“เฮียยอมก็ได้ครับคุณแฟนแต่ครั้งหน้าเฮียไม่ยอมแล้วนะ! เพราะเฮียอยากดูแลแฟนเฮียให้ดีที่สุดถือว่าเพื่อความสบายใจของเฮียนะครับหนูฟอง!” แหม่!ดูเอาเถอะเดี๋ยวนี่คุณเฮียหมอของไอ้ฟองมียอกย้อนกลับซะด้วย“ฮ่าๆโอเคค่ะ”คอนโด“เฮียหมอเอาจริงเหรอคะ” พี่หมอพะนายขนหนังสือเข้ามาอ่านที่ห้องของฉันเอ่อจะเรียกว่ามาอ่านห
“เฮียไม่ได้ห่วงเรื่องเงินหรอกครับ!แต่กลัวได้แฟนจากหนูตัวเล็กกลายเป็นหมูน้อยแน่งานนี้ฮ่าๆ”“แหนะ!หยุดหัวเราะฟองเลยนะเฮียหมอเค้าไม่ได้อ้วนซะหน่อย หยุดพูดไม่งั้นฟองงอนล่ะนะ” ฉันกอดอกเชิดหน้าให้กับเขาโกรธจริงๆ นะเว้ยพูดเรื่องอะไรฉันไม่คิดจะโกรธแต่เรื่องอ้วนสำหรับผู้หญิงมันเป็นเรื่องที่ลึกซึ้งและอ่อนไหวม
หลังจากที่พวกเราติวฟิสิกส์กันเสร็จแล้ว ฉันกับพี่หมอพะนายก็ไปหาข้าวเย็นกินกันสองคนส่วนเพื่อนๆคนอื่นต่างก็แยกย้ายกันกลับ“เฮียหมอจะพาฟองไปกินข้าวที่ไหนเหรอคะ” พี่หมอพะนายขับรถมุ่งหน้าไปที่ไหนชักแห่งซึ่งฉันก็เดาไม่ถูกเหมือนกันเพราะไม่ใช้ทางกลับคอนโดของเรา“เฮียว่าจะพาหนูฟองไปกินกุ้งแม่น้ำร้านนี้กุ้งตัว
“โอ้ยเจ็บนะ!!!”ฉันยกมือขึ้นลูบๆคลำบริเวณปลายจมูกไปมา ไม่รู้ว่าแดงหรือเปล่าทำไมเดี่ยวนี้พี่หมอพะนายชอบทำรุนแรงเนี้ย!!!“ฮ่าๆไหนๆเจ็บมากป่าวขยับมาใกล้ให้เฮียดูหน่อยชิครับ” ฉันยื่นหน้าไปใกล้เพื่อให้คนจอมขี้แกล้งดู แต่กับโดนขโมยจูบอย่างดูดดื่ม ลิ้นหนาเกี่ยวพันกับลิ้นของฉัน พยายามผลักเขาออกห่างแต่ไม่อาจต
ฮึก!ฮื่อคนใจร้ายทำไมต้องทำกันแบบนี้ นี่แหละที่เขาบอกกันว่าคนไว้ใจทำร้ายเราได้เจ็บปวดที่สุด!!! เคยมีแฟนอกหักมาชักกี่ครั้งแต่ครั้งนี้ใครจะไปคิดว่าความเสียใจจะมาแบบไม่ทันให้ได้ตั้งตัว“หนูฟองรอเฮียด้วยครับ!” คนใจร้ายวิ่งมาฉุดแขนฉันไว้ก่อนที่จะขึ้นแท็กซี่ที่จอดรออยู่“หนูฟองใจเย็นก่อนนะครับ ฟังก่อนเฮียอ
“ฮัลโหลลลล มีรายโทรมาชะดึกดื่นเชียวไอ้ฟอง!” ติวเตอร์มันรับสายด้วยเสียงอู้อี้ไม่ต้องสงสัยว่าฟองจันทร์คนสวยโทรไปกวนเวลาหลับเวลานอนของติวเตอร์ หลังจากที่ปรับความเข้าใจกับเฮียหมอแบบเชื่อไม่เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์พอถึงคอนโดฉันก็นอนไม่หลับจนต้องโทรหาเพื่อนที่คิดว่าจะให้คำปรึกษาได้ดี!?“ฮัลโหล โทษทีเตอร์พอดีฟ
“หนูฟองอิ่มยังครับ เดี่ยวเราสองคนไปเรียนสาย อย่ามาหาว่าเฮียไม่เตือนนะ” หลังจากเราคุยกันเสร็จ ฉันก็นั่งกินข้าวและเล่นโทรศัพท์โดยไม่สนใจพี่หมอพะนายที่พยายามชวนฉันคุย“ฟองอิ่มแล้ว เดี่ยวฟองล้างถ้วยแปบทันอยู่แล้วอีกตั้งครึ่งชั่วโมง” เก็บถ้วยจานบนโต๊ะอาหารรวบช้อนกองเป็นชั้นแล้วเดินไปห้องครัวจัดการล้างถ้ว
“เฮียชินแล้วบางเทอมเฮียไม่ได้นอนสองสามวันติดต่อกันก็มี แค่นี้สบายมากถือว่าดีได้นอนตั้งสองชั่วโมงแหนะ” พี่หมอพะนายยิ้มให้ฉันแล้วขยี้ผมฉันเล่นเบาๆ“ค่ะๆ แล้วนี่ไม่รีบไปตึกสอบเหรอคะ พี่หมอเจมส์ไลน์มาตามหลายครั้งแล้วนะ เดี่ยวเพื่อนก็รอนานหรอก!” พอดีกับที่พี่หมอกินข้าวเสร็จพอดี“ปล่อยมันรอไป สงสัยอยากให
เชี้ยแล้วไหมล่ะ! อีกสิบนาทีอาจารย์จะเข้าสอนแล้ว แต่ผมยังยืนรอข้ามถนนอยู่สี่แยกหน้าโรงอาหารกลางมหาลัยอยู่เลย!ความวุ่นวายเวลาเปลี่ยนคาบเรียนซึ่งเป็นชั่วโมงเร่งด่วนในมหาลัยของผมเลยเถอะ เพราะด้วยเป็นมหาลัยชื่อดังของประเทศทำให้คนที่เข้ามาเรียนส่วนใหญ่เป็นเด็กที่เรียนเก่งและบ้านรวยแต่นั้นเหมือนจะไม่ใช้ป
เสียงสะอื้นฮึก แต่ก็ไม่ละความพยายามฟ้องคุณย่าของแก เด็กชายแฝดน้องที่หน้าตาเหมือนคนพี่จนแทบจะแยกไม่ออกโครงหน้าฉายแววหล่อเหลาเหมือนคนเป็นพ่อมีเพียงปากเรียวกระจับที่เหมือนคุณแม่เพียงอย่างเดียวในตัวเด็กชายฝาแฝด“ไม่จริง!นะครับคุณหญิงย่า พอลต่างหากที่จะแย้งหุ่นยนต์ของพลัสก่อน น้องบอกว่าของน้องตัวเล็กกว่า
พี่หมอยกมือขึ้นไหว้อาจารย์หมอของเขา ยิ้มหน้าบานไม่หุบเมื่อผลตรวจครรภ์ออกมายืนยันแล้วว่าภรรยาสุดที่รักของเขาท้องแล้วจริงๆ แถมเป็นแฝดอีกต่างหาก!“ต่อไปนี้ก็ดูแลภรรยาให้ดีนะคุณหมอพะนาย คุณก็ทราบดีอยู่แล้วว่าระยะสามเดือนแรกมีโอกาสเสี่ยงที่จะแท้งได้สูงและที่สำคัญต้องระวังอย่าให้ว่าที่คุณแม่เครียดนะคุณหมอ
ห้องหอ...หลังจากที่ผู้ใหญ่ให้พรคู่บ่าวสาวแล้ว พวกท่านก็กลับออกไป ปล่อยให้คู่สามีภรรยาป้ายแดงเข้าหอกัน...“หนูฟองมาใกล้ๆครับเดี๋ยวเฮียจะแกะผมช่วย”ใบหน้าหล่อเหลายิ้มขำภรรยาสาวของเขาที่กำลังทำหน้าหงุดหงิดลำคานและดึงทึ่งผมตัวเองอยู่กับจำนวนกิ๊บดำหนีบผมจำนวนมากที่อยู่บนหัวของเธอโดยฝีมือของช่างทำผมที่เน
“ทำไมทำหน้ากังวลอย่างนั้นล่ะลูกสาวคนสวยของม๊า”ฉันเข้าไปกอดท่านเอาไว้แน่น เมื่อท่านเปิดประตูเข้ามาในห้องและช่างแต่งหน้าทำผมต่างออกไปจากห้องเมื่อฉันแต่งหน้าทำผมเสร็จ พวกเขาปล่อยให้ฉันอยู่ในห้องกับแม่สองคนเป็นการส่วนตัว“ฟองไม่รู้เหมือนกันค่ะม๊า แต่ฟองกลัวว่าชีวิตหลังแต่งงานของฟองกับเฮียจะไปไม่ได้สวยเ
4 ปีต่อมา...“ไอ้ฟองรีบวิ่งหน่อย เดี๋ยวไม่ทันถ่ายรูปรวมของสาขานะโว้ย!”ไอ้ติวเตอร์ตะโกนเรียกฉันที่กำลังรีบเดินให้ทันเพื่อน ฉันวิ่งหอบดอกไม้ ตุ๊กตา ที่เพื่อนๆน้องๆนำมาแสดงความยินดีด้วยความพะรุงพะรังภาพเหมือนวันแรกที่ฉันรับน้องตอนปีหนึ่งเลย ต่างกันแค่วันนี้เป็นวันรับปริญญาของฉัน“รู้แล้วโว้ย! เพื่อนข
“เอ่อๆแกโตแล้วคิดเอง ถ้าอยากมีรักดีๆก็เลยนิสัยเจ้าชู้ชะนะเพื่อนรัก!”“รู้แล้วครับๆ ไปกลุ่มนู่นดีกว่าอยู่กับแกแล้วแม้งโดนด่า” ถึงประโยคจะเหมือนคนโกรธกันแต่ความจริงไอ้แสตมป์มันหัวเราะอย่างไม่จริงจังแล้วเดินไปหาเพื่อนเดือนสาขาอื่นๆโปรแกรมไลน์เจ้น้ำผึ้ง ‘ฟองจันทร์ว่างไหม เย็นนี้มาเจอเจ้หน่อย’ฟองจันทร
สนามบินขอนแก่นหลังจากที่พี่หมอนอนพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลจนร่างกายแข็งแรง บาดแผลจากการโดนยิงก็หายสนิท เขาจะกลับกรุงเทพวันนี้ฉันเลยมาส่งเขาที่สนามบิน“เฮียกับป๊าดีกันได้ยังไงคะ ทำไมไม่เห็นจะเล่าให้ฟองฟังเลย!?”ฉันทำหน้านิ้วคิ้วขมวดเพราะหลังจากวันนั้นที่ทิ้งให้พวกเขาอยู่ด้วยกันตามลำพัง ฉันก็เห็นปฏิกิ
ใช่เหรอคะ!? แต่เมื่อคืนฉันเห็นบางคนแถวนี่รีบเอารถออกขับพาพะนายมาโรงพยาบาลเลยนะลูก!”แม่ของฉันพูดขึ้นเสียงดังเมื่อพวกเราสองแม่ลูกยืนแอบฟังพวกเขาสองคนคุยกันอยู่ประตูหน้าห้อง...“อะแฮ่มใครไม่มี๊ คุณก็พูดไปเรื่อย ผมหิวข้าวมากๆเลยมีอะไรกินบ้างเนี้ย!”ป๊าทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้แล้วเดินเข้ามาหาม๊าที่ถือถุงอาห