Share
บทที่ 1472
Related chapters
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1473
เควนตินเป็นมิตรอย่างคาดไม่ถึง ซึ่งถือเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่บ่อยนัก เขาชำเลืองมองทีแนชและพูดว่า “โอ้ คุณหมายความว่ายังไงที่บอกว่าคุณรู้สึกโล่งใจที่ได้ยินคำนี้จากปากผม? ตระกูลวู๊ดก็เหมือนกับตระกูลของเราและตระกูลชนชั้นสูงตระกูลอื่น ๆ เรามีตำแหน่งเดียวกันและสถานะของเราก็ไม่แตกต่างกันมากไม่ว่าจะสูงหรือต่ำ เมื่อก่อนตระกูลฮันต์อาจค่อนข้างแข็งแกร่งเมื่อเทียบกับตระกูลชั้นหนึ่งตระกูลอื่น ๆ แต่ในช่วงปลายปีมานี้ สิ่งเหล่านี้อาจเปลี่ยนไปแล้ว ผมว่าตระกูลวู๊ดกำลังก้าวหน้าไปได้ดีเลยทีเดียว!”แนชรู้ว่าชายคนนี้ไม่ได้หมายความตามที่เขาพูด ดังนั้นเขาจึงโบกมือปฏิเสธทันทีและพูดแทรกว่า “ไม่ ไม่ ไม่… ตระกูลฮันต์ของคุณไม่ถูกโค่นได้ง่าย ๆ หรอก ตำนานของพวกคุณไม่ใช่สิ่งที่เราจะเทียบได้ ยิ่งกว่านั้นตระกูลฮันต์ของคุณก็มีมรดกที่แสนมั่งคั่งอีกด้วย!”แนชมองไปข้างหน้าและพยายามที่จะเปลี่ยนบทสนทนา จากนั้นจึงพูดว่า “ดูนั่น เรามาถึงแล้ว… ตำหนักนภามีอาณาเขตที่ค่อนข้างใหญ่ มีลานกว้างและภูเขามากมายในบริเวณนี้ จุ๊ จุ๊! ที่นี่ยังอัดแน่นไปด้วยพลังฉีจำนวนมากและการได้ฝึกอบรมที่นี่ต้องได้รับผลดีอย่างแน่นอน เมื่อเทียบกับที่ที่
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1474
ทุกคนเข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในสถานการณ์ที่ไม่อาจปฏิเสธได้ หากทุกคนค้นพบวิธีที่จะบรรลุเข้าสู่ระดับเทพสูงสุดได้แน่นอนว่าคนแรกที่สามารถทะลวงเข้าสู่ระดับเทพสูงสุดได้คือคนที่โชคดีที่สุดตัวอย่างเช่น ผู้อาวุโสบางคนของตระกูลบางตระกูลที่บรรลุเข้าสู่ระดับเทพสูงสุดจะสามารถฆ่าหัวหน้าตระกูลและยึดตำแหน่งนั้นมาครองได้อย่างง่ายดายหากพวกเขาต้องการ“เอาล่ะ ไปกันเถอะ!” เควนตินอยู่ในห้วงความคิดที่ไม่ต่างกัน พวกเขาไม่อาจคาดเดาอนาคตของพวกเขาได้ เมื่อพูดจบเขาก็โบกมือให้ทุกคนบินตรงไปยังลานกว้างตรงกลางทันทีทุกคนสามารถเห็นได้จากระยะไกลว่าที่แห่งนั้นคราแน่นไปด้วยผู้คนที่ยืนอยู่มีเพียงไม่ไม่กี่ตระกูลเช่น ตระกูลแลงคาสเตอร์และตระกูลฮันท์ที่พาคนประมาณหนึ่งหรือสองโหลเพื่อมาร่วมงานแต่งงาน ในขณะที่บางตระกูลพาคนมามากว่าสองสามโหลเพื่อแสดงความยินดีกับเจ้าตำหนัก นภาหลังจากมอบของขวัญแล้ว แนชและคนอื่น ๆ ก็หาที่นั่งพักชั่วคราวเนื่องจากมีคนจำนวนมากเกินไปและผู้ที่ลงทะเบียนมอบของขวัญก็เสร็จภาระกิจของตนแล้ว เขาจึงไม่ต้องการทำตัวให้โดดเด่นเกินไปเพราะเพียงได้มาเข้าร่วมก็เพียงพอแล้ว เขาออกไป
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1475
ลิลลี่ชี้ออกไป และแม้ว่าในใจจะโกรธเกรี้ยวแต่ก็ยังเอ่ยอย่างยิ้มแย้มว่า “ที่รัก พวกเขาอยู่ที่นั่นไม่ใช่เหรอ? ผู้ชายคนนั้นต้องอายแน่เลย!”โจเอลยิ้มก่อนที่จะหันไปหาสมาชิกของวิหารแห่งทวยเทพและราชา และพูดว่า “ทุกคนทำตัวตามสบาย มื้อเย็นจะเริ่มในอีกไม่ช้า วันนี้ค่อนข้างวุ่นวาย และผมหวังว่าทุกคนจะยกโทษให้หากเราต้อนรับได้ไม่ทั่วถึง!”“ฮ่าฮ่า… ไปจัดการธุระของคุณเถอะ เจ้าบ่าวเฒ่า!” แฮร์รี่หัวเราะก่อนจะเดินนำคนของเขาไปด้านข้างจากนั้นโจเอลก็นำพวกพ้องเดินไปหาแนชโจเอลเดินเข้าไปหาแนชแล้วยิ้มให้ “นายท่านวู๊ด เราสองคนไม่ได้เจอกันมาเจ็ดหรือแปดปีได้แล้วใช่ไหม?”“เป็นเช่นนั้น เจ้าตำหนักโจเอล ยินดีด้วยนะครับ!" แนชยิ้มอย่างเคอะเขินในขณะที่เขาแสดงความเคารพด้วยมือของเขาคนรอบข้างค่อย ๆ หันมาทางพวกเขาทีละคน จากนั้นบรรยากาศก็ค่อนข้างอึมครึมขึ้น"จริงหรือ?" โจเอลดึงลิลลี่เข้ามาใกล้เขาและกอดเข้าที่เอวของเธอต่อหน้าแนชก่อนที่เขาจะพูดว่า “ผมได้ยินมาว่าสาวสวยคนนี้เคยเป็นภรรยาคนแรกของคุณมาก่อน เฮ้อ! ทำไมคุณไม่รู้วิธีถนอมบุปผางามอย่างเธอ? ฮ่า ๆ…! ในเมื่อคุณไม่รู้วิธีรักหยกถนอมบุปผา อย่างนั้นผมจะทำแทนคุณตั้งแต่บั
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1476
โจเอล คอลลินส์ทำให้แนชอับอายอย่างมากในขณะนั้น ไม่เพียงแต่เขาจะไม่ให้เกียรติแนชและเพิกเฉยต่อความรู้สึกของเขาเท่านั้น แต่เขายังต้องการให้แนชอวยพรให้เขาและลิลลี่ในงานแต่งงานอีกต่างหากผู้คนที่จากตระกูลลึกลับรู้สึกไม่ต่างกันว่าโจเอลล้ำเส้นแนชมากเกินไป การที่แนชต้องมาร่วมงานแต่งงานนี้ก็เป็นเรื่องน่าละอายมากพอแล้ว แต่พวกเขายังจงใจทำให้เขาอับอายต่อหน้าสายตาของทุกคนที่พบเห็นหลังจากที่เขาไตร่ตรองอย่างถ้วนถี่แล้ว แนชก็ยิ้มและพูดว่า “อย่างนั้นผมก็ขอให้คุณทั้งคู่มีความสุข อายุยืนยาวร้อยปี! มีทายาทเร็ว ๆ!”ทันทีเมื่อแนชพูดถึงการมีลูกลิลลี่ก็นึกไปถึงลูกชายของเธอ มุมปากของเธอกระตุกหลายครั้ง และสีหน้าของเธอก็บูดบึ้งลงเล็กน้อย“ฮ่า ฮ่า! คุณนายเก้าได้ยินไหม? นายท่านวู๊ดอวยพรให้เรามีลูกกันเร็ว ๆ ผมว่าเรามาเริ่มกันเลยดีกว่า เป็นไปได้ไหมที่ผมจะมีลูกในวัยชราขนาดนี้” โจเอลหัวเราะเสียงดังหลังจากที่เขาได้ยินเรื่องนี้ แม้ว่าเขาจะชะงักไปชั่วขณะ ก่อนที่จะกล่าวเสริมว่า “ผมค่อนข้างพอใจกับคำแสดงความยินดีของคุณ นายท่านวู๊ด แต่ผมไม่เห็นด้วยกับคำที่คุณว่า 'อายุยืนยันร้อยปี' ถ้าฉันค้นพบหนทางที่จะก้าวไปสู่ระดับเทพสู
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1477
ข้อมูลที่แนชบอกกับเฟนด์ทำให้ฝ่ายที่ฟังสับสน เขาเหลือบมองสตรีศักดิ์สิทธิ์จากที่ไกล ๆขณะที่เธอยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน ความลึกลับและสูงส่งเปล่งประกายออกมาจากตัวเธอ เธอสวมชุดกระโปรงผ้าโปร่งสีขาว โดยมีผ้าคลุมสีขาวปิดที่ครึ่งล่างของใบหน้า ชุดสีขาวของเธอทำให้คนมองรู้สึกถึงความบริสุทธิ์อย่างยิ่งแม้ว่าจะมองเห็นเพียงดวงตากลมโต หน้าผาก และผมยาวสีเข้มที่ดูมีชีวิตชีวาของเธอ แต่คงไม่เป็นการกล่าวเกินจริงหากจะบอกว่าเธอมีความงามที่ไม่มีใครเลียนแบบได้น่าเสียดายที่ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของความงามนี้ และเธอจะไม่ได้แต่งงานไปตลอดชีวิต“ฮ่า ฮ่า… นี่เป็นกฎที่มีมานานของตำหนักเทพยดา” แนชหัวเราะขณะที่เขาอธิบายให้เฟนด์ฟัง “ยังมีตำนานกล่าวว่าตำหนักเทพยดามีมานับพันปีแล้ว และตำนานเดียวกันนั้นก็ยังเล่าอีกว่าผู้ก่อตั้งชนเผ่าโบราณชนเผ่านี้เป็นสตรีผู้มีความงามอันน่าอัศจรรย์ แต่มีชายคนหนึ่งทำให้เธอเจ็บช้ำแสนสาหัส ในตอนนั้นเองที่เธอได้ออกกฎว่าเจ้าตำหนักทุกคนในอนาคตจะต้องปกป้องพรหมจรรย์ของเธอไว้ เธอบอกว่าเพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้การฝึกของเจ้าตำหนักได้รับผลกระทบ เพราะเธอจะไม่ถูกความรู้สึกรักใคร่มารบ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1478
หลังงานเลี้ยง มีไม่กี่ตระกูลที่ร่ำลาโจเอลก่อนจะจากไปแนชยังพาเฟนด์และเคนเน็ธไปกล่าวคำอำลากับโจเอล ก่อนที่ทั้งสามคนจะเดินทางกลับบ้านโดยบินไปเหมือนที่ตอนมาดาเนียลล่าขมวดคิ้วเมื่อเห็นตระกูลวู๊ดจากไป เธอหันไปหาอเล็กซานเดอร์ซึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ ก่อนจะแสดงสีหน้ากลุ้มใจออกมา “พ่อ หนูเป็นห่วงพวกเขา หนูสงสัยว่าเฟนด์และคนอื่น ๆ จะพบกับอันตรายอะไร ระหว่างทางกลับหรือเปล่า? พวกลาโกริโอต้องการกำจัดคนในตระกูลวู๊ด แถมลิลลี่ยังแต่งงานกับตาเฒ่าโจเอล คอลลินส์คนนั้นอีก มันทำให้หนูรู้สึกถึงแผนการอะไรบางอย่างเบื้องหลัง”อเล็กซานเดอร์พยักหน้าเห็นด้วย “ใช่ ตอนได้รับบัตรเชิญ พ่อก็รู้สึกประหลาดใจพอ ๆ กัน ใครจะไปคิดว่าลิลลี่จะแต่งงานกับโจเอลในช่วงเวลาที่สำคัญเช่นนี้! เป็นไปได้ว่าเธออาจต้องการใช้เขาเป็นเครื่องมือในการกำจัดตระกูลวู๊ด!”เมื่อเธอได้ยินสิ่งที่อเล็กซานเดอร์พูด ความกังวลของดาเนียลล่าเพิ่มขึ้นอเล็กซานเดอร์ยิ้มอย่างขมขื่นเมื่อเห็นลูกสาวหน้านิ่ว “ลูกต้องตั้งใจฝึกให้ดี โลกก็เป็นเช่นนี้ ไม่มีใครกล้ารังแกลูกหากลูกแข็งแกร่งพอ ไม่อย่างนั้นการฆ่าลูกจะง่ายเหมือนฆ่ามด และลูกจะไม่มีโอกาสได้ขัดขืนด้วยซ้ำ!”“ค่
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1479
จากนั้นแนชก็พูดถึงความกังวลของเขาอย่างเสียไม่ได้ “ผมจะไม่เข้าใจเรื่องนี้ได้อย่างไร แน่นอนว่าผมเองก็หวังว่าเฟนด์จะสามารถบรรลุแต่ละขั้นอย่างค่อยเป็นค่อยไปได้ แต่จะเกิดอะไรขึ้นหากมีคนบรรลุไปถึงระดับเทพสูงสุดก่อน? ถ้าคน ๆ นั้นเป็นพันธมิตรของเราก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าพวกเขาเป็นศัตรูนี่คงไม่ต่างจากการตกนรก ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปจนไม่เหลือเค้าโครงเดิมอีก!”“อย่ากังวลไปเลยพ่อ ระดับพลังยุทธของผมมั่นคงมาโดยตลอด และผมมีพื้นฐานที่มั่นคง! ดังนั้นจะไม่มีผลกระทบอะไรมากหากผมพยายามที่จะบรรลุเข้าสู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงเร็วสักหน่อย!” เฟนด์รับคำหลังจากพิจารณาสถานการณ์แล้ว “ไม่ต้องรีบร้อน เพราะเรายังเข้าไม่ถึงเจ็ดพื้นที่อันตราย ผมคิดว่าเป็นการดีที่สุดที่จะปล่อยให้ระดับพลังยุทธของผมสงบลงสักพักก่อนที่จะพยายามบุกทะลวงไปในคราวเดียวในอนาคต ผมจะพยายามบ่มเพาะโอสถขั้นกลางระดับสองภายในสองวันนี้เพื่อดูว่าผมจะสามารถฝ่าฟันและกลายเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุขั้นกลางระดับสองได้หรือไม่ หากเตรียมยาและพกติดตัวไปด้วยคงไม่มีปัญหา!”แนชพยักหน้าในขณะที่เขาสารภาพ “อืม พ่อพูดออกไปอย่างนั้นก็เพราะพ่อกลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกะทันหัน ง
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1480
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เคนเนธก็หน้าบึ้ง “นายน้อยเฟนด์ หากเป็นเช่นนั้น เราก็สามารถสันนิษฐานได้ว่าลิลลี่ ไปที่ตำหนักนภาด้วยความหวังว่าพวกเขาจะร่วมมือกับเธอ ฉันแน่ใจว่าเป้าหมายแรกเริ่มของเธอคือการได้บางอย่างจากพวกเขา แต่เจ้าตำหนักดันเกิดตกหลุมรักเธอเสียอย่างนั้น”เคนเนธหยุดชั่วขณะ ก่อนจะพูดต่อ “ถึงกระนั้น นี่ไม่ได้หมายความว่าเธอได้ไปที่เผ่าโบราณเผ่าอื่น ๆ ไม่ใช่หรือ?”“ตอนแรกผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่ผมครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เยอะมาก และเส้นทางจากตระกูลลาโกริโอไปยังตำหนักนภาทำให้เห็นว่าเธอต้องผ่านตำหนักเทพยดาและวิหารแห่งทวยเทพและราชามาก่อน มันไม่สมเหตุสมผลเลยที่เธอจะไม่ไปที่เผ่าโบราณที่อยู่ใกล้เธอมากกว่า อย่างน้อยเธอก็ต้องไปที่ตำหนักเทพยดาและวิหารแห่งทวยเทพและราชาก่อนเป็นที่แรก ๆ”“วันนี้ผมก็ได้ข้อสังเกตุที่สำคัญมากมาเพิ่ม เจ้าตำหนักและผู้อาวุโสหลายคนจากตำหนักเทพยดาและ ตำหนักอินทรีทะยานอยู่ที่งานเลี้ยง และผู้ที่อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงก็อยู่ที่นั่นด้วยใช่ไหม? แต่ในขณะเดียวกัน คนจากวิหารแห่งทวยเทพและราชาที่อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงกลับมาร่วมงานเพียงไม่กี่คน แถมมีเพีย
Latest chapter
