EP.4 คืนอันเร่าร้อนNC+++

ผมเเวมไพร์นะครับกว่าจะถึงบทของผมรอตั้งนาน มีเเต่บทน่ารักเหอะ!![เเกจะด่าฉันก็บอกตรงๆดิ]เข้าเรื่องเลยละกัน ก็เหมือนอย่างว่าผมเป็นคนยังไงก็รู้กันอยู่เเล้ว ที่ผมชวนน่ารักมาก็เพราะไม่อยากให้เพื่อนของเธอเดือดร้อนหรอกนะ ดีนะไอ้นิโครให้โอกาสน้องเทพาย ปกติไอ้นิโครมันไม่ใจเย็นขนาดนั้นหรอก ใครทำให้มันโกธล่ะก็หึ!! ไม่ตาย!! ก็พิการ!! ผู้หญิงก็ไม่เว้นเหมือนปากมันพูดจริงๆนั้นเเหละ ผมก็เช่นกันเเต่ยกเว้นคนที่อยู่บนตักผม น่ารักเมียผมเอง ครั้งเเรกที่ผมเห็นเธอเหมือนโลกมันหยุดหมุนผมมองเธอตั้งนานสองนาน เธอเเม่งโคตถูกใจผมมาก เเล้วผมต้องได้เธอมาเป็นของผมให้ได้ตอนเเรกผมคิดว่าเธอคงผ่านมาเยอะเพราะเด็กสมัยนี้15ปีมันก็มีเพศสัมพันธ์กันเเล้ว เเต่ผมคิดผิดไง เธอยังบริสุทธิ์อยู่เเละเธอก็ทิ้งผมไปอย่างไร้เยื่อใยด้วยมันน่าเจ็บใจไหมล่ะ เเต่ตอนนี้ผมเจอเธอเเล้ว ผมไม่ยอมให้เธอจากผมไปเป็นครั้งที่สองเเน่!!มีอะไรกับเธอในคืนนั้นผมจำได้ทุกอย่าง เเม้กระทั่งทุกการสัมผัส กลิ่นตัวอ่อนๆเหมือนกลิ่นเด็ก รสจูบที่หวานดูดดื่มที่ไม่มีประสบการณ์ของเธออ่าพูดเเล้วอยากวะ เเละตอนนั้นผมก็ไม่รู้ว่าเธออายุ18ปี เเต่ถึงยังไงผมก็พร้อมรับผิดชอบเธอนะครับ

''ไม่ได้ยินหรือไงปล่อยหนูนะ''

เสียงน่ารักดังขึ้นมือก็รั่วใส่อกของผมอยู่เเบบนั้น

''ปล่อยใน ปล่อยนอก หรือในปาก''

น่ารักทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ตากลมโตผมกระจายทั่วเเผ่นหลัง ตอนนี้เธออยู่ในท่าเจ้าหญิงปากผมปากเธอใกล้เหมือนจะจูบกันเเม่งน่าฟัดชิบหายเลย

''กลับหนูอยากกลับห้อง อึก!!''

ร้องสะงั้น ร้องเเล้วไงผมก็ไม่ยอมปล่อยอยู่ดี 

''นอนนี่เเหละ ไปอาบน้ำส่วนเสื้อผ้าฉันเดี๋ยวฉันเปรียมให้''

''ไม่เอาหนูจะนอนกับเพื่อนๆ ตอนนี้พวกมันคงเป็นห่วงเเย่''

หาข้ออ้างเก่งดีนิ เเล้วก็บีบน้ำตาเก่งด้วย

''โทรหาเพื่อนเธอว่านอนกับฉันเพราะพรุ่งนี้เธอไม่มีเรียน ไม่ต้องถามว่าฉันรู้ได้ยังไง ฉันไปอาบน้ำก่อน รีบๆล่ะ อ้อ..อย่าคิดหนี ประตูห้องนี้ฉันเเละไอ้วายุไอ้นิโครเท่านั้นที่เปิดได้''

"TT"

ผมเห็นน่ารักทำหน้าเหมือนจะผิดหวังผมรู้หมดทุกอย่างเเม้กระทั้งเรื่องเรียนของยัยนี่ผมหยิบผ้าขนหนูที่วางอยู่ที่ชั้นเเล้วเดินเข้าห้องนอน ที่มีห้องน้ำอยู่ในนั้นพอเสร็จธุระเเล้วผมก็เดินออกมาโดยมีผ้าขนหนูพันรอบเอวโชว์ซิกเเพ็คมีหยดน้ำเต็มตัวผมเห็นน่ารักนั้งอยู่ที่เดิมก้มหน้าลงไม่กล้าเงยหน้าขึ้นหึเขินจนหน้าเเดงอย่างกับลูกตำลึง

''ว่าไงโทรหาเพื่อนเธอหรือยัง''

ผมที่อาบน้ำชำระร่างกายเสร็จเเล้วเดินมาที่ขอบโซฟาเเล้วถามย้ำอีกครั้งเมื่อเห็นเธอนั้งกุมโทรศัพท์อยู่ในมือ

''ไม่โทร หนูไม่อยากนอนที่นี่''

ดื้อตาใสเลย ยัยเด็กนี่นิได้.....ดื้อมากใช่ไหมคงก็ต้องสั่งสอนบ้างเเล้ว

''นอนที่นี่ โทรหาเพื่อนของเธอฉันพูดเอง นับหนึ่ง สอง อย่าให้ถึงสามนะน่ารัก''

ผมกดเสียงต่ำมองเธออย่างจริงจัง

''โทรเเล้ว จะโทรเเล้ว''

น่ารักหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอย่างเร็ว โทรศัพท์เธอยุกค์ไหนกันเก่าชิบ...

''น่ารักนอนห้องพี่ พี่เเวมไพย์น่ะไม่ต้องห่วง''

ผมเอื้อมมือไปเเย่งโทรศัพท์น่ารักทันทีที่เธอต่อสายหาเพื่อนเธอ

[คะ..ค่ะ เเล้วเสื้อผ้ามันอ่ะพี่เเวมไพร์ให้หนูเอาไปให้มันไหม]

''พี่ให้น่ารักใส่เสื้อผ้าของพี่ไปก่อน''

[งั้นหนูขอสายน่ารักก่อนได้ไหมคะ]

''เพื่อนเธอจะคุยด้วย''

ผมยื่นโทรศัพท์น่ารัก เเล้วก็เดินไปใส่เสื้อผ้าในห้องนอน

''พี่เเวมไพร์ไม่ให้ฉันกลับห้องอ่ะ''

[ฉันว่าเเหละเเกต้องอยู่กับพี่เเวมไพร์ เอ่อ ฉันกับยัยเทพายเข้าเรียนเช้านะส่วนคีย์การ์ดอยู่ที่เเกเเล้วใช่ป่ะ]

''อืมอยู่ที่ฉัน งั้นเเค่นี้นะฉันอาบน้ำก่อน''

[เครๆๆบายๆๆโชคดีนะมีผัวเเล้วลืมเพื่อนเชอะ5555]

ทำ

ผมเดินออกมาพร้อมเอาเสื้อผ้ามาให้เห็นน่ารักคุยกับเพื่อนเธอเสร็จพอดี

''อ่ะผ้าของเธอ นี้ก็ใกล้สองทุ่มเเล้ว เหม็น''

ใครว่าเหม็นละเเค่พูดให้เธอไปอาบน้ำเองเเหละตัวน่ารักหอมมากด้วยซ้ำไป

''ค่ะ!!''

เเล้วน่ารักก็กระทืบเท้าเเบบไม่พอใจเท่าไรตรงไปยังห้องนอนที่ผมเพิ่งออกมา

หึยัยต๋องเอ้ย

ผมใส่เเค่เสื้อยืดสีขาวเเละกางเกงบ็อกเซอร์ขายาวส่วนน่ารักผมให้เธอใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงบ็อกเซอร์สั้นไปนอนดีกว่าพอถึงเตียงนอนปุ๊ปผมก็ล้มตัวลงนอนทันที

เเอ๊ดดด...

ผมได้ยินเสียงเปิดประตูห้องน้ำ ตอนนี้ผมเเกล้งหลับอยากรู้ว่าเธอจะทำอะไรบ้าง เธอกำลังเดินมาทางนี้ เเล้วก็หยุดตรงที่ขอบเตียงที่ผมนอนอยู่

จึกๆๆ

''พี่เเวมไพร์ค่ะ พี่เเวมไพร์''

น่ารักก้มหน้าลงมาลมหายใจของเธอเป่ารดหน้าของผม เธอเอานิ้วชี้มาจิ้มที่เเก้มสองสามครั้งเธอคิดจะทำอะไร

''ตอนนอนเหมือนลูกเเมวเเต่ตอนตื่นเนี้ยสิเหมือนสิงโตทั้งโหดทั้งดุ''

เหอะยัยนี่เเอบด่าผมเหรอ

''อยากให้สิงโตเข้าไปอยู่ในตัวเธอมั้ยล่ะน่ารัก''

''พี่ยังไม่นอนนี่!!! หนูไม่ได้ทำอะไรเลยนะ''

ผมคว้ามือเธอไว้เเน่นเพราะเธอกำลังถอยหนี น่ารักพยามจะเกะมือออกจากผม

''มานี้ยัยเจ้าเล่ห์''

ตุบ!!

น่ารักลอยลงมาข้างกายผมด้วยเเรงกระชากของผมเเล้วก็กระโดดขึ้นค่อมเธออย่างรวดเร็วผมรวบมือทั้งสองของเธอด้วยมือข้างเดียวของผมไว้เหนือศีรษะอย่างให้เธอดิ้น

''ทะ...ทำอะไรอ่ะ อย่านะ''

ตอนนี้นิ้วมือของผมอยู่ไม่เป็นสุข เริ่มไปปลดกระดุมเสื้อที่เธอติด

''ฉันเเค่อยากรู้ว่าเธอพรุนหรือยัง จำไม่ได้เหรอวันนั้นเธอพูดกับฉันว่ายังไง ''

ผมจำวันนั้นได้ขึ้นใจเลยล่ะ

''ไม่น่ะอย่า...''

ไม่ทันเเล้ว ตอนนี้เสื้อของเธอถูกผมฉีกขาดอย่างไม่เสียดายไม่ปลดมันเเล้ว โนบรา!!! เธอไว้ใจผมขนาดนี้เลยเหรอ

''ไม่ใส่บราสะด้วย ไว้ใจหรือยั่วกันเเน่ เอากับใครกี่คนเเล้วล่ะน่ารัก''

เธอไม่ตอบผมเเล้วหันเห็นไปทางอื่น

เเม่งเสียอารมย์สุด เเค่เธอบอกว่าไม่มีใครนอกจากผมคนเดียวที่ผ่านมา เเต่เธอเฉยไม่พูดอะไรเลย

''เค ฉันรู้เเหละ ตอนเเรกกะว่าจะทะนุถนอมเล้าโลมให้ เเต่เปลี่ยนใจเเทงเลยเเล้วกัน!!''

พูดจบผมก็ใช้เวลาเล็กน้อยถอดกางเกงพร้อมชั้นใน ของผมก็เช่นกัน ตอนนี้ต่างคนต่างไม่มีอ่ะไรปิดสักชิ้น ผม จับขาเธอตั้งฉากเป็นรูปตัวเอ็มอ้าขาของเธอออกกว้างๆ เธอทั้งจิกทั้งกัด พยามขัดขืน เเต่เปล่าประโยชน์ ตัวเเค่เนี้ยทำไรได้

''อ๊ะ!อย่างทำเเบบนี้นะ พี่เเวมไพร์''

''พูดมากรำคาญ เก็บเสียงไว้ครางดีกว่า ว่าลีลาของฉันจะสู้ผู้ชายของเธอบ้างไหมฉันไม่ป้องกันนะ เธอคงรู้ว่าต้องทำยังไง''

พูดจบผมก็จับเก่นกายขนาดใหญ่พอดี ยัดใส่ในช่องของเธอเต็มลำ

''กรี้ด!! เจ็บหนูเจ็บปล่อยนะฮื่อๆๆๆ''

อื้อเเน่นมาก น่ารักเด้งตัวขึ้นพร้อมคว้าคอผมไปกอดเเน่น

คงเจ็บน่าดูก็ผมไม่ได้เล้าโลมก่อนไง ช่องทางรักของเธอเลยไม่มีน้ำมาหล่อลื่น ก็ภูมิใจนะที่เธอมีผมคนเดียวเเละเธอก็สมควรโดนเหมือนกันปากเเข็งดีหนักต้องเจอเเบบนี้เเหละ

''อะ..อ๊าร์ ฉันเอาเธอครั้งที่สอง...อะ เเต่ยังฟิตเหมือนเดิม''

ผมค่อยๆขยับสะโพกที่ละนิด มันทั้งคับทั้งเเน่น

''อ๊ะๆๆ พะพี่เเวมไพร์ อย่าขยับนะอ่าา~''

ยัยนี่คิดอะไรอยู่ ถ้าไม่ขยับผมคงอกเเตกตายหนะสิ

''ไม่ขยับเเล้วมันจะเสร็จหรือไง!!''

''อึก! ฮื่อก็หนูเจ็บนิ พี่รุนเเรงกับหนูอ่ะฮื่อๆ''

''ถ้าเธอพูดตั้งเเต่เเรกว่าเธอมีเเค่ฉันคนเดียว เธอก็ไม่ต้องโดนเเบบนี้หรอก หยุดร้องได้เเล้ว''

ปากเเข็งไง ดื้อก็ดื้อต้องดัดนิสัยสะบ้าง

ผมขยับตัวเเทรกเข้าตัวเธออีกครั้ง เเล้วก็ขยับสะโพกอย่างหนักหน่วย รู้ว่าทำเเรงไปก็เถอะเเต่ผมห้ามตัวเองไม่ได้เเล้ว

''อื้อ..อะอ๊ะ เจ็บอื้อ...''

''ซี๊ด!อ๊าา เจ็บเเต่ครางสู้''

ผมเอามือไปบีบหน้าอกเเล้วจับให้ตัวเธอเอนลงนอนพร้อมอ้างปากหัวนมที่เข็งเป็นไตดูดดึงอย่างหิวกระหาย ส่วนด้านล่างยังทำหน้าที่ต่อเหมือนเดิม

พับ!!พับ!!พับ!!

''อะ อะ ซี้ด!! นะน่ารักฉันจะเเตกเเล้วพร้อมกันนะอ้าา''

ผมไม่รอช้าเพิ่มเเรงกระเเทกเข้าไปอีก มันส์โคตร เกิดมาไม่เคยเจอผู้หญิงที่บริสุทธิ์เเละสวยน่ารักมากขนาดนี้ ส่วนผู้หญิงที่ผมผ่านมา หึพรุน หลวม กรวง!!

''อ๊าาา!!/โอ้ววอาร์''

พรั่บ!!

ผมล้มตัวลงไปนอนลงข้างน่ารัก

เสร็จไปหนึ่งยก ผมมองไปยังใบหน้าของเธอที่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อมากมายเเต่ผมไม่เหนื่อยเลยสักนิดมันส์มากกว่า

''หมดเเรงเเล้วเหรอ ต่อไปนี้เธอเป็นผู้หญิงของฉันคนเดียว ห้ามไปมั่วกับผู้ชายคนอื่น ฉันเห็นเธอตายคาเตียงเเน่ เข้าใจไหม''

''ขะเข้าใจค่ะเเฮ่กๆ...''

เธอหอบหายใจอย่างเหนื่อยๆ

''ดี มาต่อกันเถอะฉันเริ่มอยากอีกเเล้วน่ารัก''

''ไม่...หนูเหนื่อย อยากนอนเเล้ว''

''เธอเหนื่อย เเต่ฉันสนุก!!''

เเล้วผมก็จับเธออ้าเรียวขาขึ้นอีกรอบพร้อมเริ่มขยับสะโพกอีกครั้งอ่าาร์ยังฟิตเหมือนเดิม.......