Share
บทที่ 1415
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1416
“เฮ้อ! ทำไมพวกเขายังไม่กลับมาอีก!” ใครบางคนถอนหายใจอีกครั้งหลังจากรอมาระยะหนึ่ง“นี่ มีชายคนหนึ่งถือดาบบินมาทางเราด้วย!” ชายคนหนึ่งจากตระกูลแลงคาสเตอร์ซึ่งเกาะอยู่บนกิ่งไม้ร้องอุทานอย่างมีความสุข"จริงเหรอ? เยี่ยมมาก!” เฮเลน่า ดาเนียลล่า และคนอื่น ๆ ตื่นเต้นมากเมื่อได้ยินเรื่องนี้ พวกเขาบินขึ้นไปเพื่อดูว่าใครมาทางพวกเขาทันทีแต่การแสดงออกบนใบหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปในทางลบทันทีที่พวกเขาสังเกตเห็นว่าคนที่อยู่บนดาบบินนั้นเป็นใครอีกฝ่ายรู้สึกถูกคุกคามเมื่อเขาเข้ามาใกล้ เมื่อเขาสังเกตเห็นผู้คนมากมายในบริเวณนั้น แน่นอนว่าเขาเป็นสมาชิกของตระกูลชนชั้นสูงตระกูลแซคคารี และโดยปกติแล้วเขาไม่มีอะไรต้องกลัวแต่เขาจะสู้ไหวได้ด้อย่างไรในเมื่อกลุ่มคนที่เขาเห็นในขณะนั้นมีจำนวนราวสองสามร้อยคน“สวัสดี—ทุกคน ผมตัวคนเดียวและผมไม่มีแผ่นป้ายมากมายอะไรด้วย ถ้าพวกคุณอยากได้ ผม... ผมให้พวกคุณได้ แต่ได้โปรด อย่า...อย่าทำร้ายผมเลย!” ชายคนนั้นมีสีหน้าหวาดกลัว เขาเพิ่งอยู่ในระยะเริ่มต้นของระดับเทพแท้จริงเท่านั้น แม้ว่าพลังในการต่อสู้ของเขาจะไม่ต่ำ แต่เขาก็เทียบกับพวกอย่างเฮเลน่า ดาเนียลล่า วีนัส และแรนดัลล์ไม่
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1417
“นายน้อย… นายน้อยเป็นคนที่น่ารักขนาดนี้เชียวเหรอ?! เขายอมเสียสละตัวเองเพื่อคนอื่นขนาดนี้ได้จริง ๆ!” ก่อนที่คาเลบจะสะอื้นไห้ หญิงสาวที่มากับเขาก็เริ่มร้องไห้อย่างเศร้าสร้อย“ทุกคนดูนั่น! นั่นมัน! เฟนด์!” ดาเนียลล่าดีใจอย่างที่สุดเมื่อเธอเห็นร่างที่คุ้นเคย บินเข้าหาพวกเขาบนยอดดาบบินทุกคนในป่าตื่นเต้นมากเมื่อได้ยินเสียงอุทานของดาเนียลล่าและบินขึ้นไปในไม่ช้า คนกลุ่มใหญ่ก็ปรากฏตัวขึ้นในส่วนนี้ของท้องฟ้าทันทีที่พบพวกเขา เฟนด์ยิ้มและมุ่งหน้าไปทางขวาของกลุ่ม เมื่อเขาเห็นคนกลุ่มใหญ่บินขึ้นมากลางอากาศ“ช่างวิเศษเหลือเกิน! เขาไม่ตายจริง ๆ ด้วย!” เฮเลน่าก็ร่าเริงเช่นกัน เธอดีใจมากเสียจนขอบตาแดงขึ้นเล็กน้อยในขณะนั้น“เรารู้ว่านายน้อยเฟนด์จะต้องทำได้อย่างแน่นอน!” ชายคนหนึ่งพูดในขณะที่เขาตบต้นขาด้วยความตื่นเต้น"ใช่ นายน้อยเฟนด์เป็นอัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะทั้งหมด ถึงขนาดที่นายน้อยลำดับที่หนึ่งตระกูลฮันท์ก็ไม่เหมาะกับเขาเช่นกัน!” ชายคนหนึ่งจากตระกูลแลงคาสเตอร์ก็ตื่นเต้นมากไม่ต่างจากคนอื่นพวกเขาทุกคนรู้ว่าพวกเขาเป็นหนี้ที่เฟนด์ช่วยเหลือพวกเขาในทุกด้าน ถ้าเฟนไม่พาคลาวด์ ฮันท์ออกไป พวกเขาทุกคนค
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1418
“เป็นไปได้ยังไงกัน? ผลย้อนกลับของโอสถนั่นน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ? เขาเกือบจะหลุดจากขั้นสุดท้ายของระดับเทพแท้จริงไปสู่ปรมาจารย์ระดับเก้าเลยหรือ?” ทุกคนหายใจเข้าลึก ๆ เมื่อได้ยินเรื่องราวของเฟนด์และรู้สึกอายอยู่ในใจควรกล่าวว่าโอสถนั้นทรงพลังอย่างแท้จริง เพราะมันเพิ่มทักษะและพลังการต่อสู้ได้ภายในระยะเวลาอันสั้น และนี่เป็นสิ่งที่สามารถช่วยให้คนที่กินได้รับชัยชนะในช่วงเวลาที่สำคัญอย่างเหลือเชื่อ แต่ดูเหมือนว่าราคาที่ต้องจ่ายนั้นสูงลิ่วไม่น้อย“แน่นอน คลาวด์คงไม่กินโอสถถ้าผลกระทบแย่ขนาดนั้น เขากินโอสถเพราะเขาบาดเจ็บและเพราะเขาสู้เราไม่ได้” เฟนด์อดไม่ได้ที่จะหยุดชั่วขณะก่อนที่จะพูดต่อ “โชคดีที่ดาบบินของผมบินได้อย่างรวดเร็ว ไม่เช่นนั้นผมคงถูกเขาฆ่าไปแล้ว!”“จริงอย่างที่พี่ใหญ่ว่า แค่ฟังก็รู้สึกได้แล้วว่ามันอันตราย!” แรนดัลล์รู้สึกท่วมท้นไปด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย เขาคิดถึงเรื่องนี้และเตือนทุกคนว่า “แต่พรุ่งนี้ทุกคนจะได้ออกไปข้างนอกแล้ว ถึงตอนนั้นหากสมาชิกของตระกูลฮันท์ถาม ไม่ว่าใครก็ห้ามเปิดเผยไปว่าใครเป็นคนฆ่านายน้อยลำดับที่สองหรือลำดับที่หนึ่งของพวกเขา เข้าใจไหม? เพราะคนจากสามตระกูลที่รู้เรื
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1419
แรนดัลล์หัวเราะเสียงดัง “ฮ่าฮ่า! นี่คือจุดจบของการต่อสู้กับพี่ชายของผม พวกเขาจะโทษใครได้ ในเมื่อรนหาที่ตายกันเอง!”ในคืนนั้น ทุกคนล่าสัตว์อสูรสองสามตัวและย่างเป็นอาหารเนื่องจากบริเวณรอบนอกของป่าไม่มีสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งอะไรมากมาย ทุกคนจึงสามารถที่จะลดการป้องกันลงและพักผ่อนได้อย่างสบายใจผู้แข่งขันรายอื่นหลายคนเริ่มเคลื่อนตัวไปยังวงแหวนรอบนอกของป่า ในขณะที่บางคนหาที่ซ่อนเพื่อรอให้การแข่งขันสิ้นสุดลงในวันรุ่งขึ้นหลายชั่วโมงต่อมา ดวงอาทิตย์ขึ้นและทุกคนก็พูดคุยกันระหว่างรอการแข่งขันสิ้นสุดลงอย่างเป็นทางการท้องฟ้าเริ่มเคลื่อนไหวและมีลวดลายสีทองบนท้องฟ้าบนยอดเขาโกเบ มีจุดแสงเจ็ดสีที่แตกต่างกันไป ก่อนจะเริ่มกระพริบเมื่อมันปรากฏขึ้น“ดูเหมือนว่าเราจะออกได้ไปข้างนอกแล้ว โดมแห่งแสงนี้กำลังจะหายไปในเร็ว ๆ นี้แล้วใช่ไหม?”"ไม่รู้สิ ฉันไม่รู้ว่าเราจะออกไปยังไง แต่ทำไมฉันรู้สึกว่าท้องฟ้ามันมีแรงดึงดูดบางอย่าง”หลายคนเริ่มถกเถียงกันเอง แรงดึงดูดที่มาจากท้องฟ้าเริ่มแข็งแกร่งขึ้นทุกนาที“ลวดลายสีทองนั่นดูคุ้นตาเหมือนกันนะ” ดาเนียลล่าอุทาน ซึ่งทำให้เฟนด์ประหลาดใจมาก “พวกคุณรู้ไหม? ดูเหมือนฉ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1420
“นี่เป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์มาก ดูเหมือนว่าอัจฉริยะจะออกมากันแล้ว!” สมาชิกในตระกูลต่าง ๆ พากันลุ้นจนตัวโก่ง ขณะที่พวกเขาจ้องมองที่โดมแสงสีฟ้าอ่อนขนาดใหญ่จากด้านนอกในหมู่พวกเขามีเควนตินผู้มั่นใจเกินตัวยืนอยู่ด้วย เขาเดินไปข้างหน้าสองสามก้าวแล้วพูดเสียงดังว่า “ทุกคน เห็นได้ชัดว่าเราสูญเสียอัจฉริยะหลายคนไปในการแข่งขันครั้งนี้ เฮ้อ… นี่คือการฝึกสำหรับพวกเขา และอัจฉริยะที่รอดชีวิตจากการแข่งขันนี้คืออัจฉริยะที่แท้จริง พวกเขาจะมีเส้นทางชีวิตที่ยาวไกลอย่างแน่นอน หลังจากรับชำระล้างด้วยเลือด”เควนตินไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เชื่อมโยงเขากับลูกชายอย่างลับ ๆ นั้นหยุดทำงานลงหลังจากที่ลูกชายคนโตของเขากินยาเพื่อเพิ่มพลังการต่อสู้ ดังนั้นเมื่อคลาวด์เสียชีวิตเขาจึงไม่รู้เรื่องนั้นด้วยเหตุนี้ เขาจึงคิดว่าคลาวด์ยังมีชีวิตอยู่และล้างแค้นให้ไทเรลได้สำเร็จ"ใช่ อัจฉริยะที่รอดชีวิตมาได้จะต้องประสบความสำเร็จในอนาคตอย่างแน่นอน!” เทรนตัน ลาโกริโอ นายท่านตระกูลลาโกริโอเห็นด้วยอย่างสุดหัวใจ โดยเชื่อว่าเฟนด์ได้เสียชีวิตไปแล้ว และความร่วมมือระหว่างทั้งสามตระกูลจะทำให้พวกเขาได้รับผลลัพธ์ที่พวกเขาต้องการอย่างแน่นอนเ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1421
ชายคนหนึ่งยืนขึ้นและปัดก้นก่อนจะมองไปที่กลุ่มคนตรงหน้าเขา ในตอนนี้ผู้เข้าแข่งขันจำนวนมากถูกคัดออกมาด้วยเช่นกันบางคนที่ตอบสนองได้ทันก็ใช้พลังฉีช่วยให้ตัวเองลอยตัวลงได้อย่างราบรื่น ในทางกลับกัน คนที่ตอบสนองได้ค่อนข้างช้าก็ล้มลงไปกองกับพื้นด้วยท่าทางที่น่าอาย“ฮ่าฮ่า… ไฮเดน ฉันรู้ว่านายยังมีชีวิตอยู่ รีบมาหาฉันเร็วหลานชายสุดที่รักของฉัน!” ผู้อาวุโสลำดับที่สองของตระกูลแซคคารีรู้สึกดีใจเมื่อเห็นว่าหลานชายของเขาไม่ได้รับบาดเจ็บไฮเดนลุกขึ้นและปัดฝุ่นก่อนจะเดินไปหาเขา และพูดด้วยรอยยิ้มขมขื่นว่า “ฉันยังมีชีวิตอยู่ แต่โชคไม่ดีเลยจริง ๆ ฉันไม่ค่อยได้แผ่นป้ายเท่าไหร่!”“ลืมเรื่องแผ่นป้ายไปเถอะ มันไม่ได้สำคัญขนาดนั้น สิ่งที่สำคัญที่สุดคือตอนนี้มีคนที่ยังรอดชีวิตอยู่กี่คน จากจุดแสงบนบาเรียนี้ เราสามารถเดาได้ว่าคนเกือบครึ่งของการแข่งขันครั้งนี้เสียชีวิตไปแล้ว” ผู้อาวุโสลำดับที่สองของตระกูลแซคคารีพูดด้วยความรู้สึกท่วมท้น แม้ว่าหลานชายของเขาจะค่อนข้างแข็งแกร่งและอยู่ในขั้นกลางของระดับเทพแท้จริง แต่ก็ยังมีตัวประหลาดสองสามคนที่เข้าร่วมการแข่งขันครั้งนี้ คนพวกนั้นมีพลังในการต่อสู้สูงมาก ดังนั้นเขาจึ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1422
เบธเห็นทุกคนใจร้อนจึงกลอกตาใส่และพูดว่า “ทำไมพวกคุณถึงใจร้อนกันนัก? เดี๋ยวเขาก็จะออกมาเร็ว ๆ นี้แล้ว? ให้ตายสิ!”“เขาจะออกมาเร็ว ๆ นี้?” แนชถึงกับอึ้งก่อนที่สีหน้าดีใจจะปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา “ช่างเป็นข่าวดีอะไรอย่างนี้! หมายความว่าลูกชายของฉันปลอดภัยดีและอีกไม่นานเขาจะออกมา!”หลังจากที่เขาพูดจบ แนชก็ไม่อาจเก็บความตื่นเต้นไว้ได้ จึงเดินไปหาเทรนตันและยิ้มเยาะว่า “คุณได้ยินไหม? อัจฉริยะของเราบอกว่า เฟนด์กลับมาได้อย่างปลอดภัยดี ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเขาและเขากำลังจะออกมาเร็ว ๆ นี้!”“เป็น…เป็นไปได้ยังไง?” เทรนตันขมวดคิ้วไม่อยากจะเชื่อ เฟนด์ไม่ได้เข้าร่วมการต่อสู้ครั้งใหญ่ที่ผ่านมาหรือว่าในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาผู้ชายคนนี้ขี้ขลาดแล้วไปแอบซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่งเพื่อรอให้การแข่งขันสิ้นสุดลง?ตามที่คาดไว้ มีร่างหนึ่งถูกส่งออกมาและเกือบจะล้มลงบนพื้น แต่เขาก็รวบรวมฉีไปที่เท้าอย่างรวดเร็วและลอยตัวลงสู่พื้นดินอย่างช้า ๆ“เยี่ยมไปเลย นายน้อยเฟนด์กลับมาแล้ว!” ผู้อาวุโสและผู้พิทักษ์หลายคนจากตระกูลวู๊ดรู้สึกดีใจ ความสามารถของเฟนด์เป็นที่ยอมรับอย่างมากจากพวกเขาเฟนด์เป็นสัญญาณแห่งความหวังในหมู่
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1423
คำพูดของเฟนด์ทำให้อเล็กซานเดอร์สงบสติอารมณ์และสงบใจลงได้มากจริงตามคำพูดของเขา ไม่นานหลังจากนั้น เฮเลน่าและคนอื่น ๆ ก็ทยอยออกมาทีละคนในเวลาต่อมา สมาชิกประมาณ 100 ถึง 200 คนของตระกูลคาเบลโล ตระกูลวู๊ด และตระกูลแลงคาสเตอร์ ก็ออกมา“พ่อได้ยินมาว่า ไทเรล ฮันท์ ตายแล้วเหรอ?” แนชถามเฟนด์หลังจากที่เขามายืนอยู่ตรงหน้าเฟนด์ยิ้มแล้วพูดว่า “เราค่อยคุยรายละเอียดเรื่องนี้หลังจากที่เรากลับไปกันเถอะ อีกไม่นานบางคนจากตระกูลอื่นอาจจะร้องไห้เพราะความโกรธ”แนชพยักหน้า การพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น ณ สถานที่แห่งนี้ไม่ใช่ความคิดที่ดี คงจะไม่ดีแน่ถ้าคนจากตระกูลอื่นที่อยู่รอบ ๆ มาได้ยินเข้า แม้ว่าพวกเขาจะพูดเบา ๆ ก็ตาม“ร้องไห้เพราะความโกรธ?” แนชตกตะลึงทั้ง ๆ ที่รู้สึกดีใจเมื่อนึกอะไรบางอย่างได้ก่อนหน้านี้พวกเขาสามารถสังเกตเห็นบางอย่างจากโดมบาเรียแสง ผู้คนจากตระกูลฮันท์ดูเหมือนจะตั้งพรรคพวกขึ้นร่วมกับคนจากบางตระกูลและกำลังสังหารอัจฉริยะจากตระกูลอื่น ๆอย่างไรก็ตาม สุดท้ายโอกาสที่พวกเขาทำแบบนั้นดูเหมือนจะล้มเหลว“มันแปลกมาก ทำไมคนที่กลับมาถึงมีคนจากตระกูลเราน้อยนัก?” สมาชิกของตระกูลนอร์แมนเริ่มตื่นตระห
Latest chapter
