แชร์

มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว
ผู้แต่ง: เฟิงฮั่วเหลียนเทียน

บทที่ 1

ผู้เขียน: เฟิงฮั่วเหลียนเทียน
“พ่อค่ะ โนโนะเจ็บมากเลย! โนโนะจะตายอยู่แล้ว...”

“โนโนะไม่รักษาแล้วได้ไหม?”

“โนโนะไม่อยากเจ็บปวดแบบนี้อีกแล้ว แล้วก็ไม่อยากให้พ่อต้องมาเสียเงินกับโนโนะแล้วด้วย”

“พาโนโนะกลับบ้านหน่อยได้ไหม? โนโนะอยากกลับบ้าน…โนโนะอยากกลับบ้านจริง ๆ นะ…”

ในห้องไอซียู มีคนตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งกำลังนอนอยู่ที่นั่น ใบหน้าเล็ก ๆ ที่มีความน่ารักจิ้มลิ้มแต่เดิมนั้นซีดเผือดไปหมด แต่กลับมีเลือดไหลออกจากปากและจมูกอยู่ตลอดเวลา มีจุดเลือดออกทั่วร่างกาย! !

มือเล็ก ๆ ข้างหนึ่งพยายามใช้แรงเฮือกสุดท้ายคว้ามือของเย่เฟิงเอาไว้ ดวงตาที่กลมโตของเธอแสดงออกถึงความรู้สึกเจ็บปวดและความคิดถึงอาวรณ์พ่อของเธอ!

ดวงตาของเย่เฟิงแดงก่ำ เขารู้สึกเจ็บปวดหัวใจราวกับโดนเข็มทิ่มแทงอย่างไรอย่างนั้น ความเจ็บปวดนั้นเลวร้ายเสียยิ่งกว่าบาดแผลที่ถูกมีดแทงที่ไตด้านซ้ายของเขาเป็นร้อยเป็นพันเท่า

“โนโนะลูกรัก พ่อจะหาทางรักษาลูกให้หายให้ได้ เมื่อลูกอาการดีขึ้นแล้ว พ่อจะพาโนโนะกลับบ้าน แล้วก็จะทำปีกไก่โค้กให้โนโนะด้วย โอเคไหม?”

เย่เฟิงจับมือเล็ก ๆ ข้างนั้นเอาไว้ เขาพูดด้วยเสียงสะอื้น

“พ่อโกหก โนโนะรู้ว่าไม่มีทางรักษาให้หายได้ พ่อเก็บเงินไว้เถอะ หากโนโนะตายแล้วพ่อก็ยังต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกนะ”

“พ่อ พ่อไม่ต้องมาเสียเงินกับโนโนะอีกแล้ว…”

หลังจากที่พูดจบ เด็กน้อยก็เงยหน้าขึ้นมาอย่างยากลำบาก แล้วก็ถอดหยกรูปมังกรออกมาจากคอของเขา

“หยกนี้โนโนะจะแขวนไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก พ่อเอาไปแขวนเถอะ ขอมันปกปักษ์รักษาคุ้มครองพ่อนะ!”

จี้หยกนี้เป็นของที่ระลึกที่พ่อของเย่เฟิงเก็บเอาไว้ให้ ว่ากันว่าเป็นของที่บรรพบุรุษของตระกูลเย่สืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่น มันสามารถทำให้หายจากโรคภัยและคุ้มกันสิ่งชั่วร้ายได้

หลังจากที่โนโนะล้มป่วย เย่เฟิงก็สวมจี้หยกนี้ให้กับเด็กน้อย โดยหวังว่ามันจะปกป้องเธอได้

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า การที่ทำให้หายจากโรคภัยและคุ้มกันสิ่งชั่วร้ายได้อะไรเหล่านี้ จะเป็นเพียงแค่การนึกคิดเท่านั้น!

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ เย่เฟิงก็รู้สึกเหมือนถูกมีดกรีดลงมาที่กลางใจอย่างไรอย่างนั้น เขากำจี้หยกที่ยังมีอุณหภูมิร่างกายของโนโนะอยู่เอาไว้ในมือแน่น น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด

โนโนะอายุเพียง5ขวบ แต่กลับมีเหตุผลอย่างมาก

แต่ยิ่งเจ้าตัวน้อยรู้เรื่องมากเท่าไหร่ เย่เฟิงก็ยิ่งเจ็บปวดหัวใจมากขึ้นเท่านั้น!

หน้าอกของเขาแน่นไปหมดจนเขาแทบจะหายใจไม่ออกอยู่แล้ว ซึ่งมันทำให้เขาแทบจะเป็นบ้าไปเสียตอนนี้เลย!

การที่ลูกสาวมาอยู่กับพ่อที่ไร้ประโยชน์อย่างเขา มันทำให้เธอไม่มีโอกาสได้เสพความสุขกับโลกใบนี้ เธอก็เลยกำลังจะจากไปแล้วอย่างนั้นเหรอ?

ไม่นะ! ไม่จริง!

เขายอมเสี่ยงชีวิต ยอมเสียหน้า ก็เพื่อต้องการให้ลูกสาวของได้มีชีวิตอยู่ต่อไป

“คุณเย่คะ ค่าใช้จ่ายที่คุณจ่ายไปครั้งที่แล้วได้ถูกใช้ไปจนหมดแล้วนะคะ ยังต้องการรักษาอีกไหมคะ? อาการของลูกสาวคุณในตอนนี้ หากได้รับการรักษาด้วยยาพิเศษ เธออาจจะสามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกสองสามวัน บางทีภายในช่วงหลายวันนี้ อาจจะพบไขกระดูกที่ตรงกันก็ได้นะคะ”

แพทย์ที่ดูแลของโนโนะถามเย่เฟิงด้วยสีหน้าที่นิ่งเฉย

“รักษา! ต้องรักษาอยู่แล้ว!หมอจ้าวครับ โปรดให้ยาพิเศษแก่ลูกสาวของผมต่อด้วยนะครับ! ผมขอร้องเถอะนะครับ! โนโนะจะตายไม่ได้ ลูกผมจะตายไม่ได้เด็ดขาด!”

เย่เฟิงจับแขนของหมอไป เขาขอร้องอ้อนวอนด้วยเสียงที่ร้อนใจอย่างมาก

“หากชำระเงินแล้วค่อยว่ากันอีกทีแล้วกันนะคะ”

หมอพูดอย่างไม่แยแส

“ได้ครับ ผมจะไปรวมเงินมาเดี๋ยวนี้เลย!”

“หมอจ้าว หมอโปรดให้ยากับลูกสาวผมก่อนเถอะนะครับ!”

“ได้โปรด! ได้โปรดเถอะนะครับ!”

เมื่อเย่เฟิงพูดจบ เขาก็รีบวิ่งออกจากห้องผู้ป่วยไปอย่างบ้าคลั่ง

ข้างหลังเขามีเสียงหมอจ้าวและพยาบาลหลายคนที่กำลังพูดคุยกันและถอนหายใจออกมาอย่างแผ่วเบา

“ให้ยาไปก่อนงั้นเหรอ จะเป็นไปได้ยังไงล่ะ? เฮ้อ.....”

“เพื่อรักษาอาการป่วยของลูกสาวได้ยินมาว่าผู้ชายคนนั้นเพิ่งขายไตไปข้างหนึ่งเองไม่ใช่เหรอ?”

“ใช่แล้วค่ะ น่าสงสารหัวใจของคนเป็นพ่อแม่ในโลกจริง ๆ ! พอไม่มีเงินก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย…”

เวลานี้ เย่เฟิงรีบออกจากโรงพยาบาลไปอย่างบ้าคลั่ง แต่แล้วเขากลับไปยืนนิ่งอยู่ที่หน้าประตูโรงพยาบาล

เงิน! เงิน! เงิน!

ตอนนี้ เงินคือชีวิตของโนโนะ

แต่ จะเอาเงินมาจากที่ไหนล่ะ?

เมื่อกี้เขาคิดแค่ว่าต้องรีบไปหาเงินมาโดยเร็วที่สุด ตอนนี้เขาเพิ่งจะมาคิดได้ว่า คนที่เขาสามารถยืมได้ เขายืมไปหมดแล้ว

ในขณะที่กำลังสิ้นหวังไร้รทางออก เย่เฟิงก็กดโทรออกไปหาใครคนหนึ่ง!

เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว คงทำได้แค่ ลองขอร้องเธอดูเท่านั้น

แม้ว่า มันจะเป็นความอัปยศอดสูอย่างมาก แล้วก็ไร้ซึ่งศักดิ์ศรีสุด ๆ

แต่เมื่อเทียบกับชีวิตของโนโนะแล้ว ศักดิ์ศรีของเขามันจะไปมีค่าอะไรล่ะ?

“ใครคะ?”

ที่ปลายสาย มีเสียงที่ไพเราะของผู้หญิงที่คนหนึ่งดังขึ้น น้ำเสียงฟังดูมีเสน่ห์อย่างมาก

“ผมเองเย่เฟิง”

“คุณเองเหรอ?คุณยังจะโทรมาหาฉันทำไมอีก พวกเราหย่ากันไปตั้งนานแล้วนะ!”

เสียงผู้หญิงหวาน ๆ เมื่อกี้นี้ หลังจากที่ได้ยินว่าเป็นเย่เฟิง มันก็กลับกลายเป็นเย็นชาขึ้นมาทันที

อีกฝ่ายคือภรรยาเก่าของเย่เฟิง แล้วก็เป็นแม่ผู้ให้กำเนิดของโนโนะด้วย เธอคือโจวชิงนั่นเอง!

ในตอนแรกเย่เฟิงก็ไม่ได้ยากจนเหมือนตอนนี้หรอก เขาในวัย 20 ต้น ๆ ก็เริ่มที่จะประสบความสำเร็จแล้ว เขาเปิดโรงงานเล็ก ๆ ของตัวเอง มีรายได้ต่อปีนับล้าน

โจวชิงและเย่เฟิงเป็นเพื่อนร่วมชั้นตอนมหาวิทยาลัยกัน ในตอนนั้นเขาได้เป็นเดือนของสาขา ในการรวมตัวของเพื่อนในชั้นเรียนครั้งหนึ่ง เธอใช้ประโยชน์จากรูปลักษณ์ที่ค่อนข้างดีของเธอ เริ่มเป็นฝ่ายเข้าหาและยั่วยวนเย่เฟิงเอง สุดท้ายก็คบกันจนได้จดทะเบียนสมรสกันในที่สุด

หลังจากแต่งงานตอนแรก ๆ ก็ยังดีอยู่ แล้วโจวชิงก็ให้กำเนิดลูกสาวกับเย่เฟิงมาหนึ่งคน

ทว่า นับตั้งแต่ที่โนโนะป่วยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดไมอีลอยด์ ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง

เพื่อรักษาอาการป่วยของลูกสาว เย่เฟิงจึงใช้เงินออมทั้งหมดจนหมดเกลี้ยง จนถึงขั้นต้องเอาโรงงานไปจำนองและขายออกไปในที่สุด

หลังจากที่เย่เฟิงเปลี่ยนจากคนชนชั้นกลางกลายเป็นคนยากจน โจวชิงก็ธาตุแท้ของเธอที่เป็นคนเย่อหยิ่งและเลือดเย็นออกมา เธอถึงขั้นขัดขวางการใช้เงินที่จะเอาไปรักษาอาการป่วยให้ลูกสาวซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังเริ่มไม่ซื่อสัตย์เวลาอยู่ข้างนอก แล้วก็ไปคบหากับทายาทเศรษฐีคนหนึ่งทั้งที่ยังไม่ได้หย่าร้าง เพราะเธอต้องการหาทางออกให้กับตัวเอง

สุดท้าย เมื่อเดือนที่แล้วก็ได้หย่าออกไป แล้วก็เตะเย่เฟิงและลูกสาวออกไปอย่างไร้ซึ่งความปราณีใด ๆ

ในฐานะแม่ผู้ให้กำเนิด ในเดือนนี้เธอไม่เคยมาเยี่ยมลูกเลยสักครั้ง เธอทำราวกับว่าได้กำจัดตัวเชื้อโรคออกไปพ้นแล้วอย่างไรอย่างนั้น!

หากไม่ใช่ว่าเขาถูกบังคับให้ต้องทำแบบนี้ เย่เฟิงไม่มีวันเป็นฝ่ายติดต่อไปหาเธอก่อนแน่

“โจวชิง คุณพอจะ...ให้ผมยืมเงินหน่อยได้ไหม?”

เย่เฟิงเอ่ยถามออกไปอย่างยากลำบาก

“ฮ่า ๆ...มาขอยืมเงินฉันงั้นเหรอ? คุณเย่ คุณนี่มันสุดยอดจริง ๆ เลยนะ ทำไมล่ะไม่มีอะไรจะกินแล้วเหรอ? ตอนนั้นฉันตาบอดจริง ๆ ถึงได้ไปแต่งงานกับคุณได้ ต้องขอบคุณฉันอย่างยิ่งเลยที่ทำให้ฉันตาสว่างได้โดยเร็ว”

“รีบไปให้พ้นจากชีวิตฉันเลยนะ คุณกล้าดียังไงฮะ”

โจวชิงได้ยินเช่นนั้นก็หัวเราะเยาะขึ้นมา เธอพูดจาเสียดสีเขาอย่างมาก

“โนโนะกำลังจะไม่ไหวแล้ว!”

“ถ้าเราไม่มีเงินจ่ายค่ายา โนโนะจะต้องตาย!”

“โจวชิง ถือซะว่าเห็นแก่ลูกสาวเถอะนะพอจะให้ผมยืมเงินสักสองแสนได้ไหม? ไม่สิ หนึ่งแสนก็ได้!”

“ผมจะคืนให้คุณอย่างแน่นอน ผมคืนแน่!”

เย่เฟิงพูดด้วยน้ำเสียงที่ร้อนใจอย่างมาก เขาโดยกลัวว่าโจวชิงจะตัดสายไปเลย

หลังจากเขาพูดจบ ปลายสายก็เงียบไปอยู่หลายวินาที

“ขอโทษทีนะตอนนี้ฉันกับพี่หลิวเรามีชีวิตที่ดีมาก โปรดอย่ารบกวนฉันอีก! มะเร็งเม็ดเลือดขาวไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้หรอก มันไม่มีทางเยียวยาได้จบสิ้น คุณเองก็ปล่อยวางซะเถอะ.....”

ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด...

เสียงตัดสายที่เย็นชาดังขึ้น ทำให้หัวใจของเย่เฟิงเหมือนตกลงไปในถ้ำน้ำแข็งอย่างไรอย่างนั้น

โจวชิง คุณมันใจร้ายใจดำมาก!

อย่างไรโนโนะก็เป็นลูกสาวทางสายเลือดของคุณเหมือนกันนะ คุณทำไมเพิกเฉยเธอได้อย่างไร?

คุณทำใจได้อย่างไร! !

เขารู้สึกเกลียดอย่างมาก!

เขาเกลียดความไม่ยุติธรรมของพระเจ้า!

เกลียดความโหดเหี้ยมของโจวชิง!

แล้วก็เกลียดความไร้ความสามารถของตัวเองมากยิ่งกว่าสิ่งใด!

เมื่อนึกถึงลูกสาวของเขาที่นอนอยู่ที่นั่นด้วยความเจ็บปวดอย่างไม่มีทางช่วย คิดถึงตอนที่เด็กน้อยจับมือเขาเอาไว้ แล้วก็เรียกเขาว่าพ่อ ดวงตาของเย่เฟิงก็ค่อย ๆ เปลี่ยนจากความสิ้นหวังเป็นความหนักแน่นและความบ้าคลั่งขึ้นมา!

ไม่ได้!

โนโนะ พ่อจะไม่มีวันปล่อยให้ลูกตายเด็ดขาด!

พ่อจะต้องหาเงินมาให้ได้ ถึงแม้ว่าต้องแลกด้วยชีวิตนี้ของพ่อก็ตาม!

ยี่สิบนาทีต่อมา...

ที่ข้างถนนของจังหวัดหนึ่ง เมื่อเขาเห็นรถเบนท์ลีย์ มูลซานน์ขับมาด้วยความเร็วสูง เย่เฟิงก็วิ่งปรี่ออกไปอย่างสุดกำลัง

ขอโทษนะ!

ใครใช้ให้คุณขับรถเบนท์ลีย์กันล่ะ?

หากคุณชนผมตาย น่าจะต้องชดใช้เงินให้จำนวนไม่น้อยเลยใช่ไหมล่ะ?

โนโนะ เอาชีวิตของพ่อไปต่อชีวิตของลูกแล้วกันนะ

แม้ว่าสุดท้ายแล้วลูกจะต้องจากโลกนี้ไป อย่างมากพ่อก็จะได้ร่วมเดินทางไปกับลูกด้วย

พ่อมันไร้ประโยชน์ พ่อคงทำได้แค่นี้แหละ!

ลูกรัก พ่อนำไปก่อนนะ!

ปัง!

จากนั้นก็มีเสียงชนที่ดังขึ้นมา แล้วร่างกายของเย่เฟิงก็กระเด็นไปทันที

หลังจากตกลงมาที่พื้น เลือดที่น่าสะพรึงกลัวก็ไหลออกมาจากใต้ตัวของเย่เฟิง

ในมือของเขายังคงจับจี้หยกรูปมังกรเอาไว้แน่น

ราวกับว่าของที่ลูกสาวของเขาแขวนมาตลอดหลายปีชิ้นนี้ เป็นสมบัติล้ำค่าที่สุดของเขา

แต่ เมื่อเลือดเปื้อนจี้หยกรูปมังกรในมือของเขา มันกลับถูกดูดซับเข้าไปอย่างประหลาด

เอี๊ยด!

เวลานี้ รถเบนท์ลีย์ มูลซานน์ได้จอดแล้ว มีคนสองคนรีบวิ่งออกมาจากรถอย่างรวดเร็ว

เป็นชายหนึ่งคนและหญิงหนึ่งคน

ชายคนนั้นดูเหมือนจะเป็นบอดี้การ์ดหรือไม่ก็คนขับ ส่วนผู้หญิงสวย ๆ ที่ดีมีออร่าคนนั้นน่าจะเป็นเจ้านาย

อีกฝ่ายอยู่ในวัยที่กำลังรุ่งโรจน์ หน้าตาดูสะสวยมีออร่า รูปร่างเรียวและเพรียวบางยิ่งกว่าดาราดังหญิงเหล่านั้นเสียอีก

แต่งกายด้วยชุดทำงานที่ดูมีความเป็นมืออาชีพของ OL ทำให้เธอดูเป็นคนที่มีสง่าราศีและดูมีความสามารถ

“แกล้งชนเพื่อตบทรัพย์งั้นเหรอ?”

คนขับมองไปที่เย่เฟิงที่นอนจมกองเลือดอยู่ แล้วก็พูดขึ้นมาด้วยสีหน้ามืดมน

“เอาชีวิตมาเสี่ยงเพื่อตบทรัพย์เนี่ยนะ?”

สาวงามที่ดูมีสง่าราศีคนนั้นขมวดคิ้ว จากนั้นก็ออกคำสั่งขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม เรารีบเรียกรถพยาบาลมาก่อนเถอะ”

เวลานี้ เย่เฟิงที่อยู่ในอาการโคม่า รู้สึกว่าในสมองของเขา มีเสียงที่คลุมเครือดังขึ้นมา

"เศษสวะ! ข้ามีลูกหลานไร้แระโยชน์เช่นนี้ได้อย่างไรกัน?”

“เสียไตมนุษย์ไปข้างหนึ่งแล้ว ข้าให้ไตมังกรข้างหนึ่งแก่เจ้าก็แล้วกัน!”

บทที่เกี่ยวข้อง

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 2

    "อะไรนะ? คนไม่เป็นไร กำลังตื่นแล้วหรือ" ในโรงพยาบาลกลางคนขับรถของหลีเอียนอุทานด้วยความไม่เชื่อ "ผู้บาดเจ็บไม่เป็นไร ดูตอนนี้อาจจะบอบซ้ำนิดหน่อย" คุณหมอที่ใส่เสื้อคลุมสีขาวพยักหน้า "มันจะเป็นไปได้ยังไง? หลังจากที่เขาถูกชน อาการเขาดูสาหัสมากแถมยังไหลเลือดมาก" คนขับมีสีหน้าตกตะลึง "คุณพูดไปแล้ว แค่มีอาการดูน่ากลัว" ความสงสัยแวบเข้ามาในดวงตาของหลีเอียน และหลังจากแน่ใจว่าคุณหมอไม่ได้ล้อเล่น เธอก็พูดเบา ๆ :" งั้นฉันจะไปหาเขา"" ประตูวอร์ดถูกผลักเปิดออก และหลีเอียนเห็นชายคนนั้นนั่งอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลด้วยใบหน้าที่งงงอ เย่เฟิงก็ไม่กล้าเชื่อเช่นกันว่า ตนยังมีชีวิตอยู่ และสภาพร่างกายเหมือนมีบางอย่างผิดปกติ!! ในสมองมีข้อมูลยุ่งๆเยอะแยะ! วิญญาณมังกรมุ่งมั่นสู่เส้นทางเซียน? คัมภีร์จักรพรรดิ์มังกร? วิชาการแอบมองภามังกร?...... ทุกอย่างนี้คือ......? และไตข้างซ้ายซึ่งแต่ก่อนปวดนิดหนึ่ง ก็พ่นความร้อนออกมาในเวลานี้แพร่กระจายไปยังแขนขาทำให้เขารู้สึกสบายมาก ขณะที่เขากําลังจะศึกษามันอย่างรอบคอบ หลีเอียนเดินข้ามา เย่เฟิงเงยหน้าขึ้นและแววตาแห่งความประหลาดใจก็แวบเข้ามาในดวงตาขอ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 3

    เอี๊ยด!ปากของเจ้าหย่งคังอ้ากว้างด้วยท่าทางไม่กล้าเชื่อพยาบาลข้างๆก็ตกตะลึงมองอย่างไม่เชื่อเป็นไปได้อย่างไร? จู่ๆ จะฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้อย่างไร?ฉ้อโกงศพ?"พ่อ......นั่นคุณพ่อเหรอ?""พ่ออย่าไป!"ในเวลานี้ นั่วนั่วลืมตาขึ้นด้วยความงุนงงเย่เฟิงออกไปเพื่อหาเงินมาก่อน ซึ่งทําให้เจ้าตัวเล็กเต็มไปด้วยความไม่สบายใจอย่างเห็นได้ชัดเธอแค่ต้องการเมีพ่ออยู่เคียงข้างก่อนที่ตนสิ้นชีวิต"นั่วนั่ว คุณตื่นแล้วจริงๆ!""พ่ออยู่ที่นี่พ่ออยู่กับนั่วนั่ว และไม่ไปไหน!"น้ําตาของเย่เฟิงไหลออกมาอย่างดุเดือด และเขาก็ร้องไห้ด้วยความดีใจ กระแสร้อนก็ไหลเข้าสู่ร่างของนั่วนั่วอย่างไม่นึกถึงชีวิตยิ่งขึ้นตื่นได้แล้ว!มันมีประโยชน์จริงๆ นั่วนั่วฟื้นคืนชีพขึ้นมาจริงๆเย่เฟิงตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น และความรู้สึกของการจากนรกสู่สวรรค์ทําให้เขาซึ่งเป็นผู้ชายร่างใหญ่ ก็ร้องไห้ออกมาดังๆจับมือเล็ก ๆ ของนั่วนั่วไว้แน่น ราวกับจับโลกทั้งใบ เขากลัวว่าทันทีที่เขาปล่อยทั้งหมดนี้จะกลายเป็นภาพลวงตาหากปราศจากประสบการณ์โดยตรง จะไม่มีใครรู้สึกถึงความปีติยินดีของการสูญเสีย และการฟื้นคืนชีพ ตลอดจนความทุกข์และความทุกข

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 4

    "ขอบคุณจริงๆ!"ภายนอกวอร์ดเย่เฟิงพูดกับหลีเอียนอย่างจริงจัง“ไม่เป็นไรตอนนี้คุณถือเป็นของฉันแล้ว”หลีเอียนกล่าวอย่างใจเย็น"อืม……"การแสดงออกของเย่เฟิงดูแปลกไปเล็กน้อยหลีเอียนเรียกได้ว่าเป็นเทพธิดาได้ คนที่ทั้งสวยทั้งรวยบอกว่าตนเป็นของเธอ ทำให้เย่เฟิงรู้สึกแปลกๆ นิดหน่อย... ...วินาทีต่อมา ดูเหมือนว่าหลีเอียนจะคิดว่าคำพูดเหล่านี้ดูเพ้อฝันไปเล็กน้อย เธอจึงเปลี่ยนเรื่องและพูดว่า:"ยังไงก็ตาม คุณรู้จักทักษะทางการแพทย์ไหม? ลูกสาวของคุณเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวหรือเปล่า?"เธอได้ยินอย่างชัดเจนจากนอกประตูว่า ลูกสาวของเย่เฟิงดูเหมือนจะสูญเสียสัญญาณชีพ แต่สุดท้ายก็ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งและสภาพปัจจุบันก็ดูค่อนข้างดี!นี่เป็นสิ่งมหัศจรรย์เล็กน้อย!จากนั้นหลีเอียนจึงเกิดความคิด ขึ้นมา“รู้นิดหน่อย”เย่เฟิงลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพยักหน้า“ถ้าอย่างนั้นคุณก็จัดการกับสถานการณ์ของลูกสาวคุณ แล้วมาช่วยฉันด้วย!”ดวงตาที่สวยงามของหลีเอียนเป็นประกายด้วยความตื่นเต้นต่อไปเย่เฟิงกลับไปที่วอร์ดและเกลี้ยกล่อมโนโนะให้นอนสักพักก่อนจะออกเดินทางอย่างระมัดระวังเนื่องจากมีความสัมพันธ์กับหลีเอียน ประธานหวงไ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 5

    “โธ่! ผมคิดว่าชีวิตคุณตกอยู่ในอันตราย!”เหรินลิควินโกรธอย่างสิ้นเชิงและพูดอย่างเคร่งขรึมดร. หลิวในเสื้อคลุมสีขาวก็เยาะเย้ย:"อาการของนายน้อยเหรินในโรงพยาบาลของเราคงที่มาก! นายน้อยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดไมอิลอยด์เรื้อรัง ตอนนี้เขาอยู่ในระยะเรื้อรัง ชีวิตของเขาจะตกอยู่ในอันตรายได้อย่างไร!ไอ้หนู คุณมาที่นี่เพื่อหาเรื่องเหรอ?"“ผมไม่ได้บอกว่าเป็นเพราะลูคีเมียนะ! เด็กคนนี้ถูกพิศ!”เย่เฟิงอธิบายในเวลานี้ เขาเทพลังมังกรเข้าไปในดวงตา และเขาสามารถเห็นพิษสีน้ำเงินดำไหลอยู่ภายในร่างกายของเหลียงเหลียงอีกไม่นานก็จะบุกเข้ามาในหัวใจแล้ว!“ไอ้หนู คุณหมายความว่ายังไง?เป็นไปได้ไหมว่าโรงพยาบาลของเราจะวางยาพิษคนไข้!”ดร.หลิวยิ่งโกรธมากขึ้น โดยชี้ไปที่เย่เฟิงและถามอย่างดุเดือด“ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น! อาหารบางชนิดก็เสริมกำลังกันเอง อาจไม่เป็นพิษในตัวเอง แต่หากกินรวมกันอาจถึงแก่ชีวิตได้!”เย่เฟิงส่ายหัว"ล้อเล่น เป็นไปได้ไหมที่สูตรของโรงพยาบาลเอกชนกว๋วต้องของเราจะทำผิดพลาดโง่ ๆ เช่นนี้ "ดร. หลิวพูดอย่างเหยียดหยามและมองไปที่หัวหน้าเหรินด้วยความไม่พอใจ:"เถ้าแก่เหริน คุณอยากฟังเรื่องไร้สาร

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 6

    ติ๊ด! ติ๊ด! ติ๊ด! สิบนาทีต่อมา เสียงเครื่องก็สงบลงอีกครั้ง เลือดที่ไหลออกมาจากหัวแม่เท้าขวาของเลี่ยงเลี่ยงมีสีที่สดใสมีสีฟ้าเล็กน้อย หลังจากกินเลือดไก่ อาการของเด็กน้อยก็ดีขึ้นอย่างปาฏิหาริย์! "โอเค ดีจริงๆ!" เหรินลี่ชวิ้นร้องไห้ด้วยความดีใจและตื่นเต้นมาก ดร.หลิวปาดเหงื่อเย็นๆ และหายใจออกยาว ตอนนี้เขาตกอยู่ภายใต้ความกดดันอย่างมาก! หากลูกชายของเหรินประสบปัญหาในโรงพยาบาล ก็ไม่จำเป็นต้องเปิดโรงพยาบาลแห่งนี้แล้ว และตัวเขาเองอาจไม่สามารถเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ได้! “ดร.หลิว ดูเหมือนนายน้อยจะถูกวางยาพิษจริงเหรอ?” หลีเอียนถาม เหรินลี่ชวิ้นจ้องมองดร.หลิว ด้วยความโกรธ:"โรงอาหารในโรงพยาบาลของคุณวางพิษจริงๆหรือ" "ไม่! เป็นไปได้ยังไงเราจะวางยาพิษได้อย่างไร" ใบหน้าของดร.หลิวซีดลง วินาทีต่อมา จากหางตา เขาก็มองเห็นกล่องกระติกน้ำร้อนบนโต๊ะข้างๆ เขา ข้างในมีซุปงูเหลืออยู่! “ซุปงูนี้มาจากไหน?” จู่ๆ หมอหลิวก็นึกถึงอะไรบางอย่างได้จึงถามด้วยความประหลาดใจ “เมียผมทำนี่ให้ลูก เพื่อทำให้ร่างกายแข็งแรง มีอะไรเหรอ?” เหรินลี่ชวิ้นถาม "ผมรู้!ปัญหาอยู่ที่ซุปงูนี่! อาหารในโรงอาหารขอ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 7

    ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เย่เฟิงก็มาถึงตลาดเช้าในเขตซีเฉิง มีแผงขายแป้งทอดอยู่ริมถนนทางเข้าตลาด เหตุผลที่เขาเดินทางมาที่นี่ก็เพราะเขารู้ว่า น้ำมันที่ครอบครัวนี้ใช้นั้นดีจริงๆ “เจ้านายขอสองกิโล โอ้ไม่ ห้ากิโล แป้งทอดแค่สิบกิโล...ใส่พัฟเต้าหู้สองชามแล้วแพ็คออกไป!” เย่เฟิงล่าวกับเจ้านาย เจ้าของร้านมองเย่เฟิงอย่างแปลก ๆ:"หนุ่มน้อย คุณไม่ได้มาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาใช่ไหม" เย่เฟิงส่ายหัวอย่างไร้คำพูด:"ไม่งั้นผมจะให้เงินคุณก่อนไหม!" พลังงานของมังกรที่หลั่งไหลออกมาจากไตด้านซ้ายของเขาอย่างต่อเนื่อง ไม่เพียงแต่บำรุงและเสริมสร้างร่างกายของเขาเท่านั้น แต่ยังทำให้ร่างกายของเย่เฟิงเหมือนหลุมลึกที่ต้องการสารอาหารจำนวนมาก นั่วนั่วหิว และเย่เฟิงเองก็หิวยิ่งกว่านั้นอีก! เขารู้สึกเหมือนจะกินวัวทั้งตัวได้! เมื่อได้ยินเย่เฟิงบอกว่าต้องจ่ายก่อน เจ้าของร้านก็โล่งใจ เขาชี้ไปที่กองแป้งทอดที่อยู่ตรงหน้าแล้วพูดว่า"นั่นสินะ แต่ถ้าเพิ่มหนึ่งชิ้นก็น่าจะไม่ถึงสิบกิโลกรัม ผมจะชั่งน้ำหนักให้เท่าไหร่ นับเท่าไหร่” "ดี!" เย่เฟิงพยักหน้า ในเวลานี้ มีคนอีกกลุ่มหนึ่งมาที่แผงขายอาหารเช้าแห่งนี้ด้ว

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 8

    ซ่งหยงไท่รีบหมอบลงและยัดยาจิ่วซินที่ออกฤทธิ์เร็วสองสามเม็ดเข้าไปในปากของชายชราแต่ว่า อาการของชายชราไม่ดีขึ้นเลย และสีหน้าของเขาก็เจ็บปวดมากยิ่งขึ้น ใบหน้าของเขาซีดเซียวราวกับกระดาษภายในพริบตา!"คุณปู่! คุณปู่!"ซ่งยงไท่ตะโกนด้วยความตื่นตระหนกถ้าชายชรามีอะไรผิดปกติ เขาจะอธิบายอย่างไรเมื่อเขากลับไป?ครอบครัวซ่งไม่สามารถทนกับข่าวร้ายเช่นนี้ได้ ยิ่งไปกว่านี้จะเกิดแผ่นดินไหวใหญ่ในหยุนเฉิง!อาเป่ารีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกด120ผู้คนที่สัญจรไปมาโดยรอบและผู้ที่มาทานอาหารที่นี่ต่างชี้นิ้วและพูดคุยกัน"เกิดอะไรขึ้น?"“ดูเหมือนมีคนหัวใจวายนะ!”“ร้านแป้งทอดแท่งนี้มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?”ในเวลานี้ ซ่งยงไท่หมดหวังและอยากจะหยิกชายชราแต่เมื่อเขาวางมือลงไปสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมากชายชราหยุดหายใจ!วินาทีต่อมา เขาตรวจชีพจรของชายชราและนั่งลงบนพื้นทันทีด้วยความตื่นตระหนกอย่างยิ่งชีพจรก็หยุดเช่นกัน!ซึ่งหมายถึงชายชรา...ตายไปแล้วเหรอ?“ไอ้สารเลว คุณเติมอะไรลงในแป้งทอดของคุณ ทำไมคุณปู่ของผมถึงตายทันทีหลังจากกินมัน”"อธิบาย!"“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ ผมจะให้คุณทั้งครอบครัวฝ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 9

    โจวชิ้งแต่งตัวแบบตุ้งติ้งและเซ็กซี่ บิดเอวของเธอขณะเดิน ดูเย้ายวนมากต้องบอกว่าผู้หญิงคนนี้สวยจริงๆ!เย่เฟิงเคยมีทรัพย์สินจำนวนเล็กน้อย ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา โจวชิ้งใช้เงินของเย่เฟิง เพื่อดูแลตัวเองไม่มีร่องรอยของการมีลูกเลยบนร่างกายของเธอ!เย่เฟิงรู้สึกปวดใจเมื่อเห็นภรรยาเก่าของเขาเดินมาในอ้อมแขนของคนอื่น“ผมไม่ได้มาที่นี่เพื่อยืมเงินจากคุณ! ฉันเก็บเงินไว้รักษาอาการป่วยของนั่วนั่วแล้ว!”เย่เฟิงกล่าวอย่างเย็นชา“ไม่ใช่กู้เงินแล้วทำไมคุณถึงตามฉันมาล่ะ? ยังมีความคิดเกี่ยวกับฉันอยู่หรือเปล่า? ฉันต้องเตือนคุณว่าอย่ามีความปรารถนาเช่นนั้น!”โจวชิ้งเลิกคิ้ว มองดูเย่เฟิงด้วยความรังเกียจ“ไอ้สารเลวที่น่าสงสาร คุณยังกล้าคิดถึงชิ้งชิ้งอีกเหรอ? คุณจะแสดงคุณธรรมด้วยการฉี่รดได้อย่างไร? ชิ้งชิ้งจะไม่มีวันกลับไปคุณเลิกความคิดนี้ซะ ฮ่าๆ…”หลิวหาวกล่าวโดยจับเอวของโจวชิ้ง และจูบเขาอย่างแรงบนใบหน้า“ก็...พี่เหา หยุดทำให้เขาหงุดหงิดได้แล้ว แล้วถ้าเขาคิดไม่ออกแล้วฆ่าตัวตายล่ะ?”โจวชิ้งบิดร่างและกระซิบกับหลิวเห่าเมื่อเห็นฉากนี้ เย่เฟิงก็หันหลังกลับและรู้สึกคลื่นไส้ตอนแรกตนตาบอดจริงๆ และคิดว่

บทล่าสุด

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 407

    คำตอบของผู้อาวุโสหลี ทำให้เย่เฟิงและครอบครัวของหลีเอียนชะงักไป“แม่ ทำไมท่านถึงทำแบบนี้? อยู่ ๆ ทำไมถึงกลับคำพูด?”“เอาชีวิตแม่อะไรกัน พวกเราแค่อยากกลับมาเป็นส่วนหนึ่งของตระกูล และขอสิทธิ์ที่เป็นของเราคืนเท่านั้นเอง”“ถ้าไม่ใช่เสี่ยวเย่ ท่านคงถูกครอบครัวเจ้ารองวางแผนฆ่าไปแล้ว! ตอนนี้พวกเรามีข้อเรียกร้องเล็กน้อย แต่ท่านกลับปฏิเสธพวกเรา?”สวีเพ่ยเพ่ยพูดด้วยน้ำเสียงเดือดดาลเนื่องจากพวกเธอถูกขับออกจากตระกูลหลี หลีเทียนหยางและสวีเพ่ยเพ่ย จึงถูกถอดจากตำแหน่งในบริษัทตระกูลหลี และต้องใช้ชีวิตอยู่บ้านโดยไม่มีอะไรทำสำหรับพวกเขา การเรียกหุ้นคืนและกลับไปทำงานในบริษัทไม่ใช่แค่เรื่องเงิน แต่ยังเป็นเรื่องของการมีสิ่งให้ทำในชีวิตด้วยทั้งสองไม่ขาดแคลนเงิน แต่อายุพวกเขาเยอะแล้ว ว่างอยู่อย่างนี้จะเป็นบ้าเอาได้“หึ! สิทธิ์ของพวกเธอ? อะไรคือสิทธิ์ของพวกเธอ?”“ออกไป! พวกเธอไม่ใช่คนของตระกูลหลีอีกต่อไปแล้ว สักบาทของตระกูลหลีก็ไม่มีสิทธิ์เป็นของพวกเธอ!”“พวกเธอมีบริษัทยาของตัวเองไม่ใช่เหรอ? ฮึ!”ผู้อาวุโสหลีพูดด้วยเสียงเย็นชาและหัวเราะเยาะคำพูดนี้ทำให้หลีเอียนและครอบครัวรู้สึกโมโหอย่างมาก“คุ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 406

    “ท่านผู้บัญชาการเหอ ขอบคุณครับ!”เย่เฟิงกล่าวพร้อมยื่นมือไปจับมือกับท่านผู้บัญชาการเหอท่านผู้บัญชาการเหอ จับมือกับเขา ก่อนจะชี้ไปที่เย่เฟิงและพูดว่า “นายเองก็ไม่ใช่คนดีเท่าไหร่! ฮึ!”ทุกคนที่เห็นเหตุการณ์ต่างรู้ดีว่า จู้ชิวหนานและศิษย์ ต้องถูกเย่เฟิงเล่นงานบางอย่างแน่นอนการที่เย่เฟิงกล้าทำเรื่องแบบนี้ต่อหน้าท่านผู้บัญชาการเหอ ถือว่าน่าทึ่งและไม่เกรงกลัวใครเลย“ผมติดหนี้บุญคุณท่าน ถ้าท่านต้องการความช่วยเหลือจากผมในอนาคต บอกมาได้เลยครับ”เย่เฟิงยิ้มเจื่อนเมื่อได้ยินคำพูดนี้ ท่านผู้บัญชาการเหอ ก็หัวเราะออกมา “นี่นายพูดเองนะ!”…คืนนั้น เวลาเกือบสี่ทุ่มในห้องของผู้อาวุโสหลี มีทั้งหลีเทียนหยาง สวีเพ่ยเพ่ย เย่เฟิง หลีเอียน และหลีหย่วน รวมตัวกันอยู่ผู้อาวุโสหลีนั่งอยู่ที่เก้าอี้ เธอยกถ้วยชาขึ้นมาเพื่อดื่มแต่เย่เฟิงรีบยื่นมือไปหยุด “ผู้อาวุโส อย่าใช้ถ้วยนี้อีกเลยครับ”เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้อาวุโสหลีชะงักเล็กน้อย ก่อนจะเข้าใจความหมายเพล้ง!เธอโยนถ้วยชาลงพื้นด้วยความโกรธและแค่นเสียงเย็นชาเย่เฟิงยิ้มเล็กน้อยก่อนพูดขึ้น “ผู้อาวุโส ตอนนี้ความจริงปรากฏแล้ว ถ้าท่านไม่อยากตา

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 405

    "ฮ่า ๆ ตอนนี้ทุกคนได้ยินความจริงแล้วใช่ไหม?"เย่เฟิงหัวเราะเยาะ พลางมองไปรอบ ๆ ห้องทุกคนในห้องมองเย่เฟิงด้วยความหวาดหวั่น พร้อมกับแอบมองไปที่จู้ชิวหนานและศิษย์ของเขา ซึ่งนอนบิดตัวอยู่บนพื้นด้วยความเจ็บปวดนี่ถือว่าเป็นการซักถามโดยการทรมานต่อหน้าท่านผู้บัญชาการเหอหรือเปล่า?บางคนแอบคิดว่าเย่เฟิงช่างกล้าหาญเกินไปหลีเทียนกังตัวสั่นด้วยความโกรธ ก่อนจะชี้นิ้วไปที่เย่เฟิงและตะโกน "ท่านผู้บัญชาการเหอ คำพูดของจู้ชิวหนานและศิษย์ของเขาเชื่อไม่ได้! นี่มันชัดเจนว่าเย่เฟิงทรมานพวกเขาให้พูด!"ท่านผู้บัญชาการเหอยิ้มเยาะและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ฉันไม่เห็นว่าเย่เฟิงจะทำอะไรพวกเขานะ เขาไม่ได้แตะตัวพวกเขาเลยสักนิด!พวกคุณเองก็พูดไว้แล้ว ทุกเรื่องต้องมีหลักฐานใช่ไหม?"“แก…ฉัน…”คำตอบนี้ทำให้หลีเทียนกังพูดไม่ออกหลี่เยว่ผิงและหลีถิงต่างก็ดูโกรธแค้น แต่ก็เถียงอะไรไม่ได้ใช่แล้ว ไม่มีใครเห็นเย่เฟิงแตะต้องจู้ชิวหนานและศิษย์ของเขาเลยแม้จะชัดเจน แต่กลับไม่มีหลักฐานวิธีการของเย่เฟิงมันเหนือธรรมชาติเกินไป!เย่เฟิงยิ้มเยาะ ก่อนจะหันมาทางหลีเทียนกังและครอบครัว "พวกคุณไม่มีอะไรจะพูดอีกเหรอ? ฉันไม่

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 404

    เย่เฟิงเดินเข้าไปตบไหล่ครอบครัวหลีเทียนกัง แล้วพูดจาแฝงไว้ด้วยความหมายลึกซึ้ง“นาย... นายทำอะไร? อย่ามาแตะตัวฉันนะ!”หลีถิงตัวสั่นอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเห็นรอยยิ้มของเย่เฟิงที่เต็มไปด้วยความเยือกเย็น เธอรู้สึกขนลุกไปทั้งตัวและตะโกนเสียงแหลมเย่เฟิงแค่นเสียงเย็นชา ก่อนจะหันไปมองจู้ชิวหนานและศิษย์หนุ่ม“พูดมา!”เย่เฟิงพูดเพียงสองคำสั้น ๆ แต่เต็มไปด้วยความเยือกเย็นและกดดัน“อ๊ากก! ฉันพูด... ฉันจะพูด!”“ฉันพูดทุกอย่าง! หลีเทียนกังมาหาฉัน และบอกให้ฉันช่วยทำลายชีวิตของผู้อาวุโสหลี โดยที่ไม่มีใครรู้...”“พวกเขาจ่ายเงินฉันมาพันล้าน และเพราะฉันเคยโกรธแค้นคุณเย่มาก่อน ฉันเลยตกลง!”“คุณเย่... โปรดไว้ชีวิตฉัน... ขอร้องล่ะ!”จู้ชิวหนานพูดด้วยใบหน้าเหยเกพลางกลิ้งไปมาบนพื้นด้วยความเจ็บปวดศิษย์หนุ่มของเขาก็พูดขึ้นด้วยเสียงแหบพร่า “ใช่... ใช่! ในสูตรยาที่อาจารย์ฉันเตรียมให้ มีเนื้อห่านแห้ง! การผสมเนื้อห่านกับไข่ไก่ จะทำให้พลังชีวิตของคนลดลงอย่างรุนแรง...หลี่เยว่ผิงเป็นคนเตรียมซุปไข่ให้ผู้อาวุโสหลีในช่วงนั้น...นั่นแหละคือสาเหตุที่ทำให้พลังชีวิตของเธอถูกทำลายจนร่างกายล้มเหลว!”“คุณเย่...

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 403

    เมื่อเห็นจู้ชิวหนานและศิษย์ปรากฏตัว เย่เฟิงก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกเล็กน้อย“หมอเทวดาจู้ อธิบายสิว่าพวกเขาจ่ายเงินจ้างคุณยังไงในการวางแผนทำร้ายผู้อาวุโสหลี”เย่เฟิงพูดพลางชี้ไปที่ครอบครัวหลีเทียนกังด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งสีหน้าของหลีเทียนกังและครอบครัวเปลี่ยนไปทันทีหัวใจเหมือนตกลงสู่หุบเหวหมอเทวดาจู้ยังมีชีวิตอยู่จริง ๆ!พวกเขาไม่รอดแน่!แต่แล้ว…“อะไรนะ? จ้างฉันวางแผนทำร้ายผู้อาวุโสหลีเหรอ? คุณเย่ คุณพูดอะไรออกมาน่ะ?”“ใช่แล้ว หลังจากวันนั้นที่ฉันออกไป ฉันก็ยกผู้อาวุโสหลีให้คุณดูแลแทน ทำไมตอนนี้เธอถึงกลายเป็นแบบนี้ได้ล่ะ?”จู้ชิวหนานถามอย่างสงสัยคำพูดของจู้ชิวหนานทำให้สีหน้าของเย่เฟิงเปลี่ยนไปทันที รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาหายไปในพริบตาเขาไม่คิดเลยว่าจู้ชิวหนานจะเปลี่ยนคำพูดยิ่งกว่านั้นยังทำเป็นไม่รู้อะไรทั้งสิ้นดวงตาของเย่เฟิงเปลี่ยนเป็นเย็นชาขณะที่หลีเทียนกังและครอบครัวเริ่มยิ้มออกมาด้วยความโล่งใจ“หมอเทวดาจู้ คุณไม่รู้หรือว่า หลังจากคุณออกไป เย่เฟิงก็ทิ้งผู้อาวุโสหลีไว้โดยไม่สนใจอะไรเลย?”“ตอนนี้เขายังกล้าบอกว่าพวกเราจ้างคุณมาวางแผนทำร้ายผู้อาวุโสอีก!”หลีเทียนกังพ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 402

    สีหน้าของหลีเทียนกังและครอบครัวเปลี่ยนไปมาอย่างรวดเร็ว ทั้งตกใจและโกรธแค้นส่วนสาวใช้ก็หน้าซีดด้วยความหวาดกลัว ภายใต้สายตาเย็นเยียบของ ท่านผู้บัญชาการเหอ จิตใจของเธอพังทลายลงทันที“ฉัน... ฉันไม่รู้อะไรทั้งนั้นค่ะ! คุณผู้ชายรองให้ยาพวกนี้กับฉัน แล้วบอกให้ฉันพูดแบบนั้น!”“ฉัน... ฉันแค่ทำตามคำสั่ง ฉันบริสุทธิ์นะคะ!”คำพูดนี้ทำให้การที่หลีเทียนกังและครอบครัวพยายามใส่ร้ายเย่เฟิง กลายเป็นเรื่องจริงยิ่งกว่าชัดเจนหลีเทียนกัง หลี่เยว่ผิง และหลีถิง ต่างมองสาวใช้ด้วยสายตาแค้นเคืองจนเหมือนจะฆ่าเธอได้“พี่รอง ฉันไม่คิดเลยว่าพี่จะใช้พวกเรามาเป็นเครื่องมือแบบนี้!”“พี่รองกับพี่สะใภ้รอง พวกคุณทำเกินไปแล้ว!”“ฉันยังไปช่วยพวกคุณใส่ร้ายเย่เฟิงเมื่อครู่ พวกคุณจะฆ่าฉันหรือไง?”ในตอนนี้ ลุงสาม ลุงสี่ และอาเล็ก ของหลีเอียน ต่างแสดงสีหน้าโกรธแค้นพวกเขารู้สึกว่าตัวเองถูกครอบครัวของหลีเทียนกังหลอกใช้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นถูกจัดฉากโดยครอบครัวนี้!“ท่านผู้บัญชาการเหอ พวกเขาใส่ร้ายลูกเขยของฉัน ตอนนี้มีหลักฐานชัดเจนแล้ว สามารถจับกุมได้เลยใช่ไหมคะ?”สวีเพ่ยเพ่ย พูดพร้อมมองหลีเทียนกังด้วยสายตาเกลียดชัง

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 401

    เมื่อเย่เฟิงชี้ไปที่ผู้อาวุโสหลีและบอกว่าเธอเป็นพยานของเขา ทุกคนในห้องถึงกับนิ่งอึ้ง“อะไรนะ? ผู้อาวุโสหลีเป็นพยานให้เย่เฟิง?”“เย่เฟิงบ้าหรือเปล่า?”“ใคร ๆ ก็รู้ว่าผู้อาวุโสเกลียดไอ้หน้าขาวนี่เข้าไส้ จะมาเป็นพยานให้เขาได้ยังไง?”หลีเทียนกังที่ตกใจในตอนแรก ถึงกับหัวเราะออกมา “นายจะให้แม่ฉันเป็นพยานให้นาย? ฮ่า ๆ ๆ…”“ไอ้หน้าขาว นายช่างกล้าคิดนะ?”หลีถิงเองก็หัวเราะเยาะหลี่เยว่ผิงยิ้มเย้ยอย่างกับฟังเรื่องขำขันสมาชิกตระกูลหลีทุกคนคิดว่าเย่เฟิงกำลังเพ้อฝันไปเองแต่เย่เฟิงยังคงมีสีหน้าเคร่งขรึมและมั่นใจ เขาหันไปหาผู้อาวุโสหลีและพูดว่า “ถึงเวลาที่คุณควรพูดอะไรบ้างแล้วครับ”ในสายตาเย้ยหยันและไม่เชื่อถือของทุกคน ผู้อาวุโสหลีกลับค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบงัน ทุกคนมองเธอด้วยสายตาตกตะลึงผู้อาวุโสหลียอมทำตามเย่เฟิงอย่างนั้นเหรอ?เธอไม่ควรจะสนใจเย่เฟิงเลยด้วยซ้ำ!เมื่อเห็นเธอลุกขึ้นยืน บรรยากาศในห้องก็เปลี่ยนไปทันที ทุกสายตามุ่งตรงไปยังเธอ“เย่เฟิงไม่เคยรักษาฉันเลยแม้แต่ครั้งเดียว”เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ พร้อมทั้งมองครอบครัวของลูกชายคนรองด้วยสายตาเย็นชาคำ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 400

    พวกเขาทั้งครอบครัวคิดในใจ ถึงแม้ว่าเย่เฟิงจะมีฝีมือสูงส่งเพียงใดก็ไม่เชื่อว่า เขาจะกล้าต่อต้านหน่วยงานของรัฐ!ถ้าเขากล้าต่อต้าน ถึงเวลานั้น……ฮ่าๆ โทษหนักขึ้นอีกเท่าตัว!!“ใครกล้าจับตัวเขาไป?”ในขณะนั้น เสียงอันดังก้องกังวานก็ดังขึ้นมาเมื่อมองตามเสียงไป ก็พบชายวัยกลางคนที่มีใบหน้าเคร่งขรึม พร้อมด้วยผู้ใต้บังคับบัญชาชุดลำลองหลายคน กำลังก้าวเข้ามาในบ้านเก่าตระกูลหลีอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นบุคคลผู้นี้ หลายคนที่รู้จักเขาก็แสดงสีหน้าตกตะลึง“ท่านผู้บัญชาการเหอ? ทำไมท่านถึงมา?”“นี่คือท่านผู้บัญชาการใหญ่ของหน่วยปราบปรามหยุนเฉิง วันนี้มาด้วยตนเอง!”“ท่านมาเพื่อ……”ในขณะนั้น หลีถิงจ้องมองท่านผู้บัญชาการเหอ แล้วตะโกนด้วยความไม่พอใจ: “คิดว่าตัวเองเป็นใคร? จะมาขัดขวางการปฏิบัติหน้าที่ของหน่วยปราบปราม? หรือว่าอยากตาย?”เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลีเทียนกังก็ตกใจ แล้วจ้องมองลูกสาวอย่างรุนแรง“หุบปาก!”หลีถิงไม่รู้จักท่านผู้บัญชาการเหอ แต่เขารู้จัก!และสารวัตรหลิวก็ตัวแข็ง รีบเดินเข้าไปหา“ท่านผู้บัญชาการ ท่าน…ทำไมท่านถึงมาครับ?”ท่านผู้บัญชาการเหอถามสารวัตรหลิวอย่างรุนแรง “ใครให้สิทธิ์คุณ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 399

    “ผมคือหลิวฉาง หัวหน้าสถานีตำรวจประจำเขตเป่ยเจีย หยุนเฉิง! คุณทำอะไรลงไป ผมว่าคุณควรสารภาพเดี๋ยวนี้ดีกว่า!”สารวัตรหลิวกล่าวด้วยเสียงเรียบเย็น สีหน้าดูเคร่งขรึม เย็นชา และแฝงไปด้วยอำนาจที่น่าสะพรึงกลัวเย่เฟิงส่ายหน้า: “ฉันไม่ได้ทำอะไร จะสารภาพอะไรล่ะ?”หลีเทียนกังฮึดฮัด ยก“หลักฐาน”ขึ้นมา แล้วชี้ไปที่แม่บ้าน “เย่เฟิง วันนี้มีทั้งพยานและหลักฐาน แม้ว่าแกจะแก้ตัวก็ไร้ประโยชน์! ฉันบอกแกนะ แกหนีความผิดไม่พ้นแกรักษาแม่ฉันเพียงไม่กี่วัน แม่ฉันก็กลายเป็นแบบนี้ เหมือนตายทั้งเป็น!ตอนนี้พาแม่ฉันไปตรวจ ก็จะพบสารอาเซนิกเกินค่ามาตรฐานอย่างแน่นอน นี่เป็นฝีมือแก!”หลีถิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเกลียดชัง: “เย่เฟิง ตอนนี้เรามีทั้งพยานและหลักฐาน แกหนีไม่รอดหรอก! หรือว่าจะไม่พาไปตรวจร่างกายให้ย่าฉันดู ว่าตรงกับหลักฐานหรือไม่?”“น้องชายสาม น้องชายพี่ และน้องสาว พวกคุณทุกคนเห็นในวันนั้น เย่เฟิงเป็นคนรับรักษาคุณย่า! ตอนนี้คุณย่าเป็นแบบนี้ เขาควรจะรับผิดชอบใช่หรือไม่?” หลีเยว่ผิงตะโกนอย่างเสียงดังลุงสาม ลุงสี่ และน้าของหลีเอียนพยักหน้าเบาๆ มองเย่เฟิงด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตรตอนนี้มีพยาน และนำเศษยาออกมาด้

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status