คืนนั้น เมื่อเนยกลับถึงบ้าน ขณะที่เธอกำลังนั่งครุ่นคิดเกี่ยวกับแผนสำหรับวันศุกร์ จู่ๆ แอพ Chatzy ที่เธอใช้คุยกับชายหนุ่มนิรนามก็เด้งแจ้งเตือนขึ้นมาว่าเขาออนไลน์ เนยยิ้มออกมาอย่างลืมตัว หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อเริ่มบทสนทนากับเขาอีกครั้งB u T T e R: “ไง นายเป็นไงบ้าง เรื่องสารภาพรักน่ะ สาวข้างบ้านว่าไง?”พี่ชายที่แสนดี: “ไม่รู้สิ ตอนนี้ฉันไม่ได้คิดถึงสาวข้างบ้านแล้วอะ”B u T T e R: “หมายความว่าไงอะ? นายเลิกชอบสาวข้างบ้านละหรอ?”พี่ชายที่แสนดี: “ก็ไม่ใช่แบบนั้นหรอก แต่คนที่ฉันอยากสารภาพไม่ใช่เธอแล้วอะ”B u T T e R: “มันก็ไม่ต่างกันนิ นายก็ต้องลองสารภาพอยู่ดีอะ?”พี่ชายที่แสนดี: “ฉันไม่รู้จะเริ่มยังไง”B u T T e R: “ทำตามหัวใจสิ ถ้าไม่รู้จะเริ่มยังไง ลองเริ่มจากคำง่ายๆ ว่า ‘ชอบ’ ก่อนก็ได้”พี่ชายที่แสนดี: “เธอพูดเหมือนมันง่ายเลยนะ”B u T T e R: “บางทีมันก็ง่ายจริงๆ ถ้าคนที่เราชอบเขารอคำนี้อยู่แล้ว”เนยพิมพ์ไปด้วยรอยยิ้ม แม้จะไม่ได้เห็นหน้าเขา แต่เธอกลับรู้สึกใกล้ชิดและเข้าใจความรู้สึกของชายหนุ่มในแชทอย่างน่าประหลาดพี่ชายที่แสนดี: “เธอพูดแบบนี้ ทำให้ฉันคิดถึงคนที่อยู่ใกล้ตัวมากเลย”B u T
คอนโดของเบียร์หลังจากที่เนยชวนทุกคนไปผับ ‘มิสทิค เฮเว่น’ เบียร์เริ่มรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ การที่เธอดูเหมือนจะมีแผนอะไรบางอย่างที่ไม่ได้บอกใครทำให้เขาสงสัย เบียร์จึงตัดสินใจค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับผับนี้ในอินเทอร์เน็ตเขาพบว่ามิสทิค เฮเว่นเป็นผับหรูในย่านกลางเมือง ตกแต่งสไตล์โมเดิร์นหรูหรา มีบรรยากาศครึกครื้นและเป็นที่นิยม แต่เมื่อค้นข้อมูลลึกลงไป เบียร์เจอข่าวลือและรีวิวที่ไม่น่าพอใจ หลายคนพูดถึงการใช้สารเสพติดในผับ โดยเฉพาะยายูโฟเรีย-เอ็กซ์ (Euphoria-X) ยาที่มีฤทธิ์กระตุ้นอารมณ์ทางเพศและถูกมอมยาโดยไม่รู้ตัวความไม่สบายใจเริ่มก่อตัว เบียร์พบว่าเคยมีการบุกค้นผับนี้หลายครั้ง แต่ก็ยังมีเรื่องราวไม่ดีถูกพูดถึงอย่างต่อเนื่อง“มันอันตรายเกินไป...” เขาพึมพำกับตัวเอง ขณะเก็บข้อมูลทั้งหมดไว้ในใจ เบียร์รู้ว่าเขาไม่สามารถปล่อยให้เนยไปที่นั่นโดยไม่รู้ถึงความเสี่ยงนี้ได้“เธอกำลังวางแผนอะไรอยู่...เนย” เบียร์ครุ่นคิดหลังจากค้นหาข้อมูลเบื้องต้นเกี่ยวกับผับมิสทิค เฮเว่น เบียร์รู้สึกว่าข้อมูลที่ได้มายังไม่เพียงพอ ความไม่สบายใจทำให้เขาตัดสินใจใช้ทักษะแฮ็กเกอร์ที่ถนัด เจาะลึกหาข้อมูลเพิ่มเติมเขาเปิด
ขณะที่พวกเนยกำลังนั่งกิน ดื่ม และเต้นกันอยู่ในผับ บรรยากาศเต็มไปด้วยเสียงเพลงเร้าใจและแสงไฟสลัวที่เคลื่อนไหวไปตามจังหวะดนตรีกลุ่มของเนยดูเหมือนจะสนุกกับการเฉลิมฉลองกันอย่างเต็มที่ แต่ไม่มีใครรู้เลยว่า สายตาของ คาร์ล เจ้าของผับที่ยืนอยู่บนโซนวีไอพี กำลังจับจ้องพวกเธออย่างเจ้าเล่ห์ โดยเฉพาะเนยที่ตกเป็นเป้าหมายของเขาในคืนนี้เจ้าของผับมีสทิค เฮเว่น เป็นผู้ที่อยู่เบื้องหลังการลอบใช้ยายูโฟเรีย-เอ็กซ์ คือ “คาร์ลอส” หรือ คาร์ล เขาเป็นชายหนุ่มที่ดูภูมิฐาน มีเสน่ห์และเป็นที่เคารพของพนักงานและผู้คนในวงการสถานบันเทิง แต่เบื้องหลังนั้น เขาเป็นผู้อยู่เบื้องหลังการลอบวางยาปลุกเซ็กส์ในผับของตัวเองเพื่อหาผลประโยชน์และควบคุมเหยื่อคาร์ลอสไม่ใช่แค่เจ้าของผับธรรมดา เขามีความรู้เรื่องยาและเคมีอย่างละเอียด และใช้ความรู้นี้ในการผสมยูโฟเรีย-เอ็กซ์ ยาปลุกเซ็กส์ชนิดแรงที่เขาแอบลอบใช้กับแขกบางคนที่มีจุดประสงค์พิเศษ เขามักเลือกเหยื่อที่เป็นคนร่ำรวยหรือผู้หญิงที่ดูโดดเด่นในผับ และทำงานร่วมกับบาร์เทนเดอร์ที่เป็นสายให้เขา ซึ่งบาร์เทนเดอร์คนสำคัญชื่อ “ริค” (Rick) คอยแอบลอบใส่ยาลงในเครื่องดื่มของเหยื่อคาร์ลอสควบคุ
เบียร์ที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดถึงกับอึ้ง ไม่คาดคิดว่าเนยจะรับมือกับสถานการณ์นี้ได้อย่างเร่าร้อนและเฉียบขาดขนาดนี้ เขาทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ เนย พลางพยายามควบคุมหัวใจที่เต้นแรงจากทั้งความห่วงและความทึ่งในตัวเธอ“หมอนั่นใครอะ?” เบียร์ถามหลังจากนั่งลงแล้ว ยังคงมองไปทางลุคที่เพิ่งเดินจากไป“ไม่รู้สิ ก็แค่...สุนัขรับใช้ล่ะมั้ง” เนยยิ้มเยาะ พร้อมจิบเครื่องดื่มของตัวเองอย่างไม่ใส่ใจ“เธอรู้?” เบียร์เลิกคิ้วถามเสียงเข้ม“รู้ว่า?”“แก้วนั้น...” เบียร์พยักเพยิดไปทางเครื่องดื่มที่ลุคเสิร์ฟไว้ตรงหน้าเธอเนยพยักหน้าเบาๆ“อื้ม” เธอตอบสั้นๆ ก่อนจะดื่มเครื่องดื่มของตัวเองต่ออย่างไม่สะทกสะท้าน“รู้ว่าอันตราย แล้วยังจะมาเล่นกับมันเนี่ยนะ?” เบียร์เอ่ยอย่างหัวเสีย เขาเป็นห่วงเธอมาก แต่เธอกลับดูใจเย็นเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา“ไม่เข้าถ้ำหมา จะได้ลูกหมาเหรอ?” เนยยื่นหน้าเข้ามาใกล้เขา สายตายิ้มเย้ายวน พร้อมกับรอยยิ้มกวนๆ ที่มุมปาก“เฮ้อ...สุภาษิตเธอเพี้ยนไปหมดแล้ว” เบียร์ถอนหายใจ พลางหัวเราะเบาๆ“สุภาษิตตามใจฉันไงล่ะ” เนยตอบกลับด้วยรอยยิ้มหวาน สายตาหยาดเยิ้มมองเขาจนเบียร์รู้สึกสับสนกับอารมณ์ที่ปะทุขึ้นภายในใจ อยากจ
ทุกคนรีบออกจากผับอย่างรวดเร็ว เบียร์ที่ประคองร่างของเนยไว้ในอ้อมแขน รีบหันไปบอกแพรเสียงจริงจัง“ฉันดูแลเนยเอง พวกเธอรีบกลับบ้านก่อน แล้วหาน้ำให้เจี๊ยบดื่มเยอะๆ จะช่วยลดฤทธิ์ยาได้” เบียร์กำชับ พลางหันไปมองเจี๊ยบที่อยู่ในอ้อมกอดของบี“ฝากนายจัดการพวกเธอต่อนะบี ฉันต้องรีบพาเนยไปที่ปลอดภัยก่อน” เบียร์พูดด้วยความเร่งรีบ ขณะที่เนยเริ่มมีอาการควบคุมตัวเองไม่ได้มากขึ้นบีพยักหน้ารับคำ “ไม่ต้องห่วง ฉันจัดการเอง”“ขอบใจมาก” เบียร์ตบบ่าบีเบาๆ ก่อนจะเร่งพาเนยขึ้นแท็กซี่เบียร์พยุงร่างของเนยที่เริ่มอ่อนแรงขึ้นมานั่งในรถแท็กซี่ ขณะที่เธอพยายามข่มใจ ควบคุมความรู้สึกที่ปั่นป่วนจากฤทธิ์ยา ยูโฟเรีย-เอ็กซ์ ที่ค่อยๆ ออกฤทธิ์เต็มที่“นาย...กำลัง...จะพาฉัน...ไปไหน” เนยพึมพำ น้ำเสียงเครือเบา ขณะที่พยายามไม่ให้ความรู้สึกนั้นเข้าครอบงำ“ไปคอนโดของฉัน” เบียร์ตอบด้วยน้ำเสียงมั่นคง จับมือเธอไว้แน่น ปลอบโยนเธอในความมืดมิดภายในรถที่กำลังแล่นไปเนยนั่งพิงไหล่เขา หายใจหนักขึ้นเรื่อยๆ รู้สึกได้ว่าร่างกายของตัวเองไม่ตอบสนองต่อความคิดอีกต่อไป ความร้อนที่แผ่กระจายไปทั่วร่างทำให้เธอเริ่มสั่น เบียร์จับมือเธอไว้แน่นขึ้น“ไ
เนยสบตาเบียร์ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความทรมานและสับสน แต่ก่อนที่เธอจะพูดอะไร เบียร์ก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ริมฝีปากของเขาประกบลงบนริมฝีปากของเธออย่างรวดเร็ว ความอบอุ่นและนุ่มนวลของเขาทำให้เธอสะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็ไม่ทันที่จะขัดขืนเบียร์รู้ว่าเขาต้องช่วยเธอให้พ้นจากอาการที่กำลังแผ่ซ่านในร่างกายของเธอ ริมฝีปากของเขาเริ่มขยับเคลื่อนไหวอย่างช้า ๆ สัมผัสที่นุ่มนวลเริ่มเปลี่ยนเป็นความร้อนแรง ขณะที่เขาจูบเธออย่างลึกซึ้ง เพื่อให้เธอคลายความทรมานร่างกายของเนยค่อย ๆ ผ่อนคลายลงทีละนิด ลมหายใจที่เคยถี่เริ่มช้าลง แม้ว่าฤทธิ์ยาจะยังคงอยู่ แต่สัมผัสของเบียร์ช่วยทำให้เธอเริ่มควบคุมตัวเองได้บ้าง เธอค่อย ๆ เอื้อมมือขึ้นมาโอบรอบคอของเบียร์ สัมผัสของเขาเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เธอไม่รู้สึกเคว้งคว้างในตอนนี้“เราจะผ่านมันไปด้วยกัน” เบียร์กระซิบข้างหูของเนย ขณะที่เขายังคงกอดเธอไว้แน่นเนยหอบหายใจหนักในอ้อมแขนของเบียร์ ร่างกายของเธอยังคงสั่นระริกจากฤทธิ์ยา แม้สัมผัสจากเขาจะช่วยบรรเทาอาการได้บ้าง แต่ความร้อนที่แผ่ซ่านอยู่ในตัวก็ยังคงไม่หายไปเบียร์รู้ดีว่าต้องทำให้เนยผ่อนคลายมากกว่านี้ เขาไม่รอช้า สัมผัสริมฝีปากของเ
รุ่งเช้าแสงแดดอ่อนๆ สาดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง เบียร์ที่นั่งหลับอยู่ข้างเตียงสะดุ้งตื่นขึ้นเมื่อได้ยินเสียงขยับตัวของเนย เขาหันไปมองร่างบางที่เริ่มขยับพลิกตัวบนเตียง ก่อนที่เธอจะค่อยๆ ลืมตาขึ้นอย่างช้าๆเนยรู้สึกตัวราวกับเพิ่งหลุดพ้นจากความฝันร้าย ความหนักอึ้งในร่างกายลดลง แต่ความเหนื่อยล้าจากการต่อสู้กับฤทธิ์ยายังคงมีอยู่ เมื่อดวงตาปรับแสงได้ เธอก็เห็นเพดานห้องที่ไม่คุ้นตา รู้สึกได้ว่าร่างกายเธอสวมเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ของผู้ชายแทนชุดที่เธอใส่เมื่อคืน ก่อนที่เธอจะเริ่มรู้สึกได้ถึงความร้อนวูบวาบที่ค่อยๆ หายไป“ฉันอยู่ที่ไหน...” เนยพึมพำด้วยน้ำเสียงแหบพร่า“คอนโดฉัน” เบียร์ตอบกลับเบา ๆ เขารีบขยับตัวมาประคองเธอให้ลุกขึ้นนั่งอย่างระมัดระวัง“ทานน้ำก่อนสิ” เบียร์พูดพลางส่งแก้วน้ำให้เธอเนยยกแก้วน้ำขึ้นจิบช้า ๆ ขณะที่มือยังสั่นเล็กน้อยจากความเหนื่อยล้า เธอค่อย ๆ นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ความทรงจำกลับมาทีละนิด ภาพเหตุการณ์ในผับที่เธอโดนยาเริ่มชัดเจนขึ้นในความคิด หัวใจของเธอเต้นแรงเมื่อคิดถึงความรู้สึกที่ต้องต่อสู้กับฤทธิ์ยาที่ควบคุมไม่ได้“เมื่อคืน...เกิดอะไรขึ้น” เนยถามเบา ๆ ขณะที่ความทรงจำเ
เมื่อเนยเดินออกมาจากห้องนอน เธอเห็นเบียร์นั่งอยู่หน้าแล็ปทอป สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่หน้าจออย่างตั้งใจ นิ้วมือขยับรวดเร็วบนคีย์บอร์ด ข้างตัวเขามีแฟลชไดรฟ์ที่เสียบไว้ เหมือนกำลังดาวน์โหลดข้อมูลบางอย่างจากแล็ปทอป เนยเดินเข้าไปใกล้แล้วพูดขึ้นเบาๆ“นายทำอะไรอยู่?” น้ำเสียงเธอยังเต็มไปด้วยความสงสัยเบียร์สะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะหันมามองเธอด้วยความโล่งใจเมื่อเห็นว่าเนยดูดีขึ้นกว่าตอนที่เธอหมดสติไปเมื่อคืน“ดีขึ้นแล้วเหรอ? ฉันกำลังหาข้อมูลเกี่ยวกับผับมิสทิค เฮเว่นอยู่ มันมีบางอย่างแปลกๆ” เบียร์พูดพลางชี้ไปที่หน้าจอ ซึ่งเต็มไปด้วยข้อมูลและเอกสารที่เขาแฮ็กมาเนยชะโงกหน้าเข้าไปดูใกล้ ๆ และเห็นข้อมูลมากมายเกี่ยวกับยา ยูโฟเรีย-เอ็กซ์ และคนที่เกี่ยวข้อง รวมถึงคาร์ล เจ้าของผับ“นายทำเรื่องแบบนี้ได้ด้วยเหรอ?” เนยมองเขาด้วยสายตาทึ่งเล็กๆจู่ๆ เบียร์ก็ยื่นมือมาดึงเธอเบาๆ จนร่างบางของเนยมานั่งลงบนตักเขา โดยที่แขนของเขาโอบรอบเอวของเธอไว้อย่างแผ่วเบา สายตากรุ้มกริ่มจับจ้องเธอ“มีอีกหลายอย่างที่ฉันทำได้ แต่เธอยังไม่รู้" เขาพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ ขณะที่เนยเริ่มรู้สึกถึงความใกล้ชิด ใบหน้าของเธอเริ่มร้อนผ่าว