EP.11 คิดถึงกลิ่นเธอ
Prat ธิดา
หลายวันผ่านไป
หลายวันมานี้เด็กสาวยุ่งอยู่แต่กับการฝึกงานทำให้เธอกับคิรันไม่ค่อยได้เจอกัน ซึ่งคิรันเองก็ยุ่งอยู่กับการทำงานของตัวเองเช่นกัน ทั้งสองจึงทำได้แค่โทรหากันในช่วงกลางคืน เช่นเดียวกันกับวันนี้ที่คิรันโทรมาหาแฟนเด็กของตนเอง
“ฮะโหลค่ะ~”
“ทำอะไรอยู่”
“ดูซีรี่ย์ค่ะ ไปงานเลี้ยงเป็นยังไงบ้างคะ” เนื่องจากวันนี้คิรันมีไปงานพรอมกับครอบครัว
“เบื่อไอ้ริวกับบีน่า ทะเลาะกันไม่หยุด”
“ยังไม่ชินอีกเหรอคะ”
“อืม บอกเธอไว้ก่อนเรื่องหนึ่ง”
“อะไรเหรอคะ”
“พรุ่งนี้อาจจะมีรูปฉันกับบีน่าเต้นรำด้วยกัน”
“ทำไมคะ”
“บอกไว้ก่อน เดี๋ยวจะหาว่าฉันให้ผู้หญิงคนอื่นแตะเนื้อต้องตัว”
“หื้ม แต่นั่นเพื่อนหนูค่ะ หนูไม่คิดอะไรแบบนั้นหรอก”
“ถือว่าฉันบอกเธอแล้วนะ”
“ค่ะ แล้วจะกลับตอนไหนเหรอคะ”
“สักพักจะกลับแล้ว มีไปคุยงานต่อ”
“งานกลางคืนอีกแล้วเหรอ”
“อืม เสร็จแล้วจะรีบกลับ”
“โอเคค่ะ ดูแลตัวเองดีๆนะคะ”
“อยากให้เธอดูแลมากกว่า”
“หื้ม ไปทำงานเลยค่ะ”
“หึ ถึงบ้านแล้วจะโทรหา”
“โอเคค่ะ บายค่ะ”
“ฝันดี”
“ฝันดีค่ะ”
ตู๊ดดดๆ เมื่อทั้งสองพูดคุยกันจบเด็กสาวจึงกดวางสายไปทันที
“ทำแต่งาน ได้พักผ่อนบ้างไหมเนี่ย~” ธิดาบ่นพึมพำขึ้นก่อนจะตัดสินใจกดเข้าไลน์เพื่อส่งข้อความหาคิรันอีกครั้ง
ธิดา : กินข้าวด้วยนะคะ อย่าทำแต่งาน
เธอส่งข้อความหาคิรันเพียงประโยคเดียวก่อนจะปิดโทรศัพท์ลงและหันกลับมาสนใจซีรีส์บนจอโทรทัศน์อีกครั้ง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ในขณะเดียวกันเสียงเคาะประตูห้องของเด็กสาวก็ได้ดังขึ้น ฉุดให้เธอต้องลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูดูว่าใครมา
“อ้าวพี่อาร์ม มาทำอะไรที่บ้านหนูอีกแล้วคะ?”
“ซื้อขนมมาฝาก พอดีพี่มาส่งแม่เขาจะมานอนกับแม่เรา” อาร์มว่าพลางยื่นถุงขนมให้กับเด็กสาว
“อ๋อ ขอบคุณค่ะ” เด็กสาวกล่าวขอบคุณก่อนจะรับถุงขนมจากลูกพี่ลูกน้องของเธอมาถือเอาไว้
“มีอะไรอีกไหมคะ พอดีหนูจะนอนแล้วค่ะ”
“ไม่มีแล้ว พี่ไปก่อนนะ”
“ค่ะ ขอบคุณสำหรับขนมค่ะ”
“ครับ พี่ไปก่อนนะ”
“ค่ะ” หลังจากที่ลูกพี่ลูกน้องของเด็กสาวเดินหันหลังกลับไปแล้ว เธอจึงปิดประตูห้องลงทันที และไม่ลืมที่จะล็อกประตูด้วย
Prat คิรัน
หลังจากที่คิรันวางสายจากแฟนเด็กของตัวเองไปแล้ว เขาจึงต่อสายหาคาเลนส์เพื่อนสนิทของตนเองทันที เพียงไม่นานคาเลนส์ก็รับสายของเขา
“มารับกูหน่อย”
“ไม่ขับรถมาวะ”
“มากับไอ้ริว”
“มึงก็รอมาพร้อมมันดิ”
“ไม่อยากฟังมันทะเลาะกับเด็กมัน”
“เออๆ ภาระกูฉิบหาย รอนั่น 5 นาทีถึง”
ตู๊ดดดดๆ เมื่อปลายสายพูดจบเขาจึงกดวางสายไปทันทีและรีบออกมารอคาเลนส์ที่ด้านหน้าโรงแรม
โกดังส่งของ
เมื่อคิรันมาถึงเขาจึงรีบเดินตรงเข้าไปตรวจงานของตัวเองทันทีเพื่อรอลูกค้ามารับ
“ไอ้ริวล่ะไอ้รัน” วิลเลียมเอ่ยถามขึ้นเมื่อไม่เห็นแฝดพี่ของคิรันเดินเข้ามาด้วย
“ไม่รู้ กูมาก่อน”
“งั้นไปเช็คของรอมันก่อนแล้วกัน” หลังจากนั้นทั้งสามคนจึงไปเช็คของของตัวเองก่อนทันที เพียงไม่นานคิริวก็เดินทางมาถึงโกดัง
“มาไวกว่าที่คิด” คิรันพูดขึ้นเมื่อเห็นพี่ชายมาถึงไวกว่าที่คิดเอาไว้เพราะคิริวต้องไปส่งบีน่าที่บ้านก่อน
“ลูกค้ามายัง”
“กำลังมา” สิ้นสุดประโยคของวิลเลียมลูกค้าที่พวกเขานัดเอาไว้ก็เดินเข้ามา หลังจากนั้นพวกเขาจึงนั่งคุยงานกัน
23.30 น.
เวลาล่วงเลยผ่านไปจนถึงช่วง5ทุ่มครึ่ง คิรันได้คุยงานเสร็จเรียบร้อยแล้วและตอนนี้เขาก็กำลังยืนโทรศัพท์หาเด็กสาวอยู่ที่หน้าบ้านของเธอ โดยมีดิ๊วซ์จอดรถรออยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล
“อื้ออ ฮะโหลค่ะ~”
“โผล่หน้าออกมาตรงหน้าต่าง”
“ใครคะ~”
“ผัวเธอ”
“พี่รัน!” เด็กสาวที่ได้ยินปลายสายพูดเช่นนั้น ชื่อของคิรันก็ผุดดังขึ้นมาในสมองของเธอทันที ทำให้เธอนั้นต้องรีบดีดตัวขึ้นและเดินไปที่หน้าต่าง
“มาทำไรอะไรคะ ทำไมไม่กลับบ้าน”
“คิดถึง อยากได้กลิ่นเธอ”
“หนูลงไปไม่ได้แล้วค่ะ เดี๋ยวแม่ได้ยิน”
“ไม่ต้องลงมา แค่อยากเห็นหน้า”
“คุยงานเสร็จแล้วเหรอคะ”
“อืม แล้วก็รีบตรงมาที่นี่”
“กลับบ้านได้แล้วค่ะ”
“พรุ่งนี้ว่างไหม”
“พรุ่งนี้บ่ายมีไปมหาลัยค่ะ เอาเอกสารฝึกงานไปส่งอาจารย์”
“เสร็จแล้วโทรมาฉันจะไปรับ”
“โอเคค่ะ พี่กลับบ้านได้แล้ว”
“อืม ฝันดีอีกรอบ”
“ฝันดีค่ะ” เด็กสาวที่อยู่บนบ้านโบกไม้โบกมือให้กับมาเฟียหนุ่ม ก่อนที่เขาจะกดวางสายและเดินไปขึ้นรถของตัวเองเพื่อตรงกลับบ้าน
Prat ธิดา
เช้าวันใหม่
เช้านี้เด็กสาวแต่งตัวด้วยชุดนักศึกษา เนื่องจากช่วงบ่ายเธอจะต้องไปมหาวิทยาลัยเพื่อส่งเอกสารการฝึกงาน ซึ่งตอนนี้เธอได้เดินทางมาถึงบริษัทแล้วเพื่อฝึกงานต่อในช่วงเช้า ในขณะที่เธอกำลังเตรียมอุปกรณ์อยู่นั้นอัยด้าก็ได้เดินเข้ามาหาเธอพร้อมกับเปิดรูปของใครบางคนให้เธอดู
“ธิๆๆ บีน่ามันเต้นรำกับพี่ริวด้วย!”
“หื้อ คนนี้พี่รันนะด้า ไม่ใช่พี่ริว” ธิดาท้วงขึ้นเมื่อเธอจำได้ดีว่าคนในรูปคือคิรัน และถึงแม้เมื่อคืนนี้คิรันจะไม่ได้โทรมาบอกเธอก็จำเขาได้ดีอยู่แล้ว
“ใช่เหรอ ไม่ใช่พี่ริวเหรอ”
“พี่รัน เชื่อธิสิ”
“รอถามเจ้าตัวเลยค่ะ!” สิ้นสุดประโยคของอัยด้า บีน่าก็เดินเข้ามาในห้องพอดี
“ไงคะคนสวย ลงหนังสือพิมพ์ออนไลน์แต่เช้าเลยนะ” เป็นเสียงของอัยด้าที่เอ่ยแซวบีน่าขึ้น
“หื้ม หนังสืออะไรของแกด้า”
“นี่ค่ะ เดี๋ยวนี้ไปสนิทกันกับคุณคิริวจนถึงขั้นเต้นรำด้วยกันแล้วเหรอเนี่ย”
“บ้า! ฉันไม่ได้เต้นกับเขา ในรูปนี้พี่รันต่างหาก แกดูดีๆพี่ริวมีรอยสักแต่พี่รันไม่มี ซึ่งในรูปไม่มีย่ะ!”
“เออวะจริงด้วย นี่คุณคิรัน ไม่ใช่คุณคิริว”
“เห็นไหม ธิดาบอกแล้วว่าคนนี้คิรัน”
“แหม๋! จำเก่งจังเลยนะคะแม่คุณ!”
“ไม่เห็นจะจำยากตรงไหน~” เธอว่าพลางหันไปจัดโต๊ะทำงานต่อเพราะกลัวว่าเพื่อนทั้งสองจะผิดเธอที่เธอนั้นจำคิรันได้ดีกว่าใคร
เวลาล่วงเลยผ่านไปครึ่งวันตอนนี้เด็กสาวได้เดินทางมาถึงมหาวิทยาลัยแล้ว ซึ่งเธอและเพื่อนๆกำลังส่งเอกสารฝึกงานให้กับอาจารย์อยู่
“วางไว้แล้วพวกเธอก็กลับไปได้เลย”
“กลับได้เลยเหรอครับจารย์” หินเอ่ยถามขึ้นอีกครั้ง
“หรือจะอยู่ให้ฉันสอนต่อ?”
“ไม่ดีกว่าครับงั้นพวกผมไปก่อนนะครับจารย์”
“สวัสดีค่ะ/สวัสดีครับ” หลังจากนั้นทั้งสี่คนจึงพากันเดินลงมาจากตึกทันที ซึ่งในขณะที่พวกเธอกำลังเดินลงมาจากตึกอยู่นั้นหินก็ได้พูดขึ้น
“กูไปก่อนนะ ต้องไปเตรียมของไปเล่นกีต้าร์ที่ร้าน KR แทนพี่ๆในวง”
“ไปด้วยดิ!” อัยด้าพูดขึ้นก่อนจะหันมาชักชวนธิดาและบีน่าให้ไปด้วย ซึ่งปกติแล้วธิดาไม่เคยปฏิเสธเพื่อนเลยสักทำให้ครั้งนี้เธอก็ต้องยอมไปด้วย ถึงแม้ว่าเธอจะมีนัดกับคิรันแล้วก็ตาม
“ตกลงตามนี้ งั้นไปแต่งตัวบ้านฉันกัน!” หลังจากนั้นสามสาวจึงนั่งรถตรงไปที่บ้านของอัยด้าทันที เมื่อมาถึงพวกเธอจึงรีบพากันขึ้นห้องเพื่อไปเลือกชุดที่จะใส่ในคืนนี้
“ธิขอไปโทรบอกแม่ก่อนนะ ยังไม่ได้บอกแม่เลย~”
“โอเคจ้ะ ถ้าขอไม่ได้ เดี๋ยวฉันช่วยขอ”
“ค่ะคุณเพื่อน” หลังจากนั้นธิดาจึงเดินลงมาชั้นล่างทันทีเพื่อต่อสายบอกมารดาของตนว่าวันนี้เธออาจจะไม่ได้กลับบ้านเพราะอัยด้าชวนไปเที่ยว ซึ่งมารดาของเธอนั้นก็ไม่ได้ห้ามอะไรเพียงแต่ฝากฝังความห่วงใยเอาไว้ก็เท่านั้น
“แม่ผ่าน เหลือพี่รัน~” เด็กสาวสูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะตัดสินใจโทรหาคิรัน เพียงไม่นานเขาก็รับสายของเธอ
“ฮะโหลค่ะ~”
“เสร็จหรือยัง”
“เสร็จแล้วค่ะ แต่พอดีว่ามาบ้านอัยด้าแล้ว”
“ส่งโลมา ฉันจะไปรับ”
“เอ่อ.. คือว่าคืนนี้หนูต้องไปเที่ยวกับเพื่อนๆค่ะ”
“เที่ยว?”
“ค่ะ ที่ร้าน KR”
“ใครอนุญาต!”
“หนูกำลังขอพี่อยู่นี่ไง จะไม่ไปก็ไม่ได้ อัยด้ากับบีน่าบอกจะโทรขอแม่ให้ หนูไม่มีข้ออ้างแล้ว~”
“...”
“อย่าเงียบสิคะ อย่าโกรธหนูเลยนะ~”
“อืม ฉันจะตามไป”
“ค่ะ งั้นหนูรอที่ร้านนะคะ”
“แต่งตัวดีๆ ไม่งั้นเธอจะโดนทำโทษ”
“หนูก็ไม่เคยแต่งตัวโป๊อยู่แล้วนะ”
“หึ เดี๋ยวก็รู้”
“งั้นแค่นี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวเพื่อนๆสงสัย”
“อืม”
ตู๊ดดดดดๆ เมื่อเด็กสาวคุยกับคิรันเสร็จแล้วเธอจึงรีบกลับขึ้นไปบนห้องของอัยด้าทันที
Prat คิรัน
20.30 น.
คลับ KR
“คิดว่าจะไม่มาซะแล้ว” เป็นเสียงของคาเลนส์ที่พูดขึ้นทันทีที่เขาเห็นคิรันเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะ
“หมาชวน เลยต้องมา” คิรันว่าพลางเทแอลกอฮอล์ลงแก้วของตน ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาไลน์หาแฟนเด็กที่มาถึงก่อนแล้ว
คิรัน : อยู่ไหน
ธิดา : แถวหน้าเวทีค่ะ
คิรัน : มาชั้นสองที่เดิม
ธิดา : ช้าหน่อยนะคะ
กดใจ+คอมเมนท์เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์หน่อยเจ้าค่ะ🫶🏻 ไม่เมนท์งอลเด้ออ 555 สติ๊กเกอร์ก็ยังดีฮ้าบบ🥰🫶🏻
EP.12 ก่อนขึ้นห้อง NCPart บีน่า22:00 น.เวลาล่วงเลยผ่านไปจนถึงช่วง4ทุ่ม ตอนนี้ภายในโต๊ะเหลือแค่เพียงธิดาและอัยด้าเท่านั้น เพราะบีน่านั้นถูกคิริวเอาตัวกลับไปเรียบร้อยแล้ว“เดี๋ยวธิมานะด้า~ อย่าไปไหนนะ” เด็กสาวบอกเพื่อนของตัวเองพลางหยิบกระเป๋าและโทรศัพท์ของตัวเองไปด้วย“โอเค๊~ ฉ๊านจะไม่ไปไหนเลย~”เมื่อธิดาได้ยินเช่นนั้นเธอจึงรีบเดินไปที่บันไดและเดินขึ้นไปชั้นสองทันที ก่อนจะเดินเลี้ยวไปทางที่ลับตาผู้คนซึ่งเป็นที่ที่เธอกับคิรันเจอกันครั้งแรกในคลับแห่งนี้“อยู่ไหนของเขา~” เธอบ่นขึ้นพึมพำเมื่อเดินมาถึงแล้วแต่กลับไม่เจอใคร“อยู่นี่”“อื้ออ~” ทันทีที่เด็กสาวหันไปตามเสียงเรียก เธอก็ถูกคิรันประกบจูบเข้าที่ริมฝีปากทันที มือหนาดันร่างเล็กชิดติดกำแพงจนเธอไม่สามารถขยับหนีไปไหนได้“เรียกหนูมามีอะไรหรือเปล่าคะ~” ริมฝีปากสวยได้รูปเอ่ยถามเมื่อคนตัวสูงตรงหน้าละริมฝีปากออก“ใครให้กินเหล้าเยอะขนาดนี้”“กินนิดเดียวเองค่ะ~”“บอกแม่ไว้หรือเปล่าว่าจะไม่กลับบ้าน”“บอกแค่ว่าอาจจะไม่กลับค่ะ”“ฉันให้คนไปบอกเพื่อนผู้ชายของเธอแล้วให้พาเพื่อนผู้หญิงอีกคนกลับบ้านไป”“หินกับอัยด้าเหรอคะ”“อืม”“แล้วหนูล่ะ!”“ฉันให้คน
EP.13 คนของคิรันเช้าวันใหม่ 6:00 น.เช้านี้เด็กสาวตื่นขึ้นมาบนเตียงที่เธอกับคิรันนั้นนอนด้วยกันทั้งคืน ซึ่งเธอตื่นมาในอ้อมกอดของเขาเป็นครั้งแรก“หล่อจัง~” ร่างบางเอ่ยชมแฟนหนุ่มของตัวเองพร้อมกับมองไปที่ใบหน้าที่เกลี้ยงเกลาของเขาคลืดดดด คลืดดดด ในขณะเดียวกันโทรศัพท์ของเธอที่วางอยู่บนหัวเตียงก็ได้สั่นขึ้น ฉุดให้เธอต้องหยิบขึ้นมาดูชื่อเจ้าของปลายสายมีสายเรียกเข้าจาก อัยด้าเพื่อนรัก“อัยด้า!” ธิดาอุทานชื่อของปลายสายออกมาด้วยความตกใจ จนทำให้ชายหนุ่มข้างๆรู้สึกตัวตื่นขึ้น“อื้อ~ เป็นอะไร”“ปะ..เปล่าค่ะ หนูขอรับสายอัยด้าแป๊บนึงนะคะ”“อืม แต่ไม่ต้องลุกไป” คิรันกระชับกอดเด็กสาวให้แน่นขึ้นพร้อมกับหลับตาลงอีกครั้ง ส่วนเด็กสาวนั้นก็ทำได้แค่นอนนิ่งๆและกดรับสายของเพื่อนเธอ“ว่าไงอัยด้า~”“แกอยู่ไหน!”“ยะ..”“แกดูไลน์กลุ่มด่วนเลย!”“โอเคๆ”ตู๊ดดดดๆ ทันทีที่สายตัดไปธิดาจึงรีบกดเข้าดูข้อความไลน์ทันทีและสิ่งที่เธอเห็นนั้นก็คือรูปหลุดของบีน่าเพื่อนสนิทของเธอนั่นเอง“บะ..บีน่า!” เสียงอุทานของเด็กสาวทำให้มาเฟียหนุ่มที่หลับตาอยู่ต้องลืมตาขึ้นอีกครั้งด้วยความตกใจ“มีอะไร”“พะ..พี่ดูนี่สิคะ!”“…” คิรันจ้อ
EP.14 สวยทั้งภายในและภายนอก ห้องพักคิรัน ในโรงพยาบาลตอนนี้มาเฟียหนุ่มและเด็กสาวได้เดินทางมาถึงโรงพยาบาลแล้ว และทั้งสองก็อยู่ในห้องพักของคิรันเรียบร้อยแล้ว“รอในนี้อย่าไปไหน”“ค่ะ~” เด็กสาวพยักหน้าอย่าเข้าใจก่อนจะต้องตกตะลึงเมื่อจู่ๆคิรันก็ถอดเสื้อออกโดยที่ยังยืนอยู่ตรงหน้าเธอ จึงทำให้เด็กสาวเห็นซิกแพคของเขาได้อย่างชัดเจน“เอ่อ.. หนูว่าไปถอดในห้องน้ำดีกว่าไหมคะ”“ก็ว่างั้น เดี๋ยวเด็กแถวนี้เป็นลม หึ”จุ๊บ! คิรันหัวเราะอย่างชอบใจก่อนจะเดินไปจุ๊บที่หน้าผากของเด็กสาว และเดินหายเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระล้างร่างกายและใส่ชุดเข้าผ่าตัดทันที“ฉันไปก่อน ง่วงก็นอนไป หิวก็โทรบอกไอดิ๊วซ์ นี่โทรศัพท์ฉัน”“แต่มันของส่วนตัวพี่นะคะ”“ของฉันคือของเธอ ไม่มีอะไรปิดบัง”“ค่ะ~” ร่างบางรับโทรศัพท์ของคิรันมาถือเอาไว้ ก่อนที่มาเฟียหนุ่มในลุคคุณหมอจะเดินออกไปจากห้อง ตอนนี้ภายในห้องจึงเหลือแค่เด็กสาวเพียงคนเดียว“ถึงไม่มีอะไรปิดบัง แต่ก็ไม่กล้ายุ่งอยู่ดี~” เธอวางโทรศัพท์ของคิรันเอาไว้บนโต๊ะและหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาเล่นฆ่าเวลาแทนคลืดดดด คลืดดดด ในขณะเดียวกันโทรศัพท์ของเด็กสาวก็ได้สั่นขึ้น ซึ่งคนที่โทรมานั
EP.15 หวง/ก่อนไป 1 เดือนผ่านไปตลอด1เดือนที่ผ่านมามาเฟียหนุ่มและเด็กสาวคบกันแบบหลบๆซ่อนๆมาโดยตลอด เพียงเพราะธิดาไม่กล้าที่จะบอกเพื่อนๆเพราะเธอยังไม่พร้อม แต่ถึงอย่างนั้นคิรันก็ยอมที่จะคบกับเธอแบบลับๆและตามใจเธอทุกอย่างสนามแข่งรถตอนนี้เด็กสาวอยู่ที่สนามแข่งรถของคิรัน เนื่องจากวันนี้เป็นวันหยุดเธอจึงไม่ต้องไปมหาวิทยาลัย“เพื่อนพี่จะไม่มาที่นี่กันแน่เหรอคะ พวกเขาชอบมาแบบไม่บอกด้วย” เพราะหลายครั้งที่เด็กสาวมาที่นี่เพื่อนๆของคิรันมักโผล่มาแบบไม่บอกไม่กล่าวเสมอ แต่ยังดีที่ประตูถูกล็อกเอาไว้ทุกครั้ง จึงทำให้เด็กสาวมีเวลาที่จะพาตัวเองเข้าไปแอบในห้องนอนของคิรัน“คงไม่ หยุดยาวแบบนี้เธอไม่มีการบ้านอะไรต้องทำหรือไง?” คิรันเอ่ยถามเด็กสาวโดยที่สายตาของเขายังคงจดจ้องไปที่เอกสารบนโต๊ะทำงาน“ก็.. มีค่ะ แต่ยังไม่มีอารมณ์จะทำ~”“อารมณ์? ต้องใช้อารมณ์อะไร?”“ก็อารมณ์ขยันไงคะ~ หยุดตั้งหลายวันขอพักผ่อนแบบเต็มวันหน่อยไม่ได้เหรอคะ~ เมื่อเช้าก็รีบตื่นเช้าเพื่อมากับพี่เลยนะ ทั้งๆที่หนูควรจะได้ตื่นสาย~”“…” คำบ่นของเด็กสาวทำเอาคิรันถึงกับต้องเงยหน้ามองไปที่เธอทันที จึงเห็นว่าเธอนั้นกำลังทำหน้าบูดบึ้งใส่เขาอย
EP.16 ช่วยทำให้มั่นใจ NC เนื้อหาต่อจากเดิม ร่างกายของเด็กสาวอ่อนระทวยเมื่อถูกริมฝีปากหนาของคิรันซุกไซร้ไปตามซอกคอระหง ทั้งจูบและกัดจนร่างบางขนลุกชูชัน“อย่าทำรอยนะ~”“อืม” คิรันส่งเสียงรับทราบแต่ยังคงขบเม้มซอกคอของเธออยู่เช่นเดิม “หะ..หนูไม่ได้กดล็อกห้อง~”“ไม่ใช่ปัญหา” แกรก! เสียงล็อกประตูดังขึ้นเมื่อคิรันกดไปที่ปุ่มใต้โต๊ะ ทำให้เด็กสาวนั้นเบาใจลงว่าจะมีคนเปิดเข้ามา “ช่วยทำให้ฉันมั่นใจ”“ระ..เรื่องอะไรคะ~”“ระหว่างที่ฉันไม่อยู่เธอจะไม่นอกลู่นอกทาง~” “หนูสัญญา~”“แค่พูดใครๆก็ทำได้~”“แล้วหนูต้องทำยังไง”“นอนครางเฉยๆก็พอ”พรึ่บ! ร่างเล็กลอยละลิ่วเมื่อเธอถูกอุ้มให้ขึ้นมานั่งอยู่บนโต๊ะทำงานตัวใหญ่ตรงหน้าของมาเฟียหนุ่ม“นอนลงไป” เด็กสาวนอนลงอย่างว่าง่ายโดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคิรันกำลังจะทำอะไรกับเธอ มาเฟียหนุ่มปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกสามถึงสี่เม็ด ก่อนจะถอดกางเกงขายาวของเด็กสาวออก จนเผยให้เห็นแพนตี้สีฟ้าอ่อนที่ทำหน้าที่ปกปิดใจกลางความเป็นสาวของเธออยู่ เสื้อเชิ้ตสีดำของเด็กสาวถูกปลดกระดุมออกทีละเม็ดจนเผยให้เห็นเนินอกที่มีบราปกปิดอยู่ ซึ่งคิรันก็จัดการถอดออกจนหมดเช่นกัน ตอนนี้เธอจ
EP.17 พี่รหัส/ไม่ไว้ใจ 5 วันผ่านไป5 วันที่ผ่านมานี้มาเฟียหนุ่มและเด็กสาวต้องคุยกันผ่านโทรศัพท์มือถือ เนื่องจากคิรันไปอเมริกาแล้วเพื่อไปหาพี่ชายของตัวเองที่ถูกยิงนอนอยู่โรงพยาบาล6:00 น.เช้านี้เด็กสาวต้องตื่นขึ้นเพราะคิรันโทรมาปลุก เพื่อให้เธอตื่นอาบน้ำไปมหาวิทยาลัย “ฮะโหลค่ะ~”“ตื่นอาบน้ำไปมหาลัยได้แล้ว”“อื้อ~ เช้าแล้วเหรอคะ~”“อืม กินข้าวด้วยล่ะ”“รับทราบค่ะ~ หนูไปอาบน้ำก่อนนะคะ ถึงมอแล้วจะไลน์หา”“อืม” หลังจากเด็กสาววางสายไปแล้วเธอจึงลุกไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปมหาวิทยาลัยทันที ส่วนอาหารเช้าเธอตั้งใจว่าจะไปทานกับอัยด้าที่โรงอาหารของมหาวิทยาลัยแทนมหาวิทยาลัยเมื่อธิดาเดินทางมาถึงมหาวิทยาลัยแล้วเธอจึงตรงไปที่โต๊ะประจำทันทีเพื่อรอให้อัยด้ามาถึงและขึ้นห้องเรียนพร้อมกัน “ฮายยยย มอนิ่งค่ะคุณธิดา~”“มอนิ่งค่ะคุณอัยด้า~”“วันนี้เรามีเรียนถึงแค่บ่าย2ใช่ปะ”“อื้ม แต่วิชาหลักทั้งนั้น”“โอ๊ย ปวดหัวจะแย่~”“บ่นแต่ก็ต้องเรียนอยู่ดีนะด้า~”“ขอบ่นหน่อยเถอะ! แล้วนี่แกกินไรมายัง”“ยังเลย ด้ากินยัง”“ยัง งั้นไปหาอะไรกินที่โรงอาหารกันปะ”“เอาดิ” “ไปค่ะ ฉันเลี้ยงเอง” อัยด้าพูดพลางคล้องคอของธิดาก่อน
EP.18 มีหนูคนเดียวจริงหรือป่าว Prat คิรัน อเมริกา ตลอดเวลาที่มาเฟียหนุ่มมาใช้ชีวิตอยู่ที่อเมริกาเพื่อมาอยู่เป็นเพื่อนพี่ชายของตัวเอง ทำให้ใจของเขารู้สึกเป็นห่วงและคิดถึงแฟนเด็กของตัวเองไม่น้อย ยิ่งได้ข่าวว่าเธอนั่งรถไปกับลูกพี่ลูกน้องของเธอ ก็ยิ่งทำให้เขานั้นไม่สบายใจและไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะต้องอยู่ช่วยเหลือพี่ชายของตัวเองอีก2วัน“หน้าเป็นส้นตีนเลย เป็นไรของมึง” ประโยคคำถามของคิริวดังขึ้นเมื่อเขาเห็นน้องชายของตัวเองมีสีหน้าที่ตึงเครียด “ไม่มี”“มี หน้ามึงแสดงออกขนาดนี้”“ไม่ต้องมาสนใจกู เอาเรื่องของมึงให้รอดก่อน กูมีเวลาให้มึงถึงแค่พรุ่งนี้ มึงอย่าลืม” เนื่องจากพี่ชายของคิรันขอให้เขาช่วยพูดกับบีน่าเพราะตอนนี้เธอกำลังตั้งครรภ์“มึงมีเด็กหรือไงถึงรีบกลับ?”“กูมีงานมีการต้องทำ ไม่เหมือนมึง”“อ่าว พูดหมาๆ”“รำคาญ!” คิรันสบถคำหยาบใส่พี่ชายของตนก่อนที่จะเดินออกมานอกระเบียงของโรงแรมเพื่อสูบบุหรี่ คลืดดดด คลืดดดดในขณะที่มาเฟียหนุ่มกำลังยืนสูบบุหรี่อยู่นั้นโทรศัพท์ของคิรันก็ได้สั่นขึ้น พร้อมกับปรากฏชื่อของปลายสายที่โทรเข้ามา มีสายเรียกเข้าจาก ธิดา“ฮะโหลค่ะ~” ทันทีท
EP.19 ง้อ/ใครทำ เนื้อหาต่อจากเดิม“พี่มีหนูคนเดียวจริงๆหรือเปล่าคะ~” เด็กสาวเอ่ยถามด้วยดวงตาที่สั่นเครือ ก่อนจะมีน้ำใสๆเอ่อคอลรอบๆดวงตา ซึ่งประโยคคำถามของเธอทำให้คิรันมั่นใจทันทีว่าวันนี้สาวน้อยของเขาจะต้องไปเจอเรื่องอะไรที่ไม่ดีมาอย่างแน่นอน“ใครทำอะไรเธอ!” เขาขมวดคิ้วเป็นปมพร้อมกับเอ่ยถามเด็กสาวด้วยความเป็นห่วง “ตอบหนูก่อนสิ ว่าพี่มีหนูคนเดียวจริงๆ~” เธอยังคงย้ำคำถามเดิมกับเขาด้วยสีหน้าไม่ดีนัก“ฉันก็มีแค่เธอคนเดียว ใครมาพูดอะไร?”“ไม่มีค่ะ หนูแค่ถามเฉยๆ” “อย่าโกหกฉันธิดา!” คิรันเริ่มหงุดหงิดเมื่อเด็กสาวตรงหน้าพยายามที่จะปกปิดความจริงบางอย่างที่ทำให้เธอนั้นรู้สึกไม่ดี“ไม่ได้โกหก หนูแค่กลัว พี่ไปอยู่ต่างเมืองไกลจากหนูตั้งอาทิตย์หนึ่ง หนูจะระแวงไม่ได้เหรอ~” เมื่อเห็นว่ามาเฟียหนุ่มเริ่มอารมณ์เสีย เธอจึงเปลี่ยนเป็นน้องเสียงออดอ้อนเพื่อให้เขาเลิกสงสัย แต่ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นเช่นนั้น“เธอมั่นใจได้เลยว่าฉันเป็นแค่ของเธอ”“แล้วถ้ามีคนมาบอกว่าพี่ก็เป็นของเขาล่ะคะ?”“ใครมันพูดล่ะ ฉันจะได้เอาลูกปืนไปกรอกปากมัน”“โห~ เอาซะไม่กล้าพูดเลย”“แสดงว่ามีคนพูด?”“ไม่มีค่ะแค่ถามดู ที่ถามแบบนี้ก็เพร
EP.45 ไอด้าจับได้Prat ธิดา เนื้อหาต่อจากเดิม “พี่รันข่มขืนแกเหรอธิดา! ทำไมแกปากแตกแบบนี้!”“...”“ตอบฉันธิดา! คนที่แกปิดบังฉันมาตลอดคือพี่รันใช่ไหม! แล้วที่แกไม่กล้าบอกฉันเพราะว่าเขาข่มขืนแกจริงๆใช่ไหม!” อัยด้าพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เพราะถึงเธอจะไม่ได้เห็นว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์กันแบบไหน แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าคิรันจะไม่ทำแบบพี่ชายของตัวเอง “ปะ..เปล่านะ พี่รันไม่ได้ข่มขืนธิ~”“แล้วเขาทำอะไรแก! ทำไมแกถึงปิดบังฉันมาตลอด แล้วนี่แกร้องไห้เพราะเขาอีกใช่ไหมเขาทำร้ายแกเหรอ บอกฉันเดี๋ยวนี้!“จะ..ใจเย็นๆนะอัยด้า ธิตั้งสติไม่ทัน~”“โอเค งั้นแกเป็นอะไรกับพี่รัน?”“เอ่อ..”“ธิดา! แกต้องบอกฉันได้แล้วนะ!”“โอเคๆ บอกแล้วๆ~” ธิดาเช็ดน้ำตาบนใบหน้าของตัวเองลวกๆก่อนจะเริ่มตอบคำถามของอัยด้าอีกครั้ง“เป็นแฟนกับพี่คิรัน~”“อะไรนะ!”“ฟะ..แฟนไง~”“แฟน!”“ใช่~”“ไปเป็นตอนไหน?”“ตั้งแต่ขึ้นปีสองแรกๆ”“เป็นปีแล้วนะ!”“อืม~”“แล้วทำไมถึงเป็นแฟนกันได้ล่ะ เขาข่มขืนแกเหรอ?”“เปล่า ธิดาชอบพี่เขาก่อน วันนั้นเมาก็เลยไปบอกพี่เขา~”“ยัยธิ! เล่ามาตั้งแต่แรกเลยนะไปเจอเขาตอนไหน!”“คือ...” สุดท้ายธิดาก็ต้องยอมเล่าเรื
EP.44 กล่องดวงใจของคิรันเนื้อต่อจากเดิม“ตอบหน่อยสิคะ ฮึก!” เมื่อเด็กสาวเห็นว่าคิรันเอาแต่นิ่งเงียบ เธอจึงเริ่มปลดปล่อยน้ำตาแห่งความเสียใจออกมาอีกครั้ง พร้อมกับลุกขึ้นและเดินไปยืนอยู่ตรงหน้าของคิรัน “ฉันเคยบอกเธอไปหรือยังว่าข้างล่างมันไม่เหมาะสำหรับผู้หญิงแบบเธอ”“บอกค่ะ หนูไม่ฟังเอง~”“ตอนนี้ฉันยังไม่สามารถจัดการกับอารมณ์ของตัวเองได้ เดี๋ยวมา”“ปะ..ไปไหน”“ถ้าสิบโมงสิบห้าฉันยังไม่กลับมา ไอ้ดิ๊วซ์จะเป็นคนไปส่งเธอที่มหาวิทยาลัย” เมื่อคิรันพูดจบเขาจึงจูบลงไปที่หน้าผากของเด็กสาว ก่อนจะลุกขึ้นยืนและเดินออกไปจากห้องนอน เด็กสาวจึงต้องรีบเดินตามเขาออกมาทันที “ไม่ไปไม่ได้เหรอคะ~” เธอเอ่ยถามขึ้นในขณะที่คิรันกำลังจะเดินออกไปจากห้องทำงานโดยมีคาเลนส์และวิลเลียมนั่งฟังอยู่ “ฝากมึงสองคนดูเธอด้วย”“เออ”เมื่อคิรันเดินออกไปเด็กสาวจึงทำได้แค่เดินไปนั่งที่โซฟาฝั่งตรงข้ามคาเลนส์และวิลเลียม ก่อนจะปล่อยหยดน้ำตาแห่งความเสียใจออกมาอีกครั้ง“พะ..พี่เขาโกรธจนไม่ยอมคุยกับหนูเลยค่ะ ฮึก~”“ใจเย็นๆ มันไม่ได้โกรธอะไรเราขนาดนั้นเชื่อพี่”“ทำไมเขาถึง ฮึก! ถึงไม่อยู่คุยกับหนูให้รู้เรื่องก่อนล่ะคะ ฮือๆ~”“มึงพูดไอ
EP.43 ถูกลวนลาม เนื้อหาต่อจากเดิม ห้องทำงานชั้นบน ตอนนี้เด็กสาวได้ขึ้นมาบนห้องทำงานของคิรันแล้ว เหตุผลที่เธอไม่ต้องการที่จะนั่งอยู่ตรงนั้นต่อก็เพราะว่าไม่อยากได้ยินผู้หญิงคนอื่นพูดแทะโลมคนรักของตัวเอง “เป็นอะไร ทำไมไม่ดูแข่งรถก่อน”“ไม่ดูอะไรทั้งนั้นแหละค่ะ”“โกรธฉันขนาดนั้นเลยหรือไง”“ก็โกรธ พี่ตั้งใจยั่วโมโหหนู”“หวงฉันว่างั้น?”“ก็ต้องหวงสิคะ! ทีพี่ยังหวงหนูได้เลย หนูจะหวงพี่บ้างไม่ได้หรือไง?”“ได้อยู่แล้ว เธอเป็นเมียฉันนะ ดีใจซะอีกเพราะเธอไม่เคยหวงฉันเลย”“ไม่ชอบเลยที่เขามาพูดถึงพี่แบบนี้ ถึงมันจะไม่ใช่เรื่องเสียหายแต่หนูไม่ชอบ”“อะไรกัน นี่สาวน้อยของฉันเปลี่ยนไปขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่”“เปลี่ยนอะไรของพี่”“ก็สาวน้อยที่ฉันเจอวันแรกทั้งขี้อายทั้งพูดน้อยต่างจากตอนนี้สุดๆ”“...” คำพูดของคิรันทำให้เด็กสาวฉุกคิดขึ้นมาทันทีเพราะเธอก็เป็นแบบนั้นจริงๆ “หนูหวงพี่มากเกินไปเหรอคะ~”“...” คิรันไม่ได้ตอบคำถามของเด็กสาวแต่ดึงมือของเธอให้เดินตามเขาไปนั่งที่โซฟาแทนโดยให้เธอนั่งบนตักแกร่งของเขา ธิดาจึงต้องใช้แขนของตัวเองคล้องคอของเขาเอาไว้“ตอบสิ หนูหวงพี่มากเกินไปหรือเปล่าคะ~”“ถ้าบอกว่ามากเ
EP.42 NC / หวง Prat คิรัน เช้าวันใหม่ 6:00 น. เช้านี้มาเฟียหนุ่มตั้งนาฬิกาปลุกแต่เช้า เพื่อที่เขานั้นจะได้โทรไปปลุกสาวน้อยของตัวเองตื่นไปมหาวิทยาลัย“ฮะโหลค่ะ~” “ตื่นได้แล้ว”“อือ~ เมื่อคืนนี้โทรคุยกับพี่ทั้งคืนนอนดึกเลย~”“ฉันจะไปรับหน้าซอย”“รับไปไหนคะ”“ไปเรียน”“วันนี้หนูมีเรียนตั้งสิบโมงครึ่งเลยค่ะ ลืมบอก~”“ดี งั้นลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว ฉันจะไปรับ”“จะให้หนูรีบไปทำไมกัน~”“ให้เวลา1ชั่วโมง จะไปรอหน้าซอยบ้านเธอ”“บังคับเหรอคะ~”“ไม่ได้บังคับ แต่เธอต้องลุกได้แล้ว อีก1ชั่วโมงเจอกัน” ตู๊ดดดดๆ คิรันไม่ได้รอให้เด็กสาวตอบอะไรกลับมาแต่ชิงตัวสายเธอไปทันที ส่วนตัวเขาเองก็รีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัวเช่นกัน 7:15 น. ตอนนี้เวลาล่วงเลยมาจะเจ็ดโมงครึ่งแล้วแต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าเด็กสาวจะเดินออกมาจากบ้านสักที ทำให้คิรันที่อยู่ในรถต้องต่อสายหาเธอ “มาหรือยัง เกินมา15นาทีแล้ว”“กำลังออกไปค่ะ! หนูเผลอหลับต่อ!”“ให้ไวเลย”“ค่ะๆๆ” เพียงไม่นานเด็กสาวก็รีบวิ่งออกมาหน้าซอยด้วยชุดนักศึกษาและรีบขึ้นรถคิรันไปทันที “สวัสดีค่ะ”“อืม กินข้าวมาหรือยัง”“กินขนมปังมาแล้วค่ะ พี่กินยังคะ”“กินกาแฟแล้ว” เมื่อคิรันพู
EP.41 น้ำตาลูกผู้ชายเนื้อหาต่อจากเดิม Prat ธิดา เมื่อเด็กสาวเดินเข้ามาในสวนหย่อมแล้วเธอจึงมองหาคิรันทันที ก่อนจะเห็นว่าเขากำลังนั่งสูบบุหรี่อยู่ที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ เธอจึงรวบรวมความกล้าก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปหาเขาโดยที่เขากำลังพ่นควันบุหรี่ออกมา“พี่คะ..” ทันทีที่เด็กสาวเอ่ยเรียกคิรันเขาจึงรีบหันกลับมาหาเธอทันทีก่อนจะดับบุหรี่ที่กำลังสูบอยู่ลง“ในสวนสาธารณะเขาห้ามสูบบุหรี่นะคะ”“เห็นไม่มีใครก็เลยสูบ”“หนูแค่จะมาคุยกับพี่เรื่องวันนั้นค่ะ ตอนแรกตั้งใจว่าจะไม่คุยแล้วเพราะไม่อยากได้ยินคำตอบ แต่ว่าอยากเคลียร์ให้จบเราจะได้ไม่มีอะไรติดค้างกัน” เด็กสาวพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือพลางกระชับกระเป๋าสะพายข้างเอาไว้แน่น “จบ? เธอจะเลิกกับฉันเหรอ”“มันก็ต้องเป็นแบบนั้นค่ะ ถ้าพี่มีคนอื่น”“นี่เธอกำลังคิดอะไรของเธออยู่เนี่ย” คิรันว่าพลางเดินเข้าไปหาเด็กสาว ทว่าเธอกลับเดินถอยหลังออกจากเขา ทำให้คิรันต้องยืนนิ่งเพื่อไม่ให้เธอถอยหลังหนีเขาอีก “ผู้หญิงคนที่หนูเห็นเขาชื่ออะไรคะ”“...”“ชื่อน้ำหรือเปล่าคะ~”“อืม” ทันทีที่เด็กสาวได้ยินคำตอบของคิรันน้ำตาที่กลั้นเอาไว้ก็ไหลรินออกมาทันที เพราะคนชื่อน้ำคือคนรักเก่า
EP.40 อาการอกหักเนื้อหาต่อจากเดิมหลังจากที่อัยด้าเดินออกไปแล้วเด็กสาวจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดแชทไลน์ทันที ก่อนจะเห็นข้อความที่คิรันส่งมาจำนวน10ข้อความ ทว่าเธอเลือกที่จะปิดการแจ้งเตือนเอาไว้และไม่กดเข้าไปอ่านคลืดดด คลืดดดไม่ทันที่เด็กสาวจะได้เก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋า การโทรเข้าก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งซึ่งคนที่โทรเข้ามานั้นก็คือ คิรัน เธอชั่งใจอยู่ชั่วครู่ก่อนจะยอมกดรับสายของเขา“ฮะโหลค่ะ”“ทำไมไม่ตอบไลน์ฉัน”“ยังไม่มีเวลาได้จับโทรศัพท์ค่ะ”“วันนี้ฉันจะไปรับ”“ไม่ค่ะ หนูมีกิจกรรมช่วงเย็น”“พรุ่งนี้ล่ะ”“หนูยังให้คำตอบไม่ได้ ค่อยคุยนะคะต้องขึ้นเรียนแล้ว”ตู๊ดดดดๆ เด็กสาวไม่ได้รอให้คิรันตอบกลับมาแต่รีบกดวางสายเขาไปทันที ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่อัยด้าเดินเข้ามา “มาแล้วๆ เดี๋ยวฉันประคบให้นะ”“ขอบคุณค่ะคุณอัยด้า~”“ค่าประคบ200ค่ะคุณธิดา~”“หน้าเลือดจังอัยด้า~”“เอ้า ว่าฉันอีก!” สองสาวพูดคุยกันไปพร้อมกับประคบตาไปด้วยจนถึงเวลาเข้าคลาสเรียนวิชาแรกในขณะที่ทั้งสองกำลังนั่งเรียนกันอยู่นั้น ไลน์ของทั้งสองก็ได้เด้งขึ้นซึ่งเป็นข้อความที่ส่งมาจากบีน่า บีน่า : ฉันอยู่โรงพยาบาลแล้วนะ ธิดา : คลอดแล
EP.39 ทะเลาะเนื้อหาต่อจากเดิมตอนนี้ภายในบ้านของเด็กสาวเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและเสียงพูดคุย เนื่องจากอาร์มและแม่ของเขากำลังนั่งกินหมูจุ่มอยู่ด้วย“ปี3เรียนเป็นยังไงบ้างล่ะธิดา” มารดาของอาร์มได้เอ่ยถามหลานสาวของตัวเองขึ้น“ช่วงนี้ยุ่งๆกับกิจกรรมค่ะ เป็นพี่ปี3แล้วเลยต้องทำอะไรหลายๆอย่างกับรุ่นน้องค่ะ”“ยังไงก็ตั้งใจเรียนนะลูก แม่เขาจะได้ไม่เสียค่าเทอมไปฟรีๆ”“เดี๋ยวนี้ธิมันจ่ายค่าเทอมเองแล้ว มีเงินเก็บช่วงทำงานตอนปิดเทอม ฉันไม่ต้องเหนื่อยหาเงินขนาดนั้นแล้วล่ะ” แม่ของธิดาพูดขึ้นเพราะเธอไม่อยากให้ใครต่อใครมาว่าลูกสาวของเธอได้“หนูจะตั้งใจเรียนให้จบนะคะแม่” เด็กสาวให้ความมั่นใจกับมารดาและส่งยิ้มให้กับป้าของเธออีกครั้งก่อนจะทานหมูจุ่มกันต่อ โดยที่เธอและอาร์มไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลยติ๊ง! ในขณะเดียวกันเสียงข้อความจากโทรศัพท์ของเด็กสาวก็ได้ดังขึ้น พร้อมกับปรากฏชื่อของคิรันขึ้นบนหน้าจอสมาร์ทโฟนคิรัน : ฉันอยู่หน้าบ้าน ออกมา เมื่อเด็กสาวได้อ่านข้อความของคิรันก็ทำเอาหัวใจของเธอตกไปอยู่ที่ตาตุ่มทันที เธอจึงต้องรีบตอบข้อความของเขากลับไปด้วยความร้อนใจธิดา : กลับไปค่ะ เดี๋ยวแม่หนูเห็น คิรัน : ฉัน
EP.38 ใครอีกคนเนื้อหาต่อจากเดิม “ธิดา! แกอยู่ไหน!” ในขณะเดียวกันเสียงของอัยด้าก็ได้ตะโกนดังขึ้น ทำให้ธิดาต้องรีบมองไปที่คิรันด้วยความตกใจ “เงียบไว้ ห้องคงไม่เก็บเสียงเท่าไหร่”“ละ..แล้วเสียงครางหนูล่ะ! หนูว่าตอนนี้เราควรแต่งตัวให้เรียบร้อยนะคะ”“อืม ลืม” คิรันดึงแก่นกายที่ยังคงแข็งตัวอยู่ออกจากร่องรักของเด็กสาว ก่อนจะรีบสวมใส่กางเกงของตน ส่วนเด็กสาวเองก็รีบหยิบกางเกงในของตัวเองขึ้นมาใส่เช่นกัน โดยที่เธอยังไม่ได้เช็ดน้ำรักของคิรันออก“ฉันจะออกไปก่อน เดี๋ยวบอกให้เพื่อนเธอไปหาที่อื่น”“โอเคค่ะ” เธอตอบด้วยน้ำเสียงหวั่นๆเพราะกลัวว่าอัยด้าจะไม่เชื่อ แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากทำตามที่คิรันบอก “รักเธอ” มาเฟียหนุ่มก้มลงมาประกบจูบปากของเด็กสาวอีกครั้งก่อนจะเปิดประตูออกไปและรีบปิดประตูลงในทันที “หาใคร” คิรันเอ่ยถามอัยด้าขึ้นทันทีที่เห็นว่าเธอกำลังเดินตรงไปที่ห้องสุดท้ายของชั้นสอง “ธิดาค่ะ พี่คิรันเห็นไหมคะ”“เห็นเดินไปหลังบ้าน”“อ๋อ โอเคค่ะ”“เพื่อนเธอไปแล้ว ฉันจะลงไปข้างล่างก่อน” เมื่ออัยด้าเดินลงบันไดไปแล้ว คิรันจึงเปิดประตูเข้ามาบอกเด็กสาวอีกครั้งก่อนที่เขาจะรีบเดินลงไปชั้นล่างPrat ธ
EP.37 โหยหา NC+เนื้อหาต่อจากเดิม “คุยกับใครเหรอ!” อัยด้าเอ่ยถามขึ้นเมื่อเธอเห็นว่าธิดาเอาแต่จ้องมองไปที่โทรศัพท์และยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว “ปะ..เปล่า~”“จะเลิกเรียนแล้ว วันนี้เลิกเร็วไปหาบีน่ากัน”“วันนี้เหรอ”“อื้ม วันนี้แหละไม่ได้ไปหามันหลายวันแล้วอ่ะ ไปนั่งคุยกับมันกันช่วงนี้ท้องมันใหญ่แล้วไปไหนก็ไม่ค่อยได้หรอก”“เอ่อ..”“ทำไม หรือแกมีนัดกับใครอีกแล้ว ช่วงนี้แกมีธุระบ่อยจังเลยนะ”“ปะ..ไปๆ ตอบช้านิดหน่อยเอง”“แล้วเรื่องที่แกบอกว่าจะบอกฉันล่ะ นี่จนบีมันกลับมาแล้วนะ แกยังไม่ยอมพูดเลยธิดา”“เลิกสนใจเรื่องธิเถอะน่า ตกลงไปหาบีน่าที่บ้านนะ”“อืม เคๆ”หลังจากที่อัยด้าหันกลับไปสนใจหนังสือเรียนของตัวเองแล้ว ธิดาจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาไลน์หาคิรันอีกครั้งธิดา : พี่คะ หนูต้องไปหาบีน่าที่บ้าน วันนี้คงไม่ได้ไปกับพี่นะคะ ทันทีที่เด็กสาวกดส่งข้อความไปแชทก็ขึ้นอ่านแล้วทันที บ่งบอกได้ว่าคิรันเปิดแชทของเธอค้างไว้ตลอดเวลาคิรัน : นี่ฉันจะไม่ได้เจอเธออีกแล้วใช่ไหมธิดา : พรุ่งนี้ได้ไหมคะ วันเสาร์พอดี ธิดา : ตอบหน่อยค่ะ การนิ่งเงียบของคิรันที่ไม่ยอมตอบแชท ทำให้เด็กสาวรู้สึกร้อนอกร้อนใจไม่น้อย แต