เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 7
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-29 10:21:11ร่างสูงในเชิ้ตหล่อเหลาสีครีมอ่อนเปียกชื้นเหงื่อ ชักชวนภรรยาให้นั่งลงบนโซฟาเพื่อที่เขาจะไปชงชามาให้เธอดื่ม
ใบหม่อนหย่อนนั่งรอบนโซฟาในห้องรับแขกได้สักพัก หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดส่งข้อความหาเพื่อนสาว แต่พอเห็นว่าอีกคนก็ยังไม่ออกมา เธอจึงชะโงกคอมองหา ลุกขึ้นไปเปิดลูกบิดประตูห้องครัวหาคนที่เพิ่งจะถอดเสื้อโยนทิ้งลงพื้น
มัดกล้ามที่ไล่เรียงกันอย่างสวยงามลงตัวถึงหน้าอกแน่นขนัดทำเอาเธอจ้องเขม็ง หากพอมุมปากหนาหยักได้รูปฉีกยิ้มออกมา จึงรีบส่ายแก้มแดง ๆ หนี
“ถอดเสื้อทำไมเล่า”
“ร้อน...” พูดพลางส่งแก้วชาอุ่นร้อนให้พร้อมจานรองถ้วยลายน่ารัก ปลายนิ้วเรียวยาวยังเชยคางมนขึ้นให้เธอมองหน้าเขา เพราะกลัวว่าจะทำแก้วน้ำร้อนหก
ท่าทีเขินอายนั้นทำให้ตะวันได้ใจใหญ่ ถึงเมียไม่ยอมเข้าใกล้ แม้แต่จะพูดจากันยังเว้นระยะห่าง เขายืนมองเธอจิบชาได้ไม่กี่คำ รับถ้วยไปวางบนเคาน์เตอร์ครัวค่อยหันกลับไปคว้าเอวบางเข้าหมับ คนในอ้อมแขนสะดุ้งตกใจ
“ผัวทำหน้าที่ทุกอย่างแล้ว เมียไม่ทำหน้าที่...?” เลิกคิ้วถามคนที่เงยหน้าขึ้นมองตามรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ตรงมุมปาก ใบหม่อนไม่ทันตั้งรับการรุกของสามี
“พูดอะไรของมึง เป็นแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว จะได้ไม่ต้องทะเลาะกัน อยู่กันแบบเพื่อน”
“จะให้เป็นเพื่อนสนิทไปตลอดกาลเลยเหรอ?”
“เอาเสื้อผ้าไปใส่ตะกร้าด้วย อย่าซกมก”
“รู้แล้ว ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่อง” คนเถียงยังคงเถียงไม่เลิก แถมไม่อยากจะปล่อยร่างนุ่มนิ่มกลิ่นหอม แต่คงไม่ลืมหรอกว่าคนนี้น่ะลูกทหาร สวยดุมาแต่ไหนแต่ไร
แต่เมื่อมีเพียงสายตามองค้อนบอกว่าไม่พอใจ สุดท้ายตะวันเลยต้องยอม
“เออ ปล่อยก็ได้ อะไรกันนักหนา แค่กอดเมียนิดเดียวเอง”
----------------------------------
ทั้งยั่วทั้งอ่อย ออกจะบ่อย ไม่รู้ต่อกี่ครั้งกี่หน ในบ้านตัวเอง เมียตัวเอง!
คืนนี้เจ้าของเรือนหอนอนกอดหมอน รอคุณแม่มานอนด้วยกัน ไม่ออกไปนอนอีกห้อง เขาตั้งปณิธานแน่วแน่ว่าต้องนอนกับเมีย กระทั่งร่างบางในชุดนอน เสื้อยืดกางเกงขาสั้นน่ารักลายการ์ตูนแมวส้มออกมาจากห้องน้ำ
“อะไรอีกอะ?”
“วันนี้จะนอนด้วย”
“เอ๊ย... จะมานอนได้ไงเล่า”
“บ้านก็จ่าย ข้าวก็ซื้อ ดูแลทุกอย่าง รับผิดชอบทุกทาง ทำไมแค่นอนกับเมีย นอนไม่ได้” ในน้ำเสียงออกคำสั่ง ตะวันหันหลังให้คนที่นั่งลงบนเตียง เขาสวมชุดนอนผ้าไหมสีน้ำเงินเข้ม คว้าผ้าห่มขึ้นกระชับกอดทำเป็นไม่สนใจ
“ไม่รู้ จะนอน”
“ไปเลยนะ”
“ไม่ไป”
ใบหม่อนเองก็อยากจะเอาแต่ใจ ฟาดแขนฟาดขาใส่หน้าเพื่อนสักที แต่เธอกำลังคิดว่าถ้าเล่นตามน้ำไปอย่างที่คิดเอาไว้ก่อนหน้านี้จะดีไหม อีกคนอาจเบื่อหน่ายในตัวเธอไปเอง สักพักหนึ่งอาจจะไม่มาตอแยเลยก็ได้
คิดแล้วจึงล้มตัวลงนอน เอื้อมมือไปแตะโคมไฟหัวเตียงเบา ๆ แสงสีนวลอ่อนปรากฏแทนที่ไฟสว่างจ้าในห้องนอน
ตะวันลอบยิ้มในความเงียบ เมื่อได้สมใจเขาแล้ว เขาก็รอ... จนเธอหลับตา นับเลขในใจไปพลาง ๆ อาศัยจังหวะที่เธอนอน ผลักกายขึ้นคร่อมทับเรือนร่างหอมงาม อยู่ดี ๆ เธอก็ลืมตาพรึบมองเขาด้วยสีหน้าเกรี้ยวกราด
“เดี๋ยวกูถีบปลิว ไปนอนที่มึงเลยนะ ไอ้ตะวัน”
“กล้าถีบผัวเหรอ อีหม่อน”
“จะลองไหมล่ะ?”
“หม่อน...” ในน้ำเสียงเข้มขึ้นเรียกเธอให้สนใจเขา ใบหม่อนแทบไม่เชื่อหูตัวเองว่าอีกคนจะกล้าพูด
“ตะวันรักหม่อนกับลูกนะ”
คนได้ยินกลอกตาไปมา คิดอะไรไม่ออกเลยตอบไปตามนั้น
“รักค่ะ... ไปนอนนะ”
“ไม่จริงใจ”
“รัก”
“หลอกให้ตายใจมากกว่า...”
“ใช่ กูหลอกไง มึงอย่ามาเยอะ อย่ามาลักหลับด้วย แม่จะไล่ให้กลับไปนอนโซฟาที่เดิม”
ตะวันไม่รู้ว่าความแตก คุณแม่ใบหม่อนรู้เรื่องวันก่อนนั้น อีกหลาย ๆ วัน เขาชอบมาลักเล็กขโมยน้อยจากแก้มนุ่มหอม ซอกคอ ทั้งดมทั้งจูบอย่างเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ
นายตะวันหรือจะสน!
พอเมียทำเง้างอนไล่เขาให้กลับไปนอนที่เดิมกลับช่วงชิงริมฝีปากอิ่มงามไว้ในครอบครอง ทำให้เธอตกใจหน้าตะลึงลาน แต่ก็เพียงไม่นาน สองมือทุบประทุษร้ายผู้ชายตัวโตที่โถมน้ำหนักทั้งร่างเข้าทับ ซึ่งใบหม่อนคงไม่มีแรงสู้เขา
เรียวปากหนาหยักได้รูปนุ่มนวลราวริมฝีปากของผู้หญิง เธอสัมผัสมันมาครั้งหนึ่งตอนสติไม่เต็มร้อย และตอนนี้...
เขาบดขยี้เธอให้จำยอมในทีแรก ค่อยผ่อนแรงลง มอบรสชาติอ่อนหวานผ่านจุมพิตตราตรึง ขบเม้มริมฝีปากล่างของเธอเบา ๆ อย่างระมัดระวังแล้วผละออก กดจูบตรงมุมปาก แก้มขาวนวลที่แดงฉ่ำ ถึงแม้ว่าเธอจะหลบเลี่ยงเอียงอาย ตะวันเพียงมอบความกล้าหาญให้เธออีกครั้ง
เธออ่อนแอ พ่ายแพ้ราบคาบให้กับสามีค่ำคืนหนึ่ง คืนที่เมา เขาคนนั้นคือเพื่อนสนิท
ตะวันได้ทีรุกเร้า เมื่อเขามีความช่ำชองงาน โชกโชนสมรภูมิสวาทมากกว่า ใจรู้ดีว่าสาวของเขาชอบตรงไหนยังไง มือหนาจึงสอดแทรกเข้าไปในสาบเสื้อ บีบเนินอกนุ่มเบา ๆ หญิงสาวสะดุ้ง ท้ายที่สุดแล้วก็เผลอใจไปกับเขา
ชายหนุ่มลูบหน้าท้องของเธอด้วยปลายนิ้วเรียวยาว ขณะที่เขาไม่ได้ทำอะไร มือหนายังอยู่บนหน้าท้องแบนราบ ทว่าก้มหน้าลงกระซิบข้างหู
“ลูกเป็นยังไงบ้างครับ? ฮัลโหล เจ้าตัวเล็ก...”
“นี่พูดกับลูกหรือแม่”
“ทั้งคู่”
“บ้ารึไง... มาฮัลโหลอะไร ไม่ได้กินโทรศัพท์มือถือเข้าไปสักหน่อย”
แล้วคุณพ่อก็หัวเราะร่าเริง เปลี่ยนที่กระซิบกระซาบเป็นหน้าท้องนวลเนียน หลังจากที่เลิกเสื้อลายการ์ตูนขึ้น ซุกปลายจมูกลงหาตำแหน่งเหมาะสม จะได้พูดคุยกับเจ้าตัวเล็กในท้องถนัด ประสาคุณพ่อขี้เห่อ
ส่วนใบหม่อนหมดหนทางสู้เขาแล้ว ได้แต่หัวเราะจั๊กจี๋หนวดคุณพ่อตะวัน
บทที่เกี่ยวข้อง
มิตรรักลวงใจ X เรือนใจนายอคิน ตอนที่ 8
ลูกยังไม่ได้ยินเสียงของเขาหรอก...สักประมาณห้าเดือน เด็กน้อยถึงสามารถรับรู้ได้ถึงเสียงของโลกภายนอก ไม่ว่าจะเป็นเสียงเพลงหรือเสียงของคุณพ่อตะวันอ่านหนังสือเกี่ยวกับทารกในครรภ์มาพอสมควร และทั้งที่รู้อย่างนั้น เขายังพยายามพูดคุยกับเจ้าตัวเล็กในท้อง หยอกคุณแม่เล่นเป็นประจำคืนก่อนเขาไม่ได้ล่วงเกินภรรยา เพราะเห็นว่าเธอยังไม่พร้อม ปล่อยให้นอนหลับสบายจนสาย ก่อนออกไปทำงานเงียบ ๆ ในวันหยุดอยู่บ้านเขาก็ลุกจากเตียงก่อน หุงหาอาหารวางไว้บนเคาน์เตอร์ครัว นั่งดูโทรทัศน์รอในห้องรับแขก กว่าที่คุณแม่จะงัวเงียตื่นเดินมาหา“มึง...” เสียงหวานเรียก ใบหน้าหล่อเหลาเงยขึ้นจากนิตยสารที่นั่งอ่านอยู่สักพักบนโซฟาสีดำสนิท หญิงสาวหน้าชะงัก ยืนขาแข็งไปเสียอย่างนั้น“เอ้อ... ตะวัน เรามีเรื่องจะคุยด้วยหน่อย”“ครับเมีย นั่งสิ...”ร่างสูงในชุดอยู่บ้านตบที่นั่งเบา ๆ เป็นเชิงเรียก ภรรยาก็นั่งลงข้างกันใบหม่อนเริ่มสวมชุดคลุมท้อง เป็นเสื้อตัวหลวมโพรกความยาวถึงหัวเข่า เธอดูกล้า ๆ กลัว ๆ ในความสัมพันธ์ฉันเพื่อนซึ่งเคยแน่นแฟ้น เธอทำตัวห่างเหินมากขึ้น ยังบอกกับเขาไปตรง ๆ ว่าทั้งเธอและเขาควรเปลี่ยนคำที่ใช้เรียกตัวเอง หลังแต่งงา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29มิตรรักลวงใจ X เรือนใจนายอคิน ตอนที่ 9
ใบหม่อนคงต้องยอมรับว่ามันดี ดีไปหมดทุกท่าที่เขาขยับ มือที่จับ ริมฝีปากที่บรรจงจูบ อ้อมแขนที่ตระกองกอดเธออย่างแสนรัก ถึงแม้ว่าเขายังไม่ได้สานสัมพันธ์กับเธอ เมื่อโทรศัพท์เจ้ากรรมดันส่งเสียงดังซะก่อน แต่นั่นคงไม่ขัดจังหวะมากมายนักในเมื่อเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ เธอกับสามีไม่มี Plan จะออกไปไหน โทรสั่งอาหารมาทานกันที่บ้านหญิงสาวยังคงไม่หิวเพราะเพิ่งทานข้าวเช้าไป เธอเห็นตะวันคุยโทรศัพท์กับลูกน้อง เหมือนกับว่าอีกฝ่ายไม่อยากจะวางสาย แต่สามีเธออยากวาง“สงสัยอะไรโทรไปถามพี่ปิ๋วก่อนนะครับ วันนี้วันหยุดพี่ อยู่บ้านกับเมีย” น้ำเสียงห้วน ๆ บอกว่าเขาไม่อยากทำงานล่วงเวลา อยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง แม้นั่นจะเป็นไปได้ยากในความเป็นจริง ตะวันทำงานจันทร์ถึงศุกร์ กลับถึงบ้านก็เกือบสองทุ่มแล้วใบหม่อนไม่คิดก้าวก่ายเรื่องในที่ทำงานของสามี แต่พอเขาวางโทรศัพท์มือถือลงบนโต๊ะกระจกใส หน้าโซฟาที่นั่งอยู่ด้วยกัน เธอตัดสินใจถาม“น้องที่ทำงานเหรอ?”“อืม... เด็กจบใหม่ ไม่ค่อยรู้เรื่องน่ะ” ตอบแล้วตะวันท่าทางดีใจขึ้นมา “หวงเหรอ?”“หวงทำไมล่ะ”“หวงสิ ต้องหวง มีผัวหน้าตาดี ควรจะต้องหวง”ดูพูดเข้าสิ ยกหางตัวเองอีกต่างหาก! ใบหม่อน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29มิตรรักลวงใจ X เรือนใจนายอคิน ตอนที่ 10
“จับมันสิ... ทำให้ผัวหน่อย”ขนาดอันใหญ่โตโอฬารทำเอาหญิงสาวไรขนลุกชูชัน ตะวันเป็นผู้ชายสรีระสูงใหญ่ ถึงไม่อาจเท่ากับในสื่อลามกที่เธอเคยพบเห็นตามอินเทอร์เน็ต แต่เอาเรื่องสำหรับเธอไม่น้อยปลายหัวแดงก่ำชุ่มฉ่ำ น้ำหนืดเหนียวถูกละเลงอยู่ในกำมือน้อย รูดขึ้นลงเบา ๆ ชายหนุ่มส่งเสียงคำราม กัดกรามกรอด ๆ มองคนใต้ร่างคอยปรนเปรอสามีอย่างเต็มใจ แม้ว่าเธอจะค่อนข้างเงอะงะไม่เป็นงานใบหน้าหล่อเหลาขมวดมุ่นมองเธอด้วยสีหน้าทรมาน กำขึ้นลงครั้งหนึ่ง เรียกเสียงแหบพร่า “หม่อนจ๋า เมียจ๋า... อาา อูยส์... ตรงนั้นแหละ”ทั้งน้ำเสียงและสีหน้าเร่าร้อน ทำให้เธอยิ่งอยากสานงานสำคัญต่อเจียนคลั่ง และก็คงไม่ใช่เธอคนเดียว เกิดรู้สึกว่าในท้องเบาหวิว ต้องการการเติมเต็มจากชายตรงหน้า เรียวขานวลเนียนขยับออกกว้าง เปิดทางให้มังกรร้ายที่กำลังตื่นตัวค้นหาหนทางของมันกลีบดอกไม้งามสีชมพูหวานยังคงสดใหม่ ราวกับว่าไม่เคยผ่านมือชาย ปลายหัวกลมมนสะกิดบนยอดเกสรชุ่มฉ่ำครั้งหนึ่ง หญิงสาวสูดปากครางสยิว ส่ายหน้ามองสามีใต้แสงนวลสลัว ขณะที่เขายังรั้งรออยู่หน้าปากทางเข้าไม่ยอมเข้าไปชิมชมมันสักที“อยาก... ให้เอาเข้าไปไหม?”“มาถามอะไรเล่า”“ก็ถ้าหม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29มิตรรักลวงใจ X เรือนใจนายอคิน ตอนที่ 11
เพื่อนฝูงสมัยเรียนนัดหมายว่าจะมาตั้งโต๊ะปิ้งย่างที่บ้านหลังใหม่ของตะวัน เมนี่อาสาขับรถพาคุณแม่ใบหม่อนกลับบ้านมาด้วยกัน ส่วนตะวันกลับมาถึงก่อนไม่ได้ไปรับภรรยา นั่งรออยู่บริเวณสวนหย่อม จนรถยนต์ญี่ปุ่นสีขาวจอดเทียบริมรั้วด้านหน้า สองสาวเปิดประตูลงจากรถใบหม่อนท้องไม่โตขึ้นสักเท่าไร เธอตั้งครรภ์ประมาณสี่เดือนครึ่งหรือสิบแปดสัปดาห์ แต่แทบไม่เห็นว่าเป็นคนท้อง ดูออกไปทางว่าเป็นสาวลงพุงซะมากกว่าเวลาไปไหนมาไหน เธอสวมเดรสทรงกระโปรงบานพลิ้วลายดอกไม้น่ารัก เพราะว่าเลยมักจะติดเข็มกลัดเอาไว้บนเสื้อ บริเวณเหนือสะดือ“เมียไปไหนมาครับ? ทำไมกลับช้าจัง” เสียงทุ้มถามภรรยาทันทีที่เปิดประตูบานเลื่อนหน้าบ้าน ใบหม่อนส่งถุงใส่อาหารหลายใบให้เขารับไป“ไปทำงานไง ไลน์มาบอกแล้ว ไปถ่ายรูปมาด้วย”“ถ่ายรูป?” ถามตาโต ตะวันเพิ่งนึกออกว่าภรรยาพูดกับเขาเรื่องถ่ายรูปตอนท้อง เธออยากเก็บไว้เป็นที่ระลึก แต่เพราะว่าเขางานยุ่งมากเสียจนลืมไปสนิท“ใช้ตากล้องที่ไหนอะ?”“เพื่อนที่ทำงานไง พี่เอฟ”ไอ้เอฟ! ตะวันจำหน้าเพื่อนร่วมงานหนุ่มขาวตี๋อายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับภรรยาได้ หน้าตาท่าทางไม่น่าไว้วางใจ เขาเลยถามแต่เรื่องรูปถ่ายว่าถ่าย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29มิตรรักลวงใจ X เรือนใจนายอคิน ตอนที่ 12
บรรยากาศในบ้านเริ่มอึมครึมเพราะคุณพ่อตะวันโกรธขึ้นมาน้อย ๆ เมนี่คิดขึ้นได้เรื่องหนึ่งทำโวยวาย“เอ๊ย มันสนมึงนะ กูเห็นมันมองมึงตลอด แต่ว่ามึงไม่เห็นเองไงยัยใบหม่อน”“รู้ตัวอีกทีไงล่ะ ป่องแล้วนะ ฮ่า ๆ”“เฮอะ!” แล้วคนทำเสียงดังก็ลุกขึ้นเดินปึงปังไปช่วยเพื่อนหนุ่มจัดการเตาปิ้งย่างให้เรียบร้อย เดินกลับมาสะบัดหน้างอนใส่ภรรยาที่ทำเป็นไม่สนใจเขากลายเป็นว่าต่างฝ่ายต่างงอนแต่ไม่มีใครเป็นฝ่ายง้อ จนกระทั่งคนในบ้านเมาแอ๋ หลับสนิทบนโซฟาหัวไปทางเท้าไปทาง สองสามีภรรยาจึงกลับมาพูดคุยกัน ใบหม่อนยกจานไปไว้ในอ่างล้างจานแล้วบอกลาสามี“ไปนอนก่อนนะ”“ไปด้วย!”ตะวันไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดมือ รีบวิ่งตามขึ้นบันไดบ้านไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งกองจานไว้อย่างนั้น ด้วยรู้ดีว่าเพื่อนในบ้านสร่างเมาแล้วคงจะมาล้างกัน ซึ่งใบหม่อนก็ไม่ยื้อให้ล้างมันเดี๋ยวนี้ ตอนนี้ ทั้งที่เธอเป็นคนรักสะอาดเมื่อคนข้างหน้าหยุดปลายเท้าลงหน้าประตูไม้ สลักลายดอกไม้สวยงามกลางบานประตู หน้าห้องนอนห้องใหญ่ สองสายตาสบประสานกัน คนหนึ่งต้องการปรับความเข้าใจ“เมีย... ทำไมเมียทำแบบนี้อะ”“บอกไปแล้ว แกลืมเองหรือเปล่า”“โธ่... เมียจ๋า คุณพ่อตะวันไม่ได้ตั้งใจลื
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29มิตรรักลวงใจ X เรือนใจนายอคิน ตอนที่ 13
“ให้ดูแค่ลูกดิ้นนะ”“ลูกครับ แม่เขาว่าไงนะ? พ่อไม่ได้ยินเลย”“ให้เล่นกับลูกได้อย่างเดียว”“ทำไมเล่นกับแม่ด้วยไม่ได้ล่ะ หืม...” คนพูดถูกเจ้าตัวน้อยถีบแก้มเข้าทีหนึ่ง เขาหัวเราะชอบใจ ถลกเสื้อยืดสีขาวอย่างไม่เกรงใจ ไม่ขอความอนุญาตจากคุณแม่ที่ทำสะดีดสะดิ้งใส่ ตาคมเพ่งมองท้องกลม ๆ กำลังขยับเขยื้อน เจ้าตัวน้อยกำลังถีบแขนขาอยู่ข้างในอย่างโมโห“โอ้โห... เป็นนักฟุตบอลแน่”“โอเวอร์ย่ะ อาจจะเป็นนักร้องก็ได้นะ”“งี้ต้องลองพิสูจน์ดู ไม่ได้ละ ๆ”ตะวันคงจะต้องหาเรื่องมีปฏิสัมพันธ์กับลูกน้อยจนได้ มือปัดป่ายเข้าไปจับหมับเข้ากลางเต้าเต่งตึง สบดวงตาคู่สวยด้วยแววตาที่ประกาศเจตนารมณ์ชัดเจนด้วยความที่เธอจะเป็นคุณแม่เต็มตัวในอีกไม่ช้า หน้าอกขยายใหญ่ขึ้น ฐานลานนมสีชมพูหวานก็กว้างขึ้น ผิวขาวนวลเปล่งปลั่ง เธอดูมีน้ำมีนวล ปลุกเร้าอารมณ์ชายหนุ่มที่ปรารถนาต้องการสานสัมพันธ์กับคุณแม่น่าเสียดาย...ความหวังเล็ก ๆ พลันถูกพังทลาย ฉับพลันที่มือเล็กคว้าข้อมือซุกซนเข้าหมับ ทั้งน้ำเสียงและสายตาดุดันปราม“ไม่เอาแล้วนะ เราจะนอน” ----------------------------------“ตะวันแกล้งหนูค่ะแม่” อ้าปากฟ้องทันทีที่คุณแม่มนมาถึงบ้าน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29มิตรรักลวงใจ X เรือนใจนายอคิน ตอนที่ 14
เกือบชั่วโมงกว่าที่เธอและลูกน้อยในคระภ์จะมาถึงบ้าน เมื่อรถยนต์ห้าประตูที่จอดสนิท ร่างบางในเดรสคลุมท้องลายดอกไม้สวยก้าวลงเหยียบพื้นปูน ขณะมองขวับตามเจ้าของเสียงซึ่งลงจากรถมอเตอร์ไซค์รับจ้างมา“หม่อนจ๋า... ใบหม่อนจ๋า!” เสียงเรียกของสามีดังมาตั้งแต่หน้าปากซอย ใบหม่อนแทนที่จะสนใจสามี หันขวับมองลุงเขมหัวเราะชอบใจแล้วคุณลุงก็เงียบไป เมื่อคุณแม่หน้าแดงด้วยความอับอาย หันไปเอาเรื่องคุณพ่อ“เสียงดังทำไมเล่าไอ้ตะวัน บ้าหรือไง ตะโกนให้เขาได้ยินกันไปสามบ้านแปดบ้าน”นั่นแหละที่คนขี้แกล้งต้องการ! ตะวันทำเพิกเฉยเธอ ฉีกยิ้มแฉ่งถาม“วันนี้ไปดินเนอร์กันนะ”“เราง่วง...”“งั้นคุณพ่อตะวันจะอุ้มไปนอนนะครับ”“ว๊าย!” ส่งเสียงร้องวี้ดว้าย เมื่อสองขาลอยโหวงจากพื้น เจ้าของร่างสูงในเชิ้ตหล่อเหลาสีดำสนิทอุ้มเธอเข้าบ้านไม่บอกกล่าว แถมเดินตัวปลิวเหมือนคนในอ้อมแขนไม่มีน้ำหนัก“แม่หม่อนตัวเบาจะแย่ หมอยังบ่นเรื่องน้ำหนักเลยรู้ไหม นี่... แล้วเลิกเอาคิ้วผูกกันนะครับ ไม่ดีกับลูก”“หนักตั้งห้าสิบเจ็ดใครบอกเบา”“ขึ้นมาแค่สิบกว่ากิโล มันควรจะต้องขึ้นเยอะกว่านี้ แต่ไม่เป็นไรนะ ไม่ต้องคิดมาก เดี๋ยวคุณพ่อจะช่วยคุณแม่เอง” สิ้นคำ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29มิตรรักลวงใจ X เรือนใจนายอคิน ตอนที่ 15
ครั้งแรก ตอนเช้าครั้งที่สอง ตอนเย็นหรือตอนค่ำๆไม่ลืมตอนหลังรับประทานอาหาร“ปกติดีไหมนะ?” เสียงหวานถามหน้านิ่วคิ้วขมวด ขณะนั่งนิ่ง ๆ บนโซฟากลางห้องรับแขกกว้าง ใบหม่อนเพิ่งยื่นใบลาหยุดงาน และก็คงไม่ใช่ปัญหาในเมื่อเธอเป็นช่างภาพอิสระประจำ ไม่ได้มีงานให้เธอทำมากมายนักร่างสูงในเชิ้ตหล่อเหลานั่งลงข้างกัน ขมวดคิ้วนิ่วหน้าตามคุณแม่ “ปกติอยู่ครับ ขยับแขนขาบิดตัว คุณพ่อตรวจสอบแล้ว”“ตรวจสอบละเอียดเลยสิ แต่ว่าอาทิตย์นี้คงไม่ได้ตรวจละนะ ใกล้คลอดแล้ว งดได้แล้วย่ะ...”คนได้ยินยิ้มรับอย่างเต็มใจ เมื่อมีทางเลือกเสียเมื่อไร เขาก้มหน้ามองท้องกลมป่องของคุณแม่ โน้มตัวลงแนบหูไว้กับเสื้อยืดตัวใหญ่ขยุกขยิกได้สำหรับการนับลูกดิ้นตามคำแนะนำคุณหมอ เป็นเรื่องที่ต้องทำทุกวัน คุณพ่อหรือคุณแม่อาจจดบันทึกเอาไว้ในตารางในสมุดสีชมพู ซึ่งบันทึกสุขภาพแม่และเด็กตั้งแต่ยังตั้งครรภ์ยันคลอดบุตร เพื่อตรวจทานดูว่าเจ้าตัวเล็กขยับตัวดีหรือไม่ หากเงียบไปเมื่อไรหมายถึงสัญญาณอันตรายตะวันช่วยทำหน้าที่นี้ให้เป็นอย่างดี ไม่รวมเรื่องที่เขาคอยก่อกวนคุณแม่เป็นประจำ เจ้าตัวเล็กก็คอยถีบแขนถีบขาเมื่อรับรู้ได้ถึงความรู้สึกของคุณแม่“แม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29
บทล่าสุด
มิตรรักลวงใจ X เรือนใจนายอคิน ตอนที่ 24 :
ถึงแม้ว่าเธอยอมมอบหัวใจให้เขาแล้วก็ตาม ไม่มีวันไหน ที่เขาจะรักเธอน้อยลงสักวันเรือนไทยยกสูงด้านในเป็นเวลาของผู้หลักผู้ใหญ่จับกลุ่มพูดคุยกัน บ่าวสาวขอตัวออกมายืนสูดอากาศด้านนอก หญิงสาวยังอยู่ในอ้อมแขนของผู้ชายตัวโต อุ้มประคองเธอออกมาวางลงบนพื้นหญ้าด้านหน้าอย่างระวัง ถอดรองเท้าส้นเตี้ยให้ใส่เป็นรองเท้าแตะแทน ยังกำชับบอกว่าจะไม่ดีต่อลูกน้อยไม่ควรยืนนาน ๆสักพักหนึ่งเขามองเข้าไปในบ้าน แผ่นป้ายติดดอกไม้น่ารักด้านบน “ผมเคยมองป้ายแต่งงานของพวกเขา จินตนาการอยู่ว่าอาจเป็นชื่อของเรา”“เห็นค่ะ... ตาเยิ้มเชียว แหม่มเลยยอมไปกินหูฉลามด้วยไง แหม่มไม่ไปอาฟเตอร์ปาร์ตี้ ท่าทางน่าสนุกจะตาย”“แล้วหูฉลามอร่อยไหม?”“คนพาไปอร่อยกว่า...”“อ้อ ยังไงก็ขอบคุณที่รับรักคุณอคินนะครับ... ครูแหม่ม” เขายิ้ม มือโอบเอวบางเข้าแนบชิดสะโพก ก้มหน้าลงมองชุดไทยสีขาวคาดสไบทอง เครื่องประดับสะท้อนแสงอาทิตย์ยามสาย ใต้ต้นไม้สูงใหญ่ใบหน้าหวานงามแต่งแต้มเครื่องสำอางเบาบาง ทว่าริมฝีปากสีแดงสดเข้ากับชุดสวย เธอระบายยิ้มอ่อน“แหม่มชอบคุณก่อน คอยเฝ้าไปถามหาหนังสือประหลาด ๆ ก็แค่ข้ออ้างของแหม่ม แหม่มจะเอาหนังสือภาษามือสำหรับเด็กไปทำอะไร
มิตรรักลวงใจ X เรือนใจนายอคิน ตอนที่ 23 :
ใบหน้างามระรื่นอารมณ์ดี แค่เจอโทรศัพท์เครื่องเดียว หญิงสาวรีบเปิดตู้เสื้อผ้า สวมเดรสลายดอกไม้มีสม็อคเอวน่ารัก ออกจากห้องไปซื้อของเข้าบ้านมาใส่ตู้เย็นเอาไว้ เผื่อแฟนหนุ่มกลับบ้านมา จะได้มีขนมปังมีข้าวรองท้องเสียหน่อย“น่าหมั่นไส้ ตัวลืมเรื่องของเราแล้วสิ เราสนิทกันขนาดไหน” บ่นพลางอมลมไว้ในแก้มป่อง คนถือถุงพะรุงพะรังเดินตามหญิงสาวที่นำหน้าเข้าลิฟต์ไป ปลายนิ้วเรียวกดเลข 15 ก่อนจะหันไปบอกกับพี่ชายซึ่งอยู่กันตามลำพัง“คนเราต้องโตไหม มิกกี้... ไม่เอานะ ไม่คิดมาก”เธอยอมเป็นฝ่ายง้อพี่ชายฝาแฝดก่อนวันนี้ ส่งยิ้มหวานให้ มือข้างหนึ่งเลื่อนไปกุมมือหนา ชายหนุ่มไม่ถนัดมือที่จะกุมน้องสาวก็ย้ายของไปถือไว้อีกข้างทั้งหมด เพื่อสอดประสานปลายนิ้วเข้าด้วยกันเหมือนอย่างเคย“เค้ายังรักตัวเหมือนเดิมนะ ตัวเป็นทั้งเพื่อน ทั้งพี่ เป็นคนที่เกิดมาด้วยกัน เค้าจะเป็นแม่คนแล้วนะ ตัวต้องดีใจสิถึงจะถูก”“I love you too Anika...”แววตาซึ่งเต็มไปด้วยความโหยหาอาทรสบประสานกัน สองพี่น้องได้ปรับความเข้าใจ บีบมือกันและกันแน่น ประตูลิฟต์เปิดอ้าออกกว้าง พร้อมความรู้สึกใหม่ ๆ ซึ่งยังคงเหมือนเดิม และแตกต่างไปในขณะเดียว----------
มิตรรักลวงใจ X เรือนใจนายอคิน ตอนที่ 22 :
ว่าที่คุณพ่ออ่อนโยนกว่าที่เธอคิด เขาลิ้มชิมเรือนร่างอย่างนิ่มนวลกระทั่งเต้าตึงซึ่งขยายใหญ่กว่าเดิม แทรกกายเข้าหาเธออย่างเร่าร้อนทว่าโอนอ่อนตาม บนโต๊ะกินข้าวก็ใช่ว่าจะไม่เคย ไม้สีดำแข็งแรงทนทานสมราคาคุยของเซลล์ขายเฟอร์นิเจอร์ หลังจากที่เจ้าของห้องเพิ่งถอยมาใหม่ เพราะตัวเก่ามันหัก!ผู้ชายตัวโตใช้ความระมัดระวังเป็นอย่างมาก อย่างไม่น่าเชื่อเลยว่า...พ่อหนุ่มเอวดุจะกลายเป็นพ่อหนุ่มเอวหวาน สองขาเรียวที่โอบรัดรอบเอวสอบ ขยับเบา ๆ หมุนวนเป็นวงกลมแต่ทำให้เธอรู้สึกถึงความล้ำลึกอัณณิกาก็คงไม่ไหว ร่างกายส่ายเร่า ส่งเสียงครวญครางปานขาดใจ เพราะติดใจสามีคนใหม่คนเดิม“คุณอคิน อ๊าาย!” เสียงหวานหวีดร้อง สะโพกงามกระตุกเกร็งเมื่อเดินทางมาสุดทางฝัน เธอหายใจหอบโยนทว่าตะโบมจูบริมฝีปากหนาหยักได้รูปช่องทางรัดร้อนกระตุกเป็นจังหวะ เร็วแรง ทำให้เรือนกายกำยำรุ่มร้อนราคะกัดกรามแน่นเป็นสันนูนอคินฟุบหน้าลงบนไหล่มน ฝังกายแกร่งครั้งสุดท้ายเพื่อปลดปล่อย ราวกับว่าเขาพร้อมละทิ้งทุกสิ่งอย่าง แม้ทำได้เพียงตัวสั่นเป็นลูกนกตกรังในอ้อมแขนเล็ก ๆ ส่งเสียงคำรามราวสัตว์ป่าออกมา ทันทีที่การบีดรัดคลายตัวลง สองขาเรียวไขว้กันเหนือแ
มิตรรักลวงใจ X เรือนใจนายอคิน ตอนที่ 21 :
ภาพขาวดำซึ่งเจ้าตัวที่ขยับไปมา ถีบแขนถีบขาวุ่นวายกับร่างกายตัวเองซึ่งยังไม่สมบูรณ์ดี เลขด้านบนสุดของจอ 12w6d ประมาณสิบสองสัปดาห์หกวันสาววัยห้าสิบกว่าตะลึงงัน ประคองจับแท็บเล็ตด้วยมือทั้งสองข้าง หรี่ตามองดูให้ชัด ถึงแม้ว่าจอสี่เหลี่ยมขนาดสิบนิ้วกว่า ใหญ่พอที่จะมองภาพได้อย่างชัดเจนคุณแม่ป้อมดูวิดีโอสั้น ๆ เรียงกันหลายตอนจบแล้วกลับหันมาจ้องลูกชายตาเขม็ง“ไม่ดีใจเหรอ?” ถามหน้าเหลอหลา ด้วยสายตาที่ดุดันก้าวร้าวของหญิงตรงหน้า ไม่ได้ตั้งตัวก็โดนฝ่ามือพิฆาตเข้าบนต้นแขนเป็นล่ำสันเพราะว่าใกล้มือที่สุด ถึงลูกชายจะมีมัดกล้ามแข็งแรง คุณแม่ก็ไม่คณนามือจนเจ้าตัวต้องร้อง“โอ๊ยแม่! ตีผมทำไมอะ ผมตั้งใจมากเลยนะ เห็นแม่บ่นว่าอยากได้หลาน เมื่อไรลูกชายจะมีเมีย ผมตั้งใจกินแต่ของดี ๆ ขยันทำการบ้านมากเลยนะแม่”“หลานก็ส่วนหลาน แต่แก... มันน่านักนะ!” เสียงตะคอกว่าก่อนจะลดเสียงลงเพราะกลัวใครมาได้ยินเข้า หญิงสาวรีบเข้ามากอดแขน“คุณแม่คะ... หนูลืมกินยาเองค่ะ อย่าตีพี่เขาเลย”“ตกลง... ลืมหรอ?”หญิงสาวส่ายหน้า ขยิบตาส่งสัญญาณให้เขาบอกว่าให้รับคำแก้ตัวของเธอหน่อย จะได้ไม่ถูกคุณแม่ตีจนแขนแดงไปหมด ชายหนุ่มไม่ได้สนใจเพ
มิตรรักลวงใจ X เรือนใจนายอคิน ตอนที่ 20 :
‘เอ๊ย! มิสแว่น ๆ’‘ลุกเร็วมึง!’‘ยังไม่เลิกเรียนมานั่งร้านกาแฟได้ไง!’เสียงหวานใสของครูสาวผมฟู แว่นหน้าเตอะ ดังก้องเข้ามาในหัว ขนาดว่าเธอตะโกนอย่างดุดันที่สุดแล้วกลับไร้ซึ่งความน่ากลัว จะว่าดุก็ยังไม่ได้เลยเด็กหนุ่มวิ่งหนีคุณครูสาว ตะโกนเรียกมิสแว่น ๆ อะไร ๆ ทำไม ๆ แก๊งเด็กแสบที่ถึงจะสวมกางเกงน้ำเงินแต่หน้าตาเอาเรื่องเอาราว เกินกว่าครูตัวเล็กนิดเดียวจะรับมือไหว คุณครูยังทำกาแฟหกใส่เสื้อหนุ่มในร้านกาแฟ ล้มหน้าคะมำ!อัณณิกาสารภาพความในใจว่าเธอซาบซึ้งใจเป็นอย่างมากเมื่อได้รับน้ำใจจากเขา ไม่ใช่เพียงผ้าเช็ดหน้าผืนเล็ก ๆ ในวันที่ไม่ได้ดูแลตัวเองจนดูสวยเท่านี้วันนั้นอคินไม่ถือโทษโกรธเธอเรื่องกาแฟ จับตัวเด็กแสบได้ สั่งสอนแทนคุณครู แต่ละคนเงยหน้ากันแทบไม่ขึ้น‘ไม่เป็นไรนะครับ ครู...’เขาพูดเท่านั้น คุณครูไม่ได้บอกชื่อเสียงเรียงนามกับเขาเลย ทำให้จำครูแหม่มไม่ได้อคินไม่คิดว่าเธอยังคงเก็บของเล็กน้อยเอาไว้ ตัวเขาเองก็ไม่คิดอะไรจนพบเธออีกครั้งหนึ่ง มายืมหนังสือ มาคืนหนังสือ เขาเห็นหน้าเธอบ่อยขึ้น มาก ๆ เข้าก็เริ่มหลงใหลในความน่ารักอ่อนหวานของหญิงสาวตรงหน้า“แหม่ม... ดีใจจังค่ะ ขอบคุณที่ดูแลแหม่ม
มิตรรักลวงใจ X เรือนใจนายอคิน ตอนที่ 19 :
งอนกันไปงอนกันมา วันต่อมาก็หายโกรธ ความสัมพันธ์ของเธอและเขาไม่ซับซ้อน สามารถนั่งพูดจากันอย่างตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อมเมื่อกลับบ้านด้วยกัน เขาพูดกับเธอเรื่องพี่ชายว่าเขาไม่ชอบ เธอก็จะพยายามวางตัวให้ดีกว่านี้เย็นนี้เธอมารอพบเขาหน้าห้องสมุด ใต้ร่มไม้ใหญ่บนม้านั่งหินตัวเดิม สวมเดรสสีขาวสะอาด เข้ารูปสมส่วน แต่งหน้าบาง ๆ เข้ากับลิปสติกสีชมพู“รอนานไหม?” เป็นคำถามแรกของคนที่ถือน้ำหวานชื่นใจติดมือมาพร้อมกับกระเป๋าหนัง มือส่งให้หญิงสาวที่ดูมีน้ำมีนวลขึ้นเล็กน้อย เธอรับแก้วน้ำไปดื่ม แก้วพลาสติกใสมีหลอดมองดูเหมือนจะเป็นน้ำหวานทั่วไป“น้ำนมข้าวโพดหรือคะ?”“ครับ ซื้อมาตอนพักกลางวัน บำรุงแฟนหน่อย”คนได้ยินหยิบหลอดเข้าปากชิมน้ำอร่อยไปหนึ่งคำ รสชาติไม่หวานมาก ขณะร่างสูงในเชิ้ตหล่อเหลาสีกรมท่านั่งลงข้างเธอ ตั้งใจจะนั่งคุยกับแฟนสักหน่อย“ช่วงนี้เลิกงานเร็วหรือครับ?”“ค่ะ เดือนนี้งานไม่ยุ่ง แต่ว่าเดือนหน้าเลิกช้าแล้วนะ”“ไม่เป็นไร ผมจะไปรอแหม่ม... เหมือนเดิม” ปลายเสียงย้ำชัด กระทั่งแววตาเอ็นดูเห็นเธอดื่มน้ำจนหมดแก้วอย่างเอร็ดอร่อย ไม่ลืมถามถึงมาสเซอร์หนุ่ม “เย็นนี้มาสเซอร์มิกจะมาชวนดูหนังอีกหรือเปล่า?”“ไ
มิตรรักลวงใจ X เรือนใจนายอคิน ตอนที่ 18 :
นาฬิกา กระเป๋า รองเท้า ของป๋าสายเปย์ เหมือนเกทับเดรสลายดอกไม้ตัวสวยที่ตากอยู่บนราวตากผ้าริมระเบียง กลิ่นหอมของน้ำยาปรับผ้านุ่มเป็นฝีมือของพ่อบ้าน ซักตากเสื้อผ้าให้ในระหว่างเธอออกไปทำงาน แต่เป็นวันหยุดของเขาอัณณิกาสังเกตว่าเสื้อผ้าตัวไหนที่พี่ชายฝาแฝดซื้อให้มักหลบอยู่ในซอกมุม ถึงเก็บเข้าตู้เสื้อผ้าพับวางอย่างเรียบร้อย ก็พับซ่อนเอาไว้ แขวนไว้ด้านในสุดเหมือนจงใจให้เธอไม่หยิบมันขึ้นมาสวมเธอไม่ได้ต่อว่าผู้ชายขี้หวงทั้งที่รู้ว่าเขาน่ะคิดอะไร เพราะเวลาที่มีสาว ๆ มาเจ๊าะแจ๊ะบรรณารักษ์หนุ่มฮ็อตเนิร์ด โดยเฉพาะนักศึกษาฝึกงาน เธอแอบหวงเขาอยู่เหมือนกันวันนี้เธอเลิกงานไวสักหน่อย เดินเลาะริมทางเท้าไปถึงแล้วก็นั่งรอบริเวณม้าหิน ใกล้กับลานจอดรถยนต์ มองเห็นประตูกระจกอัตโนมัติเปิดอ้ากว้าง และปิดลงพร้อมแอร์เย็นฉ่ำจากด้านใน ร่างสูงในเชิ้ตหล่อเหลาลายทางเดินออกมาพบเธอด้วยสีหน้าคร่ำเครียด“ผมเลิกช้านิดนึงนะครับ หนังสือชำรุด... หลายเล่ม”“ไม่เป็นไร ๆ แหม่มรอได้ คุณอคินทำงานก่อนเลย” เธอโบกมือไปมาบอกให้เขาไปทำงาน ชายหนุ่มคะยั้นคะยอเธอให้เข้าไปนั่งข้างใน อัณณิการู้สึกไม่ค่อยสบายตัวนัก เธอจำเป็นต้องปฏิเสธชายที
มิตรรักลวงใจ X เรือนใจนายอคิน ตอนที่ 17 :
รอยยิ้มพริ้มพรายบนวงหน้าหล่อเหลายามก้มลงมองริมฝีปากงาม พูดจาเจื้อยแจ้วเป็นนกแก้ว ทั้งเอ็นดูหลงใหลเมื่อใดที่อัณณิกาตั้งคำถามกับเขาจะตอบเธอมากขึ้น ทั้งที่ไม่ใช่คนพูดเยอะ พักหลังมานี้เขาสามารถพูดจาแลกเปลี่ยนความคิดเห็น เป็นไปในทิศทางเดียวกันกับเธอ“เราสองคน... อาจเป็นเรื่องสั้นสักเล่ม อาจมีตอนจบที่ไม่ดี ก็ได้นะคะ”“ต้องดีสิ ทำไมจะไม่ดีล่ะ ผมกับแหม่มชอบอะไรเหมือนกัน แล้ว... เราชอบหนังสือเหมือนกัน ผมชอบอ่านนิยายเหมือนแหม่มเลยนะ”หนังสือเล่มบางในมือของอัณณิกาไม่ใช่เรื่องราวที่ดีนัก หญิงสาวหยิบผิดเล่มมาจากห้องสมุดของเขา เธออ่านมันแล้วมีสีหน้าเศร้าหมองเพราะตอนจบที่ไม่สมหวังของตัวละคร“แล้วแหม่มจะทำยังไงดี...” คิดเองเออเอง ตอบเอง! “ไม่รู้เหมือนกัน เป็นเรื่องอนาคต”ร่างบางในเดรสกระโปรงน่ารักนั่งลงในมุมหนึ่งของห้องสมุดในบ้านหลังใหญ่ เธอเอาหลังพิงกำแพงอย่างท้อแท้ ได้รับการปลอบใจจากแฟนหนุ่ม ที่เฝ้าติดตามเธอไม่ห่าง“นั่นสิ เป็นเรื่องอนาคต แล้วจะไปคิดเยอะแยะทำไม” ปลอบประโลมด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ชายหนุ่มนั่งลงข้าง ๆ เธอ ระหว่างชั้นหนังสือสูงจรดเพดาน มองหาหนังสือเล่มใหม่ หวังว่าอีกคนจะอารมณ์ดีขึ้น“มีเ
มิตรรักลวงใจ X เรือนใจนายอคิน ตอนที่ 16 :
Maiken หรือ Mike หวงน้องสาวยังกับอะไรดี ถึงวันนี้จะแต่งงานไปแล้ว นั่นเป็นสาเหตุให้หลายคนคิดด้วยว่าเรื่องที่พูดทั้งหมดคงมั่นใจไม่ได้ว่าเป็นเรื่องจริง อาจไม่จริงเลยก็ได้“ตัวยังไม่รู้จักผู้ชายดีพอ ไม่มีใครหวังดีกับเรานอกจากมิกกี้ เค้าบอกตลอดไม่ให้ไว้ใจหนุ่ม ๆ จะมีดีสักกี่คน”“โธ่... มาสเซอร์มิก เค้าโตแล้วปะ” เธอโวยวายพี่ชาย ขีดเส้นสัมพันธ์ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ปีมานี้ด้วยการเรียกเขาว่า ‘มาสเซอร์มิก’ เป็นความหมายนัย ๆ ว่าต่างคนต่างมีหน้าที่การงานแล้ว ควรมีอิสรภาพของตนเอง“มาสเซอร์มิก ขอเถอะ ๆ นะ”“พูดไม่รู้เรื่องนะ”“ตัวอะพูดไม่รู้เรื่อง”“ไปเหอะ ไปคุยกันสองคนดีกว่า” คนประท้วงรวบช้อนกินข้าวทั้งที่ยังไม่ได้กินเลยสักคำ คว้าข้อมือน้องสาวที่นั่งอยู่ข้าง ๆ “วันนี้อยู่นอนคุยกัน... เค้าไปเที่ยวมา มีเรื่องเล่าให้ฟังตั้งเยอะแยะ”“ได้ไงเล่า ตัวไปนอนกับเมียตัวดิ”“ไม่”พี่ชายฝาแฝดยังคงดื้อรั้นหัวชนฝา แต่ไม่ทันจะได้พาน้องสาวไปจากห้องรับประทานอาหาร คุณพ่อคุณแม่เรียกให้รอผู้ใหญ่มาครบก่อนเขาก็ต้องอยู่ บอกด้วยว่าภรรยาของเขาจะมารับประทานอาหารค่ำด้วย และรอกลับบ้านด้วยกัน---------------------------------
