Share

บทที่ 859

“แล้วฉินอันอัน... เธอว่ายังไง?” เซิ่งเป่ยถามคำถามนี้ด้วยความลังเลเล็กน้อย

เพราะคำตอบมันปรากฏชัดอยู่บนใบหน้าของฟู่สือถิงแล้ว

ฟู่สือถิงเปิดกล่องบุหรี่ หยิบบุหรี่ออกมาจุด

“สือถิง นายสูบบุหรี่ให้น้อยลงเถอะ” เซิ่งเป่ยเห็นเขาถือไฟแช็กอันใหม่ ก็นึกว่าช่วงนี้เขาคงสูบบุหรี่ไปเยอะแล้ว

“ฉันไม่อยากให้ลูกอับอาย” เขาพูดประโยคนี้ด้วยแววตาแดงก่ำ เต็มไปด้วยความเกลียดชัง “ฉันจะทำให้ถังเฉียวเซินตายอย่างไร้ที่ฝังศพ!”

เซิ่งเป่ยได้ยินคำว่า 'ไม่อยากให้ลูกอับอาย' ก็เข้าใจความรู้สึกของเขาในทันที

รุ่ยลากับเสี่ยวหานเรียนประถมแล้ว พวกเขาไม่ใช่เด็กสามขวบอีกต่อไป

ข่าวเด่นอะไรในสังคม พวกเขาก็รับรู้ได้จากเพื่อนและครู

ถ้าเรื่องนี้บานปลายออกไป เพื่อน ๆ จะมองพวกเขาด้วยสายตาแปลก ๆ หรือเปล่า? จะคิดว่าพวกเขาไม่ปกติไหม?

……

ประเทศบี

วันนี้จิ้นซือเหนียนพาฉินอันอันและลูก ๆ สองคนไปเล่นสกี

จริง ๆ แล้วเธอไม่อยากออกไปข้างนอก แต่ลูก ๆ อยากไป เธอเลยตกลงไปเล่นด้วยกัน

เพราะเธอเล่นสกีไม่ค่อยเป็น จิ้นซือเหนียนเลยพาเธอตลอดเวลา

การลองทำสิ่งใหม่ ๆ ทำให้คนเราลืมความกังวลไปได้ชั่วขณะจริง ๆ

หลังจากออกไปเที่ยวข้างนอกมาทั้งวัน เธ
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status