Share
บทที่ 1901
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1902
ข่าวดังกล่าวโจมตีพวกเขาราวกับสายฟ้าฟาด ก่อนหน้านี้เพียงคู่เดียวพวกเขายังเฉลิมฉลองกันอยู่เลย และตอนนี้กลับรู้สึกเหมือนถูกน้ำเย็นสาดใส่หน้า นี่คงเป็นเรื่องตลกร้ายเป็นแน่!นายท่านโลเดอร์จ้องมองไปที่ศิษย์ที่คุกเข่าตัวสั่นอยู่บนพื้น “บอกฉันอีกทีสิว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่? กองทัพทั้งเก้าจะแข็งแกร่งเช่นนั้นได้ยังไง?” เสียงของเขาสั่นเทาและเย็นชาศิษย์คนนั้นหวาดกลัวมาก จนคำพูดของเขาเริ่มจะวกไปวนมา เขารู้อย่างแจ่มแจ้งว่าเขาจะไม่สามารถออกจากห้องแห่งความลับนี้ไปทั้งที่ยังมีลมหายใจได้หากเขาทำให้ชายทั้งสองคนที่อยู่เบื้องหน้าไม่พอใจ เขากล่าวไปตามจริง โดยยืนยันกับทั้งนายท่านโลเดอร์และนายท่านแมคเคนซี่ว่าสิ่งที่พวกเขาได้ยินในครั้งแรกนั้นถูกต้อง พวกเขาไม่ได้ฟังอะไรผิดไปแต่อย่างใดไม่แปลกเลยที่พวกเขาจะโกรธจัดเมื่อพบว่าคนที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเขาถูกฆ่าตายและเหลือเพียงพวกที่มีระดับพลังยุทธต่ำต้อย "ออกไป!" แม้ว่าคำสั่งจะถูกพูดด้วยน้ำเสียงที่เดือดดาล แต่มันก็เหมือนกับเสียงดนตรีจากสวรรค์สำหรับศิษย์ที่กำลังหวาดกลัว เขารู้สึกเป็นอิสระและออกจากห้องไปโดยไม่หันกลับมามองใบหน้าของนายท่านโลเดอร์เปลี่ยนเป็นสีเข้มด้
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1903
นายท่านแมคเคนซี่จ้องมองไปที่แก้วเปล่าอย่างเย็นชา “ผมไม่สนว่าคุณจะคิดยังไงเกี่ยวกับเฟนด์ วู๊ด ผมตัดสินใจแล้วว่าจะทำทุกวิถีทางเพื่อหยุดยั้งไม่ให้เขาพัฒนาไปได้มากกว่านี้”นายท่านโลเดอร์ขมวดคิ้วและมองไปด้านข้างซึ่งมีนายท่านแมคเคนซี่นั่งอยู่ “คุณกำลังบอกว่าคุณจะจัดการเขาเองเหรอ?”นายท่านแมคเคนซี่พยักหน้าโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย “คุณควรหยุดโน้มน้าวผมด้วยตรรกะไร้เหตุผลพวกนั้นได้แล้ว เด็กสารเลวนั่นไม่ใช่แมลงอ่อนแอที่เราจะสามารถบดขยี้ได้ง่าย ๆ ตอนนี้เป็นเหมือนเสือร้าย แต่ก็ไม่ใช่ว่าเราจะจัดการเขาไม่ได้”นายท่านโลเดอร์หันกลับมาและจ้องมองที่นายท่านแมคเคนซี่ด้วยสีหน้าจริงจัง นายท่านแมคเคนซี่ไม่หันกลับมามองเขาและพูดต่อไปว่า “ถ้าเราไม่จัดการเขา ต่อไปคนที่จะถูกเด็ดหัวคงเป็นเรา ดังนั้น เราควรทุ่มสุดตัวเพื่อขัดขวางเขาเอาไว้ เราจะต้องรวบรวมพลังทั้งหมดของกองกำลังภาคีเพื่อกำจัดกองทัพทั้งเก้า แม้ว่าคนอื่นจะคิดว่าเราขี่ช้างจับตั๊กแตนก็ตาม”จำนวนผู้เสียชีวิตที่สูงของนักสู้ฝีมือดีหลายคนได้ส่งเสียงเตือนในใจของนายท่านแมคเคนซี่ เขาสูดหายใจเข้าเต็มปอด และตะโกนใส่ทหารยามที่อยู่ด้านนอกของประตู “ส่งข้อความถึงสมาชิก
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1904
ผู้อาวุโสทุกคนของกองกำลังภาคีตัดสินใจที่จะเข้าร่วมการต่อสู้กับเผ่าเก้าเทพเพราะกองกำลังดังกล่าวเป็นราวกับหนามยอกอกของพวกเขา ในประวัติศาสตร์ไม่เคยมีกองกำลังใดพัฒนาได้รุดหน้าเท่ากับเผ่าเก้าเทพเฟนด์ วู๊ดทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยโดยไม่ได้พักมาตั้งแต่ที่เขาพัฒนาไปอีกขั้นและเลื่อนระดับเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุขั้นต้นระดับสี่ได้สำเร็จ เขาบ่มเพาะโอสถที่เขาใช้อย่างต่อเนื่องเพื่อเพิ่มระดับการบ่มเพาะของตัวเองในช่วงเวลาสั้น ๆ เพียงเจ็ดวัน จากขั้นที่เจ็ดในระดับทะลวงวิญญาณ เขาก็ได้ก้าวเข้าสู่ขั้นที่เก้าในระดับทะลวงวิญญาณแล้ว ขั้นที่เก้าในระดับทะลวงวิญญาณคือเพดานสูงสุดของโลกนี้ในการจัดอันดับอำนาจ และปรมาจารย์ของกองกำลังที่ยิ่งใหญ่ส่วนใหญ่ก็อยู่ในขั้นเดียวกันนี้หลังจากถึงขั้นที่เก้าระดับทะลวงวิญญาณแล้ว เฟนด์ วู๊ดก็กำหมัดโดยไม่รู้ตัวและรู้สึกได้ถึงพลังอันแข็งแกร่งที่ไหลออกมาจากปลายนิ้วของเขา เฟนด์ วู๊ดคนปัจจุบันมีความมั่นใจที่จะเผชิญหน้ากับนักสู้ขั้นสองหรือสามระดับนฤพาน น่าเสียดายที่ไม่มีนักสู้คนใดอยู่ในระดับนฤพาน ซึ่งก็หมายความว่าเขาแข็งแกร่งที่สุดในโลกของแคทธีเซียเขาเฝ้ารอการต่อสู้กับกองกำลั
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1905
เควิน คาเบลโลถูกเฟนด์ วู๊ดทำให้พูดไม่ออก เขาทำได้เพียงแค่จ้องมองไปที่เจ้านายของตัวเอง“ไปรายงานสิ่งที่คุณเพิ่งบอกกับผมแก่นายท่านยาร์โบรห์ นายท่านเซลเลอร์ และสมาชิกที่เหลือ บอกพวกเขาให้เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ครั้งสุดท้ายที่กำลังจะเกิดขึ้นด้วย” เฟนด์ วู๊ดสั่งอย่างใจเย็นเมื่อได้ยินเช่นนั้น เควิน คาเบลโลก็รู้สึกหายใจไม่ออกราวกับว่าเขาได้กลืนแมลงที่ยังไม่ตายลงคอ เพราะการต่อสู้ครั้งสุดท้ายนี้จะตัดสินความอยู่รอดของเผ่าเก้าเทพ ยิ่งเฟนด์ วู๊ดสงบเท่าไหร่ เควิน คาเบลโลก็รู้สึกวิตกกังวลมากเท่านั้นเขาจะไม่เสียเวลาไปกับข่าวนี้ เฟนด์ วู๊ดมองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่อยู่เหนือหัว และแม้ว่ามันจะดูสงบ แต่เขาก็ได้กลิ่นพายุฝนฟ้าคะนองใกล้เข้ามา"อะไรนะ? กองกำลังภาคีออกจากฐานที่มั่น? ดูเหมือนว่าพวกเขาจะทุ่มหมดหน้าตักในการต่อสู้ครั้งสุดท้ายนี้”"โอ้พระเจ้า เราควรทำยังไงดี? เราจะชนะการต่อสู้ครั้งนี้ได้หรือเปล่า”สมาชิกทั้งหมดของเผ่าเก้าเทพเริ่มตื่นตระหนกเมื่อพวกเขาได้รับข่าวนี้ เควิน คาเบลโลตระหนักว่ามีเพียงเฟนด์ วู๊ดเท่านั้นที่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ตลอดด่านทดสอบดังกล่าว แม้ว่าทุกคนจะรู้ว่าพวกเขามีระดับพลัง
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1906
ใบหน้าของนายท่านแมคเคนซี่ดูซีดเซียว ซึ่งไม่ได้ดีไปกว่านายท่านโลเดอร์มากนัก ก่อนหน้านี้เขาเองก็มีลางสังหรณ์ว่าการต่อสู้ครั้งนี้อาจไม่เป็นผลดีต่อพวกเขา ก่อนออกเดินทาง เขาสาบานว่าจะทำทุกวิถีทางเพื่อเรียกร้องชัยชนะของพวกเขา แต่ไม่คาดคิดเลยว่าเฟนด์ วู๊ดจะสามารถก้าวไปสู่ขั้นที่เก้าในระดับทะลวงวิญญาณได้ในเวลาอันสั้นเช่นนี้สำหรับเขาแล้ว เป็นไปไม่ได้เลยที่จะก้าวหน้าอย่างรวดเร็วในเวลาอันสั้นเช่นนี้ แต่เขาไม่ได้ตระหนักถึงพรสวรรค์อันแยบคายของเฟนด์ วู๊ด ในการเล่นแร่แปรธาตุ ท้ายที่สุดเฟนด์ วู๊ดยังเป็นคนเดียวในแคทธีเซียที่มีสถานะเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุขั้นต้นระดับสี่ เมื่อนายท่านแมคเคนซี่เห็นว่านายท่านโลเดอร์ยังคงจ้องมองเฟนด์ วู๊ดอย่างเย็นชา เขาอดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากขึ้นมา “ต่อให้คุณจะใช้พลังทั้งหมดทั้งหมดมาข่มเขา เขาก็ไม่สะทกสะท้านหรอก ผมบอกแล้วไงว่าเขาแข็งแกร่งกว่าที่คุณคิด แต่คุณกลับไม่ฟังผม!” นายท่านแมคเคนซี่ยินดีที่จะระดมกำลังทั้งหมดในกองกำลังภาคีมาด้วย เพราะเห็นได้ชัดว่าหากส่งบรรดาศิษย์คนอื่น ๆ มาเหมือนครั้งที่แล้วพวกเขาจะต้องสูญเสียอีกเป็นแน่นั่นจะทำให้เฟนด์ วู๊ดมีเวลาในการบ่มเพาะตัวเองเพิ่มขึ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1907
เลือดสด ๆ พุ่งออกจากปากของนายท่านโลเดอร์ ขณะที่เขาลอยเคว้งขึ้นไปบนท้องฟ้า ภาพนี้จะถูกฉายซ้ำในใจของทุกคนไปตลอดกาลเพราะพวกเขาพบว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อว่าคนที่แข็งแกร่งพอ ๆ กับเขาจะพ่ายแพ้ต่อเฟนด์ วู๊ดอย่างง่ายดาย ความเป็นจริงที่ปรากฏเบื้องหน้าพวกเขาคือภาพที่นายท่านโลเดอร์ซึ่งร่างกายบอบช้ำร่วงลงสู่พื้น และสร้างหลุมลึกขนาดใหญ่ตามแรงกระแทกของร่างเขาตอนนี้นายท่านโลเดอร์ได้สูญเสียออร่าที่ดูหน้าหวาดหวั่นของเขาไปแล้ว เขาดูเหมือนสุนัขกำลังจมน้ำ ซึ่งพยายามดิ้นรนเพื่อเอาตัวเองออกจากปากปล่องลึก เฟนด์ วู๊ดโจมตีเขาด้วยทุกสิ่งที่เขามี และหมัดนั้นก็ทำให้ซี่โครงของนายท่านโลเดอร์หัก ปลายแหลมคมและเศษเล็กเศษน้อยของกระดูกทิ่มแทงเข้าไปในอวัยวะของเขา และหากไม่ได้รับการรักษาอย่างทันท่วงที เขาคงต้องเผชิญกับความตายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เป็นเวลาหลายปีแล้วที่นายท่านโลเดอร์ไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดเช่นนี้ เขาไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าจะพ่ายแพ้ให้กับเด็กหนุ่มง่ายดายเช่นนี้ ใช่ แค่เด็กหนุ่มเท่านั้น นั่นคือสิ่งนายท่านโลเดอร์มองเฟนด์ วู๊ดเสมอมานายท่านแมคเคนซี่และคนอื่น ๆ มีใบหน้าซีดเผือดเมื่อเห็นสภาพของนายท่านโลเดอร์ ใน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1908
นายท่านแฮ็คฟอร์ดรู้สึกราวกับว่าใบหน้าด้านขวาของเขากระแทกเข้ากับภูเขาเหล็ก พลังมหาศาลได้ทำลายโล่พลังฉีหรือที่ผู้คนในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เรียกกันว่า 'เกราะวิญญาณ' ลง เมื่อเกราะวิญญาณนี้ถูกทำลายไป หมัดของเฟนด์ก็พุ่งเข้าใส่ใบหน้าของเขาเต็มเปา ฟันของนายท่านแฮ็คฟอร์ดหลุดออกจนหมดแถมกรามของเขาก็หลุดตามไปด้วย นั่นทำให้เขาไม่อาจกรีดร้องออกมาได้ เขาถูกส่งตัวให้ปลิวไปในอากาศ ก่อนตกลงบนพื้นด้วยเสียงอันดังกึกก้องในท้ายที่สุดนับเป็นเรื่องบังเอิญที่เขาร่วงหล่นลงในจุดที่ไม่ไกลจากที่ที่ร่างของนายท่านโลเดอร์อยู่ สมาชิกของกองกำลังภาคีที่เหลือเฝ้าดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า พวกเขาอ้าปากค้าง พวกเขาไม่มีเวลาแม้แต่จะโต้ตอบ เนื่องด้วยความเร็วของเฟนด์ ตระหนักได้แล้วว่าประเมินเฟนด์ต่ำเกินไป และในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจแล้วว่าเหตุใดชายหนุ่มถึงดูมั่นอกมั่นใจนักสำหรับนายท่านแมคเคนซี่ดูเหมือนว่าเฟนด์ไม่คิดที่จะให้เวลาพวกเขาได้รวบรวมพลังด้วย ถึงจุดนี้ใบหน้าของเขามืดมน นายท่านแฮ็คฟอร์ดถือเป็นเสาหลักของกองกำลังภาคีแต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังถูกเฟนด์เล่นงานได้อย่างง่ายดาย แม้ว่านายท่านแมคเคนซี่จะไม่เข้าใจถึงความเจ็บปวดที่นาย
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1909
เฟนด์ วู๊ดได้กำจัดคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดไปแล้ว เขามั่นใจว่าเผ่าเก้าเทพที่เพิ่งพัฒนาระดับพลังหยุดขึ้นจะสามารถจัดการกับสมุนที่เหลือของกองกำลังภาคีได้ นี่ยังไม่รวมว่าพวกเขามีทั้งนายท่านเซลเลอร์และนายท่านยาร์โบรห์อยู่ที่นั่นด้วยเขาเย้ยหยันอย่างเย็นชา ก่อนกระตุ้นพลังฉีของตัวเอง และพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าราวกับลูกธนู เขากำลังมุ่งหน้าไปตามนายท่านแมคเคนซี่ไป และจะสามารถตามเขาทันได้ในเวลาอันสั้นด้วยความเร็วที่ไม่มีใครเทียบได้ สำหรับคนอื่น ๆ ที่เห็นภาพนั้น ก็เขารู้สึกราวกับว่าเฟนด์หายตัวไปในพริบตานายท่านแมคเคนซี่สามารถสัมผัสได้ถึงพลังอันมหาศาลที่พุ่งตรงมาจากด้านหลังเขา ‘อะไรวะเนี่ย! ปล่อยฉันไปไม่ได้หรือไง?” เขาสาปแช่งออกมา ร่างของเขากำลังสั่นเทา เขาไม่อยากตายอยู่ที่นี่ เขายังมีเวลาเหลืออีกหลายปี และหากเขาใช้ชีวิตอย่างระมัดระวัง เขาก็จะสามารถมีชีวิตต่อไปได้อีกหลายต่อหลายปีความปรารถนาที่จะมีชีวิตอยู่ครอบงำจิตใจของเขา “เฟนด์ วู๊ด เราไม่ได้บาดหมางกันเป็นการส่วนตัวเสียหน่อย ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันสัญญาว่าฉันจะทำเหมือนว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเรา!” เขาตะโกนไปทางเฟนด์ขณะที่รักษาความเร็วในการหลบห
Latest chapter
