LOGINShare
บทที่ 20.
Last Updated:
2024-10-30 13:31:01บทที่ 20.
“คนบ้า พูดเองเออเองเสร็จสรรพ ไม่ถามกันสักคำว่าเขาอยากจะเป็นเมียตัวเองมั้ย”
“ไม่รู้ล่ะ พี่เด่นให้คุณแม่ไปสู่ขอยอดรักกับมาเซอร์ที่บ้านเด็กกำพร้าแล้ว และท่านก็ตกลงน้องๆ ที่บ้านเด็ก ก็ยินดีกับเราสองคนแล้วด้วย ทุกอย่างพร้อมแล้ว ทั้งงานแต่ง ชุดเจ้าสาว การ์ดแต่งงาน ของชำร่วย...”
“ฮ้า... อะไรนะคะ...”
ยอดรักเงยหน้ามองเขาตาโตอย่างไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน... นี่เขาพูดเรื่องจริงใช่ไหม เธอกำลังถูกเขาขอแต่งงาน หรือมัดมือชกกันแน่ หรือมันเป็นทั้งสองอย่าง...
“ก็ตามนั้น ยอดรักได้ยินไม่ผิดหรอก... แต่งงานกันนะครับยอดรัก ได้โปรดมาเป็นเมีย เป็นแม่ของลูกๆ พี่ เรามาสร้างครอบครัวกับพี่เด่นเถอะนะครับ...”
อัคราเอ่ยปากขอดื้อๆ โดยที่คนถูกขอแต่งงานได้แต่ยืนนิ่งมองเขาเหมือนสิ่งประหลาดที่สุดในโลก... นี่เขาไม่ได้ล้อเธอเล่นใช่ไหม...
“เอ่อ คือ รัก... รักงง ไปหมดแล้ว คือ เราเพิ่ง...”
ยอดรักส่ายหน้าอย่างสับสน แล้วยิ่งอึ้งหนักเข้าไปอีกเมื่อเขาคุกเข่าตร
Related chapters
ยอดรักอัครา บทที่ 21.
บทที่ 21.ยอดรักเดินตามชายหนุ่มซึ่งทำหน้าที่นำทางให้เธอด้วยความตื่นเต้นแม้ตอนนี้เธอจะมองไม่เห็นเพราะกำลังหลับตาตามที่เขาบอกโดยไม่แอบลืมตาระหว่างทางด้วยความซื่อสัตย์และลุ้นระทึกกับสิ่งที่จะได้พบเจอ...“ถึงแล้วครับยอดรัก... เอาล่ะค่อยๆ ลืมตานะ...”เสียงนุ่มทุ้มบอกเธอพร้อมกับไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศและพัดลมไอน้ำพัดมากระทบกายบางกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่คุ้นเคยทำให้หัวใจของเธอพองโตอย่างห้ามไม่ได้ กลิ่นกุหลาบ...“โอ... ไม่จริง... มัน เป็น ไป ไม่ได้...” ยอดรักอุทานออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า...กุหลาบขาวที่ออกดอกบานสะพรั่งอยู่ในโรงเรือนที่สร้างขึ้นเป็นพิเศษซึ่งเต็มไปด้วยกุหลาบสีขาว ดอกไม้ที่เธอชื่นชอบที่สุด... ยอดรักหันมามองคนตัวโตที่ยืนยิ้มละไมให้ด้วยความซาบซึ้งตื้นตันจนน้ำตาคลอ...“คือ รัก...”“พี่เด่นรู้ว่ารักชอบกุหลาบสีขาวมากจึงสร้างที่นี่ขึ้นมาเพื่อยอดรัก... และหวังไว้ว่าวันหนึ่งพี่จะพารักมาที่นี่เพื่อขอรักแต่งงาน...”“ทำไม
ยอดรักอัครา บทที่ 22.
บทที่ 22.“นะครับ รักจ๋า พี่ขอชื่นใจนิดเดียว...” อัคราตอบงึมงำแทบฟังไม่ได้ศัพท์เพราะริมฝีปากร้ายกาจกำลังคลอเคลียอยู่กับเนินอกงามผ่องท้าทายแสงแดดอ่อนๆ ที่ลอดผ่านหลังคาโปร่งแสงเข้ามาขอชื่นใจนิดเดียวอีกแล้วหรือ... ยอดรักคิดอย่างมึนงงเพราะคราวที่แล้วเขาก็ขอก็ชื่นใจเดียว แต่นิดเดียวของเขานั้นทำเอาเธออ่อนเปลี้ยเพลียแรงไปเลยทีเดียวมือหนาสอดเข้าไปลูบไล้ต้นขาเรียวและสะโพกหนั่นแน่นด้วยความหลงใหลกับความแน่นกระชับและความนุ่มมือของมัน ในขณะที่ผู้เป็นเจ้าของทำได้เพียงครางกระเส่ากับความร้อนรุ่มซึ่งโจมตีให้เธอมึนงง อัครารั้งเสื้อตัวสวยให้พ้นทรวงอกอิ่มก่อนจะปลดตะขอบราแบบเกาะที่เธอสวมอยู่ออกไปอย่างง่ายดาย แล้วก้มลงครอบครองยอดอกฉ่ำหวานที่เขาได้ลิ้มชิมรสมาแล้วอย่างหิวกระหายเสมือนว่ามันคืออาหารเลิศรสที่เขาต้องได้ดื่มกินมัน หากไม่เช่นนั้นแล้วเขาจะต้องแดดิ้นขาดใจตายอย่างแน่นอน...“อ๊า... พะ พี่เด่น อื้ม...” ยอดรักแหงนเงยใบหน้าขึ้นหอบกระเส่าสะท้านไปทั้งตัว มือเรียวจิกทึ้งบ่ากว้างและเรือนผมยาวดกหนาของเขาเพื่อระบายคว
ยอดรักอัครา บทที่ 23.
บทที่ 23.ปากก็โวยวายมือเรียวที่ไม่เคยหยิบจับอะไรเป็นชิ้นเป็นอันก็โบกพัดในมือเร่าๆ เพื่อบรรเทาความร้อนของอากาศ แต่เหนืออื่นใดคือใจที่ร้อนรนด้วยไฟริษยาของตนนั่นเอง...“ที่ว่าร้อนนี่คงร้อนด้วยไฟริษยาล่ะสิ ข้าว่าเอ็งมาช่วยข้าปิ้งไก่ ขายข้าวขายของมันจะมีประโยชน์มากเลยนะนาง พิษ...”เสียงสอดขึ้นมาของ นางแปลก ผู้ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นแม่ผัวดังขึ้นทำให้พิชฎาหันไปทำตาขวางใส่ผู้สูงวัยอย่างไม่มีความเคารพยำเกรง กิริยาท่าทางของเธอทำให้นางแปลกแอบเบะปากอย่างรังเกียจ นี่หากนางไม่เห็นแก่ว่าพิชฎานั้นกำลังท้องหลานของนาง รับรองเลยว่าผู้หญิงหยิบโหย่งไม่เป็นโล้เป็นพายอย่างเจ้าหล่อน ไม่มีทางได้มานั่งๆ นอนๆ แล้วก็บ่นคนนั้นคนนี้ด้วยความอิจฉาริษยาในบ้านของนางแน่ๆไม่รู้ว่าทำไมอาทิตย์ถึงได้ไปคว้าแม่นี่มาทำเมีย ทั้งที่ยอดรักนั้นดีกว่ามากมายและนางเองก็ชอบอัธยาศัยยอดรักมากกว่าด้วย แต่นางก็เข้าใจว่าลูกชายของนางเองที่ผิดต่อยอดรัก...“นี่แม่ อย่ามาสอดเรื่องของฉันได้มั้ย แล้วก็เรียกฉันให้มันดีๆ หน่อย
ยอดรักอัครา บทที่ 24.
บทที่ 24.เสียงครางกระเส่าของคู่บ่าวสาวข้าวใหม่ปลามันดังกึกก้องสะท้านสะท้อนไปทั้งห้องหอแสนหวาน ในขณะที่ร่างเปลือยเปล่าของสองหนุ่มสาวนั้นกำลังกอดรัดกันอย่างร้อนเร่าอยู่บนเตียงกว้างที่ยับย่นเมื่ออารมณ์มาถึงขีดสุด หลังจากที่เขาส่งเธอไปสู่วิมานหวามด้วยปลายลิ้นร้ายของตน...“โอ... รักจ๋า พี่เด่นไม่ไหวแล้ว พี่เด่นจะระเบิดแล้วครับ...” อัคราครางชิดกลีบกุหลาบงามพรั่งพร้อมที่รินหลั่งน้ำหวานออกมาให้เขาดื่มกินไม่ขาดสายดวงตาคมพร่าพรายด้วยไฟสวาททั้งยังรุ่มร้อนด้วยความต้องการที่อัดแน่นอยู่ที่แก่นกลางกายชายที่พร้อมจะระเบิดทุกเมื่อ มือหนาบีบสะโพกหนั่นแน่นด้วยความมันเขี้ยวก่อนจะเผยอตัวขึ้นมาบดจูบริมฝีปากสวยที่ครางกระเส่ารัญจวนอย่างหลงใหลไม่แพ้ส่วนใดๆ ในร่างกายงดงามนี้ ร่างกายแสนงดงามที่เขากำลังจะได้ครอบครองเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียว ร่างงามของหญิงสาวที่เฝ้ารอให้เธอเดินเข้ามาในชีวิตด้วยความรักที่ เขามีให้กับเธออย่างแท้จริง...มือร้อนผ่าวลูบไล้สะเอวบางคอดกิ่วและหน้าท้องเรียบเนียนไร้ไขมันอย่างทะนุถนอมแล้วค่อยๆ จับเข่ามนแยกออ
ยอดรักอัครา บทที่ 25.
บทที่ 25.“พี่เด่น อื้ม ปล่อยก่อนสิคะ รักอยากเข้าห้องน้ำ”“ก็ไปสิจ๊ะ พี่เด่นไม่ได้ว่านี่ครับ”“ก็กอดรักอยู่แบบนี้รักจะเข้าได้ยังไงล่ะคะ”“อ้าว.. เหรอ พี่กอดไว้หรอกเหรอ...”ชายหนุ่มทำตาหวานใส่เธอแล้วรั้งให้เธอลุกขึ้นอย่างรวดเร็วจนผ้าห่มที่คลุมอยู่หลวมบริเวณเนินอกงามผุดผ่องร่วงลงไปกองอยู่กับพื้น“กรี๊ดดด... พี่เด่นคนบ้า...”ยอดรักหวีดร้องเบาๆ แล้วโผกอดเขาไว้แน่นเพื่อกันไม่ให้เขามองร่างเปลือยเปล่าของตน แต่เหมือนเธอจะคาดผิดไปเพราะเขาก็เปลือยเปล่าไม่แพ้กัน และเธอรู้สึกได้ว่าเขาอาบน้ำแล้วเพราะผิวกายแกร่งที่เย็นชื้นหอมกลิ่นสบู่...“หึหึ... อะไรกันครับคุณเมียยอดรักตื่นมาก็ให้พรผัวเลย”“บ้า.. พูดอะไรน่าเกลียด...”ปากต่อว่าเขาแต่แก้มสาวก็แดงปลั่งถึงใบหูทั้งพยายามจะดันตัวออกห่างร่างแกร่งเมื่อรู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่ดุนดันอยู่กับหน้าท้องเนียน...“รักจะเข้าห้องน้ำค่ะ...&rdqu
ยอดรักอัครา บทที่ 26.
บทที่ 26.“อื้ม พะ พี่เด่น อืม หยุดก่อน... รักอยากอาบน้ำนะคะเหนียวตัวจะแย่...” หญิงสาวพยายามผลักอกกว้างออกเพราะต้องการจะอาบน้ำก่อนเนื่องจากเธอรู้สึกเหนียวตัวและตัวเธอเองก็เต็มไปด้วยกลิ่นกับข้าว“งั้นพี่เด่นจะอาบน้ำให้ยอดรักเองนะครับ...” พูดพลางช้อนร่างบางของภรรยาที่มัวแต่ยืนอึ้งกับความว่องไวระดับเทพของสามีที่ใช้เวลาไม่ถึงนาทีก็พาเธอมายืนอยู่กลางห้องน้ำกว้าง ทั้งมือไม้ราวหนวดปลาหมึกของเขาก็ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอออกอย่างรวดเร็วอีกด้วย..."อุ๊ย พี่เด่น ไม่ต้องเลยรักจะอาบน้ำเอง ออกไปได้แล้วค่ะ... อื้ม คนบ้า อุ๊ย...” บอกเขาพลางยกมือป้องปิดทรวงอกเปล่าเปลือยของตนให้พ้นจากสายตาวาววามของเขา แต่ก็ยากที่จะพ้นเมื่อสามีจอมหื่นไม่ฟังซ้ำยังจู่โจมเธอด้วยมือร้อนและปากร้ายที่พร่างพรมจุมพิตหวามไหวไต่ตามผิวเนื้อลาดไหล่เนียนและแก้มสาวเป็นพัลวัน...“ไม่ไหวแล้วครับ อยากรักเมียจะแย่แล้ว ยอดรักจ๋าคิดถึงมากเลยรู้ไหมครับ...” อัครากระซิบงึมงำข้างใบหูแดงก่ำไม่แพ้ดวงหน้าสวยเฉี่ยวขณะที่มือใหญ่บีบเฟ้นทรวงสาวอย่างเ
ยอดรักอัครา บทที่ 27.
บทที่ 27.“รัก รักมากเท่าชีวิต อื้ม... พี่เด่น รักจะโกรธพี่เด่นหากพี่เด่นไม่รักรักเดี๋ยวนี้...” เสียงหญิงสาวแหบพร่าสะโพกสาวก็ยกขึ้นเสียดสีกับเขาอย่างเร่าร้อน...“แล้วพี่เด่นจะต้องไป นอน นอก ห้อง... อื้ม...” ยอดรักครางขู่แล้วก็ต้องครางกระเส่าอื้ออึ้งเมื่อสามีที่รักจัดท่วงท่าให้สามารถเข้าหาเธอได้ถนัดและลึกซึ้งมากขึ้นด้วยการจับเข่ามนตั้งฉากเท้าเรียววางราบกับพื้นเคาน์เตอร์ก่อนจะแทรกกายแกร่งเข้าโรมรันกายอ่อนนุ่มอย่างร้อนแรงตามคำสั่งเมียรักทันที...“เป็นไงบ้างจ๊ะเมียจ๋า ยอดรัก แบบนี้ยังจะให้ผัวไปนอนนอกห้องรึเปล่า...” ถามยิ้มๆ ขณะระรัวสะโพกเข้าหาอย่างร้อนแรงถึงใจ จึงโดนหญิงสาวฟาดผลัวะลงบนบ่ากว้างทั้งเล็บยาวๆ ของเธอก็จิกแน่นที่บ่าแกร่งอย่างเสียวซ่านสะท้านทรวงเหมือนเป็นการลงโทษเขาไปในตัวแต่เธอยิ่งจิกเล็บลงบนกายหนามากเท่าไหร่ ความเสียวซ่านก็ยิ่งทวีความรุนแรงมากเท่านั้น... สุดท้ายแล้วเขาและเธอก็จับจูงกันไปย่ำแดนดินถิ่นสวาทครั้งแล้วครั้งเล่า กว่าการอาบน้ำจริงๆ จังๆ จะเกิดขึ้นยอดรักก็แทบหมดแรงเพราะสามี
ยอดรักอัครา บทที่ 28.
บทที่ 28.พิชฎายิ้มกริ่มเมื่อได้รับข่าวบางอย่างจากคนที่ไม่เคยคิดว่าจะได้เจอกันอีก คิตตี้ เพื่อนรักสมัยเรียนที่ห่างหายไม่ได้เจอหน้ากันราวสองปีกว่าที่จู่ๆ ก็โทรศัพท์มาหาในช่วงเวลาที่เธอกำลังจะเจอทางตันเหมือนสวรรค์ช่างมีตา...“ทิตย์หายหน้าไปไหนมาคะ พิชชี่โทร. หาก็ไม่รับสาย...”พิชฎาหุบยิ้มแล้วหันไปสนใจอาทิตย์ที่เพิ่งเดินเข้าบ้านมาด้วยท่าทางหงุดหงิด ชายหนุ่มไม่ทักทายมารดาที่ขายไก่ย่างอยู่หน้าบ้านและไม่คุยกับคนที่ได้ชื่อว่าภรรยาแต่เดินเข้าห้องแล้วทำท่าจะปิดประตูหนีเสียงแว้ดๆ ของเธออีกด้วย...“นี่... อย่าเดินหนีพิชชี่นะทิตย์”เธอเดินมาทันก่อนที่เขาจะปิดประตู อาทิตย์มองหน้าบูดบึ้งมันเยิ้มของเธออย่างรำคาญ แม้ว่าเธอจะแต่งหน้าอยู่กับบ้านเสียสวยงาม แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกชื่นชมมันนัก“มีอะไร คนมาเหนื่อยๆ จะอาบน้ำนอน”“เดี๋ยวนี้ทิตย์ดูแปลกๆ ไปนะ ทำเหมือนรำคาญพิชชี่”“ก็จริง น่ารำคาญ รำคาญเสียงแว้ดๆ ที่คอยตามหลอกตามหลอนฉั
Latest chapter
ยอดรักอัครา บทที่ 55.
บทที่ 55.“โห... คุณพ่อ เล่นว่าผมแบบนี้เลยเหรอ งั้นพาน้องดรีมไปดูปลาโลมาดูโลกใต้ทะเลอีกวันสองวันเป็นไง รับรองคราวนี้กลับมาน้อง ดรีมมีน้องแน่ๆ” อัครายังไม่ยอมแพ้บิดา หน้าตาขึงขังจนยอดรักส่ายหน้ายิ้มๆ อย่างระอาในความอยากเอาชนะบิดาของสามี...“โธ่... ไอ้ขี้คุย” คุณอีริคยังคงต่อล้อต่อเถียงกับลูกชายซึ่งก็ทำให้คุณดาราสบตากับลูกสะใภ้อย่างระอาไม่แพ้กัน...“ไม่ต้องรบกวนให้คุณพ่อคุณแม่พาน้องดรีมไปเที่ยวไหนหรอกค่ะ เพราะน้องดรีมน่ะมีน้องแล้ว...”หญิงสาวพูดจบก็คว้าน้องดรีมมาอุ้มแล้วเดินเข้าบ้านไปก่อน อัครามองตามภรรยาที่เดินอุ้มลูกเดินเข้าบ้านไปก่อนด้วยความกังขาในคำพูดของเธอทำให้คุณดาราหมั่นไส้ลูกชายที่ยืนเซ่ออยู่...“แหม... เราไปรับขวัญหลานคนใหม่ของเรากันดีกว่าค่ะคุณพี่” ว่าแล้วบิดามารดาก็เดินเกี่ยวก้อยกันตามยอดรักไปด้วยความยินดี“รับขวัญหลานคนใหม่ น้องดรีมมีน้อง... นั่นก็แสดงว่า...” อัครายิ้มกว้างตาโตด้วยความตื่นเต้นดีใจสุดชีวิต...“ไชโย้ๆๆ ไชโย เมียฉันท้องอีกแล้ว ฉันจะมีลูกอีกคนแล้ว ฮ่
ยอดรักอัครา บทที่ 56.อวสาน
บทที่ 56.อวสาน“ได้ผลแน่นะพี่เด่น ผมนี่จะลงแดงตายแล้ว จะหมดวันพักร้อนแล้วยังไม่ได้แอ้มเมียเลย” อัครวัฒน์ทำท่าเหมือนจะลงแดงไปจริงๆ“หึ.. ไอ้กะล่อน เห็นนะเว้ยตอนพาน้องมนไปหลบหลังโขดหินน่ะ” อัคนีแค่นยิ้มหมั่นไส้น้องชาย อัครวัฒน์ยิ้มแห้งๆ“แหม พี่เดียว เห็นด้วยเหรอ”“ไอ้กะล่อน” ทั้งอัครากับอัคนีพูดขึ้นพร้อมกัน...“เอาเป็นว่านายโทร. ไปบอกแม่บ้านจัดห้องหับไว้ได้เลย.. เรื่องนี้ฉันจัดการเอง” พี่ใหญ่พูดอย่างมั่นใจ ซึ่งน้องๆ ต่างก็หน้าชื่นตาบาน..แล้วทั้งสามหนุ่มก็พาภรรยามาพักที่เกาะส่วนตัวได้สำเร็จซึ่งบนเกาะมีบ้านพักหลังใหญ่ที่สวยงามมีเครื่องอำนวยความสะดวกครบครันแม้ว่าจะมีการปั่นกระแสไฟใช้เป็นเวลาก็ตามแต่ที่นี่ก็มีแผงโซล่าเซลล์ไว้ใช้งานด้วย...“พวกนายว่าวันนี้พวกเราจะได้แอ้มเมียมั้ยวะ..”อัคนีเท้าคางมองภรรยาที่กำลังเล่นน้ำกันอย่างสนุกนานเหมือนกั
ยอดรักอัครา บทที่ 54.
บทที่ 54.“พี่เด่นต้องขยันทำลูกให้ทันไอ้เดียวมัน ตอนนี้มันมีแล้วสองคนนะ เราเป็นพี่ใหญ่ก็ต้องตามมันให้ทันสิ ไอ้โดมก็ทำท่าว่าจะมีเมียมีลูกตามมาติดๆ”ปากก็พูดไปทั้งมือไม้ก็ไม่ว่างเว้นจากเนื้อนวล ทั้งยังขบเม้มจูบซับไปตามเนินอกอวบอิ่มของเธออย่างยั่วเย้าจนสาวเจ้าสั่นสะท้าน ยอดรักแอ่นกายเหนือที่นอนยับย่นจากมรสุมสวาทเร่าร้อนระหว่างเธอกับเขาด้วยความซ่านกระสันเมื่อลิ้นร้อนตวัดไล้เลียยอดอกสาวแผ่วพลิ้วก่อนจะละเลงดูดดื่มฟอนเฟ้นดอกบัวคู่งามเต็มไม้เต็มมืออย่างเมามัน“อื้มมม... พี่เด่น...” ยอดรักครางกระเส่ากับความเร่าร้อนที่สามีปรนเปรอให้ไม่วายเว้น ยิ่งนับวันเขายิ่งให้ความรักความเสน่หาเธอมากขึ้นๆ จนเธออ่อนอกอ่อนใจพลอยคล้อยตามเขาทุกท่วงท่าไม่ว่าเขาจะพาเธอดินแดนแสนสุขแห่งไหนเธอก็พร้อมจะไปกับเขาทุกๆ ที่...อัคราจูบไล้เรื่อยไปตามลำตัวเนียนละมุนที่ยังคงเนียนนุ่มไม่ต่างจากวันแรกที่เขาได้ครอบครองเป็นเจ้าของความหวานล้ำจากร่างงามนี้ วันนี้ก็ยังคงมีไม่แตกต่างจากวันแรกที่ได้สัมผัส แต่มันกลับยิ่งเพิ่มมากขึ้นๆ จนเขาไม่อาจ
ยอดรักอัครา บทที่ 53.
บทที่ 53.“อา... เมียจ๋า ยอดรัก พะ พอก่อน... โอว....” อัคราเอื้อมมือไปปัดปอยผมที่ปิดใบหน้างามแดงก่ำออกเพื่อจะได้มองหน้าเธอชัดๆ ก่อนจะรั้งร่างงามขึ้นมาแล้วบดจุมพิตเร่าร้อนกับปากนุ่มที่ละจากแก่นกายกำยำของเขาอย่างแสนเสียดาย มือร้อนกร้านงานลูบไล้เนื้อนวลเปล่งปลั่งของภรรยาอย่างรักใคร่หลงใหลฟอนเฟ้นทั้งอกอวบและสะโพกหนั่นแน่นพร้อมกับที่เคลื่อนกายเข้าหาความอ่อนนุ่มของอิสตรีที่พรั่งพร้อมของเธอ...“อืม... โอว... พี่เด่นขา...” ยอดรักครางกระเส่าสูดปากเร่าร้อนเมื่อเขาเข้ามาเติมเต็มในร่างคับแคบของเธอ ดวงตาของหนุ่มสาวประสานกันหวานเชื่อมทว่าร้อนแรงด้วยความปรารถนาที่ส่งผ่านถึงกันได้อย่างง่ายดาย ยอดรักโยกกายช้าๆ เมื่อความซ่านเสียวเสียดแทงไปทั้งร่าง เลือดสาวในกายร้อนฉ่าจนไม่อาจจะหยุดอยู่เฉยบนร่างแกร่งแข็งขึงของเขาได้ ในขณะเดียวกันอัคราก็สอดเสยร่างใหญ่โตของตนเข้าโรมรันภรรยาสาวด้วยความร้อนแรงปากก็ทั้งครางและดูดดื่มทรวงสาวที่สั่นไหวอยู่ตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อยไม่รู้หน่าย...“โอว รักจ๋า ยอดรัก โอ้ววว...” อัคราครางหนักๆ ในลำคอ
ยอดรักอัครา บทที่ 52.
บทที่ 52.ยอดรักรู้สึกเศร้าอยู่ไม่น้อยเมื่อได้ยินข่าวอันน่าเศร้าสลดของคนเคยรู้จักแต่สิ่งที่พวกเขาทำและคิดจะทำกับเธอนั้นก็ทำให้เธอปลงตก เมื่อเห็นได้ชัดว่ากรรมมันติดจรวดแค่ไหน เมื่อเราคิดจะทำร้ายคนอื่นหรือให้โทษภัยคนอื่นสักวันมันก็ต้องย้อนกลับมาหาตัวเราเองดังคำกล่าวที่ว่าให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว...หลังจากเรื่องร้ายๆ ผ่านไปก็มีการทำบุญไร่ครั้งยิ่งใหญ่ประจำปีซึ่งคนงานทุกคนต่างก็มาทำบุญกันหน้าตาเบิกบานสดใสถ้วนหน้า และไม่มีใครใส่ใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นเพราะมีไม่กี่คนที่รู้ข่าวซึ่งคนที่รู้ต่างก็ไม่มีใครอยากจะพูดถึงเพราะนั่นเท่ากับการหาเรื่องใส่ตัวหากว่าเรื่องในไร่ถูกเล่าขานไปในทางเสื่อมเสีย เพราะนอกจากจะถูกไล่ออกแล้วชีวิตก็อาจจะไม่ได้อยู่เป็นสุขก็ได้หากเอาเรื่องไม่ดีไปพูดเพราะใครๆ ก็รู้ว่าคุณเด่นนายใหญ่แห่งไร่อัครานั้นไม่ชอบเรื่องซุบซิบนินทาและไม่ชอบให้ใครพูดถึงภาพลักษณ์ของไร่ในทางไม่ดีซึ่งคนงานต่างรู้ดีว่า งานที่ไร่แห่งนี้นั้นแม้จะหนักแต่ค่าตอบแทนงามและสวัสดิการทุกอย่
ยอดรักอัครา บทที่ 51.
บทที่ 51.ฉึก... เสียงมีดกรีดลึกลงกลางอกของพิชฎานั้นดังก้องอยู่ในหูของคิตตี้ซึ่งยิ้มเยื้อนอย่างพอใจในชัยชนะของตน...“ฮ่าๆ เป็นไงล่ะนังสาวชาวกรุง อย่างแกน่ะหรือจะชนะฉันได้...”คิตตี้ผลักร่างที่ทรุดฮวบของพิชฎาออกให้ไกลตัวพร้อมทั้งชักมีดออกมาจนพิชฎาล้มกองกับพื้น พิชฎาหายใจรวยรินมองคิตตี้อย่างเคียดแค้น“แก...” พิชฎาพูดเสียงติดขัดเลือดสดๆ ทะลักออกมาจากปากแผลที่เปิดกว้างทั้งกระอักออกมาทางปากด้วย ลมหายใจของเธอเริ่มขาดห้วงความหนาวเหน็บเริ่มรายล้อมรอบกายจนเย็นเฉียบไปทั้งตัวเสมือนว่าเธอกำลังอยู่ท่ามกลางหิมะขั้วโลก...“ตายซะเถอะพวกแกสองคนมันก็เหมาะสมกันอยู่แล้ว ต่อไปฉันก็จะไปจัดการนังยอดรัก แกน่าจะดีใจที่ฉันก็จะกำจัดมารหัวใจของแกด้วยเหมือนกัน...”พูดจบคิตตี้ก็สะบัดหน้าเดินฉับๆ หมายจะไปยังเรือนเด่นเพื่อจัดการกับคนที่เธอคิดว่าเป็นมารหัวใจ... แต่แล้วก็มีมือของใครคนหนึ่งมาคว้าไหล่เธอไว้อย่างแรงจนเธอต้องเซถลาหันกลับมาและทันใดนั้นเองเธอก็รู้สึกร้อนวูบบนใบหน้า และแสงเจิดจ้าจากเ
ยอดรักอัครา บทที่ 50.
บทที่ 50.“คืนนี้ป้าเอากุญแจนี่ไปปล่อยคิตตี้ แล้วบอกเขาให้หนีไปให้ไกลที่สุด และอย่ากลับมาที่นี่อีก...”“เพียงเท่านี้หรือคะ...”“ครับ... ผมช่วยป้าได้แค่นี้...” อัครากล่าวจบก็เดินจากไป ป้าแก้วมองกุญแจในมือด้วยความรู้สึกหนักใจอย่างที่สุดทั้งที่นางควรจะดีใจ...แล้วในคืนนั้นเองป้าแก้วก็เข้าไปที่คุกริมผาเพื่อไปปล่อยคิตตี้ตามที่อัคราบอกด้วยความหวังว่าคิตตี้จะสำนึกในบุญคุณของนางและเลิกคิดชั่ว แต่ในใจของหญิงวัยไม้ใกล้ฝั่งนั้นก็ไม่ได้รู้สึกว่ามันจะเป็นเช่นนั้นเลยแม้แต่น้อย... แต่นางก็ต้องลองเสี่ยง...ในคุกริมผานั้นห้องขังมีหลายสิบห้องทั้งอับทั้งชื้นเหม็นขี้ค้างคาวและหนาวเหน็บจับขั้วหัวใจ ป้าแก้วแทบน้ำตาไหลเมื่อนึกถึงสภาพหลานสาวที่ต้องถูกขังอยู่ที่นี่ นางค่อยๆ เดินถือตะเกียงเจ้าพายุส่องหาห้องขังของคิตตี้ด้วยใจที่หวาดหวั่นไม่น้อย ที่นี่ไม่สามารถใช้ไฟฉายได้และไม่มีไฟฟ้าดังนั้นสิ่งที่จะให้แสงสว่างได้มีเพียงแสงไฟจากคบไฟหรือจากตะเกียงเจ้าพายุที่นางนำมาเท่านั้น...“คิตตี้ นังคิตตี้แกอยู่ห้องไหนวะ...” ป้าแก้วกระซิบถามแต่เสียงก็ก้
ยอดรักอัครา บทที่ 49.
บทที่ 49.“กรี๊ดดด อีกะเทยควายมึงทำร้ายกู...”“เออซิวะ กูจะกระทืบมึงด้วยหากมึงคิดทำร้ายยอดรักเพื่อนกู มานี่เลยนังงูพิษมึงนี่ฤทธิ์เยอะจริงๆ ต้องโดนตบรัวๆ จะได้สิ้นฤทธิ์ นี่แน่ะๆๆ” ว่าแล้วกุ้งเต้นก็กระชากพิชฎามาตบรัวๆ อย่างเมามันท่ามกลางเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดของพิชฎาในขณะเดียวกันคิตตี้กับอาทิตย์ก็ดิ้นรนพยายามจะหนีออกจากกันแต่กุญแจมือที่ถูกล็อกติดกันทำให้ทั้งสองไม่สามารถดิ้นหลุดจากกันได้อาทิตย์จึงใช้ศีรษะโขกเข้ากับใบหน้าของคิตตี้เต็มแรงจนคิตตี้หน้าหงายทั้งพยายามถีบคิตตี้ให้ไปไกลๆ ตนเอง แต่การที่เขาทำอย่างนั้นก็ทำให้ตัวเขาเองเซถลาไปตามแรง เมื่อคิตตี้ล้มลงซึ่งผลก็คือทั้งคิตตี้และอาทิตย์ต่างก็ล้มกองกันอยู่กับพื้นและตบตีกันพัลวันเพื่อให้ตนเองหลุดจากพันธนาการที่ถูกจองจำ ทั้งที่รู้ว่าไม่มีวันหลุดไปได้ แต่ทั้งสองก็พยายามจะทำร้ายอีกฝ่ายเพื่อให้ตนเองหลุดรอดไปสุดท้ายคนทั้งสองก็ต้องบอบช้ำเพราะทำร้ายกันเองและก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากกุญแจมือที่ถูกสวมติดกันไปได้ ส่วนพิชฎาที่ถูกกุ้งเต้นตบจนหน้าเยินก็ได้แต่นอนระทวยอ
ยอดรักอัครา บทที่ 48.
บทที่ 48.อัคราเปิดประตูห้องของพิชฎาแล้วผายมือให้เธอเดินเข้าไปก่อนซึ่งแน่นอนว่าหญิงสาวยินดียิ่งนัก แต่แล้วเมื่อพิชฎาเดินเข้าห้องมาก็ต้องตกตะลึงเมื่อในห้องไม่ได้มีเพียงแค่เธอกับอัคราเท่านั้น....“นะ นี่ พวกเธอ... คิตตี้ อาทิตย์ นังยอดรัก...”พิชฎาชี้หน้ายอดรักซึ่งเดินกอดอกมาหาเธอด้วยมาดของผู้ที่เหนือกว่าอย่างเห็นได้ชัด ทั้งสีหน้าแววตาของยอดรักนั้นเต็มไปด้วยความเย็นชา แต่แววตากร้าวกล้าด้วยเปลวเพลิงร้อนๆ และมีท่าทางสงบนิ่งไม่เอะอะโวยวายอย่างที่เธอเคยเห็นและมันก็ควรจะเป็นแบบนั้นไม่ใช่หรือ... พิชฎาหน้าซีดรู้สึกหนาวยะเยือกขึ้นมาทันที“แปลกใจล่ะสิที่เห็นฉันกับพรรคพวกหมาลอบกัดของเธอ...”“กะ แก พูดอะไร...” พิชฎาหน้าซีดเผือดเมื่อเห็นว่าทั้งคิตตี้และอาทิตย์นั้นถูกจับใส่กุญแจมือไว้ด้วยกันและถูกโยงไว้กับหัวเตียงอย่างแน่นหนาซึ่งมองก็รู้ได้ว่าไม่มีทางจะหลบหนีไปได้เลย...“มันนั่นล่ะค่ะคุณเด่นที่เป็นคนวางแผนแล้วใส่ร้ายเรา มันเป็นคนต้นคิดเรื่องวางยาคุณยอดรักแล้วให้ผู้ชายคนนี
