เวลาผ่านไปหนึ่งอาทิตย์แล้วที่ฉันกลับมาอยู่บ้านในช่วงปิดเทอมเล็ก แต่ความห่างของระยะทางเหมือนจะไม่เป็นอุปสรรค์เพราะทุกวันทั้งตอนเช้าและตอนกลางคืนเราคุยวีดีโอคลอกันทุกวัน“นี่ตกลงเรากำลังมีแฟนใช้ไหมไอ้น้องตัวแสบของเฮีย” ฉันนั่งอยู่ศาลาริมน้ำที่ป๋าทำไว้ บ้านของฟองจันทร์ตั้งแต่รั้วบ้านจนถึงตัวเป็นตกแต่งส
“เอ่อฟ้าเรื่องไปกินข้าว! เราว่าเอาไว้วันหลังดีกว่านะเพราะตอนนี้เรายังเช็คของที่พึ่งเอามาลงไม่เสร็จเลยแล้วก็ไม่รู้ว่าจะใช้เวลาอีกกี่ชั่วโมงด้วย เกรงว่าฟ้าจะหิวแย่เลย!?” ฉันไม่ทันจะได้พูดตอบโต้อะไรกับไปแต่พี่หมอพะนายชิงพูดขึ้นมาก่อน แล้วเอาโทรศัพท์ของเขาคืนมาจากยัยพี่ฟ้าที่แย้งมาพูดคุยกับฉัน!?“เอ่อคื
“ฮัลโหลเฮียฟองมีเรื่องสำคัญจะบอกคะ!” หลังจากเมื่อหลายวันก่อนที่เหมือนฉันกับพี่หมอพะนายจะทะเลาะกันแต่กลับตาลปัตรว่าเรื่องมันไม่ได้มีอะไรและพี่หมอพะนายก็ไม่ยอมปล่อยให้ฟองจันทร์ต้องมานั่งคิดมากกับความสัมพันธ์ของเขากับเพื่อนสนิทที่เคยแอบชอบคิดไม่ซื่อ!?“ฮัลโหลโทรมาหาเฮียแล้วทำเสียงจริงจังขนาดนั้นเกิดอะไ
วันนี้เพื่อนๆไปทั้งหมดแปดคนมีผู้หญิงสามคนและผู้ชายห้าคน เอารถไปสองคันไอ้ติวเตอร์ขับหนึ่งคันและไอ้แสตมป์เป็นขับอีกคัน วันนี้ฉันขอนั่งกับไอ้แสตมป์เมาส์มอยกันระหว่างการเดินทางแบบชิวๆไป“แหม่อารมณ์จริ๊งๆนะฟองจันทร์ นี่แกโทรรายงานเฮียหมอยังว่ากำลังจะออกเดินทางกันแล้วเดี่ยวจะไม่ได้คุยกันอีกตั้งหลายวันนะโว
ณ.ผับของหมอพะนาย“ไอ้พะนายทำไมทำหน้าเป็นหมาหงอยขนาดนั้นว่ะไหนแกบอกว่าจะปิดผับวันปีใหม่แล้วจัดงานเลี้ยงภายในกลุ่มเพื่อนๆมันน่าตื่นเต้นสาวๆคงมาเพียบแน่เลยว่ะ!” ไอ้เจมส์ทำหน้าดี้ด๊ากอย่างหน้าหมั่นไส้อยู่ข้างผม ทนไม่ไหวแล้วโว้ย“โอ๊ยเชี้ย ถามไม่ตอบแล้วยังมาถีบกูอีกนะไอ้เพื่อนเลว!” ไอ้เจมส์มันก็โวยวายแล้
จบบันทึก“เฮียหมอ” ฉันกระโดดกอดพี่หมอพะนายจากทางด้านหลังเมื่อเห็นว่ามีลิฟขึ้นมาชั้นนี้และหมั่นใจว่าต้องเป็นแฟนตัวเองแน่ๆเพราะทั้งชั้นมีแค่สามห้องและสองห้องเจ้าของห้องพวกเขากลับมากันหมดแล้วเหลือแต่แฟนไอ้ฟองที่ห้าทุ่มครึ่งแล้วยังไม่กลับมา“นะหนูฟอง” พี่หมอทำหน้าซ็อกจับมือทั้งสองข้างของฉันที่โอบรอบตัวเ
“หะเฮียปะปล่อยฟองนะไม่เอา!!!” ฉันทุบหน้าอกพี่หมอพะนายแรงๆเพื่อให้เขายอมปล่อยฉันตุบ!“ปล่อยแล้วนะครับ! อ้าวทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะหนูฟองเฮียปล่อยเราแล้วนะ!?” ไม่หยุดแถวตอนนี้พี่หมอพะนายเขาคล่อมอยู่บนตัวของฉันเลื่อนหน้าผากมาติดกับหน้าผากของฉัน“กะใกล้ไปไหมเฮีย ถ่อยออกไปเลยนะฟะฟองบอกแล้วไงหายใจไม่ออกแถ
“เฮียอย่ามากล่าวหาฟองมั่วๆนะ!!!” เหมือนจะอารมณ์โรแมนติกผสมการเถียงระหว่างเราสองคน“เฮียไม่ได้มั่ว ก็ตรงนี้มัน…” พี่หมอพูดไม่จบประโยคฉันรู้เลยว่าเขาต้องการจะสื่ออะไร“หยุดพูดเลยนะฟองอาย!”“ฮ่าๆโอเคครับๆเฮียจะไม่พูดอะไรแล้วแต่แม่จ๋าทำเสียงหวานๆนะต่อจากนี้!!!” ถึงกับงุดงงอะไรคือทำเสียงหวานๆไอ้ฟองไม่เคย
เชี้ยแล้วไหมล่ะ! อีกสิบนาทีอาจารย์จะเข้าสอนแล้ว แต่ผมยังยืนรอข้ามถนนอยู่สี่แยกหน้าโรงอาหารกลางมหาลัยอยู่เลย!ความวุ่นวายเวลาเปลี่ยนคาบเรียนซึ่งเป็นชั่วโมงเร่งด่วนในมหาลัยของผมเลยเถอะ เพราะด้วยเป็นมหาลัยชื่อดังของประเทศทำให้คนที่เข้ามาเรียนส่วนใหญ่เป็นเด็กที่เรียนเก่งและบ้านรวยแต่นั้นเหมือนจะไม่ใช้ป
เสียงสะอื้นฮึก แต่ก็ไม่ละความพยายามฟ้องคุณย่าของแก เด็กชายแฝดน้องที่หน้าตาเหมือนคนพี่จนแทบจะแยกไม่ออกโครงหน้าฉายแววหล่อเหลาเหมือนคนเป็นพ่อมีเพียงปากเรียวกระจับที่เหมือนคุณแม่เพียงอย่างเดียวในตัวเด็กชายฝาแฝด“ไม่จริง!นะครับคุณหญิงย่า พอลต่างหากที่จะแย้งหุ่นยนต์ของพลัสก่อน น้องบอกว่าของน้องตัวเล็กกว่า
พี่หมอยกมือขึ้นไหว้อาจารย์หมอของเขา ยิ้มหน้าบานไม่หุบเมื่อผลตรวจครรภ์ออกมายืนยันแล้วว่าภรรยาสุดที่รักของเขาท้องแล้วจริงๆ แถมเป็นแฝดอีกต่างหาก!“ต่อไปนี้ก็ดูแลภรรยาให้ดีนะคุณหมอพะนาย คุณก็ทราบดีอยู่แล้วว่าระยะสามเดือนแรกมีโอกาสเสี่ยงที่จะแท้งได้สูงและที่สำคัญต้องระวังอย่าให้ว่าที่คุณแม่เครียดนะคุณหมอ
ห้องหอ...หลังจากที่ผู้ใหญ่ให้พรคู่บ่าวสาวแล้ว พวกท่านก็กลับออกไป ปล่อยให้คู่สามีภรรยาป้ายแดงเข้าหอกัน...“หนูฟองมาใกล้ๆครับเดี๋ยวเฮียจะแกะผมช่วย”ใบหน้าหล่อเหลายิ้มขำภรรยาสาวของเขาที่กำลังทำหน้าหงุดหงิดลำคานและดึงทึ่งผมตัวเองอยู่กับจำนวนกิ๊บดำหนีบผมจำนวนมากที่อยู่บนหัวของเธอโดยฝีมือของช่างทำผมที่เน
“ทำไมทำหน้ากังวลอย่างนั้นล่ะลูกสาวคนสวยของม๊า”ฉันเข้าไปกอดท่านเอาไว้แน่น เมื่อท่านเปิดประตูเข้ามาในห้องและช่างแต่งหน้าทำผมต่างออกไปจากห้องเมื่อฉันแต่งหน้าทำผมเสร็จ พวกเขาปล่อยให้ฉันอยู่ในห้องกับแม่สองคนเป็นการส่วนตัว“ฟองไม่รู้เหมือนกันค่ะม๊า แต่ฟองกลัวว่าชีวิตหลังแต่งงานของฟองกับเฮียจะไปไม่ได้สวยเ
4 ปีต่อมา...“ไอ้ฟองรีบวิ่งหน่อย เดี๋ยวไม่ทันถ่ายรูปรวมของสาขานะโว้ย!”ไอ้ติวเตอร์ตะโกนเรียกฉันที่กำลังรีบเดินให้ทันเพื่อน ฉันวิ่งหอบดอกไม้ ตุ๊กตา ที่เพื่อนๆน้องๆนำมาแสดงความยินดีด้วยความพะรุงพะรังภาพเหมือนวันแรกที่ฉันรับน้องตอนปีหนึ่งเลย ต่างกันแค่วันนี้เป็นวันรับปริญญาของฉัน“รู้แล้วโว้ย! เพื่อนข
“เอ่อๆแกโตแล้วคิดเอง ถ้าอยากมีรักดีๆก็เลยนิสัยเจ้าชู้ชะนะเพื่อนรัก!”“รู้แล้วครับๆ ไปกลุ่มนู่นดีกว่าอยู่กับแกแล้วแม้งโดนด่า” ถึงประโยคจะเหมือนคนโกรธกันแต่ความจริงไอ้แสตมป์มันหัวเราะอย่างไม่จริงจังแล้วเดินไปหาเพื่อนเดือนสาขาอื่นๆโปรแกรมไลน์เจ้น้ำผึ้ง ‘ฟองจันทร์ว่างไหม เย็นนี้มาเจอเจ้หน่อย’ฟองจันทร
สนามบินขอนแก่นหลังจากที่พี่หมอนอนพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลจนร่างกายแข็งแรง บาดแผลจากการโดนยิงก็หายสนิท เขาจะกลับกรุงเทพวันนี้ฉันเลยมาส่งเขาที่สนามบิน“เฮียกับป๊าดีกันได้ยังไงคะ ทำไมไม่เห็นจะเล่าให้ฟองฟังเลย!?”ฉันทำหน้านิ้วคิ้วขมวดเพราะหลังจากวันนั้นที่ทิ้งให้พวกเขาอยู่ด้วยกันตามลำพัง ฉันก็เห็นปฏิกิ
ใช่เหรอคะ!? แต่เมื่อคืนฉันเห็นบางคนแถวนี่รีบเอารถออกขับพาพะนายมาโรงพยาบาลเลยนะลูก!”แม่ของฉันพูดขึ้นเสียงดังเมื่อพวกเราสองแม่ลูกยืนแอบฟังพวกเขาสองคนคุยกันอยู่ประตูหน้าห้อง...“อะแฮ่มใครไม่มี๊ คุณก็พูดไปเรื่อย ผมหิวข้าวมากๆเลยมีอะไรกินบ้างเนี้ย!”ป๊าทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้แล้วเดินเข้ามาหาม๊าที่ถือถุงอาห