Share

มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว
Author: เฟิงฮั่วเหลียนเทียน

บทที่ 1

Author: เฟิงฮั่วเหลียนเทียน
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56
“พ่อค่ะ โนโนะเจ็บมากเลย! โนโนะจะตายอยู่แล้ว...”

“โนโนะไม่รักษาแล้วได้ไหม?”

“โนโนะไม่อยากเจ็บปวดแบบนี้อีกแล้ว แล้วก็ไม่อยากให้พ่อต้องมาเสียเงินกับโนโนะแล้วด้วย”

“พาโนโนะกลับบ้านหน่อยได้ไหม? โนโนะอยากกลับบ้าน…โนโนะอยากกลับบ้านจริง ๆ นะ…”

ในห้องไอซียู มีคนตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งกำลังนอนอยู่ที่นั่น ใบหน้าเล็ก ๆ ที่มีความน่ารักจิ้มลิ้มแต่เดิมนั้นซีดเผือดไปหมด แต่กลับมีเลือดไหลออกจากปากและจมูกอยู่ตลอดเวลา มีจุดเลือดออกทั่วร่างกาย! !

มือเล็ก ๆ ข้างหนึ่งพยายามใช้แรงเฮือกสุดท้ายคว้ามือของเย่เฟิงเอาไว้ ดวงตาที่กลมโตของเธอแสดงออกถึงความรู้สึกเจ็บปวดและความคิดถึงอาวรณ์พ่อของเธอ!

ดวงตาของเย่เฟิงแดงก่ำ เขารู้สึกเจ็บปวดหัวใจราวกับโดนเข็มทิ่มแทงอย่างไรอย่างนั้น ความเจ็บปวดนั้นเลวร้ายเสียยิ่งกว่าบาดแผลที่ถูกมีดแทงที่ไตด้านซ้ายของเขาเป็นร้อยเป็นพันเท่า

“โนโนะลูกรัก พ่อจะหาทางรักษาลูกให้หายให้ได้ เมื่อลูกอาการดีขึ้นแล้ว พ่อจะพาโนโนะกลับบ้าน แล้วก็จะทำปีกไก่โค้กให้โนโนะด้วย โอเคไหม?”

เย่เฟิงจับมือเล็ก ๆ ข้างนั้นเอาไว้ เขาพูดด้วยเสียงสะอื้น

“พ่อโกหก โนโนะรู้ว่าไม่มีทางรักษาให้หายได้ พ่อเก็บเงินไว้เถอะ หากโนโนะตายแล้วพ่อก็ยังต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกนะ”

“พ่อ พ่อไม่ต้องมาเสียเงินกับโนโนะอีกแล้ว…”

หลังจากที่พูดจบ เด็กน้อยก็เงยหน้าขึ้นมาอย่างยากลำบาก แล้วก็ถอดหยกรูปมังกรออกมาจากคอของเขา

“หยกนี้โนโนะจะแขวนไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก พ่อเอาไปแขวนเถอะ ขอมันปกปักษ์รักษาคุ้มครองพ่อนะ!”

จี้หยกนี้เป็นของที่ระลึกที่พ่อของเย่เฟิงเก็บเอาไว้ให้ ว่ากันว่าเป็นของที่บรรพบุรุษของตระกูลเย่สืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่น มันสามารถทำให้หายจากโรคภัยและคุ้มกันสิ่งชั่วร้ายได้

หลังจากที่โนโนะล้มป่วย เย่เฟิงก็สวมจี้หยกนี้ให้กับเด็กน้อย โดยหวังว่ามันจะปกป้องเธอได้

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า การที่ทำให้หายจากโรคภัยและคุ้มกันสิ่งชั่วร้ายได้อะไรเหล่านี้ จะเป็นเพียงแค่การนึกคิดเท่านั้น!

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ เย่เฟิงก็รู้สึกเหมือนถูกมีดกรีดลงมาที่กลางใจอย่างไรอย่างนั้น เขากำจี้หยกที่ยังมีอุณหภูมิร่างกายของโนโนะอยู่เอาไว้ในมือแน่น น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด

โนโนะอายุเพียง5ขวบ แต่กลับมีเหตุผลอย่างมาก

แต่ยิ่งเจ้าตัวน้อยรู้เรื่องมากเท่าไหร่ เย่เฟิงก็ยิ่งเจ็บปวดหัวใจมากขึ้นเท่านั้น!

หน้าอกของเขาแน่นไปหมดจนเขาแทบจะหายใจไม่ออกอยู่แล้ว ซึ่งมันทำให้เขาแทบจะเป็นบ้าไปเสียตอนนี้เลย!

การที่ลูกสาวมาอยู่กับพ่อที่ไร้ประโยชน์อย่างเขา มันทำให้เธอไม่มีโอกาสได้เสพความสุขกับโลกใบนี้ เธอก็เลยกำลังจะจากไปแล้วอย่างนั้นเหรอ?

ไม่นะ! ไม่จริง!

เขายอมเสี่ยงชีวิต ยอมเสียหน้า ก็เพื่อต้องการให้ลูกสาวของได้มีชีวิตอยู่ต่อไป

“คุณเย่คะ ค่าใช้จ่ายที่คุณจ่ายไปครั้งที่แล้วได้ถูกใช้ไปจนหมดแล้วนะคะ ยังต้องการรักษาอีกไหมคะ? อาการของลูกสาวคุณในตอนนี้ หากได้รับการรักษาด้วยยาพิเศษ เธออาจจะสามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกสองสามวัน บางทีภายในช่วงหลายวันนี้ อาจจะพบไขกระดูกที่ตรงกันก็ได้นะคะ”

แพทย์ที่ดูแลของโนโนะถามเย่เฟิงด้วยสีหน้าที่นิ่งเฉย

“รักษา! ต้องรักษาอยู่แล้ว!หมอจ้าวครับ โปรดให้ยาพิเศษแก่ลูกสาวของผมต่อด้วยนะครับ! ผมขอร้องเถอะนะครับ! โนโนะจะตายไม่ได้ ลูกผมจะตายไม่ได้เด็ดขาด!”

เย่เฟิงจับแขนของหมอไป เขาขอร้องอ้อนวอนด้วยเสียงที่ร้อนใจอย่างมาก

“หากชำระเงินแล้วค่อยว่ากันอีกทีแล้วกันนะคะ”

หมอพูดอย่างไม่แยแส

“ได้ครับ ผมจะไปรวมเงินมาเดี๋ยวนี้เลย!”

“หมอจ้าว หมอโปรดให้ยากับลูกสาวผมก่อนเถอะนะครับ!”

“ได้โปรด! ได้โปรดเถอะนะครับ!”

เมื่อเย่เฟิงพูดจบ เขาก็รีบวิ่งออกจากห้องผู้ป่วยไปอย่างบ้าคลั่ง

ข้างหลังเขามีเสียงหมอจ้าวและพยาบาลหลายคนที่กำลังพูดคุยกันและถอนหายใจออกมาอย่างแผ่วเบา

“ให้ยาไปก่อนงั้นเหรอ จะเป็นไปได้ยังไงล่ะ? เฮ้อ.....”

“เพื่อรักษาอาการป่วยของลูกสาวได้ยินมาว่าผู้ชายคนนั้นเพิ่งขายไตไปข้างหนึ่งเองไม่ใช่เหรอ?”

“ใช่แล้วค่ะ น่าสงสารหัวใจของคนเป็นพ่อแม่ในโลกจริง ๆ ! พอไม่มีเงินก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย…”

เวลานี้ เย่เฟิงรีบออกจากโรงพยาบาลไปอย่างบ้าคลั่ง แต่แล้วเขากลับไปยืนนิ่งอยู่ที่หน้าประตูโรงพยาบาล

เงิน! เงิน! เงิน!

ตอนนี้ เงินคือชีวิตของโนโนะ

แต่ จะเอาเงินมาจากที่ไหนล่ะ?

เมื่อกี้เขาคิดแค่ว่าต้องรีบไปหาเงินมาโดยเร็วที่สุด ตอนนี้เขาเพิ่งจะมาคิดได้ว่า คนที่เขาสามารถยืมได้ เขายืมไปหมดแล้ว

ในขณะที่กำลังสิ้นหวังไร้รทางออก เย่เฟิงก็กดโทรออกไปหาใครคนหนึ่ง!

เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว คงทำได้แค่ ลองขอร้องเธอดูเท่านั้น

แม้ว่า มันจะเป็นความอัปยศอดสูอย่างมาก แล้วก็ไร้ซึ่งศักดิ์ศรีสุด ๆ

แต่เมื่อเทียบกับชีวิตของโนโนะแล้ว ศักดิ์ศรีของเขามันจะไปมีค่าอะไรล่ะ?

“ใครคะ?”

ที่ปลายสาย มีเสียงที่ไพเราะของผู้หญิงที่คนหนึ่งดังขึ้น น้ำเสียงฟังดูมีเสน่ห์อย่างมาก

“ผมเองเย่เฟิง”

“คุณเองเหรอ?คุณยังจะโทรมาหาฉันทำไมอีก พวกเราหย่ากันไปตั้งนานแล้วนะ!”

เสียงผู้หญิงหวาน ๆ เมื่อกี้นี้ หลังจากที่ได้ยินว่าเป็นเย่เฟิง มันก็กลับกลายเป็นเย็นชาขึ้นมาทันที

อีกฝ่ายคือภรรยาเก่าของเย่เฟิง แล้วก็เป็นแม่ผู้ให้กำเนิดของโนโนะด้วย เธอคือโจวชิงนั่นเอง!

ในตอนแรกเย่เฟิงก็ไม่ได้ยากจนเหมือนตอนนี้หรอก เขาในวัย 20 ต้น ๆ ก็เริ่มที่จะประสบความสำเร็จแล้ว เขาเปิดโรงงานเล็ก ๆ ของตัวเอง มีรายได้ต่อปีนับล้าน

โจวชิงและเย่เฟิงเป็นเพื่อนร่วมชั้นตอนมหาวิทยาลัยกัน ในตอนนั้นเขาได้เป็นเดือนของสาขา ในการรวมตัวของเพื่อนในชั้นเรียนครั้งหนึ่ง เธอใช้ประโยชน์จากรูปลักษณ์ที่ค่อนข้างดีของเธอ เริ่มเป็นฝ่ายเข้าหาและยั่วยวนเย่เฟิงเอง สุดท้ายก็คบกันจนได้จดทะเบียนสมรสกันในที่สุด

หลังจากแต่งงานตอนแรก ๆ ก็ยังดีอยู่ แล้วโจวชิงก็ให้กำเนิดลูกสาวกับเย่เฟิงมาหนึ่งคน

ทว่า นับตั้งแต่ที่โนโนะป่วยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดไมอีลอยด์ ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง

เพื่อรักษาอาการป่วยของลูกสาว เย่เฟิงจึงใช้เงินออมทั้งหมดจนหมดเกลี้ยง จนถึงขั้นต้องเอาโรงงานไปจำนองและขายออกไปในที่สุด

หลังจากที่เย่เฟิงเปลี่ยนจากคนชนชั้นกลางกลายเป็นคนยากจน โจวชิงก็ธาตุแท้ของเธอที่เป็นคนเย่อหยิ่งและเลือดเย็นออกมา เธอถึงขั้นขัดขวางการใช้เงินที่จะเอาไปรักษาอาการป่วยให้ลูกสาวซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังเริ่มไม่ซื่อสัตย์เวลาอยู่ข้างนอก แล้วก็ไปคบหากับทายาทเศรษฐีคนหนึ่งทั้งที่ยังไม่ได้หย่าร้าง เพราะเธอต้องการหาทางออกให้กับตัวเอง

สุดท้าย เมื่อเดือนที่แล้วก็ได้หย่าออกไป แล้วก็เตะเย่เฟิงและลูกสาวออกไปอย่างไร้ซึ่งความปราณีใด ๆ

ในฐานะแม่ผู้ให้กำเนิด ในเดือนนี้เธอไม่เคยมาเยี่ยมลูกเลยสักครั้ง เธอทำราวกับว่าได้กำจัดตัวเชื้อโรคออกไปพ้นแล้วอย่างไรอย่างนั้น!

หากไม่ใช่ว่าเขาถูกบังคับให้ต้องทำแบบนี้ เย่เฟิงไม่มีวันเป็นฝ่ายติดต่อไปหาเธอก่อนแน่

“โจวชิง คุณพอจะ...ให้ผมยืมเงินหน่อยได้ไหม?”

เย่เฟิงเอ่ยถามออกไปอย่างยากลำบาก

“ฮ่า ๆ...มาขอยืมเงินฉันงั้นเหรอ? คุณเย่ คุณนี่มันสุดยอดจริง ๆ เลยนะ ทำไมล่ะไม่มีอะไรจะกินแล้วเหรอ? ตอนนั้นฉันตาบอดจริง ๆ ถึงได้ไปแต่งงานกับคุณได้ ต้องขอบคุณฉันอย่างยิ่งเลยที่ทำให้ฉันตาสว่างได้โดยเร็ว”

“รีบไปให้พ้นจากชีวิตฉันเลยนะ คุณกล้าดียังไงฮะ”

โจวชิงได้ยินเช่นนั้นก็หัวเราะเยาะขึ้นมา เธอพูดจาเสียดสีเขาอย่างมาก

“โนโนะกำลังจะไม่ไหวแล้ว!”

“ถ้าเราไม่มีเงินจ่ายค่ายา โนโนะจะต้องตาย!”

“โจวชิง ถือซะว่าเห็นแก่ลูกสาวเถอะนะพอจะให้ผมยืมเงินสักสองแสนได้ไหม? ไม่สิ หนึ่งแสนก็ได้!”

“ผมจะคืนให้คุณอย่างแน่นอน ผมคืนแน่!”

เย่เฟิงพูดด้วยน้ำเสียงที่ร้อนใจอย่างมาก เขาโดยกลัวว่าโจวชิงจะตัดสายไปเลย

หลังจากเขาพูดจบ ปลายสายก็เงียบไปอยู่หลายวินาที

“ขอโทษทีนะตอนนี้ฉันกับพี่หลิวเรามีชีวิตที่ดีมาก โปรดอย่ารบกวนฉันอีก! มะเร็งเม็ดเลือดขาวไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้หรอก มันไม่มีทางเยียวยาได้จบสิ้น คุณเองก็ปล่อยวางซะเถอะ.....”

ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด...

เสียงตัดสายที่เย็นชาดังขึ้น ทำให้หัวใจของเย่เฟิงเหมือนตกลงไปในถ้ำน้ำแข็งอย่างไรอย่างนั้น

โจวชิง คุณมันใจร้ายใจดำมาก!

อย่างไรโนโนะก็เป็นลูกสาวทางสายเลือดของคุณเหมือนกันนะ คุณทำไมเพิกเฉยเธอได้อย่างไร?

คุณทำใจได้อย่างไร! !

เขารู้สึกเกลียดอย่างมาก!

เขาเกลียดความไม่ยุติธรรมของพระเจ้า!

เกลียดความโหดเหี้ยมของโจวชิง!

แล้วก็เกลียดความไร้ความสามารถของตัวเองมากยิ่งกว่าสิ่งใด!

เมื่อนึกถึงลูกสาวของเขาที่นอนอยู่ที่นั่นด้วยความเจ็บปวดอย่างไม่มีทางช่วย คิดถึงตอนที่เด็กน้อยจับมือเขาเอาไว้ แล้วก็เรียกเขาว่าพ่อ ดวงตาของเย่เฟิงก็ค่อย ๆ เปลี่ยนจากความสิ้นหวังเป็นความหนักแน่นและความบ้าคลั่งขึ้นมา!

ไม่ได้!

โนโนะ พ่อจะไม่มีวันปล่อยให้ลูกตายเด็ดขาด!

พ่อจะต้องหาเงินมาให้ได้ ถึงแม้ว่าต้องแลกด้วยชีวิตนี้ของพ่อก็ตาม!

ยี่สิบนาทีต่อมา...

ที่ข้างถนนของจังหวัดหนึ่ง เมื่อเขาเห็นรถเบนท์ลีย์ มูลซานน์ขับมาด้วยความเร็วสูง เย่เฟิงก็วิ่งปรี่ออกไปอย่างสุดกำลัง

ขอโทษนะ!

ใครใช้ให้คุณขับรถเบนท์ลีย์กันล่ะ?

หากคุณชนผมตาย น่าจะต้องชดใช้เงินให้จำนวนไม่น้อยเลยใช่ไหมล่ะ?

โนโนะ เอาชีวิตของพ่อไปต่อชีวิตของลูกแล้วกันนะ

แม้ว่าสุดท้ายแล้วลูกจะต้องจากโลกนี้ไป อย่างมากพ่อก็จะได้ร่วมเดินทางไปกับลูกด้วย

พ่อมันไร้ประโยชน์ พ่อคงทำได้แค่นี้แหละ!

ลูกรัก พ่อนำไปก่อนนะ!

ปัง!

จากนั้นก็มีเสียงชนที่ดังขึ้นมา แล้วร่างกายของเย่เฟิงก็กระเด็นไปทันที

หลังจากตกลงมาที่พื้น เลือดที่น่าสะพรึงกลัวก็ไหลออกมาจากใต้ตัวของเย่เฟิง

ในมือของเขายังคงจับจี้หยกรูปมังกรเอาไว้แน่น

ราวกับว่าของที่ลูกสาวของเขาแขวนมาตลอดหลายปีชิ้นนี้ เป็นสมบัติล้ำค่าที่สุดของเขา

แต่ เมื่อเลือดเปื้อนจี้หยกรูปมังกรในมือของเขา มันกลับถูกดูดซับเข้าไปอย่างประหลาด

เอี๊ยด!

เวลานี้ รถเบนท์ลีย์ มูลซานน์ได้จอดแล้ว มีคนสองคนรีบวิ่งออกมาจากรถอย่างรวดเร็ว

เป็นชายหนึ่งคนและหญิงหนึ่งคน

ชายคนนั้นดูเหมือนจะเป็นบอดี้การ์ดหรือไม่ก็คนขับ ส่วนผู้หญิงสวย ๆ ที่ดีมีออร่าคนนั้นน่าจะเป็นเจ้านาย

อีกฝ่ายอยู่ในวัยที่กำลังรุ่งโรจน์ หน้าตาดูสะสวยมีออร่า รูปร่างเรียวและเพรียวบางยิ่งกว่าดาราดังหญิงเหล่านั้นเสียอีก

แต่งกายด้วยชุดทำงานที่ดูมีความเป็นมืออาชีพของ OL ทำให้เธอดูเป็นคนที่มีสง่าราศีและดูมีความสามารถ

“แกล้งชนเพื่อตบทรัพย์งั้นเหรอ?”

คนขับมองไปที่เย่เฟิงที่นอนจมกองเลือดอยู่ แล้วก็พูดขึ้นมาด้วยสีหน้ามืดมน

“เอาชีวิตมาเสี่ยงเพื่อตบทรัพย์เนี่ยนะ?”

สาวงามที่ดูมีสง่าราศีคนนั้นขมวดคิ้ว จากนั้นก็ออกคำสั่งขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม เรารีบเรียกรถพยาบาลมาก่อนเถอะ”

เวลานี้ เย่เฟิงที่อยู่ในอาการโคม่า รู้สึกว่าในสมองของเขา มีเสียงที่คลุมเครือดังขึ้นมา

"เศษสวะ! ข้ามีลูกหลานไร้แระโยชน์เช่นนี้ได้อย่างไรกัน?”

“เสียไตมนุษย์ไปข้างหนึ่งแล้ว ข้าให้ไตมังกรข้างหนึ่งแก่เจ้าก็แล้วกัน!”

Related chapters

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 2

    "อะไรนะ? คนไม่เป็นไร กำลังตื่นแล้วหรือ" ในโรงพยาบาลกลางคนขับรถของหลีเอียนอุทานด้วยความไม่เชื่อ "ผู้บาดเจ็บไม่เป็นไร ดูตอนนี้อาจจะบอบซ้ำนิดหน่อย" คุณหมอที่ใส่เสื้อคลุมสีขาวพยักหน้า "มันจะเป็นไปได้ยังไง? หลังจากที่เขาถูกชน อาการเขาดูสาหัสมากแถมยังไหลเลือดมาก" คนขับมีสีหน้าตกตะลึง "คุณพูดไปแล้ว แค่มีอาการดูน่ากลัว" ความสงสัยแวบเข้ามาในดวงตาของหลีเอียน และหลังจากแน่ใจว่าคุณหมอไม่ได้ล้อเล่น เธอก็พูดเบา ๆ :" งั้นฉันจะไปหาเขา"" ประตูวอร์ดถูกผลักเปิดออก และหลีเอียนเห็นชายคนนั้นนั่งอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลด้วยใบหน้าที่งงงอ เย่เฟิงก็ไม่กล้าเชื่อเช่นกันว่า ตนยังมีชีวิตอยู่ และสภาพร่างกายเหมือนมีบางอย่างผิดปกติ!! ในสมองมีข้อมูลยุ่งๆเยอะแยะ! วิญญาณมังกรมุ่งมั่นสู่เส้นทางเซียน? คัมภีร์จักรพรรดิ์มังกร? วิชาการแอบมองภามังกร?...... ทุกอย่างนี้คือ......? และไตข้างซ้ายซึ่งแต่ก่อนปวดนิดหนึ่ง ก็พ่นความร้อนออกมาในเวลานี้แพร่กระจายไปยังแขนขาทำให้เขารู้สึกสบายมาก ขณะที่เขากําลังจะศึกษามันอย่างรอบคอบ หลีเอียนเดินข้ามา เย่เฟิงเงยหน้าขึ้นและแววตาแห่งความประหลาดใจก็แวบเข้ามาในดวงตาขอ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 3

    เอี๊ยด!ปากของเจ้าหย่งคังอ้ากว้างด้วยท่าทางไม่กล้าเชื่อพยาบาลข้างๆก็ตกตะลึงมองอย่างไม่เชื่อเป็นไปได้อย่างไร? จู่ๆ จะฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้อย่างไร?ฉ้อโกงศพ?"พ่อ......นั่นคุณพ่อเหรอ?""พ่ออย่าไป!"ในเวลานี้ นั่วนั่วลืมตาขึ้นด้วยความงุนงงเย่เฟิงออกไปเพื่อหาเงินมาก่อน ซึ่งทําให้เจ้าตัวเล็กเต็มไปด้วยความไม่สบายใจอย่างเห็นได้ชัดเธอแค่ต้องการเมีพ่ออยู่เคียงข้างก่อนที่ตนสิ้นชีวิต"นั่วนั่ว คุณตื่นแล้วจริงๆ!""พ่ออยู่ที่นี่พ่ออยู่กับนั่วนั่ว และไม่ไปไหน!"น้ําตาของเย่เฟิงไหลออกมาอย่างดุเดือด และเขาก็ร้องไห้ด้วยความดีใจ กระแสร้อนก็ไหลเข้าสู่ร่างของนั่วนั่วอย่างไม่นึกถึงชีวิตยิ่งขึ้นตื่นได้แล้ว!มันมีประโยชน์จริงๆ นั่วนั่วฟื้นคืนชีพขึ้นมาจริงๆเย่เฟิงตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น และความรู้สึกของการจากนรกสู่สวรรค์ทําให้เขาซึ่งเป็นผู้ชายร่างใหญ่ ก็ร้องไห้ออกมาดังๆจับมือเล็ก ๆ ของนั่วนั่วไว้แน่น ราวกับจับโลกทั้งใบ เขากลัวว่าทันทีที่เขาปล่อยทั้งหมดนี้จะกลายเป็นภาพลวงตาหากปราศจากประสบการณ์โดยตรง จะไม่มีใครรู้สึกถึงความปีติยินดีของการสูญเสีย และการฟื้นคืนชีพ ตลอดจนความทุกข์และความทุกข

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 4

    "ขอบคุณจริงๆ!"ภายนอกวอร์ดเย่เฟิงพูดกับหลีเอียนอย่างจริงจัง“ไม่เป็นไรตอนนี้คุณถือเป็นของฉันแล้ว”หลีเอียนกล่าวอย่างใจเย็น"อืม……"การแสดงออกของเย่เฟิงดูแปลกไปเล็กน้อยหลีเอียนเรียกได้ว่าเป็นเทพธิดาได้ คนที่ทั้งสวยทั้งรวยบอกว่าตนเป็นของเธอ ทำให้เย่เฟิงรู้สึกแปลกๆ นิดหน่อย... ...วินาทีต่อมา ดูเหมือนว่าหลีเอียนจะคิดว่าคำพูดเหล่านี้ดูเพ้อฝันไปเล็กน้อย เธอจึงเปลี่ยนเรื่องและพูดว่า:"ยังไงก็ตาม คุณรู้จักทักษะทางการแพทย์ไหม? ลูกสาวของคุณเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวหรือเปล่า?"เธอได้ยินอย่างชัดเจนจากนอกประตูว่า ลูกสาวของเย่เฟิงดูเหมือนจะสูญเสียสัญญาณชีพ แต่สุดท้ายก็ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งและสภาพปัจจุบันก็ดูค่อนข้างดี!นี่เป็นสิ่งมหัศจรรย์เล็กน้อย!จากนั้นหลีเอียนจึงเกิดความคิด ขึ้นมา“รู้นิดหน่อย”เย่เฟิงลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพยักหน้า“ถ้าอย่างนั้นคุณก็จัดการกับสถานการณ์ของลูกสาวคุณ แล้วมาช่วยฉันด้วย!”ดวงตาที่สวยงามของหลีเอียนเป็นประกายด้วยความตื่นเต้นต่อไปเย่เฟิงกลับไปที่วอร์ดและเกลี้ยกล่อมโนโนะให้นอนสักพักก่อนจะออกเดินทางอย่างระมัดระวังเนื่องจากมีความสัมพันธ์กับหลีเอียน ประธานหวงไ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 5

    “โธ่! ผมคิดว่าชีวิตคุณตกอยู่ในอันตราย!”เหรินลิควินโกรธอย่างสิ้นเชิงและพูดอย่างเคร่งขรึมดร. หลิวในเสื้อคลุมสีขาวก็เยาะเย้ย:"อาการของนายน้อยเหรินในโรงพยาบาลของเราคงที่มาก! นายน้อยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดไมอิลอยด์เรื้อรัง ตอนนี้เขาอยู่ในระยะเรื้อรัง ชีวิตของเขาจะตกอยู่ในอันตรายได้อย่างไร!ไอ้หนู คุณมาที่นี่เพื่อหาเรื่องเหรอ?"“ผมไม่ได้บอกว่าเป็นเพราะลูคีเมียนะ! เด็กคนนี้ถูกพิศ!”เย่เฟิงอธิบายในเวลานี้ เขาเทพลังมังกรเข้าไปในดวงตา และเขาสามารถเห็นพิษสีน้ำเงินดำไหลอยู่ภายในร่างกายของเหลียงเหลียงอีกไม่นานก็จะบุกเข้ามาในหัวใจแล้ว!“ไอ้หนู คุณหมายความว่ายังไง?เป็นไปได้ไหมว่าโรงพยาบาลของเราจะวางยาพิษคนไข้!”ดร.หลิวยิ่งโกรธมากขึ้น โดยชี้ไปที่เย่เฟิงและถามอย่างดุเดือด“ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น! อาหารบางชนิดก็เสริมกำลังกันเอง อาจไม่เป็นพิษในตัวเอง แต่หากกินรวมกันอาจถึงแก่ชีวิตได้!”เย่เฟิงส่ายหัว"ล้อเล่น เป็นไปได้ไหมที่สูตรของโรงพยาบาลเอกชนกว๋วต้องของเราจะทำผิดพลาดโง่ ๆ เช่นนี้ "ดร. หลิวพูดอย่างเหยียดหยามและมองไปที่หัวหน้าเหรินด้วยความไม่พอใจ:"เถ้าแก่เหริน คุณอยากฟังเรื่องไร้สาร

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 6

    ติ๊ด! ติ๊ด! ติ๊ด! สิบนาทีต่อมา เสียงเครื่องก็สงบลงอีกครั้ง เลือดที่ไหลออกมาจากหัวแม่เท้าขวาของเลี่ยงเลี่ยงมีสีที่สดใสมีสีฟ้าเล็กน้อย หลังจากกินเลือดไก่ อาการของเด็กน้อยก็ดีขึ้นอย่างปาฏิหาริย์! "โอเค ดีจริงๆ!" เหรินลี่ชวิ้นร้องไห้ด้วยความดีใจและตื่นเต้นมาก ดร.หลิวปาดเหงื่อเย็นๆ และหายใจออกยาว ตอนนี้เขาตกอยู่ภายใต้ความกดดันอย่างมาก! หากลูกชายของเหรินประสบปัญหาในโรงพยาบาล ก็ไม่จำเป็นต้องเปิดโรงพยาบาลแห่งนี้แล้ว และตัวเขาเองอาจไม่สามารถเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ได้! “ดร.หลิว ดูเหมือนนายน้อยจะถูกวางยาพิษจริงเหรอ?” หลีเอียนถาม เหรินลี่ชวิ้นจ้องมองดร.หลิว ด้วยความโกรธ:"โรงอาหารในโรงพยาบาลของคุณวางพิษจริงๆหรือ" "ไม่! เป็นไปได้ยังไงเราจะวางยาพิษได้อย่างไร" ใบหน้าของดร.หลิวซีดลง วินาทีต่อมา จากหางตา เขาก็มองเห็นกล่องกระติกน้ำร้อนบนโต๊ะข้างๆ เขา ข้างในมีซุปงูเหลืออยู่! “ซุปงูนี้มาจากไหน?” จู่ๆ หมอหลิวก็นึกถึงอะไรบางอย่างได้จึงถามด้วยความประหลาดใจ “เมียผมทำนี่ให้ลูก เพื่อทำให้ร่างกายแข็งแรง มีอะไรเหรอ?” เหรินลี่ชวิ้นถาม "ผมรู้!ปัญหาอยู่ที่ซุปงูนี่! อาหารในโรงอาหารขอ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 7

    ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เย่เฟิงก็มาถึงตลาดเช้าในเขตซีเฉิง มีแผงขายแป้งทอดอยู่ริมถนนทางเข้าตลาด เหตุผลที่เขาเดินทางมาที่นี่ก็เพราะเขารู้ว่า น้ำมันที่ครอบครัวนี้ใช้นั้นดีจริงๆ “เจ้านายขอสองกิโล โอ้ไม่ ห้ากิโล แป้งทอดแค่สิบกิโล...ใส่พัฟเต้าหู้สองชามแล้วแพ็คออกไป!” เย่เฟิงล่าวกับเจ้านาย เจ้าของร้านมองเย่เฟิงอย่างแปลก ๆ:"หนุ่มน้อย คุณไม่ได้มาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาใช่ไหม" เย่เฟิงส่ายหัวอย่างไร้คำพูด:"ไม่งั้นผมจะให้เงินคุณก่อนไหม!" พลังงานของมังกรที่หลั่งไหลออกมาจากไตด้านซ้ายของเขาอย่างต่อเนื่อง ไม่เพียงแต่บำรุงและเสริมสร้างร่างกายของเขาเท่านั้น แต่ยังทำให้ร่างกายของเย่เฟิงเหมือนหลุมลึกที่ต้องการสารอาหารจำนวนมาก นั่วนั่วหิว และเย่เฟิงเองก็หิวยิ่งกว่านั้นอีก! เขารู้สึกเหมือนจะกินวัวทั้งตัวได้! เมื่อได้ยินเย่เฟิงบอกว่าต้องจ่ายก่อน เจ้าของร้านก็โล่งใจ เขาชี้ไปที่กองแป้งทอดที่อยู่ตรงหน้าแล้วพูดว่า"นั่นสินะ แต่ถ้าเพิ่มหนึ่งชิ้นก็น่าจะไม่ถึงสิบกิโลกรัม ผมจะชั่งน้ำหนักให้เท่าไหร่ นับเท่าไหร่” "ดี!" เย่เฟิงพยักหน้า ในเวลานี้ มีคนอีกกลุ่มหนึ่งมาที่แผงขายอาหารเช้าแห่งนี้ด้ว

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 8

    ซ่งหยงไท่รีบหมอบลงและยัดยาจิ่วซินที่ออกฤทธิ์เร็วสองสามเม็ดเข้าไปในปากของชายชราแต่ว่า อาการของชายชราไม่ดีขึ้นเลย และสีหน้าของเขาก็เจ็บปวดมากยิ่งขึ้น ใบหน้าของเขาซีดเซียวราวกับกระดาษภายในพริบตา!"คุณปู่! คุณปู่!"ซ่งยงไท่ตะโกนด้วยความตื่นตระหนกถ้าชายชรามีอะไรผิดปกติ เขาจะอธิบายอย่างไรเมื่อเขากลับไป?ครอบครัวซ่งไม่สามารถทนกับข่าวร้ายเช่นนี้ได้ ยิ่งไปกว่านี้จะเกิดแผ่นดินไหวใหญ่ในหยุนเฉิง!อาเป่ารีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกด120ผู้คนที่สัญจรไปมาโดยรอบและผู้ที่มาทานอาหารที่นี่ต่างชี้นิ้วและพูดคุยกัน"เกิดอะไรขึ้น?"“ดูเหมือนมีคนหัวใจวายนะ!”“ร้านแป้งทอดแท่งนี้มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?”ในเวลานี้ ซ่งยงไท่หมดหวังและอยากจะหยิกชายชราแต่เมื่อเขาวางมือลงไปสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมากชายชราหยุดหายใจ!วินาทีต่อมา เขาตรวจชีพจรของชายชราและนั่งลงบนพื้นทันทีด้วยความตื่นตระหนกอย่างยิ่งชีพจรก็หยุดเช่นกัน!ซึ่งหมายถึงชายชรา...ตายไปแล้วเหรอ?“ไอ้สารเลว คุณเติมอะไรลงในแป้งทอดของคุณ ทำไมคุณปู่ของผมถึงตายทันทีหลังจากกินมัน”"อธิบาย!"“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ ผมจะให้คุณทั้งครอบครัวฝ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 9

    โจวชิ้งแต่งตัวแบบตุ้งติ้งและเซ็กซี่ บิดเอวของเธอขณะเดิน ดูเย้ายวนมากต้องบอกว่าผู้หญิงคนนี้สวยจริงๆ!เย่เฟิงเคยมีทรัพย์สินจำนวนเล็กน้อย ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา โจวชิ้งใช้เงินของเย่เฟิง เพื่อดูแลตัวเองไม่มีร่องรอยของการมีลูกเลยบนร่างกายของเธอ!เย่เฟิงรู้สึกปวดใจเมื่อเห็นภรรยาเก่าของเขาเดินมาในอ้อมแขนของคนอื่น“ผมไม่ได้มาที่นี่เพื่อยืมเงินจากคุณ! ฉันเก็บเงินไว้รักษาอาการป่วยของนั่วนั่วแล้ว!”เย่เฟิงกล่าวอย่างเย็นชา“ไม่ใช่กู้เงินแล้วทำไมคุณถึงตามฉันมาล่ะ? ยังมีความคิดเกี่ยวกับฉันอยู่หรือเปล่า? ฉันต้องเตือนคุณว่าอย่ามีความปรารถนาเช่นนั้น!”โจวชิ้งเลิกคิ้ว มองดูเย่เฟิงด้วยความรังเกียจ“ไอ้สารเลวที่น่าสงสาร คุณยังกล้าคิดถึงชิ้งชิ้งอีกเหรอ? คุณจะแสดงคุณธรรมด้วยการฉี่รดได้อย่างไร? ชิ้งชิ้งจะไม่มีวันกลับไปคุณเลิกความคิดนี้ซะ ฮ่าๆ…”หลิวหาวกล่าวโดยจับเอวของโจวชิ้ง และจูบเขาอย่างแรงบนใบหน้า“ก็...พี่เหา หยุดทำให้เขาหงุดหงิดได้แล้ว แล้วถ้าเขาคิดไม่ออกแล้วฆ่าตัวตายล่ะ?”โจวชิ้งบิดร่างและกระซิบกับหลิวเห่าเมื่อเห็นฉากนี้ เย่เฟิงก็หันหลังกลับและรู้สึกคลื่นไส้ตอนแรกตนตาบอดจริงๆ และคิดว่

Latest chapter

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 266

    ส่วนสถานการณ์ของเจ้าสามและเจ้าสี่ไม่ชัดเจนนักผู้อาวุโสหลีหน้าเสียต่อหน้าหลีเอียนและเย่เฟิงมานักต่อนัก สุดท้ายยังต้องยอมจำนนอย่างน่าอับอายอีกเธอในตอนนี้ไม่ถูกกับครอบครัวลูกชายคนโตเลยแม้แต่นิด!ดังนั้นเธอย่อมต้องสนับสนุนคนที่ไม่ถูกกับอีกฝ่ายเช่นเดียวกันอยู่แล้วซึ่งคนคนนั้น ก็มีเพียงหลีเทียนกัง ลูกชายคนรองเท่านั้น…หลังจากที่กลับจากคฤหาสน์ตระกูลหลี ทันทีที่หลีเทียนกังขึ้นรถไป หลี่เยว่ผิวและหลีถิงที่รออยู่บนรถก่อนแล้วก็เอ่ยถามอย่างรอไม่ไหว“ที่รัก ผู้อาวุโสเป็นยังไงบ้าง? ใกล้จะไม่ไหวแล้วใช่ไหม?”ภรรยาคนนี้ทำหน้าตั้งตารอ“พ่อคะ พ่อต้องทำให้ย่าเขียนพินัยกรรมมอบหุ้นส่วนทั้งหมดให้พ่อก่อนที่ท่านจะตายนะคะ!”หลีถิงเองก็ทำหน้าโลภมากหลีเทียนกังแค่นเสียงเย็นชา แล้วโบกมืออย่างอารมณ์เสีย “คิดอะไรอยู่น่ะ? ผู้อาวุโสยังไม่ตายเร็วๆ นี้หรอก หมอบอกว่าแค่พักผ่อนดีๆ รักษาอาการป่วยให้ดี ก็ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง!”เมื่อได้ยินดังนั้น หลี่เยว่ผิงและหลีถิงก็เผยสีหน้าผิดหวังออกมาหลีเทียนกังเห็นดังนั้น ก็กล่าวด้วยน้ำเสียงไม่ดีว่า “แต่ผมขู่ผู้อาวุโสไป ให้ท่านรู้สึกว่าตัวเองเหลือเวลาอีกไม่มากแล้วแล

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 265

    เมื่อเห็นท่าทางของลูกชายคนรอง ผู้อาวุโสหลีก็รู้สึกไม่ดี!ท่าทีของอีกฝ่าย ทำให้เธอรู้สึกเหมือนว่าตนใกล้จะตายแล้วอย่างไรอย่างนั้น"เป็นอะไรกันแน่? บอกมา!"ผู้อาวุโสหลีถามเสียงเข้ม สีหน้ายิ่งแดงก่ำกว่าเดิมพร้อมไอเป็นครั้งคราว"แม่ ไม่มีอะไรจริงๆ แม่พักผ่อนให้สบายเถอะ"หลีเทียนกังพยายามปลอบแต่ผู้อาวุโสหลียังจับตาดูลูกชายอยู่ครู่หนึ่งก่อนถอนหายใจ "เฮ้อ…ฉันเองก็อายุมากแล้ว ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นก็ไม่แปลก! เพียงแต่…ฉันไม่ยอม!"เธอพูดพลางตบโต๊ะด้วยความโกรธหลังจากใช้ชีวิตอย่างเด็ดเดี่ยวมาตลอด สุดท้ายเธอกลับพ่ายแพ้ให้กับหลานสาวตัวเอง จนถึงขั้นเสียบริษัทยาไปทั้งหมดความรู้สึกนี้ยากที่จะทำใจยอมรับได้ แม้จะเป็นวาระสุดท้ายก็ตาม!"แม่ครับ ผมจะช่วยกู้ศักดิ์ศรีกลับมาให้แม่เอง!"หลีเทียนกังกัดฟันและกล่าวด้วยน้ำเสียงเคียดแค้นครั้งนี้ไม่ใช่การแสร้งทำ!เมื่อคิดๆ ดูแล้ว ครอบครัวเขาหน้าด้านหน้าทนไปขอหลีเอียน แต่กลับถูกขับไล้ออกมาอย่างไร้เยื่อใย ในใจเขาเองก็รู้สึกอับอายและโกรธมากเช่นกัน"แม่ ถึงแม้เราจะเสียเปรียบเรื่องบริษัทยา แต่เราสามารถหาวิธีอื่นจัดการครอบครัวพี่ใหญ่ได้นี่ครับ!หลีหย่วนยังไงก็

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 264

    “ราคาสูง? สูงแค่ไหน?”เย่เฟิงขมวดคิ้วถาม“ยกตัวอย่างเช่น ยาหนึ่งเม็ดจากตระกูลนี้ ราคาก็สูงถึงหลักสิบล้าน ส่วนทักษะวิชาการต่อสู้บางเล่มอาจทะลุไปถึงร้อยล้านเลย...”หลีหยวนเล่าความเป็นมาของตระกูลกู่นี้ให้เย่เฟิงฟังตระกูลกู่เป็นตระกูลที่เงียบสงบและไม่เผยตัวต่อสาธารณะ แต่ก็แข็งแกร่งมากพวกเขาไม่ทำธุรกิจข้างนอก แต่ก็ร่ำรวยมหาศาลลำพังแค่งานประมูลหนึ่งครั้ง ก็สามารถทำรายได้ถึงหลายพันหลายหมื่นล้านแล้วยิ่งไปกว่านั้น ตระกูลนี้ยังเต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญฝีมือสูงที่สามารถรับงานต่างๆ ได้ แต่ค่าจ้างก็แพงมากเช่นกันแน่นอนว่าความสามารถของยอดฝีมือที่ส่งไปนั้น ก็เก่งกาจมากเช่นกันเฉินจิงเทียนที่ได้ชื่อว่าเป็นนักสู้อันดับหนึ่งในมณฑลเจียง ยังอาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้เชี่ยวชาญบางคนในตระกูลนี้ด้วยซ้ำ เพียงแค่พวกเขาไม่เปิดเผยตัวเท่านั้นหลังจากที่หลีหย่วนพูดจบแล้ว เย่เฟิงก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วและรู้สึกหนักใจตระกูลกู่จะมีผู้เชี่ยวชาญหรือยอดฝีมืออะไรไม่เกี่ยวกับเขา สิ่งที่เขาต้องการคือของประมูลราคาสูงลิ่วที่หลีหย่วนพูดถึงตามที่หลีหย่วนกล่าว ราคาของหยกพลังวิญญาณนั่น เผลอๆ อาจสูงถึงร้อยล้านเลยก็ได้

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 263

    ใช่แล้ว หลีเอียนรู้เรื่องจี้หยกรูปมังกรของเย่เฟิงตอนที่เย่เฟิงโดนรถของเธอชนแล้วกระเด็นไป ตอนนั้นเขากำจี้หยกชิ้นนั้นไว้แน่น หลีเอียนจึงจำมันได้ขึ้นใจอีกทั้งตอนที่เย่อินเสวียนหยิบภาพวาดออกมา หลีเอียนเองก็สงสัยอยู่ในใจ แต่ไม่ได้แสดงออกมาเมื่อได้ยินคำขู่ของหลีเอียน สีหน้าของเย่เฟิงก็เปลี่ยนไปทันที แววตาของเขาแฝงด้วยความเย็นชา “คุณกำลังขู่ผมอยู่เหรอ?”หลีเอียนที่เห็นสายตาเย็นชาของเย่เฟิง ก็หยุดชะงักไปเล็กน้อย ในใจเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองและความไม่พอใจ เธอจ้องมองเขาอย่างน้อยใจ“ใช่ ฉันขู่คุณ แล้วจะทำไม? ยังจะกล้าขัดคำสั่งฉันไหม?”เย่เฟิงถอนหายใจเล็กน้อย รู้สึกปั่นป่วนในใจเมื่อเห็นท่าทางของเธอ สุดท้ายเขาก็ยอมจำนน“โอเคๆ ผมจะทำตามที่คุณบอก โอเคไหม คุณภรรยาผู้ยิ่งใหญ่ของผม...แต่คุณต้องช่วยผมเก็บเรื่องนี้เป็นความลับนะ”หลีเอียนจ้องเขาด้วยสายตาไม่พอใจแล้วพูดขึ้น “ก็ต้องดูพฤติกรรมของคุณแล้ว”“ผมว่าผมก็ทำตัวดีมาตลอดนะ”“แย่สุดๆ!”หลีเอียนกัดฟันและพูดออกมาด้วยใบหน้าที่เย็นชาทำให้เย่เฟิงได้แต่นั่งหน้าหมอง พร้อมคิดในใจว่า(ผู้หญิง เหอะๆ…เปลี่ยนอารมณ์ง่ายเหมือนเปลี่ยนหน้าหนังสือเลย!

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 262

    สวี่ซีเหยียนหน้าซีดด้วยความกลัว "เย่เฟิง ช่วยหน่อยเถอะนะ เห็นแก่ที่ฉันกับเอียนเอียนเป็นเพื่อนกัน นายอย่าถือสาฉันเลยนะ ช่วยฉันด้วย…ฉันไม่อยากโดนหนอนพิษ..."เหล่าทายาทตระกูลใหญ่ทั้งหลายต่างพากันตกใจกลัว ร้องขอความช่วยเหลืออย่างหมดท่า"หึๆ ตอนนี้รู้สึกกลัวแล้วเหรอ? ไม่ต้องตกใจไป หนอนพิษเพิ่งเข้าไปไม่นาน ยังอยู่แค่ในกระเพาะอาหารของพวกเธอ ยังไม่เข้ากระแสเลือดกลับไปเอาผงสารส้มละลายน้ำร้อน แล้วก็ล้วงคอให้อาเจียนออกมา อาเจียนออกมาให้หมดจนไม่มีอะไรเหลือค้างอยู่"เย่เฟิงพูดนิ่งๆเมื่อพูดจบ เหล่าทายาทตระกูลใหญ่ต่างรีบพุ่งออกจากห้อง ไม่รอช้าแม้แต่วินาทีเดียวเซียวคุนกับถงซวี่เย่ยิ่งรู้สึกศรัทธาและเคารพเย่เฟิงมากขึ้นไปอีกหลังจากนั้น เซียวคุนก็เปลี่ยนห้องเพื่อทานอาหารกันสี่คนแบบเรียบง่ายหนึ่งชั่วโมงต่อมา...เย่เฟิงและหลีเอียนออกมาจากร้านเชียนเว่ยเซวียน กำลังจะขึ้นรถไปส่งบอสสาวสวยกลับบ้านหลีเอียนเดินตามหลังเย่เฟิง มองเย่เฟิงที่เดินนำหน้าไปอย่างไม่สนใจใยดีด้วยสายตาที่มีแววขุ่นเคืองตอนทานอาหารเมื่อครู่ หลีเอียนเห็นเซียวคุนหลงใหลและอ่อนโยนกับเย่อินเสวียน ก็รู้สึกแปลกๆ แล้วแม้จะรู้ว่าเซ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 261

    หลังจากหายใจได้ไม่กี่อึดใจ เซียวคุนก็รู้สึกถึงความขมคาวในลำคอของเขา"แหวะ!" ทันใดนั้น เขาก็อาเจียนออกมา!พบว่ามีหนอนสีแดงสดตัวหนึ่งถูกอาเจียนออกมาจากปากของเขา!"อ๊า!" ฉากนี้ทำให้หญิงสาวบางคนในที่นั้นกรีดร้องออกมาส่วนคนอื่นๆ ก็มองด้วยความตกใจกลัว รู้สึกขนลุกและหัวใจเต้นแรงเซียวคุนที่ตอนนี้สีหน้ากลับมาเป็นปกติ แววตาที่เคยหลงใหลในเย่อินเสวียนหายไป แทนที่ด้วยความสับสนสงสัยเขามองดูหนอนพิษที่ตัวเองอาเจียนออกมาอย่างตกใจและโมโห "เสวียนเอ๋อร์ ฝีมือคุณจริงๆ เหรอ?"แต่เย่อินเสวียนกลับไม่สนใจเขาเลย สำหรับเธอแล้ว เซียวคุนก็แค่เครื่องมือเท่านั้นในเมื่อเครื่องมือถูกทำลาย เธอก็มองเย่เฟิงด้วยความโกรธแค้น"ไอ้ผู้ชายบ้า มาขัดขวางฉันอีกแล้ว! วอนหาที่ตาย!”เธอด่าด้วยความเกลียดชัง ก่อนจะเคลื่อนไหวพุ่งตรงไปหาเย่เฟิงอย่างรวดเร็ว มือข้างหนึ่งทำเป็นมีดแล้วฟันไปที่คอของเขา ส่งเสียงฟาดลมอันดุดันออกมาเย่เฟิงเบิกตากว้าง แล้วรีบรับมือทันที!ปัง! ปัง! ปัง...ทั้งสองกระโดดเหยียบบนโต๊ะ ต่อสู้กันไปมาสามครั้งในพริบตาเดียว เย่อินเสวียนส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดก่อนจะถอยร่นกลับด้วยแรงผลักจากนั้นใช้

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 260

    ดูเหมือนจะรู้สึกโกรธเย่เฟิงขึ้นมาเล็กน้อย"พี่เย่ พี่หมายความว่าไง? เสวียนเอ๋อร์ทำอะไรให้พี่ไม่พอใจ หรือว่าผมไปทำอะไรให้พี่?”คุณชายเซียวถามด้วยสีหน้ามืดมนหลีเอียนเองก็มองเย่เฟิงอย่างไม่เข้าใจ แต่เธอก็ไม่ได้แตะต้องแก้วเหล้านั้น เพราะเธอเชื่อว่าเย่เฟิงคงไม่พูดหรือทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลรวมถึงถงซวี่เย่ เขาลังเลเล็กน้อยแล้ววางแก้วลงด้วยเช่นกันลูกชายคนสำคัญของถงฟากรุ๊ปยังคงมีความเยือกเย็นอยู่บ้างเนื่องจากเย่เฟิงเพิ่งรักษาแม่ของเขาให้หาย ถงซวี่เย่จึงมีความไว้วางใจที่ยากจะอธิบายต่อเย่เฟิง เมื่อเย่เฟิงบอกว่าอย่าดื่ม เขาจึงไม่ดื่มและรอดูสถานการณ์ในขณะนั้นเอง เย่เฟิงก็แสดงสีหน้าจริงจังและพูดกับเย่อินเสวียนทีละคำว่า "ฟ่งหวงเตี่ยนโถว (ฟินิกซ์พยักหน้า)! เป็นเทคนิคสุดยอดในการใช้หนอนพิษแห่งมู่เจียง! คุณเย่ คุณคือใครกันแน่? แล้วมาที่หยุนเฉิงเพื่อจุดประสงค์อะไร?"เมื่อคำพูดจบลง คนอื่นๆ บนโต๊ะต่างแสดงสีหน้าไม่แน่ใจ"ฟ่งหวงเตี่ยนโถวอะไรกัน? หนอนพิษอะไร? นายพูดเหลวไหลอะไรอยู่น่ะ?"สวี่ซีเหยียนหัวเราะเยาะและถามคนอื่นๆ ก็มองเย่เฟิงเหมือนว่าเขาเป็นคนบ้าเช่นกันส่วนเย่อินเสวียนก็แสดงสีหน้าใส

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 259

    เย่เฟิงจะไม่เคยเห็นได้อย่างไร!จี้หยกรูปมังกรที่อยู่ในภาพนั้นก็คือสมบัติตกทอดของตระกูลที่ปู่และพ่อของเขาเคยให้ไว้!เพราะจี้หยกนี้ ทำให้เขาเปลี่ยนชะตาชีวิตและได้รับความสามารถพิเศษหลายอย่างทุกวันนี้ แม้จี้หยกนี้จะหมดแสงเงางดงามไปนานแล้ว แต่เย่เฟิงก็ยังเก็บรักษามันไว้ในตู้เซฟที่บ้านของเขาเป็นอย่างดีคาดไม่ถึงเลยว่าวันนี้จะมีใครบางคนมาตามหาจี้หยกนี้?แถมที่บังเอิญยิ่งกว่าคือ คนที่ตามหา ก็แซ่เย่เหมือนเขาด้วย!แต่ด้วยความที่เย่เฟิงไม่ไว้วางใจเย่อินเสวียน เขาจึงไม่คิดจะบอกความจริงกับเธอ"อา น่าเสียดายจังค่ะ!"เย่อินเสวียนกล่าวด้วยความเสียดาย พร้อมกับส่ายหัวเบาๆ"คุณเย่เลือกคนถามได้ดีจริงๆ ทุกคนที่นี่ไม่รู้ แล้วเขาจะรู้ได้ยังไง?"สวี่ซีเหยียนหันปากค่อนขอดเย่เฟิงอีกครั้งแม้ว่าเซียวคุนและถงซวี่เย่จะดูเกรงใจเย่เฟิงมาก แต่เธอกลับมองว่าเย่เฟิงยังคงเป็นแค่คนที่ต้องพึ่งพาผู้หญิงอยู่ ฟลานเดอร์ทำให้เธอเสียหน้าไปมาก เธอจึงไม่อยากเห็นสามีของหลีเอียนได้หน้ามากไปกว่าเธอด้วยความรู้สึกเช่นนี้ เธออยากจะทำให้เย่เฟิงต่ำตมมากจริงๆ"ใช่ครับ ผมไม่รู้เรื่องอยู่แล้ว"เย่เฟิงยักไหล่ ไม่สนใจคำพูดของ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 258

    หลีเอียนหลุดขำเบาๆ พลางส่ายหัวสวี่ซีเหยียนหน้าแดงก่ำด้วยความอับอาย เธอหันไปตบฟลานเดอร์เต็มแรง "ไอ้เลว! แกกล้าหลอกฉันเหรอ? ออกไป! ไปให้พ้น! ฉันเสียหน้าเพราะแกคนเดียว!"ฟลานเดอร์ยกมือขึ้นจับหน้าที่โดนตบ แล้วรีบวิ่งออกจากห้องไปอย่างหมดสภาพแต่ทันทีที่เขาออกไป เขาก็ถูกผู้จัดการเถิงพร้อมเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเข้ามาขวางเอาไว้เพราะบัตรวีไอพีระดับเพชรที่เขาใช้ มันไม่ใช่ของเขาจริงๆ แต่เป็นของลูกค้าคนหนึ่งที่ทำหายไว้"ซีเหยียน ผู้ชายดีๆ ในเยียนเซียมีตั้งเยอะตั้งแยะ แต่ทำไมเธอถึงเลือกคบกับคนต่างชาติที่เป็นนักต้มตุ๋นแบบนี้ล่ะ? ยังไงซะ ตระกูลสวี่ก็นับว่าเป็นตระกูลใหญ่ในหยุนเฉิง เธอเองก็เป็นคุณหนูของตระกูลสวี่ จะไปภูมิใจอะไรกับแฟนชาวต่างชาตินักหนา?สิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่ภาพลักษณ์ แต่เป็นศักดิ์ศรีของคนเยียนเซีย!"หลีเอียนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆ“เธอ…ฉัน…”สวี่ซีเหยียนรู้สึกอับอายแทบอยากแทรกแผ่นดินหนีแต่คนในงานวันนี้ล้วนแต่เป็นลูกหลานคนสำคัญในหยุนเฉิงทั้งนั้น เธอจึงไม่กล้าเดินออกไป"เอาล่ะๆ คุณสวี่ก็โดนหลอกเหมือนกันนี่นา! ทุกคนมากันครบแล้วใช่ไหม งั้นเรามาสั่งอาหารกันดีกว่า"เย

DMCA.com Protection Status