บทที่ 934

“นาย…นายจะมุ่งหน้าไปที่ไหนกัน?” ผู้หญิงคนนั้นถามอย่างค่อนข้างลังเลใจ ขณะที่เธอมองไปที่เจอรัลด์

“ไม่รู้สิ! เมื่อผมไปหยุดอยู่ที่จังหวัดซอลฟอร์ด ผมก็อาจจะเดินทางต่อไปจนกว่าผมจะถึงจุดสิ้นสุดของโลกล่ะมั้ง!” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม ขณะที่เขาเร่งเครื่องยนต์รถออฟโรดที่เขาขับอยู่

มันชัดเจนว่าเขาคือคนที่จัดการคนของฮันเซลในข่วงกลางคืน เป็นเพราะแบบนั้นเช่นกันที่เขาไม่สามารถอยู่ที่นี่ไปได้นานกว่านี้

“ก่อนที่นายจะจากไป บอกชื่อของให้ฉัน! ฉันชื่อเรนนี่ เลวิงตัน!” เรนนี่ตะโกนออกมา ขณะที่ใบหน้าของเธอแดงขึ้นมา

เอาตามตรงนี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอที่เธอเคยใกล้ชิดกับผู้ชายขนาดนี้ สำหรับเธอ เจอรัลด์แตกต่างจากผู้ชายคนอื่นทั้งหมดที่เธอเคยพบก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง ท้ายที่สุดแล้ว เจอรัลด์ก็บอกเธอว่าเขาจะไม่มีความคิดสกปรกใด ๆ ต่อเธอ และเรนนี่ก็เห็นมันในดวงตาของเขาว่าเขาไม่ได้โกหก

“อ่า อืม…แค่เรียกผมว่าแซนเดอร์สัน!” เจอรัลด์ตอบกลับ

เมื่อได้ยินแบบนั้น เรนนี่ก็ไม่มีโอกาสแม้แต่จะตอบกลับเลยด้วยซ้ำ ก่อนที่เจอรัลด์จะเหยียบคันเร่งและขับจากไปในขณะที่โบกมือให้

“…แซนเดอร์สันงั้นเหรอ? ใครจะบ้าตั้งชื่อเช่