LOGINShare
บทที่ 2169
Related chapters
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2170
หวงฝู่หลินหยิบขวดยาออกมาจากกระเป๋าแล้วป้อนยาให้เซียวหลินเทียนพลางกล่าวว่า "ยามนี้เซียวหลินเทียนยังมิเป็นอันตรายถึงชีวิตหรอก!""แต่เขาต้องพักฟื้นอย่างสงบ ห้ามใช้กำลังภายในอีก มิฉะนั้นเส้นชีพจรหัวใจจะขาดสะบั้น แม้เทพเซียนลงมาก็มิอาจช่วยเขาได้!"เผยอวี้ได้ฟังก็ถอนหายใจโล่งอก กล่าวกับจ้าวซวนว่า "จ้าวซวน เจ้าคอยเฝ้าเขาไว้ พวกเราจะหาทาง ต้องพาพี่ใหญ่รอดกลับไปให้ได้!"จ้าวซวนพยักหน้าด้วยใจที่หนักอึ้ง ห้ามใช้กำลังภายใน เช่นนั้นหากพวกเขาหาทางออกเจอ แล้วออกไปเจอพวกมหาปราชญ์เล่า?เผยอวี้เองก็คิดถึงความเป็นไปได้นี้เช่นกัน แต่เขาปฏิเสธที่จะคิดไปไกลกว่านั้นเมื่อน้ำมาถึงหน้าภูเขาย่อมต้องมีทางไหลผ่าน ขอเพียงพวกเขาหาทางออกพบ ก็ต้องมีวิธีหนีออกไปได้แน่เผยอวี้เร่งขนย้ายหินออกมาอย่างบ้าคลั่งสิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจก็คือ เมื่อขยับหินก้อนนี้ออก หินข้าง ๆ ก็พลอยคลอนตาม ทำให้เผยอวี้สามารถสร้างทางที่พอให้คนคนหนึ่งคลานผ่านไปได้เผยอวี้มิรอช้าคลานเข้าไปก่อน ด้านในเป็นโพรงรูปสามเหลี่ยม ด้านบนและด้านหน้าถูกหินปิดกั้นไว้ส่วนด้านล่างเต็มไปด้วยน้ำและท่วมสูงถึงเอวของเผยอวี้"เผยอวี้ เป็นอย่างไรบ้าง มีทาง
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2171
เซียวหลินเทียนถูกเผยอวี้กดตัวไว้จนขยับมิได้ เขารู้สภาพร่างกายของตนดีว่ามิอาจฝืนทนต่อไปได้อีกแล้วจริง ๆเขายังต้องพาสหายเหล่านี้กลับไป หากตนต้องมาตายที่นี่ ก็จะมิได้พบหน้าหลิงอวี๋และเซียวเยวี่ยอีก“พยุงข้าลุกขึ้นนั่งเถอะ ข้ามิขยับตัวมั่วซั่วแล้ว!”เผยอวี้พยุงเซียวหลินเทียนขึ้นมาแล้วช่วยให้เขาพิงผนังถ้ำเซียวหลินเทียนเห็นหวงฝู่หลินกำลังขุดรู ส่วนปี้ซงกำลังดูแลหวงฝู่หมิงจู จ้าวซวนและลู่หนานกำลังเก็บกวาดหินที่หวงฝู่หลินขุดออกมา“จะขุดทางออกได้หรือไม่?”เซียวหลินเทียนถาม“มีแต่หินทั้งนั้น ขุดไปสองชั่วยามกว่า เพิ่งจะขุดได้ทางยาวเมตรกว่า ๆ เท่านั้น!”เผยอวี้ยิ้มอย่างขมขื่น มิรู้ว่าหินผาที่ถล่มลงมานั้นมีมากเท่าใด หากมีมาก สิ่งที่พวกเขากำลังทำอยู่ทั้งหมดก็คงจะสูญเปล่า“คำนวณตามเวลา ข้างนอกคงมืดค่ำแล้ว พวกเราติดอยู่ในตำหนักใต้ดินนี้มาวันหนึ่งคืนหนึ่งแล้ว!”“มิรู้ว่าพี่หญิงหลิงหลิงรู้หรือไม่ว่าพวกเราติดอยู่ที่นี่ นางจะมาช่วยพวกเราหรือไม่นะ!”เซียวหลินเทียนก็กำลังคิดถึงปัญหานี้เช่นกัน หากเป็นเมื่อก่อน แทบมิต้องคิดเลย หลิงอวี๋จะต้องมาช่วยพวกเขาอย่างแน่นอนแต่บัดนี้ เซียวหลินเทียนกลับไร้
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2172
เซียวหลินเทียนได้ยินคำพูดของหวงฝู่หลินก็หัวเราะ “เป็นไปมิได้ เจ้าลืมแผนที่ภูเขาอนันต์แล้วหรือ? แถวนี้ไม่มีแอ่งน้ำขนาดใหญ่เลย!”“แล้วน้ำพวกนี้มาจากที่ใดกัน?”หวงฝู่หลินนึกขึ้นได้ว่าบนแผนที่ไม่มีแอ่งน้ำจริง ๆ จึงถามอย่างนึกสงสัย“เหมือนว่าบนแผนที่จะมีลำธารภูเขาสายหนึ่ง!”จ้าวซวนเปิดแผนที่กลางออกดู“ใช่ ลำธารภูเขาสายนี้เอง ไหลลงมาจากกลางภูเขา ตอนที่พวกเราหาเส้นทางเข้าภูเขา คิดว่าลำธารสายนี้เปลี่ยวเกินไป จึงล้มเลิกความคิดที่จะใช้เส้นทางนี้!”เซียวหลินเทียนดึงแผนที่มาดู พลางใช้มือทำท่าทางแล้วกล่าวอย่างตื่นเต้น “ลำธารภูเขาสายนี้อยู่บนแนวทิศตะวันออกเฉียงใต้ นี่พิสูจน์ได้ว่าพวกเรามิได้เดินผิดทาง!”“ในเมื่อภูเขาอนันต์ไม่มีแอ่งน้ำ เช่นนั้นน้ำเหล่านี้ก็คงไหลมาจากลำธารภูเขาเท่านั้น เส้นทางที่พวกเรากำลังขุดอยู่นี้ถูกต้องแล้ว!”“ขุดต่อไป! ขุดมาได้เมตรกว่า ๆ แล้ว บางทีทางออกอาจจะอยู่ใกล้แค่เอื้อม!”เผยอวี้กำลังขุดอยู่ในพื้นที่สามเหลี่ยม น้ำไหลทะลักขึ้นมาจากระดับเอวถึงหน้าอก เขาเปียกโชกไปทั้งตัวมิรู้ว่าขุดไปนานเท่าใด เผยอวี้ก็ได้ยินเสียงเคาะเป็นจังหวะแว่วมาตอนแรกเขายังคิดว่าตนเองหูฝาดไป ค
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2173
จื่อลู่?หลิงอวี๋ชะงักไปครู่หนึ่ง พลางนึกถึงข้อมูลเกี่ยวกับพิษชนิดนี้ในสมองอย่างรวดเร็ว“น้องหญิง พิษชนิดนี้เป็นพิษจากทะเลทราย เรียกว่า จื่อลู่เฟิงต่าน ยามที่มันกำเริบจะรู้สึกหนาวเสียดไปตามข้อต่อและไขกระดูก อาการจะกำเริบทุกยามจื่อและยามอู่ ส่วนมากผู้ถูกพิษจะสิ้นใจตายด้วยอาการกำเริบครั้งที่สามหรือสี่”หวงฝู่หลินร้องเรียกอย่างร้อนรน “หมิงจูมีอาการกำเริบมาสองครั้งแล้ว เจ้ามีวิธีช่วยนางหรือไม่?”“ขอข้าคิดก่อน!”หลิงอวี๋ได้ยินแล้วใจก็สั่นสะท้าน เด็กน้อยอาจตายได้ด้วยอาการกำเริบครั้งที่สามหรือสี่ เหลือเวลาอีกเพียงมิกี่ชั่วยามก็จะถึงยามจื่อแล้ว หากมิรีบคิดหาวิธีเสียตอนนี้ หมิงจูอาจจะตายเมื่อพิษครั้งต่อไปกำเริบอีกหมิงจูยังเยาว์นัก นางจะทนเห็นอีกฝ่ายตายต่อหน้าต่อตาเช่นนี้ได้อย่างไร!หลิงอวี๋เห็นองครักษ์ของหลงเพ่ยเพ่ยกำลังเจาะรอยแยก ตนก็ถอยไปอยู่ข้างหนึ่ง ขบคิดจนปวดสมองเพื่อหาวิธีถอนพิษแต่นางก็เช่นเดียวกับหวงฝู่หลิน มิเคยได้ยินชื่อพิษชนิดนี้มาก่อน แล้วจะหาทางถอนพิษให้หมิงจูได้อย่างไร?“พี่ใหญ่ บาดแผลของท่านเป็นอย่างไรบ้าง? ข้ามีโอสถสมานแผลชั้นเลิศอยู่ ท่านกินก่อนเถิด!”ทางด้านนั้น เ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2174
คนที่ต้องช่วยอยู่ใกล้แค่เอื้อม หลิงอวี๋จะยอมแพ้เช่นนี้ได้อย่างไร!หลิงอวี๋รีบใช้สมองคิดหาวิธีการอย่างรวดเร็วส่วนเก๋อเฟิ่งฉิงขยับเข้าไปใกล้ปากถ้ำ กล่าวเสียงสะอื้นว่า "พี่ใหญ่ ครั้นอยู่บนภูเขาหิมะท่านเสี่ยงอันตรายช่วยข้า บัดนี้ข้าจะทิ้งท่านแล้วหนีไปคงมิได้หรอก!""ท่านอดทนอีกหน่อย พวกเราต้องหาทางช่วยพวกท่านออกมาได้แน่!"เก๋อเฟิ่งฉิงพูดพลางหยิบกระบี่ออกมาแล้วขุดถ้ำอย่างบ้าคลั่งเผยอวี้ก็เร่งความเร็วรีบขุดตามหลิงอวี๋เห็นหินด้านบนร่วงหล่นลงมามิหยุด พลันใจไหววูบ ร้องถามว่า "พวกท่านนำระเบิดสายฟ้ามาด้วยหรือไม่?""นำมา! แต่เจ้าวังหวงฝู่บอกว่าห้ามใช้ระเบิดสายฟ้าเพื่อระเบิดปากถ้ำ มิฉะนั้นตำหนักใต้ดินจะถล่มลงมาฝังพวกเราไว้ข้างใต้!"เผยอวี้กล่าวขณะขุดไปพลาง"นั่นมิแน่ พวกท่านระเบิดจากข้างใน อาจทำให้ตำหนักใต้ดินถล่มได้ก็จริง แต่หากระเบิดจากตรงนี้จะแตกต่างออกไป!"หลิงอวี๋อธิบาย "เห็นปากถ้ำที่พวกท่านขุดออกมาหรือไม่? แรงรับน้ำหนักทั้งสองข้างเท่ากัน พิสูจน์ว่าการค้ำยันนั้นเพียงพอ!""ส่งระเบิดสายฟ้ามาให้ข้าลูกหนึ่ง ข้าจะระเบิดจากฝั่งนี้ ขอเพียงระเบิดหินก้อนที่ขวางปากถ้ำนี้ให้พวกท่านออกมาได้ก็
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2175
"ระเบิดเปิดทางแล้ว!"หลิงอวี๋และเผยอวี้ที่กำลังสำรวจสถานการณ์ด้านในร้องขึ้นพร้อมกัน"รีบออกมาเร็ว!"หลิงอวี๋รีบร้องบอก "เจ้าวัง ข้าน่าจะมีวิธีช่วยหมิงจูได้ พวกเราออกจากที่นี่กันก่อน กลับถึงเมืองหลวงแดนเทพแล้วข้าจะรีบปรุงยาแก้พิษให้นางทันที!"หวงฝู่หลินหลับตาลง การตัดสินใจของเขามิผิดจริง ๆ หลิงอวี๋คือดาวแห่งความหวังของหมิงจู!บางที หลิงอวี๋อาจจะสามารถรักษาโรคเลือดไหลมิหยุดของหมิงจูให้หายขาดได้ ภายภาคหน้าธิดาหัวแก้วหัวแหวนของตนจะสามารถเติบโตอย่างแข็งแรงสมบูรณ์เหมือนเด็กธรรมดาทั่วไปได้น้องสาวบุญธรรมผู้นี้ เขายอมรับนางแล้วต่อให้มอบทรัพย์สินเงินทองทั้งหมดในวังเทพให้นาง เขาก็จะมิรู้สึกเสียดายแม้แต่น้อย"สหายหวงฝู่ เจ้าออกไปก่อน!"เซียวหลินเทียนหลีกทางให้ หวงฝู่หลินจะได้อุ้มหมิงจูออกไปก่อนหวงฝู่หลินก็มิเกรงใจ ยิ่งชักช้าไปอีกครู่พวกเขาก็ยิ่งตกอยู่ในอันตรายมากขึ้นหวงฝู่หลินถอดเสื้อคลุมตัวนอกของตนห่มให้หมิงจูแล้วส่งเด็กน้อยออกจากปากถ้ำให้ถึงมือหลิงอวี๋ก่อนหลิงอวี๋รีบรับตัวนางออกมาเมื่อเห็นหวงฝู่หมิงจูที่นอนแน่นิ่งไร้ชีวิตชีวาอยู่ในอ้อมแขนของตน หลิงอวี๋ก็รู้สึกปวดใจขึ้นมาวูบหนึ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2176
ทุกคนขึ้นม้าจากไป ยังวิ่งไปได้มิไกลนัก มหาปราชญ์ก็นำมือสังหารของสำนักซิงหลัวตามมาถึง“พวกท่านวิ่งต่อไป คนของพวกเรารอสมทบอยู่ข้างหน้า!”ถึงคราวหลงเพ่ยเพ่ยแสดงฝีมือแล้ว นางสั่งการให้มู่หยางนำองครักษ์เงาสร้างสิ่งกีดขวางสกัดคนของมหาปราชญ์เอาไว้หวงฝู่หลินให้เซียวหลินเทียนและหลิงอวี๋ไปก่อน ตนกับปี้ซงจะร่วมมือกับคนของมู่หยางสกัดมหาปราชญ์เซียวหลินเทียนให้เผยอวี้และคนอื่น ๆ มอบระเบิดสายฟ้าที่เหลือทั้งหมดให้หวงฝู่หลิน อานุภาพการระเบิดของระเบิดสายฟ้าก็สามารถสกัดกั้นผู้ไล่ตามได้ชั่วคราวเช่นกันเก๋อเฟิ่งฉิงก็ให้คนที่ตนนำมาร่วมมือกับคนของมู่หยางเช่นกัน นางยังปลอบใจว่า “พี่ใหญ่ มิต้องกังวล พวกเราหนีออกไปได้แน่นอน!”“คนที่ข้านำมาก็เป็นยอดฝีมืออันดับต้น ๆ ทั้งสิ้น”เถาจื่อเห็นเก๋อเฟิ่งฉิงแสดงออกอยู่ตลอดเวลา ส่วนหลิงอวี๋กลับมิใส่ใจเรื่องเหล่านี้ ทำความดีไปตั้งมากมายแต่มิเคยขอความชอบเถาจื่ออดมิได้ที่จะกล่าวว่า “พี่ใหญ่ คนของเราก็รอสมทบอยู่ใกล้ ๆ เช่นกัน ศิษย์พี่หญิงจัดการทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้ว จะต้องคุ้มครองพวกท่านให้หนีออกไปได้อย่างปลอดภัยแน่นอนเจ้าค่ะ!”ใจของเซียวหลินเทียนพลันไหววูบ ความส
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2177
ตามคำสั่งของหลิงอวี๋ เสือปีกกาฬก็โฉบลงมาจากกลางอากาศราวสายฟ้าพุ่งเข้าใส่มหาปราชญ์ที่นำหน้ามามหาปราชญ์เห็นเสือปีกกาฬมาอย่างดุดันน่าเกรงขาม ทำได้เพียงยกมือขึ้นซัดฝ่ามือออกไปต้านรับ แล้วกลิ้งตกจากหลังม้าไปด้านข้างเกือบจะพร้อมกันนั้น กรงเล็บของเสือปีกกาฬก็ตะครุบลงบนหลังม้า จับอานม้าแล้วยกม้าทั้งตัวขึ้นมามันกระพือปีกครั้งหนึ่ง เสือปีกกาฬบินสูงขึ้นไป แล้วโยนม้าร่วงลงมาอย่างแรง“ฮี้...”ม้าของมหาปราชญ์ตะกุยกีบทั้งสี่กลางอากาศอย่างหวาดกลัวเหล่ามือสังหารด้านล่างเห็นม้ากำลังจะร่วงลงมากระแทกใส่พวกตนก็พาหลบหลีกกันวุ่นวายมีมือสังหารสองคนที่หลบมิทันถูกม้าที่ร่วงลงมาเตะเข้าที่ใบหน้าจนร้องเสียงหลงแล้วร่วงตกจากหลังม้าทันที“เฮยอี้ ระวัง!”หลิงอวี๋เห็นมหาปราชญ์พลิกตัวลุกขึ้นนั่ง ซัดอาวุธลับกำมือหนึ่งเข้าใส่เสือปีกกาฬเสือปีกกาฬกระพือปีกทั้งสองข้างอย่างแรง ลมแรงที่เกิดจากการกระพือปีกปัดอาวุธลับเหล่านั้นให้ร่วงหล่นลงไปจนหมดสิ้นเซียวหลินเทียนได้ยินเสียงคำรามของเสือปีกกาฬก็หยุดชะงัก หันหน้ากลับไปมองเสือปีกกาฬดูเหมือนจะโกรธแค้นที่ตนถูกอาวุธลับของมหาปราชญ์ทำร้าย พลันโฉบเข้าใส่มหาปราชญ์อีกคร
Latest chapter
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2190
หลงจิ้งกำลังจะกล่าวต่อ หลงเพ่ยเพ่ยเห็นว่าเก๋อเฟิ่งฉิงก็อยู่ที่นี่ด้วย จึงกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า“คุณหนูใหญ่เก๋อ เจ้ากลับไปพักผ่อนที่ห้องก่อนสักครู่เถิด พวกเรามีเรื่องต้องปรึกษาหารือกับท่านเซียวตามลำพัง!”เก๋อเฟิ่งฉิงหน้าแดง รู้ว่าหลงเพ่ยเพ่ยกังวลเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างตนและมหาปราชญ์ จึงกล่าวขึ้นทันที “เช่นนั้นข้าขอกลับไปพักผ่อนก่อน พี่ใหญ่ หากมีเรื่องอันใดต้องการให้ข้าช่วยก็เรียกข้าได้นะเจ้าคะ!”เก๋อเฟิ่งฉิงเดินออกไป แต่ซูจู๋กลับกล่าวอย่างมิพอใจว่า“ท่านหญิง พวกท่านระแวงคุณหนูของข้ามากเกินไปแล้ว การกระทำของคุณหนูของข้าเมื่อคืนก็เพียงพอที่จะพิสูจน์จุดยืนของนางแล้ว หากนางคิดจะหักหลังพวกท่าน เหตุใดยังต้องรอจนถึงยามนี้เล่า!”“ท่านเซียว พวกเขามิเข้าใจคุณหนูของข้าก็ช่าง แต่ท่านยังมิเข้าใจคุณหนูของข้าอีกหรือเจ้าคะ?”“ทำกับคุณหนูของข้าเช่นนี้ ช่างเกินไปแล้วจริง ๆ!”เซียวหลินเทียนยิ้มอย่างขมขื่น และโค้งคำนับเล็กน้อย “น้องเก๋อ ทำให้เจ้าต้องลำบากใจเสียแล้ว เจ้าไปพักผ่อนก่อนเถอะ อีกเดี๋ยวข้าจะไปขอโทษเจ้า!”เก๋อเฟิ่งฉิงคลี่ยิ้มเล็กน้อยอย่างใจกว้าง “พี่ใหญ่เกรงใจเกินไปแล้ว ข้าหาได้เสียใจไม่ เ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2189
เซียวหลินเทียนเห็นท่าทางแน่วแน่ของเก๋อเฟิ่งฉิง ในใจกลับรู้สึกผิดขึ้นมาเก๋อเฟิ่งฉิงเสี่ยงตายช่วยตนไว้ ยามนี้ร่างกายยังคงอ่อนแออยู่เมื่อครู่ตนคิดเพียงแค่ให้นางออกไปขอความช่วยเหลือ แต่กลับมิได้คิดว่า การทำเช่นนี้อาจทำให้ตระกูลที่อยู่เบื้องหลังนางต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วยเซียวหลินเทียนลังเล มิได้ยื่นแผ่นป้ายไม้ออกไป กล่าวว่า “ซูจู๋พูดถูก เจ้าออกไปเช่นนี้จะทำให้ตระกูลของเจ้าต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย ข้าขอลองคิดหาวิธีอื่นดูก่อน!”เก๋อเฟิ่งฉิงร้อนใจ ยื่นมือออกไปคว้าแผ่นป้ายไม้ในมือของเซียวหลินเทียนมาทันที“พี่ใหญ่ ยามนี้พวกเราตกอยู่ในชะตากรรมเดียวกัน หากมิร่วมแรงร่วมใจกันฝ่าฟันอุปสรรคครั้งนี้ไปให้ได้ ก็คงไม่มีผู้ใดหนีรอดไปได้ทั้งนั้น!”“ท่านอย่าคิดมากเลย ต่อให้ไม่มีพวกท่าน มิช้าก็เร็วเราก็ต้องเผชิญหน้ากับมหาปราชญ์อยู่ดี ยามนี้แค่ก้าวล้ำหน้าไปหนึ่งก้าวเท่านั้น มินับว่าถูกพวกท่านทำให้เดือดร้อนหรอก!”“ข้าไปก่อน! พวกท่านรอข่าวดีจากข้าเถิด”เก๋อเฟิ่งฉิงถือแผ่นป้ายไม้ ตั้งท่าจะหันหลังเดินออกไปในใจของหลิงอวี๋รู้สึกหลากหลายปนเป การขอความช่วยเหลือจากภายนอกอาจจะเป็นทางรอดทางหนึ่ง แต่การกระทำขอ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2188
ยาฉีดกระตุ้นหัวใจเพิ่งฉีดเข้าไปได้เพียงมิกี่นาที เซียวหลินเทียนก็ลืมตาขึ้นเมื่อเห็นหลิงอวี๋นั่งอยู่ข้างเตียง ในใจของเซียวหลินเทียนก็พลันยินดี อาอวี๋อยู่เฝ้าเขาทั้งคืนเลยหรือ?“เซียวหลินเทียน คนของเจ้าแห่งทะเลล้อมคฤหาสน์อู๋ไว้หมดทุกด้านแล้ว เผยอวี้ได้ให้คนของหลงเพ่ยเพ่ยไปรายงานเจ้าแห่งทิศใต้แล้ว!”หลิงอวี๋กล่าวอย่างเยือกเย็น “แม้ว่าตอนนี้จะยังมิใช่เวลาฝ่าวงล้อม แต่พวกเราก็มิอาจนิ่งเฉยมิเตรียมพร้อมรับสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด!”“เส้นชีพจรหัวใจของท่านขาดสะบั้น ข้าให้ยาท่านแล้ว ท่านหมุนเวียนลมปราณรักษาอาการบาดเจ็บก่อน เตรียมความพร้อมที่จะหลบหนีไปพร้อมพวกเรา!”เก๋อเฟิ่งฉิงกล่าวอย่างร้อนรน “คุณหนูสิง พี่ใหญ่ของข้ายังเคลื่อนไหวหนัก ๆ มิได้ การออกไปจากที่นี่อาจจะคร่าชีวิตเขา! ไม่มีวิธีอื่นแล้วหรือ?”หลิงอวี๋ลุกขึ้นยืน กล่าวเสียงเย็นชา “ข้าเป็นหมอ จะมิรู้สถานการณ์ของเขาได้อย่างไร?”“ข้าก็มิต้องการให้คนไข้ตายเช่นกัน แต่มหาปราชญ์และเจ้าแห่งทะเลจะยอมให้เขานอนพักรักษาตัวอยู่เงียบ ๆ หรือไร?”“คุณหนูใหญ่เก๋อ ข้าไม่มีเส้นสายในเมืองหลวงแดนเทพเช่นเจ้า หากเจ้าแห่งทิศใต้ช่วยมิได้ บางทีเจ้าอาจจะคิ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2187
คำพูดของหลิงอวี๋ทำให้หานอวี้ตกใจจนมิกล้าพูดอะไรอีก รับยามาอย่างว่าง่ายแล้วมองหลิงอวี๋เดินจากไปอย่างมิแยแสแย่แล้ว คุณหนูโกรธ ๆ จริงแล้ว!คราวนี้องค์จักรพรรดิยิ่งอธิบายความสัมพันธ์กับเก๋อเฟิ่งฉิงได้ยากขึ้นไปอีก!หานอวี้เริ่มเป็นห่วงเซียวหลินเทียนอย่างสุดซึ้งแต่หลิงอวี๋ยังมิทันเดินพ้นลานเรือนของเซียวหลินเทียน ก็เห็นเผยอวี้และจ้าวซวนรีบร้อนวิ่งเข้ามา“พี่หญิงหลิงหลิง เกิดเรื่องแล้ว กองทหารกลุ่มหนึ่งล้อมคฤหาสน์อู๋ไว้หมดทุกด้านแล้ว เป็นคนของจวนเจ้าแห่งทะเล!”“ว่ากระไรนะ?”หลิงอวี๋สีหน้าเปลี่ยนไป รีบถามทันที “แจ้งคนของหลงเพ่ยเพ่ยแล้วหรือยัง?”“ข้าบอกพวกเขาแล้ว มู่ตงบอกว่าเขาได้ส่งคนไปรายงานท่านหญิง และบอกให้พวกเราอย่าตื่นตระหนก!”“มู่ตงและองครักษ์ของจวนเจ้าแห่งทิศใต้หลายคนไปเจรจากับแม่ทัพที่นำกองกำลังมาแล้ว!”เผยอวี้รายงานหลิงอวี๋รู้สึกร้อนใจขึ้นมาทันที สภาพของเซียวหลินเทียนยามนี้มิสามารถเคลื่อนย้ายได้เลย นับประสาอะไรกับการหนีเอาชีวิตรอด นั่นจะทำให้เขาตายได้ทันที!ส่วนเผยอวี้และหวงฝู่หลินต่างก็บาดเจ็บสาหัส หากต้องบุกฝ่าออกไป ย่อมมิสามารถหนีพ้นจากเมืองหลวงแดนเทพไปได้แน่นอนยามน
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2186
หานอวี้ก็จนปัญญาไปชั่วขณะ นางคงมิสามารถใช้กำลังยื้อแย่งตรง ๆ ได้!ยิ่งไปกว่านั้น ตั้งแต่ตอนอยู่ภูเขาหิมะ เก๋อเฟิ่งฉิงก็มิเคยมีท่าทีเป็นศัตรูกับพวกเขา ทั้งยังช่วยชีวิตเซียวหลินเทียนไว้ที่ภูเขาหิมะ เมื่อกลับมาก็มิได้ทรยศหักหลังพวกเขาแต่อย่างใดครั้งนี้ยิ่งแล้วใหญ่ เพื่อช่วยเซียวหลินเทียน นางเกือบจะต้องทิ้งชีวิตตัวเอง!หากตนใช้กำลังยื้อแย่ง นั่นมิเท่ากับเป็นการเนรคุณหรอกหรือ?หากฝ่าบาทฟื้นขึ้นมาก็จะตำหนิตนเอาได้!ขณะที่หานอวี้กำลังทำอะไรมิถูก ก็ได้ยินเสียงเถาจื่อดังมาจากข้างนอก “คุณหนู ทางฝั่งท่านเจ้าวังหวงฝู่กินมื้อเช้าแล้ว หากท่านเป็นห่วงเจ้าวังน้อยก็ไปดูนางก่อนเถิดเจ้าค่ะ!”“มาถึงนี่แล้ว แวะดูอาการเซียวหลินเทียนก่อนแล้วค่อยไปก็ได้!”หลิงอวี๋รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย เมื่อคืนเถาจื่อและคนอื่น ๆ ยังพยายามทุกวิถีทางให้ตนมาเฝ้าเซียวหลินเทียน แต่เหตุใดเช้าวันนี้กลับบ่ายเบี่ยงตลอดเวลา ดูเหมือนมิอยากให้ตนไปเยี่ยมเซียวหลินเทียนนางพูดพลางก้าวเข้าไปในห้อง เห็นเก๋อเฟิ่งฉิงที่นั่งอยู่ข้างเตียงของเซียวหลินเทียนกำลังเช็ดมือให้เขาอย่างอ่อนโยนหลิงอวี๋ชะงักไปเล็กน้อย นางเข้าใจทุกอย่างแล้วที่เถาจ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2185
ดึกดื่นค่อนคืนเช่นนี้หลิงอวี๋ก็มิสะดวกจะรบกวนคนของคฤหาสน์อู๋ จึงรับปากว่ารอฟ้าสางแล้วจะทำไก่กังเปาให้หวงฝู่หมิงจูเห็นนางหิวมาก หลิงอวี๋จึงออกมาหาหานเหมย ให้นางพาตนไปที่ครัวเพื่อหาอะไรอย่างอื่นให้หวงฝู่หมิงจูกินก่อนหานเหมยรีบพาหลิงอวี๋ไปที่ครัว ในครัวยังคงวุ่นวาย กำลังทำอาหารให้พวกเผยอวี้หลิงอวี๋เห็นว่ามีกับข้าวทำไว้มากมายก็มิเกรงใจ เลือกกับข้าวที่หวงฝู่หมิงจูชอบตักไปให้หลายอย่าง ทั้งยังตักไปให้หวงฝู่หลินด้วยส่วนหนึ่งหานเหมยและเถาจื่อเห็นเข้ายิ่งใจคอมิดี ฮองเฮาคงมิได้ชอบหวงฝู่หลินเข้าจริง ๆ ใช่หรือไม่?นางดูแลเอาใจใส่หวงฝู่หลินถึงเพียงนี้ แต่กับเซียวหลินเทียนกลับมิไถ่ถามแม้แต่น้อยหานเหมยช่วยหลิงอวี๋ยกสำรับอาหารไประหว่างทาง หานเหมยก็อดมิได้ที่จะกล่าว "คุณหนู ท่านไปดูฝ่าบาทหน่อยเถอะเจ้าค่ะ พระองค์ยังมิฟื้นเลยตั้งแต่กลับมา!"หลิงอวี๋กล่าวอย่างเย็นชา "สิ่งที่ข้าควรทำก็ทำไปแล้ว เส้นชีพจรหัวใจเขาขาดสะบั้น ต่อให้ข้าไปเฝ้าเขา เขาก็ไม่มีทางฟื้นขึ้นมาทันทีได้!""กินยาตามเวลาก็พอแล้ว ค่อย ๆ พักฟื้นไป ประเดี๋ยวก็หายดีเอง!"หานเหมยถูกพูดขัดจนพูดมิออก พวกนางกำนัลที่มาทีหลังเหล่านี้ ก่
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2184
หวงฝู่หลินทั้งโกรธทั้งแค้นที่เสวี่ยเหมยยุยงให้ตนกับหมิงจูแตกแยกกัน คิดอยู่ครู่หนึ่งก็ยังคงกล่าวอย่างใจเย็น"หมิงจู พ่อเคยบอกเจ้าแล้วว่าชั่วชีวิตนี้จะมิแต่งภรรยาใหม่!""ยามที่เจ้าอยู่ในวังเทพ เจ้าก็เคยสนับสนุนให้พ่อแต่งกับอาอวี๋ พ่อก็เคยพูดกับเจ้าเช่นนี้! หมิงจู ชั่วชีวิตนี้พ่อไม่มีวันโกหกเจ้าเด็ดขาด!""ที่ภูเขาอนันต์ เดิมทีพ่อเจอเจ้าแล้ว แต่เสวี่ยเหมยวางยาพิษจื่อลู่กับเจ้า พิษจะกำเริบทุกวันในยามจื่อและยามอู่สองยาม หากกำเริบสามถึงสี่ครั้ง เจ้าก็จะถึงแก่ความตาย!""เป็นอาอวี๋ที่ใช้ความพยายามอย่างสุดกำลังเพื่อปรุงโอสถแก้พิษให้เจ้า ทั้งยังช่วยพาเจ้าออกมาจากเงื้อมมือของผู้ที่ลักพาตัวเจ้าไป!""หมิงจู หากเจ้ามิเชื่อคำพูดของพ่อ จะให้ท่านอาปี้อธิบายให้เจ้าฟังอย่างละเอียดก็ได้ หรือว่าแม้แต่คำพูดของท่านอาปี้เจ้าก็มิเชื่อแล้ว?""พวกเราคือคนที่สนิทกับเจ้าที่สุด เจ้ากลับยอมเชื่อคนนอกมากกว่าที่จะเชื่อคนที่ใกล้ชิดกับเจ้ามากที่สุดอย่างนั้นหรือ?""อาอวี๋ ไปเรียกปี้ซงมาที!"หลิงอวี๋พยักหน้า เดินออกไปหานอวี้เฝ้าอยู่ข้างนอกตลอด เมื่อเห็นว่าหลิงอวี๋จะไปตามปี้ซง นางก็รีบช่วยไปตามให้รอจนปี้ซงมาถึงห
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2183
หวงฝู่หมิงจูเห็นหวงฝู่หลินแวบเดียว ดวงตาสีดำขลับงดงามก็พลันมีม่านน้ำตาเอ่อคลอขึ้นมา นางร้องเรียกออกมาด้วยความเสียใจอย่างที่สุดว่า "ท่านพ่อ!"น้ำตาใส ๆ ไหลรินลงมาจากหางตาของนาง ทำเอาทั้งหวงฝู่หลินและหลิงอวี๋ต่างรู้สึกปวดใจเหมือนกัน"พ่ออยู่นี่!"ดวงตาของหวงฝู่หลินก็ชื้นขึ้นมาเช่นกัน เขากอดหมิงจูเข้ามาในอ้อมอกพลางกล่าวเสียงสะอื้น"เป็นพ่อที่มิดีเอง ถึงทำให้หมิงจูต้องทนทุกข์ทรมานมากมายถึงเพียงนี้ เป็นพ่อที่ผิดต่อเจ้า!"นับตั้งแต่หวงฝู่หมิงจูถูกเสวี่ยเหมยพาตัวไป หวงฝู่หลินก็หวาดหวั่นใจอยู่ตลอด เกรงว่าตนจะมิได้พบหน้าธิดาสุดที่รักอีกแล้วเมื่อเห็นหวงฝู่หมิงจูถูกพิษจื่อลู่ทรมาน หวงฝู่หลินก็อยากจะรับความเจ็บปวดนั้นแทนเสียจริง ๆ ตอนนั้นเขาถึงกับสาบานว่า หากหมิงจูรอดพ้นภัยครั้งนี้ไปได้ ต่อไปเขาจะต้องอยู่เคียงข้างลูกสาวให้ดี เฝ้ามองนางเติบโตอย่างปลอดภัยและสงบสุขสองพ่อลูกต่างก็ร้องไห้ออกมาหวงฝู่หมิงจูกอดหวงฝู่หลินแน่นพลางร้องไห้และกล่าวว่า "ท่านพ่อ หมิงจูคิดว่าจะมิได้เจอท่านพ่ออีกแล้ว หมิงจูกลัว... กลัวเหลือเกิน!""อย่ากลัวเลย ต่อไปพ่อจะมิจากเจ้าไปไหนอีกแล้ว!"หวงฝู่หลินลูบหลังหมิงจู
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2182
คนข้างนอกกำลังจัดแจงเรื่องการเดินทางของแต่ละคน หวงฝู่หลินฟังความเคลื่อนไหวแต่มิสนใจแม้แต่น้อย เขามองหลิงอวี๋ด้วยความคาดหวังและใจที่ร้อนรนระหว่างรอหลิงอวี๋ปรุงโอสถแก้พิษให้หมิงจูขณะที่หวงฝู่หลินกำลังร้อนใจดั่งไฟสุม หลิงอวี๋ก็พลันลืมตาขึ้น"ปรุงโอสถเสร็จแล้ว ป้อนให้หมิงจูเถอะ!"หลิงอวี๋ยื่นโอสถลูกกลอนสองเม็ด และตำรับยาแผ่นหนึ่งให้"พี่ใหญ่หวงฝู่ โอสถลูกกลอนนี้ใช้แก้พิษจื่อลู่ ส่วนตำรับยานี้ใช้รักษาอาการเลือดไหลมิหยุดของพวกท่าน รอให้มีเวลา ข้าจะเขียนตำรับอาหารบำบัดให้ท่าน พวกท่านใส่ใจเรื่องการกินการอยู่ให้ดี คราวหน้าหากเลือดออกก็จะระงับได้ง่ายขึ้น!"หลิงอวี๋เป็นฝ่ายยื่นตำรับยาให้ หวงฝู่หลินรับมาอย่างตื่นเต้น"ขอบคุณ!"หวงฝู่หลินป้อนยาแก้พิษเข้าปากหมิงจูไปพลาง กล่าวไปพลางว่า "หลิงอวี๋ ข้ารับเจ้าเป็นน้องสาวบุญธรรม ข้ามิปฏิเสธว่าก่อนหน้านี้ข้าเพียงทำเช่นนั้นเพื่อผูกมิตรกับเจ้า!""แต่ยามนี้ข้าขอกล่าวอย่างจริงใจว่า ข้าจะดูแลเจ้าเหมือนน้องสาวแท้ ๆ ไปชั่วชีวิต! ต่อไปเรื่องของเจ้าก็คือเรื่องของข้า! วังเทพก็คือบ้านของเจ้า!"หลิงอวี๋ยิ้มบาง ๆ พลางพยักหน้าการยอมรับหวงฝู่หลินเป็นพี่ใหญ่ก็
