ฮึก!ฮื่อคนใจร้ายทำไมต้องทำกันแบบนี้ นี่แหละที่เขาบอกกันว่าคนไว้ใจทำร้ายเราได้เจ็บปวดที่สุด!!! เคยมีแฟนอกหักมาชักกี่ครั้งแต่ครั้งนี้ใครจะไปคิดว่าความเสียใจจะมาแบบไม่ทันให้ได้ตั้งตัว“หนูฟองรอเฮียด้วยครับ!” คนใจร้ายวิ่งมาฉุดแขนฉันไว้ก่อนที่จะขึ้นแท็กซี่ที่จอดรออยู่“หนูฟองใจเย็นก่อนนะครับ ฟังก่อนเฮียอ
“ฮัลโหลลลล มีรายโทรมาชะดึกดื่นเชียวไอ้ฟอง!” ติวเตอร์มันรับสายด้วยเสียงอู้อี้ไม่ต้องสงสัยว่าฟองจันทร์คนสวยโทรไปกวนเวลาหลับเวลานอนของติวเตอร์ หลังจากที่ปรับความเข้าใจกับเฮียหมอแบบเชื่อไม่เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์พอถึงคอนโดฉันก็นอนไม่หลับจนต้องโทรหาเพื่อนที่คิดว่าจะให้คำปรึกษาได้ดี!?“ฮัลโหล โทษทีเตอร์พอดีฟ
“หนูฟองอิ่มยังครับ เดี่ยวเราสองคนไปเรียนสาย อย่ามาหาว่าเฮียไม่เตือนนะ” หลังจากเราคุยกันเสร็จ ฉันก็นั่งกินข้าวและเล่นโทรศัพท์โดยไม่สนใจพี่หมอพะนายที่พยายามชวนฉันคุย“ฟองอิ่มแล้ว เดี่ยวฟองล้างถ้วยแปบทันอยู่แล้วอีกตั้งครึ่งชั่วโมง” เก็บถ้วยจานบนโต๊ะอาหารรวบช้อนกองเป็นชั้นแล้วเดินไปห้องครัวจัดการล้างถ้ว
“เฮียชินแล้วบางเทอมเฮียไม่ได้นอนสองสามวันติดต่อกันก็มี แค่นี้สบายมากถือว่าดีได้นอนตั้งสองชั่วโมงแหนะ” พี่หมอพะนายยิ้มให้ฉันแล้วขยี้ผมฉันเล่นเบาๆ“ค่ะๆ แล้วนี่ไม่รีบไปตึกสอบเหรอคะ พี่หมอเจมส์ไลน์มาตามหลายครั้งแล้วนะ เดี่ยวเพื่อนก็รอนานหรอก!” พอดีกับที่พี่หมอกินข้าวเสร็จพอดี“ปล่อยมันรอไป สงสัยอยากให
“มึงมีเรื่องอะไรไอ้เตอร์พูดมาทำไมต้องหยุดเรียกร้องความสนใจจากเพื่อนๆ!?” แสตมป์พูดขึ้นก่อนที่พวกเราทุกคนจะพร้อมใจกันพยักหน้าเห็นด้วยกับแสตมป์ที่พูดไปทุกคำ“เอ่อ…หึ! เฮียคิงบอกข่าวดิ๊ข่าวดีฉันเมื่อวานว่ากลุ่มเราทั้งหกคนต้อง!!!ไปค่ายอาสาของคณะวิศวะที่เฮียคิงของพวกเราเป็นประธานชมรมนั้นได้เฮียแกบอกอยากให
เวลา 6.30นาทีตอนนี้ฉันและเพื่อนๆพี่ๆชมรมอาสาวิศวะมารวมตัวกันที่ลานเกียร์เพื่อรอเวลาในการขึ้นรถที่กำลังจะออกเดินทางไปค่ายอาสาที่จังหวัดในภาคอีสาน“ไอ้ฟองแกมียาแก้เมารถป่าวว่ะ” ติวเตอร์ที่พึ่งจะเดินมาถึงจุดที่พวกเรารวมตัวกัน ถามหายาเป็นอันดับแรก เพราะเป็นเรื่องปกติ มันเป็นคนที่เมารถง่ายยิ่งนั่งรถบัสจ
“นะหนูฟองครับ” พี่หมอพะนายพูดเสียงอ่อย ทำหน้าหงอยๆส่วนพี่หน้าโจรป่ามองเงียบๆโดยไม่เอ่ยปากพูดแทรกอะไร“ฟองไม่เป็นไรค่ะ” ฉันจับมือพี่หมอแล้วบีบเบาเป็นการยืนยันพร้อมยิ้มอ้อนเขาเหมือนไม่ได้เกิดอะไรขึ้น“ครับๆ” พี่หมอกุมมือฉันไว้ไม่ยอมปล่อย จนกระทั้งเสียงพี่คิงแทรกขึ้น“เอาหล่ะๆไม่มีอะไรแล้วทุกคนร้องเพลง
เวลา 18.00นาทีการเดินทางแสนยาวนานของพวกเราทุกคนในครั้งนี้ก็สิ้นสุดลงชักที หมู่บ้านแห่งนี้ชื่อว่าบ้านโคกอีโต้ง!??? อย่าถามว่าชื่อหมู่บ้านแปลว่าอะไรเพราะขนาดฟองจันทร์คนนี่ที่เป็นคนขอนแก่นคนอีสานแท้ๆยังแปลไม่ออกเลยคะจบข่าวเรื่องชื่อหมู่บ้าน ตัดมาที่บรรยากาศของหมู่บ้านตอนนี้ดีกว่า บ้านแต่ละหลังเป็นบ้าน
เชี้ยแล้วไหมล่ะ! อีกสิบนาทีอาจารย์จะเข้าสอนแล้ว แต่ผมยังยืนรอข้ามถนนอยู่สี่แยกหน้าโรงอาหารกลางมหาลัยอยู่เลย!ความวุ่นวายเวลาเปลี่ยนคาบเรียนซึ่งเป็นชั่วโมงเร่งด่วนในมหาลัยของผมเลยเถอะ เพราะด้วยเป็นมหาลัยชื่อดังของประเทศทำให้คนที่เข้ามาเรียนส่วนใหญ่เป็นเด็กที่เรียนเก่งและบ้านรวยแต่นั้นเหมือนจะไม่ใช้ป
เสียงสะอื้นฮึก แต่ก็ไม่ละความพยายามฟ้องคุณย่าของแก เด็กชายแฝดน้องที่หน้าตาเหมือนคนพี่จนแทบจะแยกไม่ออกโครงหน้าฉายแววหล่อเหลาเหมือนคนเป็นพ่อมีเพียงปากเรียวกระจับที่เหมือนคุณแม่เพียงอย่างเดียวในตัวเด็กชายฝาแฝด“ไม่จริง!นะครับคุณหญิงย่า พอลต่างหากที่จะแย้งหุ่นยนต์ของพลัสก่อน น้องบอกว่าของน้องตัวเล็กกว่า
พี่หมอยกมือขึ้นไหว้อาจารย์หมอของเขา ยิ้มหน้าบานไม่หุบเมื่อผลตรวจครรภ์ออกมายืนยันแล้วว่าภรรยาสุดที่รักของเขาท้องแล้วจริงๆ แถมเป็นแฝดอีกต่างหาก!“ต่อไปนี้ก็ดูแลภรรยาให้ดีนะคุณหมอพะนาย คุณก็ทราบดีอยู่แล้วว่าระยะสามเดือนแรกมีโอกาสเสี่ยงที่จะแท้งได้สูงและที่สำคัญต้องระวังอย่าให้ว่าที่คุณแม่เครียดนะคุณหมอ
ห้องหอ...หลังจากที่ผู้ใหญ่ให้พรคู่บ่าวสาวแล้ว พวกท่านก็กลับออกไป ปล่อยให้คู่สามีภรรยาป้ายแดงเข้าหอกัน...“หนูฟองมาใกล้ๆครับเดี๋ยวเฮียจะแกะผมช่วย”ใบหน้าหล่อเหลายิ้มขำภรรยาสาวของเขาที่กำลังทำหน้าหงุดหงิดลำคานและดึงทึ่งผมตัวเองอยู่กับจำนวนกิ๊บดำหนีบผมจำนวนมากที่อยู่บนหัวของเธอโดยฝีมือของช่างทำผมที่เน
“ทำไมทำหน้ากังวลอย่างนั้นล่ะลูกสาวคนสวยของม๊า”ฉันเข้าไปกอดท่านเอาไว้แน่น เมื่อท่านเปิดประตูเข้ามาในห้องและช่างแต่งหน้าทำผมต่างออกไปจากห้องเมื่อฉันแต่งหน้าทำผมเสร็จ พวกเขาปล่อยให้ฉันอยู่ในห้องกับแม่สองคนเป็นการส่วนตัว“ฟองไม่รู้เหมือนกันค่ะม๊า แต่ฟองกลัวว่าชีวิตหลังแต่งงานของฟองกับเฮียจะไปไม่ได้สวยเ
4 ปีต่อมา...“ไอ้ฟองรีบวิ่งหน่อย เดี๋ยวไม่ทันถ่ายรูปรวมของสาขานะโว้ย!”ไอ้ติวเตอร์ตะโกนเรียกฉันที่กำลังรีบเดินให้ทันเพื่อน ฉันวิ่งหอบดอกไม้ ตุ๊กตา ที่เพื่อนๆน้องๆนำมาแสดงความยินดีด้วยความพะรุงพะรังภาพเหมือนวันแรกที่ฉันรับน้องตอนปีหนึ่งเลย ต่างกันแค่วันนี้เป็นวันรับปริญญาของฉัน“รู้แล้วโว้ย! เพื่อนข
“เอ่อๆแกโตแล้วคิดเอง ถ้าอยากมีรักดีๆก็เลยนิสัยเจ้าชู้ชะนะเพื่อนรัก!”“รู้แล้วครับๆ ไปกลุ่มนู่นดีกว่าอยู่กับแกแล้วแม้งโดนด่า” ถึงประโยคจะเหมือนคนโกรธกันแต่ความจริงไอ้แสตมป์มันหัวเราะอย่างไม่จริงจังแล้วเดินไปหาเพื่อนเดือนสาขาอื่นๆโปรแกรมไลน์เจ้น้ำผึ้ง ‘ฟองจันทร์ว่างไหม เย็นนี้มาเจอเจ้หน่อย’ฟองจันทร
สนามบินขอนแก่นหลังจากที่พี่หมอนอนพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลจนร่างกายแข็งแรง บาดแผลจากการโดนยิงก็หายสนิท เขาจะกลับกรุงเทพวันนี้ฉันเลยมาส่งเขาที่สนามบิน“เฮียกับป๊าดีกันได้ยังไงคะ ทำไมไม่เห็นจะเล่าให้ฟองฟังเลย!?”ฉันทำหน้านิ้วคิ้วขมวดเพราะหลังจากวันนั้นที่ทิ้งให้พวกเขาอยู่ด้วยกันตามลำพัง ฉันก็เห็นปฏิกิ
ใช่เหรอคะ!? แต่เมื่อคืนฉันเห็นบางคนแถวนี่รีบเอารถออกขับพาพะนายมาโรงพยาบาลเลยนะลูก!”แม่ของฉันพูดขึ้นเสียงดังเมื่อพวกเราสองแม่ลูกยืนแอบฟังพวกเขาสองคนคุยกันอยู่ประตูหน้าห้อง...“อะแฮ่มใครไม่มี๊ คุณก็พูดไปเรื่อย ผมหิวข้าวมากๆเลยมีอะไรกินบ้างเนี้ย!”ป๊าทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้แล้วเดินเข้ามาหาม๊าที่ถือถุงอาห