แม้ว่าเฮเลน่าจะพูดอย่างนั้น แต่ดาเนียลล่าก็ยังกังวล เธอถอนหายใจเล็ก ๆ ด้วยความโล่งอกอย่างน้อยเฟนด์ก็มีความหวังเล็กน้อย หากเขายื้อได้นานขนาดนั้น ก็ยังพอมีโอกาสที่จะชนะแม้ว่าโอกาสนั้นจะริบหรี่ก็ตาม“เฮ้อ เราควรทำยังไงดี? รอเขาอยู่ที่นี่อย่างเดียวเหรอ?”ในที่สุด ดาเนียลล่าก็ถอนหายใจ และถามเฮเลน่าทุกคนมองไปที่เฮเลน่า อย่างน้อยที่สุด นอกจากเฟนด์แล้วก็มีเธอที่มีระดับการฝึกฝนและพลังต่อสู้สูงสุด อีกอย่าง ทุกคนคิดว่าพวกเขาควรฟังเธอเพราะเธอเป็นคนรักของเฟนด์เฮเลน่ามองทุกคนแล้วพูดช้า ๆ “เฟนด์บอกให้เราออกจากภูเขาโกเบ การแข่งขันกำลังจะสิ้นสุดลงในเร็ว ๆ นี้ ดังนั้นเราควรมุ่งหน้าไปยังเขตรอบนอกของป่า ถ้าเขารอด เขาจะมาหาเรา เราจะต้องรอเขาที่ไหนสักแห่ง!”"เอาล่ะ งั้นแยกย้ายกันก่อนแล้วกัน เราจะเหาะไปเป็นเวลาสองสามชั่วโมงก่อนที่จะพักผ่อนกันในคืนนี้เพื่อรักษาอาการบาดเจ็บของทุกคนและให้ทุกคนได้เติมพลังฉี พรุ่งนี้เช้าเราจะออกเดินทางกันอีกครั้งเพื่อไปยังเขตชายป่า!”ดาเนียลล่าพยักหน้า เธอรู้ว่าตอนนี้เธอทำได้แค่เพียงภาวนาให้เฟนด์“การต่อสู้สิ้นสุดลงแล้ว มีคนตายมากมาย!”ในขณะนั้น ผู้ชมที่เฝ้าดูจุดแสง
“ฮ่าฮ่า! มาเลยนายน้อยคลาวด์! นายไม่อยากล้างแค้นให้น้องชายของนายหรือ? มาดูกันว่าจะจับฉันได้มั้ย ไอ้โง่! ยังอยากแก้แค้นอยู่เหรอ? ฝันไปเถอะ!” ภายในโล่แสงเหนือป่าไปนั้น เฟนด์ควบคุมดาบบินของเขาและเหินไปในอากาศด้วยความเร็วดุจสายฟ้า รักษาระยะห่างที่อีกฝ่ายไม่อาจโจมตีเขาได้ เขาหันกลับมาล้อเลียนอีกฝ่าย “ไอ้ส*รเลว! แกคิดว่าฉันตามแกไม่ทันเหรอ? แค่เพราะแกมีมีอาวุธวิญญาณระดับสูงสุด ก็อย่าอวดเก่งนักเลย!” คลาวด์โกรธจนกัดฟันกรอด จากนั้นเขาก็พลิกฝ่ามือหยิบกระดาษอักษรรูนออกมาและส่งพลังฉีเข้าไป กระดาษอักษรรูนเปล่งแสงบางอย่างออกมาทันที จากนั้นคลาวด์ก็แปะมันลงบนร่างกายของเขา ทันใดนั้นเอง ความเร็วของเขาก็เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า "อะไรวะนั่น?" เฟนด์อ้าปากค้าง เขาไม่เคยเห็นสิ่งนี้มาก่อน เมื่อเห็นว่าระยะห่างระหว่างพวกเขากระชั้นขึ้นเรื่อย ๆ ใบหน้าของเฟนด์ก็ซีดเผือดและดูไม่น่ามอง เขาล้อเลียนอีกฝ่ายไม่ออกแล้วในตอนนี้ ทว่าเขาเหาะจากทุกคนมาไกลแล้ว ในตอนนี้ดาเนียลล่าและคนอื่น ๆ น่าจะปลอดภัยแล้ว แต่เขาพบว่าแม้ตัวเองจะเพิ่มความเร็วจนถึงขีดสุด เขาก็ไม่สามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้ คลาวด์เร็วมาก และเขาก็จะไล่ตามเฟนด์
“ไอ้เด็กเหลือขอ! ไอ้เลวนี่มีไหวพริบมากเกินไป!”คลาวด์มองไปข้างหน้า เขาโกรธมากที่ตัวเองไล่ตามเขาไม่ทันอีกครั้งแล้วหัวใจของเขารู้ดีว่าเขาต้องฆ่าเฟนด์ให้เร็วที่สุด มิฉะนั้น ผลของโอสถจะหายไปในไม่ช้า เมื่อเม็ดยาใช้ไม่ได้ผล ฝ่ายที่ต้องถูกฆ่าตายคงเป็นเขาฟิ้ว!ความเร็วของเกมส์ไล่ล่าของทั้งคู่รวดเร็วมาก พวกเขาตัดผ่านอากาศไป“ฉันสงสัยว่าฤทธิ์โอสถจะอยู่ในร่างกายของเขาได้นานแค่ไหนกัน? กระดาษวิเศษของเจ้าสารเลวนั่น มันควรจะมีเวลาจำกัดด้วยไม่ใช่รึยังไง?”เฟนด์พึมพำกับตัวเองในขณะที่บินไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง"ไปลงนรกซะ!"ในเวลาเพียงไม่นานคลาวด์ก็ตามเขาทันอีกครั้ง เฟนด์ปรากฏตัวขึ้นในระยะการโจมตีของเขาอีกหน ดังนั้นเขาจึงกำหมัดแน่นและพุ่งออกไปทางเฟนด์อีกครั้งกรร!มังกรขนาดใหญ่สองตัวปรากฏขึ้นภายในไม่กี่วินาที พวกมันตรงมาหาเฟนด์ ขณะคำรามด้วยความโกรธ“มันบ้าอะไรวะ! เขาตามทันอีกแล้ว!”เม็ดเหงื่อหยดลงบนหน้าผากของเฟนด์ เขาต้องหยุดและหันกลับไปต่อสู้อีกครั้งแน่นอนว่าเขาใช้เทคนิคเดียวกับครั้งที่แล้ว เขาร่ายคลื่นประกายดาบทันที และหลบหนีไปด้วยดาบบินออกไปอีกครั้ง“หยุดอยู่ตรงนั้นนะ ไอ้เ*ร!”คลาว
คลาวด์อยู่อาการบาดเจ็บ เขาดูเหมือนจะเจ็บปวดเป็นอย่างมาก ร่างกายที่กระตุกอย่างรุนแรงของเขาแสดงให้เห็นว่าพลังของเขาลดลงอย่างรวดเร็วจากขั้นสูงสุดไปยังขั้นสูงของระดับเทพแท้จริง และจากนั้นก็จะลงไปสู่ขั้นกลางของระดับเทพแท้จริง... “พระเจ้า พลังของเขาได้ตกลงสู่ขั้นกลางของระดับเทพแท้จริงแล้ว แล้วก็ดูเหมือนจะยังลดลงอยู่อีกใช่ไหม?” เฟนด์เห็นว่าระดับการต่อสู้ของอีกฝ่ายยังคงลดลงหลังจากนั้นอีก เขาก็ตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อย ๆ อย่างนี้เฟนด์จะฆ่าอีกฝ่ายได้ง่ายขึ้นมาก เพียงแค่อดทนรอจนกว่าฤทธิ์ของยาหมดลง เจ้าสารเลวนั่นก็คงเป็นแค่หมาป่วยตัวหนึ่งเท่านั้น ในที่สุดการลดถอยนั้นก็หยุดลง ระดับการต่อสู้ของคลาวด์ลดลงไปยังช่วงเริ่มต้นของระดับกึ่งเทพ และเกือบลดลงไปถึงระดับปรมาจารย์ “โอ้ ขั้นต้นของระดับกึ่งเทพเหรอ?” เฟนด์ยิ้มอย่างมีความสุขและหัวใจของเขาก็โล่งขึ้นมาก ก่อนหน้านี้เขาถูกอีกฝ่ายไล่ล่าอย่างหนักจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด แต่ตอนนี้ผลของยาหายไปแล้ว ในที่สุดเฟนด์ก็ปลอดภัย ฟุ่บ! คลาวด์มองไปที่เฟนด์แวบหนึ่งแล้วหันหลังหนี ทว่าเฟนด์ไม่ปล่อยให้เขาได้ทำเช่นนั้น เฟนด์ปรากฏตัวต่อหน้าเขาในพริบตา “เฮ้ นายคิดว่
เฟนด์รู้สึกตื่นเต้นเมื่อเขาคิดถึงโอกาสที่จะได้สร้างโอสถระดับสองเสียทีเขาไม่เคยมีสูตรสำหรับโอสถระดับสองมาก่อน ดังนั้นสิ่งนี้จึงมีค่ามากสำหรับเขา เพราะคนอื่นที่มีสูตร ก็คงจะไม่มีวันแบ่งปันให้เขาง่าย ๆเขาไม่คิดว่าหลังจากฆ่าอัจฉริยะนักเล่นแร่แปรธาตุอย่างนายน้อยลำดับที่สองในระหว่างการแข่งขัน เขาจะได้รับประโยชน์ที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ แถมได้รับสูตรการสร้างโอสถระดับสองมากมายเช่นนี้ด้วยตอนนี้เขาสามารถลองสร้างโอสถระดับสองได้แล้ว และหากถ้าเขาทำสำเร็จ เขาก็จะเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุขั้นต้นระดับสองอย่างแท้จริง มีเพียงนายน้อยลำดับที่สองตระกูลฮันท์และผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งจากตระกูลคาเบลโลเท่านั้นที่อยู่ในระดับดังกล่าวเฟนด์ใช้เวลาสักครู่ก่อนที่เขาจะระงับความตื่นเต้นลง แล้วค่อย ๆ อุ่นเตาตรงหน้าเขาและโยนก้านหญ้าวิญญาณตามขั้นตอน จากนั้นเขาก็สกัดน้ำจากหญ้าออกมาเวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า การที่จะสร้างโอสถระดับสองได้นั้นไม่ง่ายเลย มันยากเสียยิ่งกว่าการสร้างโอสถระดับหนึ่งมาก ในขณะที่เฟนด์กำลังจะเข้าสู่กระบวนการทำให้ยาแข็งตัว เขาก็ล้มเหลวเสียอย่างนั้น เพียงเปลวไฟที่แรงกว่าที่กำหนดเพียงเล็กน้อย ก็เกือบทำให้ห
หลังจากที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เฟนด์ก็มองออกไปนอกถ้ำและรู้สึกว่าที่ที่เขาอยู่นั้นไกลสุดล่าฟ้าเขียวเพราะเขาอยู่ที่ชายป่า แถมเขายังสังหารผู้คนไปมามากมาย ดังนั้นมันจึงไม่น่ามีปัญหาเขายัดโอสถเข้าปากแล้วกลืนมันลงไปขณะที่เม็ดยาไหลลงคอ ขุมพลังอันทรงพลังก็เริ่มก่อตัวขึ้นภายในร่างกายเขา โอสถระดับสองนั้นทรงพลังมาก แม้ว่าจะเป็นเพียงระดับต้น แต่พลังงานที่บรรจุอยู่นั้นมากกว่าโอสถขั้นสูงระดับหนึ่ง ถึงสองสามเท่าเฟนด์ใช้ทักษะการต่อสู้ของเขาทันทีและส่งพลังฉี ไปที่ช่องท้องของตัวเองเมื่อเวลาผ่านไป ออร่าที่คลุมเครือรอบ ๆ เฟนด์ก็แข็งแกร่งขึ้นเล็กน้อยเมื่อผ่านไปอีกสองวัน จึงเหลือเวลาอีกเพียงสองวันที่การแข่งขันจะสิ้นสุดลงดาเนียลล่าและคนอื่น ๆ นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ด้วยสีหน้าหม่นหมอง“นายน้อยเฟนด์กำลังทำอะไรอยู่? วันพรุ่งนี้การแข่งขันจะสิ้นสุดลงแล้ว วันนี้เขาจะมาหาเราได้ไหม?”เมื่อมาร์ตินนึกถึงเฟนด์ ร่างกายใหญ่โตเทอะทะของเขาก็อ่อนยวบลง“เขาจะกลับมาแน่ เขาเป็นพี่ชายของฉัน ฉันเชื่อใจเขา! เขาสร้างปาฏิหาริย์มาแล้วครั้งหนึ่ง และครั้งนี้เขาก็จะทำสำเร็จเช่นกัน!”ยูลพูดอย่างมั่นใจ เธอกำหมัดแน่น“มั
“เฮ้อ! ทำไมพวกเขายังไม่กลับมาอีก!” ใครบางคนถอนหายใจอีกครั้งหลังจากรอมาระยะหนึ่ง“นี่ มีชายคนหนึ่งถือดาบบินมาทางเราด้วย!” ชายคนหนึ่งจากตระกูลแลงคาสเตอร์ซึ่งเกาะอยู่บนกิ่งไม้ร้องอุทานอย่างมีความสุข"จริงเหรอ? เยี่ยมมาก!” เฮเลน่า ดาเนียลล่า และคนอื่น ๆ ตื่นเต้นมากเมื่อได้ยินเรื่องนี้ พวกเขาบินขึ้นไปเพื่อดูว่าใครมาทางพวกเขาทันทีแต่การแสดงออกบนใบหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปในทางลบทันทีที่พวกเขาสังเกตเห็นว่าคนที่อยู่บนดาบบินนั้นเป็นใครอีกฝ่ายรู้สึกถูกคุกคามเมื่อเขาเข้ามาใกล้ เมื่อเขาสังเกตเห็นผู้คนมากมายในบริเวณนั้น แน่นอนว่าเขาเป็นสมาชิกของตระกูลชนชั้นสูงตระกูลแซคคารี และโดยปกติแล้วเขาไม่มีอะไรต้องกลัวแต่เขาจะสู้ไหวได้ด้อย่างไรในเมื่อกลุ่มคนที่เขาเห็นในขณะนั้นมีจำนวนราวสองสามร้อยคน“สวัสดี—ทุกคน ผมตัวคนเดียวและผมไม่มีแผ่นป้ายมากมายอะไรด้วย ถ้าพวกคุณอยากได้ ผม... ผมให้พวกคุณได้ แต่ได้โปรด อย่า...อย่าทำร้ายผมเลย!” ชายคนนั้นมีสีหน้าหวาดกลัว เขาเพิ่งอยู่ในระยะเริ่มต้นของระดับเทพแท้จริงเท่านั้น แม้ว่าพลังในการต่อสู้ของเขาจะไม่ต่ำ แต่เขาก็เทียบกับพวกอย่างเฮเลน่า ดาเนียลล่า วีนัส และแรนดัลล์ไม่
“นายน้อย… นายน้อยเป็นคนที่น่ารักขนาดนี้เชียวเหรอ?! เขายอมเสียสละตัวเองเพื่อคนอื่นขนาดนี้ได้จริง ๆ!” ก่อนที่คาเลบจะสะอื้นไห้ หญิงสาวที่มากับเขาก็เริ่มร้องไห้อย่างเศร้าสร้อย“ทุกคนดูนั่น! นั่นมัน! เฟนด์!” ดาเนียลล่าดีใจอย่างที่สุดเมื่อเธอเห็นร่างที่คุ้นเคย บินเข้าหาพวกเขาบนยอดดาบบินทุกคนในป่าตื่นเต้นมากเมื่อได้ยินเสียงอุทานของดาเนียลล่าและบินขึ้นไปในไม่ช้า คนกลุ่มใหญ่ก็ปรากฏตัวขึ้นในส่วนนี้ของท้องฟ้าทันทีที่พบพวกเขา เฟนด์ยิ้มและมุ่งหน้าไปทางขวาของกลุ่ม เมื่อเขาเห็นคนกลุ่มใหญ่บินขึ้นมากลางอากาศ“ช่างวิเศษเหลือเกิน! เขาไม่ตายจริง ๆ ด้วย!” เฮเลน่าก็ร่าเริงเช่นกัน เธอดีใจมากเสียจนขอบตาแดงขึ้นเล็กน้อยในขณะนั้น“เรารู้ว่านายน้อยเฟนด์จะต้องทำได้อย่างแน่นอน!” ชายคนหนึ่งพูดในขณะที่เขาตบต้นขาด้วยความตื่นเต้น"ใช่ นายน้อยเฟนด์เป็นอัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะทั้งหมด ถึงขนาดที่นายน้อยลำดับที่หนึ่งตระกูลฮันท์ก็ไม่เหมาะกับเขาเช่นกัน!” ชายคนหนึ่งจากตระกูลแลงคาสเตอร์ก็ตื่นเต้นมากไม่ต่างจากคนอื่นพวกเขาทุกคนรู้ว่าพวกเขาเป็นหนี้ที่เฟนด์ช่วยเหลือพวกเขาในทุกด้าน ถ้าเฟนไม่พาคลาวด์ ฮันท์ออกไป พวกเขาทุกคนค