ตอนที่ 12

บรรยากาศในบ้านเริ่มอึมครึมเพราะคุณพ่อตะวันโกรธขึ้นมาน้อย ๆ เมนี่คิดขึ้นได้เรื่องหนึ่งทำโวยวาย

“เอ๊ย มันสนมึงนะ กูเห็นมันมองมึงตลอด แต่ว่ามึงไม่เห็นเองไงยัยใบหม่อน”

“รู้ตัวอีกทีไงล่ะ ป่องแล้วนะ ฮ่า ๆ”

“เฮอะ!” แล้วคนทำเสียงดังก็ลุกขึ้นเดินปึงปังไปช่วยเพื่อนหนุ่มจัดการเตาปิ้งย่างให้เรียบร้อย เดินกลับมาสะบัดหน้างอนใส่ภรรยาที่ทำเป็นไม่สนใจเขา

กลายเป็นว่าต่างฝ่ายต่างงอนแต่ไม่มีใครเป็นฝ่ายง้อ จนกระทั่งคนในบ้านเมาแอ๋ หลับสนิทบนโซฟาหัวไปทางเท้าไปทาง สองสามีภรรยาจึงกลับมาพูดคุยกัน ใบหม่อนยกจานไปไว้ในอ่างล้างจานแล้วบอกลาสามี

“ไปนอนก่อนนะ”

“ไปด้วย!”

ตะวันไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดมือ รีบวิ่งตามขึ้นบันไดบ้านไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งกองจานไว้อย่างนั้น ด้วยรู้ดีว่าเพื่อนในบ้านสร่างเมาแล้วคงจะมาล้างกัน ซึ่งใบหม่อนก็ไม่ยื้อให้ล้างมันเดี๋ยวนี้ ตอนนี้ ทั้งที่เธอเป็นคนรักสะอาด

เมื่อคนข้างหน้าหยุดปลายเท้าลงหน้าประตูไม้ สลักลายดอกไม้สวยงามกลางบานประตู หน้าห้องนอนห้องใหญ่ สองสายตาสบประสานกัน คนหนึ่งต้องการปรับความเข้าใจ

“เมีย... ทำไมเมียทำแบบนี้อะ”

“บอกไปแล้ว แกลืมเองหรือเปล่า”

“โธ่... เมียจ๋า คุณพ่อตะวันไม่ได้ตั้งใจลื