บทที่ 2242

ในช่วงเวลาที่น่าตระหนกอย่างที่สุดนั้น เสียงลมหวีดหวิวก็ดังก้องอยู่ในหูของเขา ไม่ว่าใครก็สามารถเข้าใจได้ทันทีว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น

เฟนด์ตั้งสติ มุ่งความสนใจไปรอบกาย หากมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น เขาจะสามารถตอบสนองได้ในทันที

ลมเริ่มแรงขึ้น มันพัดเอาฝุ่นบนพื้นขึ้นมา ซึ่งบดบังการมองเห็นของเฟนด์ เสื้อผ้าของเฟนด์ปลิวไปตามสายลม

ลมนี้ไม่เพียงบดบังทัศนวิสัยของเขาเท่านั้น แถมมันยังกลบเสียงที่เกิดขึ้นรอบกายเขาอีกด้วย ทันใดนั้นประสาทสัมผัสทั้งหมดของเฟนด์ก็ถูกปิดลง เขาถอนหายใจยาว จะไม่ปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกแล้ว!

ลมกรรโชกอีกระลอกพัดมา มันทำให้เฟนด์สูญเสียการทรงตัวและร่างกายของเขาเกือบจะถูกลมพัดปลิวหายไปอยู่รอมร่อ

เกิดอะไรขึ้น?! เขาไม่รู้เลยว่าลมจะพัดต่อไปอีกนานเท่าไร หรือลมจะพัดพาอันตรายเช่นไรมาหาเขา ในขณะนั้นจิตใจของเขากระสับกระส่ายอย่างที่สุด

ในขณะที่เขากำลังจะตื่นตระหนก จู่ ๆ ลมก็หยุดพัดลม การหยุดอย่างกะทันหันทำให้เฟนด์งงงวยอยู่ชั่วขณะ

เมื่อไม่มีลม ฝุ่นก็ค่อย ๆ จมลงกับพื้น และทุกอย่างก็กลับคืนสู่ความเงียบสงัดดังก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตาม ทัศนวิสัยของเขาชัดเจนขึ้นขึ้น เฟนด์ก็ไม่อาจห้ามไม่