Share

มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว
Author: เฟิงฮั่วเหลียนเทียน

บทที่ 1

Author: เฟิงฮั่วเหลียนเทียน
“พ่อค่ะ โนโนะเจ็บมากเลย! โนโนะจะตายอยู่แล้ว...”

“โนโนะไม่รักษาแล้วได้ไหม?”

“โนโนะไม่อยากเจ็บปวดแบบนี้อีกแล้ว แล้วก็ไม่อยากให้พ่อต้องมาเสียเงินกับโนโนะแล้วด้วย”

“พาโนโนะกลับบ้านหน่อยได้ไหม? โนโนะอยากกลับบ้าน…โนโนะอยากกลับบ้านจริง ๆ นะ…”

ในห้องไอซียู มีคนตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งกำลังนอนอยู่ที่นั่น ใบหน้าเล็ก ๆ ที่มีความน่ารักจิ้มลิ้มแต่เดิมนั้นซีดเผือดไปหมด แต่กลับมีเลือดไหลออกจากปากและจมูกอยู่ตลอดเวลา มีจุดเลือดออกทั่วร่างกาย! !

มือเล็ก ๆ ข้างหนึ่งพยายามใช้แรงเฮือกสุดท้ายคว้ามือของเย่เฟิงเอาไว้ ดวงตาที่กลมโตของเธอแสดงออกถึงความรู้สึกเจ็บปวดและความคิดถึงอาวรณ์พ่อของเธอ!

ดวงตาของเย่เฟิงแดงก่ำ เขารู้สึกเจ็บปวดหัวใจราวกับโดนเข็มทิ่มแทงอย่างไรอย่างนั้น ความเจ็บปวดนั้นเลวร้ายเสียยิ่งกว่าบาดแผลที่ถูกมีดแทงที่ไตด้านซ้ายของเขาเป็นร้อยเป็นพันเท่า

“โนโนะลูกรัก พ่อจะหาทางรักษาลูกให้หายให้ได้ เมื่อลูกอาการดีขึ้นแล้ว พ่อจะพาโนโนะกลับบ้าน แล้วก็จะทำปีกไก่โค้กให้โนโนะด้วย โอเคไหม?”

เย่เฟิงจับมือเล็ก ๆ ข้างนั้นเอาไว้ เขาพูดด้วยเสียงสะอื้น

“พ่อโกหก โนโนะรู้ว่าไม่มีทางรักษาให้หายได้ พ่อเก็บเงินไว้เถอะ หากโนโนะตายแล้วพ่อก็ยังต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกนะ”

“พ่อ พ่อไม่ต้องมาเสียเงินกับโนโนะอีกแล้ว…”

หลังจากที่พูดจบ เด็กน้อยก็เงยหน้าขึ้นมาอย่างยากลำบาก แล้วก็ถอดหยกรูปมังกรออกมาจากคอของเขา

“หยกนี้โนโนะจะแขวนไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก พ่อเอาไปแขวนเถอะ ขอมันปกปักษ์รักษาคุ้มครองพ่อนะ!”

จี้หยกนี้เป็นของที่ระลึกที่พ่อของเย่เฟิงเก็บเอาไว้ให้ ว่ากันว่าเป็นของที่บรรพบุรุษของตระกูลเย่สืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่น มันสามารถทำให้หายจากโรคภัยและคุ้มกันสิ่งชั่วร้ายได้

หลังจากที่โนโนะล้มป่วย เย่เฟิงก็สวมจี้หยกนี้ให้กับเด็กน้อย โดยหวังว่ามันจะปกป้องเธอได้

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า การที่ทำให้หายจากโรคภัยและคุ้มกันสิ่งชั่วร้ายได้อะไรเหล่านี้ จะเป็นเพียงแค่การนึกคิดเท่านั้น!

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ เย่เฟิงก็รู้สึกเหมือนถูกมีดกรีดลงมาที่กลางใจอย่างไรอย่างนั้น เขากำจี้หยกที่ยังมีอุณหภูมิร่างกายของโนโนะอยู่เอาไว้ในมือแน่น น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด

โนโนะอายุเพียง5ขวบ แต่กลับมีเหตุผลอย่างมาก

แต่ยิ่งเจ้าตัวน้อยรู้เรื่องมากเท่าไหร่ เย่เฟิงก็ยิ่งเจ็บปวดหัวใจมากขึ้นเท่านั้น!

หน้าอกของเขาแน่นไปหมดจนเขาแทบจะหายใจไม่ออกอยู่แล้ว ซึ่งมันทำให้เขาแทบจะเป็นบ้าไปเสียตอนนี้เลย!

การที่ลูกสาวมาอยู่กับพ่อที่ไร้ประโยชน์อย่างเขา มันทำให้เธอไม่มีโอกาสได้เสพความสุขกับโลกใบนี้ เธอก็เลยกำลังจะจากไปแล้วอย่างนั้นเหรอ?

ไม่นะ! ไม่จริง!

เขายอมเสี่ยงชีวิต ยอมเสียหน้า ก็เพื่อต้องการให้ลูกสาวของได้มีชีวิตอยู่ต่อไป

“คุณเย่คะ ค่าใช้จ่ายที่คุณจ่ายไปครั้งที่แล้วได้ถูกใช้ไปจนหมดแล้วนะคะ ยังต้องการรักษาอีกไหมคะ? อาการของลูกสาวคุณในตอนนี้ หากได้รับการรักษาด้วยยาพิเศษ เธออาจจะสามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกสองสามวัน บางทีภายในช่วงหลายวันนี้ อาจจะพบไขกระดูกที่ตรงกันก็ได้นะคะ”

แพทย์ที่ดูแลของโนโนะถามเย่เฟิงด้วยสีหน้าที่นิ่งเฉย

“รักษา! ต้องรักษาอยู่แล้ว!หมอจ้าวครับ โปรดให้ยาพิเศษแก่ลูกสาวของผมต่อด้วยนะครับ! ผมขอร้องเถอะนะครับ! โนโนะจะตายไม่ได้ ลูกผมจะตายไม่ได้เด็ดขาด!”

เย่เฟิงจับแขนของหมอไป เขาขอร้องอ้อนวอนด้วยเสียงที่ร้อนใจอย่างมาก

“หากชำระเงินแล้วค่อยว่ากันอีกทีแล้วกันนะคะ”

หมอพูดอย่างไม่แยแส

“ได้ครับ ผมจะไปรวมเงินมาเดี๋ยวนี้เลย!”

“หมอจ้าว หมอโปรดให้ยากับลูกสาวผมก่อนเถอะนะครับ!”

“ได้โปรด! ได้โปรดเถอะนะครับ!”

เมื่อเย่เฟิงพูดจบ เขาก็รีบวิ่งออกจากห้องผู้ป่วยไปอย่างบ้าคลั่ง

ข้างหลังเขามีเสียงหมอจ้าวและพยาบาลหลายคนที่กำลังพูดคุยกันและถอนหายใจออกมาอย่างแผ่วเบา

“ให้ยาไปก่อนงั้นเหรอ จะเป็นไปได้ยังไงล่ะ? เฮ้อ.....”

“เพื่อรักษาอาการป่วยของลูกสาวได้ยินมาว่าผู้ชายคนนั้นเพิ่งขายไตไปข้างหนึ่งเองไม่ใช่เหรอ?”

“ใช่แล้วค่ะ น่าสงสารหัวใจของคนเป็นพ่อแม่ในโลกจริง ๆ ! พอไม่มีเงินก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย…”

เวลานี้ เย่เฟิงรีบออกจากโรงพยาบาลไปอย่างบ้าคลั่ง แต่แล้วเขากลับไปยืนนิ่งอยู่ที่หน้าประตูโรงพยาบาล

เงิน! เงิน! เงิน!

ตอนนี้ เงินคือชีวิตของโนโนะ

แต่ จะเอาเงินมาจากที่ไหนล่ะ?

เมื่อกี้เขาคิดแค่ว่าต้องรีบไปหาเงินมาโดยเร็วที่สุด ตอนนี้เขาเพิ่งจะมาคิดได้ว่า คนที่เขาสามารถยืมได้ เขายืมไปหมดแล้ว

ในขณะที่กำลังสิ้นหวังไร้รทางออก เย่เฟิงก็กดโทรออกไปหาใครคนหนึ่ง!

เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว คงทำได้แค่ ลองขอร้องเธอดูเท่านั้น

แม้ว่า มันจะเป็นความอัปยศอดสูอย่างมาก แล้วก็ไร้ซึ่งศักดิ์ศรีสุด ๆ

แต่เมื่อเทียบกับชีวิตของโนโนะแล้ว ศักดิ์ศรีของเขามันจะไปมีค่าอะไรล่ะ?

“ใครคะ?”

ที่ปลายสาย มีเสียงที่ไพเราะของผู้หญิงที่คนหนึ่งดังขึ้น น้ำเสียงฟังดูมีเสน่ห์อย่างมาก

“ผมเองเย่เฟิง”

“คุณเองเหรอ?คุณยังจะโทรมาหาฉันทำไมอีก พวกเราหย่ากันไปตั้งนานแล้วนะ!”

เสียงผู้หญิงหวาน ๆ เมื่อกี้นี้ หลังจากที่ได้ยินว่าเป็นเย่เฟิง มันก็กลับกลายเป็นเย็นชาขึ้นมาทันที

อีกฝ่ายคือภรรยาเก่าของเย่เฟิง แล้วก็เป็นแม่ผู้ให้กำเนิดของโนโนะด้วย เธอคือโจวชิงนั่นเอง!

ในตอนแรกเย่เฟิงก็ไม่ได้ยากจนเหมือนตอนนี้หรอก เขาในวัย 20 ต้น ๆ ก็เริ่มที่จะประสบความสำเร็จแล้ว เขาเปิดโรงงานเล็ก ๆ ของตัวเอง มีรายได้ต่อปีนับล้าน

โจวชิงและเย่เฟิงเป็นเพื่อนร่วมชั้นตอนมหาวิทยาลัยกัน ในตอนนั้นเขาได้เป็นเดือนของสาขา ในการรวมตัวของเพื่อนในชั้นเรียนครั้งหนึ่ง เธอใช้ประโยชน์จากรูปลักษณ์ที่ค่อนข้างดีของเธอ เริ่มเป็นฝ่ายเข้าหาและยั่วยวนเย่เฟิงเอง สุดท้ายก็คบกันจนได้จดทะเบียนสมรสกันในที่สุด

หลังจากแต่งงานตอนแรก ๆ ก็ยังดีอยู่ แล้วโจวชิงก็ให้กำเนิดลูกสาวกับเย่เฟิงมาหนึ่งคน

ทว่า นับตั้งแต่ที่โนโนะป่วยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดไมอีลอยด์ ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง

เพื่อรักษาอาการป่วยของลูกสาว เย่เฟิงจึงใช้เงินออมทั้งหมดจนหมดเกลี้ยง จนถึงขั้นต้องเอาโรงงานไปจำนองและขายออกไปในที่สุด

หลังจากที่เย่เฟิงเปลี่ยนจากคนชนชั้นกลางกลายเป็นคนยากจน โจวชิงก็ธาตุแท้ของเธอที่เป็นคนเย่อหยิ่งและเลือดเย็นออกมา เธอถึงขั้นขัดขวางการใช้เงินที่จะเอาไปรักษาอาการป่วยให้ลูกสาวซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังเริ่มไม่ซื่อสัตย์เวลาอยู่ข้างนอก แล้วก็ไปคบหากับทายาทเศรษฐีคนหนึ่งทั้งที่ยังไม่ได้หย่าร้าง เพราะเธอต้องการหาทางออกให้กับตัวเอง

สุดท้าย เมื่อเดือนที่แล้วก็ได้หย่าออกไป แล้วก็เตะเย่เฟิงและลูกสาวออกไปอย่างไร้ซึ่งความปราณีใด ๆ

ในฐานะแม่ผู้ให้กำเนิด ในเดือนนี้เธอไม่เคยมาเยี่ยมลูกเลยสักครั้ง เธอทำราวกับว่าได้กำจัดตัวเชื้อโรคออกไปพ้นแล้วอย่างไรอย่างนั้น!

หากไม่ใช่ว่าเขาถูกบังคับให้ต้องทำแบบนี้ เย่เฟิงไม่มีวันเป็นฝ่ายติดต่อไปหาเธอก่อนแน่

“โจวชิง คุณพอจะ...ให้ผมยืมเงินหน่อยได้ไหม?”

เย่เฟิงเอ่ยถามออกไปอย่างยากลำบาก

“ฮ่า ๆ...มาขอยืมเงินฉันงั้นเหรอ? คุณเย่ คุณนี่มันสุดยอดจริง ๆ เลยนะ ทำไมล่ะไม่มีอะไรจะกินแล้วเหรอ? ตอนนั้นฉันตาบอดจริง ๆ ถึงได้ไปแต่งงานกับคุณได้ ต้องขอบคุณฉันอย่างยิ่งเลยที่ทำให้ฉันตาสว่างได้โดยเร็ว”

“รีบไปให้พ้นจากชีวิตฉันเลยนะ คุณกล้าดียังไงฮะ”

โจวชิงได้ยินเช่นนั้นก็หัวเราะเยาะขึ้นมา เธอพูดจาเสียดสีเขาอย่างมาก

“โนโนะกำลังจะไม่ไหวแล้ว!”

“ถ้าเราไม่มีเงินจ่ายค่ายา โนโนะจะต้องตาย!”

“โจวชิง ถือซะว่าเห็นแก่ลูกสาวเถอะนะพอจะให้ผมยืมเงินสักสองแสนได้ไหม? ไม่สิ หนึ่งแสนก็ได้!”

“ผมจะคืนให้คุณอย่างแน่นอน ผมคืนแน่!”

เย่เฟิงพูดด้วยน้ำเสียงที่ร้อนใจอย่างมาก เขาโดยกลัวว่าโจวชิงจะตัดสายไปเลย

หลังจากเขาพูดจบ ปลายสายก็เงียบไปอยู่หลายวินาที

“ขอโทษทีนะตอนนี้ฉันกับพี่หลิวเรามีชีวิตที่ดีมาก โปรดอย่ารบกวนฉันอีก! มะเร็งเม็ดเลือดขาวไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้หรอก มันไม่มีทางเยียวยาได้จบสิ้น คุณเองก็ปล่อยวางซะเถอะ.....”

ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด...

เสียงตัดสายที่เย็นชาดังขึ้น ทำให้หัวใจของเย่เฟิงเหมือนตกลงไปในถ้ำน้ำแข็งอย่างไรอย่างนั้น

โจวชิง คุณมันใจร้ายใจดำมาก!

อย่างไรโนโนะก็เป็นลูกสาวทางสายเลือดของคุณเหมือนกันนะ คุณทำไมเพิกเฉยเธอได้อย่างไร?

คุณทำใจได้อย่างไร! !

เขารู้สึกเกลียดอย่างมาก!

เขาเกลียดความไม่ยุติธรรมของพระเจ้า!

เกลียดความโหดเหี้ยมของโจวชิง!

แล้วก็เกลียดความไร้ความสามารถของตัวเองมากยิ่งกว่าสิ่งใด!

เมื่อนึกถึงลูกสาวของเขาที่นอนอยู่ที่นั่นด้วยความเจ็บปวดอย่างไม่มีทางช่วย คิดถึงตอนที่เด็กน้อยจับมือเขาเอาไว้ แล้วก็เรียกเขาว่าพ่อ ดวงตาของเย่เฟิงก็ค่อย ๆ เปลี่ยนจากความสิ้นหวังเป็นความหนักแน่นและความบ้าคลั่งขึ้นมา!

ไม่ได้!

โนโนะ พ่อจะไม่มีวันปล่อยให้ลูกตายเด็ดขาด!

พ่อจะต้องหาเงินมาให้ได้ ถึงแม้ว่าต้องแลกด้วยชีวิตนี้ของพ่อก็ตาม!

ยี่สิบนาทีต่อมา...

ที่ข้างถนนของจังหวัดหนึ่ง เมื่อเขาเห็นรถเบนท์ลีย์ มูลซานน์ขับมาด้วยความเร็วสูง เย่เฟิงก็วิ่งปรี่ออกไปอย่างสุดกำลัง

ขอโทษนะ!

ใครใช้ให้คุณขับรถเบนท์ลีย์กันล่ะ?

หากคุณชนผมตาย น่าจะต้องชดใช้เงินให้จำนวนไม่น้อยเลยใช่ไหมล่ะ?

โนโนะ เอาชีวิตของพ่อไปต่อชีวิตของลูกแล้วกันนะ

แม้ว่าสุดท้ายแล้วลูกจะต้องจากโลกนี้ไป อย่างมากพ่อก็จะได้ร่วมเดินทางไปกับลูกด้วย

พ่อมันไร้ประโยชน์ พ่อคงทำได้แค่นี้แหละ!

ลูกรัก พ่อนำไปก่อนนะ!

ปัง!

จากนั้นก็มีเสียงชนที่ดังขึ้นมา แล้วร่างกายของเย่เฟิงก็กระเด็นไปทันที

หลังจากตกลงมาที่พื้น เลือดที่น่าสะพรึงกลัวก็ไหลออกมาจากใต้ตัวของเย่เฟิง

ในมือของเขายังคงจับจี้หยกรูปมังกรเอาไว้แน่น

ราวกับว่าของที่ลูกสาวของเขาแขวนมาตลอดหลายปีชิ้นนี้ เป็นสมบัติล้ำค่าที่สุดของเขา

แต่ เมื่อเลือดเปื้อนจี้หยกรูปมังกรในมือของเขา มันกลับถูกดูดซับเข้าไปอย่างประหลาด

เอี๊ยด!

เวลานี้ รถเบนท์ลีย์ มูลซานน์ได้จอดแล้ว มีคนสองคนรีบวิ่งออกมาจากรถอย่างรวดเร็ว

เป็นชายหนึ่งคนและหญิงหนึ่งคน

ชายคนนั้นดูเหมือนจะเป็นบอดี้การ์ดหรือไม่ก็คนขับ ส่วนผู้หญิงสวย ๆ ที่ดีมีออร่าคนนั้นน่าจะเป็นเจ้านาย

อีกฝ่ายอยู่ในวัยที่กำลังรุ่งโรจน์ หน้าตาดูสะสวยมีออร่า รูปร่างเรียวและเพรียวบางยิ่งกว่าดาราดังหญิงเหล่านั้นเสียอีก

แต่งกายด้วยชุดทำงานที่ดูมีความเป็นมืออาชีพของ OL ทำให้เธอดูเป็นคนที่มีสง่าราศีและดูมีความสามารถ

“แกล้งชนเพื่อตบทรัพย์งั้นเหรอ?”

คนขับมองไปที่เย่เฟิงที่นอนจมกองเลือดอยู่ แล้วก็พูดขึ้นมาด้วยสีหน้ามืดมน

“เอาชีวิตมาเสี่ยงเพื่อตบทรัพย์เนี่ยนะ?”

สาวงามที่ดูมีสง่าราศีคนนั้นขมวดคิ้ว จากนั้นก็ออกคำสั่งขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม เรารีบเรียกรถพยาบาลมาก่อนเถอะ”

เวลานี้ เย่เฟิงที่อยู่ในอาการโคม่า รู้สึกว่าในสมองของเขา มีเสียงที่คลุมเครือดังขึ้นมา

"เศษสวะ! ข้ามีลูกหลานไร้แระโยชน์เช่นนี้ได้อย่างไรกัน?”

“เสียไตมนุษย์ไปข้างหนึ่งแล้ว ข้าให้ไตมังกรข้างหนึ่งแก่เจ้าก็แล้วกัน!”

Related chapters

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 2

    "อะไรนะ? คนไม่เป็นไร กำลังตื่นแล้วหรือ" ในโรงพยาบาลกลางคนขับรถของหลีเอียนอุทานด้วยความไม่เชื่อ "ผู้บาดเจ็บไม่เป็นไร ดูตอนนี้อาจจะบอบซ้ำนิดหน่อย" คุณหมอที่ใส่เสื้อคลุมสีขาวพยักหน้า "มันจะเป็นไปได้ยังไง? หลังจากที่เขาถูกชน อาการเขาดูสาหัสมากแถมยังไหลเลือดมาก" คนขับมีสีหน้าตกตะลึง "คุณพูดไปแล้ว แค่มีอาการดูน่ากลัว" ความสงสัยแวบเข้ามาในดวงตาของหลีเอียน และหลังจากแน่ใจว่าคุณหมอไม่ได้ล้อเล่น เธอก็พูดเบา ๆ :" งั้นฉันจะไปหาเขา"" ประตูวอร์ดถูกผลักเปิดออก และหลีเอียนเห็นชายคนนั้นนั่งอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลด้วยใบหน้าที่งงงอ เย่เฟิงก็ไม่กล้าเชื่อเช่นกันว่า ตนยังมีชีวิตอยู่ และสภาพร่างกายเหมือนมีบางอย่างผิดปกติ!! ในสมองมีข้อมูลยุ่งๆเยอะแยะ! วิญญาณมังกรมุ่งมั่นสู่เส้นทางเซียน? คัมภีร์จักรพรรดิ์มังกร? วิชาการแอบมองภามังกร?...... ทุกอย่างนี้คือ......? และไตข้างซ้ายซึ่งแต่ก่อนปวดนิดหนึ่ง ก็พ่นความร้อนออกมาในเวลานี้แพร่กระจายไปยังแขนขาทำให้เขารู้สึกสบายมาก ขณะที่เขากําลังจะศึกษามันอย่างรอบคอบ หลีเอียนเดินข้ามา เย่เฟิงเงยหน้าขึ้นและแววตาแห่งความประหลาดใจก็แวบเข้ามาในดวงตาขอ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 3

    เอี๊ยด!ปากของเจ้าหย่งคังอ้ากว้างด้วยท่าทางไม่กล้าเชื่อพยาบาลข้างๆก็ตกตะลึงมองอย่างไม่เชื่อเป็นไปได้อย่างไร? จู่ๆ จะฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้อย่างไร?ฉ้อโกงศพ?"พ่อ......นั่นคุณพ่อเหรอ?""พ่ออย่าไป!"ในเวลานี้ นั่วนั่วลืมตาขึ้นด้วยความงุนงงเย่เฟิงออกไปเพื่อหาเงินมาก่อน ซึ่งทําให้เจ้าตัวเล็กเต็มไปด้วยความไม่สบายใจอย่างเห็นได้ชัดเธอแค่ต้องการเมีพ่ออยู่เคียงข้างก่อนที่ตนสิ้นชีวิต"นั่วนั่ว คุณตื่นแล้วจริงๆ!""พ่ออยู่ที่นี่พ่ออยู่กับนั่วนั่ว และไม่ไปไหน!"น้ําตาของเย่เฟิงไหลออกมาอย่างดุเดือด และเขาก็ร้องไห้ด้วยความดีใจ กระแสร้อนก็ไหลเข้าสู่ร่างของนั่วนั่วอย่างไม่นึกถึงชีวิตยิ่งขึ้นตื่นได้แล้ว!มันมีประโยชน์จริงๆ นั่วนั่วฟื้นคืนชีพขึ้นมาจริงๆเย่เฟิงตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น และความรู้สึกของการจากนรกสู่สวรรค์ทําให้เขาซึ่งเป็นผู้ชายร่างใหญ่ ก็ร้องไห้ออกมาดังๆจับมือเล็ก ๆ ของนั่วนั่วไว้แน่น ราวกับจับโลกทั้งใบ เขากลัวว่าทันทีที่เขาปล่อยทั้งหมดนี้จะกลายเป็นภาพลวงตาหากปราศจากประสบการณ์โดยตรง จะไม่มีใครรู้สึกถึงความปีติยินดีของการสูญเสีย และการฟื้นคืนชีพ ตลอดจนความทุกข์และความทุกข

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 4

    "ขอบคุณจริงๆ!"ภายนอกวอร์ดเย่เฟิงพูดกับหลีเอียนอย่างจริงจัง“ไม่เป็นไรตอนนี้คุณถือเป็นของฉันแล้ว”หลีเอียนกล่าวอย่างใจเย็น"อืม……"การแสดงออกของเย่เฟิงดูแปลกไปเล็กน้อยหลีเอียนเรียกได้ว่าเป็นเทพธิดาได้ คนที่ทั้งสวยทั้งรวยบอกว่าตนเป็นของเธอ ทำให้เย่เฟิงรู้สึกแปลกๆ นิดหน่อย... ...วินาทีต่อมา ดูเหมือนว่าหลีเอียนจะคิดว่าคำพูดเหล่านี้ดูเพ้อฝันไปเล็กน้อย เธอจึงเปลี่ยนเรื่องและพูดว่า:"ยังไงก็ตาม คุณรู้จักทักษะทางการแพทย์ไหม? ลูกสาวของคุณเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวหรือเปล่า?"เธอได้ยินอย่างชัดเจนจากนอกประตูว่า ลูกสาวของเย่เฟิงดูเหมือนจะสูญเสียสัญญาณชีพ แต่สุดท้ายก็ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งและสภาพปัจจุบันก็ดูค่อนข้างดี!นี่เป็นสิ่งมหัศจรรย์เล็กน้อย!จากนั้นหลีเอียนจึงเกิดความคิด ขึ้นมา“รู้นิดหน่อย”เย่เฟิงลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพยักหน้า“ถ้าอย่างนั้นคุณก็จัดการกับสถานการณ์ของลูกสาวคุณ แล้วมาช่วยฉันด้วย!”ดวงตาที่สวยงามของหลีเอียนเป็นประกายด้วยความตื่นเต้นต่อไปเย่เฟิงกลับไปที่วอร์ดและเกลี้ยกล่อมโนโนะให้นอนสักพักก่อนจะออกเดินทางอย่างระมัดระวังเนื่องจากมีความสัมพันธ์กับหลีเอียน ประธานหวงไ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 5

    “โธ่! ผมคิดว่าชีวิตคุณตกอยู่ในอันตราย!”เหรินลิควินโกรธอย่างสิ้นเชิงและพูดอย่างเคร่งขรึมดร. หลิวในเสื้อคลุมสีขาวก็เยาะเย้ย:"อาการของนายน้อยเหรินในโรงพยาบาลของเราคงที่มาก! นายน้อยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดไมอิลอยด์เรื้อรัง ตอนนี้เขาอยู่ในระยะเรื้อรัง ชีวิตของเขาจะตกอยู่ในอันตรายได้อย่างไร!ไอ้หนู คุณมาที่นี่เพื่อหาเรื่องเหรอ?"“ผมไม่ได้บอกว่าเป็นเพราะลูคีเมียนะ! เด็กคนนี้ถูกพิศ!”เย่เฟิงอธิบายในเวลานี้ เขาเทพลังมังกรเข้าไปในดวงตา และเขาสามารถเห็นพิษสีน้ำเงินดำไหลอยู่ภายในร่างกายของเหลียงเหลียงอีกไม่นานก็จะบุกเข้ามาในหัวใจแล้ว!“ไอ้หนู คุณหมายความว่ายังไง?เป็นไปได้ไหมว่าโรงพยาบาลของเราจะวางยาพิษคนไข้!”ดร.หลิวยิ่งโกรธมากขึ้น โดยชี้ไปที่เย่เฟิงและถามอย่างดุเดือด“ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น! อาหารบางชนิดก็เสริมกำลังกันเอง อาจไม่เป็นพิษในตัวเอง แต่หากกินรวมกันอาจถึงแก่ชีวิตได้!”เย่เฟิงส่ายหัว"ล้อเล่น เป็นไปได้ไหมที่สูตรของโรงพยาบาลเอกชนกว๋วต้องของเราจะทำผิดพลาดโง่ ๆ เช่นนี้ "ดร. หลิวพูดอย่างเหยียดหยามและมองไปที่หัวหน้าเหรินด้วยความไม่พอใจ:"เถ้าแก่เหริน คุณอยากฟังเรื่องไร้สาร

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 6

    ติ๊ด! ติ๊ด! ติ๊ด! สิบนาทีต่อมา เสียงเครื่องก็สงบลงอีกครั้ง เลือดที่ไหลออกมาจากหัวแม่เท้าขวาของเลี่ยงเลี่ยงมีสีที่สดใสมีสีฟ้าเล็กน้อย หลังจากกินเลือดไก่ อาการของเด็กน้อยก็ดีขึ้นอย่างปาฏิหาริย์! "โอเค ดีจริงๆ!" เหรินลี่ชวิ้นร้องไห้ด้วยความดีใจและตื่นเต้นมาก ดร.หลิวปาดเหงื่อเย็นๆ และหายใจออกยาว ตอนนี้เขาตกอยู่ภายใต้ความกดดันอย่างมาก! หากลูกชายของเหรินประสบปัญหาในโรงพยาบาล ก็ไม่จำเป็นต้องเปิดโรงพยาบาลแห่งนี้แล้ว และตัวเขาเองอาจไม่สามารถเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ได้! “ดร.หลิว ดูเหมือนนายน้อยจะถูกวางยาพิษจริงเหรอ?” หลีเอียนถาม เหรินลี่ชวิ้นจ้องมองดร.หลิว ด้วยความโกรธ:"โรงอาหารในโรงพยาบาลของคุณวางพิษจริงๆหรือ" "ไม่! เป็นไปได้ยังไงเราจะวางยาพิษได้อย่างไร" ใบหน้าของดร.หลิวซีดลง วินาทีต่อมา จากหางตา เขาก็มองเห็นกล่องกระติกน้ำร้อนบนโต๊ะข้างๆ เขา ข้างในมีซุปงูเหลืออยู่! “ซุปงูนี้มาจากไหน?” จู่ๆ หมอหลิวก็นึกถึงอะไรบางอย่างได้จึงถามด้วยความประหลาดใจ “เมียผมทำนี่ให้ลูก เพื่อทำให้ร่างกายแข็งแรง มีอะไรเหรอ?” เหรินลี่ชวิ้นถาม "ผมรู้!ปัญหาอยู่ที่ซุปงูนี่! อาหารในโรงอาหารขอ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 7

    ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เย่เฟิงก็มาถึงตลาดเช้าในเขตซีเฉิง มีแผงขายแป้งทอดอยู่ริมถนนทางเข้าตลาด เหตุผลที่เขาเดินทางมาที่นี่ก็เพราะเขารู้ว่า น้ำมันที่ครอบครัวนี้ใช้นั้นดีจริงๆ “เจ้านายขอสองกิโล โอ้ไม่ ห้ากิโล แป้งทอดแค่สิบกิโล...ใส่พัฟเต้าหู้สองชามแล้วแพ็คออกไป!” เย่เฟิงล่าวกับเจ้านาย เจ้าของร้านมองเย่เฟิงอย่างแปลก ๆ:"หนุ่มน้อย คุณไม่ได้มาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาใช่ไหม" เย่เฟิงส่ายหัวอย่างไร้คำพูด:"ไม่งั้นผมจะให้เงินคุณก่อนไหม!" พลังงานของมังกรที่หลั่งไหลออกมาจากไตด้านซ้ายของเขาอย่างต่อเนื่อง ไม่เพียงแต่บำรุงและเสริมสร้างร่างกายของเขาเท่านั้น แต่ยังทำให้ร่างกายของเย่เฟิงเหมือนหลุมลึกที่ต้องการสารอาหารจำนวนมาก นั่วนั่วหิว และเย่เฟิงเองก็หิวยิ่งกว่านั้นอีก! เขารู้สึกเหมือนจะกินวัวทั้งตัวได้! เมื่อได้ยินเย่เฟิงบอกว่าต้องจ่ายก่อน เจ้าของร้านก็โล่งใจ เขาชี้ไปที่กองแป้งทอดที่อยู่ตรงหน้าแล้วพูดว่า"นั่นสินะ แต่ถ้าเพิ่มหนึ่งชิ้นก็น่าจะไม่ถึงสิบกิโลกรัม ผมจะชั่งน้ำหนักให้เท่าไหร่ นับเท่าไหร่” "ดี!" เย่เฟิงพยักหน้า ในเวลานี้ มีคนอีกกลุ่มหนึ่งมาที่แผงขายอาหารเช้าแห่งนี้ด้ว

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 8

    ซ่งหยงไท่รีบหมอบลงและยัดยาจิ่วซินที่ออกฤทธิ์เร็วสองสามเม็ดเข้าไปในปากของชายชราแต่ว่า อาการของชายชราไม่ดีขึ้นเลย และสีหน้าของเขาก็เจ็บปวดมากยิ่งขึ้น ใบหน้าของเขาซีดเซียวราวกับกระดาษภายในพริบตา!"คุณปู่! คุณปู่!"ซ่งยงไท่ตะโกนด้วยความตื่นตระหนกถ้าชายชรามีอะไรผิดปกติ เขาจะอธิบายอย่างไรเมื่อเขากลับไป?ครอบครัวซ่งไม่สามารถทนกับข่าวร้ายเช่นนี้ได้ ยิ่งไปกว่านี้จะเกิดแผ่นดินไหวใหญ่ในหยุนเฉิง!อาเป่ารีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกด120ผู้คนที่สัญจรไปมาโดยรอบและผู้ที่มาทานอาหารที่นี่ต่างชี้นิ้วและพูดคุยกัน"เกิดอะไรขึ้น?"“ดูเหมือนมีคนหัวใจวายนะ!”“ร้านแป้งทอดแท่งนี้มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?”ในเวลานี้ ซ่งยงไท่หมดหวังและอยากจะหยิกชายชราแต่เมื่อเขาวางมือลงไปสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมากชายชราหยุดหายใจ!วินาทีต่อมา เขาตรวจชีพจรของชายชราและนั่งลงบนพื้นทันทีด้วยความตื่นตระหนกอย่างยิ่งชีพจรก็หยุดเช่นกัน!ซึ่งหมายถึงชายชรา...ตายไปแล้วเหรอ?“ไอ้สารเลว คุณเติมอะไรลงในแป้งทอดของคุณ ทำไมคุณปู่ของผมถึงตายทันทีหลังจากกินมัน”"อธิบาย!"“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ ผมจะให้คุณทั้งครอบครัวฝ

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 9

    โจวชิ้งแต่งตัวแบบตุ้งติ้งและเซ็กซี่ บิดเอวของเธอขณะเดิน ดูเย้ายวนมากต้องบอกว่าผู้หญิงคนนี้สวยจริงๆ!เย่เฟิงเคยมีทรัพย์สินจำนวนเล็กน้อย ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา โจวชิ้งใช้เงินของเย่เฟิง เพื่อดูแลตัวเองไม่มีร่องรอยของการมีลูกเลยบนร่างกายของเธอ!เย่เฟิงรู้สึกปวดใจเมื่อเห็นภรรยาเก่าของเขาเดินมาในอ้อมแขนของคนอื่น“ผมไม่ได้มาที่นี่เพื่อยืมเงินจากคุณ! ฉันเก็บเงินไว้รักษาอาการป่วยของนั่วนั่วแล้ว!”เย่เฟิงกล่าวอย่างเย็นชา“ไม่ใช่กู้เงินแล้วทำไมคุณถึงตามฉันมาล่ะ? ยังมีความคิดเกี่ยวกับฉันอยู่หรือเปล่า? ฉันต้องเตือนคุณว่าอย่ามีความปรารถนาเช่นนั้น!”โจวชิ้งเลิกคิ้ว มองดูเย่เฟิงด้วยความรังเกียจ“ไอ้สารเลวที่น่าสงสาร คุณยังกล้าคิดถึงชิ้งชิ้งอีกเหรอ? คุณจะแสดงคุณธรรมด้วยการฉี่รดได้อย่างไร? ชิ้งชิ้งจะไม่มีวันกลับไปคุณเลิกความคิดนี้ซะ ฮ่าๆ…”หลิวหาวกล่าวโดยจับเอวของโจวชิ้ง และจูบเขาอย่างแรงบนใบหน้า“ก็...พี่เหา หยุดทำให้เขาหงุดหงิดได้แล้ว แล้วถ้าเขาคิดไม่ออกแล้วฆ่าตัวตายล่ะ?”โจวชิ้งบิดร่างและกระซิบกับหลิวเห่าเมื่อเห็นฉากนี้ เย่เฟิงก็หันหลังกลับและรู้สึกคลื่นไส้ตอนแรกตนตาบอดจริงๆ และคิดว่

Latest chapter

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 471

    ใบหน้าของลู่ไฉ่หยุนเผยความร้ายกาจออกมาชั่วขณะ เห็นได้ชัดว่าไม่พอใจเย่เฟิงจริงๆ!เฉาเหนียนถอนหายใจและหันไปพูดกับภรรยาของเขา: “ไฉ่หยุน เราให้เงินกับเย่เฟิงไปดีกว่านะ ถึงยังไงเมื่อก่อนเราก็รับปากเขาไว้แล้ว! ถ้าไม่ใช่เพราะเย่เฟิง ในวันนั้น หลี่ชื่อคงฆ่าเราทั้งตระกูล…”จริง ๆ แล้ว เฉาเหนียนอยากจ่ายเงิน 4000 ล้านให้เย่เฟิงตามที่เขาเป็นหนี้อยู่ แต่ตอนนี้เขาไม่มีเงินแล้วจริง ๆหลังจากให้เย่เฟิงไป 2500 ล้านบาทในครั้งแรก เงินทุนของเฉาเหนียนที่เขามีอยู่ก็เหลือน้อยลง เงินอีกส่วนหนึ่งของตระกูลเฉาก็ฝากไว้ในบัญชีของลู่ไฉ่หยุนตอนนี้ถ้าลู่ไฉ่หยุนไม่เห็นด้วย เขาก็นำเงินมาจ่ายเย่เฟิงไม่ได้“เฉาเหนียน คุณโง่หรือเปล่า? วันนั้นปล่อยให้เย่เฟิงมันขอเงินได้ยังไง? นั่นมันเป็นการแบล็กเมล์กันชัดๆ! อีกอย่าง ตอนนั้นเขาก็ไม่ได้ฆ่าหลี่ชื่อเพื่อช่วยเราแก้ปัญหาอย่างสมบูรณ์ แล้วคุณยังจะให้เงินเขาอีกเหรอ? ถุ้ย!!”ลู่ไฉ่หยุนกัดฟันแล้วด่าอย่างดูถูก ใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธทันใดนั้นใบหน้าของเฉาเหนียนก็เปลี่ยนเป็นสีแดง: “หลี่ชื่อเป็นลูกชายของผมนะ แล้วเย่เฟิงจะฆ่าเขาได้ยังไง?”เมื่อกล่าวถึงหลี่ชื่อ หัวใจของเฉาเหนียน

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 470

    “ถ้าพี่มีเงินมากพอก็อาจจะพอซื้อของจากตระกูลกู่ได้มากหน่อย! แน่นอนว่า ถ้ามีพลังมากพอ ก็อาจจะไปปล้นดูก็ได้นะ เหอะๆ…”พอพูดถึงประโยคสุดท้าย หญิงสาวตรงหน้าก็ทำหน้าหยอกล้อ และพูดจาแหย่เย่เฟิงสีหน้าของเย่เฟิงเป็นประกาย และถามออกมาโดยไม่รู้ตัว: “ตระกูลกู่แข็งแกร่งแค่ไหน?”เมื่อได้ยินแบบนั้น เย่อินเสวียนก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง: “ไม่ได้ตั้งใจที่จะปล้นจริงหรอกใช่มั้ย? เท่าที่ฉันรู้ ตระกูลกู่เคยมีผู้นำตระกูลระดับสร้างแก่นลมปราณ ผู้นำตระกูลเฒ่าคนนั้นไม่ได้ปรากฏตัวมาหลายสิบปีแล้ว ไม่รู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า ส่วนผู้นำตระกูลปัจจุบันกับบรรดาผู้พิทักษ์และผู้อาวุโสหลายคน ต่างก็เป็นจอมยุทธ์ระดับพื้นฐานลมปราณขั้นปลาย”“เอ่อ…”สีหน้าของเย่เฟิงเปลี่ยนไปเมื่อได้ยินแบบนั้น เขายักไหล่และพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นไปหาพวกเขาเพื่อเจรจาแลกเปลี่ยนคงจะดีกว่า”ตามความเข้าใจของเขา ระดับพลังของจิตมังกรบำเพ็ญเซียนถูกแบ่งจากระดับต่ำสุดไปสูงสุดคือ ระดับรวบรวมลมปราณ ระดับพื้นฐานลมปราณ ระดับสร้างแก่นลมปราณ ระดับสำเร็จแก่นลมปราณ ระดับแก่นก่อกำเนิด ระดับก่อรูปธรรม ระดับสูญรูปธรรม ระดับมหายาน ระดับวิบาก รวม 9 ระดับพลัง

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 469

    เย่เฟิงหัวเราะเยาะเมื่อได้ยินแบบนั้น: “คราวนี้ คำสาปจะถูกยกเลิกโดยไม่เอ่ยถึงจี้หยกได้ไหม”ครั้งก่อนผู้หญิงคนนี้หลอกเขา บอกว่าเธอสามารถระงับคำสาปได้ด้วยจี้หยกรูปมังกรแล้วครั้งนี้ เธอจะพูดจริงอย่างนั้นเหรอ“ฉัน...ฉันไม่กลัวพี่ทรมานฉันหรือไง ครั้งนี้ทุกอย่างที่ฉันบอกพี่เป็นเรื่องจริงทุกอย่างนะ!”เย่อินเสวียนกล่าวด้วยดวงตาเป็นประกายเย่เฟิงถามเธออีกครั้งว่าเขาจะตามเจอตระกูลเย่เก่าแก่ได้ยังไง“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน! ตระกูลเย่ที่ซ่อนตัวอยู่ของเราเป็นแค่เครือหนึ่งเท่านั้น มีเพียงหัวหน้าตระกูลและบุคคลสำคัญเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถสืบหาที่ตั้งของตระกูลเย่เก่าแก่ได้! และฉันขอแนะนำว่าอย่ายั่วยุตระกูลเย่เก่าแก่ในตอนนี้จะดีกว่า! ไม่ใช่ว่าฉันดูถูกพี่หรอกนะ อย่าว่าแต่ตระกูลเย่เก่าแก่เลย แค่ตระกูลเครือข่ายแยกย่อยอย่างเราก็สามารถกำจัดพี่ได้ง่ายๆ!!”เย่อินเสวียนเบะปากพูดใบหน้าของเย่เฟิงมืดหม่นราวกับธาราลึก หลังจากพยักหน้า เขาก็จ้องมองอีกฝ่ายด้วยแววตาเคร่งขรึมเย่อินเสวียนหวาดกลัว ใบหน้าของเธอเปลี่ยนไปทันที: “พี่คิดจะทำอะไร”เธอรับรู้แรงสังหารของเย่เฟิงได้อย่างชัดเจน!ผู้ชายคนนี้ คิดอยาก

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 468

    แต่มาตอนนี้ จากคำบอกกล่าวของหลานเขอซี เย่เฟิงได้รับรู้ว่าพ่อแม่ของเขา...ตายแล้ว!ดังนั้น การอยู่กับคนไร้ความจริงใจอย่างเย่อินเสวียนจึงไม่มีความหมายอีกต่อไป!ดวงตาคู่งามของเย่อินเสวียนกะพริบสองสามครั้ง ก่อนที่เธอจะกัดฟันแล้วพูดว่า “อยากถามอะไรก็ถามมา!”เย่เฟิงพยักหน้า...ในตอนนั้นเอง จู่ ๆ เย่อินเสวียนก็ลุกขึ้น แล้ววิ่งพุ่งไปทางประตูหวังจะหลบหนี!แต่ว่าเย่เฟิงเตรียมพร้อมไว้ก่อนอยู่แล้ว เมื่อเขาเห็นแบบนั้น เขาก็ตบคู่ต่อสู้ด้วยฝ่ามือของเขา!ฝ่ามือของเขาเปล่งพลังชี่แท้แข็งแกร่งและพุ่งออกไปราวกับรอยประทับฝ่ามืออรหันต์โจมตีเข้าที่ด้านหลังเย่อินเสวียนด้วยความเร็วดุจสายฟ้า!พลั่ก!ทันใดนั้น เย่อินเสวียนก็กระอักเลือดออกมา เธอได้รับบาดเจ็บสาหัสจากฝ่ามือของเย่เฟิงจนล้มลงไปกองอยู่บนพื้น ในการต่อสู้ครั้งแรก เย่อินเสวียนยังหนีรอดจากเงื้อมมือของเย่เฟิงได้แต่ในเมื่อตอนนี้ เย่เฟิงทะลวงถึงระดับพื้นฐานลมปราณแล้ว แล้วเขาจะปล่อยผู้หญิงคนนี้หนีไปได้ยังไง?วินาทีต่อมา เย่เฟิงโยนเย่อินเสวียนลงบนเตียง ดึงผ้าปูที่นอนมาปิดตัวเธอไว้เพื่อปิดร่างกายบอบบางที่ทำให้เขาเลือดสูบฉีดเย่อินเสวียนจ้องมองเขา ก

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 467

    เมื่อถูกผลักออกในจังหวะเวลาแบบนั้น เย่อินเสวียนตกตะลึงไปชั่วขณะ แววตาของเธอวูบไหวไม่สงบเธอจ้องมองเย่เฟิงอยู่ครู่หนึ่งด้วยความประหลาดใจปนกับความตกใจ จะยังไงเย่อินเสวียนก็ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะถูกปฏิเสธเธอเป็นผู้หญิงที่สวยมากแบบที่หาเจอได้ไม่บ่อยนัก รวมกับเสน่ห์ที่เธอทำใส่เขา เขาน่าจะต้องโดนพลังของกู่เสน่ห์หาถึงจะถูกตามปกติแล้ว ขอแค่เธอกระดิกนิ้วเรียก อีกฝ่ายก็ควรจะลุ่มหลงไปกับร่างกายของเธอสิ!แต่ในเวลาแบบนี้ เขากลับผละตัวเธอออกอย่างนั้นเหรอ?“พี่เฟิง นี่พี่ทำอะไรคะ? ที่ว่ายังไม่ถึงขั้นนั้นหมายความว่ายังไง ฉันชอบพี่มาตั้งนานแล้ว ทั้งที่ฉันทุ่มสุดตัวขนาดนี้แล้วแท้ ๆ ทำไมพี่ยังทำตัวลังเลแบบนี้อยู่อีก นี่พี่ยังเป็นผู้ชายอยู่รึเปล่า”ใบหน้าของเย่อินเสวียนมืดหม่น เธอถามด้วยความไม่พอใจและความขุ่นเคืองเย่เฟิงโบกมือ: “ผมยังไม่พร้อม! วันนี้คุณมาหาผมมีเรื่องอะไรเหรอ เรามาคุยเรื่องจริงจังกันก่อนดีกว่านะ”เย่อินเสวียนกลอกตาใส่เย่เฟิงอย่างเย้ายวน ก่อนจะขมวดคิ้ว “แล้วนี่ไม่ใช่เรื่องจริงจังหรือไงคะ”ขณะที่เธอพูด เธอก็กัดริมฝีปากแล้วเริ่มเข้าหาเย่เฟิงอีกครั้งโครม!แต่ว่าคราวนี้ เย่เฟิงปล

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 466

    “ไม่ต้องห่วงหรอก! ผมจะใช้ภาพพวกนี้ให้มีประสิทธิภาพมากที่สุด!”“ลองจินตนาการดูสิ ว่ามันจะน่าตื่นเต้นแค่ไหนที่ได้เปิดภาพถ่ายพวกนี้ในงานแต่งของเย่เฟิงและหลีเอียน?”“ฮ่าฮ่า ๆ ๆ…”ทนายลวีพูดด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์......ขณะเดียวกัน ที่อีกด้านหนึ่งเย่เฟิงและเย่อินเสวียนมาถึงโรงแรม และเปิดห้องห้องหนึ่ง!สิ่งที่เย่เฟิงไม่คาดคิด คือผู้หญิงคนนี้เลือกเปิดห้องสวีทคู่รักจริงๆหลังจากเข้ามาด้านใน ภายในห้องมีไฟสีชมพูสลัว ทำให้บรรยากาศดูโรแมนติกเป็นพิเศษเย่เฟิงเลิกคิ้วมองเย่อินเสวียนด้วยสายตาประหลาดใจทว่ากลับเห็นเพียงดวงตาคู่งามของอีกฝ่าย ร่างกายของเธอราวกับกำลังปล่อยฟีโรโมนชวนให้หลงใหล และทุกการเคลื่อนไหวล้วนสามารถดึงดูดผู้คนจนไม่อาจละสายตานี่มันเสน่ห์เหรอ?ดวงตาของเย่เฟิงหรี่ลง ในใจได้แต่ส่งเสียงฮึเป็นเชิงเยาะเย้ยวินาทีต่อมา เขากลืนน้ำลายและถามว่า “อินเสวียน คุณคงจะไม่...”เย่อินเสวียนหัวเราะเล็กน้อย ก่อนที่วินาทีต่อมา เธอจะเดินกรีดกรายเข้ามายืนอยู่เบื้องหน้าเขา“พี่เฟิง พี่ไม่อยากเหรอคะ? วันนี้ฉันจะทำให้พี่สนุกแทบขาดใจเลยละ!”เธอเหยียดนิ้วเรียวยาวออกกรีดไปตามหน้าอกของเย่เฟิงวิน

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 465

    เย่เฟิงหัวเราะเยาะวินาทีต่อมา เขาก็เดินไปเปิดประตูข้างที่นั่งคนขับ แล้วดึงเย่อินเสวียนออกมาจากรถก่อนจะคว้าเอวเธอมาโอบอย่างรวดเร็ว!เย่อินเสวียนทำส่งเสียงตกใจเล็กน้อยและเหลือบมองโจวชิง แล้วหันไปคล้องแขนของเธอรอบคอของเย่เฟิง: “พี่เฟิง เรารีบไปกันเถอะค่ะ! ฉันจองห้องที่โรงแรมเอาไว้แล้วนะคะ! ห้องแบบสวีทเลยนะ!”เย่เฟิงสาดสายตามองโจวชิง และพูดอย่างเยาะเย้ย: “โจวชิง เคยได้ยินหรือเปล่าว่าม้าดีไม่กลับไปกินฟางเก่าน่ะ? ต่อให้ผมหิวยังไง ผมก็ไม่กลับไปกินของเหลือทิ้งหรอก! ยิ่งกว่านั้น ผมไม่ได้หิว! ใครบอกคุณว่าผมขาดผู้หญิง”โจวชิงมองเย่อินเสวียนที่อยู่ข้าง ๆ เย่เฟิง ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำเธอไม่นึกเลยว่าคนที่อยู่ในรถไม่ใช่นั่วนั่ว แต่กลับเป็น…ผู้หญิงที่สวยหยาดเยิ้มอีกคน!ชายหนุ่มยากจนในตอนนั้น มาตอนนี้กลับถูกรายล้อมไปด้วยสาวสวย!แม้เธอจะมั่นใจในรูปร่างหน้าตาของตัวเอง แต่ก็ต้องยอมรับว่าเธอรู้สึกละอายเล็กน้อยเมื่อเทียบตัวเองกับเย่อินเสวียนเธอยังนึกว่าเย่เฟิงหลงเธอเข้าแล้วซะอีก ทำแบบนี้มันน่าตลกสิ้นดี!“เย่เฟิง! นี่แกว่าใครเป็นของเหลือทิ้ง? แก ไอ้ผู้ชายชั่ว!”“แกมันคนได้ใหม่ลืมเก่า

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 464

    “เธอเป็นภรรยาเก่าผมเอง”เย่เฟิงตอบพร้อมขมวดคิ้ว จากนั้นเขาก็เปิดประตูรถลงไปด้วยใบหน้าเย็นชาเมื่อโจวชิงเห็นเขา รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ แล้วเธอก็มองเข้าไปในรถ“นั่วนั่วอยู่ที่ไหน? นั่วนั่วอยู่ในรถหรือเปล่า อาเฟิง ขอฉันเจอหน้าลูกหน่อยได้มั้ย”เย่เฟิงปิดประตูรถและถามด้วยสีหน้าไร้อารมณ์: “โจวชิง คุณคิดจะทำอะไร”โจวชิงมองเย่เฟิงอย่างมีเยื่อใย สายตาของเธอเผยความอ่อนแอ: “ฉันไม่ได้คิดจะทำอะไรเลย ฉันแค่คิดถึงคุณกับลูก ก็เลยมาหาคุณและนั่วนั่ว” เธอตอบอย่างไร้เดียงสาเมื่อเห็นท่าทางเสแสร้งของเธอ เย่เฟิงรู้สึกรังเกียจอยู่ในใจนานมาแล้ว ที่โจวชิงเคยทำตัวดีและอ่อนโยนต่อหน้าเขาและเพราะแบบนั้น เย่เฟิงถึงถูกเธอล่อลวงจนได้แต่งงานและให้กำเนิดนั่วนั่วเย่เฟิงในตอนนั้น ขอแค่โจวชิงออดอ้อนเสียหน่อย เขาก็จะใจอ่อนและยอมเชื่อฟังเธอทุกอย่างแต่ว่า ตอนนี้เย่เฟิงได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของโจวชิงอย่างชัดเจนแล้ว เขาจะไม่หลงกลอุบายซ้ำสอง!“เรามีความสุขกันดี ไม่ต้องการให้คุณมาเจอหรอก รีบไปซะ!”“แล้วก็ อย่ามาที่นี่อีก ไม่อย่างนั้นอย่าโทษที่ผมเรียกรปภ. มาไล่คุณออกไป!”เย่เฟิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา

  • มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว   บทที่ 463

    เย่อินเสวียนจ้องเย่เฟิง ดวงตาคู่สวยของเธอเผยความสงสัยปนกับความโมโหตามหลักการแล้ว ชายตรงหน้าน่าจะตกอยู่ในมนต์หนอนพิษเสน่ห์ของเธอ แถมหนอนพิษที่เธอใช้ก็เป็นหนอนพิษเสน่ห์ที่มีฤทธิ์มากกว่าหนอนพิษทั่ว ๆ ไปด้วยมีหนอนพิษแบบนั้นอยู่ในร่าง เย่เฟิงน่าจะต้องหลงเธอหัวปักหัวปำถึงจะถูกสิแต่ในเวลานี้ เขากลับทำหน้าขมวดคิ้วกับออกอาการหงุดหงิด?“พี่เฟิง เป็นอะไรไป? อารมณ์ไม่ดีเหรอคะ? นี่ฉันมาหาพี่นะ ทำไมทำหน้าไม่พอใจแบบนั้นละคะ?”เย่อินเสวียนเดินบิดสะโพกเข้าไปหาเขาแล้วถามด้วยท่าทางไม่พอใจเย่เฟิงเลิกคิ้ว ก่อนจะรีบแสดงท่าทีหลงเสน่ห์ เขาส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ไม่หรอก เพราะเรื่องลูกสาวผมน่ะ แต่พอเจอคุณผมก็อารมณ์ดีขึ้นมาเลย!”“ฮึ ฉันนึกว่าพี่ไม่ชอบฉันแล้วซะอีกนะคะ”เย่อินเสวียนส่งเสียงฮึหยอกล้อ“จะเป็นไปได้ยังไง? ก็คุณน่าหลงใหลขนาดนี้ ผมคิดถึงคุณทั้งวันทั้งคืนเลย!”เย่เฟิงมองดูเย่อินเสวียนพร้อมรอยยิ้มเหมือนสุนัขขี้ประจบ ทำราวกับว่าเขาหมกมุ่นคิดถึงแต่เธอเย่อินเสวียนยิ้มยั่วยวนกับส่งสายตาหวานหยาดเยิ้ม: “จริงสิคะ คราวก่อนเอาแต่เป็นห่วงเรื่องลูกสาวคุณ ฉันยังไม่ได้ถามคุณเลยนะ! ตอนนี้คุณมีพลังระดับไหนแ

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status