • รักร้าย มาเฟียลูกติด   ตอนพิเศษ 2 บาส&มะปราง [2]

    "ฉันเรียกค่าเลี้ยงดูยัยมะปรางหนึ่งล้านบาท นี่ยังถือว่าไม่คุ้มทะ...""ตกลงหนึ่งล้านบาท ต่อไปนี้ชีวิตมะปรางเป็นของผม พวกคุณห้ามมายุ่งกับชีวิตของมะปรางอีก""ได้สิ พวกฉันจะไม่มายุ่งกับมันอีก""พรุ่งนี้สิบโมงเช้ามารับเงินสดหนึ่งล้านบาทได้เลย""ตกลง พรุ่งนี้สิบโมงฉันจะมารับเงินที่นี่ แล้วอย่าคิดที่จะพายังมะปรางหนีล่ะ ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ...นี่ก็ยืนเมามึนไม่เลิก กลับบ้าน" แม่ของมะปรางพูดจบก็ลากผัวขี้เมากลับบ้านทันที"มะปราง" บาสเรียกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา"ปรางขอตัว" มะปรางปัดมือของบาสออกจากตัว เดินอย่างคนไร้ซึ่งเรี่ยวแรง"มะปรางจะไปไหน เดี๋ยวเฮียไปส่ง" บาสถามด้วยความเป็นห่วง เมื่อมะปรางเดินเหมือนคนไร้จุดหมาย"ปราง...ปรางอยากกลับห้อง ปรางปวดหัว วันนี้ปรางคงไปทำงานไม่ไหวแล้ว" พอตั้งสติได้ เธอก็หันหลังกลับเพื่อจะเดินเข้าหอพัก"เฮียไม่อยากให้ปรางอยู่คนเดียว""แต่ปรางอยากอยู่คนเดียว" พูดจบปรางก็เดินกลับเข้าไปในหอพักทันทีวันรุ่งขึ้น 10.00 น."ไหนล่ะเงิน" แม่ของมะปรางถามทันทีที่บาสกับมะปรางเดินมาถึงจุดที่นัดหมาย พวกเขามากันพร้อมหน้า พ่อ แม่ และปาร์ค"แล้วผมจะมั่นใจได้ยังไงว่าพวกคุณจะไม่กลับมายุ่งเก

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status