Beranda / โรแมนติก / รอยรักพญามาร / บทที่ 26 ข้อตกลงที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง

Share

บทที่ 26 ข้อตกลงที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง

last update Terakhir Diperbarui: 2025-01-01 20:51:45

ดวงใจของแม่รู้สึกเจ็บปวดยิ่งนัก มือบางไขว่คว้าบุตรชายรั้งมากอดไว้แนบอก น้ำตาแห่งความเสียใจไหลพลั่งพรูออกมา สิ่งเดียวที่ทำให้ความปวดร้าวที่เคยได้รับในอดีตถูกบั้นทอนความเจ็บปวดคือบุตรชายแสนไร้เดียวสา แม้กายและใจจะได้รับแผลฝั่งลึกจนยากลืมเลือนแต่กลับได้บางสิ่งมาเติมเต็ม เพียงน้ำตาหยดเล็กๆ ของลูกกำลังเสียใจจากการกระทำของพ่อ หัวใจของแม่ที่เฝ้าทะนุถนอมฟูมฟักเลี้ยงดูมาด้วยความรักจนเด็กตัวน้อยๆ เริ่มเติบใหญ่ขึ้นมา เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นแววตาลูกหม่นเศร้าถึงเพียงนี้

ปรางค์ปรียารู้สึกเหมือนใจจะขาด แม้ใจไม่อยากให้ลูกได้รับรู้ว่าพ่อของเขาเป็นใคร เพราะกลัวว่าลูกจะเกลียดพ่อบังเกิดเกล้าของตนเอง แต่แววตาเล็กๆ ที่คนเป็นแม่กำลังเห็น กลับมีแต่ร่องรอยแห่งความเสียใจเพียงเท่านั้น ลุคส์รู้สึกสะท้อนในใจ ความรู้สึกผิดที่ไม่เคยรู้จักเวลานี้เขาได้ทักทายกับมันแล้ว

“แม่ครับ...”เด็กชายเรียกแม่เสียงแผ่ว

“แม่ขอโทษนะลูก... ที่แม่ไม่ยอมบอกหนู แม่รักหนูมากนะครับ”

เสียงหวานที่กำลังปลอบประโลม ทำให้หัวใจเคยเย็บเฉียบดุจน้ำแข็งกำลังละลาย ใจของเขากำลังสั่นไปด้วยความหวั่นไหว ดวงใจนี้กำลังรู้สึกเจ็บปวด เขาไม่ได้เป็นผู้ชายที่ไร้
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • รอยรักพญามาร   บทที่ 27 ข้อตกลงที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง

    หญิงสาวปรายตามองเขาก่อนหันไปสนใจกับผ้าต่อจนกระทั่งเสร็จ ลุคส์ขยับกายพลางชำเลืองมองให้หญิงสาวเดินตาม แม้อยากขัดใจไม่ทำตามความต้องการของเขา แต่ก็ไม่อาจทำได้เธอรู้ข้อนี้ดีเสมอ เสียงฝีเท้าดินตามหลังมาทำให้เขารู้สึกพอใจไม่น้อยที่เธอไม่ดื้อดึง“ฉันจะนอนข้างล่างนะคะ”หญิงสาวบอกเขาทันทีที่มาถึงห้อง“ทำไม!”“เราควรนอนแยกกันจะดีกว่าค่ะ”“เหตุผล?”“เพราะคุณกับฉันเราไม่ได้เป็นอะไรกัน ฉันมาอยู่ที่นี่ในฐานะแม่ของไทม์แต่ไม่ได้อยู่ในฐานะภรรยาของคุณค่ะ”หญิงสาวตอบชัดเจน“ไม่ได้!”เขาสวนกลับทันควัน“เพราะอะไรไม่ได้ละค่ะ!”“นอนด้วยกันบนเตียงนี่แหละ อย่าเรื่องมากปรางค์ปรียา!”ชายหนุ่มเริ่มหงุดหงิดหญิงสาวถูกดึงให้ล้มตัวนอนลงบนเตียงทันที ร่างบางเกร็งนิ่งจนไม่กล้าขยับตัวไปไหนใจของเธอกำลังเต้นระรัวด้วยความกลัว แต่เขากลับนอนนิ่งมีเพียงมือที่พาดช่วงเอวของเธอไว้เท่านั้น ไม่นานนักเสียงลมหายใจของเขาก็สม่ำเสมอ ปรางค์ปรียาถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกที่วันนี้เขาไม่เอาแต่ใจเช้ารุ่งของวันใหม่หญิงสาวสลึมสลือลืมตาขึ้นมา ลุกพรวดด้วยความตกใจ แล้วรีบมองหาคนที่นอนอยู่เคียงข้างทั้งคืน แต่เตียงกว้างกลับว่างเปล่าเมื่อเขาหายไป เธ

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-01
  • รอยรักพญามาร   บทที่ 28 ข้อตกลงที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง

    เธอเดินลงมาจากชั้นบนโดยมีเขาตามมา ไทม์มองพ่อแม่แล้วยิ้มกว้าง วิ่งเข้าหาจูงมือบุพการีรั้งไปยังรถ ปรางค์ปรียานั่งเบาะหน้าคู่คนขับ ส่วนไทม์นั่งเบาะหลัง เด็กชายคุกเข่าโน้มตัวมาด้านหน้า รอยยิ้มแต่งแต้มทั่วใบหน้าของเขา“พ่อครับวันนี้พ่อจะไปส่งไทม์ที่โรงเรียนใช่ไหมครับ”“ใช่ครับ” ลุคส์ตอบแล้วเผลอยิ้ม ก่อนแสร้งตีหน้านิ่งเหมือนเดิม“ผมดีใจมากเลย ผมจะได้อวดพ่อกับเพื่อนๆ จะได้ไม่มีใครมาว่าผมอีก” เด็กน้อยบอก“ครับไทม์ พ่อจะไปยืนโชว์ความหล่อของพ่อให้เพื่อนๆ ของไทม์ดูเลยนะครับ”“ครับพ่อ”เด็กชายยิ้มออกมาด้วยความดีใจคนเป็นแม่เงียบกริบ ไม่รู้ว่าควรเอ่ยอะไรออกมา เห็นลูกมีความสุขแบบนี้หัวอกคนเป็นแม่ก็เป็นสุขแล้ว แต่ไม่รู้ว่าเขาจะอยู่เคียงข้างลูกไปอีกนานแค่ไหน เพราะทั้งเธอและเขาต่างกันราวกับฟ้ากับดิน คนอย่างเขาไม่มีวันยอมรับผู้หญิงจนๆ ไม่มีหน้าตาในสังคมเช่นเธอแน่นอน สำหรับไทม์คนเป็นแม่ที่เลี้ยงดูมาจะทำใจยกให้ได้อย่างไรกันรถเลี้ยวเข้ามาจอดภายในโรงเรียน ร่างบางจูงมือบุตรชายลงมาจากรถแล้วพาเดินเข้าห้อง ชายหนุ่มวนหาที่จอดรถแล้วเดินตามไปห่างๆ ทันทีที่ถึงหน้าห้องเรียน มีผู้ปกครองมากมายและนักเรียนยืนอยู่เต็มห้อ

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-02
  • รอยรักพญามาร   บทที่ 29 ข้อตกลงที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง

    ทุกคนเงียบกริบทำได้แค่เพียงนึกอิจฉาปรางค์ปรียา ที่เธอมีสามีรวยแถมหล่อมากขนาดนี้ แต่ใครจะรู้เลยว่าสิ่งนี้ไม่ใช่สิ่งที่ปรางค์ปรียาต้องการเลย“คุณจะพาฉันไปไหนคะ?”หญิงสาวถามขึ้นขณะที่เขารั้งมือบางให้เดินตามมา“ไปซื้อของใช้ส่วนตัวของเธอ แล้วก็ของลูก”“ฉันไปเองได้ค่ะ คุณไม่ต้องไปด้วยหรอกนะคะ”“ฉันจะไปด้วย!”หญิงสาวยอมทำตามคำสั่งของเขา ร่างบางเดินเข้ามาในห้างสรรพสินค้าชื่อดัง ลุคส์เดินเคียงตลอดเส้นทางไม่ห่าง การกระทำของเขาทำให้เธออึดอัดไม่น้อย แต่กระนั้นกลับไม่กล้าพอต่อว่าต่อขาน เดินเลือกซื้อของแต่ไม่กล้าเลือกมากนัก ส่งผลให้คนเดินตามรู้สึกงุนงง“ทำไมไม่เลือก?”เขาถามเสียงเข้ม“ฉันไม่ได้รวยเหมือนคุณนี่คะ”“ก็บอกว่าจะจ่ายให้ยังไงล่ะ!”“ไม่ต้องค่ะ ฉันพอมีเงินอยู่บ้าง”“อย่าขัดคำสั่งฉัน!”ชายหนุ่มเริ่มหงุดหงิดอีกแล้วที่คำออกคำสั่งแบบนี้ เธอก็คงต้องทำตามอีกแล้วใช่ไหม เธอมองไปรอบๆ แล้วจัดการเลือกเสื้อผ้าทันที ดีเหมือนกันหากเขาต้องการแบบนั้นก็คงไม่ต้องเกรงใจกันแล้วร่างสูงใหญ่ยื่นบัตรเครดิตให้กับพนักงาน แล้วสั่งให้ลูกน้องมาขนของไปไว้ที่บ้านให้เขาแทน“วันพ่อฉันต้องทำอะไรบ้าง”ชายหนุ่มถามด้วยความสงสัย“

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-02
  • รอยรักพญามาร   บทที่ 30 ข้อตกลงที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง

    เสียงเล็กๆ กำลังเรียกเขาทำให้เขาตื่นจากภวังค์อันแสนโหดร้าย รอยยิ้มดูสดใสบริสุทธิ์ยิ่งทำให้ใจเขาชุ่มชื่น นี่เป็นความสุขครั้งแรกที่เขาได้รับมาในชีวิต เขาอยากให้ความสุขแบบนี้อยู่กับเขาตลอดไป มันพอจะเป็นไปได้ไหม“ว่าไงครับไทม์”“พ่อจะไม่ไปไหนจากไทม์กับแม่ใช่ไหมครับ พ่อจะอยู่กับเราตลอดไปใช่ไหม” เด็กชายถามน้ำเสียงตื่นเต้นคนเป็นแม่ชะงักช้อนสายตามองเขา ริมฝีปากบางเม้มแน่น เธอไม่เคยคาดหวังอะไรอยู่แล้ว หวังแค่หากเขาจะไปก็ขอให้ตอบคำถามโดยนึกถึงใจลูกบ้าง และคิดถึงความรู้สึกของเธอสักนิดก็ยังดี“พ่อจะไม่ไปไหนจากไทม์แล้วครับ พ่อจะอยู่กับไทม์แล้วก็แม่ด้วย” ชายหนุ่มตอบแล้วสบตาหญิงสาว ปรางค์ปรียานิ่งงันแล้วหลุบตามองอาหาร ในหัวใจเต้นโครมคราม เหตุใดถึงรู้สึกเช่นนี้นะเธอไม่เข้าใจพินอาภาขับรถมาเยี่ยมเยือนเพื่อนตนเอง แต่รถดันมาเสียกลางทางซอยเปลี่ยวแม้จะรู้สึกหงุดหงิดแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ โทรศัพท์ถูกยกขึ้นมาเพื่อใช้ติดต่อกับอู่ซ่อมรถ แต่อู่กลับบอกให้รอ... แล้วเธอจะต้องรอถึงเมื่อไหร่กันเสียงพูดคุยดังขึ้น เธอหันไปมองสายตากำลังจดจ้องไปยังกลุ่มวัยรุ่นสี่คนที่เดินมา และรู้สึกเหมือนว่าพวกมันกำลังเมาอยู่ เธอไม่รู้ว่า

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-08
  • รอยรักพญามาร   บทที่ 31 ข้อตกลงที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง

    พินอาภาครุ่นคิดก่อนจะยอมขยับกายแต่ว่า... มันเจ็บคงเป็นไปไม่ได้หรอกที่เธอจะเดินไป บอดี้การ์ดหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขาไม่สบอารมณ์อย่างแรงทำไมต้องมาซวยเจอเธอก็ไม่รู้“ขี่หลังผมไปแทนก็แล้วกัน...”เขากัดฟันพูดเขาย่อกายลง พินอาภาล้มตัวลงบนหลังพลางโอบรัดรอบคอเขาแน่น ท่อนแขนของเขารั้งเรียวขาไว้เพื่อความมั่นคง ใบหน้าเธอกำลังแดง แต่เมื่อเห็นเขาไม่ได้มีท่าทีอะไรใจที่เต้นโครมครามค่อยสงบลงทันทีที่ถึงบ้านร่างบางรีบตะเกียกตะกายหาเสื้อผ้าเพื่อนตนเองทันที แต่... มันไม่มีเลย เธอจะทำยังไงดีจะให้ใส่เสื้อผ้าแบบนี้เหรอ บอดี้การ์ดคนอื่นก็เริ่มมองมาที่เธอแล้ว“ไม่มีเลยแล้วฉันจะใส่อะไร!”มาติชเดินไปที่ห้องตนเอง ก่อนคว้าเสื้อกับกางเกงขาสั้นให้กับเธอ หญิงสาวรับมาอย่างงงๆ แต่ก็ย่อมดีกว่าไอ้แจ็กเก็ตหนังที่ใส่อยู่“รถคุณจอดไว้ที่นี่ก่อนเดี๋ยวผมจะไปส่งคุณที่บ้าน หรือคุณอยากจะไปหาหมอ?”“ไม่ค่ะ ฉันอยากกลับบ้าน”เขาเดินนำหญิงสาวออกมาด้านนอกพลางสตาร์ทรถรอ พินอาภารีบนั่งลงข้างคนขับเขาเหยียบคันเร่งรถออกไปทันที... อาการจุกแน่นของเธอเริ่มดีขึ้นมากแล้วเป็นครั้งแรกที่เธอเห็นเขาแล้วรู้สึกดีใจหากวันนี้คู่อริเธอไม่มาช่วยไว้ป่า

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-08
  • รอยรักพญามาร   บทที่ 32 ข้อตกลงที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง

    ลุคส์กัดฟันแน่นพยายามข่มใจไม่ให้แสดงอะไรออกมา ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้สึก แต่หนทางเดียวที่จะรั้งเธอกับลูกไว้ได้คือการใช้อำนาจเงินทั้งหมดที่เขามี“หยุดร้องได้แล้ว ฉันไม่ได้คิดจะทำแบบนั้นหรอก ฉันแค่ต้องการให้ไทม์ไปอยู่กับฉันเท่านั้น แต่ฉันไม่เคยพูดคุยดูแลลูกมาก่อนเลย ฉันเลยต้องการให้เธอช่วยก็แค่นั้น”ชายหนุ่มบอกเสียงเบา“แต่คุณบอกว่าฉันต้องนอนกับคุณด้วย!” หญิงสาวเถียง“ก็ใช่! ถ้าเธอไม่นอนห้องเดียวกับฉัน แล้วไทม์จะเชื่อเหรอว่าฉันเป็นพ่อของเขา ทั้งๆ ที่ฉันก็เป็นจริงๆ นั้นแหละ!”ปรางค์ปรียาหยุดสะอื้น แปลกใจกับถ้อยคำและท่าทีที่อ่อนลง แม้ว่าเขาจะมีเหตุผลก็ตาม แต่เธอไม่ต้องการเป็นที่ระบายความใคร่ ก็เขามองเห็นเธอเป็นแค่เพียงผู้หญิงที่ไม่มีค่าไม่มีความหมายอะไร แล้วทำไมต้องนอนทอดกายให้เชยชมด้วย“ถ้าฉันนอนห้องเดียวกับคุณ แต่เราสองคนไม่มีความสัมพันธ์กันได้ไหมล่ะคะ?”หญิงสาวลองหยั่งเชิง“แล้วเธอคิดว่าได้ไหมล่ะ?”เขาย้อนถามคนถามเงียบกริบ เธอไม่เคยคิดจะคบหากับผู้ชายคนไหน เพราะใจเธอยังรู้สึกปวดร้าวกับเหตุการณ์ในอดีตอยู่ แผลที่เขาได้ทำกับเธอไว้มันลึกเกินกว่าที่ใครจะมาเยียวยารักษาให้หายได้ เกือบหกปีทีเธอไม่เคยมอ

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-21
  • รอยรักพญามาร   บทที่ 33 ข้อตกลงที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง

    ลุคส์ลอบมองบุตรชาย ในขณะที่ไทม์เองก็หยุดชะงักแล้วหันมามองเขาเช่นกัน เด็กชายรู้สึกแปลกใจที่เห็นเขาในวันนี้“คุณอา มาทำอะไรที่นี่ครับ”“อามาหาไทม์กับแม่ไงครับ”พินอาภารีบลากเพื่อนตนเองออกไปทันที โดยปล่อยให้ชายหนุ่มอยู่กับบุตรชายตนเอง ลุคส์รีบอุ้มไทม์ไว้ก่อนพาเดินไปนั่งเล่นที่ม้านั่งในสวน“ปรางค์หมายความว่ายังไงเราไม่เข้าใจเลย!”พินอาภาถามเสียงสั่น“พินเรามีข้อตกลงกับเขา เราคงต้องไปอยู่กับเขาที่บ้าน เพราะถ้าหากเราไม่ไปเขาจะเอาไทม์ไปจากเรา” เธอตอบเพื่อนเสียงเครือ“อะไรนะ!”“เราทำอะไรไม่ได้หรอกพิน เราคงต้องยอมเขา ถ้าหากเราดึงดันเขาจะฟ้องศาล พินก็รู้ว่าเขามีอำนาจมากแค่ไหน เราไม่ยอมเสียไทม์ไปเด็ดขาดพิน” กลืนก้อนสะอื้นไว้ แล้วข่มกลั้นน้ำตา เธอไม่อยากอ่อนแอไปมากกว่านี้พินอาภากัดริมฝีปากโอบไหล่เพื่อนไว้เพื่อปลอบ ช่วยเพื่อนไม่ได้เลย ทำไมลุคส์ถึงไม่เลิกยุ่งกับปรางค์เสียที ผู้ชายคนนั้นจะตามทำร้ายเพื่อนเธอไปถึงไหนกัน“ปรางค์... แน่ใจแล้วใช่ไหมที่จะไปอยู่ที่นั้น”“แน่ใจแล้วพิน ปรางค์คงต้องไปอยู่กับเขาเพื่อลูก...”“ขอโทษนะ ที่ช่วยอะไรไม่ได้อีกแล้ว”พินอาภาบอกเพื่อนเสียงสั่น“ไม่เป็นไรหรอกพิน เรารู้ดีว่

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-21
  • รอยรักพญามาร   บทที่ 34 ข้อตกลงที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง

    “พ่อไปไหนมา ผมอยากเจอพ่อมาตลอด... ทำไมพ่อไม่มาหาไทม์ให้เร็วกว่านี้ล่ะครับ แม่จะได้ไม่ต้องร้องไห้เพราะผม...” ไทม์สะอื้นออกมา“พ่อขอโทษนะลูก พ่อไม่ได้ตั้งใจ... ไทม์อย่าโกรธพ่อได้ไหมลูก”“ไทม์ไม่โกรธพ่อหรอกนะครับ ไทม์แค่สงสารแม่... แม่ต้องอดทนเพื่อไทม์มาตลอดเลยนะครับพ่อ...”“พ่อจะไม่ทิ้งไทม์กับแม่ไปอีกนะลูก”ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ ที่เขากอดลูกชายไว้อย่างนั้น แต่เวลานี้เด็กชายตัวน้อยกลับหลับไปในอ้อมกอดของคนเป็นพ่อไปเรียบร้อยแล้ว ปรางค์ปรียามองภาพนั้นด้วยความอิ่มเอม“พาลูกขึ้นไปนอนก่อนเถอะค่ะ”ลุคส์อุ้มลูกไว้เดินขึ้นไปที่ชั้นบนของบ้าน ชายหนุ่มหยุดยืนหน้าประตูห้องที่มีสีสันสวยงาม มือบางกำลูกบิดแล้วเปิดให้เขาพาลูกเข้าไปในห้องนอน ร่างเล็กถูกวางไว้บนเตียงขนาดพอเหมาะ ลุคส์จัดการรั้งผ้าห่มมาคลุมตัวบุตรชายไว้แล้วลูบศีรษะเบาๆ ไฟในห้องถูกปิดพร้อมกับประตูห้องนอน“เราก็คงต้องเข้านอนได้แล้ว”ชายหนุ่มเริ่มสั่ง“วันนี้ฉันนอนกับลูกได้ไหม?”“ไม่ได้หรอก เดี๋ยวไทม์สงสัยไปนอนกันเถอะ”มือบางถูกดึงไปที่ห้องพร้อมกับเขา เธอไม่อยากดื้อดึงหรือขัดขืนอีกต่อไปแล้ว เพราะตลอดเวลาผ่านมามันไม่มีประโยชน์เลย ทันทีที่

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-21

Bab terbaru

  • รอยรักพญามาร   บทที่ 58 สงครามกำลังจะเริ่ม

    ปรางค์ปรียายืนมองหญิงวัยกลางคน กำลังลากบุตรชายเข้าห้องน้ำ เรียบร้อยแล้วพามาทานขนม พออิ่มจึงเข้าห้องนอนกล่อมให้เสร็จสรรพ เธอแทบไม่ได้ทำอะไรเลย หญิงสาวก้าวเข้าห้องนอนของเทเรซ่า มองดูบุตรชาย ดูเหมือนไทม์เองกำลังหลับไป สีหน้าดูยิ้มแย้ม ลูกคงมีความสุข“เอ่อ...”หญิงสาวอึกอักไม่รู้ว่าตัวเองควรพูดอะไรดีเทเรซ่าเหลือบมองแล้วยิ้มกว้าง เธอจดจำสายตาหลานเวลามองผู้หญิงคนนี้ได้ดี ไอ้หลานชายตัวดีคงต้องการใช้เวลาอยู่กับเธอบ้าง คนเป็นน้าจึงขอสร้างบรรยากาศแสนวิเศษนี้ให้“น้าขอให้ไทม์นอนกับน้านะจ๊ะ”เทเรซ่าบอก แล้วหันกลับไปสนใจต่อเด็กชายต่อ“แล้วปรางค์นอนที่ห้องไหนเหรอคะ?”“นอนกับลุคส์ไงจ๊ะ”หญิงสาวชะงัก เธอไม่อยากนอนกับเขา เรื่องในเครื่องบินก็แทบเอาตัวไม่รอด หากนอนร่วมห้อง ยังไงคงเสียเปรียบเขาอยู่ดี เจ้าของห้องเห็นอีกฝ่ายยืนนิ่งเลยลงมาจากเตียง ปรางค์ปรียาถอยห่างออกมาเมื่อเทเรซ่าจับลูกบิด ประตูไม้ถูกปิดลงต่อหน้า คนตัวเล็กยืนค้างอยู่ตรงนั้น จนกระทั่งร่างสูงใหญ่เดินอ้าปากหาวเข้ามาหา“ง่วงหรือยังปรางค์?”ปรางค์ปรียาชะงักเมื่อได้ยินเสียงเขาอยู่ใกล้เแค่นิดเดียว ไหนจะลมหายใจหนักเป็นห้วงๆ ที่กำลังเป่ารดลงมาบนศีร

  • รอยรักพญามาร   บทที่ 57 หัวใจที่เริ่มสั่นคลอน

    หญิงสาวรีบเดินตามชายหนุ่มออกมาด้านนอก ร่างสูงรีบสาวเท้าเดินนำหน้า แล้วสอดส่ายสายตามมองหาคนที่อยู่บริเวณนี้ มาติชรีบเดินตรงเข้าไปหาชาวบ้านที่กำลังเดินมาหาปลาที่หนองน้ำทันที“คุณไปถามเขาหน่อยว่าจะกลับตัวเมืองได้ยังไง” มาติชหันมาสั่งคนถูกสั่งยอมทำตาม ไปหาชายชราที่กำลังเหวี่ยงแหหาปลา“คุณลุงคะ”ชายชราหันหน้ามาหา แล้วยิ้มให้กับหญิงสาวด้วยท่าทางเป็นมิตร“ว่าไงแม่หนู”“เอ่อ... หนูจะหาทางไปที่ตัวเมืองได้ยังไงคะ”ชาวบ้านครุ่นคิดครู่หนึ่ง“หนูเดินไปตรงหมู่บ้านข้างหน้านี้นะ พวกเขากำลังจะเข้าไปที่ตลาด หนูไปที่นั้นแล้วขอติดรถเขา แล้วไปต่อรถที่ตลาดอีกทีนะ”“ขอบคุณมากนะคะคุณลุง” พินอาภายิ้มกว้างอย่างมีความหวังพินอาภาเดินนำหน้าเขาเพื่อเข้าหมู่บ้าน ทุกคนในหมู่บ้านมองดูทั้งสองด้วยสีหน้าแปลกๆ มาติชทำหน้าไม่ถูกเมื่อเขาเป็นที่สนใจของชาวบ้านไม่น้อย หญิงสาวรีบเดินไปหาหัวหน้าหมู่บ้าน เธอพยายามขอร้องให้หัวหน้าหมู่บ้านยอมให้ขึ้นรถโดยสารไปที่ตลาดด้วย“แล้วผัวเอ็งจะไปด้วยหรือเปล่านังหนู”หัวหน้าบ้านถามแล้วยิ้มออกมา“ไม่ใช่นะคะ!”หญิงสาวรีบปฏิเสธเสียงแข็ง“ไม่ต้องมาโกหกพวกข้าหรอก พวกข้าไม่ว่าอะไรหรอกถ้าเอ็งจะมีผั

  • รอยรักพญามาร   บทที่ 56 หัวใจที่เริ่มสั่นคลอน

    ปัง!เสียงปืนดังขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว ลูกัสรีบก้มหลบด้วยความตกใจ หญิงสาวได้ทีรีบยันเท้าเข้าลำตัวรีบเผ่นหนีออกมาจากที่บ้านนั้นอย่างไม่คิดชีวิต เธอวิ่งอยากไม่รู้ทิศทางขอเพียงแค่รอดไปได้ก็พอ เสียงฝีเท้าวิ่งตามมาด้านหลังยิ่งทำให้หวาดกลัวมากขึ้น“ว้าย!”เอวบางโดนโอบรัด กระชากเธอลงไปจนแผ่นหลังแตะกับพื้นที่เต็มไปด้วยใบไม้แห้งโดยมีกายเขาทาบทับลงมาบนตัว“กรี๊ด!”หญิงสาวหวีดร้องสุดเสียงโดยที่ยังไม่ทันดูว่าเป็นใคร“อย่าร้อง!”เขารีบกระซิบบอกแต่ไม่ได้ผลเมื่อเธอหลับหูหลับตาร้องมืออีกข้างหนึ่งที่ว่างอยู่ถูกยกขึ้นมาปิดปากเธอไว้นั้น ยิ่งทำให้ความกลัวของคนถูกกระทำทวีคูณมากขึ้น มือบางสองข้างยกขึ้นมาประทุษร้ายอีกฝ่ายไม่หยุดให้ตายสิ อยากจะบ้าตายกับสถานการณ์แบบนี้จริงๆมือข้างที่ใช้ปิดปากถูกนำมารวบข้อมือสองข้างไว้แทน เมื่อปากเธอว่าง หญิงสาวเริ่มกรีดร้องด้วยความกลัวอีกครั้ง อีกฝ่ายเลยตัดสินใจก้มลงกดริมฝีปากทาบทับเพื่อให้เสียงเงียบลง“อื้อ!”บอดี้การ์ดหนุ่มถอนริมฝีปากออกมา เธอจ้องมองหน้าเขาเมื่อชัดเจนเลยสะอื้นออกมา ที่แท้เป็นเขา ผู้ชายที่คอยปกป้องเธอมาตลอด แม้จะปากร้ายและมีท่าทางเย็นชาแต่เขาก็ดีกับเธอเสมอ“

  • รอยรักพญามาร   บทที่ 55 หัวใจที่เริ่มสั่นคลอน

    พินอาภานิ่งงันแล้วสะอื้นออกมาเพราะคำพูดของเขา จะให้เธอทำยังไงใ นเมื่อเรื่องในอดีตที่เพื่อนเคยโดนเจ้านายเขาทำร้าย เธอยังจำฝังใจ และเคยลั่นวาจา หากเกิดอะไรกับเพื่อนอีก จะขอปกป้องให้ถึงที่สุด แล้วเธอผิดหรือไง!กายสาวสั่นไหวด้วยแรงสะอื้นจนแผ่นหลังเขารับรู้ถึงสัมผัสนั้นได้ ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกผิดที่พลั้งปากต่อว่าเธอด้วยความโมโห เขาโกรธที่เธอวุ่นวายทำให้เขาทำงานยากขึ้นไปอีก เพราะต้องคอยปกป้องเธอ ลูกัสก็สร้างปัญหาให้เขามากพออยู่แล้ว เขายังต้องคอยกันเธอไม่ให้ถูกลูกัสระแวงหรือสงสัยความสัมพันธ์ของเธอกับผู้หญิงของเจ้านายอีกหากลูกัสรู้ว่าพินอาภาคือเพื่อนของปรางค์ปรียาแล้วล่ะก็ มีหวังเธอได้ถูกตามล่าไม่หยุดแน่ แทนที่เขาจะได้จับตามองมันอยู่ในที่ลับ เขาคงต้องเปิดเผยตัวออกมาเพื่อปกป้องเธอแทน“ผมขอโทษ ผมแค่ต้องการให้คุณเลิกยุ่งกับเรื่องนี้... มันอันตรายเกินไป”เขาบอกเสียงอ่อนลง“ฉันแค่เป็นห่วงเพื่อนมากแค่นั้น คุณก็รู้ว่าเรื่องในอดีตที่ผ่านมาปรางค์ทำเพื่อฉันมามาก...”มาติชไม่รู้จะพูดอะไรออกมาเขาทำได้แค่เพียงเงียบ ความเงียบคือคำตอบที่ดีที่สุด เพราะเขาเป็นคนพูดไม่เก่งปลอบใจใครไม่เป็น ยิ่งกับเพศตรงข้ามด้วยแ

  • รอยรักพญามาร   บทที่ 54 หัวใจที่เริ่มสั่นคลอน

    นักฆ่าหนุ่มเฝ้าตามหาเป้าหมายที่เขาได้รับคำสั่งมา แต่กลับไม่ได้ข่าวคราวและวี่แววเลย ถ้าจะเค้นออกจากปากมาติชแล้วยิ่งยากเข้าไปใหญ่เพราะเขาไม่สามารถชนะผู้ชายคนนั้นได้เลยหากสู้กันซึ่งๆ หน้า ขบกรามแน่นสูดหายใจเข้าเต็มปอด มันต้องมีทาง จะตามหาผู้หญิงคนนั้นได้อย่างไรกัน ตัดสินใจต่อสายถึงเมแกน“นายครับ!”“ว่าไง”“ผมขอมือดีให้ผมซักสามคน”“แกคนเดียวไม่ไหวหรือไง!”“มาติชคอยขวางผมตลอด”เมแกนนิ่งเมื่อได้ยินชื่อมาติช เขายอมรับฝีมือผู้ชายคนนี้ เพราะเมื่อก่อนมาติชเองก็ยังเคยทำหน้าที่เป็นบอดี้การ์ดให้กับเขา“ได้! ฉันจะส่งไปให้แกจัดการให้สำเร็จเร็วๆ ล่ะ ฉันจะต้องให้ลุคส์มันแต่งงานกับเอมม่าให้ได้”“ครับนาย”มาติชต่อสายถึงลุคส์ทันที หลังจากที่เครื่องออกไปได้เกือบสองวันแล้ว เขายังคงเฝ้าติดตามความเคลื่อนไหวของลูกัสอยู่ตลอดเวลา เพราะคนอย่างลูกัสไม่เคยเลือกวิธีตามหาเป้าหมายที่มันต้องการได้“ว่าไงมาติช?”“นายถึงบ้านคุณเทเรซ่าเรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ”“ใช่”“แล้วนายจะให้ผมไปฝรั่งเศสตอนนี้เลยหรือเปล่าครับ”เขาถามเจ้านายด้วยความรู้สึกกังวล เพราะฝรั่งเศสยังมีคนที่หมายตาปรางค์ปรียาอยู่คือเมแกนนั้นเอง“ยังไม่ต้องเฝ้าไอ

  • รอยรักพญามาร   บทที่ 52 เกมไล่ล่าเริ่มต้น

    เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง เคลื่อนบินจอดลงตรงสนามบิน ลุคส์จูงมือลูกออกจากสนามบินโดยมีเธอเดินเคียงข้างไม่ห่าง รถยนต์มาจอดรับด้านหน้าเขารีบขึ้นไปนั่ง เมื่อเรียบร้อยรถจึงเคลื่อนออกทันทีเทเรซ่ายืนรอใจจดใจจ่อวันนี้เธอจะได้เห็นหน้าหลาน และยังได้เห็นเหลนเล็กๆ อีกคนหนึ่งเสียด้วย ทันทีที่รถของชายหนุ่มเข้ามาจอดเธอรีบเดินเข้ามาหาหลานชายที่กำลังลงจากรถ เทราซ่าลากลุคส์เข้ามาใกล้แล้วพรมจูบไปทั่วใบหน้า“มาหาน้าได้สักทีนะ คิดถึงหลานมากเลย”เทราซ่าบอกแล้วยิ้มออกมา“น้าครับอย่าทำแบบนี้เลย”“ทำไมล่ะ น้าทำแบบนี้กับหลานน้าบ่อยๆ ไม่ต้องเขินน้าหรอกนะพ่อหนุ่มน้อยของน้า”ชายหนุ่มพูดไม่ออก เหลือบมองไปทางหญิงสาวที่กำลังยืนอมยิ้มอยู่ใกล้ๆ เขา อาย... อาการนี้ เพิ่งรู้สึกก็ตอนที่น้ามาทำกับเขาแบบเมื่อกี้ ไม่ว่านานแค่ไหนน้าเทเรซ่าก็ไม่เคยเห็นว่าเขาโตสักทีสายตาของหญิงวัยกลางคนหันไปสบกับหญิงสาวหน้าตาสะสวย เธอยิ้มกว้างออกมาด้วยความยินดี ก่อนละสายตามองเด็กชายตัวน้อย เทเรซ่าก้าวเข้าหาแล้วจับมือเล็กไว้“เข้าไปกินขนมข้างในกันนะจ๊ะ”เทเรซ่าบอกกับเด็กชาย มืออีกข้างหนึ่งก็รั้งให้หญิงสาวเดินตามไปลุคส์รีบสาวเท้าเดินตามเข้าไปด้านใน

  • รอยรักพญามาร   บทที่ 51 เกมไล่ล่าเริ่มต้น

    หญิงสาวเม้มริมฝีปาก ลุคส์ตัดสายแล้วหันมาทางเธอรั้งร่างบางนั่งลงเคียงข้าง ท่อนแขนโอบรัดรอบเอวแล้วเกยคางไว้ที่หัวไหล่ ปรางค์ปรียาสับสนกับการกระทำของเขา ลุคส์ต้องการสิ่งใดถึงได้ทำแบบนี้ หรือต้องการตัวลูกกลับไปด้วย เธอเดาทางไม่ถูกเลย“ไปฝรั่งเศสกับผมนะปรางค์ ผมขอร้อง หากคุณอยู่ที่นี่ จะมีอันตราย ผมจะปกป้องคุณได้ง่ายกว่า ถ้าคุณไปอยู่ฝรั่งเศสกับผม”ริมฝีปากบางเม้มแน่นสีหน้าเธอเต็มไปด้วยความกังวล ฝรั่งเศสอย่างนั้นหรือ? แล้วถ้าอยู่ที่นี่จะไม่ปลอดภัยจริงหรือเปล่า เขากำลังพูดจริงหรือโกหกให้ตายใจแล้วแอบพาไทม์หนีไปกันแน่“คุณอย่าลังเลเลยปรางค์ ผมขอร้องไปกับผมเถอะนะ ผมอยากปกป้องคุณและลูก”เขาบอกพลางซุกไซร้ซอกคอหอมกรุ่น เธอขนลุกเกรียว“อย่าทำแบบนี้สิคะ”เธอดุเขา“คุณตอบผมก่อนสิ ว่าจะไปหรือไม่ไป ถ้าคุณไม่ตอบผมจะทำต่อไปเรื่อยๆ”ชายหนุ่มเริ่มเอาแต่ใจตัวเอง“ไปค่ะไป พอได้แล้วนะคะอย่าทำแบบนี้เลย”เขายิ้มออกมาแล้วกอดเธอไว้แน่น ไทม์เดินเข้ามาหาแม่ เด็กชายยิ้มกว้างแล้วรีบวิ่งออกไปด้านนอก เพื่อปล่อยให้พ่อกับแม่อยู่ด้วยกันอีกครั้งหลังจากแผลหายดีแล้ว ลุคส์จัดการพาหญิงสาวและไทม์ออกจากบ้านพักทันที เขาต้องแข่งกับเ

  • รอยรักพญามาร   ตอนที่ 50 เกมไล่ล่าเริ่มต้น

    ร่างบางกัดริมฝีปากแน่นเพียะ!มือบางฟาดลงไปบนหน้าเขาน้ำตาคลอ ผู้ชายอะไรทุเรศที่สุด ลากเธอเข้ามา แถมลูกน้องก็ยังเต็มบ้าน เขาต้องการทำให้เธออับอายใช่ไหม“เลวที่สุด!”เธอบริภาษเขาทั้งน้ำตา“ที่ผมทำไปผมมีเหตุผล”“เสื้อฉันอยู่ที่ไหน!”มาติชขบกรามแน่นชูเสื้อในมือที่ขาดวิ่นเพราะแรงกระชากของเขา เขาไม่ได้ตั้งใจ ทำเพราะต้องการปกป้องเธอเท่านั้น ไม่อยากเห็นพินอาภากลายเป็นเหยื่อ“คุณเป็นบ้าอะไรถึงทำแบบนี้!”เธอต่อว่า แล้วผลักอกอีกฝ่ายด้วยแรงโทสะ“ผมทำเพื่อปกป้องคุณรู้ไว้แค่นั้น”เขาบอกเสียงเครียดพินอาภารีบใส่เสื้อมือไม้สั่น อยากจะบ้า ไม่คิดว่าจะต้องมาเจอกับสถานการณ์แสนทุเรศแบบนี้ ผู้ชายอะไรแย่ที่สุดหยาบคาย ป่าเถื่อน กักขฬะ ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ รีบเมินหน้าหนีแล้วสาวเท้าเดินออกจากบ้าน อารมณ์โกรธกำลังปะทุจนแทบถึงขีดสุดมาติชรีบคว้าท่อนแขน ส่งเสื้อหนังที่เขาใส่อยู่ให้ แต่หญิงสาวกลับปัดมันอกจนร่วงลงสู่พื้น เขารีบเก็บมันขึ้นมา“ใส่ซะ ถ้าคุณยังอยากรู้เรื่องของเพื่อนคุณ!”เขาสั่งเธอรีบหันมามองหน้าเขา กัดริมฝีปากแน่น จำต้องรับเสื้อมาสวมเอาไว้“ผมจะไปส่ง จะได้คุยกันด้วย”มาติชขับรถออกมา พินอาภาเปิดประตูลงน

  • รอยรักพญามาร   บทที่ 49 เกมไล่ล่าเริ่มต้น

    เธอขมวดคิ้วและจับถ้อยคำที่เขาเพ้อออกมา เป็นเด็กขาดแม่หรือไงกัน โตจนป่านนี้ยังร้องเรียกหาแม่อีกเธอเป็นเด็กกำพร้ายังไม่ร้องเลยสักครั้ง“คุณลุคส์ปล่อยฉันได้แล้วค่ะ”ไม่นานอ้อมกอดถูกคลายออก คนเจ็บนอนหายใจสม่ำเสมอในที่สุด เธอมองดูเขาแล้วลุกยืนสาวเท้าเพื่อไปดูบุตรชายอีกห้อง มองดูลูกกำลังหลับใหลในห้องนอนอีกห้องแล้วทอดถอนใจออกมา ลูกเธออายุแค่นี้ แต่ต้องมาพบเจอกับเหตุการณ์เลวร้ายมากมาย ไม่อยากเชื่อว่าไทม์ต้องมาเสี่ยงอันตรายเพราะความผิดพลาดในอดีตของเธอ ลูบศีรษะบุตรชายแล้วจุมพิตหน้าผากเบาๆ ลุกยืนปลีกตัวออกมาด้านนอกห้องปรางค์ปรียาจัดหาผ้ามาปูนอนบนพื้นในห้องเดียวกับเขา เธอจำต้องดูแลยามค่ำคืน เพราะกลัวว่าเขาอาจมีไข้สูง เสียงครางปลุกให้ตื่นขึ้นมา เธอเห็นเขานอนตัวสั่นเหงื่อผุดออกมาเต็มใบหน้า หญิงสาวรีบใช้มือแตะหน้าผาก เธอสะดุ้งเพราะความร้อน หาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวเขา เพื่อลดพิษไข้จนกระทั่งความร้อนในร่างกายลดลง เกือบรุ่งเช้าเธอถึงได้นอน แสงแดดส่องเข้ามาปลุกให้ร่างสูงใหญ่ที่นอนหมดสภาพบนเตียงลืมตา เขาเหม่อมองสักพัก แล้วกวาดสายตารอบห้อง ก่อนหยุดลงที่ร่างบางซึ่งฟุบอยู่ข้างเตียงนี่เธอ... ดูแลเขามาทั้งคืนเ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status