“ค-คุณครับ เราเป็นแค่ขอทาน คุณช่วยพวกเราไว้มากแล้ว มันจะดูไม่ดีถ้ามีขอทานไปทำงานในบ้านของคุณ จริงไหม?” ชายชรารู้สึกประทับใจมาก แต่เขาก็พูดออกมาอย่างรู้สึกอึดอัดนิดหน่อย “เฮ้ ต่อไปคุณจะไม่ใช่ขอทานอีกแล้วถ้าคุณไปทำงานกับผม ที่สำคัญกว่านั้น มันรวมค่าอาหารและที่พักด้วย ดังนั้นคุณก็ไม่ต้องกังวลกับเกี่ยวกับเรื่องนี้!” เฟนด์หัวเราะแล้วตอบกลับไป “ข-ขอบคุณครับคุณหมอ!” บรีแอนน่าน้ำตาไหล มันเอ่อล้นออกมาจากดวงตาของเธอ เธอก้าวออกมาและขอบคุณเฟนด์มาก ๆ “ไปกันเถอะ ก่อนอื่น ไปซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้พวกคุณกัน พวกคุณจะได้กลับอาบน้ำและพักผ่อนให้สบาย แล้วพรุ่งนี้พวกคุณค่อยมาเริ่มงาน!” “และผมจะให้ค่าจ้างหนึ่งหมื่นเหรียญต่อเดือน เป็นไง?” เฟนด์พูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงและยิ้มออกมา “พ่อหนุ่ม นี่-นี่มันไม่มากเกินไปเหรอ? คุณไม่ต้องให้ค่าจ้างเรามากขนาดนั้นหรอก ให้ค่าจ้างเราเท่าไหร่ก็ได้ ตราบใดที่เรามีที่พักและมีอาหารให้กิน เราก็รู้สึกขอบคุณมากแล้ว!” ชายชราขอทานกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ไหวอีกต่อไป “ฮ่าฮ่า อย่าพูดอย่างนั้นเลย ผมปฏิบัติต่อทุกคนเท่าเทียมกัน ลูกน้องของผมทุกคนก็ได้รับค่าจ้างด้วยเหมือนกัน มันทำ
“เฟนด์ ผมไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง ตอนที่คุณกับคุณเซเลน่าไม่อยู่ ผมไม่อยากสร้างปัญหาให้กลับพวกเราที่เพิ่งมาถึงเมืองนางแอ่น อีกอย่าง นักสู้สองคนจากตระกูล แชฟฟ์แมนนั้นแข็งแกร่งมาก อาจจะแข็งแกร่งพอ ๆ กับราชาสงครามหกดาราหรือเจ็ดดาราเลย ผมฆ่าพวกเขาเพื่อที่จะสอนบทเรียนให้พวกนั้น” สกายเลอร์อธิบายทุกอย่างให้เฟนด์ฟัง เมื่อเห็นเฟนด์กลับมาถึงแล้วเฟนด์หยิบยาออกมาสองเม็ดและส่งให้บอดี้การ์ดคนละเม็ด จากนั้นเขาก็มองไปที่สกายเลอร์ “ทำได้ดีมาก นายแสดงให้พวกเขาเห็นว่าเราไม่ใช่คนที่จะมาถูกรังแกได้” เขาพูด “แม้กระทั่งตระกูลชนชั้นสองก็ยังกลัว ตอนที่นายฆ่านักสู้สองคนของพวกเขาในพริบตา!”“ฮ่า นี่ผมก็นึกว่าคุณจะตำหนิผมเรื่องที่ผมทำลงไป!” สกายเลอร์อดยิ้มออกมาไม่ได้เมื่อเห็นว่าเฟนด์ไม่ได้โกรธเขา แต่เจ้านายของเขากลับพอใจในการตัดสินใจของเขา “ทำไมฉันจะต้องตำหนินายล่ะ? บอดี้การ์ดสองคนนี้เป็นลูกศิษย์ของนาย และพวกเขาก็เป็นนักสู้ที่แข็งแกร่ง พวกเขาฆ่านักรบจำนวนมากจากฝั่งศัตรูในสนามรบ เมื่อพวกเขาได้รับบาดเจ็บ แน่นอน นายไม่ควรปล่อยคนที่มาทำร้ายลูกศิษย์นายไป!”เฟนด์โล่งใจมาก หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็มองไปที่บอดี้การ์ด
เฟนด์ไม่เซ้าซี้ถามอะไรต่อไม่ว่าจะมีผลอะไรก็ตาม เหมือนว่าพวกเขาไม่อยากสนทนาด้วยต่อเช่นกัน สุดท้ายแล้วทุกคนก็มีความลับเป็นของตัวเอง“นี่มันก็จะเที่ยงแล้ว พวกคุณน่าจะหิวมาก ผมให้ในครัวเตรียมอาหารกลางวันให้แล้ว! พักผ่อนตามสบายได้เลย แล้วเราจะให้เอเลนจัดการงานของคุณวันพรุ่งนี้เอง!” หลังจากวางแผนแล้วเฟนด์ก็เตรียมอะไรบางอย่าง ก่อนขอให้พวกเขาออกไปหลังจากมาไกลแล้ว บรีแอนน่า ซัลลิวาน ก็พูดกับ นาธาเนียล ซัลลิวานว่า “คุณปู่คะ ทำไมเราไม่เคยได้ยินชื่อตระกูลวู๊ดมาก่อนเลย? เหมือนว่าสกายเลอร์ เซเลสติโน จะเก่งมากนะ ที่ฆ่าผู้เชี่ยวชาญสองคนที่เทียบเท่าได้กับราชาสงครามหกหรือเจ็ดดาราได้ เขามีทักษะอย่างเหลือเชื่อ!”นาธาเนียลยิ้มและตอบกลับ “ใช่ เฟนด์กับเซเลน่าก็ค่อนข้างรวยเหมือนกัน คฤหาสน์ยี่สิบหลัง แต่ดูเหมือนส่วนใหญ่จะมันจะว่างเปล่านะ นี่หมายความว่าพวกเขาไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้น ถึงอย่างนั้น ทำไมถึงได้กล้าไปรุกรานตระกูลชนชั้นสองในเมื่อไม่ได้แข็งแกร่ง? เขาไม่กลัวศัตรูจะรุกรานกลับเลยเหรอขณะที่ฆ่าผู้เชี่ยวชาญของตระกูลชนชั้นสองไป?”บรีแอนน่าก็พยักหน้าเห็นด้วย “ลองคิดดูสิคะ คุณปู่ มันหมายความว่ายังไงที่ผู้เช
คาเลบเดินเข้าไปใกล้ฮันเตอร์ และแนะนำว่าอย่าทำอะไรเฟนด์ฮันเตอร์ถามด้วยความสงสัยพร้อมกับสีหน้าไม่พอใจ “รู้ได้ไง? ไม่ใช่ว่าแกเป็นคนอยากให้ฉันสั่งสอนพวกนั้นรึไง? นี่ปัญหาที่แกก่อขึ้นไม่ใช่เหรอ?”มันเป็นความจริงที่ฮันเตอร์เสียนิ้วไปหนึ่งนิ้วเพราะคาเลบ หลานชายเขา ทำให้เขาค่อนข้างขมขื่นนักนอกจากนั้น อีกฝ่ายก็ได้ให้ความเคารพกับเขา และขอให้เขาไปคนเดียว เพราะ ไมลส์ สโตน คือลูกน้องเก่าของสกายเลอร์ เซเลสติโน่ ถ้าไมลส์ไม่อยู่ที่นั่น หรือไม่มีความสัมพันธ์ดี ๆ กับราชาสงครามแปดดารา พวกเขาทั้งหมดก็คงตายกันไปหมดแล้วเมื่อคิดถึงเรื่องวันนี้มันก็ยังมีผลกับความรู้สึกเขา ทั้งหมดเป็นความผิดของคาเลบ ถ้าเขาต้องมาตายแบบนี้“เฮ้อ... ลุงนี่ไม่รู้อะไรเลย ผมโกรธจริง ๆ ตอนที่คิดว่าลุงเสียนิ้วไปแล้ว ผมคิดหาคนมาช่วยทำงานสกปรก ๆ ไง!"คาเลบรินชาก่อนจะพูดว่า "ลุงรู้ดีใช่ไหมว่านายน้อยแชฟฟ์แมนชอบผู้หญิงขนาดไหน? ผมยุไป แล้วก็พาบอดี้การ์ดนิดหน่อยตามไปด้วย พวกเขาแข็งแกร่งระดับราชาสงครามหกดาราเชียวนา แต่ต้องมาโดนฆ่าตายซะนี่! อีกฝ่ายไว้ชีวิตเราในที่สุดแล้วก็ปล่อยเรามา!""ราชาสงครามหกดาราโดนฆ่าเหรอ?" ฮันเตอร์สูดหายใจเข้
ฮันเตอร์พยักหน้าตามคำพูดของคาเลบอย่างเห็นด้วย “ก็เป็นไปได้ แต่มันจะดีถ้าเราไม่ไปยั่วยุอะไรพวกเขา ใครจะไปรู้ว่าคนพวกนี้ทำให้ราชาสงครามแปดดารามาทำงานเป็นบอดี้การ์ดพวกเขาได้!”ฮันเตอร์พูดต่อว่า “ที่จริงแล้ว ฉันไม่คิดว่านายน้อยแชฟฟ์แมนจะยอมแพ้หรอกนะ สุดท้ายแล้วเขาก็เสียผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งระดับราชาสงครามหกดาราไป เขาปิดบังมันไม่ได้หรอก เมื่อตระกูลแชฟฟ์แมนรู้เรื่องนี้ พวกเขาจะต้องทำอะไรสักอย่างแน่ ๆ”คาเลบพยักหน้า “นี่เป็นเรื่องดีสำหรับเรา เราไม่ต้องทำอะไรเลยแค่ปล่อยให้พวกนั้นสู้กันเอง!”แม้จะคิดบวก แต่คาเลบก็รู้สึกขมขื่นกับความจริงที่ว่าเขาไม่มีโอกาสเลยกับผู้หญิงพวกนั้นถ้าได้สู้คาเลบออกจากบ้านของฮันเตอร์ไปหลังจากที่ดื่มชามาสักพักขณะนั้น…สมาชิกตระกูลเทย์เลอร์โดนจับได้ในเมืองที่ไม่ไกลจากอาณาเขตกลางพวกเทย์เลอร์คุกเข่าลงกับพื้นอย่างตัวสั่นและมองไปรอบ ๆ ด้วยความกังวลใจ“บอกมาตรง ๆ ! ว่าใครฆ่าลูกชายฉัน และลูกชายของนายท่านตระกูลฟรีแมน ถ้าไม่บอก ฉันจะฆ่าพวกแก!” เทา แลมเบิร์ต ผู้อาวุโสลำดับสามของตระกูลแลมเบิร์ตโกรธมากเมื่อนึกถึงการตายของ ลูคัส ลูกชายของเขา ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาเขา
“ใช่ แต่นายใหญ่ตระกูลเทย์เลอร์ได้คิดอะไรออกขึ้นมา เขาได้ขอให้คุณเซเลน่ากับผู้ชายคนนั้น เฟนด์ แต่งงานกันปลอม ๆ เมื่อพวกเขาได้แต่งงานกัน ลูกเขยก็ได้ไปสนามรบแทนนายน้อยอีวาน แต่ไม่มีใครคิดว่าเขาจะกลับมาอย่างปลอดภัย!” “เฟนด์ทำตัวติดดิน ถ้าเขาไม่จัดงานแต่งใหม่กับคุณเซเลน่า เราคงไม่ได้รู้ว่าเขาเก่งจนเก้ามหาเทพสงครามมาร่วมงานแต่งด้วย!” เขาอธิบายให้พวกเทาฟัง “คนเราจะแข็งแกร่งได้ยังไงหลังจากใช้เวลามาห้าปีในสนามรบ? นายต้องเข้าใจก่อนว่าคนที่ฆ่าลูกชายฉันและคนอื่น ๆ ได้จะต้องมีความสามารถเทียบเท่ากับราชาสงครามบางคนที่มีดาราระดับสูง ดูเหมือนคนที่ชื่อเฟนด์อะไรนี่จะเก่งมากเลยนะ” เทาคาดการณ์“เฟนด์ วู๊ด! เราปล่อยคนอื่นไปได้ แต่เฟนด์ ภรรยา แล้วก็ครอบครัว จะต้องหนีไปด้วยกันแน่ เราต้องตามหาและฆ่ามันทั้งหมด ฉันถึงจะได้แก้แค้น! ฉันไม่สนหรอกนะว่าเขาจะเป็นเพื่อนกับเก้ามหาเทพสงคราม คนพวกนั้นไปงานแต่งเพื่อแสดงความเคารพ เป็นไปได้ว่าพวกเขาคงไม่มาล้างแค้นให้หมอหรอก!” นายท่านฟรีแมนโกรธมาก เขาไม่ต้องการอะไรมากกว่าไปกว่าการได้ฉีกเฟนด์เป็นชิ้น ๆ “พวกมันอยู่ไหนตอนนี้? หายไปไหนกัน? บอกเรามาไม่งั้นแกตาย!” เทาเล็งปลา
ชายวัยกลางคนกลืนน้ำลายอึกและพูดอย่างตะกุกตะกัก “พวกคุณ… ยังมีคำถามอยู่อีกเหรอ? ถ้าไม่มี เรา…เราไปเลยได้ไหม?”เทาคิดก่อนจะดึงหลุยส์ไปหาและพูดว่า “นายท่านฟรีแมน ทำไมเราไม่ปล่อยคนพวกนี้ไป? เราสัญญาไว้แล้วว่าจะปล่อยไปถ้ามันบอกมาทุกอย่าง”“ปล่อยงั้นเหรอ?” นายท่านฟรีแมนยิ้มเย็นชา “ผู้อาวุโสแลมเบิร์ต คุณเป็นคนสัญญา ไม่ใช่ฉัน แต่ไม่ต้องห่วง เพราะฉันจะฆ่าพวกมันเอง ไม่ต้องกระดิกนิ้วเลยด้วยซ้ำ อย่างนี้จะไม่ผิดสัญญาแล้วใช่ไหม?”เทาคิดและเสนอ “ฆ่าคนพวกนี้ก็ไม่มีประโยชน์ ไม่ได้แก้แค้น ทำไมเราไม่ปล่อยมันไปแล้วถ้าเจอเฟนด์กับคนอื่น ๆ เมื่อไหร่ก็ให้มันมาบอก? ในเมื่อเราปล่อยมันไป มันก็เป็นไปได้ที่มันจะติดหนี้เรา! ถ้าคุณไปฆ่าพวกนั้น ในทางกลับกัน เทย์เลอร์คนอื่น ๆ จะยิ่งซ่อนตัวมากขึ้นด้วยซ้ำเมื่อรู้เรื่องนี้” เทาหยุดก่อนพูดว่า “ถึงตอนนั้นมันก็คงยากแล้วที่จะหาตัวเฟนด์”“ก็ได้” หลุยส์คิดแล้วว่ามันก็สมเหตุสมผล จากนั้นเขาก็เดินไปหาคนพวกนั้นและพูดว่า “ฉันจะปล่อยพวกแกไป แต่ต้องบอกฉันเมื่อไหร่ก็ตามที่เฟนด์ติดต่อกลับมา ฉันมีรางวัลให้อย่างน้อยร้อยล้านถ้าเป้าหมายถูกต้อง มันจะถึงหนึ่งพันล้านด้วยซ้ำถ้าข้อมูลพวกนั้
“พวกเขาจะฆ่านายท่านตระกูลแชฟฟ์แมนของฉันได้ยังไงกัน? บอดี้การ์ดที่ไร้ค่าพวกนั้นไม่สำคัญอะไรหรอกน่า แต่กลับกล้าฆ่าผู้เชี่ยวชาญที่เทียบเท่ากับราชาสงครามระดับหกดาราได้ ฉันจะบอกเรื่องนี้กับครอบครัว” พีซโมโหกับตัวเอง “ฉันต้องบอกพ่อกับคนอื่น ๆ อยู่ดีแม้มันจะทำให้ฉันเสียผู้หญิงสองคนนั้นไป ฉันต้องแก้แค้น!”พีซตัดสินใจขับรถไปคฤหาสน์หลังใหญ่พร้อมกับบอดี้การ์ดอีกหลายคนมันเป็นที่พักของตระกูลแชฟฟ์แมน และคฤหาสน์ที่พีซอาศัยอยู่คือที่ที่เขาจะได้สนุกกับพื้นที่ส่วนตัวนอกจากนี้ยังเป็นที่ที่ได้มีเสวยสุขกับผู้หญิงสวย ๆ ในตอนที่ไม่มีอะไรทำ เขามักจะมีพ่อคอยหนุนเสมอเพราะไม่ชอบทำงานที่ซื่อสัตย์ปกติแล้วตระกูลแชฟฟ์แมนจะเมินเฉย ตราบใดที่พีซไม่ได้ทำอะไรเกินไป“โอ๊ะ นายน้อย! ทำไมคุณกลับมาวันนี้ล่ะ?” สาวใช้คนหนึ่งเดินออกมาทักทายทันทีที่เขาลงมาจากรถพีซเดินไปข้างหน้าสองก้าวและตบก้นของเธอ “นี่มันก็นานแล้วนะจีน หุ่นเธอดีขึ้นนะเนี่ย! ฮ่า ๆ! ไว้ให้ฉันชื่นชมร่างกายเธอหน่อยสิตอนว่าง ๆ ดีไหม?”“ไม่ดี? นายน้อย คุณล้อกันเล่นมากขึ้นนะเนี่ย คุณไม่เคยขาดสาวงามนี่คะ ใช่ไหม? เมื่อไหร่กันที่จำคนอย่างฉันได้?” สาวใช้กลอกตาใส