EP.8 ไม่เคย NC
ตอนนี้รถของคิรันกำลังจอดอยู่หน้าซอยเข้าบ้านของเด็กสาวแล้ว เนื่องจากธิดาไม่อยากตอบคำถามของมารดาว่าใครมาส่ง เธอจึงให้เขาส่งแค่หน้าซอย “ขอบคุณที่มาส่งนะคะ” เด็กสาวกล่าวขอบคุณคิรันที่นั่งอยู่ฝั่งคนขับและเธอนั่งอยู่ฝั่งข้างคนขับ “อืม เอาเบอร์มา ฉันจะโทรหา” “ค่ะ~” เด็กสาวรับโทรศัพท์ของคิรันมาพิมพ์เบอร์และไลน์ของตัวเองให้กับเขา ก่อนจะยื่นโทรศัพท์คืนเจ้าของไป “หนูไปก่อนนะคะ” “เดี๋ยว” “อืออ~” ทันทีที่เด็กสาวหันหน้ากลับมาหาคิรัน เธอก็ถูกคิรันประกบจูบเข้าที่ริมฝีปากทันที “อึก! คนฉวยโอกาส!” “มัดจำ ก่อนเริ่มจีบ” “จีบ? จะจีบหนูเหรอ!” “ถ้าไม่จีบ จะให้ข้ามไปคบเลยหรือไง” “เอ่อ~ นะ..หนูไปก่อนดีกว่า” คำพูดของคิรันทำเอาเด็กสาวกระอักกระอ่วนจนต้องรีบขอตัวลงจากรถ “ไปนะคะ” “อืม” คิรันพยักหน้าให้กับเด็กสาวก่อนที่เธอจะรีบเดินตรงไปที่บ้านและเดินหายเข้าไปในตัวบ้าน หลังจากนั้นมาเฟียหนุ่มจึงขับรถออกไปทันที โกดังส่งของ ตอนนี้มาเฟียหนุ่มได้เดินทางมาถึงโกดังส่งของแล้ว เนื่องจากวันนี้เขามีนัดส่งของกับลูกค้ารายใหญ่โดยมีพี่ชายของตัวเองเป็นหุ้นส่วนใหญ่ “มาช้าจังวะ ไม่มาเช็กของตัวเองหรือไง” คาเลนส์ยิงคำถามทันทีที่เห็นคิรันเดินเข้ามาในโกดัง “เสือกกับกูจัง” เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งก่อนจะเดินไปที่ห้องเช็กของ “สองพี่น้องแม่งด่ากูคำเดียวกันเป๊ะ!” “สมน้ำหน้ามึง ชอบไปเสือกชีวิตมัน” วิลเลียมพูดพลางลุกขึ้นและเดินออกไปสูบบุหรี่ด้านนอกแทน ทำเอาคาเลนส์ได้แต่มองเพื่อนๆด้วยสายตางุนงงว่าตัวเองทำอะไรผิดนักหนา เวลาล่วงเลยผ่านไปถึงช่วง4ทุ่ม ตอนนี้พวกเขาได้แลกเปลี่ยนสินค้ากับลูกค้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทว่ายังคงนั่งดื่มกันอยู่ในห้องรับรองแขกอยู่เช่นเดิม “ช่วงนี้ยังรับงานผ่าตัดอยู่เปล่าไอ้รัน” วิลเลียมเอ่ยถามขึ้น “อืม” คิรันตอบเพื่อนสนิทกับไปเพียงพยางค์เดียวเพราะตอนนี้เขากำลังเอาแต่จ้องมองไปที่โทรศัพท์ “ทำอะไรวะ ไม่สนใจเพื่อน” “รำคาญ!” เขาสบถด่าคาเลนส์อย่างไม่สนใจ ก่อนจะลุกขึ้นและเดินออกไปด้านนอกเพื่อสูบบุหรี่ เมื่อคิรันเดินออกมานอกห้องแล้ว เขาจึงกดไปที่เบอร์โทรของเด็กสาวที่เขาไปส่งวันนี้ เพียงไม่นานเธอก็รับสายของเขา “ฮะโหลค่ะ~” “ทำอะไร” “พึ่งอาบน้ำเสร็จค่ะ กำลังจะนอน พี่ล่ะทำอะไรอยู่” “พึ่งทำงานเสร็จ” “หืม ทำงานตอน4ทุ่มเนี่ยนะคะ” “อืม” “งานอะไรคะ” “มาหาฉันพรุ่งนี้ แล้วฉันจะบอก” “จะให้หนูโดดงานเหรอ!” “ทำงาน?” “ฝึกงานค่ะ ที่บริษัทของพ่อพี่” “ลา พรุ่งนี้ฉันจะไปรับตอน7โมงหน้าปากซอย” “เดี๋ยวหนูฝึกงานไม่ผ่านนะ!” “ลาวันเดียว ให้บีน่าลาให้บอกว่าไม่สบาย” “เรื่องที่จะคุยกัน ถึงกับต้องลาเลยเหรอ” “เธอต้องรู้เกี่ยวกับฉันอีกเยอะธิดา” “เอางั้นก็ได้ค่ะ~” เด็กสาวปลายสายนิ่งไปชั่วครู่ก่อนจะตอบตกลงกลับมา “อืม พรุ่งฉันจะไปรับ นอนได้แล้ว” “พี่จะกลับบ้านตอนไหนคะ” “สักพัก” “ดื่มเหรอคะ” “นิดหน่อย เดี๋ยวกลับแล้ว” “ค่ะ อย่าดื่มเยอะนะคะ” “อืม นอนได้แล้ว” “ค่ะ ฝันดีนะคะ” “ฝันดี” ตู๊ดดดดๆ เมื่อคิรันพูดจบเขาจึงวางสายของธิดาไปทันที ก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ Prat ธิดา วันใหม่ เช้านี้เด็กสาวมารอคิรันตามที่เขาได้นัดกับเธอไว้ และได้ฝากให้บีน่าลางานให้เรียบร้อยแล้ว ซึ่งบีน่าก็ตกลงที่จะลาให้และไม่ได้ถามอะไรเธอมากมาย บนรถ “เราจะไปไหนกันคะ” “สนามแข่ง” “สนามแข่งรถของพี่ใช่ไหมคะ” “อืม รู้ได้ไง” “บีน่าเคยเล่าให้ฟังค่ะ” “หวังว่าบีน่าคงจะไม่เล่าถึงฉันเสียๆหายๆนะ” “มีแต่พี่คิริวค่ะ ที่บีน่าบ่นถึงเรื่องไม่ดีให้ฟัง” “หึ ก็สมควรด่ามันอยู่แล้ว” ตลอดทางไปสนามแข่งทั้งสองพูดคุยกันตลอดราวกับคนไม่เคยได้คุยกัน จนกระทั่งรถของคิรันเข้ามาจอดในลานจอดรถ “ว้าว~ สนามใหญ่มากค่ะ” “ไปดูข้างบนชัดกว่า” “ค่ะ~” เด็กสาวเดินตามคิรันไปติดๆ โดยที่หันไปมองรอบๆตลอดทางเดินจนกระทั่งขึ้นมาถึงชั้นบน ปัง! (เสียงปิดประตู) พรึ่บ! ทันทีที่ประตูปิดลงเด็กสาวก็ถูกคิรันดันให้แผ่นหลังติดกับประตูทันที “ตะ..ตกใจหมดเลย~” “เหตุผลที่เธอไม่ควรชอบฉัน เพราะฉันไม่ใช่คนดี” “…” “ฉันไม่ใช่คนอ่อนโยน หรือใจดีกับใคร” “…” “เธอรู้ใช่ไหมว่าฉันเป็นอะระ..” “มาเฟีย” “กลัวไหม” “ตอนแรกก็กลัวค่ะ แต่พี่บอกว่าจะจีบหนูพี่คงไม่ทำอะไรหนูอยู่แล้วค่ะ~” “หึ มั่นใจจังนะ” “อื้อออ~” สิ้นสุดประโยคของมาเฟียหนุ่มเขาจึงบรรจงจูบไปที่ริมฝีปากของคนตัวเล็กทันที ซึ่งเธอนั้นไม่ได้ขัดขืนอะไร “ฉันอยากครอบครองเธอคนเดียว” เสียงทุ้มบอกเด็กสาวด้วยสายตาที่จริงจัง “อึก! นะ..หนูก็ไม่ได้จะไปชอบใครที่ไหนอยู่แล้วนะ~” “ให้ความมั่นใจกับฉันสิ” “ยะ..ยังไงคะ?” “…” คิรันไม่ตอบคำถามของเด็กสาวแต่ใช้มือของตัวเองเขี่ยไปที่ไรผมที่อยู่ตรงหน้าผากของเธอแทน ความเงียบของเขาทำให้เด็กสาวต้องตัดสินใจเองเอาว่าเธอต้องทำยังไง “หนูกลัว” “กลัวอะไร” “กลัวว่าพี่จะทิ้งหนูไป ถ้าเกิดหนูยอมมีอะไรกับพี่” “แล้วฉันควรจะยืนยันด้วยอะไร” “ไม่รู้ค่ะ~” ทันทีที่ธิดาพูดจบเธอจึงเขย่งเท้าของตัวเองขึ้นเพื่อประกบจูบที่ริมฝีปากของคิรันทันที ซึ่งคิรันนั้นก็จูบตอบเธอแทนกัน ทั้งสองจูบกันอยู่นานสองนานจนในที่สุดเด็กสาวก็ถูกอุ้มขึ้นและพาเข้ามาในห้องนอน เธอถูกวางลงบนเตียงอย่างนุ่มนวลโดยที่คิรันยังจูบเธออยู่ เพียงไม่นานทั้งสองก็อยู่ในสภาพที่เปลือยยเปล่าทั้งคู่ “อึก~ จะจ้องทำไม หนูอายนะ~” คิรันยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนจะใช้ปากของตัวเองสัมผัสไปที่ยอดปทุมถันสีชมพูของร่างบาง ทำเอาเธอสะดุ้งขึ้นเล็กน้อยเมื่อถูกลิ้นสากสัมผัสเข้าที่ของสงวนที่ไม่เคยมีใครได้สัมผัสหรือเห็นมาก่อน จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ คิรันบรรจงจูบตามร่างกายของธิดาอย่างทะนุถนอม ทำให้เธอรู้สึกดีกับการทำแบบนี้ครั้งแรกไม่น้อย ถึงแม้ในใจจะยังกล้าๆกลัวๆก็ตาม “ถ้าเจ็บ บอกฉัน” “จะเจ็บมากไหมคะ” “ก็คงมากอยู่ ถ้าเธอไม่เคย” “มะ..ไม่เคยค่ะ! หนูไม่เคย~” เธอตอบออกมาด้วยพวงแก้มที่แดงก่ำ ทำให้คิรันต้องจูบลงบนหน้าผากของเธอ เพื่อให้เธอรู้สึกดีกับสิ่งที่เขากำลังจะทำมัน “ถ้าเจ็บก็จิกมาที่แขนฉัน” “ค่ะ~” คิรันจัดแจงท่านั่งของตัวเองในท่าที่ขาของเด็กสาวพาดอยู่ที่หน้าขาของเขาทั้งสองข้าง เมื่อธิดาได้สังเกตเห็นแก่นกายของคนตัวตัว ก็ทำเอาเธอนั้นรู้สึกกลัวขึ้นมาทันที “หนูจะเดินได้ไหม~” “หึ รอดู” คิรันรูดแก่นกายของตัวเองขึ้นลงก่อนจะถูไถไปที่ช่องรักของเด็กสาว จนมีน้ำสีใสไหลออกมา เมื่อปากทางเข้าชุ่มฉ่ำจนพอแล้ว คิรันจึงดันส่วนหัวเข้าไปในร่างกายของเด็กสาวทันที “อื้อ! เจ็บ!” เด็กสาวร้องท้วงขึ้นทันทีที่รู้สึกเจ็บ ทำให้คิรันนั้นต้องหยุดการกระทำและกลับมาเล้าโลมเธอแทน “ครั้งนี้จะเจ็บกว่าเดิม ถ้าเธอไม่พร้อม ฉันจะถอย” “พะ..พร้อมค่ะ หนูทนไหว~ หนูอยากให้พี่ครอบครองหนูคนเดียว” ด้วยความที่เด็กสาวนั้นไม่อยากให้คิรันเสียอารมณ์เธอจึงยอมเจ็บมากกว่าทำให้อีกฝ่ายเสียอารมณ์ ปัก! “อื้ออออ! อึก!” แรงกระแทกของคิรันทำให้แก่นกายของเขาเข้าไปได้ครึ่งลำ แต่ความเจ็บทำให้มือเล็กต้องจิกเล็บลงบนแขนแกร่งโดยไม่ได้ตั้งใจ “อ้าส์!” “อึก! เจ็บ เจ็บเหมือนตัวจะแตก~” “ฉันทำเบาที่สุดแล้ว” “ไม่เป็นไรค่ะ~ ทำยังไงก็ได้ให้หนูหายเจ็บที~” “…” คิรันนิ่งเงียบไปสักพักก่อนจะดึงแก่นกายของตัวเองออก ทำให้ร่างบางต้องตวัดแขนรั้งคอแกร่งเอาไว้ “ปะ..ไปไหน~” “หาตัวช่วยให้เธอ” เมื่อคิรันพูดจบเขาจึงลุกไปเปิดเก๊ะหัวเตียงทันที ก่อนจะหยิบถุงซิปขนาดเล็กที่มีเม็ดยาอะไรบางอย่างออกมา “อะไรคะ~” “ตัวช่วย นี่น้ำ” เด็กสาวรับมาอย่างเก้ๆกังๆก่อนจะยอมกินยาเม็ดนั้นและดื่มน้ำตามทันที “ยานอนหลับหรือเปล่าคะ?” “ไม่ใช่” จุ๊บ! ริมฝีปากหนาจุ๊บลงบนหน้าผากของเด็กสาวอีกครั้ง ก่อนจะขึ้นมานั่งข้างๆเธอบนเตียงขนาด6ฟุต ——————————————— ความอ่อนโยนของพี่รันเนี่ยน้าอบอุ่นหัวใจจ😚 อยากมีพี่รันเป็นของตัวเองไหมค๊า😝 กดใจ+คอมเมนท์เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์หน่อยเจ้าค่ะ🫶🏻 ไม่เมนท์งอลเด้ออ 555 สติ๊กเกอร์ก็ยังดีฮ้าบบ🥰🫶🏻EP.9 ของดีประจำตระกลูNC+ เวลาผ่านไป5นาทีหลังจากที่เด็กสาวได้กินยาที่คิรันให้ไปแล้ว ตอนนี้ร่างกายของเธอเริ่มรู้สึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก “อึก~ ยาอะไรคะเมื่อกี้” ร่างบางถามเสียงสั่นเมื่อเธอรู้สึกร้อนรุ่มแปลกๆ“รู้สึกดีขึ้นหรือยัง”“อึก รู้สึกแปลกๆ ร้อนๆด้วยค่ะ~”“หึ งั้นฉันต่อนะ” คิรันกลับมาอยู่ในท่าเดิมอีกครั้งพร้อมกับเตรียมดันแก่นกายที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดเข้าไปในรูรักของเด็กสาวปัก!“อื้ออ~”“อ้าส์!” ครั้งนี้แก่นกายของคิรันเข้าได้จนเกือบสุด แต่ก็ทำให้กลีบเกสรของเด็กสาวมีเลือดไหลซิบออกมาเล็กน้อย“เจ็บอยู่ไหม?”“เจ็บค่ะ~ แต่ทนได้” น้ำเสียงของร่างเล็กเริ่มอ่อนลงก่อนจะใช้แขนเรียวของตัวเองคล้องไปที่คอแกร่งของคิรัน“ขยับแล้วนะ”“ค่ะ~” ตับ! ตับ! ตับ!มาเฟียหนุ่มเริ่มขยับสะโพกของตัวเองจากจังหวะช้าๆเพื่อหวังให้เด็กสาวรู้สึกดีขึ้น ซึ่งมันก็เป็นเช่นนั้นจนเธอเริ่มส่งเสียงครางออกมา “อ๊าส์ๆๆ~ อึกอื้อ~”“อ้าส์! หายเจ็บหรือยัง~”“อึก~ ค่ะ~ มะ..ไม่เจ็บแล้ว อ๊าส์ๆๆ~”ตับ ตับ ตับ ตับ“อึกอื้อๆ อึก อ๊าส์ๆ~” “ซี๊ดด~ ต่อจากนี้ เธอเป็นของฉัน” เสียงทุ้มบอกสาวน้อยใต้ร่างพร้อมกับมองใบหน้าของเธอด้วยความหลงใหล
EP.10 กิ๊กลับๆ NC เนื้อหาต่อจากเดิม “ใส่ทำไม ฉันแค่ให้เธอพักดื่มน้ำก็เท่านั้น” คิรันว่าพลางนั่งลงข้างๆเด็กสาวก่อนจะยื่นแก้วน้ำให้เธอ“…” ประโยคของคิรันทำเอาธิดาถึงกับต้องกระชับผ้าห่มของตัวเองแน่นขึ้น ก่อนจะรับแก้วน้ำที่คิรันยื่นให้มาถือเอาไว้และค่อยๆดื่มมัน “ฉันรออยู่”ฟอดดด~ สันจมูกคมๆของคนตัวโตสัมผัสเข้าที่แก้มนิ่มๆของเด็กสาวข้างๆอย่างอ่อนโยน ก่อนจะดึงแก้วน้ำที่เธอดื่มหมดแล้วกลับมาวางไว้ที่โต๊ะหัวเตียง“พักก่อนไม่ได้เหรอคะ~”“อืมได้ ฉันให้เวลา3นาที จะไปเปิดน้ำรอในห้องน้ำ” “หะ..ห้องน้ำ~ เหรอคะ” คิรันไม่ได้ฟังที่เด็กสาวทวนคำตอบเลยสักนิด เขาดันตัวเองลุกขึ้นและเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที ทำให้เด็กสาวที่นั่งอยู่รู้สึกลังเลเล็กน้อยว่าควรตามเข้าไปดีหรือไม่ ผ่านไปราวเกือบ5นาทีในที่สุดธิดาก็เดินเข้ามาในห้องน้ำ โดยที่เรือนร่างของเธอนั้นมีชุดคลุมคลุมอยู่ เมื่อเธอเข้ามาจึงเห็นว่าคิรันกำลังนอนหลับตาอยู่ในอ่างน้ำอย่างสบายใจ “คงไม่ต้องเข้าไปหาแล้วมั้ง~” เธอบ่นขึ้นพึมพำก่อนจะหันหลังเพื่อจะเดินกลับออกมาจากห้องน้ำ ทว่าเสียงของคิรันกลับดังขึ้นฉุดให้เด็กสาวต้องหยุดนิ่งและหันกลับไปมองเขาอีกครั้ง“จะ
EP.11 คิดถึงกลิ่นเธอ Prat ธิดา หลายวันผ่านไปหลายวันมานี้เด็กสาวยุ่งอยู่แต่กับการฝึกงานทำให้เธอกับคิรันไม่ค่อยได้เจอกัน ซึ่งคิรันเองก็ยุ่งอยู่กับการทำงานของตัวเองเช่นกัน ทั้งสองจึงทำได้แค่โทรหากันในช่วงกลางคืน เช่นเดียวกันกับวันนี้ที่คิรันโทรมาหาแฟนเด็กของตนเอง“ฮะโหลค่ะ~”“ทำอะไรอยู่”“ดูซีรี่ย์ค่ะ ไปงานเลี้ยงเป็นยังไงบ้างคะ” เนื่องจากวันนี้คิรันมีไปงานพรอมกับครอบครัว“เบื่อไอ้ริวกับบีน่า ทะเลาะกันไม่หยุด”“ยังไม่ชินอีกเหรอคะ”“อืม บอกเธอไว้ก่อนเรื่องหนึ่ง”“อะไรเหรอคะ”“พรุ่งนี้อาจจะมีรูปฉันกับบีน่าเต้นรำด้วยกัน”“ทำไมคะ”“บอกไว้ก่อน เดี๋ยวจะหาว่าฉันให้ผู้หญิงคนอื่นแตะเนื้อต้องตัว”“หื้ม แต่นั่นเพื่อนหนูค่ะ หนูไม่คิดอะไรแบบนั้นหรอก”“ถือว่าฉันบอกเธอแล้วนะ”“ค่ะ แล้วจะกลับตอนไหนเหรอคะ”“สักพักจะกลับแล้ว มีไปคุยงานต่อ”“งานกลางคืนอีกแล้วเหรอ”“อืม เสร็จแล้วจะรีบกลับ”“โอเคค่ะ ดูแลตัวเองดีๆนะคะ”“อยากให้เธอดูแลมากกว่า”“หื้ม ไปทำงานเลยค่ะ”“หึ ถึงบ้านแล้วจะโทรหา”“โอเคค่ะ บายค่ะ”“ฝันดี”“ฝันดีค่ะ”ตู๊ดดดๆ เมื่อทั้งสองพูดคุยกันจบเด็กสาวจึงกดวางสายไปทันที“ทำแต่งาน ได้พักผ่อนบ้างไหมเน
EP.12 ก่อนขึ้นห้อง NCPart บีน่า22:00 น.เวลาล่วงเลยผ่านไปจนถึงช่วง4ทุ่ม ตอนนี้ภายในโต๊ะเหลือแค่เพียงธิดาและอัยด้าเท่านั้น เพราะบีน่านั้นถูกคิริวเอาตัวกลับไปเรียบร้อยแล้ว“เดี๋ยวธิมานะด้า~ อย่าไปไหนนะ” เด็กสาวบอกเพื่อนของตัวเองพลางหยิบกระเป๋าและโทรศัพท์ของตัวเองไปด้วย“โอเค๊~ ฉ๊านจะไม่ไปไหนเลย~”เมื่อธิดาได้ยินเช่นนั้นเธอจึงรีบเดินไปที่บันไดและเดินขึ้นไปชั้นสองทันที ก่อนจะเดินเลี้ยวไปทางที่ลับตาผู้คนซึ่งเป็นที่ที่เธอกับคิรันเจอกันครั้งแรกในคลับแห่งนี้“อยู่ไหนของเขา~” เธอบ่นขึ้นพึมพำเมื่อเดินมาถึงแล้วแต่กลับไม่เจอใคร“อยู่นี่”“อื้ออ~” ทันทีที่เด็กสาวหันไปตามเสียงเรียก เธอก็ถูกคิรันประกบจูบเข้าที่ริมฝีปากทันที มือหนาดันร่างเล็กชิดติดกำแพงจนเธอไม่สามารถขยับหนีไปไหนได้“เรียกหนูมามีอะไรหรือเปล่าคะ~” ริมฝีปากสวยได้รูปเอ่ยถามเมื่อคนตัวสูงตรงหน้าละริมฝีปากออก“ใครให้กินเหล้าเยอะขนาดนี้”“กินนิดเดียวเองค่ะ~”“บอกแม่ไว้หรือเปล่าว่าจะไม่กลับบ้าน”“บอกแค่ว่าอาจจะไม่กลับค่ะ”“ฉันให้คนไปบอกเพื่อนผู้ชายของเธอแล้วให้พาเพื่อนผู้หญิงอีกคนกลับบ้านไป”“หินกับอัยด้าเหรอคะ”“อืม”“แล้วหนูล่ะ!”“ฉันให้ค
EP.13 คนของคิรันเช้าวันใหม่ 6:00 น.เช้านี้เด็กสาวตื่นขึ้นมาบนเตียงที่เธอกับคิรันนั้นนอนด้วยกันทั้งคืน ซึ่งเธอตื่นมาในอ้อมกอดของเขาเป็นครั้งแรก“หล่อจัง~” ร่างบางเอ่ยชมแฟนหนุ่มของตัวเองพร้อมกับมองไปที่ใบหน้าที่เกลี้ยงเกลาของเขาคลืดดดด คลืดดดด ในขณะเดียวกันโทรศัพท์ของเธอที่วางอยู่บนหัวเตียงก็ได้สั่นขึ้น ฉุดให้เธอต้องหยิบขึ้นมาดูชื่อเจ้าของปลายสายมีสายเรียกเข้าจาก อัยด้าเพื่อนรัก“อัยด้า!” ธิดาอุทานชื่อของปลายสายออกมาด้วยความตกใจ จนทำให้ชายหนุ่มข้างๆรู้สึกตัวตื่นขึ้น“อื้อ~ เป็นอะไร”“ปะ..เปล่าค่ะ หนูขอรับสายอัยด้าแป๊บนึงนะคะ”“อืม แต่ไม่ต้องลุกไป” คิรันกระชับกอดเด็กสาวให้แน่นขึ้นพร้อมกับหลับตาลงอีกครั้ง ส่วนเด็กสาวนั้นก็ทำได้แค่นอนนิ่งๆและกดรับสายของเพื่อนเธอ“ว่าไงอัยด้า~”“แกอยู่ไหน!”“ยะ..”“แกดูไลน์กลุ่มด่วนเลย!”“โอเคๆ”ตู๊ดดดดๆ ทันทีที่สายตัดไปธิดาจึงรีบกดเข้าดูข้อความไลน์ทันทีและสิ่งที่เธอเห็นนั้นก็คือรูปหลุดของบีน่าเพื่อนสนิทของเธอนั่นเอง“บะ..บีน่า!” เสียงอุทานของเด็กสาวทำให้มาเฟียหนุ่มที่หลับตาอยู่ต้องลืมตาขึ้นอีกครั้งด้วยความตกใจ“มีอะไร”“พะ..พี่ดูนี่สิคะ!”“…” คิรันจ้
EP.14 สวยทั้งภายในและภายนอก ห้องพักคิรัน ในโรงพยาบาลตอนนี้มาเฟียหนุ่มและเด็กสาวได้เดินทางมาถึงโรงพยาบาลแล้ว และทั้งสองก็อยู่ในห้องพักของคิรันเรียบร้อยแล้ว“รอในนี้อย่าไปไหน”“ค่ะ~” เด็กสาวพยักหน้าอย่าเข้าใจก่อนจะต้องตกตะลึงเมื่อจู่ๆคิรันก็ถอดเสื้อออกโดยที่ยังยืนอยู่ตรงหน้าเธอ จึงทำให้เด็กสาวเห็นซิกแพคของเขาได้อย่างชัดเจน“เอ่อ.. หนูว่าไปถอดในห้องน้ำดีกว่าไหมคะ”“ก็ว่างั้น เดี๋ยวเด็กแถวนี้เป็นลม หึ”จุ๊บ! คิรันหัวเราะอย่างชอบใจก่อนจะเดินไปจุ๊บที่หน้าผากของเด็กสาว และเดินหายเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระล้างร่างกายและใส่ชุดเข้าผ่าตัดทันที“ฉันไปก่อน ง่วงก็นอนไป หิวก็โทรบอกไอดิ๊วซ์ นี่โทรศัพท์ฉัน”“แต่มันของส่วนตัวพี่นะคะ”“ของฉันคือของเธอ ไม่มีอะไรปิดบัง”“ค่ะ~” ร่างบางรับโทรศัพท์ของคิรันมาถือเอาไว้ ก่อนที่มาเฟียหนุ่มในลุคคุณหมอจะเดินออกไปจากห้อง ตอนนี้ภายในห้องจึงเหลือแค่เด็กสาวเพียงคนเดียว“ถึงไม่มีอะไรปิดบัง แต่ก็ไม่กล้ายุ่งอยู่ดี~” เธอวางโทรศัพท์ของคิรันเอาไว้บนโต๊ะและหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาเล่นฆ่าเวลาแทนคลืดดดด คลืดดดด ในขณะเดียวกันโทรศัพท์ของเด็กสาวก็ได้สั่นขึ้น ซึ่งคนที่โทรมานั
EP.15 หวง/ก่อนไป 1 เดือนผ่านไปตลอด1เดือนที่ผ่านมามาเฟียหนุ่มและเด็กสาวคบกันแบบหลบๆซ่อนๆมาโดยตลอด เพียงเพราะธิดาไม่กล้าที่จะบอกเพื่อนๆเพราะเธอยังไม่พร้อม แต่ถึงอย่างนั้นคิรันก็ยอมที่จะคบกับเธอแบบลับๆและตามใจเธอทุกอย่างสนามแข่งรถตอนนี้เด็กสาวอยู่ที่สนามแข่งรถของคิรัน เนื่องจากวันนี้เป็นวันหยุดเธอจึงไม่ต้องไปมหาวิทยาลัย“เพื่อนพี่จะไม่มาที่นี่กันแน่เหรอคะ พวกเขาชอบมาแบบไม่บอกด้วย” เพราะหลายครั้งที่เด็กสาวมาที่นี่เพื่อนๆของคิรันมักโผล่มาแบบไม่บอกไม่กล่าวเสมอ แต่ยังดีที่ประตูถูกล็อกเอาไว้ทุกครั้ง จึงทำให้เด็กสาวมีเวลาที่จะพาตัวเองเข้าไปแอบในห้องนอนของคิรัน“คงไม่ หยุดยาวแบบนี้เธอไม่มีการบ้านอะไรต้องทำหรือไง?” คิรันเอ่ยถามเด็กสาวโดยที่สายตาของเขายังคงจดจ้องไปที่เอกสารบนโต๊ะทำงาน“ก็.. มีค่ะ แต่ยังไม่มีอารมณ์จะทำ~”“อารมณ์? ต้องใช้อารมณ์อะไร?”“ก็อารมณ์ขยันไงคะ~ หยุดตั้งหลายวันขอพักผ่อนแบบเต็มวันหน่อยไม่ได้เหรอคะ~ เมื่อเช้าก็รีบตื่นเช้าเพื่อมากับพี่เลยนะ ทั้งๆที่หนูควรจะได้ตื่นสาย~”“…” คำบ่นของเด็กสาวทำเอาคิรันถึงกับต้องเงยหน้ามองไปที่เธอทันที จึงเห็นว่าเธอนั้นกำลังทำหน้าบูดบึ้งใส่เขาอย
EP.1 พบเจอ/แฝด เพนเฮ้าส์แห่งหนึ่ง“หนูไม่ได้นอกใจพี่เลย พี่เข้าใจผิดไปเอง!”“แล้วเรื่องวันนั้นล่ะ ถ้าไม่ได้เป็นเพราะเธอมีคนอื่นเป็นเพราะอะไร!” คิรันคงยังเอ่ยถามเด็กสาวด้วยน้ำเสียงตะคั้นตะคอก สายตาที่เคยมองเธอด้วยความอบอุ่น กลายเป็นกราดเกรี้ยวพร้อมฟาดฟันไปชั่วขณะ“...”“ตอบดิวะ! แค่ตอบมามันยากมากนักหรือไง!”“หนูท้อง!”“…”ย้อนกลับไปที่ต้นเรื่องณ.มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ภายในโต๊ะหินอ่อนมีนักศึกษาหญิงสามคนชายหนึ่งคนกำลังนั่งคุยกันอยู่ในช่วงพักเที่ยง “ทำไมทำหน้าบูดแบบนั้นล่ะบี” ธิดาเอ่ยถามเพื่อนรักของเธอขึ้น เมื่อเห็นว่าวันนี้เพื่อนรักเอาแต่หน้าบูดเบี้ยวตั้งแต่เช้า“เซ็ง!”“เซ็งอะไรของแกบีน่า” อัยด้า เอ่ยถามขึ้น“ก็ดี๊ให้ฉันไปอยู่บ้านป้าชาร์ลอตค์ แถมยังจะให้ลูกชายป้ามาคอยรับส่งฉันที่มหาลัยอีกด้วย ทำอย่างกับฉันเป็นเด็กไปได้!”“ใครวะคนที่จะมาคอยรับส่ง” หิน เพื่อนผู้ชายเพียงคนเดียวในกลุ่มเอ่ยถามขึ้น “ลูกชายป้าชาร์เหรอ ชื่อคิริวมีแฝดชื่อคิรัน นามสกุล วากเนอร์”“เอ๊ะ! ชื่อคุ้นๆแฮะ มีรูปปะ” อัยด้าพูดพลางทำหน้าคุ้นคิดก่อนจะขอบีน่าดูรูปชายที่เธอพูดถึง “แป๊บ” บีน่าเปิดรูปในโทร
EP.15 หวง/ก่อนไป 1 เดือนผ่านไปตลอด1เดือนที่ผ่านมามาเฟียหนุ่มและเด็กสาวคบกันแบบหลบๆซ่อนๆมาโดยตลอด เพียงเพราะธิดาไม่กล้าที่จะบอกเพื่อนๆเพราะเธอยังไม่พร้อม แต่ถึงอย่างนั้นคิรันก็ยอมที่จะคบกับเธอแบบลับๆและตามใจเธอทุกอย่างสนามแข่งรถตอนนี้เด็กสาวอยู่ที่สนามแข่งรถของคิรัน เนื่องจากวันนี้เป็นวันหยุดเธอจึงไม่ต้องไปมหาวิทยาลัย“เพื่อนพี่จะไม่มาที่นี่กันแน่เหรอคะ พวกเขาชอบมาแบบไม่บอกด้วย” เพราะหลายครั้งที่เด็กสาวมาที่นี่เพื่อนๆของคิรันมักโผล่มาแบบไม่บอกไม่กล่าวเสมอ แต่ยังดีที่ประตูถูกล็อกเอาไว้ทุกครั้ง จึงทำให้เด็กสาวมีเวลาที่จะพาตัวเองเข้าไปแอบในห้องนอนของคิรัน“คงไม่ หยุดยาวแบบนี้เธอไม่มีการบ้านอะไรต้องทำหรือไง?” คิรันเอ่ยถามเด็กสาวโดยที่สายตาของเขายังคงจดจ้องไปที่เอกสารบนโต๊ะทำงาน“ก็.. มีค่ะ แต่ยังไม่มีอารมณ์จะทำ~”“อารมณ์? ต้องใช้อารมณ์อะไร?”“ก็อารมณ์ขยันไงคะ~ หยุดตั้งหลายวันขอพักผ่อนแบบเต็มวันหน่อยไม่ได้เหรอคะ~ เมื่อเช้าก็รีบตื่นเช้าเพื่อมากับพี่เลยนะ ทั้งๆที่หนูควรจะได้ตื่นสาย~”“…” คำบ่นของเด็กสาวทำเอาคิรันถึงกับต้องเงยหน้ามองไปที่เธอทันที จึงเห็นว่าเธอนั้นกำลังทำหน้าบูดบึ้งใส่เขาอย
EP.14 สวยทั้งภายในและภายนอก ห้องพักคิรัน ในโรงพยาบาลตอนนี้มาเฟียหนุ่มและเด็กสาวได้เดินทางมาถึงโรงพยาบาลแล้ว และทั้งสองก็อยู่ในห้องพักของคิรันเรียบร้อยแล้ว“รอในนี้อย่าไปไหน”“ค่ะ~” เด็กสาวพยักหน้าอย่าเข้าใจก่อนจะต้องตกตะลึงเมื่อจู่ๆคิรันก็ถอดเสื้อออกโดยที่ยังยืนอยู่ตรงหน้าเธอ จึงทำให้เด็กสาวเห็นซิกแพคของเขาได้อย่างชัดเจน“เอ่อ.. หนูว่าไปถอดในห้องน้ำดีกว่าไหมคะ”“ก็ว่างั้น เดี๋ยวเด็กแถวนี้เป็นลม หึ”จุ๊บ! คิรันหัวเราะอย่างชอบใจก่อนจะเดินไปจุ๊บที่หน้าผากของเด็กสาว และเดินหายเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระล้างร่างกายและใส่ชุดเข้าผ่าตัดทันที“ฉันไปก่อน ง่วงก็นอนไป หิวก็โทรบอกไอดิ๊วซ์ นี่โทรศัพท์ฉัน”“แต่มันของส่วนตัวพี่นะคะ”“ของฉันคือของเธอ ไม่มีอะไรปิดบัง”“ค่ะ~” ร่างบางรับโทรศัพท์ของคิรันมาถือเอาไว้ ก่อนที่มาเฟียหนุ่มในลุคคุณหมอจะเดินออกไปจากห้อง ตอนนี้ภายในห้องจึงเหลือแค่เด็กสาวเพียงคนเดียว“ถึงไม่มีอะไรปิดบัง แต่ก็ไม่กล้ายุ่งอยู่ดี~” เธอวางโทรศัพท์ของคิรันเอาไว้บนโต๊ะและหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาเล่นฆ่าเวลาแทนคลืดดดด คลืดดดด ในขณะเดียวกันโทรศัพท์ของเด็กสาวก็ได้สั่นขึ้น ซึ่งคนที่โทรมานั
EP.13 คนของคิรันเช้าวันใหม่ 6:00 น.เช้านี้เด็กสาวตื่นขึ้นมาบนเตียงที่เธอกับคิรันนั้นนอนด้วยกันทั้งคืน ซึ่งเธอตื่นมาในอ้อมกอดของเขาเป็นครั้งแรก“หล่อจัง~” ร่างบางเอ่ยชมแฟนหนุ่มของตัวเองพร้อมกับมองไปที่ใบหน้าที่เกลี้ยงเกลาของเขาคลืดดดด คลืดดดด ในขณะเดียวกันโทรศัพท์ของเธอที่วางอยู่บนหัวเตียงก็ได้สั่นขึ้น ฉุดให้เธอต้องหยิบขึ้นมาดูชื่อเจ้าของปลายสายมีสายเรียกเข้าจาก อัยด้าเพื่อนรัก“อัยด้า!” ธิดาอุทานชื่อของปลายสายออกมาด้วยความตกใจ จนทำให้ชายหนุ่มข้างๆรู้สึกตัวตื่นขึ้น“อื้อ~ เป็นอะไร”“ปะ..เปล่าค่ะ หนูขอรับสายอัยด้าแป๊บนึงนะคะ”“อืม แต่ไม่ต้องลุกไป” คิรันกระชับกอดเด็กสาวให้แน่นขึ้นพร้อมกับหลับตาลงอีกครั้ง ส่วนเด็กสาวนั้นก็ทำได้แค่นอนนิ่งๆและกดรับสายของเพื่อนเธอ“ว่าไงอัยด้า~”“แกอยู่ไหน!”“ยะ..”“แกดูไลน์กลุ่มด่วนเลย!”“โอเคๆ”ตู๊ดดดดๆ ทันทีที่สายตัดไปธิดาจึงรีบกดเข้าดูข้อความไลน์ทันทีและสิ่งที่เธอเห็นนั้นก็คือรูปหลุดของบีน่าเพื่อนสนิทของเธอนั่นเอง“บะ..บีน่า!” เสียงอุทานของเด็กสาวทำให้มาเฟียหนุ่มที่หลับตาอยู่ต้องลืมตาขึ้นอีกครั้งด้วยความตกใจ“มีอะไร”“พะ..พี่ดูนี่สิคะ!”“…” คิรันจ้
EP.12 ก่อนขึ้นห้อง NCPart บีน่า22:00 น.เวลาล่วงเลยผ่านไปจนถึงช่วง4ทุ่ม ตอนนี้ภายในโต๊ะเหลือแค่เพียงธิดาและอัยด้าเท่านั้น เพราะบีน่านั้นถูกคิริวเอาตัวกลับไปเรียบร้อยแล้ว“เดี๋ยวธิมานะด้า~ อย่าไปไหนนะ” เด็กสาวบอกเพื่อนของตัวเองพลางหยิบกระเป๋าและโทรศัพท์ของตัวเองไปด้วย“โอเค๊~ ฉ๊านจะไม่ไปไหนเลย~”เมื่อธิดาได้ยินเช่นนั้นเธอจึงรีบเดินไปที่บันไดและเดินขึ้นไปชั้นสองทันที ก่อนจะเดินเลี้ยวไปทางที่ลับตาผู้คนซึ่งเป็นที่ที่เธอกับคิรันเจอกันครั้งแรกในคลับแห่งนี้“อยู่ไหนของเขา~” เธอบ่นขึ้นพึมพำเมื่อเดินมาถึงแล้วแต่กลับไม่เจอใคร“อยู่นี่”“อื้ออ~” ทันทีที่เด็กสาวหันไปตามเสียงเรียก เธอก็ถูกคิรันประกบจูบเข้าที่ริมฝีปากทันที มือหนาดันร่างเล็กชิดติดกำแพงจนเธอไม่สามารถขยับหนีไปไหนได้“เรียกหนูมามีอะไรหรือเปล่าคะ~” ริมฝีปากสวยได้รูปเอ่ยถามเมื่อคนตัวสูงตรงหน้าละริมฝีปากออก“ใครให้กินเหล้าเยอะขนาดนี้”“กินนิดเดียวเองค่ะ~”“บอกแม่ไว้หรือเปล่าว่าจะไม่กลับบ้าน”“บอกแค่ว่าอาจจะไม่กลับค่ะ”“ฉันให้คนไปบอกเพื่อนผู้ชายของเธอแล้วให้พาเพื่อนผู้หญิงอีกคนกลับบ้านไป”“หินกับอัยด้าเหรอคะ”“อืม”“แล้วหนูล่ะ!”“ฉันให้ค
EP.11 คิดถึงกลิ่นเธอ Prat ธิดา หลายวันผ่านไปหลายวันมานี้เด็กสาวยุ่งอยู่แต่กับการฝึกงานทำให้เธอกับคิรันไม่ค่อยได้เจอกัน ซึ่งคิรันเองก็ยุ่งอยู่กับการทำงานของตัวเองเช่นกัน ทั้งสองจึงทำได้แค่โทรหากันในช่วงกลางคืน เช่นเดียวกันกับวันนี้ที่คิรันโทรมาหาแฟนเด็กของตนเอง“ฮะโหลค่ะ~”“ทำอะไรอยู่”“ดูซีรี่ย์ค่ะ ไปงานเลี้ยงเป็นยังไงบ้างคะ” เนื่องจากวันนี้คิรันมีไปงานพรอมกับครอบครัว“เบื่อไอ้ริวกับบีน่า ทะเลาะกันไม่หยุด”“ยังไม่ชินอีกเหรอคะ”“อืม บอกเธอไว้ก่อนเรื่องหนึ่ง”“อะไรเหรอคะ”“พรุ่งนี้อาจจะมีรูปฉันกับบีน่าเต้นรำด้วยกัน”“ทำไมคะ”“บอกไว้ก่อน เดี๋ยวจะหาว่าฉันให้ผู้หญิงคนอื่นแตะเนื้อต้องตัว”“หื้ม แต่นั่นเพื่อนหนูค่ะ หนูไม่คิดอะไรแบบนั้นหรอก”“ถือว่าฉันบอกเธอแล้วนะ”“ค่ะ แล้วจะกลับตอนไหนเหรอคะ”“สักพักจะกลับแล้ว มีไปคุยงานต่อ”“งานกลางคืนอีกแล้วเหรอ”“อืม เสร็จแล้วจะรีบกลับ”“โอเคค่ะ ดูแลตัวเองดีๆนะคะ”“อยากให้เธอดูแลมากกว่า”“หื้ม ไปทำงานเลยค่ะ”“หึ ถึงบ้านแล้วจะโทรหา”“โอเคค่ะ บายค่ะ”“ฝันดี”“ฝันดีค่ะ”ตู๊ดดดๆ เมื่อทั้งสองพูดคุยกันจบเด็กสาวจึงกดวางสายไปทันที“ทำแต่งาน ได้พักผ่อนบ้างไหมเน
EP.10 กิ๊กลับๆ NC เนื้อหาต่อจากเดิม “ใส่ทำไม ฉันแค่ให้เธอพักดื่มน้ำก็เท่านั้น” คิรันว่าพลางนั่งลงข้างๆเด็กสาวก่อนจะยื่นแก้วน้ำให้เธอ“…” ประโยคของคิรันทำเอาธิดาถึงกับต้องกระชับผ้าห่มของตัวเองแน่นขึ้น ก่อนจะรับแก้วน้ำที่คิรันยื่นให้มาถือเอาไว้และค่อยๆดื่มมัน “ฉันรออยู่”ฟอดดด~ สันจมูกคมๆของคนตัวโตสัมผัสเข้าที่แก้มนิ่มๆของเด็กสาวข้างๆอย่างอ่อนโยน ก่อนจะดึงแก้วน้ำที่เธอดื่มหมดแล้วกลับมาวางไว้ที่โต๊ะหัวเตียง“พักก่อนไม่ได้เหรอคะ~”“อืมได้ ฉันให้เวลา3นาที จะไปเปิดน้ำรอในห้องน้ำ” “หะ..ห้องน้ำ~ เหรอคะ” คิรันไม่ได้ฟังที่เด็กสาวทวนคำตอบเลยสักนิด เขาดันตัวเองลุกขึ้นและเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที ทำให้เด็กสาวที่นั่งอยู่รู้สึกลังเลเล็กน้อยว่าควรตามเข้าไปดีหรือไม่ ผ่านไปราวเกือบ5นาทีในที่สุดธิดาก็เดินเข้ามาในห้องน้ำ โดยที่เรือนร่างของเธอนั้นมีชุดคลุมคลุมอยู่ เมื่อเธอเข้ามาจึงเห็นว่าคิรันกำลังนอนหลับตาอยู่ในอ่างน้ำอย่างสบายใจ “คงไม่ต้องเข้าไปหาแล้วมั้ง~” เธอบ่นขึ้นพึมพำก่อนจะหันหลังเพื่อจะเดินกลับออกมาจากห้องน้ำ ทว่าเสียงของคิรันกลับดังขึ้นฉุดให้เด็กสาวต้องหยุดนิ่งและหันกลับไปมองเขาอีกครั้ง“จะ
EP.9 ของดีประจำตระกลูNC+ เวลาผ่านไป5นาทีหลังจากที่เด็กสาวได้กินยาที่คิรันให้ไปแล้ว ตอนนี้ร่างกายของเธอเริ่มรู้สึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก “อึก~ ยาอะไรคะเมื่อกี้” ร่างบางถามเสียงสั่นเมื่อเธอรู้สึกร้อนรุ่มแปลกๆ“รู้สึกดีขึ้นหรือยัง”“อึก รู้สึกแปลกๆ ร้อนๆด้วยค่ะ~”“หึ งั้นฉันต่อนะ” คิรันกลับมาอยู่ในท่าเดิมอีกครั้งพร้อมกับเตรียมดันแก่นกายที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดเข้าไปในรูรักของเด็กสาวปัก!“อื้ออ~”“อ้าส์!” ครั้งนี้แก่นกายของคิรันเข้าได้จนเกือบสุด แต่ก็ทำให้กลีบเกสรของเด็กสาวมีเลือดไหลซิบออกมาเล็กน้อย“เจ็บอยู่ไหม?”“เจ็บค่ะ~ แต่ทนได้” น้ำเสียงของร่างเล็กเริ่มอ่อนลงก่อนจะใช้แขนเรียวของตัวเองคล้องไปที่คอแกร่งของคิรัน“ขยับแล้วนะ”“ค่ะ~” ตับ! ตับ! ตับ!มาเฟียหนุ่มเริ่มขยับสะโพกของตัวเองจากจังหวะช้าๆเพื่อหวังให้เด็กสาวรู้สึกดีขึ้น ซึ่งมันก็เป็นเช่นนั้นจนเธอเริ่มส่งเสียงครางออกมา “อ๊าส์ๆๆ~ อึกอื้อ~”“อ้าส์! หายเจ็บหรือยัง~”“อึก~ ค่ะ~ มะ..ไม่เจ็บแล้ว อ๊าส์ๆๆ~”ตับ ตับ ตับ ตับ“อึกอื้อๆ อึก อ๊าส์ๆ~” “ซี๊ดด~ ต่อจากนี้ เธอเป็นของฉัน” เสียงทุ้มบอกสาวน้อยใต้ร่างพร้อมกับมองใบหน้าของเธอด้วยความหลงใหล
EP.8 ไม่เคย NC ตอนนี้รถของคิรันกำลังจอดอยู่หน้าซอยเข้าบ้านของเด็กสาวแล้ว เนื่องจากธิดาไม่อยากตอบคำถามของมารดาว่าใครมาส่ง เธอจึงให้เขาส่งแค่หน้าซอย“ขอบคุณที่มาส่งนะคะ” เด็กสาวกล่าวขอบคุณคิรันที่นั่งอยู่ฝั่งคนขับและเธอนั่งอยู่ฝั่งข้างคนขับ “อืม เอาเบอร์มา ฉันจะโทรหา”“ค่ะ~” เด็กสาวรับโทรศัพท์ของคิรันมาพิมพ์เบอร์และไลน์ของตัวเองให้กับเขา ก่อนจะยื่นโทรศัพท์คืนเจ้าของไป “หนูไปก่อนนะคะ”“เดี๋ยว” “อืออ~” ทันทีที่เด็กสาวหันหน้ากลับมาหาคิรัน เธอก็ถูกคิรันประกบจูบเข้าที่ริมฝีปากทันที “อึก! คนฉวยโอกาส!”“มัดจำ ก่อนเริ่มจีบ”“จีบ? จะจีบหนูเหรอ!”“ถ้าไม่จีบ จะให้ข้ามไปคบเลยหรือไง”“เอ่อ~ นะ..หนูไปก่อนดีกว่า” คำพูดของคิรันทำเอาเด็กสาวกระอักกระอ่วนจนต้องรีบขอตัวลงจากรถ “ไปนะคะ” “อืม” คิรันพยักหน้าให้กับเด็กสาวก่อนที่เธอจะรีบเดินตรงไปที่บ้านและเดินหายเข้าไปในตัวบ้าน หลังจากนั้นมาเฟียหนุ่มจึงขับรถออกไปทันที โกดังส่งของตอนนี้มาเฟียหนุ่มได้เดินทางมาถึงโกดังส่งของแล้ว เนื่องจากวันนี้เขามีนัดส่งของกับลูกค้ารายใหญ่โดยมีพี่ชายของตัวเองเป็นหุ้นส่วนใหญ่“มาช้าจังวะ ไม่มาเช็กของตัวเองหรือไง” คาเลนส์ย
EP.7 พี่รันคนตรงเนื้อหาต่อจากเดิม Part ธิดา“แล้วที่จูบกันล่ะ~ เห้อออ~ บ้าชะมัด” เด็กสาวบ่นขึ้นด้วยความหงุดหงิดใจ เพราะเธอไม่เข้าใจว่าคิรันจูบเธอทำไมทั้งๆที่สั่งห้ามเธอชอบเขา ทว่าเธอก็ทำได้แค่เพียงคิดในใจและดึงสติกลับมาตั้งใจฝึกงานต่อการฝึกงานวันแรกของธิดาในวันนี้ผ่านไปได้ด้วยดี ถึงแม้ว่าจะยังมีบางส่วนที่เธอและเพื่อนๆยังไม่เข้าใจก็ตาม “วันนี้แกสองคนจะไปไหนกันไหม ฉันอยากกลับไปนอนมาก” อัยด้าพูดในขณะที่พวกเธอกำลังต่างคนต่างเก็บสัมภาระของตัวเองเข้ากระเป๋า เพื่อเตรียมกลับบ้าน“ฉันจะกลับบ้านเลย ธิล่ะ กลับด้วยกันไหม เดี๋ยวแวะไปส่ง” “ไม่เป็นไรๆ วันนี้ธิต้องไปเอายาให้แม่พอดี”“เดี๋ยวฉันไปส่ง”“ไม่เป็นไร ธิจะแวะซื้อของด้วย บีกลับอัยด้ากลับบ้านไปพักเถอะ เราค่อยเจอกันพรุ่งนี้นะ”“เอางั้นก็ได้ งั้นเราแยกกันหน้าบริษัทนะ”“โอเคค่า” หลังจากนั้นทั้งสามคนจึงพากันออกมาจากบริษัททันทีก่อนที่พวกเธอนั้นจะต่างคนต่างแยกย้ายกันไป ในขณะที่เด็กสาวกำลังยืนรอรถอยู่นั้นจู่ๆโทรศัพท์ของเธอก็ได้สั่นขึ้น ฉุดให้มือเล็กต้องหยิบขึ้นมาดูชื่อเจ้าของปลายสาย มีสายเรียกเข้าจาก แม่จ๋า“จ้ะแม่”“อยู่ไหนลูก เลิกงานหรือยัง”