เข้าสู่ระบบแชร์
22.หาผัวใหม่ Nc25++
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-25 22:58:10
บทที่เกี่ยวข้อง
รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 23.เริ่มสงสัย nc++
23"ว่าไงจะหายโกรธมั้ย""..." เธอไม่ตอบสะบัดหน้าหนีไปอีกทางตับ ตับ ตับผมขยับสะโพกกระแทกแรงๆ ทนได้ทนไป"ซี๊ดดด อ่าาา อ่ะ อ่ะ ""เสียวมั้ย? " ยังคนถามคนใต้ร่างที่ทำหน้าเหยเกเพราะความเสียวเล่นงานอยู่"อือ อ่า ซี๊ดดด" ไม่รู้ว่าเธอตอบผมหรือครางกันแน่ แต่ร้องซะดัง ผมชอบ"ไม่เสียวได้ไงร้องดังซะขนาดนี้" ผมว่าแล้วก็ลงไปเล่นกับหน้าอกเธอ พร้อมกับเร่งสะโพกให้เร็วขึ้นจ๊วบ จ๊วบ จ๊วบตับ ตับ ตับ"ไบรอันต์ ซี๊ดดด แรงๆ" เมื่อเธอใกล้ถึงจุดหมายก็ร้องขอแรงๆแต่ผมกลับหยุดสะโพกลงอีกครั้ง"หายโกรธก่อน" ยังยื่นข้อเสนอเดิม"ไบรอันต์ ขอนะ นะ" เธอหลีกเลี่ยงที่จะตอบ ทำหน้าออดอ้อนขอร้อง ซะน่ารัก "ไม่!" ถึงอยากจะขยับแค่ไหนก็ต้องใจแข็งไว้"ซี๊ดดด แม่ง อยากขมิบแบบนั้น อ่าาาา" แต่ผมก็เริ่มทนไม่ได้เมื่อเธอเล่นขมิบ รัดแกนกายของผมแน่นตับ ตับ ตับ "โอ้วๆ ใกล้แล้วพร้อมกัน" สุดท้ายเป็นผมเองที่ทนไม่ไหว ต้องขยับสะโพกกระแทกใส่อย่างเร็วและแรง"อ่ะ อ่ะ อ่ะซี๊ดดด"จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ"กรี๊ดดดด" เธอไปถึงจุดหมายก่อนผม พร้อมกับตอดแก่นกายผมตุบ ตุบ แล้วใครมันจะไปทนได้ล่ะครับ"รอก่อนก็ไม่ได้ ไม่ไหวแล้วโว้ยย โอ้ววววว!!! อ่าาา"ตับ ตับ ต
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 24.งูพิษ
24ฉันนั่งมองเมมโมรี่การ์ดอยู่สักพักก่อนจะตัดสินใจลุกขึ้นจากโซฟาเดินออกจากห้อง ฉันขับรถมุ่งหน้าตรงมาที่คอนโด ฉันอดใจทนรอไม่ไหวอยากรู้ว่าอะไรอยู่ในเมมโมรี่การ์ดกันแน่ พอมาถึงห้องฉันก็จัดการเปิดโน้ตบุ๊คเสียบเมมโมรี่การ์ด คลิกเปิดไฟล์ข้อมูลต่างๆในเมมโมรี่การ์ดปรากฏข้อมูลลูกค้าของบริษัท ยังมีข้อมูลโปรเจคต่างๆที่ยังไม่ได้เปิดตัวข้อมูลและอะไรต่อมิอะไรยัยป้านั้นคิดจะทำอะไรนะ ไม่ใช่สิ่งที่ดีแน่นอน แล้วไบรอันต์รู้รึยังเนี่ย เขามันโง่จริงๆไลน์~เสียงไล์ดังขึ้นเรียกร้องความสนใจ ฉันละจากจอโน้ตบุ๊คเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู จะใครที่ไหนล่ะ ไบรอันต์ไบรอันต์ 'ทำไมไม่รอ อยากเห็นหน้า' นี้เขารู้หรอว่าฉันไปที่บริษัท ยัยป้านั้นนะน่ะจะบอก???นินิว'รู้ได้ไง'
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 25.เด็กดื้อ
25ไบรอันต์"นิว" ผมเรียกคนตรงหน้า"คะ""ช่วงนี้อย่าพึ่งเข้าไปบริษัทได้มั้ย" ผมส่งสายตาขอร้องไปในที ผมมีเหตุผลที่ต้องทำแบบนี้ผมเป็นห่วงยัยนี้มากกว่าใครเลยนะ"ไม่! ทำไมจะไปสวีทกับมันหรอ " เอาแล้วไง โหมดนี้มาอีกแล้ว ทำไมเธอถึงได้คิดเองเอ่อเองตลอดก็ไม่รู้"ไม่ใช่ ขอเวลาพี่เคลียร์อะไรเสร็จก่อนได้มั้ย" ผมพยายามจะอธิบาย เอื้อมมือไปจับแขนยัยปีศาจ"ก็บอกว่า ไม่! " เธอสะบัดแขนออกแทบจะทันทีแล้วทำตาขวางใส่"อย่าดื้อกับพี่นักเลย นะนิวนะ""...""นิว.." ผมเรียงยัยปีศาจเสียงแผ่วเมื่อเห็นเธอนิ่งไป"ได้จะไม่เข้าไปก็ได้ ถ้าไล่ยัยนั้นออก!" ยัยปีศาจพูดเสียงเย็นยะเยือกแล้วตวัดเสียงในตอนท้าย กอดอกเชิดหน้าไปอีกทาง"นิว ฟังนะ ตอนนี้บริษัทมีปัญหา นิวอย่าพึ่งดื้อกับพี่ได้มั้ย พี่บอกให้ทำอะไรก็ทำ" ผมพยายามใจเย็นค่อยๆอธิบายให้ยัยปีศาจฟัง"ก็บอกว่าได้ไง ถ้าไล่ยัยนั้นออก! ถ้าไม่ไล่เราเลิกกัน!" เธอไม่ฟังผมเลย แล้วพูดคำว่าเลิกออกมาอีกต่างหาก! มันจะไม่มากไปหน่อยหรอ! ผมไม่มีวันยอม!!!"นิว! รู้ตัวมั้ยว่าพูดอะไรออกมา" จับแขนเธอกระชากเข้าหาตัวแล้วเขย่าด้วยอารมณ์โมโห"รู้สิ พูดเอง" ลอยหน้าลอยตาตอบ"อย่าสร้างปัญหาให้เยอะกว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-27รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 26.ทำให้คิดถึง
26เบื่อ!เบื่อ!เบื่อโว้ยยยย!!!ตลอดระยะหนึ่งเดือนที่ผ่านมาที่ฉันมาอยู่บ้านไบรอันต์ก็ไม่ได้ออกไปไหนคนเดียวเลย ไปมหาลัยก็ต้องมีคนไปรับไปส่ง จะออกไปไหนก็มีบอดี้การ์ดคอยตามตลอดฉันกระดิกไปไหนไม่ได้เลยจริงๆ จะแอบหนีก็ไม่ได้เพราะอยู่กับพ่อแม่ไบรอันต์ฉันต้องเชื่อฟังท่านทุกอย่าง ท่านดีกับฉันมากๆอยากได้อะไรก็แค่บอกท่านจัดให้ได้ทุกอย่าง ขอแค่ทำตามที่ไบรอันต์บอก ฉันรู้ว่าบริษัทมีปัญหา แต่ไม่รู้ว่าปัญหาอะไรแล้วร้ายแรงแค่ไหน ทำไมถึงต้องมีการ์ดตามฉันตลอด ไบรอันต์นานๆนานๆเนี่ยสองอาทิตย์เลยนะเขาถึงจะทักหาฉันด้วยตวามที่ฉันน้อยใจฉันจะเปิดอ่านแต่ไม่ตอบ เขาโทรมาก็ไม่รับ เขาเลยโทรหาแม่เขาแล้วขอคุยกับฉันเหมือนตอนนี้ แค่เวลาไม่กี่นาทีเขาจะไม่มีเวลาขนาดนั้นเลยหรอ เขาทิ้งฉันไว้ที่นี่ไม่มาดูดำดูดีเลย"นิวคุยกับพี่เขาหน่อยลูก" คุณแม่ยื่นโทรศัพท์มาให้ฉันที่นั่งดูหนังกับท่านอยู่ห้องนั่งเล่น"ค่ะ" ฉันรับโทรศัพท์จากมือท่านแล้วเดินออกมาหน้าบ้าน ที่มีการ์ดยืนประจำการอยู่"นิวครับ ทำอะไรอยู่" ปลายสายส่งเสียงทุ้มนุ่มถาม แค่ได้ยินเสียงมันก็ทำให้น้ำตาฉันไหลเป็นทาง เขาไม่รู้หรอกว่าฉันคิดถึงเขาแค่ไหน เขาไม่รู้หรอกว่าแต่ล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-27รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 27.เป็นห่วงแทบบ้า หวาน
27"เร็วกว่านี้ได้มั้ย" ฉันเร่งคนขับรถที่ขับเหมือนกับเต่าเดินอย่างงั้นหรือเพราะว่าตอนนี้ใจฉันมันไปถึงที่นั้นแล้วก็ไม่รู้"ครับคุณหนู" ว่าแล้วพี่การ์ดก็เหยียบคันเร่งมิดไมล์เลยตึก ตึก ตึกพอรถเลี้ยวเข้าจอดฉันก็เปิดประตูวิ่งไปเลยพวกพี่การ์ดวิ่งแทบไม่ทัน ฉันกดลิฟต์ซ้ำๆรู้สึกว่ามันช้ากว่าทุกทียังไงไม่รู้ติ๊ง!ตึก ตึก ตึกฉันพุ้งออกจากลิฟต์วิ่งตรงไปที่ห้องท้ายสุดทันทีติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ดๆ "เปิดสิว่ะๆ " ฉันกดรหัสสามสี่รอบประตูก็ไม่ยอมเปิด ฉันค้นหาคีย์การ์ดในกระเป๋ามาเปิดก็ไม่ได้ เขาเปลี่ยนรหัสหรอ? ทำไมต้องเปลี่ยนตึง ตึง ตึง!"ไบรอันต์! ไบรอันต์ อยู่มั้ย เปิดประตู ฮืออ"ตึก! ตึก! ตึก!ฉันไม่ได้เคาะประตูแต่ฉันทุบมันอย่างบ้าคลั่งต่างหาก ตอนนี้ใจฉันร้อนรุ่มไปหมดแอด~~~ประตูเปิดออกพร้อมกับร่างสูงที่คุ้นเคย ฉันกวาดสายตามองตามร่างกายคนข้างหน้าว่ามีบาดแผลตรงไหนมั้ยแล้วมันก็ทำให้ฉันโล่งอก"มาทำไม! " ไบรอันต์ถามไม่สบอารมณ์"ฮือออ ถ้าไม่มาฉันต้องตายแน่ๆๆ อึก" ฉันโผเข้ากอดคนตัวสูงข้างหน้า ซุกหน้าซบกับอกแกร่งน้ำตาไหลพราก"งั้นพวกกูกลับก่อน" เขาไม่ได้อยู่คนเดียวหรอ?"เรื่องจบสักทีนะมึง" ไม่ใช่แค่คนเด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-27รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 28.เล่าความจริง
28กว่าจะออกจากห้องน้ำมาได้ฉันแทบคลานออกมาเลยถ้าไม่มีไบรอันต์อุ้มออกมาคลานออกมาแน่ๆ ไบรอันต์เอาแต่ใจ ไปเอาแรงมาจากไหนก็ไม่รู้ ถ้าฉันไม่มีสภาพแบบนี้เขาคงมาต่อที่เตียงแน่นอน"ไบรอันต์" ฉันเอยเสียงเรียกคนที่ให้ฉันหนุนแขนนอนกอด"หึ" เขาตอบทั้งที่หลับตาอยู่"ลืมตาก่อนนน" ฉันยกมือขึ้นถ่างตาไบรอันต์ให้ลืมตา"กวนจัง จัดอีกสักยกดีมั้ยเนี่ย" เขาลืมตาขึ้นมาพูดพร้อมกับสายตาเจ้าเลห์ ยิ้มบางๆส่งมาให้"ไม่เอา ไม่ไหวแล้ว" ฉันทำหน้างอน ขยับเข้าไปกอดไบรอันต์แน่นขึ้นทั้งที่มันแน่นอยู่แล้ว"ก็เห็นแรงดี ปากนี้พูดแจ้วๆ" คนที่โดนกวนเอามือมาเขี่ยปากฉันเล่น หน้านี้ยิ้มมีความสุขตลอด"ก็เรื่องที่หายไปเดือนหนึ่งอะ เล่าให้ฟังหน่อยได้มั้ย นะ " ฉันยกมือขึ้นจับแก้มเนียนๆของไบรอันต์ลูบไปมา ส่งสายตาอ้อน"...""เกี่ยวกับคนชื่อเหมยใช่มั้ย" ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบไบรอันต์ไม่ยอมตอบจนฉันต้องทำลายความเงียบเสียเอง"อือ" เขาตอบแล้วพลิกตัวนอนหงายไม่ยอมสบตากับฉัน เขาจะไม่พูดให้ฉันฟังเลยหรอ ทำไมล่ะ? "นะ นะ นะๆ เล่าให้ฟังหน่อย" ฉันไม่ลดความพยายามฉันปีนขึ้นนอนเกยอยู่บนตัวไบรอันต์เอาคางเกยหน้าอกเขาแล้วกอดทำตาปริบๆ"ไม่ต้องรู้หรอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 29.ทำให้NC+++
29ไบรอันต์พรึบ!"เดียวทำให้" คนตัวเล็กผลักผมล้มลงนอนส่วนตัวเองลุกขึ้นนั่งอยู่หว่างขาของผม คนตัวเล็กมีท่าทีเขินเล็กน้อยแต่ก็ดึงกางเกงผมลงจนแก่นกายดีดตัวออกมาจ้องหน้า คนตัวเล็กชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเห็นมันเต็มๆตา"อืม..." ครางด้วยเสียงพอใจเมื่อมือเล็กกำรอบแก่นกาย ผมลุกขึ้นนั่งท้าวแขนไปข้างหลังสองข้างดูยัยปีศาจที่กำลังจดจ้องไปที่แกนกาย"เอ่อ ใช่ปากได้มั้ย" ยัยปีศาจเงยหน้าขึ้นมาสบตากัดริมฝีปากล่างเล็กน้อยถาม มันยิ่งทำให้ใจผมเต้นแรงไปอีก ตั้งแต่ได้กับยัยปีศาจนี้ไม่เคยทำแบบนี้ให้เลย"ได้ แต่ระวังฟันนะ" พยักหน้าเล็กน้อยให้กับยัยปีศาจที่มองตาแป๋ว"อ่าา ซี๊ดดดด""อย่างนั้น" ครางลั่นทันทีที่ยัยปีศาจใช้ปากสัมผัสกับแกนกาย ยัยนี้ไปดูมาจากไหนกัน ร้อยปีไม่เคยเห็นทำให้ ผมเอื้อมมือไปปัดผมไปอีกข้างเพื่อจะได้มองเห็นหน้าคนที่กำลังทำให้ผมคลั่งตอนนี้บ๊วบ บ๊วบ บ๊วบ"ซี๊ดดดดด ""อย่างนั้นๆ โอ้ววว เร็ว" แหงนหน้าซี๊ดปากอย่างบ้าคลั่ง ถ้าตอนนี้ยัยนี้หยุดผมได้ตายแน่ๆ เธอมันปีศาจจริงๆ!"โอ้วววๆๆ ซี๊ดดด""เอาปาก ซี๊ดด อะออก จะแตกแล้ว ซี๊ดดด" ร้องบอกคนตัวเล็กที่กำลังสนุกกับการอมดูด ชักขึ้น ชักลงกับแก่นกาย ก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-29รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 30.หวานจัด!!
30รุ่งเช้าที่แสนจะสดใสลืมตาตื่นขึ้นมาก็เจอกับนางฟ้าของผมนอนหลับตาพริ้มซุกหน้าอยู่กับอก นานแค่ไหนแล้วที่ตื่นมาบนเตียงว่างเปล่าไม่มีคนตัวเล็กนอนข้างๆแบบนี้ ไม่เสียงแจ้วๆบ่นนั้น บ่นนี้ อ้อนนั้น อ้อนนี้ให้ฟัง ตั้งแต่ไปส่งยัยปีศาน่ารักไว้ที่บ้าน ผมก็ไม่มีเวลาไปหาเลย ไม่ใช่แต่ไปหาเวลาทักไลน์ โทรหาก็ยังไม่มี เธอไม่รู้หรอกว่าผมคิดถึงแค่ไหนได้แค่ดูรูปในเวลาเหนื่อยมากๆแค่ไม่กี่นาทีก็ต้องทำงานต่อ จะเล่าเรื่องมันก็ยาวแต่ผมจะสรุปให้ฟังแล้วกัน'เหมย'ทุกคนคงรู้จักเธอดี เธอคือแฟนเก่าที่กลับมาจากต่างประเทศและมาขอคืนดีกับผมแต่ผมไม่ได้ตกลงนะบางคนยังอาจจะงงกับเรื่องนี้อยู่ ผมไม่ได้ตอบตกลงคืนดีกับเธอแค่รู้สึกดีใจมั้งที่ได้เจอกับเธออีกครั้งอารมณ์มันก็เลยพาไปนิดหน่อยผมไม่ได้แก้ตัว ผมเลวจริง! จนยัยปีศาจเข้าโรงพยาบาลแต่ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลยนั้นแหละผมถึงคิดได้ว่าคนที่ผมต้องการจริงๆคือยัยปีศาจ'อาแสบ'เป็นกรรมการในบริษัท นับถือพ่อผมเป็นพี่แท้ๆ ผมเลยเรียกว่าอาแต่ก็นั้นแหละขนาดเลือดเนื้อเชื้อไขเดียวกันยังหักหลังกันได้จะมานับอะไรกับอาแสบ อาแสบเป็นคนให้ทุนไปเรียนต่อต่างประเทศกับเหมย เรียกว่าเหมยเอาตัวเข้าแรกก็ว่าได
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-30
บทล่าสุด
รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 46.ตอนจบ NCหวานๆ
46ไลน์ ไลน์ผมคว้าโทรสัพท์ของยัยปีศาจขึ้นมาดูทันทีที่มีเสียงไลน์เข้ามา ผัวไง ทำไรก็ไม่ผิดครับ ผมกดเข้าไปเปิดอ่านข้อความทันที'น้องนินิวทำไรอยู่ครับ''คิดถึง'อ่านจบปุ๊บผมแทบจะปาโทรศัพท์ทิ้งเลย แม่งใครว่ะ ไอ้เหี้ยเอ้ย!!!! เจอดีแน่ยัยปีศาจ ผมสงบสติอารมณ์ตัวเองนั่งจ้องดูทีวี ใจมันร้อนรนเหมือนโดนไฟเผาเลยตอนนี้แอด~~~มาแล้วยัยตัวดี ผมเหล่หางตามองคนที่เปิดประตูถือน้ำเข้ามา ทำหน้านิ่ง ไม่สนใจ"น้ำคะ" ยัยปีศาจยื่นแก้วน้ำมาให้ผม ยิ้มหวาน หึ ทำเป็นยิ้มเดียวเจอดี!!"นี้อะไร!!!" ผมโยนโทรศัพท์ลงที่นอนให้เธอได้ห็น"เอ่อ..." ยัยปีศาจจับโทรศัพท์ขึ้นไปดูแล้วทำตาโตตกใจ รีบวางแก้วไว้โต๊ะหัวเตียงแล้วขึ้นมาที่นอนจับแขนผมแน่น"เอ่อ อะไรพูดมาดิว่ะ" ตอนนี้ผมโมโหสุดๆ ยิ่งมาเห็นท่าทีที่เธอทำผมยิ่งโมโห"ฮืออ ทำไมต้องดุเสียงดังด้วย ฮือออ " อาว นี้ผมผิดหรอ??? ยัยปีศาจไม่ตอบแต่ร้องไห้เป็นเขื่อนแตกที่ผมพูดเสียงดัง "..." ผมไม่พูดอะไรแต่ยื่นมือไปเช็ดน้ำตาออกให้คนตัวเล็กเบาๆ"เขาเป็นผู้ชายที่ อึก นิวเคยกินข้าวด้วย" ผมรู้สึกผิดหวังขึ้นมาทันที เธอนอกใจผม?"...""ยัยซอล กับแจกันอ่ะ หลอกให้ไปกินข้าวกับผู้ชายคนนี้ นิวไม
รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 45.คิดถึง หวานๆ
45ไบรอันต์ผมรอวันนี้มานานมากวันนี้จะได้กลับมาหายัยเด็กดื้อ ยัยปีศาจของผม ผมฟื้นขึ้นมาเมื่อหนึ่งเดือนที่แล้ว ผมไม่คิดว่าตัวเองจะรอดจากวันนั้นมาได้ผมคิดว่าผมคงตายไปแล้ว แต่เมื่อหนึ่งเดือนที่แล้วผมฟื้นขึ้นมาเจอพี่โบ๊ทพี่ชายผมเอง มันเรียนอยู่ที่อังกฤษทำกิจการที่นู้นเลยพี่โบ๊ทมันบอกผมว่าผมหลับไปปีหนึ่งเต็มๆ หลังจากที่หมอบอกว่าผมเป็นเจ้าชายนิทรา มันก็เอาผมมารักษาที่นี่โดยไม่ให้ใครเข้ามาวุ่นวาย เพราะมันไม่อยากให้ใครหวังกับการฟื้นของผมมากนัก อยากให้ทุกคนชินกับการที่ไม่มีผมมันจะเป็นการดีกว่า ใช่ผมก็คิดแบบนั้นนะ ตอนที่ผมฟื้นขึ้นมาผมไม่สามารถที่จะเดินหรือทำอะไรได้เหมือนเดิมตามปกติเพราะไม่ได้ขยับตัวมาหนึ่งปีเต็ม ผมคิดถึงยัยปีศาจนั้นมากถึงมากที่สุด หมอที่รักษาผมก็ดันชื่อนิวอีก มันก็ยิ่งคิดถึงเมียสิครับ ผมตั้งใจทำกายภาพบำบัดให้กลับมาเดินได้เหมือนเดิมให้เร็วที่สุดเพื่อจะได้กลับไปหายัยปีศาจนั้น และผมก็ทำมันสำเร็จเพียงระยะเวลาแค่หนึ่งเดือน หมอบอกว่าผมฟื้นตัวเร็วมาก นี้สินะที่เขาบอกว่าความรักคือยาวิเศษฮ่าฮ่าฮ่าผมกลับไปหาพ่อแม่และเพื่อน ยกเว้นยัยปีศาจ ผมแค่อยากเซอร์ไพรส์และขอเธอแต่งงานเลยทีเดียวเลย
รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 44.พบเจอ/ขอแต่งงาน
44ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัวแต่งหน้านิดหน่อยแล้วรีบลงไปที่นัดหมายกับยัยพวกนั้นทันที เดียวมันทำอย่างที่ขู่จริงๆ ฉันกลับไม่เป็นทำไงหละ ชิ มีเพื่อนเพื่อนก็ทิ้ง มีแฟนแฟนก็ทิ้ง ชีวิติฉันมีอะไรดีบ้างว่ะ"อ่าว ไปไหนกันหมด" ฉันลงมาที่นัดหมายมองไปรอบๆก็ไม่เจอใครสักคน ยัยพวกนั้นนัดฉันมาตรงนี้นี้น่ารึว่าฉันมาเลยเวลาหว่า ฉันยกแขนขึ้นดูน่าฬิกา ก็ไม่เกินนี้"เอ๊ะ!!" ฉันเดินดูรอบๆก็เจอกระดาษแผ่นเล็กกับลูกศร➡'เด็กดื้อ เดินตามลูกศรมา' เด็กดื้อหรอ ใช่ฉันหรอ มีแต่ไบรอันต์ที่ชอบเรียกแบบนี้ ไม่จริงมั้ง ใครเล่นตลกอะไรอยู่เนี่ย ถึงจะคิดแบบนั้นฉันก็เดินตามลูกศรไป ทุกๆลูกศรก็จะมีประโยคคำพูดแปะอยู่➡'คิดถึง' ใครเล่นอะไรเนี่ย ฉันเก็บกระดาษที่แปะกับลูกสร➡'ขอโทษที่ให้รอนาน' ยิ่งอ่านฉันก็ยิ่งคิดว่าต้องเป็นเขาแน่ๆ เขากลับมาหาฉันแล้วจริงๆหรอ อยู่ๆสิ่งที่พี่หมอนิวเล่าให้ฉันฟังก็วิ่งเข้ามาในหัว หรือผู้ชายคนนั้นคือไบรอันต์ ใช่พี่ของไบรอันต์เอาเขาไปรักษาหนิ ทำไมฉันถึงไม่คิดถึงข้อนี้นะ แล้วที่ยัยซอลกับยัยแจกันพาฉันไปซื้อชุด แล้วที่บอกฉันที่ห้องให้ลงมา ใช่มันต้องใช่แน่ๆ➡'คิดถึงพี่มั้ยเด็กดื้อ' ยิ่งเดินมาอ่านประโยคนี้ฉันยิ่งแ
รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 43.มีอะไรที่ทะเล
43ทะเลแสนงามฉันมาถึงที่พักที่ทะเลตั้งแต่เมื่อวานแล้วพร้อมกับยัยซอล แจกัน ยังจำได้มั้ยที่ฉันบอกว่าสองคนนั้นหนีแฟนมาเที่ยว แต่ตอนที่ยัยพวกนั้นไปรับฉันที่คอนโดดันมีผู้ชายสองคนนั่งอยู่ในรถมาด้วย คือ? มันคืออะไร??? ถ้าจะพาแฟนไปแล้วจะเอาฉันมาด้วยเพื่อ!! นี้ไงและฉันก็ต้องโดดเดียวไม่มีคู่เดินออกมาเล่นที่ชายหาดคนเดียวทะเลที่นี่สวยมากน้ำทะเลสีฟ้าใสมองเห็นพื้นทรายขาวละเอียดสะอาดตา ที่นี่ไม่ค่อยมีคนพลุ่งพล่านสักเท่าไหร่เพราะเป็นหาดของพวกคนมีอันจะกินที่สามารถมาพักที่นี่ได้ มีเงินอย่างเดียวไม่ได้นะต้องโง่ด้วย!!ฉันเดินเล่นมาเรื่อยๆมาหยุดอยู่หน้าชิงช้าใต้ต้นไม้ที่ให้ร่มเงา ฉันนั่งลงชิงช้าแกว่งไปมาเบาๆ สายตาทอดมองออกไปท้องทะเลสวย เมื่ออยู่ในความสงบ ที่ไม่มีผู้คนที่รู้จัก ฉันก็มักจะแสดงความอ่นแอออกมาเสมอ"คิดถึงจัง...." ยิ้มบางๆ สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก้มมองเท้าตัวเอง"ถ้าตอนนี้ได้อยู่กับพี่นิวคงมีความสุขมากเลย " ฉันหันไปมองชิงช้าอีกอันที่อยู่ข้างๆกัน ฉันอยากให้เขามานั่งตรงนี้ พูดคุยหยอกล้อกับฉัน แต่มันก็คงเป็นได้แค่ความฝันรึเปล่า"นิวรออยู่ กลับมาหานิวนะ" น้ำตาที่คอยอยู่เป็นเพื่อนฉันยามเหงาไหลเทลงอาบ
รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 42.คิดถึงใจจะขาด
421 ปีผ่านไปหนึ่งปีสำหรับบางคนมันแค่เวลาไม่นานแต่สำหรับฉันตอนนี้มันช่างยาวนานเหลือเกินกว่าจะผ่านไปในแต่ละวันๆ แต่ละชั่วโมง แต่ละนาที แต่ละวินาที มันช่างยาวนานอะไรอย่างนี้ ตอนนี้ฉันเรียนจบแล้วมีงานทำแล้วด้วย ฉันเลือกที่จะเปิดกิจการเกี่ยวกับเพชรพลอยที่เมืองไทย จะเรียกว่าฉันมาเปิดสาขาที่ไทยก็ว่าได้แม่กับพ่อก็ดีใจที่ฉันรู้จักทำงานและสืบทอดกิจการถึงจะเริ่มต้นด้วยการเปิดสาขาที่ไทยก็เถอะมีบางคนถามฉันว่า ทำไมไม่กลับไปหาพ่อแม่ทั้งที่เรียนจบแล้ว อยู่นี้ก็ไม่มีใคร ฉันก็อยากกลับไปนะแต่ฉันทิ้งบ้านหลังนี้ไม่ได้ ถึงฉันจะมาอยู่เวลาไม่นานแต่มันกลับผูกพันธ์ มีเรื่องราวต่างๆมากมายที่ฉันไม่อยากลืมมัน ฉันจดจำทุกเหตุการณ์ภาพทุกภาพมุมทุกมุมในห้องนี้ไว้ในความทรงจำฉันมักจะไปทีที่หนึ่งหลบหลีกจากโลกภายนอกที่โหดร้ายได้ ฉันขับรถออกชานเมืองมาเรื่อยๆจนถึงแปลงกุหลาบมากมายหลายสี ฉันเลี้ยวรถเข้าจอด หอบช่อดอกไม้สีขาวเดินลงจากรถ เดินตรงไปที่สุสานเอามือปัดฝุ่นที่ติดเพียงเล็กน้อยออก ที่นี่มีคนดูแลอย่างดีเลยล่ะ ฉันนั่งลงกับพื้นวางช่อกุหลาบลง"เป็นไงบ้างคะ สบายดีใช่มั้ย อยู่นี้คงไม่เหงาเท่าหนูหรอกใช่มั้ยคะย่า ย่าอยู่ได
รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 41.เด็กดื้ออย่าร้อง
41"อิ่มจัง" ฉันวางช้อนลงแล้วลูบท้องตัวเองปอยๆ"ไม่อิ่มก็ไม่รู้จะว่าไงแล้วเด็กดื้อ" ไบรอันต์ยกมือขึ้นมาลูบหัวให็แล้วยิ้มเอ็นดูหลังจากที่กินอิ่มแล้วไบรอันต์ก็เรียกพนักงานมาเช็คบิล"ป่ะไปเดินเล่นกันดีกว่า " ฉันดึงมือคนตัวโตให้ลุกขึ้นไปเดินเล่นสะพานที่เขาบอกว่าจะพาไป(ได้ยินข่าวว่าเธออ้อน)อ่าวไม่ใช่หรอ(ตลก!) ฉันใช่มั้ยที่อ้อนจะไปเองฮ่าฮ่าฮ่า ฉันกับไบรอันต์เดินกอดคอกันมาที่สะพานไม้ที่มีไฟติดตลอดทางอย่างสวยงาม ลมพัดเอื่อยๆอากาศเย็นสดชื่นที่สุด"ที่นี่สวยจัง" ฉันปล่อยแขนไบรอันต์วิ่งกางแขนไปกลางสะพานรับลมเย็นๆ อากาศสดชื่นๆ"เดียวรอพี่ด้วย" เสียงไบรอันต์ที่วิ่งตามหลังฉันมา"ฮ่าฮ่าฮ่าแน่จริงก็ตามมาให้ทันสิ" ฉันวิ่งหนีไบรอันต์ออกมาไกลกวักมือเรียก"อย่าหนีนะเด็กดื้อ" เขาพยายามวิ่งมาหาฉันแต่ใครจะยอมให้จับได้ล่ะฮ่าฮ่าฮ่า วันนี้มันช่างเป็นอะไรที่มีความสุขที่สุด^^"มาดิเร็วๆเลยฮ่าฮ่าฮ่า" "นิวมันอันตราย กลับมาก่อน!" ฉันหันหลังกลับไปมองไบรอันต์ที่เริ่มเรียกเสียงดุ"อ่ะ ขอโทษคะ " ฉันก้มหัวลงขอโทษบุคลที่ฉันเดินชนเมื่อกี้"มีความสุขกันจริงเลยนะ" เสียงนี้! ฉันเงยหน้าขึ้นมองทันทีที่ได้ยินเสียงนั้นแล้วต้อ
รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 40.NC++++ยาว
40"ค่อยๆนั่งลง" ไบรอันต์ประคองสะโพกฉันให้นั่งลงทับแกนกายที่ตั้งผงาด"อ่ะ ซี๊ดดดด" ฉันจับบ่าไบรอันต์ไว้สองข้างแล้วค่อยๆนั่งลงช้าๆอย่างที่เขาบอกพรึบ!"อ่าาาา""ซี๊ดดด"ไบรอันต์แหงนหน้าขึ้นคำรามระบายอารมณ์เสียวเช่นฉันที่ซี๊ดปากกอดคอไบรอันต์แน่นเมื่อแกนกายเขาถูกน้องน้อยฉันกินเข้าไปจนหมดตับ ตับเมื่อทุกอย่างเข้าที่ไบรอันต์ก็เป็นคนกระแทกสะโพกขึ้นอัดใส่ฉันที่กำลังดูดคอเขา"อื้ออ อ่ะ อ่ะ" ฉันครางร้องท้วง"ขยับเอง" ไบรอันต์สั่งแล้วปล่อยมือออกจากสะโพกให้ฉันเป็นคนคุมเกมส์เองตับ! ตับ! ตับ!"อ
รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 39.เลขาคนใหม่เป็นเหตุ หึง!!NC++++
39ก๊อก ก๊อก"กาแฟครับท่านประธาน" คุณศรเดินเข้ามาพร้อมกับแก้วกาแฟ บริการเจ้านาย"อืม ขอบใจ" ตอบรับทั้งที่ไม่เงยหน้าขึ้นจากเอกสาร"คุณนินิวจะรับอะไรมั้ยครับ" คุณเลขาวางแก้วกาแฟให้เจ้านายแล้วหันมาถามฉันที่นั่งอยู่บนโซฟา"ไม่เป็นไรคะ เรียกนิวเฉยๆก็ได้ ขอบคุณนะคะคุณศร" ฉันบอกคุณศรก็อายุเราน่าจะห่างกันเยอะพอควรได้ แต่เขายังดูหล่อสมาร์ทอยู่เลย"ครับ งั้นเรียกผมว่าพี่ศรนะครับ" พี่ศรยิ้มให้ฉันอย่างเป็นมิตร"คะ พี่ศร""นิว!" หลังจากที่พี่ศรออกจากห้องไปเสียงทรงอำนาจก็ร้องเรียก ฉันหันไปตามเสียงก็เห็นคนหน้ายักษ์นั่งมองอยู่ ฉันลืมอะไรไปใช่มั้ยเห็นลางไม่มีเลยฉัน"มานี้" ไบรอันต์เรียกเสียง
รักของยัยเด็กดื้อกับนายขี้งอน 38.ง้ออีกนิดไม่ได้หรอ
38"อะไร" ไอ้จอหยิ่งมองหน้าตอบเสียงเรียบ"ง้ออีกนิดไม่ได้หรอ" ฉันมองตาแป๋ว"พี่ง้อแล้ว เราชอบงอแง" ไบรอันต์ยกมือขึ้นลูบหัวฉัน เกลี่ยปอยผมที่ปรกหน้าออกให้เบาๆพลางพูด"ก็ตัวเองไม่สนใจเค้าอะ" อารมณ์มันค้างหน้างอก็มา"สนใจอยู่นี้ไงครับ ไม่สนจะเข้ามาง้อมั้ยถามจริง" "ก็ได้ จุ๊บปากหน่อย" ฉันยื่นหน้าเข้าไปใกล้ให้ไบรอันต์ผงกหัวขึ้นมาจุ๊บจุ๊บบ"คนอะไรขี้อ้อนจัง หึ" ไบรอัรต์ดึงฉันขึ้นมากอด เอาหน้าผากชนกับหน้าผากฉันแล้วพูด"คริ คริ " หัวเราะะได้ใจ เขาน่ารัก แต่ฉันไม่บอกหรอกเขาจะหลงตัวเอง"ทำไมชอบดูทีวีข้างนอกอะ ในห้องก็มี" ฉันอดสงสัยไม่ได้ ก็จริงฉันไม่เคยเห็นเขาเปิดทีวีในห้องนอนเลยทั้งที่มันก็มี"ถ้าดูในห้องจะให้ดูบอลต่อหรอ" เขาตอบไม่ตรงคำถามอะ ฉันมองหน้าคนเจ้าเล่ห์ที่อยากดูบอลต่อ"อืมมมม... ก็ได้แต่ต้องสนใจเค้านะ" ฉันแกล้งคิดนานดูปฏิกิริยาของคนอยากดูบอลที่ลุ้นจนตัวโกง พอได้ยินคำตอบเขาก็ยิ้มแป้นดีใจสุดๆ"ครับ...น่ารักที่สูดดดด" ไบรอันต์บีบแก้มฉันสองข้างอย่าหมั่นเขี้ยว แล้วรีบเอือมมือไปหยิบรีโมทมาเปิดดูบอลต่อทันที"ไหนบอกว่าอีกครึ่งชั่วโมงจบไง นี้มันเลยมาแล้วนะ" ฉันเหลียวมองนาฬิกาแล้วถาม"คู่ก่อ
