Se connecterShare
บทที่ 9.2 ลูกศิษย์คนใหม่
Dernière mise à jour:
2024-11-27 01:41:12
Related chapter
ระบบห้ามฆ่าตัวตายบังคับให้เป็นอาจารย์ของตัวร้าย บทที่ 10.1 อยู่เฉยๆ ความตายก็วิ่งเข้าหา
บทที่ 10.1 อยู่เฉยๆ ความตายก็วิ่งเข้าหาเมื่อแปดปีก่อนบางสิ่งบางอย่างได้สร้างลัทธิฆ่าตัวตายขึ้นมา สิ่งนั้นได้ทิ้งตะกอนบางอย่างให้ฟางเซียนรู้สึกสงสัยว่ามันอาจจะเป็นระบบเช่นเดียวกับระบบฆ่าตัวตาย แต่ฟางเซียนไม่คิดจะสนใจและปล่อยผ่านจนกระทั่งเทพสายฟ้า ชูฮวา ได้กล่าวประโยคที่คล้ายกับปีศาจงูกินคนได้กล่าวไว้นางสงสัยว่าพวกเขาอาจจะเกี่ยวข้องกัน แต่เมื่อถามระบบที่น่าจะรู้เรื่องมากที่สุดมันกลับหายไปหลายวันจนกระทั่งฟางเซียนลืมที่จะถามมันอีกและหมดความสนใจไป กว่าจะรื้นฟื้นความสงสัยนั้นได้ก็ผ่านมาแปดปีแล้วคนที่น่าจะเป็นเทพสายฟ้ามาทำให้นางรู้สึกสะกิดใจสงสัยเดินหายไปแล้ว นางจึงบีบคั้นให้ระบบเอ่ยเล่าจนมันยอมพูดออกในที่สุด[สิ่งที่อยู่กับปีศาจงูกินคนเมื่อแปดปีก่อนคือระบบห้ามฆ่าตัวตายที่ได้ร่วงหล่นสู่ความมืดครับ] ระบบบอกสิ่งที่ฟางเซียนสงสัยมากที่สุดขึ้นมาก่อน [เมื่อแปดปีก่อนผมสงสัยสิ่งที่เทพสายฟ้าและปีศาจงูกินคนพูดจึงได้ไปสอบถามผู้สร้าง ผมจึงได้รู้ว่าสิ่งนั้นคือระบบเช่นเดียวกับผม แต่มันเป็นระบบห้ามฆ่าตัวตายที่ปฏิเสธที่จะทำงานห้ามคนอื่นไม่ให้ฆ่าตัวตายและเปลี่ยนตนเองให้กลายเป็นระบบนำทางสู่ความตายแทน มั่นใ
Dernière mise à jour : 2024-11-27ระบบห้ามฆ่าตัวตายบังคับให้เป็นอาจารย์ของตัวร้าย บทที่ 10.2 อยู่เฉยๆ ความตายก็วิ่งเข้าหา
บทที่ 10.2 อยู่เฉยๆ ความตายก็วิ่งเข้าหาฟางเซียนต้องการความตาย แต่นางจะไม่ลากคนอื่นมาตายด้วยเด็ดขาด โดยเฉพาะลูกศิษย์ของนาง ถึงแม้ว่านางจะรับดูแลพวกเขาเพราะว่าระบบยัดเยียดให้กับนางก็ตาม แต่ตราบใดที่นางยังไม่ตาย นางจะยอมปล่อยให้พวกเขาตายเด็ดขาด “พวกเจ้าต้องรีบออกไปจากที่นี่และอย่าได้กลับมาอีก” ฟางเซียนออกคำสั่ง “ไม่!” ลู่เหลียนปฏิเสธทันทีเพราะเขารู้สึกว่ามันมีบางอย่างไม่ชอบมาพากลตั้งแต่ฟางเซียนมีพฤติกรรมคุยคนเดียวแล้ว ยิ่งเขาได้เห็นสีหน้ายินดีปนตื่นเต้นของฟางเซียนเขาก็รู้ได้ทันทีว่าฟางเซียนกำลังคิดเรื่องที่ไม่น่าอภิรมย์อย่างแน่นอน เขาไม่ยอมให้ฟางเซียนได้ทำตามใจแน่! ไวเท่าความคิด ลู่เหลียนเดินเข้าไปประชิดตัวฟางเซียนและคว้าต้นแขนของนางไว้อย่างไม่เกรงใจเพื่อไม่ให้นางมีโอกาสวิ่งหนีหายไป ฟางเซียนอ้าปากเตรียมบ่นลู่เหลียน ทว่าทันใดนั้นเองบางอย่างก็ได้พุ่งผ่านหมอกหนาเข้ามาหาพวกนางด้วยความเร็ว ฟางเซียนรีบผลักลู่เหลียนออกไปและชักกระบี่เสอโหย่วตู๋ออกมาปัดป้องกระบี่ปริศนาอย่างรวดเร็ว “ท่านอาจารย์!” ลู่เหลียนร้องเรียกฟางเซียนด้วยความกังวล เขาตั้งใจจะวิ่งกลับไปหาฟางเซียนแต่ซงเลี่ยงจินคว้าไหล
Dernière mise à jour : 2024-11-27ระบบห้ามฆ่าตัวตายบังคับให้เป็นอาจารย์ของตัวร้าย บทที่ 11.1 ไปเที่ยวปรโลก
บทที่ 11.1 ไปเที่ยวปรโลกประตูปรโลกจะถูกเปิดออกเพื่อกำจัดมารร้าย เหล่าเทพจึงส่งสัญญาณเตือนเหล่ามนุษย์ไม่ให้เข้าใกล้ประตูปรโลกมากเกินไป ไม่เช่นนั้นร่างกายและวิญญาณจะถูกปรโลกกลืนกิน เมื่อชาวบ้านธรรมดาทราบเช่นนั้น พวกเขาก็พากันหวาดกลัวคำเตือนและพร้อมใจกันอพยพไปอยู่ที่อื่นชั่วคราวความตื่นตระหนกที่เกิดขึ้นในหมู่ชาวบ้านทำให้ข่าวเกี่ยวกับการเปิดประตูปรโลกแพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว ใช้เวลาเพียงชั่วข้ามคืนข่าวลือก็ถูกส่งไปถึงเมืองเหยียน ชาวบ้านต่างก็เล่าลือกันอย่างสนุกปากว่ามารร้ายตนนั้นร้ายกาจมากเพียงใด แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้นก็ตาม เพราะร้ายกาจเกินคำบรรยายจึงต้องทำลายให้สิ้นซาก... ทุกคนต่างก็พูดกันเช่นนั้น ไม่มีใครรู้ความจริงเลยว่ามารร้ายตนนั้นเป็นคนเช่นไรกันแน่ มีเพียงลู่เหลียนเท่านั้นที่รู้ดีว่ามารร้ายในข่าวลือเป็นคนเช่นไร แต่ยามเมื่อลู่เหลียนได้ทราบข่าว เขาได้แต่คิดและหวังว่ามารร้ายตนนั้นจะไม่ใช่อาจารย์ของเขา เขาไม่อยากยอมรับความจริงว่าฟางเซียนกำลังจะถูกสังหาร ถูกทำลายทั้งร่างกายและวิญญาณนางก็แค่คนอยากตายคนหนึ่งเท่านั้น มารร้ายในข่าวลือนั่นจะต้องไม่ใช่นางลู่เหลียนมีอาการ
Dernière mise à jour : 2024-11-28ระบบห้ามฆ่าตัวตายบังคับให้เป็นอาจารย์ของตัวร้าย บทที่ 11.2 ไปเที่ยวปรโลก
บทที่ 11.2 ไปเที่ยวปรโลกณ หุบเขาสิ้นสุด หุบเขาอันห่างไกลผู้คนแห่งนี้ได้ชื่อว่าหุบเขาสิ้นสุดเพราะว่าประตูทางเข้าปรโลกอันแสนอันตรายตั้งอยู่ในที่แห่งนี้นั่นเอง ปรโลกเป็นสถานที่อันตรายเพราะว่ามันจะทำลายทุกสิ่งที่มันสัมผัส ไม่ว่าจะเป็นพืช มนุษย์ ปีศาจ เทพ สัตว์อสูร หรือแม้แต่วิญญาณคนตายก็ไม่อาจรอดพ้นไปได้ หุบเขาสิ้นสุดจึงกลายเป็นสถานที่ที่แห้งแล้งไร้สิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่และหลงเหลือไว้เพียงโขดหินและทะเลทรายกว้างใหญ่ แต่อย่างไรก็ตามแม้จะมีอันตรายผู้คนก็ยังคงแวะเวียนเข้าไปสำรวจหุบเขาสิ้นสุดไม่ขาดสาย โดยเฉพาะพรรคมาร ข่งเชวีย ที่มักเข้าไปสำรวจบ่อยๆ พวกเขาถึงกับมีฐานทัพตั้งอยู่ติดกับหุบเขาสิ้นสุดด้วยซ้ำ และเมื่อพรรคมารที่ชั่วร้ายที่สุดแห่งยุคมักมาป้วนเปี้ยนในสถานที่อันตรายเช่นนี้บ่อยผิดปกติเหล่าสำนักเซียนจึงเกิดความสงสัย ผู้บำเพ็ญเพียรสายเซียนจำนวนไม่น้อยจึงมักจะเข้ามาสำรวจหุบเขาสิ้นสุดบ่อยไม่แพ้ผู้บำเพ็ญเพียรสายมารกันเลยทีเดียว ความอยากรู้อยากเห็นของผู้คนได้ทำให้หุบเขาสิ้นสุดไม่มีความสงบสุขอีกเลยในช่วงสามร้อยปีที่ผ่านมา จนกระทั่งมีค่ำคืนหนึ่งในหุบเขาสิ้นสุดที่ปราศจากผู้คนมาวุ่นวาย เมื่อไ
Dernière mise à jour : 2024-11-29ระบบห้ามฆ่าตัวตายบังคับให้เป็นอาจารย์ของตัวร้าย บทที่ 12.1 ลูกศิษย์คนใหม่สมองเติบโตไม่ครบส่วนนัก
บทที่ 12.1 ลูกศิษย์คนใหม่สมองเติบโตไม่ครบส่วนนัก สามวันผ่านไปหลังจากที่ฟางเซียนออกมาจากปรโลก [พยายามเข้าครับคุณฟางเซียน! เดินอีก 100 ก้าวคุณก็จะถึงประตูเมืองหลวงของแคว้นฉินแล้ว! และหลังจากนั้นคุณจะได้รับรับแต้มลบ 1000 แต้มเชียวนะ] เสียงให้กำลังใจของระบบไม่ได้ทำให้ฟางเซียนมีกำลังใจเลยสักนิด กลับกันมันทำให้ฟางเซียนเข่นเขี้ยวด้วยความโกรธแค้น มันไม่น่ายินดีเลยสักนิดที่ระบบไม่คิดจะหวงแต้มลบอีกต่อไป ก็ดูแต้มโชคของนางตอนนี้สิ! มันปาขึ้นไปสิบล้านกว่าแต้มแล้ว! มันเกือบจะแตะยี่สิบล้านด้วยซ้ำ นางจะต้องใช้เวลานานอีกเท่าไหร่กันกว่าจะลบแต้มโชคได้ทั้งหมด! คราวก่อนกว่านางจะลบแต้มโชคดีหนึ่งล้านแต้มได้สำเร็จ นางถึงกับต้องใช้เวลาตั้งแปดปี แล้วคราวนี้นางจะต้องใช้เวลานานเท่าไหร่!? แค่คิดก็สิ้นหวังแล้ว! [พยายามเข้านะครับคุณฟางเซียน! อีกไม่กี่ก้าวคุณก็จะถึงประตูเมืองแล้ว!] ระบบพูดเพื่อกระตุ้นให้ฟางเซียนเดินต่อไป เพราะตั้งแต่ฟางเซียนออกมาจากปรโลกนางก็ไม่มีความกระตือรือร้นใดๆ เลยนอกเหนือจากการอาบน้ำล้างตัว ระบบก็เลยต้องเอาแต้มลบมาล่อเพื่อให้ฟางเซียนมีกำลังใจในการเดินทางมาทำภารกิจรับลูกศิษย์คนใหม่ ซึ่
Dernière mise à jour : 2024-11-30ระบบห้ามฆ่าตัวตายบังคับให้เป็นอาจารย์ของตัวร้าย บทที่ 12.2 ลูกศิษย์คนใหม่สมองเติบโตไม่ครบส่วนนัก
บทที่ 12.2 ลูกศิษย์คนใหม่สมองเติบโตไม่ครบส่วนนัก การเริ่มต้นบำเพ็ญเพียรจะต้องเริ่มจากการเปิดเส้นลมปราณเพื่อให้ร่างกายสามารถดูดซับพลังปราณเข้าสู่ร่างกายได้ ถึงแม้ว่าฟางเซียนจะไม่เคยทำมาก่อนแต่นางก็สามารถเปิดเส้นลมปราณของจินชิงจูได้อย่างไม่มีปัญหา แต่ปัญหามันอยู่ต่อจากนั้น “ทำสมาธิเพื่อสัมผัสพลังปราณรอบตัวของเจ้า จากนั้นก็ดูดซับเข้าสู่ร่างกาย” ฟางเซียนเน้นเสียงทีละคำเพื่อให้ลูกศิษย์หน้าเอ๋อได้ยินชัดเจนทุกคำ “เอ่อ...ข้าไม่เข้าใจเลยท่านอาจารย์ ช่วยอธิบายอีกสักนิด...ได้หรือไม่?” กล่าวด้วยท่าทีเกรงอกเกรงใจ แต่เขาได้ขอให้นางอธิบายเรื่องเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่ามาสิบกว่ารอบแล้ว! ฟางเซียนรู้สึกคิดถึงลูกศิษย์แสนฉลาดอย่างลู่เหลียนขึ้นมาทันที “ข้าจะอธิบายเป็นครั้งสุดท้าย...” ฟางเซียนกล่าวอย่างใจเย็นขณะเดินเข้าไปใกล้จินชิงจูอีกเล็กน้อย จากนั้นนางก็จะ...กระแทกฝ่ามือที่เต็มไปด้วยพลังปราณลงที่กลางท้องของจินชิงจูอย่างแรง จินชิงจูแทบจะสลบกลางอากาศเพราะความจุกเลยทีเดียว “เมื่อครู่ข้าสาธิตวิธีการเดินพลังปราณให้แล้ว เจ้าจะต้องจำสัมผัสนั่นไว้ให้ดี จะได้รู้ว่าความรู้สึกตอนพลังปราณไหลไปทั่วร่างกายมันเป็นเช่นไร
Dernière mise à jour : 2024-12-02ระบบห้ามฆ่าตัวตายบังคับให้เป็นอาจารย์ของตัวร้าย บทที่ 13.1 พบกันอีกครั้งลูกศิษย์ก็จู่โจมอาจารย์
บทที่ 13.1 พบกันอีกครั้งลูกศิษย์ก็จู่โจมอาจารย์ [นกยูงเป็นสัญลักษณ์ของความสวยงาม อวดโฉม อลังการ ความรัก ความสุข ความโชคดี และความเจริญในด้านการเงิน เพราะงั้นบ้านของลู่เหลียนจึงออกมาเป็นรูปแบบนี้นั่นเอง] ระบบอธิบายด้วยน้ำเสียงอลังการและจุดพลุเสริม “ไม่ ไม่ สิ่งที่ฉันต้องการรู้ก็คือทำไมลู่เหลียนถึงมีปราสาท!” ฟางเซียนชี้นิ้วไปที่ปราสาทที่กำลังส่องแสงประกายราวกับดวงอาทิตย์ดวงที่สองของโลก นางไม่ได้คิดไว้ก่อนว่าลู่เหลียนจะร่ำรวยเช่นนี้จึงไม่ค่อยอยากจะเชื่อนัก แต่เมื่อเห็นป้ายชื่อของปราสาทว่า ไป๋ข่งเชวีย ซึ่งมีความหมายว่า นกยูงขาว นางก็คงต้องเชื่อแล้วละว่ามันคือปราสาทของลู่เหลียน [ตัวร้ายสูงสุดย่อมไม่มีความธรรมดา เขาต้องร่ำรวย โดดเด่น หน้าตาดี ชั่วร้าย และมากความสามารถ และที่สำคัญคือเขาต้องมีผู้ติดตามจำนวนมาก! เพื่อสร้างกลุ่มผู้ติดตามลู่เหลียนจึงได้ก่อตั้งพรรคมารนามว่าข่งเชวียขึ้นมาเมื่อ 280 ปีก่อนหรือก็คือหลังจากที่คุณร่วงลงไปในปรโลกประมาณยี่สิบปี ตอนนั้นอายุของลู่เหลียนยังถือว่ายังน้อยการก่อตั้งพรรคมารในตอนแรกจึงค่อนข้างมีปัญหา แต่ตอนนี้พรรคมารข่งเชวียมั่นคงแล้วและยิ่งใหญ่มากจนไม่มีใครส
Dernière mise à jour : 2024-12-02ระบบห้ามฆ่าตัวตายบังคับให้เป็นอาจารย์ของตัวร้าย บทที่ 13.2 พบกันอีกครั้งลูกศิษย์ก็จู่โจมอาจารย์
บทที่ 13.2 พบกันอีกครั้งลูกศิษย์ก็จู่โจมอาจารย์ น้ำอุ่นผสมกับน้ำสมุนไพรช่วยบำรุงผิวพร้อมกับผงหอมจากดอกไม้และเพื่อเพิ่มความสวยงามจึงต้องโรยกลีบดอกไม้ลงไปด้วย นี่แหละคืออ่างอาบน้ำที่ดีที่สุด! ฟางเซียนเอนตัวพิงขอบถังอาบน้ำด้วยท่าทีผ่อนคลาย มันก็เป็นเวลานานแล้วที่นางไม่ได้แช่น้ำแบบนี้ เมื่อมีโอกาสเช่นนี้นางก็ขอผ่อนคลายสักหน่อยแล้วกัน “ท่านอาจารย์อยากให้ข้าช่วยขัดหลังหรือไม่ขอรับ?” ฟางเซียนชะงักเมื่อได้ยินเสียงของลู่เหลียนอยู่หน้าประตูห้องอาบน้ำ นางจำได้ว่าก่อนจะเริ่มอาบน้ำนางได้สั่งให้เขาออกไปห่างๆ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ยอมทำตามคำสั่งของนางเลย นางถอนหายใจอย่างเหน็ดเหนื่อย ตั้งแต่ได้พบกันอีกครั้งลู่เหลียนไม่ยอมละสายตาไปจากนางเลย มันชวนให้รู้สึกอึดอัดมาก เพื่อหนีความอึดอัดนางก็เลยมาอาบน้ำนี่ล่ะ แต่ตอนแรกลู่เหลียนก็ทำท่าเหมือนจะอยู่ในห้องอาบน้ำกับนาง ถ้านางไม่เอ่ยปากไล่เขาคงยืนดูนางอาบน้ำตั้งแต่ต้นจนจบ “ข้าบอกเจ้าแล้วว่าไปให้ไกลจากห้องอาบน้ำ ถ้ายังขัดคำสั่งอีกก็อย่าหาว่าข้าไม่เตือน” ฟางเซียนสั่งเสียงดุดัน ลู่เหลียนเงียบไปสักพักก่อนที่นางจะรู้สึกว่าเขาเดินห่างออกไป พอเขาไปไกลแล้วฟางเซีย
Dernière mise à jour : 2024-12-03
Latest chapter
ระบบห้ามฆ่าตัวตายบังคับให้เป็นอาจารย์ของตัวร้าย ตอนพิเศษสั้น
ตอนพิเศษ ลู่เหลียนกับความฝัน ลู่เหลียนเฝ้ารอ เฝ้ารอมาหลายปี ณ ทางเข้าปรโลก แต่แล้วเขาก็ไม่พบสิ่งที่เฝ้ารอมาตลอดหลายปี หลายคนบอกให้เขาตัดใจ แต่เขาก็ไม่สามารถทำได้ เขาไม่สามารถที่จะลืมฟางเซียนไปได้ เขาจึงตัดสินใจฝึกฝนตัวเองอย่างบ้าคลั่ง มันเป็นทางเดียวที่จะทำให้เขาลืมเวลาได้รู้สึกตัวอีกทีเวลาก็ผ่านไปยี่สิบปีแล้ว เขาเติบโตเต็มวัยแล้วและมีความแข็งแกร่งมากขึ้น เขาจึงสร้างพรรคมารขึ้นมาเพื่อเผยแพร่วิชามารที่ฟางเซียนเคยบอกในทำก่อนจะร่วงหล่นลงไปที่ปรโลก แต่ลู่เหลียนไม่ได้สนใจพรรคมารที่ตัวเองก่อตั้งขึ้นมามากนัก ส่วนมากเขาจะยกให้ซงเลี่ยงจินจัดการทุกอย่างแบบไม่สนใจไยดีระหว่างที่ซงเลี่ยงจินต้องหัวหมุนกับงานเขาก็จะไปอาละวาด ใช่แล้ว เขาอาละวาดกับเผ่าเทพที่ลงมาที่พิภพมนุษย์ เขาเกลียดเผ่าเทพมากจึงตามสังหารเผ่าเทพที่ลงมาที่พิภพมนุษย์ทั้งหมด นั่นจึงทำให้เขากลายเป็นศัตรูกับเผ่าเทพ แต่ลู่เหลียนก็หาสนใจไม่เขาอาละวาดต่อไปจนมีแข็งแกร่ง
ระบบห้ามฆ่าตัวตายบังคับให้เป็นอาจารย์ของตัวร้าย ตอนพิเศษ นิทานเจ้าหญิง
ตอนพิเศษ นิทานเจ้าหญิง***เนื่องมาจากว่ามีคนถามเกี่ยวกับเหตุผลที่ว่าทำไมฟางเซียนในชาติก่อนฆ่าตัวตาย ตอนพิเศษสั้นๆ ฉบับนิทานจึงถือกำเนิดกาลครั้งหนึ่ง ณ โลกสีเทา ภูตหนุ่มได้พบกับเจ้าหญิงผู้สิ้นหวังที่ไม่ต้องการมีชีวิตอยู่ เขาได้พาเธอออกมาจากโลกสีเทาไปยังโลกใบใหม่โลกใบใหม่สวยงามแต่ทว่ามันกลับกำลังล่มสลายและกลายเป็นเหมือนโลกสีเทาที่เธอจากมา ภูตตนนั้นจึงขอให้เธอช่วยเหลือโลกใบนี้เจ้าหญิงผู้สิ้นหวังที่ไม่ต้องการมีชีวิตอยู่ราวกับได้พบเหตุผลในการมีชีวิตอยู่ต่อไปของเธอ เธอจึงยอมตอบรับคำขอของภูตตนนั้นอย่างง่ายดายเจ้าหญิงช่วยเหลือผู้คนและโลกใบใหม่นี้ด้วยความรู้สึกมีความสุขจากใจจริง นั่นเพราะว่าเธอรู้สึกว่าตัวเธอนั้นมีประโยชน์ ผู้ที่มีประโยชน์เท่านั้นถึงจะได้รับการยอมรับ เธอเชื่อมั่นอย่างสุดใจนั่นทำให้เธอมีความสุขมากที่ตนเองมีประโยชน์ต่อทุกคนและได้รับการยอมรับเจ้าหญิงทุ่มเททุกอย่างเพื่อช่วยเหลือ
ระบบห้ามฆ่าตัวตายบังคับให้เป็นอาจารย์ของตัวร้าย บทส่งท้าย
บทส่งท้ายหลังจากหนังสือสัญญายุติสงครามระหว่างผู้บำเพ็ญเพียรสายมารและผู้บำเพ็ญเพียรสายเซียนถูกเขียนขึ้นมาอย่างสมบูรณ์ปัญหาระหว่างผู้บำเพ็ญเพียรบนพิภพมนุษย์ก็ลดน้อยลงและเมื่อทุกอย่างเข้าสู่สภาวะสงบลู่เหลียนก็ไม่ลังเลที่จะจัดงานแต่งงานของเขากับฟางเซียนขึ้นมาลู่เหลียนได้จัดงานแต่งงานอย่างใหญ่โตแต่ไม่มากพิธีเพราะหลังจากคำนับฟ้าดินแล้วลู่เหลียนก็ลากฟางเซียนเข้าห้องหอทันทีโดยไม่คิดจะส่งแขกก่อน ฟางเซียนไม่มีแม้แต่โอกาสจะได้ร่วมงานเลี้ยงด้วยซ้ำ“ข้าเพียงแค่อยากให้คนพวกนั้นรู้ว่าท่านคือภรรยาของข้าเท่านั้น ไม่มีความจำเป็นเลยที่ท่านจะต้องเปิดเผยความงามของท่านให้คนพวกนั้นเห็น” ลู่เหลียนว่ามาอย่างนั้น“เจ้าไม่คิดจะให้ข้าออกไปพบปะผู้คนหรืออย่างไร” แม้ว่าฟางเซียนจะบ่นไปอย่างนั้น แต่สุดท้ายนางก็ชอบนอนเล่นอยู่ในห้องมากกว่าออกไปข้างนอกอยู่ดี เพราะในช่วงที่นางอยากฆ่าตัวตาย นางมักจะหมกตัวอยู่ในบ้านจนมันก
ระบบห้ามฆ่าตัวตายบังคับให้เป็นอาจารย์ของตัวร้าย บทที่ 21 ค่ำคืนแรกอันร้อนแรง
บทที่ 21 ค่ำคืนแรกอันร้อนแรง หนึ่งเดือนผ่านไป หลังจากต้นไม้แห่งหายนะถูกโค่นล้ม กองทัพปีศาจก็กลับพิภพปีศาจ กองทัพเทพก็กลับพิภพเทพ กองทัพเทพที่มาพิภพมนุษย์เพื่อต่อสู้กับพรรคมารข่งเชวียก็กลับไปเช่นกัน ส่วนพรรคมารข่งเชวียและสำนักเซียนทั้งหลายบนพิภพมนุษย์ก็สงบศึกกันชั่วคราวเพราะสูญเสียกำลังรบไปมากจากการโจมตีของต้นไม้แห่งหายนะ ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงทำสงครามเย็นใส่กัน เพื่อไม่ให้มีการสูญเสียมากกว่านี้จ้าวหลงเทียนจึงไปพบทั้งสองฝ่ายเพื่อเจรจาสงบศึกและเสนอให้ทั้งสองฝ่ายทำสัญญาปรองดองกัน เนื่องจากว่าผู้นำฝ่ายเซียนอย่างฮุ่ยหวงตายไปแล้วฝ่ายเซียนจึงยอมสงบศึกแต่โดยดี แต่ลู่เหลียนกลับไม่ยอมสงบศึกโดยง่าย เขาให้เหตุผลว่าฝ่ายมารเป็นฝ่ายเสียหาย ฝ่ายเซียนที่เป็นฝ่ายเริ่มสงครามจะต้องจ่ายค่าเสียหายให้ฝ่ายมารก่อนเขาจึงจะยอมสงบศึกแต่โดยดี จ้าวหลงเทียนพยายามเป็นตัวกลางเจรจากับลู่เหลียนและฝ่ายเซียนอยู่นานจนกระทั่งฝ่ายเซียนยอมชดใช้ค่าเสียหายด้วยเงินทอง ทรัพยากรทางธรรมชาติหรือก็คือดินแดน และสัญญาการซื้อขายสินค้าด้วยเพราะการปิดเขตแดนของพรรคข่งเชวียทำให้ชาวบ้านขาดแคลนอะไรหลายอย่าง การติดต่อซื้อขายสินค้าจากนอกด
ระบบห้ามฆ่าตัวตายบังคับให้เป็นอาจารย์ของตัวร้าย บทที่ 20.2 ระบบใหม่น่ารำคาญกว่านายอีก
บทที่ 20.2 ระบบใหม่น่ารำคาญกว่านายอีกระบบนำทางสู่ความตายทราบดีว่าถ้าหากมันปะทะกับลู่เหลียนและหมิงหยู มันจะกลายเป็นฝ่ายเสียเปรียบเพราะมันจะสูญเสียพลังวิญญาณมากเกินไป ถ้าหากมีพลังวิญญาณน้อยเกินไปแกนวิญญาณก็จะได้รับความเสียหายได้ง่ายมากขึ้น มันจึงควรประหยัดพลังวิญญาณให้ได้มากที่สุดและเพื่อการนั้นมันจึงทำให้ฮุ่ยหวงหลุดออกจากผนึกน้ำแข็งของฟางเซียนและสิงร่างของฮุ่ยหวงเพื่อดึงพลังของฮุ่ยหวงมาใช้แทนพลังวิญญาณที่กำลังร่อยหรอของตัวเองและเพื่อลดผลกระทบจากการโจมตีด้วย ถ้าหากมันถูกโจมตี ฮุ่ยหวงจะได้รับผลกระทบจากการโจมตีเป็นส่วนมากเมื่อเป็นเช่นนั้นการจัดการกับระบบนำทางสู่ความตายก็คงจะยากมากขึ้น แต่ลู่เหลียนและหมิงหยูก็ไม่หวั่นและร่วมมือกันโจมตีระบบนำทางสู่ความตายไม่ยั้งมือ มันไม่เหลือช่องว่างให้ฟางเซียนเข้าไปโจมตีเลย ฟางเซียนจึงได้แต่ยืนมองกระบี่หลายสิบเล่มและธนูไฟหลายดอกลอยผ่านหน้าไปมา“ดิ้วเหล็กนั่นเปลี่ยนร่างได้ด้วยเหรอ” ฟางเซียนพึมพำถามระบบใหม่เมื่อเห็นว่าดิ้วเหล
ระบบห้ามฆ่าตัวตายบังคับให้เป็นอาจารย์ของตัวร้าย บทที่ 20.1 ระบบใหม่น่ารำคาญกว่านายอีก
บทที่ 20.1 ระบบใหม่น่ารำคาญกว่านายอีกไม่ว่าโลกไหนหรือยุคไหนก็หนีไม่พ้นสงครามและบางครั้งสงครามก็เกิดขึ้นอย่างไร้เหตุผล อย่างเช่นสงครามระหว่างมารและเซียนในครั้งนี้ผู้บำเพ็ญเพียรสายเซียนต่างก็คิดว่าผู้บำเพ็ญเพียรสายมารนั้นชั่วร้ายและไม่ควรมีตัวตนอยู่ พวกเซียนจึงยอมรับไม่ได้ที่พวกมารมีดินแดนในครอบครองหรือก็คือพวกเซียนหวาดกลัวความแข็งแกร่งของเหล่ามารและคิดไปเองว่าพรรคมารข่งเชวียปกครองดินแดนอย่างโหดเหี้ยมและบังคับให้ชาวบ้านกลายเป็นมารเหล่าเซียนจึงคิดจะก่อสงครามกับเหล่ามารเพื่อแย่งชิงความเป็นธรรมให้กับชาวบ้านธรรมดาทั้งที่ไม่รู้เลยว่าอะไรคือความจริงหรือความเท็จ พวกเขาคิดแค่ว่าจะต้องทำให้เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรสายมารไร้ที่อยู่ในแผ่นดินอีกครั้งมันช่างไร้ความยุติธรรมสิ้นดีทั้งที่หากเหล่ามารไม่มีความคิดโง่เง่าฝังหัวว่าผู้บำเพ็ญเพียรสายมารจะต้องทำสิ่งชั่วร้ายอย่างที่สั
ระบบห้ามฆ่าตัวตายบังคับให้เป็นอาจารย์ของตัวร้าย บทที่ 19.2 ระบบนำทางสู่ความตาย
บทที่ 19.2 ระบบนำทางสู่ความตายย้อนกลับไปเมื่อสามร้อยปีก่อน ถ้านอนหลับแล้วฝันร้าย แค่ตื่นขึ้นมาฝันร้ายก็จะหายไป แต่สำหรับฮุ่ยหวงไม่ว่าจะหลับหรือตื่นเขาก็ยังฝันร้ายและมันยังเป็นฝันร้ายที่สุดแสนจะยาวนาน... “พี่ใหญ่ พี่รอง ข้าขอโทษเพราะข้าชักช้าเราจึงมาช่วยแม่นางฟางเซียนไว้ไม่ทันการ” ฮุ่ยหลิงร้องห่มร้องไห้ด้วยความเสียใจเป็นเวลานานและเขาก็ยังโทษตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าต่อหน้าป้ายหลุมศพที่มีชื่อสลักไว้ว่า ‘ฟางเซียน’ “หาใช่ความผิดของเจ้าไม่ น้องเล็ก” ฮุ่ยเหอเอ่ยปลอบใจน้องชาย แต่ฮุ่ยหลิงก็ยังร้องไห้ไม่หยุด ดูเหมือนว่าการจากไปของ ‘แม่นางฟางเซียน’ จะสร้างความรู้สึกสะเทือนใจให้กับน้องชายของเขามากเกินไป ฮุ่ยเหอที่ไม่รู้ว่าจะปลอบอย่างไรต่อจึงหันไปขอความช่วยเหลือจากพี่ชายคนโต “ชาตินี้เป็นเคราะห์ร้ายของนาง...ข้าจึงเชื่อว่าชาติหน้านางจะต้องได้มีชีวิตที่ดีและมีความสุขยาวนาน” ฮุ่ยหวงยิ้มอ่อนพลางลูบหัวปลอบฮุ่ยหลิงอย่างอ่อนโยน “ข้าหวังว่าจะเป็นเช่นนั้น” ฮุ่ยหลิงเช็ดน้ำตาด้วยสีหน้าเศร้าหมอง เจ้าของหลุมศพนามว่าฟางเซียนเป็นหญิงสาวที่น่าเห็นใจ นางสูญเสียทุกอย่างรวมถึงเหตุผลที่จะมีชีวิต นางจึงอยากฆ่าตัวตา
ระบบห้ามฆ่าตัวตายบังคับให้เป็นอาจารย์ของตัวร้าย บทที่ 19.1 ระบบนำทางสู่ความตาย
บทที่ 19.1 ระบบนำทางสู่ความตายเมื่อตื่นขึ้นมาฟางเซียนก็รู้สึกถึงอาการเมื่อยล้าตามร่างกายซึ่งเป็นผลมาจากการนอนหลับกึ่งตายมาหลายวัน ฟางเซียนก็เลยนอนต่ออีกสักพักเพื่อรวบรวมเรี่ยวแรงที่หายไปกลับมา แต่เพราะนอนหงายมานานก็เลยเริ่มรู้สึกไม่สบายตัว นางจึงเปลี่ยนท่านอนเป็นนอนตะแคงข้างและเมื่อพลิกตัวนางก็ได้พบกับใบหน้ายามหลับใหลของปีศาจ แถมยังเป็นปีศาจรูปงามราวกับเทวดาจากสรวงสวรรค์อีกด้วยรูปหน้าสมบูรณ์แบบ ริมฝีปากเรียวสวยและหยักเป็นธรรมชาติ สีสันก็สดใสไม่หมองคล้ำ จมูกก็โด่งเป็นสัน คิ้วก็คมเข้ม ขนตาก็ยาวราวกับขนตาม้า รวมแล้วมันช่างเป็นใบหน้าที่งดงามและหล่อเหล่าไปในเวลาเดียวกันจนหลายคนลุ่มหลงฟางเซียนนอนมองลู่เหลียนจนกระทั่งคิดขึ้นมาได้ว่ามันถึงเวลาที่ควรจะลุกออกจากเตียงได้แล้ว แต่ยังไม่ทันที่จะได้ลูกขึ้นนั่ง คนที่น่าจะกำลังหลับก็ดึงแขนของนางจนนางล้มลงไปนอนอีกครั้ง“ไม่คิดว่ามันเช้าเกินไปที่จะตื่นหรือขอรับ?” ลู่เหลียนพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงีย ขนตายาวสั่นไหวเล็กน้อยยามกะพริบตา “หรือคิดจะไปไหนแต่เช้า?คิดจะทิ้งข้าไว้บนเตียงแล้วหนีไปที่อื่นหรือขอรับ?” เขาเอ่ยพลางขยับตัวอย่างเกียจคร้าน ดวงตาสีแดงที่เปิด
ระบบห้ามฆ่าตัวตายบังคับให้เป็นอาจารย์ของตัวร้าย บทที่ 18.2 ข้ารักท่าน…ได้โปรดอย่าทิ้งข้าไป
บทที่ 18.2 ข้ารักท่าน…ได้โปรดอย่าทิ้งข้าไปลู่เหลียนกุมมือฟางเซียนแน่น เขาหวังว่าความร้อนจากมือของเขาจะทำให้มืออันเย็นเฉียบของฟางเซียนอบอุ่น แต่ไม่ว่าเขาจะกุมมือของฟางเซียนนานเพียงไร มันก็ยังคงเย็นเฉียบราวกับว่ามันแช่อยู่ในน้ำเย็นตลอดเวลา ลู่เหลียนไม่เข้าใจเลยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เขาคลาดสายตาเพียงครู่เดียว ฟางเซียนก็สลบไสลไม่ได้สติอยู่ในอ้อมแขนของซงเลี่ยงจินเสียแล้ว ทั้งที่สงครามระหว่างมารและเซียนจบไปแล้วเมื่อหลายวันก่อน แต่ฟางเซียนก็ยังคงหลับไม่ยอมตื่นราวกับว่าไม่ต้องการที่จะลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง “ลู่เหลียน...เจ้าอยู่เช่นนี้มาหลายวันแล้วนะ” ซงเลี่ยงจินเดินเข้ามาในห้องและเอ่ยเตือนด้วยความเป็นห่วงเพราะลู่เหลียนมัวแต่นั่งเฝ้าฟางเซียนไม่ยอมขยับไปไหนเลยมาหลายวันแล้ว หากปล่อยไว้เช่นนี้ร่างกายของลู่เหลียนคงทรุดโทรมอีกแน่ แต่ไม่ว่าซงเลี่ยงจินจะเอ่ยเตือนด้วยความเป็นห่วงมากเท่าไหร่ ลู่เหลียนก็ไม่ยอมตอบสนองแม้แต่นิดเดียว ซงเลี่ยงจินถอนหายใจก่อนจะหยิบคัมภีร์ออกมา “ข้าไปหาข้อมูลเกี่ยวกับอาการเช่นนี้ของท่านปรมาจารย์ฟางเซียนมาหมดแล้ว ข้าคาดว่าท่านปรมาจารย์ฟางเซียนน่าจะโดนโจมตีทางวิญญาณเ
