ตอนที่ 55
“นี่คุณ! ฉันไม่กิน”
“ทำไมล่ะที่รัก คนเสียแรงก็ต้องกินไข่ลวกกันทั้งนั้นแหละ” เขาอ้าง ทั้งที่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าใครกันแน่ที่เสียพลังเยอะกว่ากัน แต่ทว่าอารมณ์อยากแกล้งแม่ม้าแสนพยศก็มีมากกว่าซะด้วย
“บ้า! ฉันไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย ฉันทำมาให้คุณ คุณก็กินเข้าไปให้หมดสิ ไม่ต้องเอามาเผื่อแผ่ฉันหรอก แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่ต้องการเลยสักนิด ไอ้ไข่ลวกโด๊บพลังของคุณเนี่ย” หน้านวลแดงก่ำ เมื่อเจอสายตาของเขาลามเลีย ทว่ายังไม่ทันได้ตั้งตัว แก้วที่บรรจุไข่ลวกก็หายเข้าไปอุ้งปากของชายหนุ่ม ก่อนที่มันจะไหลลงสู่ลำคอของเธอแทนในวินาทีถัดมา ตามมาด้
ตอนที่ 56“อะไรอีกล่ะ แกนี่น่ารำคาญจริงเชียว เรียกฉันอยู่ได้ แล้วทำไมฉันเป็นแม่จะเรียกค่าเลี้ยงดูบ้างไม่ได้หรือไง ฉันเหนื่อยนะ จำไว้ซะมั่งว่าฉันลำบากลำบนแค่ไหน กว่าแก่สองคนจะโตขึ้นมาได้” กล่าวจบก็ให้นึกย้อนไปวันที่ตัวเองต้องทนเป็นนักร้องตามคาเฟ่ เพื่อหาเงินมาเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง แต่ก็ถือว่าโชคดีที่ตนเป็นคนรูปร่างดีอยู่แล้ว ถึงแม้จะมีลูกถึงสองคน ทำให้พิไลลักษณ์สามารถหาเงินจากอาชีพนักร้องได้มากในแต่ละค่ำคืน ก่อนตัดสินใจเลิกอาชีพนักร้องเมื่อลูกสาวทั้งสองโตขึ้น และช่วยแบ่งเบาภาระได้บ้าง“แพท รู้ค่ะแม่ แต่ถือว่าแพทขอร้องได้ไหม แม่อย่าไปเรียกร้องอะไรจากคุณแดเนียลอีกเลย ที่คุณเอริคให้มามันก็มากพอแล้วนะแม่” คนเป็นลูกพยายามหาเหตุผลมาโน้มน้าวให้มารดาเลิกคิดที่จะเรียกค่าสินสอด ซึ่งเธอกลัวน้องสาวจะรู้สึกเหมือนตัวเองถูกขาย เหมือนเช่นที่เธอกำลังรู้สึกที่มันไม่สู้ดีนักที่เห็นตัวเองเป็นเพียงสิ่งของที่สามารถซื้อขายได้ราวกับสินค้าตามท้องตลาด แม้ว่าชายหนุ่มจะไม่ได้พูดออกมาตรงๆ ก็เถอะ ก่อนเดินเข้าไปโอบกอดมารดา&
ตอนที่ 57 “คุณว่าอะไรนะครับ” คนที่ได้ฟังก็ทวนถามแทบไม่เชื่อหู “ครับ ผมแอนโทนี่ เอริค อันน์เบริกส์ สามีของแพท” เสียงทุ้มห้าวประกาศเสียงดังฟังชัดอีกครั้ง“คุณเอริค!” พัทตราอุทานเสียงดัง แทบจะทำแก้วน้ำในมือหล่นกระแทกพื้น ทว่าร่างสูงใหญ่กลับเดินเข้ามาโอบกระชับ โน้มใบหน้าหล่อเหลาเข้ามาใกล้ก่อนจุมพิตแก้มนวลขาวผ่องของพัทตราที่กำลังยืนทำหน้าซีด แม้จะไม่ได้รู้สึกรักพี่หมอในฐานะคนรัก แต่ทว่าเธอก็รักเขาเสมือนพี่ชาย ที่เขาควรจะรู้เรื่องจากปากของเธอเสียมากกว่า “แพท นี่มันเรื่องอะไรกัน พี่งงไปหมดแล้วนะ” ทว่าคนที่ไม่เคยเห็นเธอเป็นเพียงน้องสาว เอ่ยถามด้วยสีหน้าตื่นตระหนก เขาจากเธอไปทำงานเพียงแค่ไม่ถึงเดือน เหตุใดเล่าหญิงสาวที่เขาแอบรักกลับตกไปเป็นของผู้ชายคนนี้ได้ “เอ่อ...พี่หมอคะ เรื่องนี้แ
ตอนที่ 58“แพทจะขอโทษพี่ทำไมล่ะ ดีเสียอีกที่แพทเจอคนดีๆ และเขาก็รักแพท” น้ำเสียงอ่อนโยน ทว่าแววตากลับเศร้าสร้อย ยิ่งทำให้พัทตราแน่ใจว่าพี่หมอไม่ได้คิดว่าเธอเป็นแค่น้องสาวแน่ๆ“พี่หมอ”“มีอะไรเหรอ”“พี่หมอมาเยี่ยมแพทบ่อยๆ ได้ไหม แต่ว่าไปที่ร้านสปานะคะ เพราะแพทจะย้ายไปอยู่ที่นั่น ส่วนบ้านหลังนี้ แม่กับยัยพีชอยู่ แพทคงจะไปๆ มาๆ แต่ส่วนมากแพทจะอยู่ที่ร้าน” บอกเสียงใส รอยยิ้มแสนหวานระบายเต็มหน้า ก่อนกุมมือหมอหนุ่มไว้ เขย่าเบาๆ เพื่อเตือนให้คุณหมอหนุ่มรับปาก“ได้จ้ะ แล้ว...”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่ชายจะมาเยี่ยมเยียนน้องสาวบ้าง จะเป็นไรไป คุณเอริคคงไม่ว่าอะไร” เจ้าของบ้านแสนสวยรีบชิงพูดตัดหน้า เมื่อรู้ดีว่าคุณหมอหนุ่มจะพูดอะไร“งั้นก็ได้จ้ะ ถ้าพี่ว่างนะ” เมื่อก่อนเขาว่างให้เธอเสมอ ทว่าในวันนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว ทำให้หมอหนุ่มรีบหาข้ออ้าง เพราะไม่อาจทนเห็นหญิงสาวยืนเคียงคู่กับชายอื่น แล้วเดินออกมาต้อนรับเขาได้แน่ๆ“เอ...พี่หมอม
ตอนที่ 59 “คุณเอริค ตกหลุมรักพี่แพทเหรอคะ” ผู้เป็นน้องสาวทวนคำ ก่อนให้นึกถึงตัวเองที่ก็แอบตกหลุมรักคุณแดเนียลเข้าอย่างจัง แต่เธอไม่อยากจะเชื่อว่าพี่สาวคนสวยจะตกหลุมรักคุณเอริคเหมือนกัน ทั้งที่ตอนพบกันครั้งแรก ดูพี่สาวเธอจะไม่ชอบหน้าคุณเอริคสักเท่าไหร่ แต่เมื่อได้รับคำยืนยันจากพี่สาว ทำให้พาธินีย์เอาความสงสัยทั้งมวลโยนทิ้งไป“พี่แพท คือ...พีช...พีชมีเรื่องจะปรึกษาค่ะ”“อะไรเหรอ” พัทตราทำหน้าสงสัย เมื่ออยู่ๆ น้องสาวก็เปิดปากพูดขึ้น หลังจากปล่อยให้ความเงียบเข้าครอบงำอยู่นาน โดยลืมนึกไปว่ายังมีชายหนุ่มอีกคนกำลังนอนรออยู่บนเตียงด้วยอารมณ์คุกรุ่นจนแทบจะกระโจนลงมาลากหญิงสาวขึ้นไปชำระโทษส นับตั้งแต่เลยเวลาที่กำหนด ทว่ากลับมีเจมส์ทำหน้าที่คอยขัดขวางและรีบรายงานเรื่องของว่าที่นายหญิงที่พูดคุยกับหมอหนุ่มตามเวลาที่เจ้านายหนุ่มอนุญาตแล้ว แต่ที่ยังไม่ได้ขึ้นมาตอนนี้ก็เพราะน้องสาวเธอกลับมาแล้วต่างหาก ทำให้แอนโทนี่ล่าถอย ยอมกลับไปนั่งรออยู
ตอนที่ 60พัทตราแทบจะย่องเข้าห้องนอนของตัวเอง หลังจากบิดลูกบิดประตูเข้าห้องไป สองเท้าเล็กก้าวแบบเบาที่สุด เมื่อทุกอย่างภายในห้องเงียบกริบจนผิดปกติ แถมอากาศภายนอกก็เริ่มมืดมิด เมื่อเข้าสู่ช่วงค่ำคืนที่อสูรร้ายเฝ้ารอ ดวงตาคมกริบของบุรุษหนุ่มที่ตั้งใจจะชำระโทษแม่ม้าพยศที่วันนี้ทำผิดอยู่หลายกระทง กระตุกยิ้มมุมปาก จ้องมองแม่ม้าแสนสวยที่ทำท่าย่องเบาราวกับหัวขโมย“ไม่อยู่นี่ หายไปไหนนะ ไอ้คนบ้ากาม” เสียงหวานบ่นงึมงำ ทว่าอีกคนกลับได้ยินชัดทุกถ้อยคำ เรียวปากได้รูปยกยิ้มขึ้นอีกครั้ง ‘ที่รัก นอกจากจะมาช้าแล้ว ยังมีหน้ามาว่าผมเป็นไอ้คนบ้ากามอีกนะ เดี๋ยวเถอะ’“ไม่อยู่ก็ดี หายไปนานๆ เลยนะไอ้ฝรั่งลามก” เมื่อแน่ใจว่าไม่มีเขาอยู่จริงๆ เสียงหวานบ่นออกมาดังๆ กดสวิทช์ไฟที่โต๊ะเครื่องแป้ง ก่อนคว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำ ชำระร่างกายอย่างสบายใจ ฮัมเพลงสุดโปรดดังกึกก้อง วันนี้เธอรู้สึกอารมณ์ดีอย่างบอกไม่ถูก และไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดจากอะไร“อารมณ์ดีจริงนะที่รัก” แอนโทนี่จับที่ประตูหมายจะผลักมั
ตอนที่ 61“ไปที่เตียงกันดีกว่านะที่รัก ...ผมจะทนไม่ไหวแล้ว” เสียงแหบพร่าดังขึ้น ก่อนที่ร่างระทวยของเธอจะลอยขึ้นสูง เมื่อถูกท่อนแขนแข็งแกร่งอุ้มขึ้นแนบอก ทว่าริมฝีปากก็ยังทำหน้าที่บดเคล้าดูดดื่มไม่ว่างเว้น วางร่างบอบบางลงบนเตียงหนานุ่ม แผ่นหลังขาวเนียนเมื่อสัมผัสกับที่นอนนุ่ม ทำให้รับรู้ทันทีว่านับตั้งแต่วินาทีนี้ไป เธอต้องทำหน้าเครื่องระบายความใคร่ให้กับเจ้าหนี้หนุ่มอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง หนำซ้ำเธอยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผิดข้อหาอะไร“รู้อะไรไหมที่รัก ว่าคุณเป็นดอกเบี้ยที่น่าลิ้มลองมากที่สุด” ปลายนิ้วแกร่งเชยคางมนขึ้นเล็กน้อย บดจูบเร่าร้อน แล้วลากปลายนิ้วผ่านไปตามลำคอระหง เรื่อยมาถึงปมผ้าเช็ดตัว ก่อนจะใช้ปลายนิ้วเขี่ยเบาๆ ให้มันแยกออกจากกัน เพื่อยลโฉมบางสิ่งที่ล่อตาอยู่ข้างในนั้น ดวงตาคู่คมจ้องมอง เนินอกอวบอิ่มที่ล้นออกมา เขายกมุมปากกดลึกนิดๆ อย่างพึงใจ และไม่รั้งรอที่จะลิ้มลองปทุมถันทั้งสองที่ช่างเย้ายวนเหลือเกินยามที่เจ้าตัวบิดกายคล้ายจะหลีกหนีความร้อนระอุจากลมหายใจเป่ารดเนินอกอวบ
ตอนที่ 62“คนบ้า! ที่ฉันบอกให้ออกไป เพราะฉันหิวข้าวต่างหากเล่า ไอ้คนลามก! โรคจิต! เมื่อไหร่จะเลิกซะทีนะ นิสัยหื่นกามเนี่ย วันๆ ก็เอาแต่ทำเรื่องอย่างว่า หัดออกไปทำงงทำงานซะบ้าง ไอ้คนผีทะเล!” สิ้นคำต่อว่าจากเสียงหวานที่ทั้งห้วนทั้งประชดประชัน เจ้าของหุ่นล่ำทำหน้าตายพร้อมทั้งเอ่ยวาจาที่ทำเอาสาวเจ้าอารมณ์โกรธพุ่งปรี๊ด “โธ่ที่รัก ทำมาเป็นว่าผม คุณก็เหมือนกันนั่นแหละ เห็นตัวอ่อนปวกเปียกยอมผมไปทุกท่าเลยนี่” “คุณเอริค! ไอ้คนทุเรศ!” ตวาดลั่นห้อง หน้านวลแดงก่ำด้วยความอับอาย แทบจะกระโจนเข้าไปตะกุยหน้าตาหล่อๆ ของเขาเสียให้ได้ ทว่าแอนโทนี่ก็รู้ทัน โน้มตัวล็อกร่างของเธอไว้ พัทตราดิ้นอึกอัก สองเท้าน้อยๆ ยกกระทุ้งหวังให้โดนจุดสำคัญ ส่วนคนรู้ทันก็ใช้ชั้นเชิงที่เหนือกว่าหลบหลีกได้อย่างว่องไว“อ๊ะๆๆ ที่รัก เริ่มทำตัวไม่น่ารักแล้วนะ ผมพูดผิดตรงไหนเหรอ” โน้มใบหน้าเข้าใกล้กระซิบเสียงเย็
ตอนที่ 63“คุณพีชคะ อาหารนี่จะให้ยกขึ้นไปให้คุณๆ ทั้งสอง หรือว่าจะให้เก็บเข้าตู้คะ” สาวใช้เอ่ยถามเจ้านายสาว ที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ภายในห้องรับแขก หลังจากที่พาธินีย์นั่งทานอาหารมื้อเย็นเพียงลำพังเสร็จเรียบร้อย“แล้วพี่แพทกับคุณเอริค ยังไม่ลงมาทานอีกเหรอจ๊ะ” เสียงหวานย้อนถามพร้อมรอยยิ้ม ก่อนหันมองไปยังชั้นบนของคฤหาสน์“ยังเลยค่ะคุณพีช”“งั้นก็เก็บได้เลยจ้ะ เดี๋ยวพี่แพทหิวก็คงลงมาทานเอง ส่วนน้อยก็กลับบ้านพักได้เลยจ้ะ เดี๋ยววันนี้พีชจะปิดไฟ ปิดบ้านเองจ้ะ”“ค่ะคุณพีช” สาวใช้รับคำแล้วรีบถอยฉากออกไป เมื่อเจ้านายสาว ก้มหน้าอ่านหนังสือในมือต่อ ทว่าที่หน้าคฤหาสน์หลังงามกลับมีแขกมาเยือน โดยที่เจ้าของไม่รู้ตัวเลยสักนิดร่างสูงสง่าของหนุ่มใหญ่เดินเข้ามายังห้องรับแขก หลังจากเจอกับสาวใช้ที่สวนออกไป รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าเรี
ตอนอวสาน “น้องทาม ฟังแม่นะครับ” เมื่อได้ยินเสียงมารดา ลูกชายตัวน้อยก็หันมองมารดาด้วยความสงสัย ก่อนพยักหน้ารับฟังแต่โดยดี“ลุงคนนั้น เขาเป็นพ่อของน้องทามครับ น้องทามจำได้ไหม ที่แม่แพทเอารูปของคุณพ่อวางไว้ข้างเตียงของน้องทาม” หลังจากได้ฟังสิ่งที่มารดาบอก เด็กชายวัยสี่ขวบเศษค่อยๆ หันไปมองคุณลุงที่ตอนนี้กำลังส่งยิ้มมาให้ “จำได้ครับ จริงๆ เหรอครับแม่แพท” เพียงเท่านั้นเสียงของน้องทามเอ่ยออกมาด้วยความดีใจ กระโดดกอดแม่แพทจนแทบจะล้มไปด้วยกัน “จริงครับ แต่ตอนนี้ แม่ว่าน้องทามขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าดีกว่านะครับ เปียกฝนแบบนี้เดี๋ยวจะไม่สบาย ส่วนเ
ก่อนอวสานน้องทามกระโดดเหยงๆ บนเตียงนุ่ม ออกอาการดีใจเมื่อได้เห็นคุณลุงคนที่พ่อหนุ่มน้อยเฝ้าคิดถึง ก่อนที่ดวงตากลมใสของพ่อหนุ่มน้อยจะสะดุดเข้ากับกรอบรูปที่ตั้งอยู่บนโต๊ะข้างเตียง ซึ่งแม่แพทคนสวยนำมาวางไว้นับตั้งแต่ตนอายุได้สามขวบ พลันให้หันไปจ้องมองภาพถ่ายนั้นพร้อมกับการชะเง้อมองคนที่อยู่ข้างล่าง“เหมือนกันเลย” เสียงร้องด้วยความดีใจของพ่อหนุ่มน้อยลั่นคับห้อง ก่อนหันกลับมากระโดดโลดเต้นอยู่บนเตียงเช่นเดิมทันทีที่ได้เห็นหน้าพ่อหนุ่มน้อยซึ่งยิ่งโตก็ยิ่งมีใบหน้าละม้ายคล้ายคลึงกับคนที่เป็นต้นแบบของเด็กหนุ่ม ก็ชะงักมือแล้วส่งยิ้มให้อย่างอบอุ่น แถมท้ายด้วยการยักคิ้วให้ลูกรัก ซึ่งน้องทามก็เฉลียวฉลาดยักคิ้วกลับไป แล้วรีบวิ่งลงมาจากชั้นบน ก่อนเลียบๆ เคียงๆ มองหามารดา พอมารดาเผลอ สองเท้าเล็กๆ ทำท่าย่องเบา แล้วไปคว้าเอาร่มกันฝน พอได้ก็รีบวิ่งไปหน้าร้านทันที “คุณลุงครับ ทามเอาร่มมาให้ครับ” มือน้อยยื่นร่มในมือให้ พร้อมด้วยรอยยิ้มกว้าง เมื่อยิ่ง
ตอนที่ 108สามปีผ่านไป...หลังจากเจมส์จากไปในวันนั้นจวบจนมาถึงวันนี้วันที่เด็กชายเอเรส อายุย่างเข้าสู่วัยห้าขวบ ซึ่งกำลังแผลงฤทธิ์นิสัยเอาแต่ใจที่ได้เชื้อจากพ่อมาแบบเต็มๆ ทพัทตราวิ่งวุ่นกับการตามหาลูกชายตัวน้อยที่มักเล่นซน แล้วชอบหาที่หลบซ่อนทำให้ผู้เป็นแม่ต้องเหนื่อยแทบทุกวัน ส่วนลูกชายตัวดีก็แอบหนีไปเล่นที่ซุ้มดอกไม้มุมโปรดของมารดา ก่อนปาก้อนหินลงไปในน้ำเล่นอย่างเพลิดเพลิน โดยมีเจ้าเฉาก๊วยและเจ้าไอติม บรรดาลูกหลานของเจ้าหวานเย็นอดีตลูกสุนัขพันธุ์บลูด๊อกตัวโปรดของมารดา คอยเฝ้าคลอเคลียอยู่ไม่ห่าง ฝ่ามือน้อยของเด็กชายเอเรสลูบที่ศีรษะของเจ้าลูกหมาแสนน่ารัก ด้วยความรักและเด็กน้อยก็มีเจ้าสองตัวเป็นเพื่อนเล่นอยู่ตลอด ในเวลาที่มารดายุ่งอยู่กับงานในร้านจ๋อม! เสียงปาก้อนหินลงในแม่น้ำซึ่งมีแนวกั้นตลอดแนวเพื่อความปลอดภัยยังคงดังไม่หยุด ก่อนที่เด็กชายเอเรส อันน์เบริกส์ จะหยุดปาเมื่อเมื่อยแขน ดวงตากลมใสไร้เดียงสาเริ่มเห
ตอนที่ 107ในค่ำคืนที่ว้าเหว่ยามบนท้องกำลังโปรยปรายหยาดฝน ภายในห้องนอนพัทตราวางภาพถ่ายของน้องสาวลงอย่างช้าๆ เมื่อได้อ่านข้อความข้างหลังภาพจบลง ความรู้สึกที่ปักใจเชื่อมาตลอดว่าคุณแดเนียลทำร้ายน้องสาวของเธอเริ่มกระจ่างแจ้ง ความโกรธค่อย ๆจางหายไป เมื่อได้รับรู้ความจริงที่ชายหนุ่มพร่ำบอกเธอในวันที่เธอรู้ว่าน้องสาวได้จากโลกนี้ไป ในตอนนั้นพัทตรายอมรับกับตัวเองว่าจะไม่มีวันให้อภัยเขาเด็ดขาด เพราะพ่อของเขาเป็นคนทำให้พีชต้องตาย เธอเชื่ออย่างนั้น! แต่ในตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเธอเองที่ผิด ผิดที่ไม่เชื่อในตัวเขาและยังเอาความโกรธมาตัดสินเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด‘คุณเอริค ฉันขอโทษ ฉันคงเป็นผู้หญิงที่งี่เง่าที่สุดเลยใช่ไหม’ แววตาเศร้าหมองก้มมองลูกน้อย สายใยรักที่เขาได้ฝากไว้ให้เธอและยังเป็นแรงใจให้เธอต่อสู้กับความว้าเหว่ในวันที่ไม่มีพ่อของเขาเคียงข้าง“แม่ขอโทษนะครับน้องทาม” เสียงเศร้าของผู้เป็นแม่พึมพำเบาๆ ก่อนจัดการห่มผ้าให้ลูกน้อยที่อากาศภา
ตอนที่ 106หนึ่งปีผ่านไป...ภายในร้านสปาเพลินรัก เจ้าของร่างบอบบางวุ่นวายอยู่กับการสวมเสื้อผ้าให้ลูกน้อยที่กำลังซุกซน โดยการดิ้นหนีไม่ยอมให้มารดาสวมเสื้อผ้าให้ พัทตราส่งสายตาดุไปยังลูกน้อย ก่อนยกมือปาดเม็ดเหงื่อที่ผุดเต็มหน้าผาก เมื่อตั้งแต่ตื่นเช้ามาเธอก็วิ่งวุ่นกับการเปิดร้าน เมื่อพนักงานในร้านลาหยุดกะทันหันถึงสองคนแล้ว ไหนพอลูกชายตัวแสบตื่นนอนมาก็ร้องกระจองอแง ครั้นพอได้เห็นหน้ามารดาเท่านั้นเจ้าลูกชายตัวแสบก็เงียบกริบ ทั้งยังส่งยิ้มแป้นหัวเราะคิกคักอย่างชอบใจ พานทำให้ผู้เป็นมารดานึกถึงคนเป็นพ่อที่นิสัยเอาแต่ใจคงได้กันมาแบบเต็มๆ“น้องทาม นอนนิ่งๆ นะครับ เดี๋ยวแม่แพทจะใส่เสื้อให้นะครับ ดูสิเนี่ย เสื้อน่ารักไหม ลายการ์ตูนด้วย เห็นไหมครับ น่ารักไหมครับ” เมื่อส่งตาดุๆ ไปปรามเจ้าลูกชายตัวแสบก็หาได้รู้เรื่องไม่ คนเป็นแม่ก็พยายามหว่านล้อมหลอกล่อด้วยเสื้อลายการ์ตูนโดเรมอน เพียงเท่านั้นเจ้าของดวงตากลมโตใสวัยขวบเศษนอนนิ่งจ้องเขม็ง เรียวปากจิ้มลิ้มแย้มยิ้ม ก
ตอนที่ 105ร่างสูงใหญ่ยืนนิ่งใกล้เนินหญ้าเขียวขจี ดวงตาคู่คมภายใต้แว่นกันแดดสีดำสนิทเฝ้ามองหลุมฝังศพของบิดา ซึ่งอยู่เคียงคู่หลุมศพของพาธินีย์“คุณพ่อ คุณพีช ผมมาเยี่ยมแล้วนะครับ สบายดีใช่ไหมครับ” เจ้าของแววตาคู่คมกล่าวเพียงเบาๆ ก่อนย่อตัวลงนำช่อดอกไม้ช่อใหญ่วางไว้หน้าหลุมศพของคนทั้งสอง“คุณพีช ผมเอาดอกลิลลี่ช่อโตที่คุณชอบมาให้แล้วนะครับ บ้างทีช่อนี้อาจจะอยู่นานหน่อยนะครับ อีกนานกว่าผมจะได้มาเยี่ยมและเปลี่ยนดอกไม้ให้คุณ” สิ้นเสียงทุ้มที่พึมพำเช่นนี้ทุกครั้งนับแต่กลับมาพักพิงอยู่ที่เมืองไทย เจ้าของเรือนร่างสูงใหญ่หันไปมองเสียงรถที่แล่นเข้ามาใกล้และจอดนิ่งสนิท เรียวปากได้รูปยกยิ้มน้อยๆ ก่อนเดินเข้าไปจับมือกับเจมส์รซึ่งได้นัดพบกันหลังจากที่แอนโทนี่ได้ให้เจมส์ติดต่อกว้านซื้อที่ดินและเกาะส่วนตัวเพื่อสร้างอนาคตใหม่ และในวันนี้ยังทำให้เขาได้รับทราบข่าวดีว่าตอนนี้ลูกน้อยที่เฝ้ารอได้ลืมตาดูโลกแล้ว และยิ่งดีใจเป็นที่สุดเมื่อดวงใจคนแรกเป็นลูกชาย“ลูกชาย! แพทมีลูกช
ตอนที่ 104สามเดือนต่อมา... ร่างสูงใหญ่ซึ่งได้รับการดูแลเป็นอย่างดีจากท่านคาร์ลอส จนทำให้แอนโทนี่ไม่สามารถติดต่อใครได้เลย เพราะความปลอดภัยรวมทั้งหญิงสาวที่หลานชายรัก เมื่อท่านคาร์ลอสยังไม่แน่ใจว่าจะมีใครจ้องเล่นงานหลานชายอยู่หรือไม่ เพราะข่าวการเสียชีวิตของอดีตหัวหน้ามาเฟียแห่งอิตาลีแพร่ออกไป ทำให้เหล่าคนที่คิดจะฮุบทรัพย์สมบัติของคนในตระกูลอันน์เบริกส์อาจหันมาทำร้ายแอนโทนี่ได้ ซึ่งนั่นเป็นคำขอร้องครั้งสุดท้ายของแดเนียลที่ได้ส่งจดหมายลับมายังตนและขอร้องให้ดูแลธุรกิจของตระกูลอันน์เบริกส์ต่อ ซึ่งก็เข้าใจเหตุผลที่แดเนียลไม่ต้องการให้บุตรชายบุญธรรมอยู่บนเส้นทางที่เต็มไปด้วยภัยอันตรายและระหว่างที่แอนโทนี่พักรักษาตัว เมื่อเขาถูกกระสุนปืนยิงเฉียดหัวใจไปเพียงนิดเดียว ที่เรือกาสิโนและธุรกิจอีกมากมายของตระกูลอันน์เบริกส์ในตอนนี้ก็เข้าสู่ภาวะปกติ เมื่อโทมัสเข้ามาจัดการดูแลแทนเจ้านายหนุ่มที่ยังต้องนอนพักรักษาตัว และเฝ้ามองซองสีน้ำตาลที่นายใหญ่สั่งให้มอบให้กับ
ตอนที่ 103“ได้! แต่แกต้องรับปากว่าจะปล่อยเอริคไป และห้ามทำอะไรลูกชายฉัน ไม่ว่าจะวันนี้หรืออนาคตข้างหน้า” แดเนียลบอกเสียงเครียด แม้จะไม่มั่นใจว่าเพื่อนรักจอมเจ้าเล่ห์จะทำตามสัญญาหรือไม่ แต่ขอให้แอนโทนี่ไปให้พ้นจากที่นี่ โอกาสรอดก็มีมากกว่า“ฮ่าๆๆๆ งั้นแกก็สั่งสอนลูกของแกด้วยสิ แล้วฉันจะทำตามที่แกขอร้อง”“เอริค รับปากพ่อสิ ว่าจะไม่มายุ่งเกี่ยวกับเรือนี้อีก รับปาก” แดเนียลหันไปถามบุตรชายที่ยังตะลึงงันกับการตัดสินใจของบิดา เขาไม่เคยคิดเสียดาย หากต้องหันหลังให้กับเส้นทางนี้ เพราะเขาเองก็เฝ้าถวิลหาการมีครอบครัวที่อบอุ่น อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา แม้จะไม่ร่ำรวยมากมาย แต่นั่นมันคือสิ่งที่เขาคิดมาตลอด แต่เมื่อก้าวเข้ามาอยู่ในเส้นทางนี้ที่บิดาบุตรธรรมเป็นผู้เลือกให้ เขาก็จำเป็นต้องละทิ้งความฝันนั่น แต่ทว่าในวันที่พ่อของเขาต้องการให้เขาละทิ้งทุกอย่างแล้วแลกกับการมีชีวิตรอดกลับไปเพียงคนเดียว แล้วทิ้งให้บิดาต้องตายอยู่ที่นี่เขายอมไม่ได้!“ไม่ครับ ผมไปไม่ได้ ผมจะทิ้งพ่อได้ยังไง” แอนโทนี่ยืนกรานที่จะไม่ไป แต่เมื่อถูกบิดาผลักออก แล้วตะคอกใส่เสียงดังอย่
ตอนที่ 102 ระหว่างทางเดินเข้ามายังเรือกาสิโน แอนโทนี่พร้อมเหล่าบอดี้การ์ดเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติ ก่อนที่โทมัสจะออกคำสั่งกับลูกน้องให้ช่วยคุ้มกันเจ้านายหนุ่ม ด้านแอนโทนี่รีบมุ่งตรงไปยังห้องส่วนตัวของบิดาในทันที เมื่อมีลางสังหรณ์บางอย่างให้ไปที่นั่น เพียงแค่เดินเข้ามาด้านในแอนโทนี่กลับไม่พบใครเลยสักคนก่อนรีบตรงไปยังห้องพักของบิดา พลันได้ยินเสียงหัวเราะดังออกมาจากห้องส่วนตัวของพาธินีย์ที่ถูกปิดตายมาหลายเดือน แต่ทว่ามันกลับเป็นแผนจากริชาร์ดเมื่อได้รับรายงานจากลูกน้องว่าเหยื่อน่าโง่อย่างแอนโทนี่กำลังมาที่เรือ ทำให้ริชาร์ดสั่งให้ลูกน้องเปิดทางให้เข้ามาแบบง่ายๆ บานประตูถูกผลักเข้าไป แอนโทนี่ถลาเข้าไปหาบิดาโดยทันที ที่ตอนนี้ร่างของบิดาชุ่มโชกไปด้วยเลือด ซึ่งไม่ต่างจากริชาร์ดด้วยเช่นกัน “คุณพ่อ!” สิ้นคำเรียกจากบุตรชาย สายตาคมกริบจ้องไปยังบอดี้การ์ดอย่างโทมัสเพื่อเอาผิดที่ปล่อยให้เอริคเข้ามาถึงในนี้ ด้านโทมัสโค้งศีรษะให้เล็ก