Mag-log inShare
บทที่ 472
Kaugnay na kabanata
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 473
เย่เฟิงเหลือบมองกู่เหมิงและถามเบา ๆ : “ทำไมถึงพูดอย่างนั้น?”“วันนั้นในโรงพยาบาล หลี่ชื่อที่อยู่ข้างกายคุณกู่ ก็คือคนที่ขายยาเม็ด! แล้วเขาก็เป็นของคุณ คุณชายเย่ คุณจะไม่ปฏิเสธใช่มั้ย?”ดวงตาของกู่เหมิงเป็นประกาย ขณะที่จ้องมองไปที่เย่เฟิงและถามในเวลานี้ ชายชราผู้เย่อหยิ่งโบกมือและพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด: “กู่เหมิง เลิกพูดจาอ้อมค้อมสักที!”ขณะที่ชายชราพูด เขาก็มองเย่เฟิงและพูดด้วยสีหน้าแข็งกร้าว: “เจ้าหนู เราจะไม่พูดเรื่องไร้สาระกับเจ้าอีก บอกสูตรและวิธีการกลั่นยาเม็ดหยางหยวนตันมาเถอะ ตระกูลกู่จะซื้อสูตรนั่น!”ชายชราคนนี้นามว่ากู่เฉิน และเขาเป็นหมอกลั่นยาเม็ดจากตระกูลกู่ นอกจากนี้เขายังเป็นจอมยุทธ์ระดับปรมาจารย์ด้วยสถานะของเขาในตระกูลกู่นั้นเหนือกว่าหรือเทียบเท่ากับผู้อาวุโสของตระกูล และเขาได้รับความเคารพจากผู้อื่นมานานหลายปีแล้วด้วยเหตุนี้ เขาจึงได้สั่งสมนิสัยหยิ่งผยองและค่อนข้างแข็งกระด้างเวลาติดต่อกับผู้อื่นหลังจากพูดจบ เย่เฟิงก็มองไปที่ชายชรากู่เฉินด้วยท่าทางหยอกล้อ“ตระกูลกู่จะซื้อเหรอ? แล้วพวกคุณตั้งใจว่าจะจ่ายให้ผมยังไงล่ะ?”กู่เฉินส่งเสียงฮึและตอบว่า: “คุณต้องการหยก
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 474
ตระกูลกู่มีจอมยุทธ์และความรู้มากมาย สมาชิกในตระกูลกู่ต่างก็อาศัยอิทธิพลของตระกูล ทำตัวเผด็จการจจนติดเป็นนิสัยแต่มาตอนนี้ ทั้งคู่กลับเจอปัญหาจากเย่เฟิง ใจของพวกเขาย่อมโมโหเป็นธรรมดา“เจ้ายังต้องการหยกวิญญาณอยู่หรือเปล่า?”กู่เฉินแสยะยิ้มเย็นชาเพียงกระพริบตา ร่างของเขาก็มายืนอยู่ตรงหน้าเย่เฟิงพร้อมพูดด้วยท่าทางชั่วร้าย “เจ้าหนู ถ้าวันนี้เจ้าไม่มอบสูตรยามา เจ้าก็ไม่มีวันได้ออกไปจากที่นี่!”กู่เหมิงเองก็เข้ามายืนอยู่ด้านหลังเย่เฟิง ทั้งสองคนตัดขาดทางหนีถอยของเย่เฟิง!เย่เฟิงถามอย่างเย็นชา: “หมายความว่ายังไง คิดจะบังคับผมหรือไง?”“ไสหัวไป!”เย่เฟิงตะโกนเสียงดัง จากนั้นจึงก้าวต่อไปอีกครั้ง“เจ้ามันรนหาที่ตาย!”กู่เฉินกัดฟันและก่นด่า ต่อมาเขาก็วาดมือเข้าใส่เย่เฟิงร่างกายของเขาเต็มไปด้วยพลัง ความแข็งแกร่งระดับปรมาจารย์ถูกแสดงออกมา เขาคิดจะบังคับให้เย่เฟิงอยู่ต่อด้วยการใช้กำลังกู่เหมิงเองก็ปล่อยหมัดเข้าใส่เย่เฟิงจากทางด้านหลังพร้อมเสียงดังสนั่น!เขาเคยต่อสู้กับเย่เฟิงมาก่อนในโรงพยาบาล ทว่าตอนนั้นเขาเสียเปรียบแค่เล็กน้อยเท่านั้นแต่กู่เหมิงคิดเพียงแต่ว่าตัวเขาประมาท ไม่คิดว่าคว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 475
เย่เฟิงพูดอย่างเย่อหยิ่ง!ตัวเขาที่ยืนอยู่กับที่ เปล่งรัศมีอันดุเดือดออกมา!กู่เฉินเช็ดเลือดจากมุมปากของเขาและมองไปที่เย่เฟิงด้วยความหวาดกลัว: “เจ้าหนู เจ้าเป็นใครกันแน่? อาจารย์ของเจ้าคือใคร? แล้วมาจากตระกูลหรือสำนักไหน?”กู่เฉินคิดเพียงว่าเย่เฟิงก็อาจมาจากตระกูลหรือสำนึกวิชายุทธ์โบราณที่ทรงพลังเช่นกัน!ไม่อย่างนั้น ปรมาจารย์หนุ่มที่มีระดับพลังเป็นถึงระดับพื้นฐานลมปราณจะปรากฏตัวในโลกมนุษย์นี่ได้ยังไง?เมื่อได้ยินแบบนั้น ดวงตาของเย่เฟิงก็เผยแววประหลาดใจอาจารย์ของเขาเหรอ?เขามีอาจารย์ที่ไหนกัน? แล้วก็ไม่มีตระกูลหรือสำนักอะไรทั้งนั้นแต่ว่า คำถามของอีกฝ่ายทำให้เย่เฟิงหัวใจเต้นแรงด้วยความแข็งแกร่งของเขาในปัจจุบัน เขายังต่อกรกับตระกูลกู่มากไม่ได้ และเย่เฟิงยังไม่ต้องการที่สร้างความแค้นกับตระกูลกู่ในตอนนี้ปีกของเขายังแข็งไม่พอ รอบกายก็ยังมีเส้นสายไม่มากพอ ฉะนั้น การสร้างศัตรูไปทั่วทุกที่จึงไม่ใช่เรื่องฉลาดยิ่งไปกว่านั้น อีกฝ่ายเป็นไปได้ว่ายังมีบุคคลที่เป็นถึงระดับสร้างแก่นลมปราณอยู่ด้วยเมื่อคิดได้แบบนั้น เย่เฟิงก็ส่งเสียงฮึในลำคอ ก่อนที่เขาจะตอบแบบลึกซึ้งจนคาดเดาไม่ถูก: “อย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 476
เย่เฟิงไม่ค่อยกังวลเรื่องที่ทำร้ายคนของตระกูลกู่สองคนนักแน่นอน ไม่ใช่ว่าเขาคิดว่าตัวเองจะข่มขู่ตระกูลกู่ได้ แต่เย่เฟิงมีความมั่นใจในอย่างอื่นดังคำกล่าวที่ว่า คนมากมายมุ่งหวังแต่ผลประโยชน์ คนมากมายก็แสวงหาแต่ผลประโยชน์!เช่นเดียวกับที่บริษัทผู้จัดจำหน่ายยาขนาดใหญ่ของหงเม่าหมิง เพราะเย่เฟิงเปิดตัวยาใหม่ๆหลายตัว ทำให้พวกเขาเห็นผลประโยชน์จากเย่เฟิง จึงยอมร่วมมือกันอย่างว่าง่ายหลายครั้ง!ครั้งนี้ก็เช่นกัน!ตราบใดที่ผมสามารถนำผลประโยชน์มหาศาลให้กับตระกูลกู่ พวกเขาก็จะไม่ใส่ใจเรื่องที่ผมทำร้ายคน และอาจจะนั่งลงคุยกับผมอย่างดีๆด้วยซ้ำ…บริษัทเหล้าหวังป้า“คุณชายหวัง!”“คุณชายหวังมาแล้วเหรอคะ?”พนักงานฝ่ายขายคนอื่นๆในบริษัท เมื่อเห็นหวังว่านเป่าก็รีบเข้ามาทักทายด้วยความอ่อนน้อมหวังว่านเป่าพยักหน้าอย่างมีอารมณ์ สายตามองไปที่เจียงหว่าน“เสียวหว่าน ตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายขายเป็นยังไงบ้าง? เหนื่อยไหม?”หวังว่านเป่าเดินไปที่โต๊ะทำงานของเจียงหว่าน ก้มตัวลงมาถามครั้งที่แล้วเขาได้รับหยางหยวนตันจากเย่เฟิงสิบกว่าเม็ด ตอนนั้นเขาสัญญากับเจียงหว่านว่าจะไม่ไปรบกวนเธออีกแต่ไม่กี่วันต่อมา คุณช
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 477
“คุณฉู่เหรอครับ? คุณฉู่คนไหนเหรอครับ?”หวังว่านเป่าอึ้งไปเล็กน้อย แล้วก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ “หรือว่าจะเป็นคนของตระกูลฉู่?”ตระกูลฉู่เป็นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ของเมืองเอก มีอิทธิพลทั่วทั้งมณฑลเจียงตระกูลหวังเป็นตระกูลรองในหยุนเฉิง พวกเขามีตระกูลฉู่คอยหนุนหลังอย่างไรก็ตาม สำหรับตระกูลฉู่แล้ว ตระกูลหวังก็เหมือนกับลูกน้องเล็กๆที่อยู่ห่างไกลเท่านั้นปกติแล้วธุรกิจที่ติดต่อกัน ก็จะเป็นคนรอบนอกของตระกูลฉู่ที่ติดต่อกับตระกูลหวัง“ใช่! ก็คนของตระกูลฉู่จากเมืองเอกนั่นแหละ!และครั้งนี้ คุณชายใหญ่ตระกูลฉู่ ฉู่อันเจียง มาด้วยตัวเอง! โธ่ ก่อนหน้านี้เราไม่เคยได้ติดต่อกับคนในตระกูลฉู่โดยตรงเลย นี่เป็นโอกาสดี!ถ้าเราคว้าโอกาสนี้ไว้ได้ ได้ติดต่อกับคุณฉู่ เราจะยิ่งใหญ่ขึ้นแน่นอน!”หวังหยวนป้าพูด สามารถจินตนาการถึงการแสดงออกที่ตื่นเต้นของเขาทางโทรศัพท์ได้ฉู่อันเจียง คือพี่ใหญ่รุ่นที่สองของตระกูลฉู่ หรือคือเจ้าของตระกูลฉู่คนต่อไปนั่นคือ บุคคลสำคัญจริงๆ!ถ้าได้ติดต่อกับฉู่อันเจียง แค่ให้เขาช่วยเหลือเล็กน้อย ตระกูลหวังก็ร่ำรวยขึ้นมาทันที!“ใช่ๆ!”หวังว่านเป่าก็พูดด้วยความตื่นเต้นคิดว่า
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 478
“เสี่ยวเย่เหรอคะ ฉันเป็นแม่เจียงค่ะ! จำป้าได้ไหมคะ?”เย่เฟิงอึ้งไปเล็กน้อย รีบพูดว่า “ป้าเหรอครับ? จำได้สิครับ! จำได้แน่นอนครับ!”“มีอะไรเหรอครับ?”ถึงแม้ว่าครั้งก่อนอีกฝ่ายจะดูหยิ่งยโส แต่เพราะเป็นแม่เจียง เย่เฟิงจึงพูดด้วยความสุภาพแม่เจียงลังเลเล็กน้อย ถามอย่างลังเล “เสี่ยวเย่คะ หว่านหว่าน…ลูกสาวฉัน…อยู่กับคุณใช่ไหมคะ?”“ฮะ?”เมื่อได้ยินดังนั้น เย่เฟิงก็งง แล้วก็เหงื่อตก “เปล่าครับ! ผมไม่ได้เจอเจียงหว่านเลยนะครับ”“แล้วเกิดอะไรขึ้นล่ะ? หว่านหว่านไปไหนแล้ว?ปกติเวลานี้เธอก็กลับบ้านแล้ว ไม่เคยอยู่ข้างนอกนานขนาดนี้ฉันนึกว่า เธอไปหาคุณนะ!ตอนนี้โทรศัพท์ก็ติดต่อไม่ได้ เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า?”แม่เจียงพูดด้วยน้ำเสียงที่ยิ่งเป็นห่วงมากขึ้น“เหรอครับ? ติดต่อไม่ได้เหรอครับ?”เย่เฟิงขมวดคิ้ว ใจก็เต้นตุบๆ“ใช่ค่ะ! อย่างที่คุณก็รู้ ก่อนหน้านี้ฉันป่วย งานบ้านอะไรก็ให้หว่านหว่านทำหมดดังนั้นหลังเลิกงานเธอก็กลับบ้านเร็วเสมอ ถึงแม้จะมีธุระหรือทำงานล่วงเวลา เธอก็จะบอกฉันล่วงหน้าเสมอตอนนี้สามทุ่มกว่าแล้ว ทำไมไม่มีข่าวอะไรเลย?”“ที่ทำให้ฉันกังวลที่สุดก็คือ ฉันโทรไปถามเพื่อนร่วมงานของ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 479
หวังว่านเป่าพูด “อืม” ออกมา พูดด้วยความสงสัย “เย่เฟิงเหรอ?”“ใช่ครับ ก็ผมนี่แหละ! คุณชายหวัง คุณบอกว่าถ้ามีหยางหยวนตันเหลือ ให้ติดต่อคุณได้เมื่อไหร่ก็ได้ไม่ใช่หรือ?”เย่เฟิงถามเมื่อได้ยินดังนั้น หวังว่านเป่าลังเลเล็กน้อย แล้วก็พูดอย่างไม่จริงใจ “คืนนี้ไม่ได้หรอกครับ! คืนนี้ผมไม่มีเวลา ไว้คราวหลังก็ได้ คราวหลังผมจะซื้อในราคาสูง!”พอพูดจบ เขาก็วางสายทันที!ตอนนั้น หวังหยวนป้าที่อยู่ข้างๆถามว่า “ลูก ใครโทรมา?”ดวงตาของหวังว่านเป่าเป็นประกายด้วยความสงสัย “ไอ้นี่เป็นเพื่อนร่วมชั้นเก่าของเจียงหว่าน ครั้งก่อน…”เขาเล่าเรื่องราวต่างๆให้พ่อฟังหลังจากเล่าเสร็จ หวังว่านเป่าก็ฮึดฮัด “ไอ้นี่ไม่หาผมขายยาในเวลาอื่นๆ ดันมาขายหยางหยวนตันคืนนี้! มันบังเอิญไปหน่อยไหม? ผมไม่สนใจมันหรอก!”หวังหยวนป้าพยักหน้า “เพื่อนร่วมชั้นเก่าของเจียงหว่านเหรอ? ฮึ่ม!”แล้วเขาก็หันไปมองหวังว่านเป่าด้วยความพอใจ “ลูก แกทำถูกแล้ว! มันน่าสงสัยจริงๆ ระวังไว้ก่อน ค่อยว่ากันพรุ่งนี้!”ทางด้านเย่เฟิง มองโทรศัพท์ที่วางสายแล้ว ใบหน้าเย็นชา!โทรศัพท์ครั้งนี้ เป็นการลองเชิง!ไม่ซื้อหยางหยวนตันแล้วเหรอ? ฮ่าๆ…เย่เฟิงเกื
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 480
ชายคนนี้ฝึกวิชาเสื้อเกราะเหล็กโดมทองคำ เป็นยอดฝีมือระดับระดับพลังแสงสว่างระยะสุดท้ายหลังจากที่หวังหยวนป้าช่วยไว้ เขาก็ติดตามหวังหยวนป้า ทำเรื่องไม่ดีต่างๆให้กับพ่อลูกตระกูลหวังเรื่องลักพาตัวแบบนี้ เฮยเซียทำได้อย่างช่ำชอง!“ลูก ตาถึงนี่นา ฮ่าๆๆ…”หวังหยวนป้าหัวเราะด้วยความร้าย“แน่นอนสิครับ! พ่อครับ ถ้าเราส่งผู้หญิงคนนี้ให้คุณฉู่ เขาต้องพอใจแน่ๆใช่ไหมครับ?”หวังว่านเป่าหัวเราะแห้งๆ“พอใจสิ! ต้องพอใจแน่ๆ!”“ผู้หญิงสวยขนาดนี้ ผู้ชายคนไหนก็อดใจไม่ไหวหรอก! เฮอ เฮอ…”หวังหยวนป้าพูดแล้วเขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โทรหาฉู่อันเจียงเนื่องจากอีกฝ่ายจะมาหยุนเฉิง จึงติดต่อหวังหยวนป้าเอง ให้ช่วยจัดการที่พักด้วยเหตุนี้ หวังหยวนป้าจึงรู้สึกว่าโอกาสมาถึงแล้ว ที่จะได้ติดต่อกับบุคคลสำคัญของตระกูลฉู่จึงพยายามอย่างสุดความสามารถ ที่จะเอาใจฉู่อันเจียง เพื่อเกาะเกี่ยวเขา“คุณฉู่ครับ คุณถึงไหนแล้วครับ? ผมจัดที่พักให้คุณแล้ว อยู่ที่โรงเหล้าหวังซื่อ ผมไปรับคุณดีไหมครับ?”หวังหยวนป้าพูดด้วยความเอาใจใส่“ผมถึงหยุนเฉิงแล้ว ไม่ต้องมารับหรอก ผมรู้ทาง!”ฉู่อันเจียงพูดด้วยเสียงเคร่งขรึม น้ำเสียงไม่ร้
Pinakabagong kabanata
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 490
ต่อมา เขาก็ไปดูสิ่งของในกล่องอื่นๆ สีหน้าแสดงออกถึงความประหลาดใจเป็นอย่างมากแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ปิดฝากล่อง สั่งให้ลูกน้องยกขึ้นรถ ขนของให้เย่เฟิงไปที่สวนจักรพรรดิแล้วสั่งให้เหล่าหยู ไปส่งเจียงหว่านกลับบ้าน จากนั้นก็ขึ้นรถของเย่เฟิง“พี่เขย ของพวกนี้มาจากไหน? คุณไปปล้นธนาคารมาเหรอ?”นั่งอยู่ที่เบาะผู้โดยสาร หลีหยวนถามอย่างตกตะลึงของในกล่องหลายใบนั้น มีมูลค่าอย่างน้อยหลายสิบล้านล้าน คุณชายหลีถึงกับงงไปเลย“พ่อของฉู่เทียนหลงให้เป็นของขวัญ!”เย่เฟิงพูดอย่างเรียบๆเมื่อได้ยินดังนั้น หลีหยวนก็แสดงสีหน้าตกตะลึง แล้วก็ยิ้ม “ดูเหมือนว่าต่อไป ฉู่เทียนหลงคงไม่กล้าคิดถึงพี่สาวผมอีกแล้ว!”พูดจบ เขามองไปที่พี่เขย ดวงตาเต็มไปด้วยความร้อนแรงและการเคารพก่อนหน้านี้ เรื่องที่ฉู่เทียนหลงจับตัวหลีเยี่ยน เขาก็ได้ยินมาจากหลีเอียนและเย่เฟิงตอนนี้เห็นว่าตระกูลฉู่ส่งของขวัญมาจริงๆ หลีหยวนก็ยังคงรู้สึกตกตะลึงอยู่ตระกูลฉู่ ยอมจำนนต่อพี่เขยของเขาแล้วจริงๆ เหรอ?นี่มัน…สุดยอดมากจริงๆ!สำหรับตระกูลหลีทั้งตระกูล ตระกูลฉู่ที่ยิ่งใหญ่ กลับถูกจัดการ?เพียงเพราะ พี่เขยคนเดียว!ณ เวลานี้ เย่เฟิงเปลี่ยนน้ำเสียง พูด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 489
หวังหยวนป้าได้ยินเย่เฟิงถามเช่นนั้น จึงรีบพูดว่า “ถึงแม้ผมจะมีความกล้า มีร้อยชีวิต ผมก็ไม่กล้าเกลียดคุณชายเย่! ยิ่งไปกว่านั้น ลูกคนเลวคนนั้นก็จะทำร้ายผม ถึงแม้ว่าคุณชายเย่จะไม่ฆ่ามัน ผมก็ต้องฆ่ามันอยู่ดี!ฆ่าได้ดี คุณชายเย่ฆ่าได้ดี!ขอบคุณคุณชายเย่ ที่ช่วยกำจัดคนชั่วในบ้านของผม!”ได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนในที่เกิดเหตุต่างก็แสดงสีหน้าเยาะเย้ยพ่อลูกตระกูลหวัง แสดงท่าทางที่น่าเกลียด เผยให้เห็นความต่ำทรามของมนุษยชาติอย่างถึงที่สุดเพื่อเอาชีวิตรอด คนหนึ่งผลักภาระความรับผิดชอบ โยนทุกอย่างให้พ่อของเขาอีกคนหนึ่ง ลูกชายถูกฆ่าตาย กลับตะโกนว่าฆ่าได้ดี!เย่เฟิงหัวเราะเยาะ เดิมทีเขาก็ตั้งใจจะฆ่าหวังหยวนป้า แต่เมื่อจะลงมือ เขาก็นึกถึงเจียงหว่านขึ้นมา“ผมสามารถปล่อยคุณไปได้ แต่หุ้นของคุณในบริษัทเหล้าหวังป้า ต้องโอนให้เจียงหว่านโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย ไม่มีปัญหาใช่ไหม?”“ไม่มีปัญหา! ไม่มีปัญหา! วันนี้คุณหนูเจียงตกใจ ผมควรชดเชยความเสียหายทางจิตใจให้แก่คุณหนูเจียง!”ได้ยินดังนั้น หวังหยวนป้าก็พยักหน้าอย่างรัวๆไม่เพียงแต่ไม่ลังเลหรือสงสาร แต่กลับตื่นเต้นอย่างสุดขีดเขารู้ว่าเมื่อเย่เฟิงตั้งเงื่อนไ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 488
ใครจะคิดว่า หวังว่านเป่าเพื่อที่จะผลักภาระความรับผิดชอบของเขาต่อหน้าเย่เฟิง กลับไปกล่าวโทษพ่อของตัวเองเย่เฟิงหัวเราะเยาะ ดวงตาเต็มไปด้วยความเย็นชา “อภัยให้คุณ? ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้ผมเคยให้โอกาสคุณ แต่คุณกลับไม่เห็นคุณค่า!”พูดจบ เขาก็ลูบแก้มตัวเอง รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้า“อย่างนี้ดีกว่า คุณให้เฮยเซียตบผมสามที งั้นผมก็ตบคุณสามที!”“ถ้าคุณทนได้สามทีโดยไม่ตาย ผมจะปล่อยคุณไป เป็นไง?”หวังว่านเป่าเมื่อได้ยินดังนั้น ก็ตัวสั่น มองไปที่ศพของเฮยเซีย แสดงออกถึงความหวาดกลัวเฮยเซียถูกเย่เฟิงฆ่าตายด้วยหมัดเดียว เขาจะทนต่อหมัดของเย่เฟิงได้ถึงสามทีหรือ?แต่ตอนนี้ เขารู้ว่าเขาไม่มีทางเลือก“ได้! ได้…”“ผมไม่ควรสั่งเฮยเซียให้ตบคุณ ผมควรตบ ควรตบ!”“เฮียเย่ โปรด…โปรดเมตตาด้วย!”หวังว่านเป่าพยักหน้าอย่างสั่นเทา ยังพยายามยิ้มเพื่อเอาใจเย่เฟิงเดินออกไป รอยยิ้มเจ้าเล่ห์และโหดเหี้ยมปรากฏบนใบหน้าเพี้ยะ!ต่อมา ก็ตบหน้าหวังว่านเป่าหลังจากเสียงดังกรอบ ร่างของหวังว่านเป่าก็หมุนไปพร้อมกับฟันที่เปื้อนเลือดหลายซี่!“อ๊า!”หลังจากที่หวังว่านเป่าล้มลง เขาก็ลุกขึ้นอย่างเซๆ ใบหน้าบวมเบี้ยว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 487
ตอนนี้ใบหน้าของพ่อลูกตระกูลหวังเต็มไปด้วยความตกตะลึง และดวงตาก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว!เมื่อเห็นฉู่อันเจียงสั่งให้คนนำของขวัญที่มีค่ามหาศาลมาให้เย่เฟิง พวกเขารู้สึกเหมือนฟ้ากำลังถล่มลงมา!คนที่คุณฉู่จะมอบของขวัญให้ นั่นก็คือเย่เฟิง!ก่อนหน้านี้พวกเขาพยายามเอาใจ “บุคคลสำคัญ” คนนี้ แต่ไม่เคยรู้เลยว่า “บุคคลสำคัญ” คนนี้กลับอยู่ตรงหน้ายิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ทำให้พ่อลูกตระกูลหวังตกใจยิ่งกว่านั้นก็คือ ดูเหมือนว่าฉู่อันเจียงไม่ได้แค่ส่งของขวัญ แต่กำลังขอโทษเย่เฟิงด้วยแม้แต่เย่เฟิงบอกว่าจะฆ่าลูกชายของเขา เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ยอมอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างมาก!เพื่อนร่วมชั้นเก่าของเจียงหว่านคนนี้ เป็นใครกันแน่?ถึงสามารถทำให้คนสำคัญของตระกูลฉู่ อดกลั้นได้ขนาดนี้!!ฟึบ!ในขณะนั้น ปรากฏว่าเฮยเซียกระโจนขึ้นมา ใช้ความเร็วสูงสุดในชีวิต พยายามหนีออกจากที่นี่หนี!ฆาตกรผู้นี้ ตอนนี้มีเพียงความคิดเดียวนี้ในใจ!ไม่ต้องพูดถึงว่าฉู่อันเจียงจะช่วยเย่เฟิงจัดการกับเขาหรือไม่ เพียงแค่พลังที่เย่เฟิงแสดงออกมาก่อนหน้านี้ ก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถต่อกรได้ตัวประกันเจียงหว่านไม่เหลือแล้ว อีกฝ่ายจึงไม่ลังเลที่จะ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 486
แต่ฉากต่อไปกลับทำให้ทั้งสามคนต่างตกตะลึงปรากฏว่าฉู่อันเจียงส่งสายตาให้ลูกน้อง ชี้ไปที่เย่เฟิงอีกฝ่ายก็อุ้มเจียงหว่าน เดินไปหาเย่เฟิง “คุณชายเย่ ส่งคนคืนให้กับคุณแล้ว!”ตั้งแต่ฉู่อันเจียงมาถึง เย่เฟิงก็ยืนนิ่งเงียบอยู่ตลอดตอนนี้อุ้มเจียงหว่านมาแล้ว เขาจึงพยักหน้าให้ฉู่อันเจียง “ขอบคุณครับ!”“คุณชายเย่ไม่ต้องเกรงใจครับ! ผมเชื่อว่าแม้ผมจะไม่มา คุณก็มีวิธีจัดการเองได้”ฉู่อันเจียงหัวเราะกล่าวณ เวลานี้ พ่อลูกตระกูลหวังและเฮยเซียต่างก็ตกใจ!“คุณฉู่! คุณ… คุณนี่…”หวังหยวนป้ามองฉู่อันเจียง แล้วพูดอย่างงงงวยว่า“คุณฉู่ คุณทำไม… ทำไมถึงส่งเจียงหว่านให้เย่เฟิง?”หวังว่านเป่าก็อึ้งไปจนพูดไม่ออก“คุณชายเย่คือคนที่ผมจะส่งของขวัญให้ ของขวัญชิ้นใหญ่ที่พวกคุณเตรียมไว้ ผมส่งให้คุณชายเย่ไม่ถูกต้องหรือ?”ฉู่อันเจียงหัวเราะเยาะ ถามอย่างเยาะเย้ย“อ้า!”ได้ยินดังนั้น พ่อลูกตระกูลหวังและเฮยเซียก็อึ้งไปสีหน้าแสดงความประหลาดใจอย่างสุดขีด!อะไรนะ?ที่คุณฉู่บอกว่าจะมาส่งของขวัญ คนๆนั้น…คือเย่เฟิงเหรอ?นี่…นี่เกิดอะไรขึ้น?ทำไมถึงเป็นแบบนี้? เป็นไปได้ยังไง?คุณฉู่กำลังล้อเล่นอยู่ใช่ไหม?
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 485
หวังว่านเป่าเห็นสีหน้าเย่เฟิงเปลี่ยนไป คิดว่าเขากลัวดังนั้น จึงรีบข่มขู่เย่เฟิงอีกครั้งแต่ไม่คิดว่า เย่เฟิงจะพูดอย่างนั้น!“เย่เฟิง มึงไม่รู้กลัวตายจริงๆ! ถึงกับไม่แคร์ชีวิตตัวเองเพื่อเจียงหว่านเลยใช่ไหม?”หวังว่านเป่ากัดฟันพูดเย่เฟิงหัวเราะเยาะ กำลังจะพูดอะไรบางอย่างติ๊ด! ติ๊ด! ติ๊ดๆ…แต่ในขณะนั้น เสียงแตรรถดังขึ้นเห็นรถ SUV และรถตู้ 7 ที่นั่งหลายคัน วิ่งเข้ามาทางประตูโรงเหล้าที่เย่เฟิงทำลายอย่างเร็วจากป้ายทะเบียน“เจียง A” เห็นได้ชัดว่ามาจากเมืองเจียงหยาง เมืองเอกรถเหล่านี้จอดลง มีคนลงจากรถชายวัยกลางคนผู้มีอำนาจ คือฉู่อันเจียง!!“เกิดอะไรขึ้น?”ฉู่อันเจียงขมวดคิ้ว มองดูสถานการณ์ แล้วถามด้วยความสงสัยเขามองไปที่พ่อลูกตระกูลหวังที่จับผู้หญิงสวย แล้วมองไปที่เฮยเซียและเย่เฟิงตอนนั้น เย่เฟิงก็มองมา สายตาของทั้งสองก็ปะทะกันเมื่อฉู่อันเจียงเห็นใบหน้าของเย่เฟิง ก็ตกตะลึงบุคคลสำคัญของตระกูลฉู่ ดวงตาเป็นประกาย ใจก็คิดไปต่างๆนานาแล้วก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ยังไม่แสดงท่าทีอะไร“คุณฉู่ คุณมาถึงแล้วเหรอครับ?”หวังหยวนป้าเห็นฉู่อันเจียง จึงรีบทักทายด้วยความอ่อนน้อมหวัง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 484
“กูไม่เชื่อหรอกนะ!”“อ๊าก! อ๊าก!”เฮยเซียตะโกนด้วยความไม่พอใจ ใช้มีดพับแทงอย่างบ้าคลั่งไปที่ส่วนที่อ่อนแอของเย่เฟิง เช่นท้อง!กระทั่งสุดท้าย มีดพับในมือก็งอ แต่ก็ยังไม่เห็นว่ามีเลือดออก“ฆ่าคนยังไม่มีแรง ยังอยากจะเป็นคนเลวอีกเหรอ?”เย่เฟิงเยาะเย้ยตอนนี้ เฮยเซียอึ้งไป!พ่อลูกตระกูลหวังก็แสดงสีหน้าตกตะลึง!แม้แต่เจียงหว่าน ก็มองเย่เฟิงเหมือนมองปีศาจความกังวลและความรู้สึกผิดบนใบหน้าของเธอหายไป ใจก็โล่งขึ้น“ไอ้หนุ่ม มึงเป็นใครกันแน่?”หวังหยวนป้าใบหน้ากระตุก ถามด้วยความสงสัย“ผมบอกอีกครั้ง ปล่อยเจียงหว่าน ผมจะไม่ฆ่าพวกคุณ!”“ไม่งั้น ปีหน้าวันนี้ จะเป็นวันครบรอบการตายของพวกคุณพ่อลูก!”เย่เฟิงพูดด้วยเสียงเย็น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความดุร้ายเมื่อได้ยินเช่นนั้น หวังหยวนป้าก็จับเจียงหว่านแน่น กัดฟันพูดว่า “ไอ้หนุ่ม อย่ามาพูดจาขู่กรรโชก!ฉันเตือนมึง ตอนนี้เรายังฆ่ามึงไม่ได้ ไปให้พ้นซะ!ไม่งั้นเฮยเซียฆ่ามึงไม่ได้ เดี๋ยวก็จะมีคนมาฆ่ามึง!”เขามองเจียงหว่าน พูดเยาะเย้ย “ไม่กลัวที่จะบอกมึง เจ้าหนูคนนี้ เป็นของขวัญที่กูจะให้กับบุคคลสำคัญคนหนึ่ง! เธอไม่ใช่เมียของมึง อย่ามายุ่ง อย่าไป
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 483
“ฮ่าๆๆๆ…สะใจไหม?”หวังว่านเป่าหัวเราะอย่างพึงใจหวังหยวนป้าอุ้มเจียงหว่าน พูดเยาะเย้ย “ถูกต้องแล้ว เป็นอย่างนั้นแหละ! อย่าขยับ ไม่งั้นz,จะฆ่าเจ้าหนูคนนี้!”เย่เฟิงหายใจเข้าลึกๆ ดวงตาเปล่งประกายความเย็นชาพูดตามตรง ฝ่ามือของเฮยเซียที่ตบหน้าเขา ไม่เจ็บเลยแค่ฝีมือระดับกลาง ไม่สามารถทำร้ายเย่เฟิงได้!แต่นี่ไม่ใช่เรื่องเจ็บหรือไม่เจ็บ แต่เป็นการดูหมิ่น!แต่เจียงหว่านอยู่ในมือของพ่อลูกตระกูลหวัง ปืนจ่ออยู่ที่หัวเธอ เย่เฟิงไม่กล้าลงมือแม้จะถูกตบ ก็รู้สึกอึดอัด แต่เมื่อเทียบกับความปลอดภัยของเจียงหว่าน มันไม่สำคัญเลย!เพี๊ยะ!เพี๊ยะ!ต่อมา เฮยเซียตบหน้าเย่เฟิงอีกสองครั้งด้วยความแค้นและความสะใจ เมื่อครู่ถูกไอ้หนุ่มนี่เตะจนพ่นเลือด เขาก็เก็บความแค้นเอาไว้ ตอนนี้รู้สึกได้ถึงการระบายความแค้น“อู้อู…”เมื่อเห็นเช่นนั้น เจียงหว่านดิ้นรนอย่างแรง เสียงกระวนกระวายดังออกมาจากลำคอดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความโกรธแค้นและความรู้สึกผิด“ฮ่าๆๆ…คันจังเลย!”เย่เฟิงหัวเราะ พูดราวกับไม่ใส่ใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น พ่อลูกตระกูลหวังก็โกรธ“ไอ้เวร! ยังกล้าเยาะเย้ยอีกเหรอ? ลุงเซีย ตบมันให้ตาย! ดูเห
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 482
เฮยเซียยิ้มเยาะแชะ!แต่ในพริบตา เย่เฟิงแค่สะบัดมือ มีดพับในมือของเฮยเซียก็หลุดออกไป!มือที่จับมีดของเฮยเซีย บริเวณโคนนิ้วมือฉีกขาดเลือดไหลรู้สึกถึงแรงที่น่ากลัว ทำให้มือชาทั้งข้าง!สีหน้าของเฮยเซียเปลี่ยนไปทันที แสดงความตกใจตอนนี้ การถอยหลังหนีไปก็สายเกินไป เขาจึงต้องใช้พลังของวิชาเสื้อเกราะเหล็กอย่างไม่ลังเลปัง!พร้อมกับเสียงทึบ เขาก็ถูกเย่เฟิงเตะกระเด็นออกไปหลังจากล้มลง เขาก็พ่นเลือดออกมา แล้วลุกขึ้นอย่างเซๆ!เย่เฟิงเลิกคิ้ว ดวงตาแสดงความประหลาดใจแม้ว่าเขาจะเตะออกไปแบบไม่ตั้งใจ แต่แรงก็รุนแรงมาก โดยปกติแล้วอีกฝ่ายน่าจะตายหรือบาดเจ็บสาหัสแต่กลับลุกขึ้นได้?ดูเหมือนว่าคนคนนี้ จะเป็นนักรบที่ฝึกฝนการป้องกันร่างกาย?ตอนนั้น หวังว่านเป่าเห็นเฮยเซียถูกเย่เฟิงเตะกระเด็นออกไป และยังพ่นเลือดออกมา จึงแสดงความหวาดกลัวและตกใจ“ไอ้เวร!”หลังจากด่าไปคำหนึ่ง เขาก็หันหลังวิ่งเข้าไปในวิลล่าเย่เฟิงเห็นดังนั้น ก็จะวิ่งตามไปแต่ในขณะนั้น เห็นคนอีกคนลากผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งออกมาไม่ใช่หวังหยวนป้ากับเจียงหว่าน จะเป็นใครได้อีก?“หยุดเดี๋ยวนี้! ไม่งั้นผมจะยิงเธอให้ตาย!”หวังหยวนป้าเ
