เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 26.
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-02 12:03:01บทที่ 26.
“อื้ม พะ พี่เด่น อืม หยุดก่อน... รักอยากอาบน้ำนะคะเหนียวตัวจะแย่...” หญิงสาวพยายามผลักอกกว้างออกเพราะต้องการจะอาบน้ำก่อนเนื่องจากเธอรู้สึกเหนียวตัวและตัวเธอเองก็เต็มไปด้วยกลิ่นกับข้าว
“งั้นพี่เด่นจะอาบน้ำให้ยอดรักเองนะครับ...” พูดพลางช้อนร่างบางของภรรยาที่มัวแต่ยืนอึ้งกับความว่องไวระดับเทพของสามีที่ใช้เวลาไม่ถึงนาทีก็พาเธอมายืนอยู่กลางห้องน้ำกว้าง ทั้งมือไม้ราวหนวดปลาหมึกของเขาก็ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอออกอย่างรวดเร็วอีกด้วย...
"อุ๊ย พี่เด่น ไม่ต้องเลยรักจะอาบน้ำเอง ออกไปได้แล้วค่ะ... อื้ม คนบ้า อุ๊ย...” บอกเขาพลางยกมือป้องปิดทรวงอกเปล่าเปลือยของตนให้พ้นจากสายตาวาววามของเขา แต่ก็ยากที่จะพ้นเมื่อสามีจอมหื่นไม่ฟังซ้ำยังจู่โจมเธอด้วยมือร้อนและปากร้ายที่พร่างพรมจุมพิตหวามไหวไต่ตามผิวเนื้อลาดไหล่เนียนและแก้มสาวเป็นพัลวัน...
“ไม่ไหวแล้วครับ อยากรักเมียจะแย่แล้ว ยอดรักจ๋าคิดถึงมากเลยรู้ไหมครับ...” อัครากระซิบงึมงำข้างใบหูแดงก่ำไม่แพ้ดวงหน้าสวยเฉี่ยวขณะที่มือใหญ่บีบเฟ้นทรวงสาวอย่างเ
บทที่เกี่ยวข้อง
ยอดรักอัครา บทที่ 27.
บทที่ 27.“รัก รักมากเท่าชีวิต อื้ม... พี่เด่น รักจะโกรธพี่เด่นหากพี่เด่นไม่รักรักเดี๋ยวนี้...” เสียงหญิงสาวแหบพร่าสะโพกสาวก็ยกขึ้นเสียดสีกับเขาอย่างเร่าร้อน...“แล้วพี่เด่นจะต้องไป นอน นอก ห้อง... อื้ม...” ยอดรักครางขู่แล้วก็ต้องครางกระเส่าอื้ออึ้งเมื่อสามีที่รักจัดท่วงท่าให้สามารถเข้าหาเธอได้ถนัดและลึกซึ้งมากขึ้นด้วยการจับเข่ามนตั้งฉากเท้าเรียววางราบกับพื้นเคาน์เตอร์ก่อนจะแทรกกายแกร่งเข้าโรมรันกายอ่อนนุ่มอย่างร้อนแรงตามคำสั่งเมียรักทันที...“เป็นไงบ้างจ๊ะเมียจ๋า ยอดรัก แบบนี้ยังจะให้ผัวไปนอนนอกห้องรึเปล่า...” ถามยิ้มๆ ขณะระรัวสะโพกเข้าหาอย่างร้อนแรงถึงใจ จึงโดนหญิงสาวฟาดผลัวะลงบนบ่ากว้างทั้งเล็บยาวๆ ของเธอก็จิกแน่นที่บ่าแกร่งอย่างเสียวซ่านสะท้านทรวงเหมือนเป็นการลงโทษเขาไปในตัวแต่เธอยิ่งจิกเล็บลงบนกายหนามากเท่าไหร่ ความเสียวซ่านก็ยิ่งทวีความรุนแรงมากเท่านั้น... สุดท้ายแล้วเขาและเธอก็จับจูงกันไปย่ำแดนดินถิ่นสวาทครั้งแล้วครั้งเล่า กว่าการอาบน้ำจริงๆ จังๆ จะเกิดขึ้นยอดรักก็แทบหมดแรงเพราะสามี
ยอดรักอัครา บทที่ 28.
บทที่ 28.พิชฎายิ้มกริ่มเมื่อได้รับข่าวบางอย่างจากคนที่ไม่เคยคิดว่าจะได้เจอกันอีก คิตตี้ เพื่อนรักสมัยเรียนที่ห่างหายไม่ได้เจอหน้ากันราวสองปีกว่าที่จู่ๆ ก็โทรศัพท์มาหาในช่วงเวลาที่เธอกำลังจะเจอทางตันเหมือนสวรรค์ช่างมีตา...“ทิตย์หายหน้าไปไหนมาคะ พิชชี่โทร. หาก็ไม่รับสาย...”พิชฎาหุบยิ้มแล้วหันไปสนใจอาทิตย์ที่เพิ่งเดินเข้าบ้านมาด้วยท่าทางหงุดหงิด ชายหนุ่มไม่ทักทายมารดาที่ขายไก่ย่างอยู่หน้าบ้านและไม่คุยกับคนที่ได้ชื่อว่าภรรยาแต่เดินเข้าห้องแล้วทำท่าจะปิดประตูหนีเสียงแว้ดๆ ของเธออีกด้วย...“นี่... อย่าเดินหนีพิชชี่นะทิตย์”เธอเดินมาทันก่อนที่เขาจะปิดประตู อาทิตย์มองหน้าบูดบึ้งมันเยิ้มของเธออย่างรำคาญ แม้ว่าเธอจะแต่งหน้าอยู่กับบ้านเสียสวยงาม แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกชื่นชมมันนัก“มีอะไร คนมาเหนื่อยๆ จะอาบน้ำนอน”“เดี๋ยวนี้ทิตย์ดูแปลกๆ ไปนะ ทำเหมือนรำคาญพิชชี่”“ก็จริง น่ารำคาญ รำคาญเสียงแว้ดๆ ที่คอยตามหลอกตามหลอนฉั
ยอดรักอัครา บทที่ 29.
บทที่ 29.นิ้วแกร่งหยอกเย้าลูบไล้ไปทั้งเรือนกายละมุน ยอดรักมีผิวที่เนียนนุ่มและให้ความรู้สึกอบอุ่นอ่อนหวาน ผิวสีน้ำตาลของเธองดงามผุดผ่องอยู่ท่ามกลางแสงจ้าของดวงตะวันยามเที่ยงนั้นงดงามเกินจะกล่าว และเขาก็ชอบผิวของเธอที่สุด...“หวานเหลือเกินรักจ๋า... อื้ม ยอดรักของพี่...” อัคราครางงึมงำอยู่กับอกอวบเรียวลิ้นร้อนตวัดดูดกลืนอย่างเมามันสร้างความซ่านกระสันให้กับเธอมากขึ้นด้วยการขบเม้มด้วยฟันขาวๆ ของเขาจนยอดรักครางเสียงดังด้วยความเสียวสุดใจ“อ๊า... พี่เด่นขา อู้ยยย...” ร่างสาวแอ่นหยัดเหนือที่นอนนุ่มเผยอกายตอบสนองเขาอย่างลืมอายอัครายิ้มพอใจกับความน่ารักของเธอแต่มันยังไม่พอสำหรับเขา อัครารั้งกายสาวมายังขอบเตียงขาเรียวสวยตั้งชันอยู่บนเตียงข้างหนึ่งและอีกข้างพาดอยู่ที่ขอบเตียงแล้วตนเองก็เข้ามาแทรกกลางระหว่างเรียวขาเสลา ดวงตาคมจ้องมองกลีบดอกไม้งามสดฉ่ำด้วยน้ำหวานตรงหน้าเหมือนต้องมนต์ไม่ว่าจะกี่ครั้งที่มองมันก็กระตุ้นเร้าให้เขาอยากจะดื่มกินเสียทุกครั้งและรู้สึกคอแห้งทันทีที่ได้เห็น...“โอ้ว... รักจ๋า ส
ยอดรักอัครา บทที่ 30.
บทที่ 30.“เธอมีแผนจะทำไงล่ะ”“ไอ้เสี่ยที่มันรับเลี้ยงฉันมันไม่มีลูก มันอยากได้ลูกและฉันก็จะเอาข้ออ้างนี้ไถเงินมัน บอกมันว่าจะเอาเงินไปซื้อลูกคืนมาไงล่ะ”“โห... เธอนี่หัวแหลมสุดๆ เลยพิชชี่ แล้วได้มั้ย”“หึ จะเหลือรึ นี่ไง.. ค่าน้ำใจที่เธอมาเยี่ยมฉัน... เอาไปสิ อยากไปคลินิกรักษาฝ้าไม่ใช่เหรอ หน้าดำเพราะไฝฝ้าไปนะเราน่ะ ตีนกาก็เริ่มมาเยือนแล้ว ฉันก็บอกเธอแล้วว่าอย่าซื้อพวกครีมโลว์คลาสพวกนั้นมาใช้ ชอบทำตัวเหมือนพวกบ้านนอกเห่อครีมหน้าขาวไปได้... นี่ต้องอย่างฉันนี่ครีมตัวนี้แพงมากนะ น้ำแร่บำรุงหน้านี่ก็ขวดละสองพันไม่รวมครีมตัวอื่นๆ เห็นเล็กๆ แบบนี้กระปุกละหลายพันนะเธอ...”ไม่วายที่พิชฎาจะพูดจาข่มให้คิตตี้ด้อยกว่าตน ในขณะที่คิตตี้นั้นพยายามซ่อนอารมณ์อยากจะกรีดร้องใส่หน้าเจ้าหล่อนไว้ภายใต้รอยยิ้มซื่อๆ แต่ในใจของคิตตี้นั้นเต็มไปด้วยความชิงชัง...สักวันเธอจะต้องได้เห็นนังพิชชี่มันอับจนหิวโซเหมือนหมาขี้เรื้อนตัวหนึ่ง... แต่ตอนนี้เธอต้องการเงินและต้องใจเย็นไว้ก่อน...
ยอดรักอัครา บทที่ 31.
บทที่ 31.คิตตี้บอกเรื่องราวของยอดรักให้พิชฎาฟังและใส่ร้ายยอดรักต่างๆ นานา พยายามพูดยกยอให้พิชฎาดูเก่งกาจกว่ายอดรักเพื่อสร้างแรงผลักดันกับแผนการครั้งนี้ และมันก็ได้ผลเมื่อพิชฎาเชิดหน้าขึ้นด้วยท่าทางมาดมั่น... คิตตี้แอบเบะปากอย่างสมใจก่อนจะยิ้มหวานให้เจ้าหล่อนที่ทำทีเหมือนนางพญาทั้งที่แทบจะไม่มีอะไรในชีวิต...“ก็แหงล่ะ นังยอดรักน่ะหากมันไม่ได้เป็นนางแบบไม่มีคนสนับสนุนมัน มันก็ไม่มีอะไรดีกว่าใครๆ หรอก มันก็แค่เด็กกำพร้าคนหนึ่งเท่านั้นล่ะ”“ก็จริงนะเธอ รู้มั้ยพอมันได้คุณเด่นเป็นผัวนะ โอ๊ยยย... อย่างกับวัวลืมตีน มันนั่งเชิดเป็นนายหญิงชี้นิ้วสั่งใช้อำนาจบาตรใหญ่ พูดแล้วฉันมีเรื่องจะเล่าให้เธอฟังเยอะแยะเลย...”แล้วคิตตี้ก็ใส่เรื่องราวเพิ่มเติมลงไปในหัวพิชฎาซึ่งรับรองได้ว่าหนังสือพิมพ์ทุกฉบับก็จะต้องมีแต่ข่าวคาวๆ ของนางแบบฉาวที่หวังรวยทางลัดอย่างยอดรัก...อัครามองหน้าลูกน้องคนสนิทอย่างไม่อยากเชื่อว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นทั้งที่เขาเคยจัดการมันไปแล้ว หรือว่
ยอดรักอัครา บทที่ 32.
บทที่ 32.“ต่อไปนี้รักอย่าตัดผมนะครับ” เขาแย่งหวีในมือเธอมาหวีผมให้เธออย่างอ่อนโยน“ทำไมคะ รักว่ามันก็สะดวกดีสระง่าย แห้งไวด้วย”“ก็สวยดีครับ แต่พี่ก็อยากให้รักไว้ผมยาวอีกครั้ง รู้มั้ยครั้งที่พี่เด่นเห็นน่ะคิดว่าคุณแม่ส่งใครมาให้นะ หลงเสียใจเกือบแย่...”“อ้อ... ทั้งหมดนี่วางแผนไว้ตลอดเลยสินะคะ แต่เท่าที่จำได้วันแรกที่เจอกันที่นี่ พี่เด่นทำตัวไม่น่ารักซ้ำยังปากเสียกับรักด้วยนะคะ”หญิงสาวเลิกคิ้วมองสามีอย่างหมั่นไส้ที่ได้รู้ว่าเขาวางแผนจะจับเธอมาเป็นเจ้าสาวมาตลอดตั้งแต่เจอหน้าและขโมยจูบเธอครั้งแรก... ซึ่งจนวันนี้เธอเองก็ยังไม่อยากเชื่อว่าเขาจะทำเช่นนั้นแต่มันก็เป็นไปแล้วซึ่งมันยิ่งทำให้เธอรักเขามากขึ้นๆ ทุกวัน...“ก็ตอนนั้นแค่ตกใจนิดหน่อยไม่คิดว่ารักจะตัดผมสั้นขนาดนั้น อีกอย่างก็แค่แสดงละครเพื่อให้รักตายใจ ให้รักโกรธและอยากจะเอาชนะพี่ด้วยการอยู่ที่นี่ต่อต่างหากล่ะ...”อัคราพูดพลางรั้งร่างบางขึ้นมานั่งบนเคาน์เตอร์หน้ากระจกแต่งตัวหันร่างงามให้เผชิญหน
ยอดรักอัครา บทที่ 33.
บทที่ 33.“พูดเองหมดเลยนะคะพี่เด่น...”“แหม... เมียจ๋า ก็มันจริงนี่นา...”อัครารีบเข้ามากอดเอวของภรรยาแน่นแล้วซุกหน้ากับอกนุ่มๆ สูดดมกลิ่นเนื้อนางเข้าไปเต็มปอด ยิ่งสูดดมกลิ่นกายของเธอเขาก็ยิ่งรู้สึกสดชื่นมีเรี่ยวแรงขึ้นมาเหมือนไม่มีอาการคลื่นเหียนอาเจียนก่อนหน้านี้เลย ป้าแก้วมองเจ้านายหนุ่มสาวที่โอบกอดกันอย่างรักใคร่ด้วยรอยยิ้มเห็นเจ้านายมีความสุขนางก็มีความสุขไปด้วยกุ้งเต้นซึ่งได้รับข่าวจากพลแล้วว่าพิชฎากับคิตตี้กำลังเดินทางกลับมาที่ไร่ กุ้งเต้นก็เข้าไปหาเพื่อนรักที่นั่งป้อนข้าวสามีที่ออดอ้อนให้เมียรักป้อนข้าวด้วยท่าทางที่น่าหมั่นไส้ที่สุดในสายตาของกุ้งเต้นที่ยังอดแขวะไม่ได้...“อะแฮ่มมม... แหม.. คุณเด่นขา จะอ้อนเมียเกินไปแล้วนะคะ อีโรคแพ้ท้องแทนเมียเนี่ย ต้องให้ป้อนข้าวกันขนาดนี้เลยเหรอค้า...”“หึ พูดไปคนไม่เคยมีสามีก็คงไม่เข้าใจ...” อัคราพูดแล้วบุ้ยใบ้กับภรรยาเพื่อหาแนวร่วม“มันจริงอย่างที่ยายกุ้งพูดทุกค
ยอดรักอัครา บทที่ 34.
บทที่ 34.“ที่ฉันหมายถึงก็คือ... ไม่ว่าเธอจะเป็นยังไง จะตายอนาถ หรือรันทดแค่ไหน ฉันก็ไม่มีวันเห็นใจหรือสนใจเธอต่างหาก... ที่สำคัญฉันไม่มีอะไรติดค้างเธอ ดังนั้นฉันไม่รู้จะยกโทษหรืออภัยให้เธอได้ยังไง มาทางไหนก็กลับไปทางนั้นเถอะ อ้อ... ส่วนค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาลน่ะเดี๋ยวฉันจะออกให้เองนะ ถือว่าทำบุญให้คนจรจัดยากไร้ คนหนึ่งก็แล้ว... ลาก่อน...”ยอดรักยืดตัวตรงแล้วกล่าวออกมาด้วยสีหน้าเรียบเฉยดังเดิมแล้วเดินออกไปจากห้องพักฟื้นที่พิชฎารักษาตัวอยู่เงียบๆ“แหม... ละครบทนี้ใครนะช่างเขียนบทให้ บอกเลยว่าห่วยแตกมาก แม้นักแสดงจะแสดงได้สมบทบาทก็เถอะ...”“นังกุ้งเต้น อีกะเทยควาย แก...” พิชฏามองกุ้งเต้นตาเขียวปัดทั้งขบเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความเดือดดาล...“ก็จริงนี่ยะ กลับมาทางไหนก็ไปทางนั้นเลยนะคะ นังงูพิษ...”กุ้งเต้นสะบัดหน้าเดินจากไปพร้อมด้วยรอยยิ้มเยาะหยัน พิชฎากรีดร้องจนลั่นห้องด้วยความเจ็บใจและเจ็บปวด หากว่ายอดรักไม่สนใจเธอจริงๆ การลงทุนเจ็บตัวเกือบสาหัสของเธอก็ไร้ความหมายน่ะ
บทล่าสุด
ยอดรักอัครา บทที่ 55.
บทที่ 55.“โห... คุณพ่อ เล่นว่าผมแบบนี้เลยเหรอ งั้นพาน้องดรีมไปดูปลาโลมาดูโลกใต้ทะเลอีกวันสองวันเป็นไง รับรองคราวนี้กลับมาน้อง ดรีมมีน้องแน่ๆ” อัครายังไม่ยอมแพ้บิดา หน้าตาขึงขังจนยอดรักส่ายหน้ายิ้มๆ อย่างระอาในความอยากเอาชนะบิดาของสามี...“โธ่... ไอ้ขี้คุย” คุณอีริคยังคงต่อล้อต่อเถียงกับลูกชายซึ่งก็ทำให้คุณดาราสบตากับลูกสะใภ้อย่างระอาไม่แพ้กัน...“ไม่ต้องรบกวนให้คุณพ่อคุณแม่พาน้องดรีมไปเที่ยวไหนหรอกค่ะ เพราะน้องดรีมน่ะมีน้องแล้ว...”หญิงสาวพูดจบก็คว้าน้องดรีมมาอุ้มแล้วเดินเข้าบ้านไปก่อน อัครามองตามภรรยาที่เดินอุ้มลูกเดินเข้าบ้านไปก่อนด้วยความกังขาในคำพูดของเธอทำให้คุณดาราหมั่นไส้ลูกชายที่ยืนเซ่ออยู่...“แหม... เราไปรับขวัญหลานคนใหม่ของเรากันดีกว่าค่ะคุณพี่” ว่าแล้วบิดามารดาก็เดินเกี่ยวก้อยกันตามยอดรักไปด้วยความยินดี“รับขวัญหลานคนใหม่ น้องดรีมมีน้อง... นั่นก็แสดงว่า...” อัครายิ้มกว้างตาโตด้วยความตื่นเต้นดีใจสุดชีวิต...“ไชโย้ๆๆ ไชโย เมียฉันท้องอีกแล้ว ฉันจะมีลูกอีกคนแล้ว ฮ่
ยอดรักอัครา บทที่ 56.อวสาน
บทที่ 56.อวสาน“ได้ผลแน่นะพี่เด่น ผมนี่จะลงแดงตายแล้ว จะหมดวันพักร้อนแล้วยังไม่ได้แอ้มเมียเลย” อัครวัฒน์ทำท่าเหมือนจะลงแดงไปจริงๆ“หึ.. ไอ้กะล่อน เห็นนะเว้ยตอนพาน้องมนไปหลบหลังโขดหินน่ะ” อัคนีแค่นยิ้มหมั่นไส้น้องชาย อัครวัฒน์ยิ้มแห้งๆ“แหม พี่เดียว เห็นด้วยเหรอ”“ไอ้กะล่อน” ทั้งอัครากับอัคนีพูดขึ้นพร้อมกัน...“เอาเป็นว่านายโทร. ไปบอกแม่บ้านจัดห้องหับไว้ได้เลย.. เรื่องนี้ฉันจัดการเอง” พี่ใหญ่พูดอย่างมั่นใจ ซึ่งน้องๆ ต่างก็หน้าชื่นตาบาน..แล้วทั้งสามหนุ่มก็พาภรรยามาพักที่เกาะส่วนตัวได้สำเร็จซึ่งบนเกาะมีบ้านพักหลังใหญ่ที่สวยงามมีเครื่องอำนวยความสะดวกครบครันแม้ว่าจะมีการปั่นกระแสไฟใช้เป็นเวลาก็ตามแต่ที่นี่ก็มีแผงโซล่าเซลล์ไว้ใช้งานด้วย...“พวกนายว่าวันนี้พวกเราจะได้แอ้มเมียมั้ยวะ..”อัคนีเท้าคางมองภรรยาที่กำลังเล่นน้ำกันอย่างสนุกนานเหมือนกั
ยอดรักอัครา บทที่ 54.
บทที่ 54.“พี่เด่นต้องขยันทำลูกให้ทันไอ้เดียวมัน ตอนนี้มันมีแล้วสองคนนะ เราเป็นพี่ใหญ่ก็ต้องตามมันให้ทันสิ ไอ้โดมก็ทำท่าว่าจะมีเมียมีลูกตามมาติดๆ”ปากก็พูดไปทั้งมือไม้ก็ไม่ว่างเว้นจากเนื้อนวล ทั้งยังขบเม้มจูบซับไปตามเนินอกอวบอิ่มของเธออย่างยั่วเย้าจนสาวเจ้าสั่นสะท้าน ยอดรักแอ่นกายเหนือที่นอนยับย่นจากมรสุมสวาทเร่าร้อนระหว่างเธอกับเขาด้วยความซ่านกระสันเมื่อลิ้นร้อนตวัดไล้เลียยอดอกสาวแผ่วพลิ้วก่อนจะละเลงดูดดื่มฟอนเฟ้นดอกบัวคู่งามเต็มไม้เต็มมืออย่างเมามัน“อื้มมม... พี่เด่น...” ยอดรักครางกระเส่ากับความเร่าร้อนที่สามีปรนเปรอให้ไม่วายเว้น ยิ่งนับวันเขายิ่งให้ความรักความเสน่หาเธอมากขึ้นๆ จนเธออ่อนอกอ่อนใจพลอยคล้อยตามเขาทุกท่วงท่าไม่ว่าเขาจะพาเธอดินแดนแสนสุขแห่งไหนเธอก็พร้อมจะไปกับเขาทุกๆ ที่...อัคราจูบไล้เรื่อยไปตามลำตัวเนียนละมุนที่ยังคงเนียนนุ่มไม่ต่างจากวันแรกที่เขาได้ครอบครองเป็นเจ้าของความหวานล้ำจากร่างงามนี้ วันนี้ก็ยังคงมีไม่แตกต่างจากวันแรกที่ได้สัมผัส แต่มันกลับยิ่งเพิ่มมากขึ้นๆ จนเขาไม่อาจ
ยอดรักอัครา บทที่ 53.
บทที่ 53.“อา... เมียจ๋า ยอดรัก พะ พอก่อน... โอว....” อัคราเอื้อมมือไปปัดปอยผมที่ปิดใบหน้างามแดงก่ำออกเพื่อจะได้มองหน้าเธอชัดๆ ก่อนจะรั้งร่างงามขึ้นมาแล้วบดจุมพิตเร่าร้อนกับปากนุ่มที่ละจากแก่นกายกำยำของเขาอย่างแสนเสียดาย มือร้อนกร้านงานลูบไล้เนื้อนวลเปล่งปลั่งของภรรยาอย่างรักใคร่หลงใหลฟอนเฟ้นทั้งอกอวบและสะโพกหนั่นแน่นพร้อมกับที่เคลื่อนกายเข้าหาความอ่อนนุ่มของอิสตรีที่พรั่งพร้อมของเธอ...“อืม... โอว... พี่เด่นขา...” ยอดรักครางกระเส่าสูดปากเร่าร้อนเมื่อเขาเข้ามาเติมเต็มในร่างคับแคบของเธอ ดวงตาของหนุ่มสาวประสานกันหวานเชื่อมทว่าร้อนแรงด้วยความปรารถนาที่ส่งผ่านถึงกันได้อย่างง่ายดาย ยอดรักโยกกายช้าๆ เมื่อความซ่านเสียวเสียดแทงไปทั้งร่าง เลือดสาวในกายร้อนฉ่าจนไม่อาจจะหยุดอยู่เฉยบนร่างแกร่งแข็งขึงของเขาได้ ในขณะเดียวกันอัคราก็สอดเสยร่างใหญ่โตของตนเข้าโรมรันภรรยาสาวด้วยความร้อนแรงปากก็ทั้งครางและดูดดื่มทรวงสาวที่สั่นไหวอยู่ตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อยไม่รู้หน่าย...“โอว รักจ๋า ยอดรัก โอ้ววว...” อัคราครางหนักๆ ในลำคอ
ยอดรักอัครา บทที่ 52.
บทที่ 52.ยอดรักรู้สึกเศร้าอยู่ไม่น้อยเมื่อได้ยินข่าวอันน่าเศร้าสลดของคนเคยรู้จักแต่สิ่งที่พวกเขาทำและคิดจะทำกับเธอนั้นก็ทำให้เธอปลงตก เมื่อเห็นได้ชัดว่ากรรมมันติดจรวดแค่ไหน เมื่อเราคิดจะทำร้ายคนอื่นหรือให้โทษภัยคนอื่นสักวันมันก็ต้องย้อนกลับมาหาตัวเราเองดังคำกล่าวที่ว่าให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว...หลังจากเรื่องร้ายๆ ผ่านไปก็มีการทำบุญไร่ครั้งยิ่งใหญ่ประจำปีซึ่งคนงานทุกคนต่างก็มาทำบุญกันหน้าตาเบิกบานสดใสถ้วนหน้า และไม่มีใครใส่ใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นเพราะมีไม่กี่คนที่รู้ข่าวซึ่งคนที่รู้ต่างก็ไม่มีใครอยากจะพูดถึงเพราะนั่นเท่ากับการหาเรื่องใส่ตัวหากว่าเรื่องในไร่ถูกเล่าขานไปในทางเสื่อมเสีย เพราะนอกจากจะถูกไล่ออกแล้วชีวิตก็อาจจะไม่ได้อยู่เป็นสุขก็ได้หากเอาเรื่องไม่ดีไปพูดเพราะใครๆ ก็รู้ว่าคุณเด่นนายใหญ่แห่งไร่อัครานั้นไม่ชอบเรื่องซุบซิบนินทาและไม่ชอบให้ใครพูดถึงภาพลักษณ์ของไร่ในทางไม่ดีซึ่งคนงานต่างรู้ดีว่า งานที่ไร่แห่งนี้นั้นแม้จะหนักแต่ค่าตอบแทนงามและสวัสดิการทุกอย่
ยอดรักอัครา บทที่ 51.
บทที่ 51.ฉึก... เสียงมีดกรีดลึกลงกลางอกของพิชฎานั้นดังก้องอยู่ในหูของคิตตี้ซึ่งยิ้มเยื้อนอย่างพอใจในชัยชนะของตน...“ฮ่าๆ เป็นไงล่ะนังสาวชาวกรุง อย่างแกน่ะหรือจะชนะฉันได้...”คิตตี้ผลักร่างที่ทรุดฮวบของพิชฎาออกให้ไกลตัวพร้อมทั้งชักมีดออกมาจนพิชฎาล้มกองกับพื้น พิชฎาหายใจรวยรินมองคิตตี้อย่างเคียดแค้น“แก...” พิชฎาพูดเสียงติดขัดเลือดสดๆ ทะลักออกมาจากปากแผลที่เปิดกว้างทั้งกระอักออกมาทางปากด้วย ลมหายใจของเธอเริ่มขาดห้วงความหนาวเหน็บเริ่มรายล้อมรอบกายจนเย็นเฉียบไปทั้งตัวเสมือนว่าเธอกำลังอยู่ท่ามกลางหิมะขั้วโลก...“ตายซะเถอะพวกแกสองคนมันก็เหมาะสมกันอยู่แล้ว ต่อไปฉันก็จะไปจัดการนังยอดรัก แกน่าจะดีใจที่ฉันก็จะกำจัดมารหัวใจของแกด้วยเหมือนกัน...”พูดจบคิตตี้ก็สะบัดหน้าเดินฉับๆ หมายจะไปยังเรือนเด่นเพื่อจัดการกับคนที่เธอคิดว่าเป็นมารหัวใจ... แต่แล้วก็มีมือของใครคนหนึ่งมาคว้าไหล่เธอไว้อย่างแรงจนเธอต้องเซถลาหันกลับมาและทันใดนั้นเองเธอก็รู้สึกร้อนวูบบนใบหน้า และแสงเจิดจ้าจากเ
ยอดรักอัครา บทที่ 50.
บทที่ 50.“คืนนี้ป้าเอากุญแจนี่ไปปล่อยคิตตี้ แล้วบอกเขาให้หนีไปให้ไกลที่สุด และอย่ากลับมาที่นี่อีก...”“เพียงเท่านี้หรือคะ...”“ครับ... ผมช่วยป้าได้แค่นี้...” อัครากล่าวจบก็เดินจากไป ป้าแก้วมองกุญแจในมือด้วยความรู้สึกหนักใจอย่างที่สุดทั้งที่นางควรจะดีใจ...แล้วในคืนนั้นเองป้าแก้วก็เข้าไปที่คุกริมผาเพื่อไปปล่อยคิตตี้ตามที่อัคราบอกด้วยความหวังว่าคิตตี้จะสำนึกในบุญคุณของนางและเลิกคิดชั่ว แต่ในใจของหญิงวัยไม้ใกล้ฝั่งนั้นก็ไม่ได้รู้สึกว่ามันจะเป็นเช่นนั้นเลยแม้แต่น้อย... แต่นางก็ต้องลองเสี่ยง...ในคุกริมผานั้นห้องขังมีหลายสิบห้องทั้งอับทั้งชื้นเหม็นขี้ค้างคาวและหนาวเหน็บจับขั้วหัวใจ ป้าแก้วแทบน้ำตาไหลเมื่อนึกถึงสภาพหลานสาวที่ต้องถูกขังอยู่ที่นี่ นางค่อยๆ เดินถือตะเกียงเจ้าพายุส่องหาห้องขังของคิตตี้ด้วยใจที่หวาดหวั่นไม่น้อย ที่นี่ไม่สามารถใช้ไฟฉายได้และไม่มีไฟฟ้าดังนั้นสิ่งที่จะให้แสงสว่างได้มีเพียงแสงไฟจากคบไฟหรือจากตะเกียงเจ้าพายุที่นางนำมาเท่านั้น...“คิตตี้ นังคิตตี้แกอยู่ห้องไหนวะ...” ป้าแก้วกระซิบถามแต่เสียงก็ก้
ยอดรักอัครา บทที่ 49.
บทที่ 49.“กรี๊ดดด อีกะเทยควายมึงทำร้ายกู...”“เออซิวะ กูจะกระทืบมึงด้วยหากมึงคิดทำร้ายยอดรักเพื่อนกู มานี่เลยนังงูพิษมึงนี่ฤทธิ์เยอะจริงๆ ต้องโดนตบรัวๆ จะได้สิ้นฤทธิ์ นี่แน่ะๆๆ” ว่าแล้วกุ้งเต้นก็กระชากพิชฎามาตบรัวๆ อย่างเมามันท่ามกลางเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดของพิชฎาในขณะเดียวกันคิตตี้กับอาทิตย์ก็ดิ้นรนพยายามจะหนีออกจากกันแต่กุญแจมือที่ถูกล็อกติดกันทำให้ทั้งสองไม่สามารถดิ้นหลุดจากกันได้อาทิตย์จึงใช้ศีรษะโขกเข้ากับใบหน้าของคิตตี้เต็มแรงจนคิตตี้หน้าหงายทั้งพยายามถีบคิตตี้ให้ไปไกลๆ ตนเอง แต่การที่เขาทำอย่างนั้นก็ทำให้ตัวเขาเองเซถลาไปตามแรง เมื่อคิตตี้ล้มลงซึ่งผลก็คือทั้งคิตตี้และอาทิตย์ต่างก็ล้มกองกันอยู่กับพื้นและตบตีกันพัลวันเพื่อให้ตนเองหลุดจากพันธนาการที่ถูกจองจำ ทั้งที่รู้ว่าไม่มีวันหลุดไปได้ แต่ทั้งสองก็พยายามจะทำร้ายอีกฝ่ายเพื่อให้ตนเองหลุดรอดไปสุดท้ายคนทั้งสองก็ต้องบอบช้ำเพราะทำร้ายกันเองและก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากกุญแจมือที่ถูกสวมติดกันไปได้ ส่วนพิชฎาที่ถูกกุ้งเต้นตบจนหน้าเยินก็ได้แต่นอนระทวยอ
ยอดรักอัครา บทที่ 48.
บทที่ 48.อัคราเปิดประตูห้องของพิชฎาแล้วผายมือให้เธอเดินเข้าไปก่อนซึ่งแน่นอนว่าหญิงสาวยินดียิ่งนัก แต่แล้วเมื่อพิชฎาเดินเข้าห้องมาก็ต้องตกตะลึงเมื่อในห้องไม่ได้มีเพียงแค่เธอกับอัคราเท่านั้น....“นะ นี่ พวกเธอ... คิตตี้ อาทิตย์ นังยอดรัก...”พิชฎาชี้หน้ายอดรักซึ่งเดินกอดอกมาหาเธอด้วยมาดของผู้ที่เหนือกว่าอย่างเห็นได้ชัด ทั้งสีหน้าแววตาของยอดรักนั้นเต็มไปด้วยความเย็นชา แต่แววตากร้าวกล้าด้วยเปลวเพลิงร้อนๆ และมีท่าทางสงบนิ่งไม่เอะอะโวยวายอย่างที่เธอเคยเห็นและมันก็ควรจะเป็นแบบนั้นไม่ใช่หรือ... พิชฎาหน้าซีดรู้สึกหนาวยะเยือกขึ้นมาทันที“แปลกใจล่ะสิที่เห็นฉันกับพรรคพวกหมาลอบกัดของเธอ...”“กะ แก พูดอะไร...” พิชฎาหน้าซีดเผือดเมื่อเห็นว่าทั้งคิตตี้และอาทิตย์นั้นถูกจับใส่กุญแจมือไว้ด้วยกันและถูกโยงไว้กับหัวเตียงอย่างแน่นหนาซึ่งมองก็รู้ได้ว่าไม่มีทางจะหลบหนีไปได้เลย...“มันนั่นล่ะค่ะคุณเด่นที่เป็นคนวางแผนแล้วใส่ร้ายเรา มันเป็นคนต้นคิดเรื่องวางยาคุณยอดรักแล้วให้ผู้ชายคนนี
