บทที่ 86

เมื่อเหรินลี่ชวิ๋นได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างไม่เป็นธรรมชาติ

เขารู้ว่าเย่เฟิงกําลังเยาะเย้ยเขา แต่เพื่อลูกชายเขาเลยยอมทำเรื่องหน้าอายนี่

"คุณเย่ ประธานหลี, ผมรู้ตัวว่าผิดไปแล้วจริงๆ ผมรับรองว่าครั้งนี้เราจะร่วมมือกันอย่างจริงใจ เห็นแก่ลูกผมที่ยังเด็กอยู่เถอะ คุณเย่ใจดีมีเมตตายิ่ง ช่วยลูกชายผมด้วยเถอะ!"

ผมขอร้อง!

ขอแค่ช่วยลูกสาวได้ เงื่อนไขอะไรผมก็รับได้ทั้งนั้น "

เหรินลี่ชวิ๋นคุกเข่าลงบนพื้น ก้มหัวโขกลงไปเหมือนกับตำกระเทียม พร้อมทั้งน้ำมูกน้ำตาไหลพรากไปมา

เขาร้องไห้จริง ๆ เมื่อคิดได้ว่าลูกอาจจะจะต้องตายเพราะความโง่เขลาของเขา เหรินลี่ชวิ๋นเริ่มคิดอยากตายในใจ

หลีเอียนดึงแขนเย่เฟิงเบา ๆ เห็นเขาอยู่ในสภาพแบบนี้ก็รู้สึกเห็นใจ เธอพูดเสียงเบาๆ: "เย่เฟิง พอเถอะ ถ้าเขายินดีร่วมมือ ก็อย่าทำให้เรื่องมันเลวร้ายเกินไปเลย"

เย่เฟิงแอบบอกว่าคุณนี่ใจอ่อน ก่อนจะส่ายหัวแล้วหยิบกระเป๋าเอกสารแล้วดึงสัญญาออกมา

หลีเอียนวันนี้ตั้งใจจะมาทำการเซ็นสัญญากับเหรินลี่ชวิ๋น ดังนั้นเธอจึงนำเอกสารสัญญามาด้วย

"ราคาวัตถุดิบยาดูเหมือนจะสูงไปหน่อย"

เย่เฟิงพูดพึมพํา

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เหรินลี่ชว