เข้าสู่ระบบแชร์
12.เริ่มเปลี่ยน
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-18 22:32:08
บทที่เกี่ยวข้อง
รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 13.ป่วย
13ฉันขับรถออกจากคนโดมาเรื่อยๆไม่รู้จะไปไหนดีหาที่สงบๆนั่งคิดเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนี้มันเร็วมาก ฉันพึ่งรู้ว่าไบรอันต์มีแฟนตอนเช้า กลับมาห้องก็เจอเซอร์ไพรส์ที่ว่า เขายังไม่เลิกกับแฟนแถมมีฉันเข้าไปในชีวิตพวกเขาอีกด้วย ไบรอันต์บอกว่า ไม่รู้ว่าฉันจะจริงจังขนาดนี้ หึ เขาคิดว่าฉันเสียตัวให้เขาเล่นๆหรอ เขาคิดว่าคำสัญญาบ้าบอนั้นเล่นๆหรอ หึ ฉันอยากจะ....ฉันนั่งร้องไห้จนพอใจ คิดว่าตัวเองตัดสินใจได้แล้ว ยกแขนขึ้นดูนาฬิกานี่ก็เลยเวลาเลิกเรียนมามากแล้ว ฉันควรกลับคอนโดได้แล้ว ฉันคิดว่าการตัดสินใจของฉันครั้งนี้มันจะถูกนะ ฉันจะสู้ผู้หญิงคนนั้นให้ได้เลย"อ้าวกลับมาแล้วหรอ? " พี่เทรเลอร์ทักฉันก่อนใคร ที่เดินเข้าห้องมา พวกพี่ๆเขายังไม่กลับกันอีกหรอ"คะ ^^" ฉันยิ้มตอบให้เพื่อนๆของไบรอันต์ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น"นี้มันกี่โมงกี่ยามแล้ว เลิกเรียนนานแล้วไม่ใช่?" ไบรอันต์ถามกระชากเสียงไม่สบอารมณ์สุดๆ ฉันสิต้องเป็นคนต่อว่าเขาไม่ใช่เขามาว่าฉันแบบนี้"2ทุ่มคะ เลิกบ่าย4โมง " ฉันสบตาตอบไบรอันต์ ฉันไม่กลัวเขาหรอก ฉันจะต้องสู้เขา "เดียวพวกกูกลับก่อนแล้วกันมิเกลโทรตามแล้ว" ดูเหมือนพี่ซีโน่จะเห็นลางไม่ดีเลยขอก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 14.ความจริง/เข้าโรงบาล
14เลื่อนลงไปเรื่อยๆก็จะเป็นเหตุการณ์ต่างๆแต่ละวันที่ผ่านมาสองอาทิตย์จะมีรูปไบรอันต์อยู่ทุกรูป ทุกวันที่เขาบอกว่างานยุ่งที่แท้ก็ไปเที่ยว ไปกินข้าว ไปดูหนัง กับคนรักของเขานั้นเอง ฉันนี้โง่เนาะ เห็นแบบนี้แล้ว ฉันควรจะสู้หรอ หึ ตลอดที่อยู่ด้วยกันมา ฉันไม่เคยไปดูหนังกับไบรอันต์สักครั้ง ไปเดินชอปปิ้งก็นานๆไปทีแถมฉันยังต้องคุมเขาไปเป็นเพื่อน แต่ดูสิพอไปกับผู้หญิงอีกคนเขากลับยิ้มหน้าระรื่นเชียวอ้วก อ้วก อ้วกฉันรีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที รู้สึกปั่นป่วนในท้องไปหมดตอนนี้ ฉันโกงคออ้วกที่ชักโครก อย่างเอาเป็นเอาตาย"เฮ้ย! นิว เป็นไรมากมั้ย?" เสียงพี่เทรเลอร์ถ้าฉันจำไม่ผิด พี่เขามาได้ไงนะ พี่เขาเข้ามาลูบหลังให้ฉันอย่างไม่รังเกียจรึเปล่า ฉันยังไม่เห็นหน้าพี่เขาตอนนี้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 15.ถามใจตัวเอง
15"เป็นไงบ้าง" ไอ้มอสถามคนไข้ที่นอนอยู่บนเตียงพึ่งฟื้น"..." แต่ดูเหมือนคนที่พึ่งฟื้นจะไม่ได้สนใจเอาแต่สอดส่องสายตามองหาใครไปทั่ว"นินิวเป็นไงบ้าง" ครั้งนี้เป็นไอ้ซีโน่ที่สะกิดบ่าเรียกสติ"ดีขึ้นแล้วคะ ^^" เธอหันกลีบมาตอบแล้วยิ้มบางๆส่งมาให้ ผมนี้โล่งอกเลยหมอเข้ามาตรวจกลังจากได้รับแจ้งว่าคนไข้ฟื้นแล้ว"ตอนนี้ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วนะครับ ถือว่าโชคดีมาก หมอขอดูอาการคนไข้อีกสักสามสี่วันนะครับ ตอนนี้ขอให้คนไข้ได้พักผ่อนมากๆนะครับ""ขอบคุณมากครับ" ผมกับเพื่อนยกมือไหว้หมอ"เดียวมันก็มา"ผมบอกคนที่เอาแต่มองประตูเฝ้าคอยไอ้ไบรอันต์มันนี้ก็จริงนะทิ้งน้องไว้ตั้งแต่บ่ายทั้งที่น้องป่วยถึงจะโทรบอกพวกผมมาดูแทนก็เถอะป่านนี้มันยังไม่มาเลย สักวันมันจะเสียใจเชื่อผมเถอะไบรอันต์ทันทีที่ผมเห็นข้อความจากไอ้ซีโน่ ไอ้เทรเลอร์ ไอ้มอส ผมก็แทบจะบินมาโรงพยาบาลเลย ตอนนี้หัวใจผมเต้นแรงมาก เหมือนมันจะขาดใจตายยังไงไม่รู้ พอมาถึงหน้าห้องผมไม่รีรอเปิดเข้าไปอย่างเร็ว"เป็นไงบ้าง หึ " ผมเข้าไปชิดขอบเตียงลูบหัวคนตัวเล็กที่หน้าซีดเหมือนไก่ต้ม"กูกลับก่อนนะ" คนตัวเล็กยังไม่ได้ตอบ ไอ้เทรเลอร์ก็พูดแทรก"อืม ขอบใจพวกมึงม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-20รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 16.ดูแลคนป่วย
16รู้สึกตัวขึ้นมาในตอนเช้ามืดเหลือบไปมองนาฬิกาข้างผนังบงบอกถึงเวลาตีห้าครึ่ง สมองกำลังคิดคำนวณว่าเกิดอะไรขึ้นมันไม่ใช่ความฝันใช่มั้ย ฉันอยากให้คนที่พยุงคือไบรอันต์ ฉันอยากให้คนที่อุ้มฉันวิ่งมาส่งโรงพยาบาลคือไบรอันต์ ฉันอยากลืมตาขึ้นมาเจอไบรอันต์เป็นคนแรก แต่ทุกสิ่งทุกอย่างมันเป็นได้แค่ความฝัน ในวันที่ฉันป่วยเขากลับไปอยู่กับผู้หญิงอีกคน ฉันนั่งเฝ้ารอคอยมองประตูเป็นชั่วโมงเขาก็ยังไม่มา จนฉันถอดใจแล้ว คิดว่าเขาคงไม่มาแล้วฉันดีใจมากที่เห็นไบรอันต์เปิดประตูเข้ามาน้ำตาเจ้ากรรมมันก็ไหลเป็นสายเพียงแค่เห็นหน้าเขา ไบรอันต์วิ่งหน้าตั้งเหมือนตกใจเหมือนเป็นห่วงฉันมากแต่ทำไมเขาไม่รับโทรศัพท์ แต่ทำไมเขาถึงอ่านข้อความแล้วไม่ตอบฉันอยากรู้ เขาแสดงละครอยู่หรอ หึ เขาไม่เคยทำตามสัญญาได้เลยสักครั้งฉันกวาดสายตาไปรอบๆห้องที่ว่างเปล่าพลางพยุงตัวลุกขึ้นนั่ง ขนาดฉันนอนอยู่โรงพยาบาลแท้ๆเขา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-20รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 17.เจ็บตรงนี้
17"วันไหนจะได้กลับ" ฉันหน้างอหงำถามคนที่นั่งถือช้อนป้อนข้าวให้ ฉันบอกจะกินเองๆเขาก็ไม่ยอมจะป้อนอยู่นั้นแหละไม่ได้เป็นง่อยนะ อยู่นี้มาสองวันแล้วมีแต่กินกับนอนมันน่าเบื่อเข้าใจมั้ย"เดียวก็ได้กลับแล้ว" เขาว่าพร้อมกับเอาช้อนมาจ่อที่ปากฉัน "อิ่มแล้ว " ฉันเบือนหน้าหนีไม่ยอมกิน"อีกคำนะ " เขามันดื้อด้าน! "อ่ะ พอใจยัง " ฉันรับข้าวมาเคี้ยวเพื่อตัดปัญหา ไบรอันต์ไม่ว่าไงเดินเอาชามข้าวไปเก็บ ตลอดที่อยู่ที่นี่เขาทำทุกอย่างให้ฉันหมดเลย ป้อนข้าว เช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำนู้นทำนี้ให้หมด เหมือนกำลังไถ่บาป แต่แค่นี้มันน้อยนิดกับสิ่งที่เขาทำกับฉันติ๊ด~~ ติ๊ด~~~ 'เหมย' สายเรียกเข้าโทรศัพท์ไบรอันต์ที่วางไว้ข้างๆเตียง ฉันชะโงกหน้าไปดูมันทำให้ฉันเจ็บจี๊ด ทำไมผู้หญิงคนนี้ต้องกลับมาด้วย ทิ้งไบรอันต์ไปแล้วกลับมาทำไม"พี่ไบรอันต์ มีสายเข้า" ฉันจับโทรสับชูให้เขาดู ไบรอันต์แทบจะวิ่งเข้ามากระชากโทรสับออกจากมือฉัน อย่างไม่พอใจ ฉันอ้าปากค้างกับพฤติกรรมทรามๆของเขา"ฮัลโหล" เขากรองเสียงห้วนลงในสายพร้อมเดินก้าวเดินแต่ฉันคว้ามือเขาไว้แน่นไม่ยอมให้เขาเดินหนี"ครับ" เขาตอบปลายสายแต่สบตากับฉันเชิงปรามให้ปล่อยมือแต่ใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 18.เริ่มต้นเอาคืน
18ตลอดทางไม่มีคำพูดออกจากปากของคนที่นี่งข้างๆเลย ผมเอื้อมมือไปจับมือเธอก็สะบัดออก พูดอะไรเธอก็ทำเป็นไม่สนใจ ผมเลยทำหน้าที่ขับรถไปเงียบๆ ผมรู้ตอนนี้เธอเสียใจมาก แต่จะให้ผมทำยังไงผมผิดไปแล้วจริงๆ"นินิว...""อยากพัก" ผมยังไม่ได้พูดอะไรเธอก็ตัดบทเสียก่อน"เดียวพี่นอนเป็นเพื่อน" ผมเสนอตัวขึ้นไปบนเตียงหวังจะได้กอดคนตัวเล็กนอนเพื่อเธอจะอารมณ์ดีขึ้นแต่..."ออกไป" ผมต้องชะงักเมื่อเจอคำสั่งพิฆาต"นิว..." ผมเรียกเสียงแผ่ว"..." เธอไม่ตอบกลับพลิกตัวหันหลังให้ผมแทน ผมจำใจต้องเดินออกจากห้องมานั่งกุมขมับที่โซฟาหน้าทีวีแทน ตอนนี้ผมเข้าหน้าเธอไม่ติดเลย ถ้าผู้ใหญ่รู้เรื่องผม ผมเละแน่ แล้วงานแต่งที่จะเริ่มเมื่อยัยปีศาจเรียนจบก็ต้องถูกยกเลิก ผมไม่รู้จะทำยังไง หยิบโทรศัพท์เข้าไลน์ทักหาพวกมันไบรอันต์ 'น้องพวกมึงรู้เรื่องกูแล้วว่ะ ตอนนี้ไม่ให้กูเข้าใกล้เลย ทำไงดีว่ะ'มอส 'สมน้ำหน้าสิคราบบบ'เทเลอร์ 'สมควร'ซีโน่ 'เหี้ย! มึงหนะเหี้ยจริงๆ'ซีโน่ 'มิเกลฝากมาบอกว่า สม! น้ำ! หน้า!' ผมอ่านแต่ละประะโยคมันช่วยผมได้เยอะเลยช่วยให้ผมเจ็บ ช่วยให้ผมรู้ว่าตัวเองเลวแค่ไหน ขนาดเมียไอ้ซีโน่ยังสมน้ำหน้าผมเลยไบรอัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-22รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 19.จัดหนัก
19ไม่นานหลังจากที่ฉันอาบน้ำเสร็จก็ได้ยินเสียงประตูเปิดเข้ามา ฉันหยิบไดร์เป่าผมขึ้นมาเปิดมันจะได้เสียงดังไม่ได้ยินสิ่งที่เขาพูด ฉันไม่ได้สนใจว่าเขาจะทำอะไรพูดอะไรอยู่ตอนนี้ พอแต่งตัวเสร็จฉันก็ขึ้นไปนอนบนเตียงทันที แต่นี้มันยังไม่ดึกไงฉันเลยนอนไม่หลับ พลิกตัวไปมาเหมือนไก่ย่างอยู่บนเตา จนรู้สึกถึงเตียงมันยวบยาบแสดงว่ามีคนขึ้นมาบนเตียง ฉันลืมตาขึ้นก็เห็นหน้าไบรอันต์ยิ้ม ห่างฉันไม่ถึงคืบ"จะทำอะไร" ฉันถามเสียงห้วน"ก็นอนไง" ตอบหน้าตาเฉยไม่รู้ชะตากรรมของตัวเอง"ใครอนุญาต" ฉันเลิกคิ้วขึ้นสูงมองหน้าคนตัวโต"ก็นี้มันห้องพี่ เตียงพี่ทำไมจะต้องรอให้ใครอนุญาตด้วย " เขาขมวดคิ้วงุนงงกับคำถามของฉัน"อ้อ แสดงว่านิวต้องออกไปเองสินะ" ฉันลุกขึ้นนั่งจ้องหน้าไบรอันต์"หมายความว่าไง" เขาลุกขึ้นนั่งบ้าง เขานี้มันโง่รึไงกันนะว่ามั้ยเรื่องแค่นี้ก็ไม่เข้าใจบริหารบริษัทได้ยังไงกัน หึ"ออกไปนอนข้างนอก ชัดมั้ย?" ฉันชี้ไปที่ประตู"นิว... พี่ไม่ยอม ยังไงพะ...""จะไปเองหรือจะให้นิวไป" ฉันพูดแทรกตัดบทน้ำเสียงหนักแน่น"ก็ได้ พี่ยอมให้เราแค่วันนี้" เขาพูดพร้อมกับทำหน้าหงอยๆแล้วก้าวลงจากเตียงมุ่งหน้าสู่ประตูห้องอย่างช้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 20.ปะทะคุณเลขา
20 "มาหาไม่ได้หรอคะ" ฉันยกมือขึ้นจับมือไบรอันต์ออกจากหัวทำคิ้วขมวดปมแล้วทำปากจู๋ส่งไปให้คนตรงหน้าที่ยิ้มปากแทบฉีก"เปล่าแค่แปลกใจเฉยๆ" ก็ต้องแปลกใจสิคะ ฉันไม่เคยคิดจะมาที่นี่ด้วยซ้ำ"อ้อ เกือบลืม ที่นี่รับพนักงานยังไงหรอคะได้ฝึกอบรมก่อนเข้ามาทำงานรึเปล่า ทำไมวาจากริยาแย่อย่างนี้?" ฉันกอดอกเชิดหน้าเหล่หางตามองพนักงานประชาสัมพันธ์ที่ยืนก้มหน้า ทำหน้าจ๋อยอยู่ หึทีอย่างงี้ไม่เก่งเหมือนเมื่อกี้ล่ะ"จริงหรอ?" ไบรอันต์ทำหน้าเรียบแล้วหันไปถามพวกพนักงานประชาสัมพันธ์พวกนั้น นี้เขาไม่เชื่อฉัน???"เอ่อ คือว่าพวกระ..." ผู้หญิงหนึ่งในกลุ่มเอ่ยปากพูดตะกุกตะกัก"ได้ยินแล้วนะจัดการให้ผมด้วย" ผู้หญิงคนนั้นยังพูดไม่จบประโยคไบรอันต์ก็พูดแทรกขึ้นก่อนแล้วเดินมาหาฉัน"ครับ" ผู้ชายที่เดินมาพร้อมกับไบรอันต์รับคำไบรอันต์ไม่พูดอะไรเดินมาจับมือฉันจูงเดินไปที่ลิฟต์ผู้บริหาร ฉันหันกลับไปดูยัยพวกนั่นที่โดนผู้ชายที่เดินมากับไบรอันต์ต่อว่า สมน้ำหน้าเล่นกับใครไม่เล่น ฉันหนะว่าที่ภรรยาในอนาคตอันใกล้ของผู้บริหารและเป็นเมียปัจจุบันของผู้บริหารย่ะ "กินข้าวมาหรือยัง?" ทันทีที่ก้าวเดินเข้ามาในลิฟต์ไบรอันต์ก็เอ่ยถามฉันด้ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-24
บทล่าสุด
รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 46.ตอนจบ NCหวานๆ
46ไลน์ ไลน์ผมคว้าโทรสัพท์ของยัยปีศาจขึ้นมาดูทันทีที่มีเสียงไลน์เข้ามา ผัวไง ทำไรก็ไม่ผิดครับ ผมกดเข้าไปเปิดอ่านข้อความทันที'น้องนินิวทำไรอยู่ครับ''คิดถึง'อ่านจบปุ๊บผมแทบจะปาโทรศัพท์ทิ้งเลย แม่งใครว่ะ ไอ้เหี้ยเอ้ย!!!! เจอดีแน่ยัยปีศาจ ผมสงบสติอารมณ์ตัวเองนั่งจ้องดูทีวี ใจมันร้อนรนเหมือนโดนไฟเผาเลยตอนนี้แอด~~~มาแล้วยัยตัวดี ผมเหล่หางตามองคนที่เปิดประตูถือน้ำเข้ามา ทำหน้านิ่ง ไม่สนใจ"น้ำคะ" ยัยปีศาจยื่นแก้วน้ำมาให้ผม ยิ้มหวาน หึ ทำเป็นยิ้มเดียวเจอดี!!"นี้อะไร!!!" ผมโยนโทรศัพท์ลงที่นอนให้เธอได้ห็น"เอ่อ..." ยัยปีศาจจับโทรศัพท์ขึ้นไปดูแล้วทำตาโตตกใจ รีบวางแก้วไว้โต๊ะหัวเตียงแล้วขึ้นมาที่นอนจับแขนผมแน่น"เอ่อ อะไรพูดมาดิว่ะ" ตอนนี้ผมโมโหสุดๆ ยิ่งมาเห็นท่าทีที่เธอทำผมยิ่งโมโห"ฮืออ ทำไมต้องดุเสียงดังด้วย ฮือออ " อาว นี้ผมผิดหรอ??? ยัยปีศาจไม่ตอบแต่ร้องไห้เป็นเขื่อนแตกที่ผมพูดเสียงดัง "..." ผมไม่พูดอะไรแต่ยื่นมือไปเช็ดน้ำตาออกให้คนตัวเล็กเบาๆ"เขาเป็นผู้ชายที่ อึก นิวเคยกินข้าวด้วย" ผมรู้สึกผิดหวังขึ้นมาทันที เธอนอกใจผม?"...""ยัยซอล กับแจกันอ่ะ หลอกให้ไปกินข้าวกับผู้ชายคนนี้ นิวไม
รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 45.คิดถึง หวานๆ
45ไบรอันต์ผมรอวันนี้มานานมากวันนี้จะได้กลับมาหายัยเด็กดื้อ ยัยปีศาจของผม ผมฟื้นขึ้นมาเมื่อหนึ่งเดือนที่แล้ว ผมไม่คิดว่าตัวเองจะรอดจากวันนั้นมาได้ผมคิดว่าผมคงตายไปแล้ว แต่เมื่อหนึ่งเดือนที่แล้วผมฟื้นขึ้นมาเจอพี่โบ๊ทพี่ชายผมเอง มันเรียนอยู่ที่อังกฤษทำกิจการที่นู้นเลยพี่โบ๊ทมันบอกผมว่าผมหลับไปปีหนึ่งเต็มๆ หลังจากที่หมอบอกว่าผมเป็นเจ้าชายนิทรา มันก็เอาผมมารักษาที่นี่โดยไม่ให้ใครเข้ามาวุ่นวาย เพราะมันไม่อยากให้ใครหวังกับการฟื้นของผมมากนัก อยากให้ทุกคนชินกับการที่ไม่มีผมมันจะเป็นการดีกว่า ใช่ผมก็คิดแบบนั้นนะ ตอนที่ผมฟื้นขึ้นมาผมไม่สามารถที่จะเดินหรือทำอะไรได้เหมือนเดิมตามปกติเพราะไม่ได้ขยับตัวมาหนึ่งปีเต็ม ผมคิดถึงยัยปีศาจนั้นมากถึงมากที่สุด หมอที่รักษาผมก็ดันชื่อนิวอีก มันก็ยิ่งคิดถึงเมียสิครับ ผมตั้งใจทำกายภาพบำบัดให้กลับมาเดินได้เหมือนเดิมให้เร็วที่สุดเพื่อจะได้กลับไปหายัยปีศาจนั้น และผมก็ทำมันสำเร็จเพียงระยะเวลาแค่หนึ่งเดือน หมอบอกว่าผมฟื้นตัวเร็วมาก นี้สินะที่เขาบอกว่าความรักคือยาวิเศษฮ่าฮ่าฮ่าผมกลับไปหาพ่อแม่และเพื่อน ยกเว้นยัยปีศาจ ผมแค่อยากเซอร์ไพรส์และขอเธอแต่งงานเลยทีเดียวเลย
รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 44.พบเจอ/ขอแต่งงาน
44ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัวแต่งหน้านิดหน่อยแล้วรีบลงไปที่นัดหมายกับยัยพวกนั้นทันที เดียวมันทำอย่างที่ขู่จริงๆ ฉันกลับไม่เป็นทำไงหละ ชิ มีเพื่อนเพื่อนก็ทิ้ง มีแฟนแฟนก็ทิ้ง ชีวิติฉันมีอะไรดีบ้างว่ะ"อ่าว ไปไหนกันหมด" ฉันลงมาที่นัดหมายมองไปรอบๆก็ไม่เจอใครสักคน ยัยพวกนั้นนัดฉันมาตรงนี้นี้น่ารึว่าฉันมาเลยเวลาหว่า ฉันยกแขนขึ้นดูน่าฬิกา ก็ไม่เกินนี้"เอ๊ะ!!" ฉันเดินดูรอบๆก็เจอกระดาษแผ่นเล็กกับลูกศร➡'เด็กดื้อ เดินตามลูกศรมา' เด็กดื้อหรอ ใช่ฉันหรอ มีแต่ไบรอันต์ที่ชอบเรียกแบบนี้ ไม่จริงมั้ง ใครเล่นตลกอะไรอยู่เนี่ย ถึงจะคิดแบบนั้นฉันก็เดินตามลูกศรไป ทุกๆลูกศรก็จะมีประโยคคำพูดแปะอยู่➡'คิดถึง' ใครเล่นอะไรเนี่ย ฉันเก็บกระดาษที่แปะกับลูกสร➡'ขอโทษที่ให้รอนาน' ยิ่งอ่านฉันก็ยิ่งคิดว่าต้องเป็นเขาแน่ๆ เขากลับมาหาฉันแล้วจริงๆหรอ อยู่ๆสิ่งที่พี่หมอนิวเล่าให้ฉันฟังก็วิ่งเข้ามาในหัว หรือผู้ชายคนนั้นคือไบรอันต์ ใช่พี่ของไบรอันต์เอาเขาไปรักษาหนิ ทำไมฉันถึงไม่คิดถึงข้อนี้นะ แล้วที่ยัยซอลกับยัยแจกันพาฉันไปซื้อชุด แล้วที่บอกฉันที่ห้องให้ลงมา ใช่มันต้องใช่แน่ๆ➡'คิดถึงพี่มั้ยเด็กดื้อ' ยิ่งเดินมาอ่านประโยคนี้ฉันยิ่งแ
รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 43.มีอะไรที่ทะเล
43ทะเลแสนงามฉันมาถึงที่พักที่ทะเลตั้งแต่เมื่อวานแล้วพร้อมกับยัยซอล แจกัน ยังจำได้มั้ยที่ฉันบอกว่าสองคนนั้นหนีแฟนมาเที่ยว แต่ตอนที่ยัยพวกนั้นไปรับฉันที่คอนโดดันมีผู้ชายสองคนนั่งอยู่ในรถมาด้วย คือ? มันคืออะไร??? ถ้าจะพาแฟนไปแล้วจะเอาฉันมาด้วยเพื่อ!! นี้ไงและฉันก็ต้องโดดเดียวไม่มีคู่เดินออกมาเล่นที่ชายหาดคนเดียวทะเลที่นี่สวยมากน้ำทะเลสีฟ้าใสมองเห็นพื้นทรายขาวละเอียดสะอาดตา ที่นี่ไม่ค่อยมีคนพลุ่งพล่านสักเท่าไหร่เพราะเป็นหาดของพวกคนมีอันจะกินที่สามารถมาพักที่นี่ได้ มีเงินอย่างเดียวไม่ได้นะต้องโง่ด้วย!!ฉันเดินเล่นมาเรื่อยๆมาหยุดอยู่หน้าชิงช้าใต้ต้นไม้ที่ให้ร่มเงา ฉันนั่งลงชิงช้าแกว่งไปมาเบาๆ สายตาทอดมองออกไปท้องทะเลสวย เมื่ออยู่ในความสงบ ที่ไม่มีผู้คนที่รู้จัก ฉันก็มักจะแสดงความอ่นแอออกมาเสมอ"คิดถึงจัง...." ยิ้มบางๆ สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก้มมองเท้าตัวเอง"ถ้าตอนนี้ได้อยู่กับพี่นิวคงมีความสุขมากเลย " ฉันหันไปมองชิงช้าอีกอันที่อยู่ข้างๆกัน ฉันอยากให้เขามานั่งตรงนี้ พูดคุยหยอกล้อกับฉัน แต่มันก็คงเป็นได้แค่ความฝันรึเปล่า"นิวรออยู่ กลับมาหานิวนะ" น้ำตาที่คอยอยู่เป็นเพื่อนฉันยามเหงาไหลเทลงอาบ
รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 42.คิดถึงใจจะขาด
421 ปีผ่านไปหนึ่งปีสำหรับบางคนมันแค่เวลาไม่นานแต่สำหรับฉันตอนนี้มันช่างยาวนานเหลือเกินกว่าจะผ่านไปในแต่ละวันๆ แต่ละชั่วโมง แต่ละนาที แต่ละวินาที มันช่างยาวนานอะไรอย่างนี้ ตอนนี้ฉันเรียนจบแล้วมีงานทำแล้วด้วย ฉันเลือกที่จะเปิดกิจการเกี่ยวกับเพชรพลอยที่เมืองไทย จะเรียกว่าฉันมาเปิดสาขาที่ไทยก็ว่าได้แม่กับพ่อก็ดีใจที่ฉันรู้จักทำงานและสืบทอดกิจการถึงจะเริ่มต้นด้วยการเปิดสาขาที่ไทยก็เถอะมีบางคนถามฉันว่า ทำไมไม่กลับไปหาพ่อแม่ทั้งที่เรียนจบแล้ว อยู่นี้ก็ไม่มีใคร ฉันก็อยากกลับไปนะแต่ฉันทิ้งบ้านหลังนี้ไม่ได้ ถึงฉันจะมาอยู่เวลาไม่นานแต่มันกลับผูกพันธ์ มีเรื่องราวต่างๆมากมายที่ฉันไม่อยากลืมมัน ฉันจดจำทุกเหตุการณ์ภาพทุกภาพมุมทุกมุมในห้องนี้ไว้ในความทรงจำฉันมักจะไปทีที่หนึ่งหลบหลีกจากโลกภายนอกที่โหดร้ายได้ ฉันขับรถออกชานเมืองมาเรื่อยๆจนถึงแปลงกุหลาบมากมายหลายสี ฉันเลี้ยวรถเข้าจอด หอบช่อดอกไม้สีขาวเดินลงจากรถ เดินตรงไปที่สุสานเอามือปัดฝุ่นที่ติดเพียงเล็กน้อยออก ที่นี่มีคนดูแลอย่างดีเลยล่ะ ฉันนั่งลงกับพื้นวางช่อกุหลาบลง"เป็นไงบ้างคะ สบายดีใช่มั้ย อยู่นี้คงไม่เหงาเท่าหนูหรอกใช่มั้ยคะย่า ย่าอยู่ได
รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 41.เด็กดื้ออย่าร้อง
41"อิ่มจัง" ฉันวางช้อนลงแล้วลูบท้องตัวเองปอยๆ"ไม่อิ่มก็ไม่รู้จะว่าไงแล้วเด็กดื้อ" ไบรอันต์ยกมือขึ้นมาลูบหัวให็แล้วยิ้มเอ็นดูหลังจากที่กินอิ่มแล้วไบรอันต์ก็เรียกพนักงานมาเช็คบิล"ป่ะไปเดินเล่นกันดีกว่า " ฉันดึงมือคนตัวโตให้ลุกขึ้นไปเดินเล่นสะพานที่เขาบอกว่าจะพาไป(ได้ยินข่าวว่าเธออ้อน)อ่าวไม่ใช่หรอ(ตลก!) ฉันใช่มั้ยที่อ้อนจะไปเองฮ่าฮ่าฮ่า ฉันกับไบรอันต์เดินกอดคอกันมาที่สะพานไม้ที่มีไฟติดตลอดทางอย่างสวยงาม ลมพัดเอื่อยๆอากาศเย็นสดชื่นที่สุด"ที่นี่สวยจัง" ฉันปล่อยแขนไบรอันต์วิ่งกางแขนไปกลางสะพานรับลมเย็นๆ อากาศสดชื่นๆ"เดียวรอพี่ด้วย" เสียงไบรอันต์ที่วิ่งตามหลังฉันมา"ฮ่าฮ่าฮ่าแน่จริงก็ตามมาให้ทันสิ" ฉันวิ่งหนีไบรอันต์ออกมาไกลกวักมือเรียก"อย่าหนีนะเด็กดื้อ" เขาพยายามวิ่งมาหาฉันแต่ใครจะยอมให้จับได้ล่ะฮ่าฮ่าฮ่า วันนี้มันช่างเป็นอะไรที่มีความสุขที่สุด^^"มาดิเร็วๆเลยฮ่าฮ่าฮ่า" "นิวมันอันตราย กลับมาก่อน!" ฉันหันหลังกลับไปมองไบรอันต์ที่เริ่มเรียกเสียงดุ"อ่ะ ขอโทษคะ " ฉันก้มหัวลงขอโทษบุคลที่ฉันเดินชนเมื่อกี้"มีความสุขกันจริงเลยนะ" เสียงนี้! ฉันเงยหน้าขึ้นมองทันทีที่ได้ยินเสียงนั้นแล้วต้อ
รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 40.NC++++ยาว
40"ค่อยๆนั่งลง" ไบรอันต์ประคองสะโพกฉันให้นั่งลงทับแกนกายที่ตั้งผงาด"อ่ะ ซี๊ดดดด" ฉันจับบ่าไบรอันต์ไว้สองข้างแล้วค่อยๆนั่งลงช้าๆอย่างที่เขาบอกพรึบ!"อ่าาาา""ซี๊ดดด"ไบรอันต์แหงนหน้าขึ้นคำรามระบายอารมณ์เสียวเช่นฉันที่ซี๊ดปากกอดคอไบรอันต์แน่นเมื่อแกนกายเขาถูกน้องน้อยฉันกินเข้าไปจนหมดตับ ตับเมื่อทุกอย่างเข้าที่ไบรอันต์ก็เป็นคนกระแทกสะโพกขึ้นอัดใส่ฉันที่กำลังดูดคอเขา"อื้ออ อ่ะ อ่ะ" ฉันครางร้องท้วง"ขยับเอง" ไบรอันต์สั่งแล้วปล่อยมือออกจากสะโพกให้ฉันเป็นคนคุมเกมส์เองตับ! ตับ! ตับ!"อ
รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 39.เลขาคนใหม่เป็นเหตุ หึง!!NC++++
39ก๊อก ก๊อก"กาแฟครับท่านประธาน" คุณศรเดินเข้ามาพร้อมกับแก้วกาแฟ บริการเจ้านาย"อืม ขอบใจ" ตอบรับทั้งที่ไม่เงยหน้าขึ้นจากเอกสาร"คุณนินิวจะรับอะไรมั้ยครับ" คุณเลขาวางแก้วกาแฟให้เจ้านายแล้วหันมาถามฉันที่นั่งอยู่บนโซฟา"ไม่เป็นไรคะ เรียกนิวเฉยๆก็ได้ ขอบคุณนะคะคุณศร" ฉันบอกคุณศรก็อายุเราน่าจะห่างกันเยอะพอควรได้ แต่เขายังดูหล่อสมาร์ทอยู่เลย"ครับ งั้นเรียกผมว่าพี่ศรนะครับ" พี่ศรยิ้มให้ฉันอย่างเป็นมิตร"คะ พี่ศร""นิว!" หลังจากที่พี่ศรออกจากห้องไปเสียงทรงอำนาจก็ร้องเรียก ฉันหันไปตามเสียงก็เห็นคนหน้ายักษ์นั่งมองอยู่ ฉันลืมอะไรไปใช่มั้ยเห็นลางไม่มีเลยฉัน"มานี้" ไบรอันต์เรียกเสียง
รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 38.ง้ออีกนิดไม่ได้หรอ
38"อะไร" ไอ้จอหยิ่งมองหน้าตอบเสียงเรียบ"ง้ออีกนิดไม่ได้หรอ" ฉันมองตาแป๋ว"พี่ง้อแล้ว เราชอบงอแง" ไบรอันต์ยกมือขึ้นลูบหัวฉัน เกลี่ยปอยผมที่ปรกหน้าออกให้เบาๆพลางพูด"ก็ตัวเองไม่สนใจเค้าอะ" อารมณ์มันค้างหน้างอก็มา"สนใจอยู่นี้ไงครับ ไม่สนจะเข้ามาง้อมั้ยถามจริง" "ก็ได้ จุ๊บปากหน่อย" ฉันยื่นหน้าเข้าไปใกล้ให้ไบรอันต์ผงกหัวขึ้นมาจุ๊บจุ๊บบ"คนอะไรขี้อ้อนจัง หึ" ไบรอัรต์ดึงฉันขึ้นมากอด เอาหน้าผากชนกับหน้าผากฉันแล้วพูด"คริ คริ " หัวเราะะได้ใจ เขาน่ารัก แต่ฉันไม่บอกหรอกเขาจะหลงตัวเอง"ทำไมชอบดูทีวีข้างนอกอะ ในห้องก็มี" ฉันอดสงสัยไม่ได้ ก็จริงฉันไม่เคยเห็นเขาเปิดทีวีในห้องนอนเลยทั้งที่มันก็มี"ถ้าดูในห้องจะให้ดูบอลต่อหรอ" เขาตอบไม่ตรงคำถามอะ ฉันมองหน้าคนเจ้าเล่ห์ที่อยากดูบอลต่อ"อืมมมม... ก็ได้แต่ต้องสนใจเค้านะ" ฉันแกล้งคิดนานดูปฏิกิริยาของคนอยากดูบอลที่ลุ้นจนตัวโกง พอได้ยินคำตอบเขาก็ยิ้มแป้นดีใจสุดๆ"ครับ...น่ารักที่สูดดดด" ไบรอันต์บีบแก้มฉันสองข้างอย่าหมั่นเขี้ยว แล้วรีบเอือมมือไปหยิบรีโมทมาเปิดดูบอลต่อทันที"ไหนบอกว่าอีกครึ่งชั่วโมงจบไง นี้มันเลยมาแล้วนะ" ฉันเหลียวมองนาฬิกาแล้วถาม"คู่ก่อ
