Share
บทที่ 2311
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2312
มันเป็นเพียงต้นไม้ยืนต้นตายและปราศจากร่องรอยของสิ่งมีชีวิต ความสูงของมันสูงเป็นสองเท่าของมนุษย์ ต้นไม้ดังกล่าวเหี่ยวแห้งถึงขนาดที่เมื่อสัมผัส ชั้นเปลือกไม้แห้งก็ร่วงหล่นลงมาเฟนด์เมินเฉยต่อผู้คนที่อยู่ข้างหลังเขา เขาค่อย ๆ คุกเข่าลง จ้องมองไปที่รากของต้นไม้ พวกเขาทั้งสามมองในสิ่งที่เฟนด์ทำและไม่สังเกตเห็นอะไรผิดปกติเลยรากของมันก็ดูคล้ายกับส่วนอื่น ๆ ของลำต้น เขาก็ไม่รู้ว่ามันยืนต้นตายมานานแค่ไหนแล้ว เปลือกไม้ขาวบอกได้เพียงว่ามันอยู่มานานแล้ว เฟนด์ยังคงนิ่งเงียบ อีกสามคนก็ไม่กล้าเคลื่อนไหวสุ่มสี่สุ่มห้าพวกเขาทั้งสามได้แต่จ้องมองไปยังเฟนด์ที่กำลังสำรวจอะไรบางอย่างอยู่ แต่ไม่ว่าพวกเขาจะมองอย่างไร ก็ไม่พบอะไรแปลกประหลาดเกี่ยวกับมัน หลังจากคุกเข่าลงเป็นเวลานาน เฟนด์ก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนสายตาของชายหนุ่มมองไปที่คนทั้งสามอย่างไม่ปกติ “ทำแบบนี้ไปทำไม? มันมีอะไรผิดปกติงั้นเหรอ?”หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็เงยหน้าขึ้นมองดูสภาพแวดล้อมรอบตัว มันก็ยังคงเป็นโลกสีโลหิตที่ไม่มีจุดสิ้นสุดเช่นเดิมอยู่ดี ดูคล้ายจะไม่มีอะไรพิเศษสำหรับที่นั่น และไม่มีอะไรที่จะดึงดูดความสนใจของเฟนด์ได้อิเซยาห์ขมวดคิ้วแ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2313
“ถ้าอย่างนั้นเราก็ไม่อาจปิดกั้นญาณทิพย์ของเราได้ เพราะหากเราสังเกตเห็นถึงความผิดปกติเมื่อไหร่ เราก็จะหนีทันที ไม่ต้องคิดอะไรให้มากความเลย!”ความตายเป็นสิ่งที่น่ากลัวมาก มันเป็นสิ่งที่ไม่ว่าใครก็ไม่ต้องการและไม่อยากเผชิญหน้า กลุ่มของพวกเขาไม่ได้โดดเด่นมากนักในหมู่อัจฉริยะที่มารวมตัวกันในแหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้าม แต่เมื่อเทียบกันเองภายในสำนัก พวกเขาต่างก็เป็นหนึ่งในกลุ่มยอดฝีมือพวกเขาเป็นศิษย์ภายในหรือไม่ก็ศิษย์ที่ถูกเลือกภายในสำนักของพวกเขา ศิษย์ภายนอก ศิษย์นอกสำนักทั่วไป และศิษย์ภายในทั่ว ๆ ไป ส่วนใหญ่ไม่กล้าจะดูหมิ่นพวกเขาพวกเขาได้รับการต้อนรับด้วยความเคารพเสมอ และพวกเขามีอนาคตที่สดใสรออยู่ ดังนั้นจึงไม่มีใครเต็มใจจะเอาชีวิตมาทิ้งที่นี่ ร่างกายของอิเซยาห์สั่นเล็กน้อยเพราะเขาถูกใบหน้าที่ซีดเซียวของริฟหลอกหลอนอยู่ในใจไม่ขาดเมื่อครึ่งวันก่อนริฟยังหยอกล้อกับพวกเขาอยู่เลย ไม่นึกเลยว่าเมื่อได้พบกันอีกครั้ง ลูกศิษย์ภายในชั้นยอดผู้ไม่ทุกข์ร้อนต่อสิ่งใดและขี้เล่นเช่นเขาจะลงเอยด้วยการเป็นร่างไร้ลมหายใจเช่นนั้นเขาต้องมาตายด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว โดยไม่มีโอกาสให้ต่อสู้กลับด้วยซ้ำ ม
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2314
อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้แสดงออกมาอย่างโต้ง ๆ ดังนั้นเขาจึงระงับความประหลาดใจของตัวเองลง แต่เห็นได้ว่าคนที่อยู่ข้างหลังเขาไม่ได้ควบคุมตัวเองอย่างเดียวกับเกรแฮมทันทีที่พวกเขาเห็นเฟนด์พวกเขาต่างก็เบิกตากว้าง ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยคำถาม เกรแฮมพยักหน้าให้เฮย์เดนเล็กน้อย ก่อนจะเดินเข้ามาทักทายเฟนด์“เฟนด์ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเราจะได้พบกันที่นี่ ผมนึกว่าคุณมุ่งหน้าเข้าไปกำจัดอสูรได้มากมายแล้วเสียอีก”คำพูดดังกล่าวฟังดูคล้ายกับชมเชย แต่เฟนด์กลับไม่ได้ใส่ใจมันเลย เขาคิดว่ามันตลกดีที่เกรแฮมไม่ได้เป็นคนซื่อตรงและตรงไปตรงมาอย่างที่เขาอยากจะให้คนอื่นเห็น เพราะดูเหมือนเกรแฮมก็เจ้าเล่ห์ไม่น้อยเช่นกัน และเขาต้องคอยระมัดระวังคำพูดในการพูดคุยกับเกรแฮมไว้ด้วยเฟนด์เพียงพยักหน้าเล็กน้อยและมองเฮย์เดน เฮย์เดนเข้าใจทันทีว่าเฟนด์ต้องการอะไร และไม่ลังเลเลยที่จะเปิดเผยทุกสิ่งที่พวกเขาค้นพบให้ผู้มาเยือนรับทราบเกรแฮมมีสีหน้าถมึงทึงขึ้น ทันทีที่เฮย์เดนพูดจบ เกรแฮมเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า "อันที่จริง ระหว่างทางมาที่นี่ ฉันเองก็สังเกตเห็นศพสองสามศพเหมือนกัน ศพพวกนั้นล้วนแล้วแต่เป็นศิษย์ของสำนักทางเหนือ ฉัน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2315
น้ำเสียงของเฟนด์สั่นเครือเล็กน้อย “เนลสัน?”ในขณะนี้ เนลสันอยู่ในสภาพย่ำแย่อย่างที่สุด เสื้อผ้าของเขาเปื้อนไปด้วยเลือด ร่างกายเป็นแผลเหวอะหวะจากอาวุธที่ไม่ทราบชนิด สภาพของเขาน่าสมเพชเสียยิ่งกว่าขอทานข้างถนนเสียอีก เขาสูญเสียคราบชายผู้สูงส่งตามปกติของตัวเองไปหมดแล้วเนลสันบีบแขนเฟนด์ไว้แน่น ริมฝีปากของเขาสั่นเล็กน้อย “เฟนด์! ในที่สุดฉันก็เจอนายสักที!”ในตอนนั้นเองที่คนที่เหลือเข้าใจถึงสถานการณ์ เมื่ออิเซยาห์เห็นว่าผู้มาเยือนคือเนลสัน ศิษย์ที่ถูกเลือก เขาได้แต่อ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ แทบไม่กล้าจะเชื่อในสิ่งที่ตาเห็นเขาคุกเข่าลงทันทีและจับเนลสันไว้ด้วยสองมือของตัวเอง “เกิดอะไรขึ้น! คุณบาดเจ็บขนาดนี้ได้ยังไง!”เฟนด์ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของเนลสันอย่างรวดเร็ว หนึ่งในสามของเส้นเลือดแดงขาดออกจากกัน ร่างกายของเขามีบาดแผลทั้งใหญ่และเล็กนับไม่ถ้วน กระดูกหักถึงสองชิ้น การที่เนลสันมาถึงที่แห่งนี้ได้ ล้วนแล้วแต่เป็นเครื่องพิสูจน์ความมุ่งมั่นของเขาเนลสันไม่มีแรงที่จะตอบคำถามของอิเซยาห์อีกต่อไป เฟนด์รู้ดีว่าเนลสันทนทุกข์ทรมานมากเพียงใดในขณะนั้นเขาเงยหน้าขึ้นมองอิเซยาห์ “คุณมีโอสถหรือเปล่า?
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2316
ริมฝีปากของเนลสันโค้งเป็นรอยยิ้มอันขมขื่นขณะที่เขาพูด ราวกับว่าเขากำลังเย้ยหยันตัวเองและสมาชิกในกลุ่มของตัวเองก่อนหน้านี้“ฉันนึกว่าตราบใดที่เราไม่ไปหาเรื่องพวกเขา และตราบใดที่เราไม่ไปขวางทางพวกเขา มันก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไร แต่ไม่คิดแล้วว่าพวกเขาจะหยุดฝีเท้ากะทันหัน และพุ่งตรงมาหาเราทันทีที่พวกเขาสังเกตเห็นเรา“พวกเราทั้งห้าคนรีบหนีทันทีที่พบว่ามีเรื่องผิดปกติเกิดขึ้น แต่ถ้าเราก็ช้าเกินไป ในที่สุดพวกเขาก็ไล่ตามเราทัน เพราะไม่คิดจะถามเลยสักนิดว่าเราเป็นใคร หรือมาจากไหน สิ่งที่พวกเขาทำคือการโจมตีเราด้วยอาวุธของพวกเขา!”ร่างกายของเนลสันสั่นสะท้าน ดวงตาของเขาแดงก่ำเมื่อนึกย้อนไปถึงสิ่งที่เกิดขึ้น หัวใจของเขาแตกสลายไปหมดเขากลืนน้ำลายและพูดต่อว่า “เราจะต่อสู้กับพวกเขาไหวได้ยังไง ฉันได้แต่มองดูสหายร่วมทีมของฉันตายต่อหน้าต่อตา และฉันก็ทำได้เพียงแค่วิ่งหนีมาเท่านั้น!“โชคดีที่ผู้อาวุโสเคยมอบเครื่องรางคุ้มภัยให้กับฉันก่อนที่เราจะมาที่นี่ พลังโจมตีจากเครื่องรางนั้นแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ หลังจากใช้มัน มันทำให้พวกเขาล่าถอยไป ฉัน…ถึงได้มีโอกาสหนีมา”น้ำตาที่เอ่อคลออยู่ในดวงตาของเนลสันไหล่ลง
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2317
เฟนด์ตะโกนขึ้นทันควัน “ผมว่าเขายังกลับไปได้ ถ้าพวกเราทุกคนตายอยู่ที่นี่กันหมด จนไม่มีใครไปเป็นพยานในสิ่งที่เขาทำ เขาจะสามารถกลับไปได้อย่างปลอดภัย และอาจได้รับรางวัลมากมายด้วยซ้ำ"คนอื่น ๆ รู้สึกขุ่นเคืองอย่างเห็นได้ชัดกับสิ่งนี้ แม้ว่าพวกเขาจะไม่อาจวิพากษ์วิจารณ์ต่อสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างเต็มปาก ด้วยสถานะของกริฟฟินและคนอื่น ๆ ก็มาจากตำหนักสองกษัตริย์ แต่พวกเขาก็แอบรู้สึกรังเกียจสิ่งที่กริฟฟินทำอยู่เงียบ ๆแม้แต่ทรราชก็ยังรังเกียจคนที่ยอมโอนอ่อนให้กับศัตรูในเวลาลำบากอิเซยาห์กัดฟันพูด “เขาทำเกินไปแล้ว สิ่งที่เขาทำก่อนหน้านี้ก็เรื่องหนึ่ง แต่สิ่งที่เขาทำในครั้งนี้…”“พอกันที” เฟนด์พูดขณะยกมือขึ้น “เราไม่จำเป็นต้องเสียเวลามาพูดถึงเขาในตอนนี้หรอก”จากนั้นเฟนด์ก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นและหันไปมองเกรแฮม “คุณมีวิธีติดต่อสื่อสารกับคนอื่น ๆ อีกบ้างหรือเปล่า?“ในเมื่อพวกเขารวบรวมกำลังมาเล่นงานเรา วิธีที่ดีที่สุดของเราก็คือการรวบรวมกำลังคนทั้งหมดที่มี”เกรแฮมพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม รีบหยิบป้ายผนึกเวทย์สื่อสารออกมาและติดต่อกับคนอื่น ๆ ตำหนักสองกษัตริย์มีวิธีแบ่งปันตำแหน่ง แต่เมื่อเปรียบเทียบกับป้ายผน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2318
เกรแฮมขมวดคิ้วขณะที่เขามองดูเฟนด์ด้วยแววตาจริงจัง เฟนด์เหม่อมองออกไป เขามองดูขอบฟ้าสีเลือดที่ไกลสุดลูกหูลูกตา ขณะจมอยู่ในความคิดของตัวเอง และหลังจากนั้นไม่นาน เขาก็เอ่ยปากพูดขึ้นว่า "เขาต้องการฆ่าเรา เขาน่าจะได้สมบัติของเราด้วย และอีกอย่าง เราเป็นคู่แข่งของเขา และการฆ่าพวกเราทิ้งจะช่วยทำให้เขาได้รับรางวัลง่ายขึ้นอีก“หากเราไปถึงตีนเขาใต้พิภพได้สำเร็จและถูกส่งกลับไปยังหุบเหวแห่งสุญญะ ก็จะต้องมีการต่อสู้อีกครั้ง ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ เขาก็คงมั่นใจอย่างที่สุดว่าจะเอาชนะเราทั้งสองคนได้ แต่ตอนนี้...เขาคงไม่มั่นใจแบบนั้นอีกต่อไปแล้ว"เกรแฮมพยักหน้าเห็นด้วย เฟนด์พูดถูก การฆ่าพวกเขาทิ้งจะช่วยให้อีกฝ่ายหลุดพ้นจากปัญหาได้ง่ายขึ้นเฟนด์ยิ้มอย่างเย็นชาก่อนจะกล่าวเสริมว่า “เขามีความแค้นต่อผมมาตั้งแต่ต้นแล้ว ในการเข้าสู่แหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้ามของเขาน่าจะมีอีกเป้าหมายหนึ่ง และการกำจัดพวกเราทิ้งที่นี่ จะทำให้เขาสามารถผ่านด่านทดสอบไปได้ง่ายกว่าเดิม”ใบหน้าของเกรแฮมบูดบึ้งในขณะที่เขาพูดว่า "สาเหตุที่เขาต้องการจะฆ่าพวกเราทุกคน ก็เพราะไม่ต้องการให้ใครรอดไปได้สินะ?"เฟนด์พยักหน้า และเกรแฮมใกล้จะควบคุมอ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2319
“มีของล้ำค่ามากมายบนหุบเหวแห่งสุญญะ ไม่ว่าใครก็ต้องการมันทั้งนั้น แน่นอนว่าเขาจะต้องอยากได้ทุกอย่างที่มีไว้ในครอบครอง และหากเป็นเช่นนั้น เขาต้องกำจัดพวกเราทุกคนก่อน!”เกรแฮมยังไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน และความสงสัยทำให้ดวงตาของเขาขุ่นมัวเฟนด์ยิ้มเบา ๆ ขณะที่เขาเดินไปข้างหน้า วางมือบนไหล่ของเกรแฮม “ในเมื่อเป้าหมายของเขาชัดเจนถึงขนาดนี้ ดังนั้นทุกสิ่งที่เขาทำย่อมมีส่วนช่วยให้เป้าหมายของเขาสำเร็จลุล่วงไปได้ การที่เขาทิ้งร่องรอยไว้เช่นนี้ก็เพื่อเป้าหมายที่เขาตั้งไว้ด้วย “แม้ว่าเราจะยังไม่รู้รายละเอียดทั้งหมด แต่หากเราหาหลักฐานได้มากกว่านี้ อีกไม่นานเราก็จะได้คำตอบ”เกรแฮมพยักหน้า แม้จะยังไม่เข้าใจทุกสิ่ง จู่ ๆ ทั้งสองก็เงียบไป และไม่มีใครพูดอะไรอีก พวกเขาทั้งคู่ต่างจมอยู่กับความคิดของตนเอง แต่ดูเหมือนว่าเฟนด์จะมีสีหน้าสงบกว่า ในขณะที่เกรแฮมมีสีหน้าหม่นหมองกว่ามากเขากังวลถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในภายภาคหน้าอย่างที่สุด หลังจากผ่านไปเนิ่นนาน เกรแฮมก็เอ่ยขึ้นมา "ถ้าอย่างนั้น ต่อจากนี้เราจะทำยังไงดี"เฟนด์เดินไปข้างหน้าสองก้าว "ค้นหาไง"“ค้นหาอะไร?”“ค้นหาร่องรอยอื่น ๆ ที่ชายสวมหน้าก
Latest chapter
