LOGINShare
บทที่ 102
Related chapters
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 103
อลิซมักจะรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเมื่อไหร่ก็ตามที่เธอเห็นเจอรัลด์ในตอนนี้ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ใครคือคนที่ดูถูกเจอรัลด์มากที่สุดในอดีต? ก็คืออลิซนั่นเองตอนนี้ คนยากไร้ที่น่าสมเพชที่เธอเคยดูหมิ่นมาก่อนมีแนวโน้มอย่างมากว่าจะเป็นนายน้อยที่ร่ำรวยตัวตนและสถานะของเขาไม่ได้ธรรมดาขนาดนั้นสั้น ๆ เลยว่า เจอรัลด์อาจจะเป็นบุคคลที่เหลือเชื่อจริง ๆ ก็ได้อลิซอยากจะเข้าใกล้เขามากขึ้น“อืม วันนี้เป็นวันเกิดของเฮลี่!” เจอรัลด์ตอบกลับขณะที่เขายิ้มเขาไม่ใช่คนที่จะถือโทษโกรธแค้น นับประสาอะไรกับการหาทางแก้แค้นคนที่กำลังสร้างความสงบสุขกับเขาเฮลี่และฮาร์เปอร์มองพวกเขาทั้งคู่ก่อนที่จะแลกเปลี่ยนสายตากัน ดูเหมือนราวกับว่าพวกเขาต้องการจะจับคู่พวกเขาอย่างตั้งใจในเวลานี้ พวกเธอได้ทักทายกับทุกคนและต้อนรับพวกเขาเข้าไปด้านในของห้องในคฤหาสน์เมื่อพวกเขากำลังจัดสรรที่นั่งกัน เห็นอย่างได้ชัดว่าฮาร์เปอร์และเฮลี่ได้หารือเรื่องนี้กันมาก่อนแล้ว พวกเขาจัดให้อลิซและเจอรัลด์นั่งด้วยกันอย่างจงใจขณะที่เบนจามินและคนอื่น ๆ พวกเขาก็นั่งถัดจากกลุ่มของผู้หญิงเพื่อเป็นการอำนวยความสะดวกในการสื่อสารกันอีกด้วย“เออ จริงสิ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 104
ไม่เป็นไรน่า พี่ชาย นั่งลงเถอะ อย่าลืมว่า ฉันคงไม่อาจเอาตัวเองมาประกาศเซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่ในวันนี้ได้หรอกถ้าพี่ไม่อยู่นี่!”เจสลินยิ้มและจู่ ๆ สายตาของเธอก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาขึ้นมาขณะที่เธอเหลือบมองไปที่เจอรัลด์ที่นั่งอยู่ในห้องกับพวกเขาเธอมีท่าทางที่สบายใจและหยิ่งผยองบนใบหน้าของเธอ“เจสลิน เซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่นี้คืออะไรกันแน่? เธอทำให้พวกเราสงสัยมานานแล้วนะ เร็วเข้าบอกพวกเรามา!”“ใช่ มันเกี่ยวกับอะไร?”เพื่อนร่วมห้องทั้งหมดของเธอทนไม่ไหวกันแล้วเมื่อเจอรัลด์เห็นว่าเจสลินจ้องเขม็งมาที่เขา เขาก็เข้าใจบางอย่างได้ทันทีให้ตายเถอะ! เซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่ที่ว่านี้เกี่ยวข้องกับเขาโดยตรงงั้นหรือ?“แน่นอน! ฉันจะบอกทุกคนเกี่ยวกับเรื่องนี้ตอนนี้แหละ!”เจสลินยิ้มอย่างมีชัยชนะขณะที่แดนนี่จ้องอย่างเย็นชาไปที่เจอรัลด์“ฉันจะเริ่มกับเรื่องของนาย!”เจสลินเดินตรงไปที่เจอรัลด์ก่อนที่จะตบหน้าของเขาเขาตกตะลึง ผู้หญิงคนนี้อยากจะได้รับการสั่งสอนบทเรียนซะจริง ๆ!เจอรัลด์ยืนขึ้นขณะที่เขาจ้องเจสลินโธ่เว้ย! เธอเพิ่งจะตบเขาโดยจะไม่อธิบายใด ๆ เลยใช่ไหม?“มองอะไร? ไอ้แมงดา! ไอ่งั่งที่น่าสมเพช! ไอ้เศษสว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 105
คนที่ยืนขึ้นคือเฮลี่ในเวลานี้ เธอมีความรู้สึกที่สับสนมากในใจของเธอเธอรู้แค่ว่าเจอรัลด์คือเพื่อนที่ดีของฮาร์เปอร์เท่านั้นอย่างไรก็ตาม เธอไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าเจอรัลด์จะปิดบังทุกอย่างจากพวกเขาหรือหลอกลวงพวกเขามาเป็นเวลานานขนาดนี้ดังนั้น เธอรู้สึกว่ามันจำเป็นสำหรับพวกเขาที่จะบอกทุกคนเกี่ยวกับอะไรก็ตามที่เธอได้รู้มาและฮาร์เปอร์คือคนที่บอกเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้“มีผู้หญิงที่ซื้อเสื้อผ้าให้เจอรัลด์และเธอได้จ่ายไปกับมันมากกว่า 15,000 ดอลลาร์! ความจริงแล้ว เสื้อผ้านั้นที่ฉันใส่ในวันนี้ก็คือเสื้อผ้าทีหญิงสาวคนนั้นได้ให้เจอรัลด์ หลังจากนั้นเจอรัลด์ให้มันกับฮาร์เปอร์!”“เฮลี่ เธอกำลังพูดอะไรอยู่?”ฮาร์เปอร์กระวนกระวายใจความจริงแล้ว ฮาร์เปอร์ได้พูดเล่นกับเฮลี่ในอดีตเขาพูดว่าเพื่อนของเขา เจอรัลด์มีพรสวรรค์ในการจัดการผู้หญิงจริง ๆ เขาสามารถให้พวกเธอซื้ออะไรก็ตามที่เขาต้องการให้เขาได้โดยไม่กระพริบตาของเขาเลย เขายังพูดไว้ว่าเจอรัลด์อาจจะเป็นผู้ชายลับ ๆ ของผู้หญิงคนนั้น ฮาร์เปอร์ยังพูดติดตลกว่าเขาก็อยากจะเป็นผู้ชายลับ ๆ ของผู้หญิงคนหนึ่งด้วยในตอนนั้น เฮลี่พูดว่าเธอจะตอนเขาถ้าผู้หญิงคนไห
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 106
เธอมีความประทับใจที่ดีให้กับเจอรัลด์อย่างแท้จริงเพราะเธอรู้สึกว่าเจอรัลด์ไม่เพียงแค่มีบุคลิกที่ดีเท่านั้น แต่เขายังเป็นการเป็นงานมากอีกด้วย อีกอย่าง ดูเหมือนราวกับว่าภูมิหลังของเขาก็ไม่ได้ธรรมดาอย่างที่เห็นกันจริง ๆ แล้วเธอชั่งใจที่จะคบกันกับเจอรัลด์ดูและพวกเขาทั้งคู่สามารถที่จะกลายมาเป็นแฟนกันได้ด้วยเหตุผลนี้ แรกเริ่มอลิซจึงเข้าหาเจอรัลด์โดยไม่ลังเลใด ๆ เลยเธอต้องการดึงความสนใจจากเจอรัลด์มาที่ตัวเธออีกครั้งแต่ผลที่ได้คือ...อ่า! เธอไม่อยากจะพูดอะไรทั้งนั้นอีกต่อไปแล้ว!“เฮลี่ ฉันจะไปห้องน้ำนะ!”เธอตกตะลึงและรีบคิดที่จะขอตัวออกจากห้องไปหลังจากนั้น เจสลินก็ตามหลังเธอไปอย่างกระวนกระวายใจไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เธอรู้สึกว่าเธอต้องรับผิดชอบต่อเหตุผลที่ทำไมอลิซต้องลงเอยเช่นที่เห็นนี้ไม่มีใครพูดขึ้นเลยในห้องในห้องมีแต่ความเงียบงันอย่างน้อยสิบนาทีได้ในที่สุด ฮาร์เปอร์ก็ทำลายความเงียบขึ้นมาว่า “ไม่ว่าทุกคนจะคิดอะไร ลึก ๆ ลงไปในใจของฉัน ฉันเชื่อว่าเจอรัลด์ไม่ใช่คนประเภทนั้น!”ตอนที่เขาพูดกัยเฮลี่ในอดีตเป็นแค่เรื่องขบขันระหว่างคู่รักกันเท่านั้นอย่างไรก็ตาม เขาไม่คาดคิดว่าเฮลี่
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 107
แชดมีอิทธิพลมากเขาได้โทรเรียกคนกว่าสิบสองคนให้ออกมาที่นี่นักเรียนสี่คนทั้งหมดต่างหวาดกลัวไปตาม ๆ กันพวกเขาไม่ได้พูดอะไรเลยแปะ!เจสลินเดินมาและยกมือของเธอขึ้นขณะที่เธอตบพวกเขาทั้งสี่คนบนใบหน้าของพวกเขาพวกเขาทั้งสี่คนโกรธมากแต่ก็ไม่กล้าพูดอะไร“เธอกำลังมองอะไร? เธอกล้าจะตีฉันไหม? ฉันจะสั่งสอนบทเรียนเธอที่มาแตะต้องฉันวันนี้!”“เธอกล้าตีฉันหรือเปล่า? ถ้าเธอกล้าตีฉัน เราจะได้เห็นดีกันว่าฉันจะจัดการพวกเธออย่างไร!”หัวหน้าของผู้ชายสี่คนเหล่านี้คือคนริเริ่มที่จะพยายามขืนใจเจสลินและอลิซ เขาตอบอย่างก้าวร้าวขณะที่เขากุมหน้าของเขาด้วยสีหน้าทรมานใจเขารู้สึกหวาดกลัว แต่เขาก็โกรธมากอีกด้วยเขาแทบจะไม่เคยล้มเหลวในการได้ผู้หญิงคนไหนที่เขาต้องการ อย่างไรก็ตาม เขาไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าจะถูกสาวสวยคนนี้ตบมาก่อนจะได้รับการตบจากหญิงปากร้ายตัวเล็กนี่เขาไม่เคยถูกสบประมาทและทำให้อับอายขายหน้าเช่นนี้มาก่อน!“ให้ตายเถอะ! เขายังอยากจะเถียงกลับอยู่ใช่ไหม? ซ้อมพวกเขา!”แชดจองหองมากและเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจในเวลานี้ ทันทีที่เขาโบกมือเขา กลุ่มคนก็รีบมาล้อมรอบชายหนุ่มทั้งสี่คนพวกเขาเริ่มเตะต่อยเด็ก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 108
“ไปให้พ้น! ไสหัวไปให้เร็วที่สุด! ฉันรู้สึกเบื่อหน่ายเมื่อได้เห็นนาย!”เจสลินตะคอกอย่างไม่มีพิธีรีตองอลิซไม่ได้พูดอะไรครั้งนี้ เธอเพียงหันกลับและย้อนกลับไปที่ห้อง เนื่องจากคนที่ทำให้เธอรู้สึกเบื่อหน่ายและรังเกียจก็ได้จากไปแล้ว ตามปกติแล้วเธอก็ไม่ต้องจากไปอีกต่อไปเจอรัลด์เดินอยู่คนเดียวในวิทยาเขตเขากำลังคิดเกี่ยวกับเหตุการณ์ล่าสุดทั้งหมดมันเป็นปกตินิสัยของเจอรัลด์ที่จะใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย แม้ว่าเขาจะมีเงิน เจอรัลด์ก็ไม่สามารถจะทำตัวเย่อหยิ่งหรืออยู่เหนือคนอื่นได้อย่างเอเดนและคนอื่น ๆ เจอรัลด์ไม่มีวันที่จะฟุ่มเฟือยได้เท่านี้อย่างไรก็ตาม การเป็นคนเรียบง่ายก็ไม่จำเป็นต้องเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดก็เหมือนกับครั้งนี้ เจอรัลด์ไม่รู้ว่าเขาเจ็บช้ำน้ำใจกับความไม่เป็นธรรมแค่ไหน เขาต้องทำให้ความมั่งคั่งของเขาให้เป็นที่รู้จักของสาธารณชนจริง ๆ หรือ?เจอรัลด์ทำได้เพียงแค่ยิ้มอย่างขมขื่นในใจของเขาเท่านั้นขณะนี้เอง จู่ ๆ เขาก็ได้รับข้อความในกลุ่มแชทชั้นเรียนของเขาเป็นประกาศจากแคสแซนดร้า“เพื่อนร่วมชั้นทั้งหลาย ซาเวียได้เลิกเรียนกลางคันจากโรงเรียนเพราะเรื่องบางอย่าง!”“ว่าไงนะ? ซาเว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 109
ฟาซิลิตี้มาถึงที่ทะเลสาบเล็กอย่างรวดเร็วเธอแต่งกายด้วยกระโปรงสั้น ผมยาวของเธอพาดไปบนไหล่ เธอมีผิวที่กระจ่างใสและขาวเนียน และเธอดูเหมือนกับคนมีชื่อเสียงทางอินเตอร์เน็ตที่โด่งดังจริง ๆ. อย่างไรก็ตาม ไม่เหมือนกับคนดังทางอินเตอร์เน็ตคนอื่น ๆ ความงามของฟาซิลิตี้นั้นเป็นธรรมชาติอย่างแท้จริงเจอรัลด์เคยเห็นฟาซิลตี้ตอนที่เธอไม่ได้แต่งหน้ามาแล้ว และเธอถือได้ว่าเป็นผู้หญิงสวยในหมู่สาวสวยคนอื่น ๆ ทั้งหลายได้อย่างแน่นอนฮี่ฮี่ฮี่ ความจริงแล้ว เจอรัลด์รู้สึกอักอ่วนเล็กน้อยเมื่อเขาคิดถึงเกี่ยวกับเรื่องนี้ ในระหว่างปีแรกของพวกเขา ฟาซิลิตี้นั่งอยู่ตรงหน้าเขาเจอรัลด์ก็ชอบแอบฟาซิลิตี้เหมือนกัน!แต่น่าเสียดาย เมื่อเทียบกับหญิงสาวคนอื่น ๆ มาตรฐานสำหรับผู้ชายของฟาซิลิตี้นั้นสูงมากจริง ๆ ยูริ ที่ร่ำรวยและมั่งคั่ง และแม้แต่วิคเตอร์ ก็ได้ตามจีบฟาซิลิตี้จนสิ้นท่า เธอได้แต่เมินพวกเขาทั้งสอง!และไม่ต้องเอ่ยถึงเจอรัลด์“แหม นายกำลังนั่งอยู่ริมทะเลสาบอย่างสบายจริง ๆ! ซาเวียขอให้ฉันส่งผ่านข้อความของเธอให้กับนาย!”ฟาซิลิตี้พูดอย่างเย็นชาขณะที่เธอยืนกอดอก“เธอพูดอะไร?” เจอรัลด์ถามขึ้น“เธอพูดว่าเธอจะก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 110
เธอดูถูกความต่ำช้าของเจอรัลด์“ฉันขอให้นายช่วยฉันทำบางอย่าง ผู้ประกาศข่าวหญิงบางคนในสมาคมของเราจะมาที่วิทยาเขตในภายหลัง พวกเราจะทำกิจกรรมกลางแจ้งบางอย่างด้วยกัน ฉันต้องการคนไปบันทึกการถ่ายทอดสดให้ฉัน ดังนั้น ฉันจึงต้องการนายให้มาช่วยบันทึกการถ่ายทอดสดให้ฉัน!”ฟาซิลิตี้พูดขึ้นขณะที่เธอยื่นโทรศัพท์ไอโฟนของเธอให้เจอรัลด์โทรศัพท์ของเธอมีอุปกรณ์ครบครัน มีการติดตั้งกล้อง วิทยุ และอุปกรณ์ที่จำเป็นอื่น ๆ เป็นเฉพาะพิเศษสำหรับการถ่ายทอดสดกลางแจ้งนี่ทำให้เจอรัลด์รู้สึกราวกับว่าเขาไม่รู้ว่าจะไปหรือไม่ไปกับเธอดีไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ฟาซิลิตี้ได้ช่วยทำธุระให้แฟนเก่าของเขา อีกอย่าง เธอก็ยังยื่นอุปกรณ์ของเธอให้เขาด้วย เขาคงรู้สึกแย่ถ้าเขายื่นโทรศัพท์ของเธอกลับคืนให้เธอในตอนนี้เขาไม่รู้ว่าการที่ฟาซิลิตี้ได้ช่วยแฟนเก่าของเขามีอะไรเกี่ยวข้องกับเขาหรือไม่ อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ก็ไม่ได้ปฏิเสธคำขอของเธอเขาก็ตามหลังฟาซิลิตี้ไปอยู่ดีเขาทำได้เพียงแค่ทำเป็นลืมเกี่ยวกับทัศนคติของฟาซิลิตี้และวิธีที่เธอดูถูกเขาอย่างเห็นได้ชัดเจอรัลด์ไม่ได้มีความรู้สึกมากนักสำหรับฟาซิซิตี้และเขาไม่ได้ใส่ใจเกี่ยวกับเธออย
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
