EP.7 พี่รันคนตรง
เนื้อหาต่อจากเดิม Part ธิดา “แล้วที่จูบกันล่ะ~ เห้อออ~ บ้าชะมัด” เด็กสาวบ่นขึ้นด้วยความหงุดหงิดใจ เพราะเธอไม่เข้าใจว่าคิรันจูบเธอทำไมทั้งๆที่สั่งห้ามเธอชอบเขา ทว่าเธอก็ทำได้แค่เพียงคิดในใจและดึงสติกลับมาตั้งใจฝึกงานต่อ การฝึกงานวันแรกของธิดาในวันนี้ผ่านไปได้ด้วยดี ถึงแม้ว่าจะยังมีบางส่วนที่เธอและเพื่อนๆยังไม่เข้าใจก็ตาม “วันนี้แกสองคนจะไปไหนกันไหม ฉันอยากกลับไปนอนมาก” อัยด้าพูดในขณะที่พวกเธอกำลังต่างคนต่างเก็บสัมภาระของตัวเองเข้ากระเป๋า เพื่อเตรียมกลับบ้าน “ฉันจะกลับบ้านเลย ธิล่ะ กลับด้วยกันไหม เดี๋ยวแวะไปส่ง” “ไม่เป็นไรๆ วันนี้ธิต้องไปเอายาให้แม่พอดี” “เดี๋ยวฉันไปส่ง” “ไม่เป็นไร ธิจะแวะซื้อของด้วย บีกลับอัยด้ากลับบ้านไปพักเถอะ เราค่อยเจอกันพรุ่งนี้นะ” “เอางั้นก็ได้ งั้นเราแยกกันหน้าบริษัทนะ” “โอเคค่า” หลังจากนั้นทั้งสามคนจึงพากันออกมาจากบริษัททันทีก่อนที่พวกเธอนั้นจะต่างคนต่างแยกย้ายกันไป ในขณะที่เด็กสาวกำลังยืนรอรถอยู่นั้นจู่ๆโทรศัพท์ของเธอก็ได้สั่นขึ้น ฉุดให้มือเล็กต้องหยิบขึ้นมาดูชื่อเจ้าของปลายสาย มีสายเรียกเข้าจาก แม่จ๋า “จ้ะแม่” “อยู่ไหนลูก เลิกงานหรือยัง” “เลิกแล้วค่ะ กำลังจะไปเอายาให้แม่ที่โรงพยาบาลค่ะ” “ไว้ไปเอาพรุ่งนี้ก็ได้นะลูก หนูจะได้กลับมาพักผ่อน” “ไม่เป็นไรค่ะแม่ รถมาพอดี เดี๋ยวหนูรีบกลับบ้านนะคะ” “โอเคจ้ะ เดินทางปลอดภัยนะลูก” “รับทราบค่ะ” ตู๊ดดดดดๆ เมื่อเด็กสาวพูดจบเธอจึงกดวางสายและเดินขึ้นรถเมล์ที่มาจอดหน้าบริษัททันที เด็กสาวชุดนัดศึกษาใช้เวลาเดินทางไปที่โรงพยาบาลประมาณ 1ชั่วโมง ตอนนี้จึงเป็นเวลา 18:00น. แล้ว เมื่อเด็กสาวมาถึงเธอจึงรีบนำใบนัดรับยาไปติดต่อที่ช่องรับยาทันที “รบกวนนั่งรอเรียกชื่อสักครู่นะคะ” “ได้ค่ะ” เด็กสาวส่งยิ้มให้กับพยาบาลก่อนที่เธอจะเดินไปนั่งรอที่เก้าอี้เพื่อรอเรียกชื่อรับยา ในขณะที่ธิดากำลังนั่งรออยู่ที่โซนรับยา สายตาของเธอได้ไปเหลือบไปเห็นใครบางคนที่กำลังเดินตรงมาทางเธอ ซึ่งคนๆนั้นคือคิรันและพี่รหัสของเธอ “พะ..พี่รัน~” เด็กสาวอุทานชื่อของคิรันออกมาทันทีที่เห็นเขา “อ้าว น้องรหัส!” “สวัสดีค่ะพี่มิน~” เด็กสาวกล่าวทักทายพี่รหัสของตัวเองก่อนที่จะมองไปที่คิรันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม “ไม่สบายเหรอเรา” “เปล่าค่ะ หนูมาเอายาให้แม่ พี่มินเป็นยังไงบ้างคะ พี่ๆบอกว่าขาหักเลยเหรอคะ” “จริงๆแค่กระดูกเคลื่อนนิดหน่อยไม่ถึงกับหัก” “อ๋อค่ะ~ หายไวๆนะคะ” “เชิญคนไข้หมายเลข A505 มารับยาที่ช่อง2ค่ะ” ในขณะเดียวกันเสียงประกาศจากไมค์ก็ได้ดังขึ้น ซึ่งเลขที่ประกาศนั้นคือคิวของเด็กสาว “หนูขอตัวก่อนนะคะ สวัสดีค่ะพี่มิน” เด็กสาวรีบทำความเคารพพี่รหัสก่อนจะรีบเดินไปที่ช่องรับยา โดยไม่ได้กล่าวทักทายคิรันหรือมองเขาเลยสักนิด เพราะตอนนี้หัวใจของเธอกำลังเต้นโครมครามราวกับคนที่กำลังเจอเหตุที่ทำให้เสียหลัก Part คิรัน เมื่อคิรันเห็นเด็กสาวเดินออกไปโดยไม่ได้เอ่ยทักทายเขา เขาจึงรีบสาวเท้าเดินตามเธอออกไปนอกโรงพยาบาลทันที และไม่ได้สนใจเสียงเรียกของหญิงสาวที่ชื่อมินเลยสักนิด “ธิดา” ทันทีที่คิรันเดินตามเด็กสาวทันเขาจึงเอ่ยเรียกชื่อเธอขึ้น ทว่าเด็กสาวตรงหน้ากับยิ่งสาวเท้าเดินไวขึ้นราวกับกำลังหนีเขา ทำให้คิรันต้องวิ่งไปดักหน้าแทน “มะ..มีอะไรคะ!” “เห็นฉันเป็นอากาศหรือไง?” “เปล่าสักหน่อย หนูแค่ไม่อยากให้พี่รหัสเข้าใจผิด” “เรื่อง?” “หลบค่ะ หนูจะกลับบ้าน!” “โกรธอะไรฉัน?” “พี่รัน! พี่รันคะ!” ในขณะเดียวกันเสียงของมินก็ได้ดังขึ้นอีกครั้งพร้อมกับเธอที่เดินกะเผลกออกมาจากโรงพยาบาล ทำให้คิรันที่เห็นเช่นนั้นต้องรีบจับไปที่แขนเล็กของเด็กสาวก่อนจะเดินตรงไปที่รถของตัวเองด้วยความรวดเร็ว “ปะ..ไปไหนคะ!” เด็กสาวเอ่ยถามขึ้นทันทีที่เธอถูกดันเข้ามาในรถของคิรัน “คุณมินล่ะครับนาย” “เดี๋ยวก็หาทางกลับเอง ไปเพนเฮ้าส์” “ไม่นะ! หนูจะกลับบ้าน” “ได้กลับแน่ แต่หลังจากที่เคลียร์กับฉันจบ” คิรันพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งพร้อมกับมองไปที่เด็กสาวที่กำลังทำหน้าบูดบึ้งอยู่ข้างๆ “แล้วพี่มินละคะ! พี่ทิ้งเขาแบบนั้นได้ไง เขาแฟนพี่นะ “ “ค่อยคุย ฉันจะตอบให้ทุกคำถาม” “หนูไม่ได้มีอะไรจะถามพี่” “หึ เดี๋ยวก็รู้ว่ามีไม่มี” ตลอดทางธิดาทำได้แค่นั่งเงียบๆและมองไปตามเส้นทางที่รถกำลังแล่นไป เพียงไม่นานรถก็ขับเข้ามาในเพนเฮ้าส์หรูแห่งหนึ่งที่มีความสูงเกือบ30ชั้น “ลงมา” ทันทีที่รถจอดคิรันจึงเอ่ยเรียกเด็กสาวให้ลงจากรถทันที เพราะเธอยังคงนั่งนิ่งอยู่แต่ในรถ “ไม่ค่ะ” “ธิดา” “จิ๊!!” ไม่รู้ว่าเป็นความซวยของคิรันหรือเปล่าที่ถูกเด็กสาวจิตใจดีอย่างธิดาหงุดหงิดใส่ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยอมลงมาจากรถและเดินตามคิรันเข้าไปในตัวเพนเฮาส์อย่างว่าง่าย เมื่อทั้งสองเข้ามาในห้องคิรันก็ปิดและล็อกประตูทันที ทำให้เด็กสาวที่เห็นต้องรีบเอ่ยถาม “พาหนูมาทำไม? หนูไม่อยากซวยนะ!” “ซวยอะไร?” “ก็พี่มินไง พี่มินเป็นแฟนพี่” “ใครบอก?” “ไม่บอกก็รู้ค่ะ ก็พี่พาเขามาหาหมอ” “เพ้อเจ้อ ฉันแค่รับผิดชอบที่ทำให้ผู้หญิงคนนั้นขาเจ็บ” “…” “โกรธอะไรฉัน?” คิรันยิงคำถามขึ้นอีกครั้งพร้อมกับเดินเข้าไปประชิดตัวเด็กสาว จนทำให้เธอต้องค่อยๆถอยหลังให้ห่างจากเขา “ว๊ายย!” ร่างบางร้องขึ้นเมื่อดันถอยไปชนเข้ากับโซฟาจนทำให้เธอต้องหงายท้องลงไปนั่งอยู่ที่โซฟา กระโปรงสีดำเลิ่กขึ้นมาจนเห็นขาอ่อน “ถามว่าโกรธอะไรฉัน?” “มะ..ไม่มี! หนูแค่ไม่อยากรู้จักพี่แล้วก็เท่านั้น” “โกรธที่ฉันไม่ตอบไลน์?” “…” “ฉันก็บอกไปแล้วว่าอย่ามาชอบคนอย่างฉัน” “กะ..ก็หนูกำลังทำอยู่นี่ไง หนูถึงไม่ทักไป” “หึ คิดว่าจะมีความพยายามมากกว่านี้” “มะ..หมายความว่าไงคะ” “เธอเป็นผู้หญิงคนที่เท่าไหร่ไม่รู้ที่บอกว่าชอบฉัน แต่ไม่เห็นจะทำอะไรให้ฉันเห็นเลยสักนิดว่าชอบฉันจริงๆ” “หนูชอบพี่มากกว่าผู้หญิงพวกนั้นอีก!” เด็กสาวพูดออกมาอย่างลืมตัว ทำให้เธอต้องหันหน้าหนีคิรันเพราะการพูดไม่คิด “หึ” คิรันเค้นหัวเราะในลำคอก่อนจะใช้นิ้วโป้งของตัวเองสัมผัสไปที่ริมฝีปากอมชมพูของเด็กสาวเหมือนที่ทำครั้งที่แล้ว ทว่าครั้งนี้เขาไม่ได้ทำแค่เพียงใช้นิ้วสัมผัส แต่ยังก้มลงไปประกบจูบที่ริมฝีปากบางของเธออีกด้วย ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก เป็นเสียงหัวใจของธิดาที่ดังขึ้น มันดังจนคิรันต้องถอนจูบออกและมองไปที่เธอ จึงทำให้ทั้งสองสบตากันอีกครั้ง “ไม่กลัวฉันทำเหมือนคิริวหรือไง ที่มันทำกับเพื่อนเธอ” “กลัวค่ะ~ “ฉันไม่ทำร้ายคนที่ฉันถูกใจ” “ถะ..ถูกใจเหรอคะ” “อืม” “พี่ช่วยพูดตรงๆได้ไหม ไม่เห็นต้องอ้อมไปอ้อมมาเลย~” “หึ ฉันถูกใจเธอ แก้มชมพูกับปากอมชมพูของเธอ มันทำให้ฉัน.. อยากเก็บมันไว้คนเดียว” “ตะ..ตรงเกินค่ะ~” “ที่ฉันไม่ตอบ เพราะฉันทำโทรศัพท์พัง อีกอย่างแค่อยากแน่ใจว่าฉันต้องการเธอมากแค่ไหน “…” คำพูดของคิรันทำเอาเด็กสาวในชุดนักศึกษาถึงกับพูดไม่ออกและริมฝีปากเม้มเป็นเส้นตรงและมองชายหนุ่มตรงหน้าที่สาวตาที่เป็นประกาย “ฉันไม่ใช่พวกโกหกไปทั่วเหมือนไอ้ริว” “พี่ยอมให้หนูชอบพี่แล้วเหรอ” “ใช่ เธออนุญาตให้ฉันชอบหรือเปล่า?” “…” เด็กสาวไม่ตอบแต่เลือกที่จะยื่นใบหน้าของตัวเองไปประกบจูบที่ริมฝีปากของคิรันแทน “คะ..คำตอบค่ะ” “หึ เด็กใจแตก” “อ่าว~ ว่ากันแรงขนาดนี้เลยเหรอ~” “ฉันแค่แปลกใจ ไม่คิดว่าสาวน้อยแบบเธอจะ..” “จะมาบอกชอบพี่ แล้วก็จูบพี่ ใช่ไหมคะ?” “อืม” “หนูก็ไม่คิด ถ้าเพื่อนๆรู้ หนูโดนด่าหนูชาแน่ค่ะ” “ฉันจะไปส่ง” “ขอถามอีกเรื่องได้ไหมคะ” “อืม” “พี่กับพี่มิน..” “ไม่มีอะไรทั้งนั้น ผู้หญิงคนนั้นหายเมื่อไหร่ ก็จบ” “ค่ะ~ เข้าใจแล้ว” “รีบกลับ ก่อนที่ฉันจะทนไม่ไหว” “ทนอะไรคะ?” “ธิดา” “ค่ะๆ~ รู้แล้ว~” หลังจากนั้นทั้งสองจึงพากันลงมาที่ลานจอดรถอีกครั้ง ——————————————— พี่รันตรงกว่าพี่ริวเยอะ อิอิ EP.ต่อไป มีNC จัดNC ให้3ตอนติด!😚 กดใจ+คอมเมนท์เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์หน่อยเจ้าค่ะ🫶🏻 ไม่เมนท์งอลเด้ออ 555 สติ๊กเกอร์ก็ยังดีฮ้าบบ🥰🫶🏻EP.8 ไม่เคย NC ตอนนี้รถของคิรันกำลังจอดอยู่หน้าซอยเข้าบ้านของเด็กสาวแล้ว เนื่องจากธิดาไม่อยากตอบคำถามของมารดาว่าใครมาส่ง เธอจึงให้เขาส่งแค่หน้าซอย“ขอบคุณที่มาส่งนะคะ” เด็กสาวกล่าวขอบคุณคิรันที่นั่งอยู่ฝั่งคนขับและเธอนั่งอยู่ฝั่งข้างคนขับ “อืม เอาเบอร์มา ฉันจะโทรหา”“ค่ะ~” เด็กสาวรับโทรศัพท์ของคิรันมาพิมพ์เบอร์และไลน์ของตัวเองให้กับเขา ก่อนจะยื่นโทรศัพท์คืนเจ้าของไป “หนูไปก่อนนะคะ”“เดี๋ยว” “อืออ~” ทันทีที่เด็กสาวหันหน้ากลับมาหาคิรัน เธอก็ถูกคิรันประกบจูบเข้าที่ริมฝีปากทันที “อึก! คนฉวยโอกาส!”“มัดจำ ก่อนเริ่มจีบ”“จีบ? จะจีบหนูเหรอ!”“ถ้าไม่จีบ จะให้ข้ามไปคบเลยหรือไง”“เอ่อ~ นะ..หนูไปก่อนดีกว่า” คำพูดของคิรันทำเอาเด็กสาวกระอักกระอ่วนจนต้องรีบขอตัวลงจากรถ “ไปนะคะ” “อืม” คิรันพยักหน้าให้กับเด็กสาวก่อนที่เธอจะรีบเดินตรงไปที่บ้านและเดินหายเข้าไปในตัวบ้าน หลังจากนั้นมาเฟียหนุ่มจึงขับรถออกไปทันที โกดังส่งของตอนนี้มาเฟียหนุ่มได้เดินทางมาถึงโกดังส่งของแล้ว เนื่องจากวันนี้เขามีนัดส่งของกับลูกค้ารายใหญ่โดยมีพี่ชายของตัวเองเป็นหุ้นส่วนใหญ่“มาช้าจังวะ ไม่มาเช็กของตัวเองหรือไง” คาเลนส์ย
EP.9 ของดีประจำตระกลูNC+ เวลาผ่านไป5นาทีหลังจากที่เด็กสาวได้กินยาที่คิรันให้ไปแล้ว ตอนนี้ร่างกายของเธอเริ่มรู้สึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก “อึก~ ยาอะไรคะเมื่อกี้” ร่างบางถามเสียงสั่นเมื่อเธอรู้สึกร้อนรุ่มแปลกๆ“รู้สึกดีขึ้นหรือยัง”“อึก รู้สึกแปลกๆ ร้อนๆด้วยค่ะ~”“หึ งั้นฉันต่อนะ” คิรันกลับมาอยู่ในท่าเดิมอีกครั้งพร้อมกับเตรียมดันแก่นกายที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดเข้าไปในรูรักของเด็กสาวปัก!“อื้ออ~”“อ้าส์!” ครั้งนี้แก่นกายของคิรันเข้าได้จนเกือบสุด แต่ก็ทำให้กลีบเกสรของเด็กสาวมีเลือดไหลซิบออกมาเล็กน้อย“เจ็บอยู่ไหม?”“เจ็บค่ะ~ แต่ทนได้” น้ำเสียงของร่างเล็กเริ่มอ่อนลงก่อนจะใช้แขนเรียวของตัวเองคล้องไปที่คอแกร่งของคิรัน“ขยับแล้วนะ”“ค่ะ~” ตับ! ตับ! ตับ!มาเฟียหนุ่มเริ่มขยับสะโพกของตัวเองจากจังหวะช้าๆเพื่อหวังให้เด็กสาวรู้สึกดีขึ้น ซึ่งมันก็เป็นเช่นนั้นจนเธอเริ่มส่งเสียงครางออกมา “อ๊าส์ๆๆ~ อึกอื้อ~”“อ้าส์! หายเจ็บหรือยัง~”“อึก~ ค่ะ~ มะ..ไม่เจ็บแล้ว อ๊าส์ๆๆ~”ตับ ตับ ตับ ตับ“อึกอื้อๆ อึก อ๊าส์ๆ~” “ซี๊ดด~ ต่อจากนี้ เธอเป็นของฉัน” เสียงทุ้มบอกสาวน้อยใต้ร่างพร้อมกับมองใบหน้าของเธอด้วยความหลงใหล
EP.10 กิ๊กลับๆ NC เนื้อหาต่อจากเดิม “ใส่ทำไม ฉันแค่ให้เธอพักดื่มน้ำก็เท่านั้น” คิรันว่าพลางนั่งลงข้างๆเด็กสาวก่อนจะยื่นแก้วน้ำให้เธอ“…” ประโยคของคิรันทำเอาธิดาถึงกับต้องกระชับผ้าห่มของตัวเองแน่นขึ้น ก่อนจะรับแก้วน้ำที่คิรันยื่นให้มาถือเอาไว้และค่อยๆดื่มมัน “ฉันรออยู่”ฟอดดด~ สันจมูกคมๆของคนตัวโตสัมผัสเข้าที่แก้มนิ่มๆของเด็กสาวข้างๆอย่างอ่อนโยน ก่อนจะดึงแก้วน้ำที่เธอดื่มหมดแล้วกลับมาวางไว้ที่โต๊ะหัวเตียง“พักก่อนไม่ได้เหรอคะ~”“อืมได้ ฉันให้เวลา3นาที จะไปเปิดน้ำรอในห้องน้ำ” “หะ..ห้องน้ำ~ เหรอคะ” คิรันไม่ได้ฟังที่เด็กสาวทวนคำตอบเลยสักนิด เขาดันตัวเองลุกขึ้นและเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที ทำให้เด็กสาวที่นั่งอยู่รู้สึกลังเลเล็กน้อยว่าควรตามเข้าไปดีหรือไม่ ผ่านไปราวเกือบ5นาทีในที่สุดธิดาก็เดินเข้ามาในห้องน้ำ โดยที่เรือนร่างของเธอนั้นมีชุดคลุมคลุมอยู่ เมื่อเธอเข้ามาจึงเห็นว่าคิรันกำลังนอนหลับตาอยู่ในอ่างน้ำอย่างสบายใจ “คงไม่ต้องเข้าไปหาแล้วมั้ง~” เธอบ่นขึ้นพึมพำก่อนจะหันหลังเพื่อจะเดินกลับออกมาจากห้องน้ำ ทว่าเสียงของคิรันกลับดังขึ้นฉุดให้เด็กสาวต้องหยุดนิ่งและหันกลับไปมองเขาอีกครั้ง“จะ
EP.11 คิดถึงกลิ่นเธอ Prat ธิดา หลายวันผ่านไปหลายวันมานี้เด็กสาวยุ่งอยู่แต่กับการฝึกงานทำให้เธอกับคิรันไม่ค่อยได้เจอกัน ซึ่งคิรันเองก็ยุ่งอยู่กับการทำงานของตัวเองเช่นกัน ทั้งสองจึงทำได้แค่โทรหากันในช่วงกลางคืน เช่นเดียวกันกับวันนี้ที่คิรันโทรมาหาแฟนเด็กของตนเอง“ฮะโหลค่ะ~”“ทำอะไรอยู่”“ดูซีรี่ย์ค่ะ ไปงานเลี้ยงเป็นยังไงบ้างคะ” เนื่องจากวันนี้คิรันมีไปงานพรอมกับครอบครัว“เบื่อไอ้ริวกับบีน่า ทะเลาะกันไม่หยุด”“ยังไม่ชินอีกเหรอคะ”“อืม บอกเธอไว้ก่อนเรื่องหนึ่ง”“อะไรเหรอคะ”“พรุ่งนี้อาจจะมีรูปฉันกับบีน่าเต้นรำด้วยกัน”“ทำไมคะ”“บอกไว้ก่อน เดี๋ยวจะหาว่าฉันให้ผู้หญิงคนอื่นแตะเนื้อต้องตัว”“หื้ม แต่นั่นเพื่อนหนูค่ะ หนูไม่คิดอะไรแบบนั้นหรอก”“ถือว่าฉันบอกเธอแล้วนะ”“ค่ะ แล้วจะกลับตอนไหนเหรอคะ”“สักพักจะกลับแล้ว มีไปคุยงานต่อ”“งานกลางคืนอีกแล้วเหรอ”“อืม เสร็จแล้วจะรีบกลับ”“โอเคค่ะ ดูแลตัวเองดีๆนะคะ”“อยากให้เธอดูแลมากกว่า”“หื้ม ไปทำงานเลยค่ะ”“หึ ถึงบ้านแล้วจะโทรหา”“โอเคค่ะ บายค่ะ”“ฝันดี”“ฝันดีค่ะ”ตู๊ดดดๆ เมื่อทั้งสองพูดคุยกันจบเด็กสาวจึงกดวางสายไปทันที“ทำแต่งาน ได้พักผ่อนบ้างไหมเน
EP.12 ก่อนขึ้นห้อง NCPart บีน่า22:00 น.เวลาล่วงเลยผ่านไปจนถึงช่วง4ทุ่ม ตอนนี้ภายในโต๊ะเหลือแค่เพียงธิดาและอัยด้าเท่านั้น เพราะบีน่านั้นถูกคิริวเอาตัวกลับไปเรียบร้อยแล้ว“เดี๋ยวธิมานะด้า~ อย่าไปไหนนะ” เด็กสาวบอกเพื่อนของตัวเองพลางหยิบกระเป๋าและโทรศัพท์ของตัวเองไปด้วย“โอเค๊~ ฉ๊านจะไม่ไปไหนเลย~”เมื่อธิดาได้ยินเช่นนั้นเธอจึงรีบเดินไปที่บันไดและเดินขึ้นไปชั้นสองทันที ก่อนจะเดินเลี้ยวไปทางที่ลับตาผู้คนซึ่งเป็นที่ที่เธอกับคิรันเจอกันครั้งแรกในคลับแห่งนี้“อยู่ไหนของเขา~” เธอบ่นขึ้นพึมพำเมื่อเดินมาถึงแล้วแต่กลับไม่เจอใคร“อยู่นี่”“อื้ออ~” ทันทีที่เด็กสาวหันไปตามเสียงเรียก เธอก็ถูกคิรันประกบจูบเข้าที่ริมฝีปากทันที มือหนาดันร่างเล็กชิดติดกำแพงจนเธอไม่สามารถขยับหนีไปไหนได้“เรียกหนูมามีอะไรหรือเปล่าคะ~” ริมฝีปากสวยได้รูปเอ่ยถามเมื่อคนตัวสูงตรงหน้าละริมฝีปากออก“ใครให้กินเหล้าเยอะขนาดนี้”“กินนิดเดียวเองค่ะ~”“บอกแม่ไว้หรือเปล่าว่าจะไม่กลับบ้าน”“บอกแค่ว่าอาจจะไม่กลับค่ะ”“ฉันให้คนไปบอกเพื่อนผู้ชายของเธอแล้วให้พาเพื่อนผู้หญิงอีกคนกลับบ้านไป”“หินกับอัยด้าเหรอคะ”“อืม”“แล้วหนูล่ะ!”“ฉันให้ค
EP.13 คนของคิรันเช้าวันใหม่ 6:00 น.เช้านี้เด็กสาวตื่นขึ้นมาบนเตียงที่เธอกับคิรันนั้นนอนด้วยกันทั้งคืน ซึ่งเธอตื่นมาในอ้อมกอดของเขาเป็นครั้งแรก“หล่อจัง~” ร่างบางเอ่ยชมแฟนหนุ่มของตัวเองพร้อมกับมองไปที่ใบหน้าที่เกลี้ยงเกลาของเขาคลืดดดด คลืดดดด ในขณะเดียวกันโทรศัพท์ของเธอที่วางอยู่บนหัวเตียงก็ได้สั่นขึ้น ฉุดให้เธอต้องหยิบขึ้นมาดูชื่อเจ้าของปลายสายมีสายเรียกเข้าจาก อัยด้าเพื่อนรัก“อัยด้า!” ธิดาอุทานชื่อของปลายสายออกมาด้วยความตกใจ จนทำให้ชายหนุ่มข้างๆรู้สึกตัวตื่นขึ้น“อื้อ~ เป็นอะไร”“ปะ..เปล่าค่ะ หนูขอรับสายอัยด้าแป๊บนึงนะคะ”“อืม แต่ไม่ต้องลุกไป” คิรันกระชับกอดเด็กสาวให้แน่นขึ้นพร้อมกับหลับตาลงอีกครั้ง ส่วนเด็กสาวนั้นก็ทำได้แค่นอนนิ่งๆและกดรับสายของเพื่อนเธอ“ว่าไงอัยด้า~”“แกอยู่ไหน!”“ยะ..”“แกดูไลน์กลุ่มด่วนเลย!”“โอเคๆ”ตู๊ดดดดๆ ทันทีที่สายตัดไปธิดาจึงรีบกดเข้าดูข้อความไลน์ทันทีและสิ่งที่เธอเห็นนั้นก็คือรูปหลุดของบีน่าเพื่อนสนิทของเธอนั่นเอง“บะ..บีน่า!” เสียงอุทานของเด็กสาวทำให้มาเฟียหนุ่มที่หลับตาอยู่ต้องลืมตาขึ้นอีกครั้งด้วยความตกใจ“มีอะไร”“พะ..พี่ดูนี่สิคะ!”“…” คิรันจ้
EP.14 สวยทั้งภายในและภายนอก ห้องพักคิรัน ในโรงพยาบาลตอนนี้มาเฟียหนุ่มและเด็กสาวได้เดินทางมาถึงโรงพยาบาลแล้ว และทั้งสองก็อยู่ในห้องพักของคิรันเรียบร้อยแล้ว“รอในนี้อย่าไปไหน”“ค่ะ~” เด็กสาวพยักหน้าอย่าเข้าใจก่อนจะต้องตกตะลึงเมื่อจู่ๆคิรันก็ถอดเสื้อออกโดยที่ยังยืนอยู่ตรงหน้าเธอ จึงทำให้เด็กสาวเห็นซิกแพคของเขาได้อย่างชัดเจน“เอ่อ.. หนูว่าไปถอดในห้องน้ำดีกว่าไหมคะ”“ก็ว่างั้น เดี๋ยวเด็กแถวนี้เป็นลม หึ”จุ๊บ! คิรันหัวเราะอย่างชอบใจก่อนจะเดินไปจุ๊บที่หน้าผากของเด็กสาว และเดินหายเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระล้างร่างกายและใส่ชุดเข้าผ่าตัดทันที“ฉันไปก่อน ง่วงก็นอนไป หิวก็โทรบอกไอดิ๊วซ์ นี่โทรศัพท์ฉัน”“แต่มันของส่วนตัวพี่นะคะ”“ของฉันคือของเธอ ไม่มีอะไรปิดบัง”“ค่ะ~” ร่างบางรับโทรศัพท์ของคิรันมาถือเอาไว้ ก่อนที่มาเฟียหนุ่มในลุคคุณหมอจะเดินออกไปจากห้อง ตอนนี้ภายในห้องจึงเหลือแค่เด็กสาวเพียงคนเดียว“ถึงไม่มีอะไรปิดบัง แต่ก็ไม่กล้ายุ่งอยู่ดี~” เธอวางโทรศัพท์ของคิรันเอาไว้บนโต๊ะและหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาเล่นฆ่าเวลาแทนคลืดดดด คลืดดดด ในขณะเดียวกันโทรศัพท์ของเด็กสาวก็ได้สั่นขึ้น ซึ่งคนที่โทรมานั
EP.15 หวง/ก่อนไป 1 เดือนผ่านไปตลอด1เดือนที่ผ่านมามาเฟียหนุ่มและเด็กสาวคบกันแบบหลบๆซ่อนๆมาโดยตลอด เพียงเพราะธิดาไม่กล้าที่จะบอกเพื่อนๆเพราะเธอยังไม่พร้อม แต่ถึงอย่างนั้นคิรันก็ยอมที่จะคบกับเธอแบบลับๆและตามใจเธอทุกอย่างสนามแข่งรถตอนนี้เด็กสาวอยู่ที่สนามแข่งรถของคิรัน เนื่องจากวันนี้เป็นวันหยุดเธอจึงไม่ต้องไปมหาวิทยาลัย“เพื่อนพี่จะไม่มาที่นี่กันแน่เหรอคะ พวกเขาชอบมาแบบไม่บอกด้วย” เพราะหลายครั้งที่เด็กสาวมาที่นี่เพื่อนๆของคิรันมักโผล่มาแบบไม่บอกไม่กล่าวเสมอ แต่ยังดีที่ประตูถูกล็อกเอาไว้ทุกครั้ง จึงทำให้เด็กสาวมีเวลาที่จะพาตัวเองเข้าไปแอบในห้องนอนของคิรัน“คงไม่ หยุดยาวแบบนี้เธอไม่มีการบ้านอะไรต้องทำหรือไง?” คิรันเอ่ยถามเด็กสาวโดยที่สายตาของเขายังคงจดจ้องไปที่เอกสารบนโต๊ะทำงาน“ก็.. มีค่ะ แต่ยังไม่มีอารมณ์จะทำ~”“อารมณ์? ต้องใช้อารมณ์อะไร?”“ก็อารมณ์ขยันไงคะ~ หยุดตั้งหลายวันขอพักผ่อนแบบเต็มวันหน่อยไม่ได้เหรอคะ~ เมื่อเช้าก็รีบตื่นเช้าเพื่อมากับพี่เลยนะ ทั้งๆที่หนูควรจะได้ตื่นสาย~”“…” คำบ่นของเด็กสาวทำเอาคิรันถึงกับต้องเงยหน้ามองไปที่เธอทันที จึงเห็นว่าเธอนั้นกำลังทำหน้าบูดบึ้งใส่เขาอย
EP.15 หวง/ก่อนไป 1 เดือนผ่านไปตลอด1เดือนที่ผ่านมามาเฟียหนุ่มและเด็กสาวคบกันแบบหลบๆซ่อนๆมาโดยตลอด เพียงเพราะธิดาไม่กล้าที่จะบอกเพื่อนๆเพราะเธอยังไม่พร้อม แต่ถึงอย่างนั้นคิรันก็ยอมที่จะคบกับเธอแบบลับๆและตามใจเธอทุกอย่างสนามแข่งรถตอนนี้เด็กสาวอยู่ที่สนามแข่งรถของคิรัน เนื่องจากวันนี้เป็นวันหยุดเธอจึงไม่ต้องไปมหาวิทยาลัย“เพื่อนพี่จะไม่มาที่นี่กันแน่เหรอคะ พวกเขาชอบมาแบบไม่บอกด้วย” เพราะหลายครั้งที่เด็กสาวมาที่นี่เพื่อนๆของคิรันมักโผล่มาแบบไม่บอกไม่กล่าวเสมอ แต่ยังดีที่ประตูถูกล็อกเอาไว้ทุกครั้ง จึงทำให้เด็กสาวมีเวลาที่จะพาตัวเองเข้าไปแอบในห้องนอนของคิรัน“คงไม่ หยุดยาวแบบนี้เธอไม่มีการบ้านอะไรต้องทำหรือไง?” คิรันเอ่ยถามเด็กสาวโดยที่สายตาของเขายังคงจดจ้องไปที่เอกสารบนโต๊ะทำงาน“ก็.. มีค่ะ แต่ยังไม่มีอารมณ์จะทำ~”“อารมณ์? ต้องใช้อารมณ์อะไร?”“ก็อารมณ์ขยันไงคะ~ หยุดตั้งหลายวันขอพักผ่อนแบบเต็มวันหน่อยไม่ได้เหรอคะ~ เมื่อเช้าก็รีบตื่นเช้าเพื่อมากับพี่เลยนะ ทั้งๆที่หนูควรจะได้ตื่นสาย~”“…” คำบ่นของเด็กสาวทำเอาคิรันถึงกับต้องเงยหน้ามองไปที่เธอทันที จึงเห็นว่าเธอนั้นกำลังทำหน้าบูดบึ้งใส่เขาอย
EP.14 สวยทั้งภายในและภายนอก ห้องพักคิรัน ในโรงพยาบาลตอนนี้มาเฟียหนุ่มและเด็กสาวได้เดินทางมาถึงโรงพยาบาลแล้ว และทั้งสองก็อยู่ในห้องพักของคิรันเรียบร้อยแล้ว“รอในนี้อย่าไปไหน”“ค่ะ~” เด็กสาวพยักหน้าอย่าเข้าใจก่อนจะต้องตกตะลึงเมื่อจู่ๆคิรันก็ถอดเสื้อออกโดยที่ยังยืนอยู่ตรงหน้าเธอ จึงทำให้เด็กสาวเห็นซิกแพคของเขาได้อย่างชัดเจน“เอ่อ.. หนูว่าไปถอดในห้องน้ำดีกว่าไหมคะ”“ก็ว่างั้น เดี๋ยวเด็กแถวนี้เป็นลม หึ”จุ๊บ! คิรันหัวเราะอย่างชอบใจก่อนจะเดินไปจุ๊บที่หน้าผากของเด็กสาว และเดินหายเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระล้างร่างกายและใส่ชุดเข้าผ่าตัดทันที“ฉันไปก่อน ง่วงก็นอนไป หิวก็โทรบอกไอดิ๊วซ์ นี่โทรศัพท์ฉัน”“แต่มันของส่วนตัวพี่นะคะ”“ของฉันคือของเธอ ไม่มีอะไรปิดบัง”“ค่ะ~” ร่างบางรับโทรศัพท์ของคิรันมาถือเอาไว้ ก่อนที่มาเฟียหนุ่มในลุคคุณหมอจะเดินออกไปจากห้อง ตอนนี้ภายในห้องจึงเหลือแค่เด็กสาวเพียงคนเดียว“ถึงไม่มีอะไรปิดบัง แต่ก็ไม่กล้ายุ่งอยู่ดี~” เธอวางโทรศัพท์ของคิรันเอาไว้บนโต๊ะและหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาเล่นฆ่าเวลาแทนคลืดดดด คลืดดดด ในขณะเดียวกันโทรศัพท์ของเด็กสาวก็ได้สั่นขึ้น ซึ่งคนที่โทรมานั
EP.13 คนของคิรันเช้าวันใหม่ 6:00 น.เช้านี้เด็กสาวตื่นขึ้นมาบนเตียงที่เธอกับคิรันนั้นนอนด้วยกันทั้งคืน ซึ่งเธอตื่นมาในอ้อมกอดของเขาเป็นครั้งแรก“หล่อจัง~” ร่างบางเอ่ยชมแฟนหนุ่มของตัวเองพร้อมกับมองไปที่ใบหน้าที่เกลี้ยงเกลาของเขาคลืดดดด คลืดดดด ในขณะเดียวกันโทรศัพท์ของเธอที่วางอยู่บนหัวเตียงก็ได้สั่นขึ้น ฉุดให้เธอต้องหยิบขึ้นมาดูชื่อเจ้าของปลายสายมีสายเรียกเข้าจาก อัยด้าเพื่อนรัก“อัยด้า!” ธิดาอุทานชื่อของปลายสายออกมาด้วยความตกใจ จนทำให้ชายหนุ่มข้างๆรู้สึกตัวตื่นขึ้น“อื้อ~ เป็นอะไร”“ปะ..เปล่าค่ะ หนูขอรับสายอัยด้าแป๊บนึงนะคะ”“อืม แต่ไม่ต้องลุกไป” คิรันกระชับกอดเด็กสาวให้แน่นขึ้นพร้อมกับหลับตาลงอีกครั้ง ส่วนเด็กสาวนั้นก็ทำได้แค่นอนนิ่งๆและกดรับสายของเพื่อนเธอ“ว่าไงอัยด้า~”“แกอยู่ไหน!”“ยะ..”“แกดูไลน์กลุ่มด่วนเลย!”“โอเคๆ”ตู๊ดดดดๆ ทันทีที่สายตัดไปธิดาจึงรีบกดเข้าดูข้อความไลน์ทันทีและสิ่งที่เธอเห็นนั้นก็คือรูปหลุดของบีน่าเพื่อนสนิทของเธอนั่นเอง“บะ..บีน่า!” เสียงอุทานของเด็กสาวทำให้มาเฟียหนุ่มที่หลับตาอยู่ต้องลืมตาขึ้นอีกครั้งด้วยความตกใจ“มีอะไร”“พะ..พี่ดูนี่สิคะ!”“…” คิรันจ้
EP.12 ก่อนขึ้นห้อง NCPart บีน่า22:00 น.เวลาล่วงเลยผ่านไปจนถึงช่วง4ทุ่ม ตอนนี้ภายในโต๊ะเหลือแค่เพียงธิดาและอัยด้าเท่านั้น เพราะบีน่านั้นถูกคิริวเอาตัวกลับไปเรียบร้อยแล้ว“เดี๋ยวธิมานะด้า~ อย่าไปไหนนะ” เด็กสาวบอกเพื่อนของตัวเองพลางหยิบกระเป๋าและโทรศัพท์ของตัวเองไปด้วย“โอเค๊~ ฉ๊านจะไม่ไปไหนเลย~”เมื่อธิดาได้ยินเช่นนั้นเธอจึงรีบเดินไปที่บันไดและเดินขึ้นไปชั้นสองทันที ก่อนจะเดินเลี้ยวไปทางที่ลับตาผู้คนซึ่งเป็นที่ที่เธอกับคิรันเจอกันครั้งแรกในคลับแห่งนี้“อยู่ไหนของเขา~” เธอบ่นขึ้นพึมพำเมื่อเดินมาถึงแล้วแต่กลับไม่เจอใคร“อยู่นี่”“อื้ออ~” ทันทีที่เด็กสาวหันไปตามเสียงเรียก เธอก็ถูกคิรันประกบจูบเข้าที่ริมฝีปากทันที มือหนาดันร่างเล็กชิดติดกำแพงจนเธอไม่สามารถขยับหนีไปไหนได้“เรียกหนูมามีอะไรหรือเปล่าคะ~” ริมฝีปากสวยได้รูปเอ่ยถามเมื่อคนตัวสูงตรงหน้าละริมฝีปากออก“ใครให้กินเหล้าเยอะขนาดนี้”“กินนิดเดียวเองค่ะ~”“บอกแม่ไว้หรือเปล่าว่าจะไม่กลับบ้าน”“บอกแค่ว่าอาจจะไม่กลับค่ะ”“ฉันให้คนไปบอกเพื่อนผู้ชายของเธอแล้วให้พาเพื่อนผู้หญิงอีกคนกลับบ้านไป”“หินกับอัยด้าเหรอคะ”“อืม”“แล้วหนูล่ะ!”“ฉันให้ค
EP.11 คิดถึงกลิ่นเธอ Prat ธิดา หลายวันผ่านไปหลายวันมานี้เด็กสาวยุ่งอยู่แต่กับการฝึกงานทำให้เธอกับคิรันไม่ค่อยได้เจอกัน ซึ่งคิรันเองก็ยุ่งอยู่กับการทำงานของตัวเองเช่นกัน ทั้งสองจึงทำได้แค่โทรหากันในช่วงกลางคืน เช่นเดียวกันกับวันนี้ที่คิรันโทรมาหาแฟนเด็กของตนเอง“ฮะโหลค่ะ~”“ทำอะไรอยู่”“ดูซีรี่ย์ค่ะ ไปงานเลี้ยงเป็นยังไงบ้างคะ” เนื่องจากวันนี้คิรันมีไปงานพรอมกับครอบครัว“เบื่อไอ้ริวกับบีน่า ทะเลาะกันไม่หยุด”“ยังไม่ชินอีกเหรอคะ”“อืม บอกเธอไว้ก่อนเรื่องหนึ่ง”“อะไรเหรอคะ”“พรุ่งนี้อาจจะมีรูปฉันกับบีน่าเต้นรำด้วยกัน”“ทำไมคะ”“บอกไว้ก่อน เดี๋ยวจะหาว่าฉันให้ผู้หญิงคนอื่นแตะเนื้อต้องตัว”“หื้ม แต่นั่นเพื่อนหนูค่ะ หนูไม่คิดอะไรแบบนั้นหรอก”“ถือว่าฉันบอกเธอแล้วนะ”“ค่ะ แล้วจะกลับตอนไหนเหรอคะ”“สักพักจะกลับแล้ว มีไปคุยงานต่อ”“งานกลางคืนอีกแล้วเหรอ”“อืม เสร็จแล้วจะรีบกลับ”“โอเคค่ะ ดูแลตัวเองดีๆนะคะ”“อยากให้เธอดูแลมากกว่า”“หื้ม ไปทำงานเลยค่ะ”“หึ ถึงบ้านแล้วจะโทรหา”“โอเคค่ะ บายค่ะ”“ฝันดี”“ฝันดีค่ะ”ตู๊ดดดๆ เมื่อทั้งสองพูดคุยกันจบเด็กสาวจึงกดวางสายไปทันที“ทำแต่งาน ได้พักผ่อนบ้างไหมเน
EP.10 กิ๊กลับๆ NC เนื้อหาต่อจากเดิม “ใส่ทำไม ฉันแค่ให้เธอพักดื่มน้ำก็เท่านั้น” คิรันว่าพลางนั่งลงข้างๆเด็กสาวก่อนจะยื่นแก้วน้ำให้เธอ“…” ประโยคของคิรันทำเอาธิดาถึงกับต้องกระชับผ้าห่มของตัวเองแน่นขึ้น ก่อนจะรับแก้วน้ำที่คิรันยื่นให้มาถือเอาไว้และค่อยๆดื่มมัน “ฉันรออยู่”ฟอดดด~ สันจมูกคมๆของคนตัวโตสัมผัสเข้าที่แก้มนิ่มๆของเด็กสาวข้างๆอย่างอ่อนโยน ก่อนจะดึงแก้วน้ำที่เธอดื่มหมดแล้วกลับมาวางไว้ที่โต๊ะหัวเตียง“พักก่อนไม่ได้เหรอคะ~”“อืมได้ ฉันให้เวลา3นาที จะไปเปิดน้ำรอในห้องน้ำ” “หะ..ห้องน้ำ~ เหรอคะ” คิรันไม่ได้ฟังที่เด็กสาวทวนคำตอบเลยสักนิด เขาดันตัวเองลุกขึ้นและเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที ทำให้เด็กสาวที่นั่งอยู่รู้สึกลังเลเล็กน้อยว่าควรตามเข้าไปดีหรือไม่ ผ่านไปราวเกือบ5นาทีในที่สุดธิดาก็เดินเข้ามาในห้องน้ำ โดยที่เรือนร่างของเธอนั้นมีชุดคลุมคลุมอยู่ เมื่อเธอเข้ามาจึงเห็นว่าคิรันกำลังนอนหลับตาอยู่ในอ่างน้ำอย่างสบายใจ “คงไม่ต้องเข้าไปหาแล้วมั้ง~” เธอบ่นขึ้นพึมพำก่อนจะหันหลังเพื่อจะเดินกลับออกมาจากห้องน้ำ ทว่าเสียงของคิรันกลับดังขึ้นฉุดให้เด็กสาวต้องหยุดนิ่งและหันกลับไปมองเขาอีกครั้ง“จะ
EP.9 ของดีประจำตระกลูNC+ เวลาผ่านไป5นาทีหลังจากที่เด็กสาวได้กินยาที่คิรันให้ไปแล้ว ตอนนี้ร่างกายของเธอเริ่มรู้สึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก “อึก~ ยาอะไรคะเมื่อกี้” ร่างบางถามเสียงสั่นเมื่อเธอรู้สึกร้อนรุ่มแปลกๆ“รู้สึกดีขึ้นหรือยัง”“อึก รู้สึกแปลกๆ ร้อนๆด้วยค่ะ~”“หึ งั้นฉันต่อนะ” คิรันกลับมาอยู่ในท่าเดิมอีกครั้งพร้อมกับเตรียมดันแก่นกายที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดเข้าไปในรูรักของเด็กสาวปัก!“อื้ออ~”“อ้าส์!” ครั้งนี้แก่นกายของคิรันเข้าได้จนเกือบสุด แต่ก็ทำให้กลีบเกสรของเด็กสาวมีเลือดไหลซิบออกมาเล็กน้อย“เจ็บอยู่ไหม?”“เจ็บค่ะ~ แต่ทนได้” น้ำเสียงของร่างเล็กเริ่มอ่อนลงก่อนจะใช้แขนเรียวของตัวเองคล้องไปที่คอแกร่งของคิรัน“ขยับแล้วนะ”“ค่ะ~” ตับ! ตับ! ตับ!มาเฟียหนุ่มเริ่มขยับสะโพกของตัวเองจากจังหวะช้าๆเพื่อหวังให้เด็กสาวรู้สึกดีขึ้น ซึ่งมันก็เป็นเช่นนั้นจนเธอเริ่มส่งเสียงครางออกมา “อ๊าส์ๆๆ~ อึกอื้อ~”“อ้าส์! หายเจ็บหรือยัง~”“อึก~ ค่ะ~ มะ..ไม่เจ็บแล้ว อ๊าส์ๆๆ~”ตับ ตับ ตับ ตับ“อึกอื้อๆ อึก อ๊าส์ๆ~” “ซี๊ดด~ ต่อจากนี้ เธอเป็นของฉัน” เสียงทุ้มบอกสาวน้อยใต้ร่างพร้อมกับมองใบหน้าของเธอด้วยความหลงใหล
EP.8 ไม่เคย NC ตอนนี้รถของคิรันกำลังจอดอยู่หน้าซอยเข้าบ้านของเด็กสาวแล้ว เนื่องจากธิดาไม่อยากตอบคำถามของมารดาว่าใครมาส่ง เธอจึงให้เขาส่งแค่หน้าซอย“ขอบคุณที่มาส่งนะคะ” เด็กสาวกล่าวขอบคุณคิรันที่นั่งอยู่ฝั่งคนขับและเธอนั่งอยู่ฝั่งข้างคนขับ “อืม เอาเบอร์มา ฉันจะโทรหา”“ค่ะ~” เด็กสาวรับโทรศัพท์ของคิรันมาพิมพ์เบอร์และไลน์ของตัวเองให้กับเขา ก่อนจะยื่นโทรศัพท์คืนเจ้าของไป “หนูไปก่อนนะคะ”“เดี๋ยว” “อืออ~” ทันทีที่เด็กสาวหันหน้ากลับมาหาคิรัน เธอก็ถูกคิรันประกบจูบเข้าที่ริมฝีปากทันที “อึก! คนฉวยโอกาส!”“มัดจำ ก่อนเริ่มจีบ”“จีบ? จะจีบหนูเหรอ!”“ถ้าไม่จีบ จะให้ข้ามไปคบเลยหรือไง”“เอ่อ~ นะ..หนูไปก่อนดีกว่า” คำพูดของคิรันทำเอาเด็กสาวกระอักกระอ่วนจนต้องรีบขอตัวลงจากรถ “ไปนะคะ” “อืม” คิรันพยักหน้าให้กับเด็กสาวก่อนที่เธอจะรีบเดินตรงไปที่บ้านและเดินหายเข้าไปในตัวบ้าน หลังจากนั้นมาเฟียหนุ่มจึงขับรถออกไปทันที โกดังส่งของตอนนี้มาเฟียหนุ่มได้เดินทางมาถึงโกดังส่งของแล้ว เนื่องจากวันนี้เขามีนัดส่งของกับลูกค้ารายใหญ่โดยมีพี่ชายของตัวเองเป็นหุ้นส่วนใหญ่“มาช้าจังวะ ไม่มาเช็กของตัวเองหรือไง” คาเลนส์ย
EP.7 พี่รันคนตรงเนื้อหาต่อจากเดิม Part ธิดา“แล้วที่จูบกันล่ะ~ เห้อออ~ บ้าชะมัด” เด็กสาวบ่นขึ้นด้วยความหงุดหงิดใจ เพราะเธอไม่เข้าใจว่าคิรันจูบเธอทำไมทั้งๆที่สั่งห้ามเธอชอบเขา ทว่าเธอก็ทำได้แค่เพียงคิดในใจและดึงสติกลับมาตั้งใจฝึกงานต่อการฝึกงานวันแรกของธิดาในวันนี้ผ่านไปได้ด้วยดี ถึงแม้ว่าจะยังมีบางส่วนที่เธอและเพื่อนๆยังไม่เข้าใจก็ตาม “วันนี้แกสองคนจะไปไหนกันไหม ฉันอยากกลับไปนอนมาก” อัยด้าพูดในขณะที่พวกเธอกำลังต่างคนต่างเก็บสัมภาระของตัวเองเข้ากระเป๋า เพื่อเตรียมกลับบ้าน“ฉันจะกลับบ้านเลย ธิล่ะ กลับด้วยกันไหม เดี๋ยวแวะไปส่ง” “ไม่เป็นไรๆ วันนี้ธิต้องไปเอายาให้แม่พอดี”“เดี๋ยวฉันไปส่ง”“ไม่เป็นไร ธิจะแวะซื้อของด้วย บีกลับอัยด้ากลับบ้านไปพักเถอะ เราค่อยเจอกันพรุ่งนี้นะ”“เอางั้นก็ได้ งั้นเราแยกกันหน้าบริษัทนะ”“โอเคค่า” หลังจากนั้นทั้งสามคนจึงพากันออกมาจากบริษัททันทีก่อนที่พวกเธอนั้นจะต่างคนต่างแยกย้ายกันไป ในขณะที่เด็กสาวกำลังยืนรอรถอยู่นั้นจู่ๆโทรศัพท์ของเธอก็ได้สั่นขึ้น ฉุดให้มือเล็กต้องหยิบขึ้นมาดูชื่อเจ้าของปลายสาย มีสายเรียกเข้าจาก แม่จ๋า“จ้ะแม่”“อยู่ไหนลูก เลิกงานหรือยัง”