Share
บทที่ 1425
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1426
“เรายังมีชีวิตอยู่ได้เพราะเราสังเกตเห็นทุกอย่างก่อนหน้านี้และเราโชคดี!” เฟนด์พูดยิ้ม ๆ"ใช่แล้ว!" ดาเนียลล่ากอดอกขณะที่เธอพูดท้าทาย “การแข่งขันครั้งนี้ของคุณจบลงไปแล้ว และทุกอย่างต้องมีการวางแผนล่วงหน้ามาก่อนแน่!”“นายท่านฮันท์ ฉันหวังว่าคุณจะให้คำอธิบายกับเรา! ลูกชายทั้งสามของฉันไม่มีใครออกมา! ไม่มีใครรอดออกมาเลย!” แดริลโกรธจัด เขาไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการพุ่งออกไปข้างหน้าและต่อสู้ แต่เขาก็ถูกรั้งเอาไว้เพียงเพราะความรู้สึกผิดชอบชั่วดีที่ฝังลึกบอกเขาว่า เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของชายตรงหน้า“ฉันจะรู้ได้ไงว่าลูกชายของคุณตายยังไง? ลูกชายของฉันก็ตายแล้วและสมาชิกในตระกูลฮันท์หลายคนก็ตายไปด้วยเหมือนกัน นี่มันแปลกมาก!” นายท่านฮันท์กระทืบเท้าด้วยความโกรธ จากนั้นเขาก็พูดกับผู้เข้าแข่งขันหลายคนที่รอดชีวิตจากการแข่งขันว่า “มีใครรู้บ้างว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ฉันเข้าใจได้ว่าลูกชายคนที่สองของฉันเสียชีวิต ฉันเดาว่ามันเป็นเพราะเขาไม่เก่งจริง ๆ แต่ลูกชายคนโตของฉันมีโอสถเพิ่มพลังในการต่อสู้และเขายังมีรูนเพิ่มความเร็วอีกด้วย ทั้งยังมีรูนเคลื่อนกายชั้นยอด เขามีพลังในการต่อสู้สูงมาก และพลังในการต่อสู้ของเขา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1427
“สิ่งที่นายใหญ่ฮันท์พูดนั้นถูกต้อง ปล่อยให้อดีตผ่านไป ฉันเชื่อว่าตระกูลฮันท์ของคุณคงไม่ทำเรื่องน่ารังเกียจแบบนั้น” นายท่านซีเมเนสก้าวมาข้างหน้าและพูดด้วยความครุ่นคิดว่า “เนื่องจากการแข่งขันสิ้นสุดลงแล้ว ถึงเวลาคำนวณแผ่นป้ายแล้ว มาจัดสรรรางวัลสำหรับการแข่งขันครั้งนี้ตามอันดับกันดีกว่า ว่าไง?”“นายท่านซีเมเนสพูดถูก มาคำนวณกัน” เห็นได้ชัดว่าในขณะนั้นเควนตินคอตกอย่างรู้สึกปวดใจขณะที่ทุกคนคำนวณแผ่นป้ายกัน เควนตินก็หันไปหาผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของตระกูลฮันท์อย่างช่วยไม่ได้และพึมพำว่า “ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่ง ฉันรู้สึกว่าคลาวด์ยังไม่ตาย ด้วยเทคนิคลับของเขา… ฉันยังรู้สึกได้ว่าในร่างกายของฉันยังเชื่อมโยงกับเขาอยู่!”“ยังมีการเชื่อมต่ออยู่เหรอ? งั้นเขาก็ยังมีชีวิตอยู่แน่นอน!” ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของตระกูลฮันท์รู้สึกประหลาดใจเมื่อได้ยินแบบนั้นและพูดต่อว่า “ฉันมั่นใจว่าอีกฝ่ายคงจากไปเพราะพวกเขาคิดว่านายน้อยใหญ่ตายแล้ว เขาต้องมีชีวิตอยู่แน่และแกล้งตายอยู่ที่นั่น ฮ่าฮ่า… เขาอาจจะยังอยู่ในป่านั้น!”"นั่นสิ! ทำไมฉันคิดไม่ถึงนะ? งั้นคุณพาคนสองสามคนเข้าไปค้นข้างใน แล้วตามหาคลาวด์ให้เจอ เข้าใจไหม?”
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1428
“ตระกูลวู๊ดได้รางวัลมหาศาลในครั้งนี้ ใครจะไปคิดว่าพวกเขาจะคว้าตำแหน่งอันดับหนึ่งได้ทั้งสองประเภท!”"ถูกต้อง เหมือนกับคำกล่าวที่ว่า ‘อย่าตัดสินคนจากภาพลักษณ์ภายนอก เช่นเดียวกันกับอย่าตัดสินความร่ำรวยด้วยการวัดปริมาณ’ นายน้อยของตระกูลวู๊ดเป็นที่โปรดปรานของเทพเจ้าจริง ๆ เขาได้อันดับหนึ่งด้วยความสามารถในการต่อสู้ระดับเทพแท้จริงขั้นกลาง แถมเขายังได้รับแผ่นป้ายมามากมาย!”“เขาอาจจะโชคดี เพราะยังไงซะ การแข่งขันนี้เป็นการค้นหาแผ่นป้ายและไม่จำเป็นต้องต่อสู้กับผู้อื่น ฉันมั่นใจว่าเขาคงไม่อาจสู้กับสัตว์อสูรอื่น ๆ ที่อยู่ในขั้นสุดท้ายของระดับเทพแท้จริงได้!” หลายคนที่อยู่รอบ ๆ เริ่มพากันพูดคุยกันเองแดริลเดินเข้ามาหาเควนติน คิดทบทวนแล้วถามว่า “นายท่านฮันท์ คุณคิดว่านายน้อยใหญ่ยังไม่ตายจริง ๆ เหรอ? ถ้าเขายังไม่ตาย ค่ายกลก็จะส่งเขาออกมาใช่ไหม?”เควนตินพยักหน้าและพูดว่า “ยังมีความเป็นไปได้อยู่ นี่เป็นครั้งแรกที่เราใช้ค่ายกลแบบนี้ และมีความเป็นไปได้ว่า มันอาจไม่รับรู้ถึงการมีชีวิตอยู่ของเขา นอกจากนั้น ถ้าลูกชายของฉันแกล้งทำเป็นตายล่ะ? สิ่งที่ฉันสามารถยืนยันได้ในตอนนี้คือ การเชื่อมโยงระหว่างฉันกับคลา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1429
ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งถอนหายใจขณะที่เขาอธิบายอย่างหมดหนทางเควนตินโกรธมากจนกัดฟันแน่น ร่างของเขาสั่นอย่างโกรธจัดพร้อมกับคำรามออกมา “อ๊าก!”อย่างไรก็ตาม ตอนนั้นเองไม่มีใครคิดว่าเฟนด์จะเหาะขึ้นไป และกลายเป็นคนที่ดึงดูดความสนใจของทุกคนเควนตินมองไปที่เฟนด์และถามออกมาว่า "เฟนด์ ทำไมนายถึงเหาะขึ้นไป? นายรู้ใช่ไหมว่าใครเป็นคนฆ่าลูกชายของฉัน?”เฟนด์มองเขาแล้วพูดว่า "นายท่านฮันท์ ผมเสียใจกับการสูญเสียของคุณ แต่คนที่ตายแล้วไม่อาจฟื้นขึ้นมาได้ และคุณก็พูดเองหนิว่านี่คือกฎของการแข่งขัน ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นทุกคนต้องยอมรับผลที่ตามมา จริงไหม?”“นาย…” เควนตินโกรธจัดแต่เขาก็ไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกัน เพราะมันเป็นคำพูดที่เขาบอกกับทุกคนซ้ำแล้วซ้ำเล่า“แล้วทำไมนายถึงเหาะขึ้นไปล่ะพ่อหนุ่ม? นายอยากได้ความสนใจจากทุกคนรึไง?” เทรนตันถามในขณะที่เขาชี้ไปที่เฟนด์ ตระกูลของเขาสูญเสียอัจฉริยะไปเป็นจำนวนมาก และความคิดนี้ทำให้พวกเขารู้สึกขุ่นเคือง“ผมเหาะขึ้นมาเพราะอยากจะแจ้งให้ทุกคนทราบเกี่ยวกับสิ่งที่ทุกคนอยากรู้!” เฟนด์ตอบพลางยิ้มไปด้วย “เราค้นสิ่งมหัศจรรย์บางอย่างที่นั่น และมันอาจเกี่ยวข้องกับการหาวิธีที่จะ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1430
หัวหน้าของตระกูลหนึ่งรู้สึกตกใจเมื่อนึกถึงมัน “จริงด้วย รูปแบบนั้นดูเหมือนแผนที่แคทธีเซีย ของเรา ก่อนหน้านี้เราไม่ได้สนใจเรื่องนี้มากนัก แต่ตอนนี้ลองคิดดูดี ๆ แล้วมันตรงกันจริง ๆ!”“จริงด้วย สถานที่อันตรายทั้งเจ็ดนั้นมีชื่อเสียงมากและไม่ค่อยมีใครรอดออกมาเพื่อบอกเล่าเรื่องราวของสถานที่อันตรายเหล่านั้น! แม้ว่าจะมีสิ่งของล้ำค่าอยู่ในสถานที่เหล่านั้น แต่พวกเราก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปข้างในนั้นจริง ๆ!”ผู้หญิงอีกคนก็คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และพยักหน้า “เราเคยไปค้นหาตามสถานที่หลายแห่งแต่ก็ไม่ได้ข่าวใด ๆ เกี่ยวกับระดับเทพสูงสุดเลย เป็นไปได้ไหมว่าสิ่งของที่เกี่ยวข้องกับระดับเทพสูงสุดจะอยู่ในสถานที่อันตรายทั้งเจ็ดนี้”"นั่นสิ เราไม่เคยเข้าไปในพื้นที่ลึก ๆ ของสถานที่อันตรายเหล่านี้เลย มีอะไรอยู่ในนั้นเหรอ? พระเจ้า เราควรจะลองไปดูไหม? แม้ว่ามันจะยากสำหรับคนที่มีความสามารถการต่อสู้อยู่ในระดับกึ่งเทพที่จะรอดออกมาหลังจากเข้าไป แต่นั่นเป็นเพราะไม่มีคนที่อยู่ในระดับเทพแท้จริงเข้าไปในพื้นที่ มันจะดีกว่าไหมถ้าพวกเราจำนวนมากพร้อมกับคนที่มีความสามารถในการต่อสู้ในระดับเทพแท้จริงเข้าไปในพื้นที่เหล่านั้น” ดูเหมื
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1431
หัวหน้าแต่ละตระกูลค่อย ๆ จากไปพร้อมกับตระกูลของพวกเขา“พ่อคะ เฟนด์เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของหนู หนูขอไปเที่ยวที่ตระกูลวู๊ดแล้วค่อยกลับมาตระกูลคาเบลโลเดือน…เดือนหน้าได้ไหม?” ดาเนียลล่าขอร้องอย่างลังเลหลังจากที่พวกเขาเดินออกไปได้ไม่ไกล “โอ้ จริงด้วย พี่ใหญ่ก็ตามไปด้วยสิ เฟนด์ช่วยชีวิตพวกเราไว้ในระหว่างการแข่งขันใช่ไหม? เขาเป็นแฟนพี่! พี่ไม่อยากไปด้วยกันเหรอ?”ดาเนียลล่าจงใจพูดถึงเฮเลน่าเพราะกลัวว่าอเล็กซานเดอร์ พ่อของเธอจะสงสัยและจะห้ามไม่ให้เธอไปเฮเลน่ารู้สึกอึดอัดใจเมื่อเห็นว่าดาเนียลล่านั้นถลำลึกไปมาก เฟนด์จากไปเพียงครู่เดียวน้องสาวของเธอก็อยากตามเขาไปแล้ว เธอติดแฟนของตัวเองมากเกินไปอย่างไรก็ตาม เฮเลน่าทำได้เพียงแสดงไปด้วยพลางยิ้มให้อเล็กซานเดอร์ “พ่อคะ พวกเราขอไปเที่ยวได้ไหม? คิดว่ามันเป็นวิธีผ่อนคลายแล้วกัน พ่อคิดว่าไง?"“ตระกูลวู๊ดเป็นศัตรูของเรา ลูกสองคน…” อเล็กซานเดอร์อยากจะเตือนลูกสาวทั้งสองเหมือนที่เคยทำเมื่อก่อน แต่เขาก็ล้มเลิกกลางคันขณะที่เขาคิดว่าจะพูดอะไรต่อ เขาก็พูดว่า “มันคงดีกว่าถ้าพวกลูกสองคนไม่ตามพวกเขาไป พ่อรู้ว่าเฮเลน่าแกล้งพูดว่าเฟนด์เป็นแฟนของลูกเพื่อปฏิเสธไ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1432
“เยี่ยมไปเลยค่ะพ่อ! ในที่สุดพ่อก็คิดได้แล้ว เราจะพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลของเราอย่างแน่นอน!” ดาเนียลล่าสบตากับเฮเลน่าหลังจากที่ได้ยินคำตัดสินของอเล็กซานเดอร์ ก่อนจะรับของจากเขา เธอจับมือของเฮเลน่าและวิ่งไปที่ที่เฟนด์และคนอื่น ๆ จากไปอเล็กซานเดอร์ตกตะลึงมองดูร่างงามทั้งสองค่อย ๆ จางหายไปจากสายตาของเขา "เกิดอะไรขึ้น? ทำไมดาเนียลล่าถึงดูตื่นเต้นกว่าเฮเลน่าอีก?”วีนัสที่อยู่ข้าง ๆ มีสีหน้าแปลก ๆ ขณะที่เธอยิ้มและพูดว่า “อาจเป็นเพราะดาเนียลล่าขี้เล่นมากกว่าและกำลังคิดว่าจะได้ออกไปเที่ยวเล่น!”หลายคนหัวเราะเมื่อได้ยินคำพูดของเธอหลังจากที่พวกเขาเดินทางออกมาได้ระยะหนึ่งแล้ว อเล็กซานเดอร์ก็ถามว่า “เอาล่ะ วีนัส ตอนนี้เราเดินทางออกมาไกลมากแล้ว พ่อมีคำถามจะถามลูก…”โดยไม่คาดคิด วีนัสก็ขัดจังหวะอเล็กซานเดอร์ก่อนที่เขาจะพูดจบ “พ่อคะ หนูรู้ว่าพ่อต้องการจะถามอะไร แต่รอให้เรากลับบ้านกันก่อนเถอะ”"ก็ได้" อเล็กซานเดอร์พยักหน้าอย่างอึดอัดใจด้วยรอยยิ้มกระอักกระอ่วนบนใบหน้าเฟนด์และคนอื่น ๆ เดินทางออกจากภูเขาโกเบอย่างช้า ๆ เพื่อไม่ให้พวกฮันท์สงสัยหรือบอกให้พวกเขารู้ว่าเขามีอาวุธวิญญาณระดับสุดย
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1433
ผู้อาวุโสลำดับที่สองตกตะลึงเล็กน้อยก่อนที่จะพูดติดตลกว่า “คุณทั้งสองวิ่งมาหาเราเพราะคุณทนไม่ได้ที่จะแยกจากนายน้อยของเรางั้นเหรอ?”ทั้งเฮเลน่าและดาเนียลล่าหน้าแดงกับคำพูดที่กล้าได้กล้าเสียของเขา“ไม่ใช่อย่างนั้นนะ!” ดาเนียลล่าเงยหน้าขึ้นแล้วหยิบหญ้าวิญญาณออกมายื่นให้แนช “นายท่านวู๊ด พ่อของฉันยอมรับว่าเฟนด์ช่วยชีวิตพวกเราในระหว่างการแข่งขันครั้งนี้ และเขาเป็นคนช่วยพี่สาวของฉันแก้ไขวิกฤตของเธอในเหตุการณ์ครั้งก่อน จากสิ่งที่เกิดขึ้น เขาหวังว่าความบาดหมางระหว่างทั้งสองตระกูลจะสามารถคคลี่คลายลงได้ นี่เป็นสัญลักษณ์แสดงความขอบคุณจากพ่อของฉันเพื่อขอบคุณเฟนด์!”“ฮ่าฮ่า! ไม่คิดเลยว่าพ่อของคุณจะใจดีขนาดนี้!” แนชเลิกหาเรื่องทะเลาะกับอเล็กซานเดอร์มานานแล้ว แต่อีกฝ่ายไม่เคยหยุดเอง และเพราะพฤติกรรมแบบนั้นจึงนำไปสู่การทะเลาะวิวาท เขายังขอให้สมาชิกในตระกูลของเขาอย่าอดทนมากนักเขาหยิบหญ้าวิญญาณและเก็บไว้ก่อนจะยิ้มออกมา “เยี่ยมไปเลย! ปล่อยให้เรื่องราวไม่ดีระหว่างตระกูลของเรามลายหายไปกับสายลม หวังว่าทั้งสองตระกูลจะสามารถสร้างมิตรภาพได้มากขึ้นในอนาคต!”ดาเนียลล่าเอามือไขว้หลังแล้วถามอย่างมีความสุขว่า “
Latest chapter
