เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 14.
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่ 14.
หนุ่มสาวช่วยกันห่อเกี๊ยวหมูจนเสร็จเรียบร้อยในเวลาอันรวดเร็วจากนั้นไม่นานเกี๊ยวน้ำหมูแดงก็พร้อมเสิร์ฟให้ทุกคนได้รับประทาน และงานนี้กุ้งเต้นถึงกับซาบซึ้งจนน้ำตาไหลที่รู้ว่าเพื่อนรักเป็นคนทำกับมือ...
“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแกทำอาหารให้ฉันกินนังยอด... แล้วนี่ฉันจะต้องกินยาแก้ท้องเสียกันไว้ก่อนรึเปล่าวะแก” ไม่วายกุ้งเต้นจะมีคำพูดให้ตนเองได้โดนด่า
“เออ.. ฉันลืมบอกแกไป ฉันแช่งคนที่พูดประชดฉันด้วยว่าหากกินแล้วปากเสียขอให้จู๊ดๆ”
“ว้าย ตายแล้วนังนี่ ปากแกนี่มัน...”
“ก็แกชอบพูดเหน็บฉันนี่ อุตส่าห์ทำให้กินยังจะปากดี” ยอดรักค้อนขวับในขณะที่ชายหนุ่มอีกคนนั่งมองเธอตาหวานฉ่ำ
“แต่พี่ว่า คืนนี้พี่คงนอนไม่หลับเพราะมดเต็มห้องแน่ๆ” อัครากล่าวยิ้มๆ ทั้งยังมองเธอตาหวานฉ่ำ
“อุ๊ย... ตายจริง ถ้าคุณเด่นไม่พูดเรื่องมดฉันลืมไปเลยนะเนี่ย ฉันขอตัวไปกินยาลดความหวานก่อนนะนังยอด แหม... ลืมตัวว่าอยู่เป็น กอขอคอออ... อิอิ
บทที่เกี่ยวข้อง
ยอดรักอัครา บทที่ 15.
บทที่ 15.“อื้มมม... หวานเหลือเกินรักจ๋า ยอดรัก...”อัคราครางเสียงแหบแห้งหลงใหลไปกับความหอมหวานจากปากสาว มือหนาลูบไล้เรือนกายละมุนอย่างหลงใหลไม่แพ้กันมือใหญ่เลื่อนไล้หยอกล้อที่ฐานทรวงสาวอวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือซึ่งถูกห่อหุ้มด้วยบราลูกไม้ตัวสวยสร้างความซ่านรัญจวนให้กับเธอมากขึ้นจนยอดรักแทบยืนไม่อยู่ ยิ่งเมื่อนิ้วแกร่งเขี่ยสะกิดที่ ยอดอกสวยผ่านเนื้อผ้าลูกไม้งามก็ยิ่งทำให้ใจสาวสั่นหวิว ลมหายใจก็ติดๆ ขัดๆ ราวใจจะขาดรอนๆ เสียให้ได้ซึ่งความรู้สึกนี้มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในชีวิตสาว ทั้งที่เธอผ่านงานเดินแบบถ่ายแบบชนิดว่าแนบชิดสนิทสนมกับนายแบบหลากหลาบเชื้อชาติมาก่อนแต่ไม่มีชายคนไหนสักคนที่ทำให้เธอรู้สึกเช่นนี้ได้...“อะ พะ พี่เด่น อื้ม...”หญิงสาวครางกระเส่าด้วยความรัญจวนใจเมื่อรู้สึกได้ถึงความเปล่าเปลือยของทรวงสาวจากลมเย็นๆ ที่พัดผ่านหน้าต่างเข้ามาจนม่านลูกไม้สีขาวนวลตาไหวพลิ้วไม่ต่างจากร่างสาวที่ก็ส่ายพลิ้วราวใบไม้ต้องลม เมื่อริมฝีปากร้ายยังไม่หยุดโจมตีสร้างความร้อนเร่าแผดเผากายสาวจนเธอต้อง
ยอดรักอัครา บทที่ 16.
บทที่ 16.“ฝากได้ก่อนเถอะแกนังดำ”“โอ๊ย ไม่รับฝากย่ะขี้เกียจเก็บขยะมารกสมอง อีกอย่างนะเรียกคนอื่นว่าดำเนี่ย เคยส่องกระจกดูหนังหน้าตัวเองบ้างมั้ยคะว่ามันเหมือนมนุษย์น้อยลงไปทุกที...”“แก...” คิตตี้ถึงกับพูดไม่ออกสุดท้ายก็ต้องถอยล่าไปด้วยอาการหัวฟัดหัวเหวี่ยง...ยอดรักมองตามแล้วส่ายหน้าอย่างเอือมระอา เธอไม่เข้าใจเลยว่าคิตตี้นั้นจงเกลียดจงชังอะไรเธอนักซ้ำยังแสดงอาการหวงอัครา หวงที่นี่ราวกับว่าตนเองเป็นเจ้าของ น่าเกลียดที่สุด... ยอดรักถอนใจหนักๆ อย่างสุดเซ็ง“คนอะไรน่ารำคาญเป็นที่สุด ดีนะที่นางยอดคนนี้สติยังดีไม่ลดตัวลงไปแลกกับพวกประสาทเสีย...”หญิงสาวหันกลับมาทำงานต่อแต่แล้วก็ต้องหยุดสิ่งที่คิดเมื่อเห็นร่างสูงของใครบางคนที่เธอพยายามหลบหน้าเดินยิ้มร่ามาหา...“ยอดรักครับ วันนี้ไปขี่ม้าชมไร่กันมั้ย”อัคราเอ่ยชวนด้วยรอยยิ้มพรายแววตาระยิบระยับจนเธออยากจะหาอะไรมาทิ่มตาเขาเสียด้วยความหมั่นไส้ แต่สิ่งที่ทำได้คือเชิดหน้าใส่เขาอย่างแง่งอน...&ld
ยอดรักอัครา บทที่ 17.
บทที่ 17.“คิดอะไรอยู่...”เสียงห้าวกระซิบข้างแก้มสีเรื่อทำให้ยอดรักเงยหน้ามองเขาตาโตแก้มแดงจัดกว่าเดิมเมื่อใบหน้าหล่อเหลาของเขาอยู่ใกล้แค่ลมหายใจ...“เปล่านี่คะ”“จริงเหรอ ทำไมหน้าแดงล่ะครับ...”“นี่คุณอัคราคุณจะถามทำไมคะ คุณบอกว่าจะพารักมาดูอะไรคะ ไหนคะสิ่งที่คุณจะให้ฉันดู...” หญิงสาวแกล้งขึ้นเสียงถลึงตาใส่เขากลบเกลื่อนความรู้สึกขัดเขินที่มี“หึหึ แค่นี้ก็ต้องขึ้นเสียงใส่ด้วย...” ยอดรักค้อนที่เขาทำเสียงกลั้วหัวเราะเหมือนขบขันเธอ เขาก็คงขันเธอนั่นล่ะ ก็อยู่กันแค่สองคนนี่นะ...“รักดูสิ พระอาทิตย์จะตกดินแล้ว...” แล้วอัคราก็เปลี่ยนเรื่องชี้ชวนให้เธอมองไปตามมือใหญ่ของเขายอดรักหันมองตามที่เขาเชิญชวนแล้วก็ต้องตาโตขึ้นอีกครั้งด้วยความตื่นเต้นกับความงดงามตรงหน้า... ท้องฟ้าสีส้มทองเปล่งประกายไปทั้งฟากฟ้าเหนือขุนเขาเขียวขจีสลับซับซ้อนมีน้ำตกสายยาวทอดทอเป็นสายอยู่กลางหุบเขาบรรยากาศอันเงียบสงบเย็นสบายอากาศก็สดชื่นจนเธอสูดหายใจได้เต็มปอด
ยอดรักอัครา บทที่ 18.
บทที่ 18.คิตตี้เดินมาหยุดตรงหน้ายอดรักทั้งยังมองอย่างหาเรื่องก่อนที่เจ้าหล่อนจะเท้าสะเอวขยับกายขวางหน้าไม่ให้ยอดรักเดินผ่านหน้าไปได้ ท่าทางของคิตตี้ทำให้ยอดรักที่กำลังจะหาทางหลบหน้าอัคราเพราะยังไม่กล้าสู้หน้าเขาถึงกับเลือดขึ้นหน้า ทั้งกลัวว่าชายหนุ่มจะตามมาทันและเคืองหญิงตรงหน้าที่ดูเหมือนเจ้าหล่อนพยายามหาเรื่องเธอให้ได้“มีอะไร...” ยอดรักหยุดเดินแล้วกอดอกมองคิตตี้ด้วยความเบื่อหน่าย“เมื่อไหร่พวกแกจะกลับไปเสียที...”“นึกว่ามีเรื่องอะไร... จะบอกอะไรให้นะ จะได้ออกมาจากกะลาแลนด์เสียที ฟังดีๆ นะจ๊ะ ฉันเนี่ยได้ตำแหน่งรองประธานดีแลนด์ซิลด์ และกำลังจะมาเป็นเมียเจ้าของไร่นี้ ฉันจะต้องกลับไปไหนอีกไม่ทราบ อีกอย่างคำถามนี้คนอย่างเธอไม่มีสิทธิ์ถามเลยนะ จะว่าไปเธอน่าจะมาขอให้ฉันเมตตาไม่ไล่เธอออกนะจึงจะถูก...” ยอดรักได้ทีใส่เป็นชุดเพราะรู้ดีว่าคิตตี้นั้นคิดอะไรอยู่“แก นังดำขี้ตู่ คุณเด่นไม่มีวันเอาแกมาเป็นเมียหรอก”“อ้าว... เหรอ ถ้าเขาไม
ยอดรักอัครา บทที่ 19.
บทที่ 19.“นังยอดเอ๊ย คราวนี้หากไม่มีผัวก็ไม่มันรู้ไป ทำเป็นเล่นตัวไปเถอะ แกพลาดจากคุณเด่นแล้วจะหาใครได้แบบนี้..” กุ้งเต้นนั่งจิบกาแฟอย่างอารมณ์ดี“อรุณสวัสดิ์ครับคุณกุ้งเต้น...” เสียงห้าวๆ ของพลดังขึ้นทำให้สาวเทียมร่างใหญ่หันไปมองผู้มาใหม่ด้วยใจเต้นแรงอย่างไม่รู้สาเหตุ“อ้าวคุณพล เอ่อ... มาพบคุณเด่นหรือคะ เพิ่งเดินออกไปเมื่อครู่นี้เองค่ะ”“เปล่าหรอกครับ พอดีว่าผมจะมารบกวนคุณสักหน่อย”เขาพูดพลางรั้งข้อมือเล็กๆ ใครบางคนซึ่งยืนหลบอยู่หลังกระถางไม้ประดับกระถางใหญ่ที่บังคนคนนั้นจนมิด แต่สุดท้ายก็เห็นพลจูงมือเด็กหญิงตัวผอมบางคนหนึ่งออกมาซึ่งเด็กหญิงมีท่าทางกลัวๆ กล้าๆ และดูจะขัดเขินเธอ...“สวัสดีคุณอากุ้งเต้นสิน้องพราว”“นี่ลูกสาวคุณพลหรือคะ น่ารักน่าชังดีนะคะ สวัสดีค่ะ ชื่อพราวหรือลูก..”กุ้งเต้นพูดกับเด็กน้อยด้วยท่าทางอ่อนโยนไร้จริต ใบหน้าซึ่งแม้จะไม่ได้สวยงามเหมือนหญิงสาวจริงๆ นั้นฉายแววอ่อนโยนจริงใจแม่หนูน้อยนามว่า น้องพราว เปิด
ยอดรักอัครา บทที่ 20.
บทที่ 20.“คนบ้า พูดเองเออเองเสร็จสรรพ ไม่ถามกันสักคำว่าเขาอยากจะเป็นเมียตัวเองมั้ย”“ไม่รู้ล่ะ พี่เด่นให้คุณแม่ไปสู่ขอยอดรักกับมาเซอร์ที่บ้านเด็กกำพร้าแล้ว และท่านก็ตกลงน้องๆ ที่บ้านเด็ก ก็ยินดีกับเราสองคนแล้วด้วย ทุกอย่างพร้อมแล้ว ทั้งงานแต่ง ชุดเจ้าสาว การ์ดแต่งงาน ของชำร่วย...”“ฮ้า... อะไรนะคะ...”ยอดรักเงยหน้ามองเขาตาโตอย่างไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน... นี่เขาพูดเรื่องจริงใช่ไหม เธอกำลังถูกเขาขอแต่งงาน หรือมัดมือชกกันแน่ หรือมันเป็นทั้งสองอย่าง...“ก็ตามนั้น ยอดรักได้ยินไม่ผิดหรอก... แต่งงานกันนะครับยอดรัก ได้โปรดมาเป็นเมีย เป็นแม่ของลูกๆ พี่ เรามาสร้างครอบครัวกับพี่เด่นเถอะนะครับ...”อัคราเอ่ยปากขอดื้อๆ โดยที่คนถูกขอแต่งงานได้แต่ยืนนิ่งมองเขาเหมือนสิ่งประหลาดที่สุดในโลก... นี่เขาไม่ได้ล้อเธอเล่นใช่ไหม... “เอ่อ คือ รัก... รักงง ไปหมดแล้ว คือ เราเพิ่ง...”ยอดรักส่ายหน้าอย่างสับสน แล้วยิ่งอึ้งหนักเข้าไปอีกเมื่อเขาคุกเข่าตร
ยอดรักอัครา บทที่ 21.
บทที่ 21.ยอดรักเดินตามชายหนุ่มซึ่งทำหน้าที่นำทางให้เธอด้วยความตื่นเต้นแม้ตอนนี้เธอจะมองไม่เห็นเพราะกำลังหลับตาตามที่เขาบอกโดยไม่แอบลืมตาระหว่างทางด้วยความซื่อสัตย์และลุ้นระทึกกับสิ่งที่จะได้พบเจอ...“ถึงแล้วครับยอดรัก... เอาล่ะค่อยๆ ลืมตานะ...”เสียงนุ่มทุ้มบอกเธอพร้อมกับไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศและพัดลมไอน้ำพัดมากระทบกายบางกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่คุ้นเคยทำให้หัวใจของเธอพองโตอย่างห้ามไม่ได้ กลิ่นกุหลาบ...“โอ... ไม่จริง... มัน เป็น ไป ไม่ได้...” ยอดรักอุทานออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า...กุหลาบขาวที่ออกดอกบานสะพรั่งอยู่ในโรงเรือนที่สร้างขึ้นเป็นพิเศษซึ่งเต็มไปด้วยกุหลาบสีขาว ดอกไม้ที่เธอชื่นชอบที่สุด... ยอดรักหันมามองคนตัวโตที่ยืนยิ้มละไมให้ด้วยความซาบซึ้งตื้นตันจนน้ำตาคลอ...“คือ รัก...”“พี่เด่นรู้ว่ารักชอบกุหลาบสีขาวมากจึงสร้างที่นี่ขึ้นมาเพื่อยอดรัก... และหวังไว้ว่าวันหนึ่งพี่จะพารักมาที่นี่เพื่อขอรักแต่งงาน...”“ทำไม
ยอดรักอัครา บทที่ 22.
บทที่ 22.“นะครับ รักจ๋า พี่ขอชื่นใจนิดเดียว...” อัคราตอบงึมงำแทบฟังไม่ได้ศัพท์เพราะริมฝีปากร้ายกาจกำลังคลอเคลียอยู่กับเนินอกงามผ่องท้าทายแสงแดดอ่อนๆ ที่ลอดผ่านหลังคาโปร่งแสงเข้ามาขอชื่นใจนิดเดียวอีกแล้วหรือ... ยอดรักคิดอย่างมึนงงเพราะคราวที่แล้วเขาก็ขอก็ชื่นใจเดียว แต่นิดเดียวของเขานั้นทำเอาเธออ่อนเปลี้ยเพลียแรงไปเลยทีเดียวมือหนาสอดเข้าไปลูบไล้ต้นขาเรียวและสะโพกหนั่นแน่นด้วยความหลงใหลกับความแน่นกระชับและความนุ่มมือของมัน ในขณะที่ผู้เป็นเจ้าของทำได้เพียงครางกระเส่ากับความร้อนรุ่มซึ่งโจมตีให้เธอมึนงง อัครารั้งเสื้อตัวสวยให้พ้นทรวงอกอิ่มก่อนจะปลดตะขอบราแบบเกาะที่เธอสวมอยู่ออกไปอย่างง่ายดาย แล้วก้มลงครอบครองยอดอกฉ่ำหวานที่เขาได้ลิ้มชิมรสมาแล้วอย่างหิวกระหายเสมือนว่ามันคืออาหารเลิศรสที่เขาต้องได้ดื่มกินมัน หากไม่เช่นนั้นแล้วเขาจะต้องแดดิ้นขาดใจตายอย่างแน่นอน...“อ๊า... พะ พี่เด่น อื้ม...” ยอดรักแหงนเงยใบหน้าขึ้นหอบกระเส่าสะท้านไปทั้งตัว มือเรียวจิกทึ้งบ่ากว้างและเรือนผมยาวดกหนาของเขาเพื่อระบายคว
บทล่าสุด
ยอดรักอัครา บทที่ 55.
บทที่ 55.“โห... คุณพ่อ เล่นว่าผมแบบนี้เลยเหรอ งั้นพาน้องดรีมไปดูปลาโลมาดูโลกใต้ทะเลอีกวันสองวันเป็นไง รับรองคราวนี้กลับมาน้อง ดรีมมีน้องแน่ๆ” อัครายังไม่ยอมแพ้บิดา หน้าตาขึงขังจนยอดรักส่ายหน้ายิ้มๆ อย่างระอาในความอยากเอาชนะบิดาของสามี...“โธ่... ไอ้ขี้คุย” คุณอีริคยังคงต่อล้อต่อเถียงกับลูกชายซึ่งก็ทำให้คุณดาราสบตากับลูกสะใภ้อย่างระอาไม่แพ้กัน...“ไม่ต้องรบกวนให้คุณพ่อคุณแม่พาน้องดรีมไปเที่ยวไหนหรอกค่ะ เพราะน้องดรีมน่ะมีน้องแล้ว...”หญิงสาวพูดจบก็คว้าน้องดรีมมาอุ้มแล้วเดินเข้าบ้านไปก่อน อัครามองตามภรรยาที่เดินอุ้มลูกเดินเข้าบ้านไปก่อนด้วยความกังขาในคำพูดของเธอทำให้คุณดาราหมั่นไส้ลูกชายที่ยืนเซ่ออยู่...“แหม... เราไปรับขวัญหลานคนใหม่ของเรากันดีกว่าค่ะคุณพี่” ว่าแล้วบิดามารดาก็เดินเกี่ยวก้อยกันตามยอดรักไปด้วยความยินดี“รับขวัญหลานคนใหม่ น้องดรีมมีน้อง... นั่นก็แสดงว่า...” อัครายิ้มกว้างตาโตด้วยความตื่นเต้นดีใจสุดชีวิต...“ไชโย้ๆๆ ไชโย เมียฉันท้องอีกแล้ว ฉันจะมีลูกอีกคนแล้ว ฮ่
ยอดรักอัครา บทที่ 56.อวสาน
บทที่ 56.อวสาน“ได้ผลแน่นะพี่เด่น ผมนี่จะลงแดงตายแล้ว จะหมดวันพักร้อนแล้วยังไม่ได้แอ้มเมียเลย” อัครวัฒน์ทำท่าเหมือนจะลงแดงไปจริงๆ“หึ.. ไอ้กะล่อน เห็นนะเว้ยตอนพาน้องมนไปหลบหลังโขดหินน่ะ” อัคนีแค่นยิ้มหมั่นไส้น้องชาย อัครวัฒน์ยิ้มแห้งๆ“แหม พี่เดียว เห็นด้วยเหรอ”“ไอ้กะล่อน” ทั้งอัครากับอัคนีพูดขึ้นพร้อมกัน...“เอาเป็นว่านายโทร. ไปบอกแม่บ้านจัดห้องหับไว้ได้เลย.. เรื่องนี้ฉันจัดการเอง” พี่ใหญ่พูดอย่างมั่นใจ ซึ่งน้องๆ ต่างก็หน้าชื่นตาบาน..แล้วทั้งสามหนุ่มก็พาภรรยามาพักที่เกาะส่วนตัวได้สำเร็จซึ่งบนเกาะมีบ้านพักหลังใหญ่ที่สวยงามมีเครื่องอำนวยความสะดวกครบครันแม้ว่าจะมีการปั่นกระแสไฟใช้เป็นเวลาก็ตามแต่ที่นี่ก็มีแผงโซล่าเซลล์ไว้ใช้งานด้วย...“พวกนายว่าวันนี้พวกเราจะได้แอ้มเมียมั้ยวะ..”อัคนีเท้าคางมองภรรยาที่กำลังเล่นน้ำกันอย่างสนุกนานเหมือนกั
ยอดรักอัครา บทที่ 54.
บทที่ 54.“พี่เด่นต้องขยันทำลูกให้ทันไอ้เดียวมัน ตอนนี้มันมีแล้วสองคนนะ เราเป็นพี่ใหญ่ก็ต้องตามมันให้ทันสิ ไอ้โดมก็ทำท่าว่าจะมีเมียมีลูกตามมาติดๆ”ปากก็พูดไปทั้งมือไม้ก็ไม่ว่างเว้นจากเนื้อนวล ทั้งยังขบเม้มจูบซับไปตามเนินอกอวบอิ่มของเธออย่างยั่วเย้าจนสาวเจ้าสั่นสะท้าน ยอดรักแอ่นกายเหนือที่นอนยับย่นจากมรสุมสวาทเร่าร้อนระหว่างเธอกับเขาด้วยความซ่านกระสันเมื่อลิ้นร้อนตวัดไล้เลียยอดอกสาวแผ่วพลิ้วก่อนจะละเลงดูดดื่มฟอนเฟ้นดอกบัวคู่งามเต็มไม้เต็มมืออย่างเมามัน“อื้มมม... พี่เด่น...” ยอดรักครางกระเส่ากับความเร่าร้อนที่สามีปรนเปรอให้ไม่วายเว้น ยิ่งนับวันเขายิ่งให้ความรักความเสน่หาเธอมากขึ้นๆ จนเธออ่อนอกอ่อนใจพลอยคล้อยตามเขาทุกท่วงท่าไม่ว่าเขาจะพาเธอดินแดนแสนสุขแห่งไหนเธอก็พร้อมจะไปกับเขาทุกๆ ที่...อัคราจูบไล้เรื่อยไปตามลำตัวเนียนละมุนที่ยังคงเนียนนุ่มไม่ต่างจากวันแรกที่เขาได้ครอบครองเป็นเจ้าของความหวานล้ำจากร่างงามนี้ วันนี้ก็ยังคงมีไม่แตกต่างจากวันแรกที่ได้สัมผัส แต่มันกลับยิ่งเพิ่มมากขึ้นๆ จนเขาไม่อาจ
ยอดรักอัครา บทที่ 53.
บทที่ 53.“อา... เมียจ๋า ยอดรัก พะ พอก่อน... โอว....” อัคราเอื้อมมือไปปัดปอยผมที่ปิดใบหน้างามแดงก่ำออกเพื่อจะได้มองหน้าเธอชัดๆ ก่อนจะรั้งร่างงามขึ้นมาแล้วบดจุมพิตเร่าร้อนกับปากนุ่มที่ละจากแก่นกายกำยำของเขาอย่างแสนเสียดาย มือร้อนกร้านงานลูบไล้เนื้อนวลเปล่งปลั่งของภรรยาอย่างรักใคร่หลงใหลฟอนเฟ้นทั้งอกอวบและสะโพกหนั่นแน่นพร้อมกับที่เคลื่อนกายเข้าหาความอ่อนนุ่มของอิสตรีที่พรั่งพร้อมของเธอ...“อืม... โอว... พี่เด่นขา...” ยอดรักครางกระเส่าสูดปากเร่าร้อนเมื่อเขาเข้ามาเติมเต็มในร่างคับแคบของเธอ ดวงตาของหนุ่มสาวประสานกันหวานเชื่อมทว่าร้อนแรงด้วยความปรารถนาที่ส่งผ่านถึงกันได้อย่างง่ายดาย ยอดรักโยกกายช้าๆ เมื่อความซ่านเสียวเสียดแทงไปทั้งร่าง เลือดสาวในกายร้อนฉ่าจนไม่อาจจะหยุดอยู่เฉยบนร่างแกร่งแข็งขึงของเขาได้ ในขณะเดียวกันอัคราก็สอดเสยร่างใหญ่โตของตนเข้าโรมรันภรรยาสาวด้วยความร้อนแรงปากก็ทั้งครางและดูดดื่มทรวงสาวที่สั่นไหวอยู่ตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อยไม่รู้หน่าย...“โอว รักจ๋า ยอดรัก โอ้ววว...” อัคราครางหนักๆ ในลำคอ
ยอดรักอัครา บทที่ 52.
บทที่ 52.ยอดรักรู้สึกเศร้าอยู่ไม่น้อยเมื่อได้ยินข่าวอันน่าเศร้าสลดของคนเคยรู้จักแต่สิ่งที่พวกเขาทำและคิดจะทำกับเธอนั้นก็ทำให้เธอปลงตก เมื่อเห็นได้ชัดว่ากรรมมันติดจรวดแค่ไหน เมื่อเราคิดจะทำร้ายคนอื่นหรือให้โทษภัยคนอื่นสักวันมันก็ต้องย้อนกลับมาหาตัวเราเองดังคำกล่าวที่ว่าให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว...หลังจากเรื่องร้ายๆ ผ่านไปก็มีการทำบุญไร่ครั้งยิ่งใหญ่ประจำปีซึ่งคนงานทุกคนต่างก็มาทำบุญกันหน้าตาเบิกบานสดใสถ้วนหน้า และไม่มีใครใส่ใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นเพราะมีไม่กี่คนที่รู้ข่าวซึ่งคนที่รู้ต่างก็ไม่มีใครอยากจะพูดถึงเพราะนั่นเท่ากับการหาเรื่องใส่ตัวหากว่าเรื่องในไร่ถูกเล่าขานไปในทางเสื่อมเสีย เพราะนอกจากจะถูกไล่ออกแล้วชีวิตก็อาจจะไม่ได้อยู่เป็นสุขก็ได้หากเอาเรื่องไม่ดีไปพูดเพราะใครๆ ก็รู้ว่าคุณเด่นนายใหญ่แห่งไร่อัครานั้นไม่ชอบเรื่องซุบซิบนินทาและไม่ชอบให้ใครพูดถึงภาพลักษณ์ของไร่ในทางไม่ดีซึ่งคนงานต่างรู้ดีว่า งานที่ไร่แห่งนี้นั้นแม้จะหนักแต่ค่าตอบแทนงามและสวัสดิการทุกอย่
ยอดรักอัครา บทที่ 51.
บทที่ 51.ฉึก... เสียงมีดกรีดลึกลงกลางอกของพิชฎานั้นดังก้องอยู่ในหูของคิตตี้ซึ่งยิ้มเยื้อนอย่างพอใจในชัยชนะของตน...“ฮ่าๆ เป็นไงล่ะนังสาวชาวกรุง อย่างแกน่ะหรือจะชนะฉันได้...”คิตตี้ผลักร่างที่ทรุดฮวบของพิชฎาออกให้ไกลตัวพร้อมทั้งชักมีดออกมาจนพิชฎาล้มกองกับพื้น พิชฎาหายใจรวยรินมองคิตตี้อย่างเคียดแค้น“แก...” พิชฎาพูดเสียงติดขัดเลือดสดๆ ทะลักออกมาจากปากแผลที่เปิดกว้างทั้งกระอักออกมาทางปากด้วย ลมหายใจของเธอเริ่มขาดห้วงความหนาวเหน็บเริ่มรายล้อมรอบกายจนเย็นเฉียบไปทั้งตัวเสมือนว่าเธอกำลังอยู่ท่ามกลางหิมะขั้วโลก...“ตายซะเถอะพวกแกสองคนมันก็เหมาะสมกันอยู่แล้ว ต่อไปฉันก็จะไปจัดการนังยอดรัก แกน่าจะดีใจที่ฉันก็จะกำจัดมารหัวใจของแกด้วยเหมือนกัน...”พูดจบคิตตี้ก็สะบัดหน้าเดินฉับๆ หมายจะไปยังเรือนเด่นเพื่อจัดการกับคนที่เธอคิดว่าเป็นมารหัวใจ... แต่แล้วก็มีมือของใครคนหนึ่งมาคว้าไหล่เธอไว้อย่างแรงจนเธอต้องเซถลาหันกลับมาและทันใดนั้นเองเธอก็รู้สึกร้อนวูบบนใบหน้า และแสงเจิดจ้าจากเ
ยอดรักอัครา บทที่ 50.
บทที่ 50.“คืนนี้ป้าเอากุญแจนี่ไปปล่อยคิตตี้ แล้วบอกเขาให้หนีไปให้ไกลที่สุด และอย่ากลับมาที่นี่อีก...”“เพียงเท่านี้หรือคะ...”“ครับ... ผมช่วยป้าได้แค่นี้...” อัครากล่าวจบก็เดินจากไป ป้าแก้วมองกุญแจในมือด้วยความรู้สึกหนักใจอย่างที่สุดทั้งที่นางควรจะดีใจ...แล้วในคืนนั้นเองป้าแก้วก็เข้าไปที่คุกริมผาเพื่อไปปล่อยคิตตี้ตามที่อัคราบอกด้วยความหวังว่าคิตตี้จะสำนึกในบุญคุณของนางและเลิกคิดชั่ว แต่ในใจของหญิงวัยไม้ใกล้ฝั่งนั้นก็ไม่ได้รู้สึกว่ามันจะเป็นเช่นนั้นเลยแม้แต่น้อย... แต่นางก็ต้องลองเสี่ยง...ในคุกริมผานั้นห้องขังมีหลายสิบห้องทั้งอับทั้งชื้นเหม็นขี้ค้างคาวและหนาวเหน็บจับขั้วหัวใจ ป้าแก้วแทบน้ำตาไหลเมื่อนึกถึงสภาพหลานสาวที่ต้องถูกขังอยู่ที่นี่ นางค่อยๆ เดินถือตะเกียงเจ้าพายุส่องหาห้องขังของคิตตี้ด้วยใจที่หวาดหวั่นไม่น้อย ที่นี่ไม่สามารถใช้ไฟฉายได้และไม่มีไฟฟ้าดังนั้นสิ่งที่จะให้แสงสว่างได้มีเพียงแสงไฟจากคบไฟหรือจากตะเกียงเจ้าพายุที่นางนำมาเท่านั้น...“คิตตี้ นังคิตตี้แกอยู่ห้องไหนวะ...” ป้าแก้วกระซิบถามแต่เสียงก็ก้
ยอดรักอัครา บทที่ 49.
บทที่ 49.“กรี๊ดดด อีกะเทยควายมึงทำร้ายกู...”“เออซิวะ กูจะกระทืบมึงด้วยหากมึงคิดทำร้ายยอดรักเพื่อนกู มานี่เลยนังงูพิษมึงนี่ฤทธิ์เยอะจริงๆ ต้องโดนตบรัวๆ จะได้สิ้นฤทธิ์ นี่แน่ะๆๆ” ว่าแล้วกุ้งเต้นก็กระชากพิชฎามาตบรัวๆ อย่างเมามันท่ามกลางเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดของพิชฎาในขณะเดียวกันคิตตี้กับอาทิตย์ก็ดิ้นรนพยายามจะหนีออกจากกันแต่กุญแจมือที่ถูกล็อกติดกันทำให้ทั้งสองไม่สามารถดิ้นหลุดจากกันได้อาทิตย์จึงใช้ศีรษะโขกเข้ากับใบหน้าของคิตตี้เต็มแรงจนคิตตี้หน้าหงายทั้งพยายามถีบคิตตี้ให้ไปไกลๆ ตนเอง แต่การที่เขาทำอย่างนั้นก็ทำให้ตัวเขาเองเซถลาไปตามแรง เมื่อคิตตี้ล้มลงซึ่งผลก็คือทั้งคิตตี้และอาทิตย์ต่างก็ล้มกองกันอยู่กับพื้นและตบตีกันพัลวันเพื่อให้ตนเองหลุดจากพันธนาการที่ถูกจองจำ ทั้งที่รู้ว่าไม่มีวันหลุดไปได้ แต่ทั้งสองก็พยายามจะทำร้ายอีกฝ่ายเพื่อให้ตนเองหลุดรอดไปสุดท้ายคนทั้งสองก็ต้องบอบช้ำเพราะทำร้ายกันเองและก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากกุญแจมือที่ถูกสวมติดกันไปได้ ส่วนพิชฎาที่ถูกกุ้งเต้นตบจนหน้าเยินก็ได้แต่นอนระทวยอ
ยอดรักอัครา บทที่ 48.
บทที่ 48.อัคราเปิดประตูห้องของพิชฎาแล้วผายมือให้เธอเดินเข้าไปก่อนซึ่งแน่นอนว่าหญิงสาวยินดียิ่งนัก แต่แล้วเมื่อพิชฎาเดินเข้าห้องมาก็ต้องตกตะลึงเมื่อในห้องไม่ได้มีเพียงแค่เธอกับอัคราเท่านั้น....“นะ นี่ พวกเธอ... คิตตี้ อาทิตย์ นังยอดรัก...”พิชฎาชี้หน้ายอดรักซึ่งเดินกอดอกมาหาเธอด้วยมาดของผู้ที่เหนือกว่าอย่างเห็นได้ชัด ทั้งสีหน้าแววตาของยอดรักนั้นเต็มไปด้วยความเย็นชา แต่แววตากร้าวกล้าด้วยเปลวเพลิงร้อนๆ และมีท่าทางสงบนิ่งไม่เอะอะโวยวายอย่างที่เธอเคยเห็นและมันก็ควรจะเป็นแบบนั้นไม่ใช่หรือ... พิชฎาหน้าซีดรู้สึกหนาวยะเยือกขึ้นมาทันที“แปลกใจล่ะสิที่เห็นฉันกับพรรคพวกหมาลอบกัดของเธอ...”“กะ แก พูดอะไร...” พิชฎาหน้าซีดเผือดเมื่อเห็นว่าทั้งคิตตี้และอาทิตย์นั้นถูกจับใส่กุญแจมือไว้ด้วยกันและถูกโยงไว้กับหัวเตียงอย่างแน่นหนาซึ่งมองก็รู้ได้ว่าไม่มีทางจะหลบหนีไปได้เลย...“มันนั่นล่ะค่ะคุณเด่นที่เป็นคนวางแผนแล้วใส่ร้ายเรา มันเป็นคนต้นคิดเรื่องวางยาคุณยอดรักแล้วให้ผู้ชายคนนี
