Share
บทที่ 726
Related chapters
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 727
เธอสั่นขณะที่เดินไปยังป้ายจารึกสีดำ... “อันอัน! อย่ามอง!” ป้าจางเรียกสติและรีบขวางหน้าป้ายหลุมศพไว้ ไม่อยากให้เธอเห็น ฉินอันอันรีบเดินไปหาป้าจางและดันตัวเธอออกไปทางข้าง ๆ “ฉันอยากดู… ให้ฉันดูหน่อยค่ะ!” ก่อนที่ป้าจางจะขวางป้ายจารึก เธอได้เห็นตัวอักษรสีขาวที่สลักบนป้ายจารึกอย่างชัดเจนแล้ว! เขียนไว้ว่า หลุมศพของฟู่จื่อชิว!จื่อชิวยังไม่ตาย! ใครเป็นคนส่งป้ายหลุมศพนี้มา?!“อันอัน… ต้องเป็นฝีมือของคนที่ไม่หวังดีแน่ ๆ! เราแจ้งความเถอะ!” ป้าจางประคองตัวฉินอันอันที่กำลังสั่นไหวแต่ตึงเครียด ปลอบเธอว่า “ถ้าคุณโกรธจนเป็นลม พวกคนร้ายก็จะยิ่งได้ใจ! อันอัน คุณต้องมีสติ! จื่อชิวไม่ได้ตาย ไม่ว่าจะมีใครพูดอะไร จื่อชิวก็ยังมีชีวิตอยู่ดี!”คำพูดของป้าจางทำให้ฉินอันอันที่พยายามควบคุมอารมณ์อย่างยากลำบาก กลับมาเศร้าอีกครั้ง!เธอกอดป้าจางและร้องไห้ด้วยเสียงที่แหบแห้ง “จื่อชิวกำลังอยู่ในภาวะวิกฤติ… ฉันช่วยจื่อชิวไม่ได้… ฉันช่วยเขาไม่ได้… ฉันขอโทษจื่อชิว… ถ้าจื่อชิวตาย ฉันจะไม่ให้อภัยตัวเอง...”ป้าจางน้ำตาคลอเบ้า “อันอัน ชีวิตและความตายขึ้นอยู่กับโชคชะตา ถ้าจื่อชิวไม่สามารถรอดชีวิตได้ อาจเป็นเพราะเ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 728
บางทีอาจเป็นจริงอย่างที่ฉินอันอันกล่าวไว้ เขาไม่คู่ควรที่จะเลี้ยงดูลูก! ไม่คู่ควรที่จะเป็นพ่อคนเขาเองยังไม่สามารถจัดการชีวิตตัวเองได้ แล้วเขาจะดูแลลูกได้อย่างไร?เมื่อเว่ยเจินมาถึง มีแค่ไมค์กับโจวจื่ออี้เฝ้าอยู่ที่แผนกทารกแรกเกิด“เว่ยเจิน นายถืออะไรอยู่?” ไมค์สังเกตเห็นกล่องที่เว่ยเจินถืออยู่ทันทีบนกล่องเขียนว่า กล่องถ่ายเลือด“เลือด” เว่ยเจินกล่าวขณะเดินไปที่ห้องทำงานของหมอไมค์และโจวจื่ออี้ตามเขาไป “นี่เป็นเลือดที่สามารถใช้กับจื่อชิวได้ใช่ไหม? มันคือเลือดกรุ๊ปลบใช่ไหม?”เว่ยเจิน “อืม แต่มีไม่มาก”ไมค์และโจวจื่ออี้ประหลาดใจมาก“เว่ยเจิน นายไปเอาเลือดมาจากไหน?”เว่ยเจินไม่ได้ตอบคำถามนี้ เขารู้สึกหนักใจมากเขาถามอิ๋นอิ๋นว่าเธอยินดีที่จะให้เลือดจื่อชิวไหม อิ๋นอิ๋นพยักหน้าแบบไม่ต้องคิดหลังจากนั้นเขาพาอิ๋นอิ๋นไปตรวจร่างกายหลายอย่างเพื่อดูว่าอิ๋นอิ๋นสามารถให้เลือดได้หรือไม่ผลการตรวจคือร่างกายของอิ๋นอิ๋นไม่ดีนักเขาเสียใจที่พูดเรื่องนี้กับอิ๋นอิ๋น เพราะหลังจากอิ๋นอิ๋นรู้ว่าเลือดของเธอสามารถช่วยจื่อชิวได้ เธอก็ยืนยันที่จะให้เลือดเว่ยเจินไม่สามารถห้ามเธอได้ จึงให้เธอบริจาค
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 729
เขาเดินไปยังห้องนอนที่ชั้นหนึ่งเงียบ ๆ เมื่อเปิดประตู เขาเห็นไฟหัวเตียงเปิดอยู่ ดวงตาของฉินอันอันที่เปิดกว้างดูว่างเปล่าเหมือนถูกดึงวิญญาณออกไป “อันอัน เจอแหล่งเลือดแล้ว” เขาเดินเข้าไปในห้องและบอกข่าวนี้กับเธอ ข่าวนี้มีผลมากกว่าการปลอบใจใด ๆ เมื่อได้ยินคำนี้ เธอลุกขึ้นทันที เขารีบเข้าไปประคองเธอ “อันอัน คุณพักผ่อนที่บ้านให้สบายใจ ผมจะไปดูที่โรงพยาบาล” เขามองใบหน้าของเธอที่ค่อย ๆ มีชีวิตชีวาขึ้นมาและปลอบใจเธอ “จื่อชิวจะดีขึ้นอย่างแน่นอน” “เลือดถูกส่งให้จื่อชิวแล้วหรือยัง?” เธอจับแขนเขาและมองด้วยความหวัง “หมอกำลังตรวจสอบเลือด เป็นเลือดที่เว่ยเจินส่งมา ไม่น่ามีปัญหา” เขากล่าวเสียงแหบ “สีหน้าของคุณดูไม่ดีเลย พักผ่อนก่อนนะ มีข่าวอะไรจากโรงพยาบาล ผมจะรีบบอกคุณทันที” ฉินอันอันถอนหายใจด้วยความโล่งอก หินที่กดทับใจเริ่มเลื่อนออกเล็กน้อย “งั้นคุณไปโรงพยาบาลเถอะ!” “อืม” เขาประคองเธอนอนลง เห็นเธอหลับตาแล้วจึงออกจากห้อง เมื่อมาถึงห้องนั่งเล่น ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเยือกเย็น ถามป้าจางว่า “ป้ายจารึกอยู่ไหน?” “ดิฉันโยนมันลงถังขยะไปแล้วค่ะ” ป้าจางขมวดคิ้ว “คนที่ส่งป้ายหลุม
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 730
เขาขมวดคิ้วพลางหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกดหมายเลขของเว่ยเจิน โทรออกแล้ว และหลังจากนั้นไม่กี่วินาที เสียงที่เหนื่อยล้าของเว่ยเจินก็ดังขึ้น “จื่อชิวเป็นยังไงบ้าง?” “เว่ยเจิน เลือดมาจากไหน?” ฟู่สือถิงเดินไปที่มุมสงบและถามน้ำเสียงเคร่งขรึม “คุณน่าจะรู้ว่าผมกำลังถามอะไร!” อิ๋นอิ๋นใช้เวลาเกือบทุกวันอยู่กับเว่ยเจิน ดังนั้นความเป็นไปได้ของเลือดที่เว่ยเจินนำมาจึงน่าจะเป็นของอิ๋นอิ๋นมากที่สุด เว่ยเจินไม่อยากโกหก แต่ก็ไม่อยากบอกตรง ๆ “ฟู่ซือถิง ผมไม่คิดว่าระหว่างพวกเราสองคนจะมีความเชื่อใจกัน” เว่ยเจินกล่าวอย่างใจเย็น “ที่ผมพูดไป คุณจะเชื่อไหม? ก่อนหน้านี้ที่ผมอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างผมกับอันอันว่าไม่มีอะไรเกินเลย คุณเคยเชื่อผมบ้างไหม?” ฟู่สือถิง “เรื่องหนึ่งก็คือเรื่องหนึ่ง” “วันนี้ผมเหนื่อยมาก” เว่ยเจินไม่อยากคุยกับเขาต่อ “ถ้าจะถามว่าเลือดมาจากอิ๋นอิ๋นหรือเปล่า คุณก็ไปถามอิ๋นอิ๋นได้เลย เธอจะตอบคำถามของคุณแน่นอน” “คุณคิดว่าผมจะไม่ถามเธอเหรอ? ตอนนี้ดึกมากแล้วผมไม่อยากรบกวนการพักผ่อนของเธอ” ฟู่สือถิงกล่าว “ใช่ ตอนนี้ดึกมากแล้ว ผมเองก็ต้องพักผ่อน” เว่ยเจินกดดันเขาก่อนจะวางสา
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 731
...... ฟู่สือถิงเดินไปที่ม้านั่งด้านนอกห้องไอซียูแล้วนั่งลง ไมค์นั่งลงข้างเขา “กลับไปพักผ่อนเถอะ!” ฟู่สือถิงกล่าว “ผมนอนดึกจนชินแล้ว กลับไปตอนนี้ผมก็นอนไม่หลับอยู่ดี” ไมค์เอนหลังบนเก้าอี้แล้วตรวจดูโทรศัพท์ “ผมกำลังหาแหล่งเลือดในประเทศบี… คุณบอกว่ามีคนกรุ๊ปเลือดพิเศษนี้ ทำไมไม่มีใครบริจาคเลย ราคาที่เราเสนอสูงไม่พอเหรอ?” “ไม่ใช่ทุกคนที่รู้กรุ๊ปเลือดของตัวเอง ไม่ใช่ทุกคนที่มองเห็นความต้องการของเรา” ฟู่สือถิงมองด้วยสายตาเย็นชา “โลกนี้ใหญ่กว่าที่เราคิด มีคนจำนวนมากอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่ไม่มีไฟฟ้าและน้ำ พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอินเทอร์เน็ตคืออะไร” ไมค์มองเขาอย่างระมัดระวังแล้วพูดว่า “สิ่งที่คุณพูดก็สมเหตุสมผล ฟู่สือถิง จริง ๆ แล้วผมรู้ว่าผู้หญิงพวกนั้นรักคุณเพราะอะไร คุณมีความสามารถมาก แต่บางครั้งคุณก็ค่อนข้างน่ารำคาญเหมือนกัน” “อธิบายมาสิ” คงจะเป็นเวลาดึกแล้วและอารมณ์ของเขาก็สงบลง “คุณรู้ไหมว่าผมชอบอะไรจื่ออี้” ไมค์ยกตัวอย่างให้เขา “จื่ออี้บอกผมทุกอย่างและผมก็บอกเขาทุกอย่าง ระหว่างเราสองคน ไม่มีความลับต่อกัน ผมคิดว่าคู่รักส่วนใหญ่ก็เหมือนผมกับเขา แต่คุณกับฉินอันอัน ไม่ใช่ อาจเป
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 732
ฉินอันอันหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาค้นหาเบอร์โทรของอิ๋นอิ๋นแล้วกดโทรออก มีการเชื่อมต่อแต่ไม่มีใครรับสาย หลังจากที่ระบบวางสายโดยอัตโนมัติ เธอก็โทรหาเว่ยเจิน เว่ยเจินรีบรับโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว “อันอัน เธอเป็นยังไงบ้าง? จื่อชิวเป็นยังไงบ้าง?” “ฉันสบายดีค่ะ จื่อชิวก็สบายดีแล้ว… หมอบอกว่าอิ๋นอิ๋นมาโรงพยาบาลเมื่อเช้านี้และบอกว่าเธอหน้าซีดมาก ฉันโทรหาเธอเมื่อกี้ แต่เธอไม่รับสาย ฉันเป็นห่วงเธอค่ะ” หัวใจของเว่ยเจินวาบ “ฉันจะไปหาเธอเดี๋ยวนี้” “โอเค ถ้าพี่เจอเธอแล้ว พี่บอกฉันด้วยนะ ปกติเธอดูดี ทำไมจู่ ๆ เธอถึงหน้าซีดล่ะ? ถ้าเธอสีหน้าแย่จริง ๆ พี่ก็พาเธอไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาลสิ” “อืม” หลังจากที่เว่ยเจินวางสาย เขาก็โทรหาบอดี้การ์ดของอิ๋นอิ๋นทันที บอดี้การ์ดรับโทรศัพท์ “ตอนนี้อิ๋นอิ๋นอยู่ไหน? เธอไม่มีเรื่องอะไรใช่ไหม?” เว่ยเจินถามอย่างกระตือรือร้น “เธอเผลอหลับไปในรถ ผมจะรีบกลับไปที่บ้านครับ” บอดี้การ์ดพูด “คุณเว่ย วันนี้คุณอิ๋นอิ๋นดูแย่มาก ผมไม่รู้ว่าเป็นเพราะเธอตื่นเช้าเกินไปหรือเปล่า” บอดี้การ์ดไม่รู้ว่าอิ๋นอิ๋นบริจาคเลือดเมื่อคืนนี้ เพราะการเจาะเลือดเสร็จสิ้นตั้งแต่ในห้องทำ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 733
บ้านตระกูลฟู่เว่ยเจินเข้าไปในห้องของอิ๋นอิ๋นอิ๋นอิ๋นกำลังนอนหลับ ส่วนเว่ยเจินยืนอยู่ข้างเตียงมองดูใบหน้าของเธอป้าหงพูดอยู่ข้าง ๆ ว่า “เช้านี้เธอตื่นตอนหกโมงเช้า บ่นว่าอยากไปดูจื่อชิวที่โรงพยาบาล ปกติแล้วเธอไม่ตื่นเช้าแบบนี้ ดิฉันว่าตื่นเช้าเกินไป ทำให้ดูอ่อนเพลียกว่าเดิม”“เช้านี้เธอพูดอะไรหรือเปล่า?” เว่ยเจินรู้สึกขมขื่นเมื่อคืนนี้เขาและอิ๋นอิ๋นทำข้อตกลงกันว่าเธอจะไม่บอกใครเรื่องที่บริจาคเลือดให้กับจื่อชิวไม่ใช่ว่าเขากลัวว่าฟู่สือถิงจะตำหนิ แต่อิ๋นอิ๋นไม่อยากให้ฟู่สือถิงกังวล“เธอบอกว่าเธอหิว ก็เลยอยากรีบกินอาหารเช้าแล้วไปโรงพยาบาล” ป้าหงกล่าวต่อว่า “ช่วงนี้คุณผู้ชายไม่กลับบ้าน เธอบอกว่าเธออยากเจอจื่อชิว แต่อาจจะอยากไปดูคุณผู้ชายมากกว่า”เว่ยเจินพยักหน้า “ให้เธอหลับให้เต็มอิ่มก่อนนะครับ! รอเธอตื่นแล้วค่อยว่ากัน”เมื่อออกจากห้อง เว่ยเจินก็มาที่ห้องนั่งเล่นแล้วส่งข้อความถึงฉินอันอันอิ๋นอิ๋นกำลังหลับอยู่ ป้าหงบอกว่าเธอตื่นตั้งแต่หกโมงเช้า คงเพราะตื่นเช้าเกินไปเลยรู้สึกไม่ค่อยสบายฉินอันอันเห็นข้อความแล้วตอบว่า : ดีเลย ช่วงนี้ฟู่สือถิงไม่ได้กลับบ้านเลย อิ๋นอิ๋นคงต้องฝากพี
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 734
คำพูดของเขาทิ้งรอยประทับลึกไว้ในใจของเธอเขารู้สึกว่าความเจ็บป่วยของจื่อชิว เป็นการลงโทษจากพระเจ้าต่อเขาในฐานะที่เป็นหมอ เธอไม่อาจเห็นด้วยได้อาการป่วยของจื่อชิว ส่วนหนึ่งเกิดจากการคลอดก่อนกำหนด และส่วนหนึ่งเป็นเพราะร่างกายเด็กอ่อนแอตลอดการตั้งครรภ์ อารมณ์ของเธอแปรปรวนหลายครั้ง ล้มป่วยหลายครั้ง และได้รับการฉีดยาหลายชนิด ลูกตกอยู่ในสภาพนี้ เธอเองก็มีส่วนต้องรับผิดชอบอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้“อันอัน ผมจะพยายามกลับมาภายในสองชั่วโมงให้ได้” เขาตัดสินใจจะเช่าเหมาลำเที่ยวบินขากลับหลังจากมาถึงสนามบิน“เดินทางปลอดภัยนะ” เสียงของเธอแหบแห้ง“อืม สัญญาณที่นี่ไม่ดี ผมจะวางสายก่อนนะ”“อืม”บางทีพวกเขาอาจไม่รู้ว่าก่อนที่เด็กจะล้มป่วย ทั้งสองคนทะเลาะกันใหญ่โตเรื่องถังเชี่ยน และแตกหักกันไปแล้วตอนนี้ เธอเพียงหวังว่าอาการป่วยของจื่อชิวจะคงที่ในเร็ววัน และอย่างอื่นก็ไม่สำคัญขนาดนั้นหลังจากนั้นไม่นานโจวจื่ออี้ก็นำอาหารเย็นมาให้เธอ“อันอัน กินอะไรสักหน่อยเถอะ!” โจวจื่ออี้กล่าว “เรื่องป้ายจารึก ทางตำรวจก็ได้ผลการสืบสวนเบื้องต้นแล้ว”ฉินอันอันเลิกคิ้ว "คุณแจ้งตำรวจเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วหรือยัง?"
Latest chapter
