เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 146
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 147
สิบห้าล้านดอลลาห์!ดูข่าวที่เลื่อนอย่างเป็นทางการ!เอาจริงเหรอ!ทุกคนตกตะลึงคูร่ากำลังพยายามอย่างหนักที่จะปลอบโยนตัวเองและเธอกำลังจะโน้มน้าวให้พี่แชมเปี้ยนช่วยเหลือเธออีกครั้งไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ในการต่อสู้ก่อนหน้านี้ พี่แชมเปี้ยนได้จ่ายไปแค่สองพันสองร้อยดอลลาร์เท่านั้นของขวัญทั้งหมดที่นี่จะเพิ่มได้ไม่เกินสี่พันห้าร้อยดอลลาร์แต่อย่างไรก็ตาม ผู้ชายธรรมดาได้รูดเงินไป 15,000 ดอลลาร์ในคราเดียวโดยตรงเขายังลงทุนเงินจำนวนสิบห้าล้านดอลลาร์ในแพลตฟอร์มการถ่ายทอดสดด้วยซ้ำไปแพลตฟอร์มการถ่ายทอดสดยังได้กล่าวอย่างเป็นทางการ และป่าวประกาศเกี่ยวกับคุณผู้ชายธรรมดาออกมาให้รู้ด้วย จะเป็นใครได้ นอกเหนือจากผู้ชายธรรมดาที่ถูกแตะออกจากห้องการถ่ายทอดสดของเธอก่อนหน้านี้? จะเป็นใครไปได้อีก!ใบหน้าของคูร่าเปลี่ยนเป็นอิจฉาตาร้อน เป็นเงินสิบห้าล้านดอลลาร์ เขาคือผู้ประกอบการท้องถิ่นที่มีอิทธิพลที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริง!เขาแวะเข้าห้องการถ่ายทอดสดของเธอเมื่อครู่ และเขาต้องชอบรูปลักษณ์ของเธอแน่ นั่นอาจเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงถามเธออย่างมีชั้นเชิงเพื่อให้เธอแสดงความสามารถของเธอบางอย่างแต่ทำไม?ทำไมเธอถ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 148
เขาต้องยังคงอยู่ในมหาวิทยาลัยแน่ แต่จริง ๆ แล้วเขาสามารถทำการลงทุนเงินจำนวนสิบห้าล้านดอลลาร์ได้ นั่นใจถึงมาก!“เออจริงสิ จำรถแลมบอร์กินีที่ราคาสองล้านหกแสนดอลลาร์ที่ประตูโรงเรียนได้ไหม? คิดว่ารถคันนั้นเป็นของคุณผู้ชายธรรมดาหรือเปล่า?”“ใช่! ใช่! ต้องเป็นอย่างนั้นแน่!”“ทุกคนได้เริ่มคาดเดาเรื่องนี้มาตั้งแต่ต้นแล้ว แต่ตอนนี้ฉันคิดว่ามันเกือบจะแน่นอนแล้วว่าคน ๆ นี้มาจากภาควิชาภาษาและวรรณคดีจริง นอกจากนี้ยังมีแนวโน้มว่าเขาอยู่ชั้นปีที่สามแล้วด้วยตอนนี้”“อ่า! อ่า! อ่า! จะเป็นใครกันล่ะ?”ตอนนี้มีเด็กผู้หญิงกำลังตะโกนออกมาจากหอพักของพวกเธอกันมากขึ้นเด็กสาวเหล่านี้ส่วนใหญ่มาจากภาควิชาวรรณคดี พวกเธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่ามีนักธุรกิจใหญ่คนหนึ่งในภาควิชาของพวกเธอด้วยนอกจากนี้ เขาอาจจะซ่อนตัวอยู่ในชั้นเรียนใดของพวกเธอก็ได้ มันทำให้ทุกคนรู้สึกตื่นเต้นเพียงแค่นึกถึงเรื่องนี้!หญิงสาวบางคนยังได้โทรหาแฟนหนุ่มของตัวเองด้วยในตอนนี้และถามคำถามแฟนหนุ่มของพวกเธอเกี่ยวกับภูมิหลังของครอบครัวพวกเขาอย่างซ้ำ ๆ พวกเธออดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าแฟนหนุ่มของพวกเธออาจจะเป็นผู้ชายธรรมดาคนนี้หรือเปล่า!ถ้าเป็นอย่า
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 149
คนที่ตีเขาไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากแคสแซนดร้าเขาไม่รู้ว่าเธอมาเมื่อไหร่และเธอก็จ้องมองเจอรัลด์อย่างตาขุ่นตาเขียวขณะที่เธอพูดว่า“เจอรัลด์ นายต้องการให้ฉันพูดเกี่ยวกับนายว่ายังไงตอนนี้? นับวันนายก็ยิ่งไร้คุณค่ามากขึ้นไปเรื่อย ๆ จริง ๆ ฉันขอให้นายทำความสะอาดแต่จริง ๆ แล้วนายแอบมาเล่นโทรศัพท์ที่นี่งั้นเหรอ? โธ่ นายรู้ไหมว่านายเพียงแค่ถูกลอตเตอรี่และมันก็แค่นั้น? คนที่ร่ำรวยจริง ๆ ก็ยังคงทำงานอย่างหนักในเวลานี้ ให้ฉันบอกนายบางอย่างนะ เจอรัลด์ นายไม่มีเม็ดเงินที่จะไปเปรียบเทียบกับคนอื่น ๆ ได้อยู่แล้วแต่ความคิดของนายยังคงทำตามเคยชินจนเป็นนิสัยเช่นนี้! นายรู้ไหมว่าสิ่งนี้จะนำพานายไปสู่ความธรรมดาตลอดไป?”หลังจากถูกตบ ก็ตามมาด้วยคำตำหนิและคำพูดที่ที่ไม่รู้จบจากแคสแซนดร้าโธ่เว้ย!ถ้าแคสแซนดร้าไม่เพิ่มเขาในบัญชีวีแชท เจอรัลด์คงจะหัวเสียไปแล้วตอนนี้เขาอดไม่ได้ที่จะคิดเกี่ยวกับความจริงที่ว่าแคสแซนดร้ากำลังปฏิบัติต่อเขาแบบนี้ในความเป็นจริง แต่เธอปฏิบัติต่อเขาอย่างแตกต่างมากในวีแชทเจอรัลด์มีความสุขกับความรู้สึกที่ดีแต่ชั่วร้ายเช่นนี้มันอาจจะผิดเพี้ยนไปบ้าง แต่มันรู้สึกดีมากจริง ๆ เจอรัลด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 150
สถานที่นั้นอยู่เมืองรีวิงตัน!ทันทีทันใดนั้นโทรศัพท์ของเจอรัลด์ก็ดังขึ้นหางตาของเขา เห็นว่าเป็นสายเรียกจากเอเลน่า“คุณคลอฟอร์ด คุณได้รับบัตรผ่านประตูแล้วหรือยังค่ะ?”“อืม ผมได้มันแล้ว คุณแค่น่าจะให้มันกับผมเป็นการส่วนตัวเมื่อคุณมีโอกาสที่จะทำนะ ทำไมต้องเดือดร้อนตัวเองจนถึงที่สุดเพื่อส่งมันมาให้ผมด้วย?”“ฮี่ฮี่ฮี่ คุณคลอฟอร์ด นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น ฉันมาถึงที่เมืองรีวิลตันแล้วเมื่อวานนี้เพื่อมาเยี่ยมคุณป้าของฉัน จู่ ๆ ฉันก็นึกได้เมื่อคืน ว่าคุณยังไม่มีตั๋วผ่านประตู ดังนั้นฉันถึงตัดสินใจส่งมันไปให้คุณชั่วข้ามคืนไงล่ะ!”หลังจากรู้สถานะของเจอรัลด์ เอเลน่าก็ยำเกรงมากต่อเจอรัลด์เดิมทีเอเลน่าถูกบังคับโดยพ่อแม่ของเธอเพื่อทำให้เจอรัลด์พอใจตั้งแต่เริ่มแรกแต่หลังจากการใช้เวลาไม่กี่วันในการทำความรู้จักกับเจอรัลด์ เอเลน่าก็ค้นพบว่าเขามีเสน่ห์ที่พิเศษมากจริง ๆ เกี่ยวกับตัวเขาเขาคือทายาทรุ่นที่สองที่ร่ำรวยแต่เขาไม่ได้มีบรรยากาศที่ทำตัวอยู่เหนือคนอื่น เขาอยู่กับความเป็นจริงและเรียบง่ายมากจริง ๆมันทำให้เอเลน่าอยากจะเข้าใกล้หัวใจของเจอรัลด์มากขึ้น ดังนั้น ครั้งนี้เธอจึงเป็นคนที่ต้องการเชิญ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 151
“นายกำลังล้อเล่นหรือเปล่า ฉันเพิ่งเห็นนายกำลังถือมันอยู่ไม่ใช่หรือไง?”พวกเขามาถึงตรงทางเข้า และชายหนุ่มที่ร่ำรวยคนอื่น ๆ ก็ได้แนะนำเขา“ใช่ แต่เมื่อครู่ฉันไปเข้าห้องน้ำใช่ไหมล่ะ? รถหยุดที่ไหนสักแห่งระหว่างทางและฉันไปฉี่ในป่าด้วยอ่ะ โธ่เว้ย ฉันถือบัตรผ่านประตูและหลังจากที่ฉันทำธุระเสร็จ ดูเหมือนว่าฉันจะจำได้ว่าไม่ได้ถืออะไรไว้ในมือแล้ว ฉันคิดว่าตอนนั้นแหละที่ฉันทำมันหาย!”กลุ่มคนเริ่มกระทุ้งเขาเล่น แต่เห็นได้ชัดว่าพวกเขาแค่ล้อเล่นในฐานะเพื่อนกันทุกคนเริ่มกระวนกระวายใจขึ้นมานิด ๆ แล้ว“ไปหาดูมันอีกครั้งกันเถอะ แต่ถ้าพวกเราไม่สามารถหามันเจอได้ เราค่อยกลับไปและเอามัน…”“ที่นั่นค่อนข้างไกลจากนี่นะ!”พวกเขาหารือกันและอธิบายเกี่ยวกับว่าเขามีตั๋วแต่เขาทำมันหายไปให้พนักงานต้อนรับหญิง และถ้าเขายังคงได้รับอนุญาตให้เข้าไปและเช่นนั้นพนักงานต้อนรับหญิงปฏิเสธการเข้าของพวกเขาอย่างตรงไปตรงมา“มีเรื่องอะไรเหรอ?”ในเวลานี้เอง ชายวัยกลางคนที่แต่งกายด้วยชุดสูทเดินมาทางกลุ่มของชายหญิงกลุ่มนี้“โอ้ คุณต้องเป็นคุณยานซี ซิมเมอร์แมน แน่”เดิมทีผู้จัดการวัยกลางคนมีสีหน้าที่เฉยเมย แต่เมื่อเขาเห็นคน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 152
เจอรัลด์ประหลาดใจ เขาหยุดเพื่อดูว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่“คุณ! แสดงบัตรผ่านประตูของคุณเดี๋ยวนี้!”ความโกรธของเท็ด โลเปสนั้นท่วมท้นเอาตามตรง เจอรัลด์ไม่ได้ดูเหมือนชายหนุ่มที่ร่ำรวยเลยก่อนหน้านี้เขาสงสัยว่านี่อาจจะเป็นความผิดพลาด แต่หลังจากที่ได้มองไปที่เสื้อผ้าของเจอรัลด์นี่ไม่ใช่ความผิดพลาดอย่างแน่นอน!เท็ดเกลียดเขาไปถึงกระดูกเลยทีเดียว“คุณตรวจบัตรผ่านประตูของผมไปก่อนหน้านี้แล้วไม่ใช่หรือไง!” เจอรัลด์ชี้ไปที่พนักงานต้อนรับหญิง“ถ้าฉันไม่ได้ตรวจ ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าคนขี้แพ้เพิ่งจะแอบเข้ามาที่นี่!”“คุณซิมเมอร์แมน นี่คือคนนั้น ฉันคิดว่าเขาได้เก็บบัตรผ่านประตูของคุณไป!” แฮดลีย์ตะคอกใส่เขาอย่างหยาบคายหลังจากพูดเช่นนั้น เธอก็เข้าไปหาเจอรัลด์และฉกบัตรผ่านประตูไปจากมือของเขา“โธ่ โลกนี้ช่างกว้างใหญ่จริง ๆ และมีคนหลากหลายประเภท และคนอย่างนายคิดว่านายสามารถเข้าร่วมปาร์ตี้ล่องเรือในคืนนี้ได้จริง ๆ!”หญิงสาวสองสามคนปิดปากขณะที่พวกเธอหัวเราะเยาะ สายตาของพวกเธอเต็มไปด้วยความดูถูกดูแคลนตอนนั้นเองเจอรัลด์ก็ได้เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นเขามีความรู้สึกว่าที่พวกเขาตะโกนร้องเรียกเขาก็เพร
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 153
เจอรัลด์รู้ว่าเอเลน่าหมายถึงอะไรโดยไม่ต้องคิดด้วยซ้ำ!แน่นอนว่าเธอกำลังพยายามจะให้เขาแกล้งทำเป็นว่าเป็นแฟนของเธอ เพื่อที่เธอจะได้ใช้เขาจัดการกับญาติคนนั้นของเธอเจอรัลด์สุดจะทนแล้วกับการเสแสร้งแกล้งทำ แม้กระทั่ง นับประสาอะไรกับการแกล้งเป็นแฟนของเธอ“เจอรัลด์ ได้โปรด ฉันขอร้องคุณ โปรดแกล้งทำเป็นว่าคุณเป็นแฟนของฉัน เอเดนและคนอื่น ๆ ดูเหมือนพวกอันธพาลมากเกินไป พวกเขาไม่ได้ใจเย็นเหมือนกับที่คุณเป็น คุณคือผู้ท้าชิงที่ดีที่สุดสำหรับฉัน ถ้าคุณไม่ช่วยฉัน ลูกพี่ลูกน้องของฉันจะให้ฉันพบปะทำความรู้จักกับผู้ชายคนนั้นแน่ และฉันไม่อยากจะพบกับเขาเลยจริง ๆ!” เอเลน่าขอร้องแม้ว่าเจอรัลด์อยากจะปฏิเสธ แต่เขาก็หาเหตุผลไม่ได้จริง ๆ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เอเลน่าก็ได้ช่วยเขามาสองสามครั้งแล้วก่อนหน้านี้ และตอนนี้เธอก็แค่ขอให้เขาตอบแทนความช่วยเหลือนั้น มันคือคำร้องขอที่ธรรมดา และมันคงจะน่าอับอายถ้าเขาปฏิเสธมันไป“ก็ได้!” เจอรัลด์พยักหน้าตกลงหลังจากวางสายโทรศัพท์ เจอรัลด์ไม่ได้ขึ้นไปชั้นบนกับเอเดนและคนอื่น ๆ แต่แทนที่ เขากลับนั่งรถแท็กซี่ไปที่บ้านของญาติเอเลน่าครอบครัวของลูกพี่ลูกน้องของเธอค่อนข้างมั่งคั่ง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 154
“เขาคือแฟนของเธอหรือ เอเลน่า?”เมื่อเดินเข้ามาในบ้าน ชายหญิงกลุ่มหนึ่งในวัยเดียวกันเดินมาหาพวกเขาก่อนที่พวกผู้ใหญ่จะทันได้พูดอะไรพวกเขาแต่ละคนคาดเดาในตัวเจอรัลด์มันเป็นเวลาไม่นานก่อนที่คนเหล่านี้จะเปิดเผยความในใจของพวกเขา‘ว้าว เอเลน่าเป็นคนสวยมาก แต่กระนั้นเธอมีรสนิยมที่แย่มากขนาดนี้เลยหรือ? เห็นได้ว่าแฟนของเธอนั้นห่างไกลจากที่คิดไว้มาก!”“เอเลน่า พวกเราจะขอให้เธอไปร่วมงานปาร์ตี้ล่องเรือด้วยกันกับเรา แต่เธอก็มักจะบอกว่าเธอมีบางอย่างที่ต้องทำอยู่เสมอ อืม เธอพาแฟนของเธอมาด้วย!” เด็กสาวคนหนึ่งพูดขึ้นมา“ใช่ แต่บังเอิญอะไรอย่างนี้...พวกเราสามารถไปด้วยกันได้หนิ!” เอเลน่ายิ้มและจับมือเจอรัลด์ ไม่ปล่อยเลยสักครั้งไม่มีลูกพี่ลูกน้องของเธอคนไหนเลยที่จะกล่าวทักทายเจอรัลด์เอเลน่าก็รู้ว่าพวกเขาดูถูกเขาเหมือนกันแต่อย่างไรก็ตาม เธอไม่กล้าที่จะเผยตัวตนของเจอรัลด์โดยไม่ได้รับการยินยอมจากเขา เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์ดูเหมือนจะโอเคดีอยู่ เธอก็โล่งอกแต่เจอรัลด์ยังรู้สึกห่างไกลจากความสุข มึนงงจากการเข้าร่วมโอกาสเช่นนี้บ่อยเกินไป เขาเพียงเลือกที่จะอยู่เงียบ ๆ และรักษาความสงบของเขาเอาไว้“โอเค เ
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
