เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 998
บทที่เกี่ยวข้อง
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 999
เซี่ยหลินเอนศีรษะไปพิงไหล่ของจื่ออัน แต่เนื่องจากนางตัวสูง แผ่นหลังของเซี่ยหลินจึงงองุ้ม “พี่สาว ท่านแม่มาหาข้าด้วยล่ะ”“นางพูดอะไรบ้าง?” จื่ออันพลันมีลางสังหรณ์บางอย่างเพราะว่าเฉินหลิงหลงไม่ใช่คนดีนัก“นางบอกว่าคิดถึงข้า” เซี่ยหลินกล่าวขณะดวงตาเริ่มแดงก่ำ“นอกจากบอกว่าคิดถึงแล้ว นางยังพูดอะไรอีก?” จื่ออันรู้สึกว่าอีกฝ่ายคงไม่ได้ต้องการเพียงเท่านี้เซี่ยหลินกล่าว “นางคิดถึงข้า แล้วก็บอกว่าต้องการซื้อของบางอย่าง แต่ข้าไม่มีเงินติดตัวเลย หากข้าให้เงินแก่นาง นางก็จะมองของขวัญบางอย่างให้ข้า”จื่ออันกล่าวอย่างไม่พอใจ “นางขอเงินเจ้าเท่าไร? เจ้าให้เงินนางเพราะต้องการของขวัญงั้นรึ?”“นางต้องการเงินหนึ่งร้อยตำลึง แต่ข้ามีเงินไม่ถึงหนึ่งร้อยตำลึง”“เช่นนั้นเจ้าได้ให้เงินนางหรือไม่?”เซี่ยหลินยืดแผ่นหลังตรงพลางหันมองจื่ออัน “พี่สาว นางบอกว่าข้าเป็นลูกชายของนาง ดังนั้นจึงต้องเลี้ยงดูนางให้ดีเพราะมันคือความรับผิดชอบของข้า และข้าก็ถามป้าชุ่ยยู่แล้ว นางตอบว่าใช่”“ป้าชุ่ยยู่บอกให้เจ้ามอบเงินให้นางงั้นรึ?” จื่ออันโมโหอย่างมาก นางไม่ควรปล่อยให้ชุ่ยยู่ดูแลนางตั้งแต่แรก เดิมทีจื่ออันคิดว่าความคิ
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1000
นางรู้ว่าอีกไม่นานซุนฟางเอ๋อร์จะต้องถูกสังหารอย่างแน่นอน ไม่ใช่เพราะรู้วิธีล้างพิษ แต่เป็นเพราะนางรู้มากเกินไปต่างหากกุ้ยไท่เฟยรู้สึกว่าตนอับจนหนทางอย่างมาก ทั้งยังรู้สึกอีกว่าเหตุการณ์ครั้งนี้คือเคราะห์ร้ายที่สุดในชีวิตของตนนอกจากนี้นางยังได้รับรายงานว่าอ๋องเยี่ยกำลังซ่องสุมผู้คนจากหอซู่เยวี่ย ขณะที่เซี่ยจื่ออันกำลังระดมพลองครักษ์เงายิ่งไปกว่านั้นองค์จักรพรรดิยังเพิ่มกำลังพลในการเฝ้าระวังตำหนักสีอันให้รัดกุมขึ้นอีกด้วย ถึงกระนั้นนางก็ยังเชื่อว่าเขาทำไปเพราะต้องการดูแลความปลอดภัยให้ตน“กุ้ยไท่เฟย!” อาฝูวิ่งเข้ามาในห้องโถงอย่างรีบร้อน “บ่าวเพิ่งเข้าไปที่พระราชวังชั้นในและพบว่าคนเหล่านั้นกำลังเตรียมการสำหรับงานศพพ่ะย่ะค่ะ”“งานศพ? งานศพใครรึ?” กุ้ยไท่เฟยถามด้วยความประหลาดใจอาฝูกระซิบตอบ “บ่าวได้ยินมาว่ามันคือพระประสงค์ขององค์จักรพรรดิ ซึ่งงานศพครั้งนี้เป็นงานสำหรับพระสนมลำดับขั้นไท่เฟยพ่ะย่ะค่ะ”กุ้ยไท่เฟยกล่าวด้วยความโมโห “ไปสืบมาให้ชัดแจ้งอีกครั้ง และจงไปตรวจสอบว่าเกิดอะไรขึ้นที่วังซีเหวย จากนั้นนำเงินไปให้เปากงกง เพราะข้าต้องการรู้สถานการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในพระราชวัง”อา
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1001
เพื่อให้แน่ใจว่าทุกอย่างจะเป็นไปอย่างราบรื่น กุ้ยไท่เฟยจึงเสียสละและแจกจ่ายทหารผู้กล้าออกไปให้ผู้อื่นจนหมดทหารผู้กล้าที่ติดตามอ๋องหนานหวายล้วนได้รับการฝึกฝนโดยนาง นอกจากนี้ทหารบางส่วนยังถูกส่งไปที่แคว้นใต้อีกด้วย อย่างไรก็ตาม ยังมีทหารมากกว่าสามร้อยนายอยู่ในมือของกุ้ยไท่เฟย และคนเหล่านี้ก็พร้อมสละชีวิตเพื่อนางได้ทุกเมื่อ ตราบใดที่มันทำให้ภารกิจที่ได้รับมอบหมายสำเร็จลุล่วง พวกเขาก็สามารถทำได้ทุกวิถีทางตามกำหนดการแล้วกุ้ยไท่เฟยจะเริ่มเคลื่อนไหวในคืนวันพรุ่งนี้ หลังจากจัดการทุกสิ่งอย่างเสร็จสิ้น นางจึงกลับไปที่พระราชวัง และได้รับรายงานว่าสนมอี้และองค์ชายเจ็ดเดินทางมาเข้าเฝ้า“หลายวันมานี้ข้ารู้สึกเบื่อหน่ายยิ่งนัก เหตุใดเจ้าถึงไม่ทิ้งองค์ชายเจ็ดไว้ที่นี่เพื่อปรนนิบัติข้าเล่า” กุ้ยไท่เฟยกล่าวคำเบาสนมอี้กล่าวด้วยรอยยิ้ม “หากกุ้ยไท่เฟยรู้สึกเบื่อหน่าย ข้าและเสี่ยวชีก็พร้อมที่จะรับใช้กุ้ยไท่เฟยเสมอเพคะ” “เจ้า?” กุ้ยไท่เฟยเงยหน้าขึ้น รอยยิ้มบนใบหน้าของนางพลันหายไป “สนมอี้ต้องจัดการกิจการของวังหลัง ดังนั้นต้องยุ่งมากเป็นแน่ เจ้าไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่เพื่อปรนนิบัติข้าหรอก เพียงทิ้งองค์
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1002
สนมอี้ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนมองกุ้ยไท่เฟยอย่างไม่พอใจ ขณะที่กุ้ยไท่เฟยก็มองนางด้วยสีหน้าภาคภูมิใจสนมอี้กัดฟันกล่าว “เสี่ยวชี เจ้าออกไปก่อน”เมื่อองค์ชายเจ็ดเห็นสีหน้าของมารดา เขาจึงต้องจำใจเดินออกไปสนมอี้กำหมัดแน่นก่อนตวาดเสียงดัง “ข้ารู้แผนการของท่านแล้ว ครั้งนี้ท่านกำลังพยายามบีบบังคับให้เสี่ยวชีกบฏต่อบัลลังก์และองค์จักรพรรดิ ฝันไปเถิด”กุ้ยไท่เฟยมองอีกฝ่ายพลางกล่าวอย่างใจเย็น “สนม เหตุใดเจ้าถึงมองโลกในแง่ร้ายเกินไปเล่า? เจ้าไม่ต้องการให้ข้าทำสำเร็จรึ?”“ทำสำเร็จงั้นรึ? หากท่านช่วยเสี่ยวชีให้สมหวังแล้ว ท่านจะต้องกำจัดข้าอย่างแน่นอน” สนมอี้เยาะเย้ย “อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ว่าท่านกำลังทำอะไรอยู่ คราวนี้ท่านต้องเจอศึกหนัก หากชนะ ข้าก็ไม่ได้รับประโยชน์อันใด แต่หากแพ้ ท่านก็จะควบคุมองค์ชายเจ็ดเอาไว้เพื่อปกป้องชีวิตตนเอง ซึ่งข้าไม่มีทางทำเช่นนั้นแน่”ท้องฟ้าค่อย ๆ มืดมิดลง แสงเพียงเล็กน้อยที่ส่องผ่านหน้าต่างไม่อาจทำให้ทั้งห้องสว่างไสวได้กุ้ยไท่เฟยนำหินเหล็กไฟออกมาจุดเทียนในห้องโถง ขณะที่สายลมอ่อนพัดเข้ามาภายในห้อง ไม่นานแสงเทียนก็ส่องสว่าง แสงไฟส่องกระทบใบหน้าอันมืดมนของกุ้ยไท่เฟย
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1003
สนมอี้สูดหายใจเข้าลึกพลางกล่าว “เลวยิ่งนัก ท่านวางแผนเรื่องนี้มานานหลายปีแล้วสินะ หากผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์มีความคิดเป็นหนึ่งเดียวกับท่าน ท่านก็คงครองโลกไปแล้วใช่หรือไม่?”“เจ้าไม่ต้องพูดถึงเรื่องเหล่านั้นหรอก เจ้าควรคิดให้รอบคอบว่าจะทำอย่างไรต่อไป ไม่ว่าอย่างไรองค์ชายเจ็ดจะต้องอยู่เคียงข้างข้า และมีเพียงข้าเท่านั้นที่จะรับรองความปลอดภัยของเขาได้ นอกจากนี้ หากเจ้าพาเขาหลบหนีไป ข้าก็จะแสดงให้องค์จักรพรรดิเห็นว่าใครคือพ่อที่แท้จริงของเขา ด้วยวิธีนี้แม้ข้าจะล้มเหลว แต่เจ้าสองคนแม่ลูกก็ต้องตายอยู่ดี”หลังจากตกตะลึง สนมอี้ก็เริ่มคิดอย่างรอบคอบ หากเป็นอย่างที่อีกฝ่ายพูดจริง วิธีเดียวที่จะทำให้ตนมีชีวิตรอดอยู่ต่อไปได้ก็คือร่วมมือกับกุ้ยไท่เฟยทว่าหอเซี่ยฮั่นของอ๋องเยี่ย...นางไม่กล้าตั้งตนเป็นปฏิปักษ์ต่อหอเซี่ยฮั่น เพราะหากมีคำสั่งให้ไล่ล่าตน แม้จะซ่อนตัวอยู่ไกลสุดขอบฟ้า นางก็ไม่อาจหลุดพ้นจากเงื้อมมือของพวกเขาได้ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกเช่นนี้ สนมอี้ไม่รู้ว่าตนจะต้องเลือกหนทางใดก่อนหน้านี้นางคิดว่าตนสามารถควบคุมทุกอย่างไว้ได้ จนกระทั่งเจอกับจอมแผนการ สนมอี้ก็ตระหนักได้ว่าความคิด
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1004
“จะเป็นอย่างไรหากตอนนี้นางกำลังหยอกเอินกับชายหนุ่มคนอื่นอยู่เล่า?” จื่ออันถามหยอกล้อทันใดนั้นอ๋องเยี่ยพลันเผยท่าทีโกรธเคือง “ข้าก็จะหักขานางซะ...”เมื่อตระหนักได้ว่าตนพูดในสิ่งที่ไม่สมควรออกไป อ๋องเยี่ยจึงลุกยืนขึ้นแล้วกล่าวอย่างถ่อมตน “พระชายา ตอนนี้น้องชายของข้ากำลังยุ่งอยู่ พวกเราเริ่มกันก่อนเถิด”จื่ออันมองใบหน้าอันสง่างามของเขาพร้อมหัวเราะเยาะในใจ “ไปกันเถอะ!”ยามเที่ยง นางกำนัลที่มีหน้าที่รับใช้สนมเหลียงเดินทางมารายงานแก่องค์หญิงว่าสนมเหลียงหายตัวไปเนื่องจากสนมเหลียงเคยถูกลอบสังหารมาก่อน จ้วงจ้วงจึงสั่งให้ทหารในวังค้นหาตัวนางอย่างละเอียดเรื่องนี้ทำให้พระราชวังซีเหวยวุ่นวายอย่างมาก องค์จักรพรรดิเรียกตัวแม่ทัพจางผู้บังคับบัญชาทหารองครักษ์มาสอบถามเกี่ยวกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น ซึ่งแม่ทัพจางก็กราบทูลอย่างตรงไปตรงมาว่าสนมเหลียงหายตัวไปสิ้นคำ แม่ทัพจางก็กล่าวต่อด้วยน้ำเสียงวิตกกังวล “ก่อนหน้านี้สนมเหลียงถูกลอบสังหารอย่างเลือดเย็นในตำหนักเย็น ทั้งยังถูกทำให้เสียสติ ตอนนี้นางหายตัวไปแล้ว ข้าน้อยจึงเกรงว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับนางพ่ะย่ะค่ะ”เมื่อองค์จักรพรรดิได้ยินเช่นนั้น เขา
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1005
สนมเหลียงถูกพบตัวที่ตำหนักโย่วหมิงที่ตั้งอยู่ทางเหนือของพระราชวัง ซึ่งปัจจุบันถูกทิ้งร้างไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ ดังนั้นจึงไม่มีผู้ใดรู้ว่านางเดินทางไปที่นั่นได้อย่างไรขณะที่พบตัว ร่างกายของสนมเหลียงสั่นเทาไปทั้งตัวและตามร่างกายสกปรกมอมแมมราวกับเกลือกกลิ้งอยู่ในโคลนตมสนมเหลียงถูกนำตัวเข้าเฝ้าองค์จักรพรรดิ ทว่าร่างกายของนางยังคงสั่นเทิ้มและไม่กล่าวคำใดเมื่อองค์จักรพรรดิเห็นนางในสภาพเช่นนั้น ในฐานะสามี เขาก็อดไม่ได้ที่จะเจ้าไปสวมกอดและปลอบใจนาง พลางถาม “สนมเหลียง เจ้าจำข้าได้หรือไม่?”สนมเหลียงเงยหน้าขึ้นอย่างช้า ๆ สายตาของนางเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ขณะกำแขนเสื้อแน่นด้วยความไม่สบายใจ“สนมเหลียง นี่คือองค์จักรพรรดิ จำได้หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?” ลู่กงกงก้มลงถามนางเบา ๆสนมเหลียงมององค์จักรพรรดิด้วยท่าทีสงบนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง จู่ ๆ นางก็กรีดร้องออกมาด้วยความสะเทือนใจ “ฝ่าบาท ได้โปรดช่วยหม่อมฉันด้วย หม่อมฉันรู้ตัวว่าทำผิดไปแล้ว กุ้ยไท่เฟยและท่านพ่อต้องการทำร้ายหม่อมฉัน หม่อมฉันยังไม่อยากตาย!”ใบหน้าขององค์จักรพรรดิพลันเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียด ขณะที่จุดแดงบนใบหน้าชัดเจนยิ่งกว่าเดิม เห็นได้ชัดว่าคว
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1006
องค์จักรพรรดิครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนกล่าว “เอาล่ะ เจ้าออกไปก่อน ส่วนเรื่องกรมอาญาให้พวกเขารอไปก่อน ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนแก้ไขคดีมือสังหาร ส่วนเรื่องกุ้ยไท่เฟยให้ส่งสุราชั้นดีให้นางสักหนึ่งไห แล้วรอดูท่าทีของนาง”“พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะรีบทำตามรับสั่งเดี๋ยวนี้”หลังจากเวลาผ่านไปครึ่งชั่วยาม ลู่กงกงก็กลับมารายงานแก่องค์จักรพรรดิ “ฝ่าบาท กระหม่อมส่งสุราไปเป็นของกำนัลแล้ว แต่กุ้ยไท่เฟยกลับทำมันหลุดมือโดยไม่ได้ตั้งใจพ่ะย่ะค่ะ”“ทำมันหลุดมือโดยไม่ได้ตั้งใจรึ?” องค์จักรพรรดิยิ้มเยาะพลางโบกมือ “เอาล่ะ เจ้าออกไปก่อน”“พ่ะย่ะค่ะ!” ลู่กงกงก้าวถอยหลังออกไปในยามบ่าย จื่ออันเข้ามาตรวจชีพจรของเขาข้างริมฝีปากขององค์จักรพรรดิมีตุ่มใสขึ้นมากกว่าเดิม ยามดื่มยาเขารู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก นอกจากนี้เขาก็ไม่สามารถรับประทานอาหารอย่างอื่นได้เลย จื่ออันจึงแนะนำว่า “ฝ่าบาท ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าสุขภาพของโอรสสวรรค์หรอกนะเพคะ ทุกสิ่งจะต้องได้รับการพิจารณาในหลากหลายด้าน”องค์จักรพรรดิมองนางพลางกล่าว “พระชายา เจ้ากำลังกล่าวโทษข้าอยู่ในใจใช่หรือไม่?”จื่ออันคลี่ยิ้มพลางส่ายหน้า “ฝ่าบาท เหตุใดพระองค์ถึงถามเช่นนี้?
บทล่าสุด
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1168
ร่างกายของแม่ทัพเฒ่าฉินสั่นสะท้านด้วยความโกรธ “เจ้าสาปแช่งปู่รึ เจ้าเคยคำนึงถึงญาติพี่น้องหรือไม่?”เมื่อหมอหลวงมาถึง กลับไม่มีคนในตระกูลฉินคอยเฝ้าเขาอยู่ในห้อง ดังนั้นจึงมีเพียงแต่บ่าวรับใช้หลังจากตรวจสอบอาการเสร็จ หมอหลวงก็กล่าวด้วยสีหน้าตกตะลึง “ท่านแม่ทัพเฒ่า เมื่อไม่กี่วันมานี้ท่านได้ไปที่ใดมา? แล้วท่านเคยเข้าไปในพื้นที่โรคระบาดหรือไม่?” “ไม่เคย ข้าไม่เคยไปที่นั่น” สีหน้าของแม่ทัพเฒ่าเปลี่ยนไปเล็กน้อย เมื่อได้ยินคำพูดของหมอหลวง “ท่านกำลังสงสัยว่าข้าติดเชื้อโรคระบาดใช่หรือไม่?”“อาการช่างคล้ายคลึงกันยิ่งนัก” หมอกลวงกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด“เป็นไปไม่ได้!” แม่ทัพเฒ่าฉินรู้สึกตื่นตระหนกอย่างมาก “ท่านวินิจฉัยผิดหรือไม่?”“ข้าจะจัดยาให้ท่านสองชนิดก่อน หากดื่มยาเหล่านี้แล้วไม่ได้ผล เช่นนั้นไม่ใช่ก็ใกล้เคียงแล้วขอรับ” หมอหลวงกล่าวแม่ทัพเฒ่าฉินกล่าวด้วยความลนลาน “ฉินโจวบังคับให้ท่านพูดเช่นนี้ใช่หรือไม่?”หมอหลวงรู้สึกประหลาดใจ “แม่ทัพเฒ่า ท่านหมายความว่าอย่างไร? เหตุใดแม่ทัพฉินถึงต้องบังคับให้ข้าพูดเช่นนี้?”หมอหลวงชะงักไปชั่วครู่หนึ่งแล้วโพล่งถาม “ท่านเคยพูดคุยกับองค์ชายเ
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1167
นางสามารถเสียสละได้ แต่จะไม่มีทางทรยศต่อประชาชนเป่ยโม่เด็ดขาดสำหรับความจงรักภักดีต่อองค์จักรพรรดิและประเทศชาติ นางจะต้องรักประชาชนก่อน จึงจะสามารถภักดีต่อองค์จักรพรรดิได้ฉินโจวกล่าวคำเบา “ข้าเข้าไปในพระราชวังเพื่อเชิญหมอหลวงแล้ว ท่านปู่พักผ่อนก่อนเถิด ข้าจะออกไปเดินเล่นรับลมสักหน่อย”ดวงตาของแม่ทัพเฒ่าฉินอัดแน่นด้วยความโกรธ แต่ก็พยายามอย่างหนักเพื่อระงับมันฉินโจวเดินออกจากห้อง และเห็นว่าฉินเป้าน้องชายของตนนั่งอยู่ที่สวน เมื่อเห็นนางเดินออกมา เขาก็ถามว่า “ท่านปู่เป็นอย่างไรบ้าง?”ฉินโจวจำคำพูดของท่านปู่ได้อย่างแม่นยำ จึงเมินเฉยต่อเขาและตอบอย่างใจเย็น “เข้าไปดูด้วยตนเองสิ”ฉินเป้าคลี่ยิ้ม แต่มันกลับดูอ้างว้างอย่างยิ่ง “ข้าได้ยินสิ่งที่ท่านปู่พูดกับท่านแล้ว ข้าไม่อยากเข้าไป”ฉินโจวตกตะลึง “เพราะเหตุใด เขาทุ่มเทความพยายามทั้งหมดไปกับหารวางแผนเพื่อเจ้า เจ้าควรขอบคุณท่านปู่สิ”ฉินเป้าหัวเราะเยาะ “จริงรึ? หากเขาทอดทิ้งท่านเพื่อตระกูลได้ ในอนาคตเขาจะไม่ทอดทิ้งข้าหรือ? ข้าไม่ต้องการชื่อเสียงหรือความดีงามใด ๆ พวกมันไม่ใช่สิ่งที่ข้าต้องการเลย”ฉินโจวดูถูกน้องชายมาโดยตลอด เพราะเขาไม่ได
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1166
ทั้งสองคนเดินออกไปและหยุดอยู่บนทางเดิน หมอมองฉินโจวพร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด “ท่านแม่ทัพ ข้ากำลังสงสัยว่าท่านแม่ทัพเฒ่าจะป่วยด้วยโรคระบาดขอรับ”ฉินโจวตกตะลึง “โรคระบาด? เป็นไปได้อย่างไร? ปู่ของข้าไม่เคยออกไปข้างนอก และไม่เคยติดต่อกับผู้ป่วยโรคนี้เลย แล้วเขาจะติดเชื้อโรคระบาดได้อย่างไร?”“ข้าเคยรักษาผู้ป่วยโรคระบาดมาก่อน ซึ่งอาการคล้ายคลึงกันอย่างมาก ผู้ป่วยจะมีไข้สูง ไอ ตาแดง หายใจเร็วขึ้น เมื่อเกิดอาการเหล่านี้พร้อมกันจะอันตรายอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้นโรคนี้ยังไม่มีวิธีรักษาให้หายขาดขอรับ” หมอกล่าว“เป็นไปไม่ได้ หากจะติดเชื้อโรคระบาดก็ต้องสัมผัสกับผู้ป่วยที่มีเชื้ออยู่แล้ว แต่ท่านปู่ของข้าไม่เคยใกล้ชิดคนเหล่านั้นเลย แล้วเขาจะติดเชื้อได้อย่างไร?” ฉินโจวยังคงไม่เชื่อหมอประสานหมัด “ทั้งหมดนี้คือคำวินิจฉัยของข้า หากท่านแม่ทัพไม่เชื่อ ก็สามารถขอให้หมอคนอื่นมาตรวจดูได้ หรือท่านจะพาเขาไปที่พระราชวัง และขอให้หมอหลวงช่วยตรวจอาการ ข้าไร้ความสามารถ จึงอาจวินิจฉัยผิดพลาดได้ ลาก่อนขอรับ ๆ!”สิ้นคำ หมอก็หยิบกล่องยาแล้วออกไปโดยไม่เขียนใบสั่งยาด้วยซ้ำฉินโจวสับสนไม่น้อย ท่านปู่ติดเชื้อโร
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1165
หัวใจของฉินโจวเย็นเยียบราวกับน้ำ “ใช่ ตราบใดที่ข้าตายในสนามรบ ตระกูลฉินก็ยังจะเป็นผู้กล้า และเป็นขุนนางผู้มีเกียรติ”แม่ทัพเฒ่าฉินเงียบไปครู่ใหญ่ จากนั้นกล่าวคำเบา “ในฐานะหลานสาวตระกูลฉิน มันเป็นหน้าที่ของเจ้าที่ต้องเสียสละเพื่อชื่อเสียง และรากฐานของตระกูล”ฉินโจวกำหมัดแน่นด้วยความไม่พอใจ “หลายปีที่ผ่านมานี้ ข้ายังทำไม่พออีกหรือ? ตอนนี้มีใครในตระกูลฉินบ้างที่ไม่เกาะกินเลือดนี้ของข้า?”แม่ทัพเฒ่าฉินลุกยืนขึ้นพลางกล่าวอย่างเย็นชา “ข้าเคยเตือนเจ้าแล้ว คราวนี้ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เจ้าจะต้องเข้าไปในพระราชวัง ข้าให้คำมั่นกับฮองเฮาเฉาแล้ว ว่าวันนี้เจ้าจะไปที่นั่นเพื่อทูลขอรับคำสั่ง หากเจ้าไม่ไป ข้าก็จะรับคำสั่งและออกรบด้วยตนเอง”“ท่าน...” ฉินโจวมองเขาด้วยสายตาโศกเศร้า “ท่านปู่ ข้าก็เป็นหลานสาวของท่านเหมือนกัน ท่านไม่สงสารข้าบ้างหรือ?”“ปู่สงสารเจ้าสิ แต่ภารกิจหน้าที่ของตระกูลฉินจะต้องถูกส่งต่อ ตอนนี้น้องชายของเจ้าโตพอแล้ว เจ้าจะต้องพาเขาไปสร้างความสำเร็จทางการทหารด้วย และเจ้าจะได้รับส่วนแบ่งของน้องเจ้า เมื่อถึงเวลานั้น ตระกูลฉินก็จะได้ผู้สืบทอดคนใหม่”ฉินโจวผงะไปชั่วครู่ ก่อนระเบิดหัวเราะ
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1164
เมื่อได้ยินคำพูดของฉินโจว แม่ทัพเฒ่าฉินก็โมโหมากจนเคราสั่นสะท้าน “อาโจว อะไรจะสำคัญไปกว่าการบรรลุเป้าหมายอันยิ่งใหญ่? องค์จักรพรรดิเพียงต้องการขยายอาณาเขตของแคว้น เจ้าควรรู้เอาไว้ว่าเมื่อเรายึดครองต้าโจวสำเร็จ เป่ยโม่จะมีพื้นที่เพิ่มมากกว่าครึ่งหนึ่ง และมันจะเป็นความดีความชอบของตระกูลฉิน ทำให้ตระกูลของเราถูกจดจำไปหลายชั่วอายุคน! นี่ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าต้องการมาตลอดรึ? เจ้าไม่ต้องการบอกคนทั้งโลก ว่าแม้ฉินโจวจะเป็นสตรี แต่นางก็สามารถประสบความสำเร็จได้อย่างผ่าเผยหรือ?”ฉินโจวมองดูใบหน้าที่ฉายแววตื่นเต้นปนโกรธเกรี้ยวของปู่ ทันใดนั้นนางก็สัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติถูกต้อง มันคือความต้องการของนาง แต่ความสำเร็จของนางจะต้องไม่แลกกับการเหยียบย่ำกระดูกของประชาชนชาวเป่ยโม่นางรักเป่ยโม่และหวังที่จะขยายอาณาเขตของแคว้น นอกจากนี้นางยังต้องการเสาะหาดินแดนอุดมสมบูรณ์เพื่อประชาชน เพราะหวังว่าพวกเขาจะสามารถอยู่อาศัยและทำกินอย่างสงบสุข และพึงพอใจโดยไม่ต้องทนทุกข์จากการพลัดถิ่นอย่างไรก็ตาม ในตอนนี้หากต้องการบรรลุอำนาจ นางจำต้องสละชีวิตประชาชนจำนวนมาก และนำเงินภาษีของทุกคนมาใช้ในการทำสงคราม ทำให้โรคร
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1163
มือสังหารเหล่านั้นแต่งกายคล้ายกับชาวต้าโจวและสวมหน้ากากผ้าสีดำ กลุ่มคนนิรนามราวเจ็ดถึงแปดคนกระโดดลงมาจากท้องฟ้ากลางวันแสก ๆ ทันทีที่เท้าของคนเหล่านั้นแตะพื้น พวกมันก็เริ่มโจมตีอย่างดุดันฉินโจวเห็นมือสังหารคนหนึ่งกระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้าพร้อมกับกระบี่ยาว จากนั้นร่ายรำอยู่หลายกระบวนท่าราวกับนางฟ้าโปรยดอกไม้ ขณะแสงแดดตกกระทบกระบี่ส่องกระจายไปทั่วเหล่าทหารที่เพิ่งมาถึงกระโจนเข้าไปร่วมวงต่อสู้อย่างรวดเร็วหลังจากประดาบกันไปกว่าร้อยครั้ง มือสังหารก็ถูกบีบบังคับให้ล่าถอย ฉินโจวจ่อกระบี่ไปที่คอของหนึ่งในมือสังหาร พลางถามเสียงเข้ม “ตอบข้า ใครเป็นคนส่งเจ้ามา?”มือสังหารตอบอย่างเย็นชา “ฆ่าไอ้หมารับใช้เป่ยโม่ให้หมด!”“หมารับใช้เป่ยโม่? เห็นได้ชัดว่าพวกเจ้าไม่ได้เป็นคนเป่ยโม่ พวกเจ้ามาจากต้าโจวใช่หรือไม่?” ฉินโจวโมโหอย่างมาก ขณะชี้ดาบไปยังหน้าอกของอีกฝ่าย “ไอ้เลวมู่หรงเจี๋ยส่งพวกเจ้ามาใช่หรือไม่?”“หญิงเลวอย่าเจ้ากล้าเอ่ยชื่อของท่านอ๋อง ทำให้พระองค์มัวหมองได้อย่างไร?” มือสังหารตะโกนฉินโจวชักดาบกลับพร้อมกล่าวอย่างเย็นชา “กลับไปซะ!”มือสังหารตกตะลึง ราวกับไม่คาดคิดว่าฉินโจวจะปล่อยตัวเขาไป”เ
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1162
ฉินโจวกล่าวด้วยความโมโห “ข้าหลอกลวงเจ้าเมื่อไร?”“ไม่งั้นรึ? เจ้าและอ๋องฉีเอ่ยปากว่า หากจื่ออันตกลงเดินทางมาที่เป่ยโม่ พวกเจ้าจะส่งองค์ชายรัชทายาทไปที่ต้าโจวเป็นองค์ประกัน แล้วพวกเจ้าทำตามที่พูดแล้วหรือไม่?”“องค์ชายรัชทายาทเดินทางไปยังต้าโจวแล้ว!”“ผู้ที่เดินทางไปยังต้าโจวคือองค์ชายเจ็ด ไม่ใช่องค์ชายรัชทายาท องค์ชายเจ็ดไม่ได้เป็นที่โปรดปราน ดังนั้นจักรพรรดิเป่ยโม่จะส่งเขาไปสังเวยเมื่อใดก็ได้”“เป็นไปไม่ได้!” ฉินโจวประหลาดใจอย่างมาก เห็นได้ชัดว่าผู้ที่เดินทางไปคือองค์ชายรัชทายาท เพราะองค์จักรพรรดิทรงตรัสด้วยตนเองว่าจะส่งเขาไปที่ต้าโจว“เจ้าอย่าเพิ่งสนใจเรื่องนี้เลย ก่อนหน้านี้ทั้งสองแคว้นตกลงทำสนธิสัญญาสงบศึก หลังจากการแพร่ระบาดสิ้นสุดลง แต่เจ้ากลับวางแผนโจมตีพวกเราในขณะที่ข้ายังอยู่ที่เป่ยโม่ เจ้าจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร?” มู่หรงเจี๋ยกล่าวอย่างเคร่งเครียดฉินโจวตอบ “ผิดแล้ว เป็นเพราะต้าโจวที่เคลื่อนทัพโจมตีทหารฝั่งขวาของเราก่อน และสังหารทหารของเราไปกว่าร้อยคน ข้าจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากเคลื่อนทัพเข้าไปใกล้ เพื่อบีบบังคับให้พวกเจ้าถอยกลับ”“ไร้สาระ กองทัพของเราหยุดเคลื่อนท
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1161
อย่างไรก็ตาม การจัดหาเสบียงอาหารสำหรับพื้นที่ภัยพิบัติยังไม่เพียงพอ และยังขาดแคลนเสื้อผ้าอาภรณ์ นอกจากนี้หลังจากที่พระชายาผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์มาถึงเป่ยโม่ ก็ยังไม่ได้รับใบสั่งยาแม้แต่ฉบับเดียว ดังนั้นความอดทนของประชาชนจึงค่อย ๆ หมดลง แต่ความโกรธและความขุ่นเคืองกลับยิ่งมากขึ้นทันทีที่ข่าวลือแพร่สะพัด ก็เป็นเสมือนเป็นการขว้างเปลวไฟใส่ ‘ระเบิด’ หนึ่งหมื่นตุน ทำให้มันระเบิดออกอย่างรวดเร็วผู้ประสบภัยนับไม่ถ้วนหลั่งไหลเข้าสู่เมืองหลวงอย่างรวดเร็วหลังจากที่ฉินโจวลงจากภูเขา นางก็พบว่าองค์จักรพรรดิทำอะไรกับทหารม้า และทหารเจ็ดหมื่นนายที่ประจำการที่เมืองหลวง ซึ่งเขาออกคำสั่งให้ทหารเหล่านั้นขับไล่เหล่าผู้ประสบภัยออกไปนางเห็นด้วยตาตนเองว่าทหารใต้บังคับบัญชาของนางสร้างกำแพงมนุษย์อันแน่นหนา เมื่อผู้ประสภัยเดินทางเข้ามา พวกเขาก็จะโบกหอกเพื่อขับไล่คนเหล่านั้นออกไปผู้ประสบภัยมากกว่าสิบรายได้รับบาดเจ็บจากหอกทหารเหล่านั้นอยู่ใต้บังคับบัญชาของนาง แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะไม่ได้ฆ่าผู้ใด แต่เมื่อสถานการณ์รุนแรงขึ้นจะต้องมีการฆ่าแกงกันอย่างแน่นอนฉินโจวโกรธจัดจึงขี่ม้าเข้าไปขวางเอาไว้ “หยุด หยุดเ
ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ บทที่ 1160
ฉินโจวกวาดสายตามองพลางเยาะเย้ยจื่ออันไม่สนใจนาง และพาหลินตานไปยังเขตตะวันตกภายในสองวันนี้มีผู้เสียชีวิตถึงสามคน ซึ่งทั้งหมดถูกหามออกไปหลังจากที่หลินตามเดินเข้ามาเขาหลั่งน้ำตาหลั่งน้ำตาขณะมองดูการเผาศพจื่ออันไม่คิดว่าเขาจะมีความอ่อนไหวมากเพียงนี้ “ท่านหมอหลิน ท่านเป็นอะไรหรือไม่?”หลินตานปาดน้ำตา “ข้าขอโทษ ข้าเพียง... คิดถึงครอบครัวขอรับ”“ครอบครัวของท่าน? แล้วตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ใดหรือ?” จื่ออันถาม“ตายหมดแล้วขอรับ ภรรยาและลูกสะใภ้ของข้าตายเพราะเหตุแผ่นดินไหวทั้งคู่ ส่วนลูกชายและหลานชายติดเชื้อโรคระบาดก่อนตายไปเช่นกัน ข้าจึงเป็นคนเดียวที่เหลือรอด” หลินตานสูดหายใจเข้าลึก ใบหน้าที่อยู่ภายใต้ผมสีขาวฉายแววความเศร้าโศกและหดหู่จื่ออันไม่คาดคิดว่าเขาจะมาจากพื้นที่โรคระบาดเช่นกัน เมื่อเห็นสีหน้าเศร้าสร้อย จื่ออันก็ไม่รู้จะปลอบใจเขาเช่นไร จึงได้แต่นิ่งเงียบและอยู่เคียงข้างไม่นานหลินตานก็ถามว่า “ท่านหมอเซี่ย โรคระบาดนี้สามารถรักษาหายได้จริงหรือขอรับ?”ตอนนั้นเองจื่ออันก็นึกได้ว่าเขาเป็นหมอเท้าเปล่า และหลังจากเดินทางพเนจรไปที่ต่าง ๆ เขาอาจรู้จักจินเย่าฉือก็เป็นได้ ดังนั้นจึงรีบถามว
