แชร์

7. ค้าง

ผู้เขียน: ใบละบาท
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-16 22:00:12

7

"ไม่มีใครตายเพราะจูบหรอกรู้มั้ย " ไบรอันต์ก้มลงกระซิบข้างหูเบาๆด้วยเสียงที่เซ็กซี่

"ใครจะไปรู้" ฉันเถียงกลับหน้าแดงระเรื่อ 

จุ๊บ

เขาจุ๊บปากฉันอีกรอบ เลื่อนปากไปห้อมแก้มทั้งสองข้างไล่ลงไปดูดซับที่คอจนรู้สึกเจ็บจี๊ด เขาไล่ปากพรมจูบไปทั่วคอแล้วค่อยๆไล่ลงไปยังเนินอกอวบอิ่มของฉัน มือเขาก็ไม่ว่างเลื่อนเข้าไปในเสื้อฉันตอนไหนไม่รู้ ตอนนี้สะกิดตะขอบราฉันออกเป็นที่เรียบร้อยแล้ว 

"อ่ะ ..." เขาดูดตรงเนินอกฉันอีกแล้ว เจ็บเป็นบ้าแต่มันมีความรู้สึกแปลก และนี้มันเป็นครั้งแรกของฉันที่มีสติทำแบบนี้กับเขา ครั้งแรกฉันไม่มีสตินี่

"ยกหัวขึ้น" เขาสั่งด้วยน้ำเสียงแหบพร่า แล้วดึงเสื้อให้พ้นจากหัว พร้อมกับดึงบราออกไปด้วย ตอนนี้ฉันโป๊ช่วงบนต่อหน้าเขาอยู่ น่าอายเป็นบ้า ฉันรีบเอามือขึ้นปิดหน้าอกตัวเองแล้วหันหน้าหนีไปอีกทาง

จุ๊บ

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    8.Nc เต็มๆ

    8หลังจากวันนั้นที่เพื่อนเขากลับหมดแล้วไบรอันต์ก็ไม่ปล่อยฉันลงจากเตียงเลยเขารังแกฉันทั้งคืนพอรุ่งเช้าฉันก็ถึงกับล้มป่วยเพราะเขา และทุกวันนี้ไอ้บ้านี้ก็หื่นขึ้นเรื่อยๆอยู่นิ่งเป็นไม่ได้เขาต้องลวนลามฉันตลอด เขาเป็นโรคอะไร รึกินยาผิดขวดหรือเปล่าก็ไม่รู้ บางทีฉันก็คิดว่าเขากลับไปเป็นแบบเดิมน่าจะดีกว่านะ _ _!ฉันไปเรียนได้อาทิตย์กว่าแล้วใส่รองเท้าแตะไป! ชีวิตฉันมันน่าเวทนาจริงๆเลย อ้อฉันมีเพื่อนแล้วนะขอบอกๆและฉันก็สนิทกับพวกเขาเร็วมากๆเลยแหละมียัยแจกันผู้กระโดกกระเดกบางทีฉันก็ปวดหัวกับยัยนี้นะแต่ก็เข้ากันได้ดีอะขาลุยเหมือนกัน ส่วนยัยซอลเป็นผู้หญิงเปรี้ยวจี๊ดจนเสียวฟันไปเลยแหละ "อ่ะ นี้! นอนดีๆสิอย่าลวนลามนะ" ฉันสงเสียงปรามให้คนที่นอนหนุนตักฉันนอนดีๆ ก็เขานะสิลากฉันออกมานั่งดูบอลด้วยแล้วก็มานอนหนุนตักลวนลามฉันอยู่นี้ ตกลงจะดูบอลหรือลวนลามฉันกันแน่"ใครบอกให้เธอน่าเอาเอง " ไอ้คนปากร้ายพูดไม่อายไม่กระดากปากเลยรึไงนะ แต่ฉันเป็นคนฟังยังอายแทนเลย"ชิ! เอามือนายออกจากหน้าอกฉันเดียวนี้แล้วหันกลับไปดูบอลนายนู้นไม่งั้นฉันจะเข้าไปนอน!" ฉันยื่นคำขาดให้ไบรอันต์มือปลาหมึก ก็เขาเลิกเสื้อฉันขึ้นจูบท้องฉั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17
  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    9.งอล หวานๆ

    9หลังจากที่ทำกิจกรรมเข้าจังหวะกับไบรอันต์ฉันก็นอนหอบเหนื่อยนี้ก็ปาเข้าไปจะสี่ทุ่มแล้วบ้าจริง ดูเขาสิยังยิ้มแป้นอยู่ได้ เราตกลงกันว่าสองรอบ ใช่!เขาหนะสอง แต่ฉันมันกี่รอบกัน หึย!! แล้วยังมีหน้ามายิ้มให้ฉันอีกนะ"ยิ้มอะไร" ฉันตวัดสายตาค้อนเขา"เมียน่ารักครับ ครางดังด้วย" ไบรอันต์โน้มหน้าเข้ามาใกล้จนจมูกเราชนกัน และคำพูดประโยคสุดท้ายของเขามันทำให้ฝ่ามือฉันลอยไปตกอยู่ที่แขนของเขาอย่างแรง ฉันอายนะไอ้บ้านี้เพี้ย"นี่!!" ฉันหน้างอหงำปากจู๋มองคนตรงหน้าที่ยิ้มไม่สะทกสะท้าน แล้วซุกซบกับอกแกร่ง"โอ๋ โอ๋ ไม่งอนนะครับ "จุ๊บไบรอันต์กอดตอบพลางลูบหัว ก้มลงมาหอมหน้าผากทีหนึ่ง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17
  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    10.ทำโทษ

    10"มองไรนักหนาว่ะ" ไบรอันต์สบถออกมาอย่างอารมณ์เสียสุดๆ เฮ้ยเขาเห็นหรอฉันอุตส่าห์แอบมองนะแต่ทำไมต้องอารมณ์เสียขนาดนั้นด้วยหละ ฉันมองหน้าเขาก็ไม่ได้หรอ"ขี้หวงจัง มองก็ไม่ได้" ฉันทำหน้างอใส่คนข้างๆ"ใช่หวง! ฉันมองได้คนเดียว กลับไปเธอเจอดีแน่!" เขาคาดโทษฉัน แล้วเมื่อกี้ฉันทำอะไรผิดนี้ฉันงงนะตกลงมันเรื่องอะไร"พูดอะไรเนี่ย"คิ้วขมวดมองหน้าไบรอันต์"กลับ! " ไบรอันต์ลุกขึ้นดึงแขนฉันให้ลุกขึ้นตามแล้วเดินดุ่มๆออกไปไม่บอกลาใครซึ่งฉันก็โดนลากไปด้วยแทบจะลอยไปเลยแหละจะรีบไปไหนของเขาเนี่ย"เฮ้! ""ไปไหนว่ะ"เสียงพี่มอส พี่เทรเลอร์ตะโกนไล่หลังมาแต่คนที่กำลังลากฉันกลับไม่สนใจ ตั้นหน้าตั้งตาเดินออกจากผับ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17
  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    11.หวานๆอีกแล้ว

    11"อย่าใส่สั้นอีกนะ หวงรู้มั้ย" ไบรอันต์ดึงฉันลงมานั่งคร่อมตักเขาแล้วจุ๊บปาก พูดเสียงหวานรู้งี้ฉันให้เขาตีสองครั้งก็จบ ไม่ต้องเจ็บที่เขาดูดเป็นรอยแดงแบบนั้นหรอก"ก็ได้^^" ฉันเอาหน้าผากไปชนกับหน้าผากไบรอันต์แล้วยิ้มหวานให้เขาเพี้ย!"ลงโทษไปแล้วไงสองครั้งตีอะไรอีก เจ็บนะ" ฉันสะดุ้งที่เขาฟาดมือลงบนก้นที่มีแต่กางเกงในตัวบางปกปิดอยู่"อันนี้หมั่นไส้ครับ น่ารักเกินไป " โอ๊ย เขานี้มัน พูดแบบนี้ใครจะโกรธลงเนี่ย เขานี้มันจริงๆเลย "ง่วงอะ นอนตรงนี้ได้มั้ย" ฉันเอามือคล้องคอไบรอันต์ไว้แล้วซุกหน้าลงกับบ่าเขาขอนอน "ไปนอนในห้องจะได้สบาย" "อุ้มหน่อย" ฉันบอกทั้งที่หลับตากอดคอเขาแน่น"จริงๆเลย" ถึงเขาจะว่าแบบนั้นก็ยอมลุกขึ้นอุ้มฉันในท่าเจ้าหญิงเข้ามาในห้องนอน วางฉันลงบนเตียงเบาๆพอเขาวางฉันลงเหมือนฉันจะเคลิ้มหลับไปเลย ก็มันง่วงมากจริงๆอะ นี้มันกี่ทุ่ม ตีไหนแล้วก็ไม่รู้ไบรอันต์สุดท้ายท้ายสุดผมก็ต้องมีผู้ติดตามมาด้วย วันนี้ผมจะเข้ามาคุยงานกับเพื่อนเฉยๆ แต่ยัยปีศาจของผมไม่ยอม ขนาดเสียแรงไปกับกิจกรรมเข้าจังหวะตั้งหลายน้ำ แม่คุณก็ยังอึดตามผมมาจนได้ แล้วดูการแต่งตัวเธอสิ กางเกงจะสั้นไปไหน แล้วเสื้อหน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18
  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    12.เริ่มเปลี่ยน

    12ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่กับไบรอันต์ กี่เดือนแล้วนะ รู้แค่ว่าตอนนี้ไบรอันต์เรียนจบแล้ว เย้ๆ แต่ฉันยังไม่จบ จะดีใจทำไม ฉันต้องแยกกับไบรอันต์นะ เขาต้องทำงาน ฉันต้องเรียน เซ็งเลยอะ ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ ดูดีไปเสียทุกอย่าง ไม่ว่าจะหน้าตา หุ่นที่นายแบบยังอาย เรียนก็เก่งเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง ทำงานก็เก่ง บ้านก็รวย ใครจะเพอร์เฟคต์เท่าแฟนฉันบ้าง (ยักไหล่)ฮ่าฮ่าฮ่าถึงไบรอันต์จะทำงานแต่ถ้าวันไหนฉันมีเรียนเช้าเขาก็จะไปรับไปส่งตลอด แต่วันไหนฉันไปเรียนสายก็ขับรถไปเอง ไบรอันต์ซื้อรถคันใหม่ราคาแพงฉี่แถบลาดให้ฉันด้วย อิจฉาฉันมั้ยๆ อิอิตลอดระยะเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน ไบรอันต์เทคแคร์ดูแลฉันดีมาก เหมือนเปลี่ยนไปคนละคนจากตอนแรกเลยแหละ ส่วนฉันก็เป็นแฟนดีที แต่ก็มีงอแงบ้างก็แค่นั้น แต่ช่วงนี้ไบรอันต์งานเยอะมากๆ เขาเอาเวลาไปทุ่มอยู่กับงานซะส่วนใหญ่ ถึงฉันจะมีเรียนเช้าแต่ก็ต้องขับรถไปเองเหมือนวันนี้ไง เฮ่อ...

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18
  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    13.ป่วย

    13ฉันขับรถออกจากคนโดมาเรื่อยๆไม่รู้จะไปไหนดีหาที่สงบๆนั่งคิดเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนี้มันเร็วมาก ฉันพึ่งรู้ว่าไบรอันต์มีแฟนตอนเช้า กลับมาห้องก็เจอเซอร์ไพรส์ที่ว่า เขายังไม่เลิกกับแฟนแถมมีฉันเข้าไปในชีวิตพวกเขาอีกด้วย ไบรอันต์บอกว่า ไม่รู้ว่าฉันจะจริงจังขนาดนี้ หึ เขาคิดว่าฉันเสียตัวให้เขาเล่นๆหรอ เขาคิดว่าคำสัญญาบ้าบอนั้นเล่นๆหรอ หึ ฉันอยากจะ....ฉันนั่งร้องไห้จนพอใจ คิดว่าตัวเองตัดสินใจได้แล้ว ยกแขนขึ้นดูนาฬิกานี่ก็เลยเวลาเลิกเรียนมามากแล้ว ฉันควรกลับคอนโดได้แล้ว ฉันคิดว่าการตัดสินใจของฉันครั้งนี้มันจะถูกนะ ฉันจะสู้ผู้หญิงคนนั้นให้ได้เลย"อ้าวกลับมาแล้วหรอ? " พี่เทรเลอร์ทักฉันก่อนใคร ที่เดินเข้าห้องมา พวกพี่ๆเขายังไม่กลับกันอีกหรอ"คะ ^^" ฉันยิ้มตอบให้เพื่อนๆของไบรอันต์ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น"นี้มันกี่โมงกี่ยามแล้ว เลิกเรียนนานแล้วไม่ใช่?" ไบรอันต์ถามกระชากเสียงไม่สบอารมณ์สุดๆ ฉันสิต้องเป็นคนต่อว่าเขาไม่ใช่เขามาว่าฉันแบบนี้"2ทุ่มคะ เลิกบ่าย4โมง " ฉันสบตาตอบไบรอันต์ ฉันไม่กลัวเขาหรอก ฉันจะต้องสู้เขา "เดียวพวกกูกลับก่อนแล้วกันมิเกลโทรตามแล้ว" ดูเหมือนพี่ซีโน่จะเห็นลางไม่ดีเลยขอก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19
  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    14.ความจริง/เข้าโรงบาล

    14เลื่อนลงไปเรื่อยๆก็จะเป็นเหตุการณ์ต่างๆแต่ละวันที่ผ่านมาสองอาทิตย์จะมีรูปไบรอันต์อยู่ทุกรูป ทุกวันที่เขาบอกว่างานยุ่งที่แท้ก็ไปเที่ยว ไปกินข้าว ไปดูหนัง กับคนรักของเขานั้นเอง ฉันนี้โง่เนาะ เห็นแบบนี้แล้ว ฉันควรจะสู้หรอ หึ ตลอดที่อยู่ด้วยกันมา ฉันไม่เคยไปดูหนังกับไบรอันต์สักครั้ง ไปเดินชอปปิ้งก็นานๆไปทีแถมฉันยังต้องคุมเขาไปเป็นเพื่อน แต่ดูสิพอไปกับผู้หญิงอีกคนเขากลับยิ้มหน้าระรื่นเชียวอ้วก อ้วก อ้วกฉันรีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที รู้สึกปั่นป่วนในท้องไปหมดตอนนี้ ฉันโกงคออ้วกที่ชักโครก อย่างเอาเป็นเอาตาย"เฮ้ย! นิว เป็นไรมากมั้ย?" เสียงพี่เทรเลอร์ถ้าฉันจำไม่ผิด พี่เขามาได้ไงนะ พี่เขาเข้ามาลูบหลังให้ฉันอย่างไม่รังเกียจรึเปล่า ฉันยังไม่เห็นหน้าพี่เขาตอนนี้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19
  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    15.ถามใจตัวเอง

    15"เป็นไงบ้าง" ไอ้มอสถามคนไข้ที่นอนอยู่บนเตียงพึ่งฟื้น"..." แต่ดูเหมือนคนที่พึ่งฟื้นจะไม่ได้สนใจเอาแต่สอดส่องสายตามองหาใครไปทั่ว"นินิวเป็นไงบ้าง" ครั้งนี้เป็นไอ้ซีโน่ที่สะกิดบ่าเรียกสติ"ดีขึ้นแล้วคะ ^^" เธอหันกลีบมาตอบแล้วยิ้มบางๆส่งมาให้ ผมนี้โล่งอกเลยหมอเข้ามาตรวจกลังจากได้รับแจ้งว่าคนไข้ฟื้นแล้ว"ตอนนี้ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วนะครับ ถือว่าโชคดีมาก หมอขอดูอาการคนไข้อีกสักสามสี่วันนะครับ ตอนนี้ขอให้คนไข้ได้พักผ่อนมากๆนะครับ""ขอบคุณมากครับ" ผมกับเพื่อนยกมือไหว้หมอ"เดียวมันก็มา"ผมบอกคนที่เอาแต่มองประตูเฝ้าคอยไอ้ไบรอันต์มันนี้ก็จริงนะทิ้งน้องไว้ตั้งแต่บ่ายทั้งที่น้องป่วยถึงจะโทรบอกพวกผมมาดูแทนก็เถอะป่านนี้มันยังไม่มาเลย สักวันมันจะเสียใจเชื่อผมเถอะไบรอันต์ทันทีที่ผมเห็นข้อความจากไอ้ซีโน่ ไอ้เทรเลอร์ ไอ้มอส ผมก็แทบจะบินมาโรงพยาบาลเลย ตอนนี้หัวใจผมเต้นแรงมาก เหมือนมันจะขาดใจตายยังไงไม่รู้ พอมาถึงหน้าห้องผมไม่รีรอเปิดเข้าไปอย่างเร็ว"เป็นไงบ้าง หึ " ผมเข้าไปชิดขอบเตียงลูบหัวคนตัวเล็กที่หน้าซีดเหมือนไก่ต้ม"กูกลับก่อนนะ" คนตัวเล็กยังไม่ได้ตอบ ไอ้เทรเลอร์ก็พูดแทรก"อืม ขอบใจพวกมึงม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-20

บทล่าสุด

  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    22.หาผัวใหม่ Nc25++

    22"มานี่!!""ปล่อยนะ ปล่อย ไอ้บ้า ""จะเดินมาดีๆหรือจะเดินด้วยน้ำตา" ผมสบตากับเธอนิ่ง ตาตอนนี้แทบลุกเป็นไฟอยู่แล้ว ยัยปีศาจสงบลงแล้วเดินตามออกจากผับเงียบๆพลักปัง!ผมเหวี่ยงเธอขึ้นรถแล้วปิดประตูอย่างแรง"เจ็บนะไอ้บ้า!" ผมอ้อมขึ้นมานั่งฝั่งคนขับยัยปีศาจก็แวดเสียงใส่ทันที"แค่นี้มันยังน้อยไปเหอะ!" ผมสตาร์ทรถแล้วออกตัวอย่างแรงทำให้หัวของคนที่นั่งข้างๆชนกับคอนโซนหน้ารถอย่างจังโอ้ยย..."คาดเบลท์สิยัยบ้า! ไหนเจ็บมากมั้ย" ตอนท้ายน้ำเสียงแผ่วลงอย่างเห็นได้ชัด โมโหก็โมโหแต่ตอนนี้เป็นห่วงมากกว่า ผมหักรถเข้าจอดข้างทางทั้งที่ยังไม่ออกจากหน้าผับ "ไม่ต้องมาแตะ" เธอปัดมือผมออก"อยู่นิ่งๆถ้าไม่อยากเจ็บตัว" ผมตวัดสายตาดุส่งไปให้เป็นครั้งแรก "..." นิ่ง นิ่งมากฟู~~ ฟู~~~ผมเป่าหัวที่เริ่มปูดขึ้นให้เบาๆเป็นการปลอบ แม่ชอบทำแบบนี้ให้ผมตอนเด็ก"เดียวไปทายาที่ห้องนะ" ผมว่าแล้วเอื่อมมือไปคาดเบลท์ให้เธอ ผมออกรถอย่างนุ่มนวลต่างจากตอนแรกลิบลับ รถเคลื่อนตัวไปตามท้องถนนเรื่อยๆ ภายในรถเงียบกริบใครตดนี่ได้ยินชัดเลย ไม่นานก็ถึงคอนโดผมหักรถเข้าจอดประจำที่ปัง! เสียงปิดประตูรถของยัยปีศาจ ผมยังไม่ดับเครื่องด้วยซ

  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    21.เหตุเกิดก่อน

    21"..." ป้ากำมือแมนแน่นกัดฟันจนสันกรามขึ้น ตาก็จิก ฉันต้องแคร์มั้ย? ฉันยักไหล่เล็กน้อยพร้อมยกยิ้มส่งไปให้ เธอเดินปึงปังออกไปโดยไม่พูดอะไร หึ รู้จักนินิวน้อยไปซะแล้วป้า "มองอะไร ทำงานไปสิคะ" พอหันมาก็เจอกับสายตาไบรอันต์ที่มองอยู่ก่อน ฉันพูดแล้วเดินยิ้มไปนั่งที่โซฟาที่เดิม วันนี้มาไม่เสียเที่ยว สนุกจริงๆเลย ฉันหยิบนิตยสารขึ้นมาเปิดอ่านต่ออย่างสบายใจไบรอันต์ วันนี้ผมตกใจมากที่เดินเข้ามาในบริษัทแล้วเห็นคนตัวเล็กยืนอยู่หน้าประชาสัมพันธ์แต่ชุดเธอมันช่างทำให้เลือดผมวิ่งพล่านในร่างกายดีเสียจริง แต่ผมต้องระงับอารมณ์เอาไว้ถ้าพูดตอนนี้มีหวังต้องทะเลาะกันตรงนี้แน่นอน ผมเลยเลือกที่จะทำเป็นไม่สนใจเรื่องชุดของเธอ ผมแปลกใจมากที่อยู่ดีๆเธอมาหาผมถึงที่นี่แถมพูดจาออดอ้อนอีกด้วย กินยาผิดขวดแน่ๆ ก็เมื่อเช้านี้เธอยังทะเลาะกับผมอยู่เลย แต่พอขึ้นมาที่ห้องผมก็รู้จุดประสงค์ของเธอทันที เพราะเหมยอยู่ที่นี่สินะและตอนนี้เจ้าหล่อนก็กำลังยิ้มสบายใจที่แกล้งเหมยได้ เธอใช้ให้เหมยออกไปซื้ออาหารมาให้แล้วแต่ละอย่างที่เธอสั่งไปมันอยู่ร้านเดียวกันซะที่ไหนหละ เธอนี้มันยัยปีศาจจริงๆ ตอนนี้ผมกำลังเคลียร์ร์กับเหมยอยู่ แต่

  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    20.ปะทะคุณเลขา

    20 "มาหาไม่ได้หรอคะ" ฉันยกมือขึ้นจับมือไบรอันต์ออกจากหัวทำคิ้วขมวดปมแล้วทำปากจู๋ส่งไปให้คนตรงหน้าที่ยิ้มปากแทบฉีก"เปล่าแค่แปลกใจเฉยๆ" ก็ต้องแปลกใจสิคะ ฉันไม่เคยคิดจะมาที่นี่ด้วยซ้ำ"อ้อ เกือบลืม ที่นี่รับพนักงานยังไงหรอคะได้ฝึกอบรมก่อนเข้ามาทำงานรึเปล่า ทำไมวาจากริยาแย่อย่างนี้?" ฉันกอดอกเชิดหน้าเหล่หางตามองพนักงานประชาสัมพันธ์ที่ยืนก้มหน้า ทำหน้าจ๋อยอยู่ หึทีอย่างงี้ไม่เก่งเหมือนเมื่อกี้ล่ะ"จริงหรอ?" ไบรอันต์ทำหน้าเรียบแล้วหันไปถามพวกพนักงานประชาสัมพันธ์พวกนั้น นี้เขาไม่เชื่อฉัน???"เอ่อ คือว่าพวกระ..." ผู้หญิงหนึ่งในกลุ่มเอ่ยปากพูดตะกุกตะกัก"ได้ยินแล้วนะจัดการให้ผมด้วย" ผู้หญิงคนนั้นยังพูดไม่จบประโยคไบรอันต์ก็พูดแทรกขึ้นก่อนแล้วเดินมาหาฉัน"ครับ" ผู้ชายที่เดินมาพร้อมกับไบรอันต์รับคำไบรอันต์ไม่พูดอะไรเดินมาจับมือฉันจูงเดินไปที่ลิฟต์ผู้บริหาร ฉันหันกลับไปดูยัยพวกนั่นที่โดนผู้ชายที่เดินมากับไบรอันต์ต่อว่า สมน้ำหน้าเล่นกับใครไม่เล่น ฉันหนะว่าที่ภรรยาในอนาคตอันใกล้ของผู้บริหารและเป็นเมียปัจจุบันของผู้บริหารย่ะ "กินข้าวมาหรือยัง?" ทันทีที่ก้าวเดินเข้ามาในลิฟต์ไบรอันต์ก็เอ่ยถามฉันด้ว

  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    19.จัดหนัก

    19ไม่นานหลังจากที่ฉันอาบน้ำเสร็จก็ได้ยินเสียงประตูเปิดเข้ามา ฉันหยิบไดร์เป่าผมขึ้นมาเปิดมันจะได้เสียงดังไม่ได้ยินสิ่งที่เขาพูด ฉันไม่ได้สนใจว่าเขาจะทำอะไรพูดอะไรอยู่ตอนนี้ พอแต่งตัวเสร็จฉันก็ขึ้นไปนอนบนเตียงทันที แต่นี้มันยังไม่ดึกไงฉันเลยนอนไม่หลับ พลิกตัวไปมาเหมือนไก่ย่างอยู่บนเตา จนรู้สึกถึงเตียงมันยวบยาบแสดงว่ามีคนขึ้นมาบนเตียง ฉันลืมตาขึ้นก็เห็นหน้าไบรอันต์ยิ้ม ห่างฉันไม่ถึงคืบ"จะทำอะไร" ฉันถามเสียงห้วน"ก็นอนไง" ตอบหน้าตาเฉยไม่รู้ชะตากรรมของตัวเอง"ใครอนุญาต" ฉันเลิกคิ้วขึ้นสูงมองหน้าคนตัวโต"ก็นี้มันห้องพี่ เตียงพี่ทำไมจะต้องรอให้ใครอนุญาตด้วย " เขาขมวดคิ้วงุนงงกับคำถามของฉัน"อ้อ แสดงว่านิวต้องออกไปเองสินะ" ฉันลุกขึ้นนั่งจ้องหน้าไบรอันต์"หมายความว่าไง" เขาลุกขึ้นนั่งบ้าง เขานี้มันโง่รึไงกันนะว่ามั้ยเรื่องแค่นี้ก็ไม่เข้าใจบริหารบริษัทได้ยังไงกัน หึ"ออกไปนอนข้างนอก ชัดมั้ย?" ฉันชี้ไปที่ประตู"นิว... พี่ไม่ยอม ยังไงพะ...""จะไปเองหรือจะให้นิวไป" ฉันพูดแทรกตัดบทน้ำเสียงหนักแน่น"ก็ได้ พี่ยอมให้เราแค่วันนี้" เขาพูดพร้อมกับทำหน้าหงอยๆแล้วก้าวลงจากเตียงมุ่งหน้าสู่ประตูห้องอย่างช้

  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    18.เริ่มต้นเอาคืน

    18ตลอดทางไม่มีคำพูดออกจากปากของคนที่นี่งข้างๆเลย ผมเอื้อมมือไปจับมือเธอก็สะบัดออก พูดอะไรเธอก็ทำเป็นไม่สนใจ ผมเลยทำหน้าที่ขับรถไปเงียบๆ ผมรู้ตอนนี้เธอเสียใจมาก แต่จะให้ผมทำยังไงผมผิดไปแล้วจริงๆ"นินิว...""อยากพัก" ผมยังไม่ได้พูดอะไรเธอก็ตัดบทเสียก่อน"เดียวพี่นอนเป็นเพื่อน" ผมเสนอตัวขึ้นไปบนเตียงหวังจะได้กอดคนตัวเล็กนอนเพื่อเธอจะอารมณ์ดีขึ้นแต่..."ออกไป" ผมต้องชะงักเมื่อเจอคำสั่งพิฆาต"นิว..." ผมเรียกเสียงแผ่ว"..." เธอไม่ตอบกลับพลิกตัวหันหลังให้ผมแทน ผมจำใจต้องเดินออกจากห้องมานั่งกุมขมับที่โซฟาหน้าทีวีแทน ตอนนี้ผมเข้าหน้าเธอไม่ติดเลย ถ้าผู้ใหญ่รู้เรื่องผม ผมเละแน่ แล้วงานแต่งที่จะเริ่มเมื่อยัยปีศาจเรียนจบก็ต้องถูกยกเลิก ผมไม่รู้จะทำยังไง หยิบโทรศัพท์เข้าไลน์ทักหาพวกมันไบรอันต์ 'น้องพวกมึงรู้เรื่องกูแล้วว่ะ ตอนนี้ไม่ให้กูเข้าใกล้เลย ทำไงดีว่ะ'มอส 'สมน้ำหน้าสิคราบบบ'เทเลอร์ 'สมควร'ซีโน่ 'เหี้ย! มึงหนะเหี้ยจริงๆ'ซีโน่ 'มิเกลฝากมาบอกว่า สม! น้ำ! หน้า!' ผมอ่านแต่ละประะโยคมันช่วยผมได้เยอะเลยช่วยให้ผมเจ็บ ช่วยให้ผมรู้ว่าตัวเองเลวแค่ไหน ขนาดเมียไอ้ซีโน่ยังสมน้ำหน้าผมเลยไบรอัน

  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    17.เจ็บตรงนี้

    17"วันไหนจะได้กลับ" ฉันหน้างอหงำถามคนที่นั่งถือช้อนป้อนข้าวให้ ฉันบอกจะกินเองๆเขาก็ไม่ยอมจะป้อนอยู่นั้นแหละไม่ได้เป็นง่อยนะ อยู่นี้มาสองวันแล้วมีแต่กินกับนอนมันน่าเบื่อเข้าใจมั้ย"เดียวก็ได้กลับแล้ว" เขาว่าพร้อมกับเอาช้อนมาจ่อที่ปากฉัน "อิ่มแล้ว " ฉันเบือนหน้าหนีไม่ยอมกิน"อีกคำนะ " เขามันดื้อด้าน! "อ่ะ พอใจยัง " ฉันรับข้าวมาเคี้ยวเพื่อตัดปัญหา ไบรอันต์ไม่ว่าไงเดินเอาชามข้าวไปเก็บ ตลอดที่อยู่ที่นี่เขาทำทุกอย่างให้ฉันหมดเลย ป้อนข้าว เช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำนู้นทำนี้ให้หมด เหมือนกำลังไถ่บาป แต่แค่นี้มันน้อยนิดกับสิ่งที่เขาทำกับฉันติ๊ด~~ ติ๊ด~~~ 'เหมย' สายเรียกเข้าโทรศัพท์ไบรอันต์ที่วางไว้ข้างๆเตียง ฉันชะโงกหน้าไปดูมันทำให้ฉันเจ็บจี๊ด ทำไมผู้หญิงคนนี้ต้องกลับมาด้วย ทิ้งไบรอันต์ไปแล้วกลับมาทำไม"พี่ไบรอันต์ มีสายเข้า" ฉันจับโทรสับชูให้เขาดู ไบรอันต์แทบจะวิ่งเข้ามากระชากโทรสับออกจากมือฉัน อย่างไม่พอใจ ฉันอ้าปากค้างกับพฤติกรรมทรามๆของเขา"ฮัลโหล" เขากรองเสียงห้วนลงในสายพร้อมเดินก้าวเดินแต่ฉันคว้ามือเขาไว้แน่นไม่ยอมให้เขาเดินหนี"ครับ" เขาตอบปลายสายแต่สบตากับฉันเชิงปรามให้ปล่อยมือแต่ใ

  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    16.ดูแลคนป่วย

    16รู้สึกตัวขึ้นมาในตอนเช้ามืดเหลือบไปมองนาฬิกาข้างผนังบงบอกถึงเวลาตีห้าครึ่ง สมองกำลังคิดคำนวณว่าเกิดอะไรขึ้นมันไม่ใช่ความฝันใช่มั้ย ฉันอยากให้คนที่พยุงคือไบรอันต์ ฉันอยากให้คนที่อุ้มฉันวิ่งมาส่งโรงพยาบาลคือไบรอันต์ ฉันอยากลืมตาขึ้นมาเจอไบรอันต์เป็นคนแรก แต่ทุกสิ่งทุกอย่างมันเป็นได้แค่ความฝัน ในวันที่ฉันป่วยเขากลับไปอยู่กับผู้หญิงอีกคน ฉันนั่งเฝ้ารอคอยมองประตูเป็นชั่วโมงเขาก็ยังไม่มา จนฉันถอดใจแล้ว คิดว่าเขาคงไม่มาแล้วฉันดีใจมากที่เห็นไบรอันต์เปิดประตูเข้ามาน้ำตาเจ้ากรรมมันก็ไหลเป็นสายเพียงแค่เห็นหน้าเขา ไบรอันต์วิ่งหน้าตั้งเหมือนตกใจเหมือนเป็นห่วงฉันมากแต่ทำไมเขาไม่รับโทรศัพท์ แต่ทำไมเขาถึงอ่านข้อความแล้วไม่ตอบฉันอยากรู้ เขาแสดงละครอยู่หรอ หึ เขาไม่เคยทำตามสัญญาได้เลยสักครั้งฉันกวาดสายตาไปรอบๆห้องที่ว่างเปล่าพลางพยุงตัวลุกขึ้นนั่ง ขนาดฉันนอนอยู่โรงพยาบาลแท้ๆเขา

  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    15.ถามใจตัวเอง

    15"เป็นไงบ้าง" ไอ้มอสถามคนไข้ที่นอนอยู่บนเตียงพึ่งฟื้น"..." แต่ดูเหมือนคนที่พึ่งฟื้นจะไม่ได้สนใจเอาแต่สอดส่องสายตามองหาใครไปทั่ว"นินิวเป็นไงบ้าง" ครั้งนี้เป็นไอ้ซีโน่ที่สะกิดบ่าเรียกสติ"ดีขึ้นแล้วคะ ^^" เธอหันกลีบมาตอบแล้วยิ้มบางๆส่งมาให้ ผมนี้โล่งอกเลยหมอเข้ามาตรวจกลังจากได้รับแจ้งว่าคนไข้ฟื้นแล้ว"ตอนนี้ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วนะครับ ถือว่าโชคดีมาก หมอขอดูอาการคนไข้อีกสักสามสี่วันนะครับ ตอนนี้ขอให้คนไข้ได้พักผ่อนมากๆนะครับ""ขอบคุณมากครับ" ผมกับเพื่อนยกมือไหว้หมอ"เดียวมันก็มา"ผมบอกคนที่เอาแต่มองประตูเฝ้าคอยไอ้ไบรอันต์มันนี้ก็จริงนะทิ้งน้องไว้ตั้งแต่บ่ายทั้งที่น้องป่วยถึงจะโทรบอกพวกผมมาดูแทนก็เถอะป่านนี้มันยังไม่มาเลย สักวันมันจะเสียใจเชื่อผมเถอะไบรอันต์ทันทีที่ผมเห็นข้อความจากไอ้ซีโน่ ไอ้เทรเลอร์ ไอ้มอส ผมก็แทบจะบินมาโรงพยาบาลเลย ตอนนี้หัวใจผมเต้นแรงมาก เหมือนมันจะขาดใจตายยังไงไม่รู้ พอมาถึงหน้าห้องผมไม่รีรอเปิดเข้าไปอย่างเร็ว"เป็นไงบ้าง หึ " ผมเข้าไปชิดขอบเตียงลูบหัวคนตัวเล็กที่หน้าซีดเหมือนไก่ต้ม"กูกลับก่อนนะ" คนตัวเล็กยังไม่ได้ตอบ ไอ้เทรเลอร์ก็พูดแทรก"อืม ขอบใจพวกมึงม

  • รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน    14.ความจริง/เข้าโรงบาล

    14เลื่อนลงไปเรื่อยๆก็จะเป็นเหตุการณ์ต่างๆแต่ละวันที่ผ่านมาสองอาทิตย์จะมีรูปไบรอันต์อยู่ทุกรูป ทุกวันที่เขาบอกว่างานยุ่งที่แท้ก็ไปเที่ยว ไปกินข้าว ไปดูหนัง กับคนรักของเขานั้นเอง ฉันนี้โง่เนาะ เห็นแบบนี้แล้ว ฉันควรจะสู้หรอ หึ ตลอดที่อยู่ด้วยกันมา ฉันไม่เคยไปดูหนังกับไบรอันต์สักครั้ง ไปเดินชอปปิ้งก็นานๆไปทีแถมฉันยังต้องคุมเขาไปเป็นเพื่อน แต่ดูสิพอไปกับผู้หญิงอีกคนเขากลับยิ้มหน้าระรื่นเชียวอ้วก อ้วก อ้วกฉันรีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที รู้สึกปั่นป่วนในท้องไปหมดตอนนี้ ฉันโกงคออ้วกที่ชักโครก อย่างเอาเป็นเอาตาย"เฮ้ย! นิว เป็นไรมากมั้ย?" เสียงพี่เทรเลอร์ถ้าฉันจำไม่ผิด พี่เขามาได้ไงนะ พี่เขาเข้ามาลูบหลังให้ฉันอย่างไม่รังเกียจรึเปล่า ฉันยังไม่เห็นหน้าพี่เขาตอนนี้

DMCA.com Protection Status