เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 741
บทที่เกี่ยวข้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 742
ทันใดนั้นถังวั่นหลี่ก็โกรธจัด เด็กคนนี้คิดว่าเขาสามารถป้องกันการโจมตีของเขาเองได้จริงๆ เขาเยาะเย้ยและพูดว่า “เจ้าหนู เจ้ามันรนหาที่ตายจริง ๆ ข้าจะแสดงให้เจ้าเห็นความแข็งแกร่งที่แท้จริงของข้า”ทันทีที่เขาพูดจบ ร่างกายของเขาก็ลอยขึ้นไปในอากาศ และมีดสีเข้มหกเล่มก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา โดยแต่ละเล่มเปล่งพลังงานอันน่าสะพรึงกลัวออกมาจากนั้นเขาก็กางมือออกและความแข็งแกร่งของเขาก็ระเบิดทันทีมีดทั้งหกเล่มกวาดออกไปด้วยความเร็วที่น่าตกใจ มีพลังอันน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่งคราวนี้ มันมีพลังอย่างน้อยสองเท่าของการโจมตีครั้งก่อนความประหลาดใจแวบขึ้นมาในดวงตาของเย่เทียนหยู่ถังวั่นหลี่มีพลังมากจริงๆ ถ้าเขาไม่ทะลุทะลวงและไปถึงจุดสูงสุดของปรมาจารย์ ฉันอาจจะไม่สามารถจัดการกับมันอย่างใจเย็นได้เขาโบกมือขวา พลังอันทรงพลังรวบรวมอยู่ในมือของเขา และพลังกระบวนท่าหลายลูกก็พัดออกไป หันหน้าเข้าหามีดตึง!ทั้งสองปะทะกันอย่างรุนแรง ทำให้เกิดการปะทะกันของพลังงานที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง ดูเหมือนว่าความว่างเปล่าโดยรอบจะแตกสลาย และกระแสอากาศก็พุ่งสูงขึ้นอย่างบ้าคลั่งทันใดนั้น มันก็ขุ่นมากจนคนธรรมดาไม่สามารถมองเห็น
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 743
คิดไม่ถึงว่าเย่เทียนหยู่จะพูดว่าตัวเขาซึ่งปรมาจารย์ที่เข้าใกล้ขั้นสูงสุดอ่อนแอเกินไปนี่มันคำพูดมนุษย์เหรอ?ใคร ๆ ก็คงสับสนเหมือนถังหวันหลี่ถ้าพวกเขาได้ยินว่าปรมาจารย์ระดับปลายถูกประเมินว่าอ่อนแอเกินไป“ใช่ มันเป็นเพราะคุณอ่อนแอเกินไป”เย่เทียนหยู่ยังยืนยันและกล่าวเสริมว่า “การเคลื่อนไหวนี้ หากใช้โดยบรรพจารย์ของตระกูลถัง อาจเป็นภัยคุกคามต่อฉันเล็กน้อย”“ยโสโอหัง คุณคิดว่าคุณจะอยู่ยงคงกระพันจริงๆ ถ้าคุณโชคดีพอที่จะสกัดกั้นการเคลื่อนไหวนี้?”“คุณรู้มั้ยว่าบรรพจารย์ของเราในพรรคถังนั้นน่ากลัวแค่ไหน แม้ว่าฉันจะสามารถขยับจากบรรพจารย์ของเราได้เพียงสิบหรือยี่สิบกระบวนท่าเท่านั้น แต่คุณต่อสู้กับฉันมานานแค่ไหนแล้ว”ถังวั่นหลี่ตอบโต้ด้วยความโกรธ“เห้อ!”เย่เทียนหยู่ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า “ผู้เฒ่า คุณคิดว่าคุณจะสามารถต่อสู้กับฉันได้นานขนาดนี้เพราะความแข็งแกร่งของคุณหรือเปล่า”“เหตุผลที่ฉันติดตามคุณต่อไปก็เพราะฉันอยากรู้ว่าพรรคถังของคุณมีวิธีใดบ้างและดูว่าคุณสามารถทำอะไรได้บ้าง ไม่เช่นนั้น กับคนเช่นคุณ หากคุณสามารถปิดกั้นการเคลื่อนไหวของฉันได้ ฉันจะแพ้”คำพูดของเขาช่าง… ถังวั่นหลี่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 744
สีหน้าของถังวั่นหลี่แข็งทื่อ เขาตกใจมาก“เจ้า เจ้าอายุเท่าไหร่?”เย่เทียนหยู่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เขาคิดว่าเขาจะถูกถามว่าเขาเป็นจอมยุทธ์ระดับไหนซะอีก คิดไม่ถึงว่าจะดันถูกถามว่าอายุเท่าไหร่ เขายิ้มแล้วพูดว่า “26 มีอะไร”“เป็นไปไม่ได้! ”ถังวั่นหลี่ตอบกลับอย่างสะท้อนกลับ จากนั้นเขาก็เข้าใจว่าด้วยความแข็งแกร่งเช่นนั้น อีกฝ่ายจะหลอกเขาในเรื่องนี้ได้ยังไง และพูดว่า “ทำไมเจ้าไม่ฆ่าข้าซะ”“ทำไมผมต้องฆ่าคุณด้วย” เย่เทียนหยู่ถาม“เพราะข้ามาที่นี่เพื่อฆ่าเจ้ายังไงละ ต่อให้เจ้ากำจัดข้าไป ข้าก็พูดอะไรไม่ได้หรอก” ถังวั่นหลี่พร้อมที่จะตายแล้ว“ก็คุณไม่มีความสามารถมากพอจะฆ่าผมไม่ใช่เหรอ แต่แน่นอนว่าที่ผมไม่กำจัดคุณเสียก่อนผมมีเหตุผล แล้วก็มีสองข้อด้วย”“ก่อนอื่น พูดตรงๆ ถึงแม้ว่าตอนนี้ผมและตระกูลถังจะทะเลาะกัน แต่ก็ไม่มีความเกลียดชังแบบความเป็นความตาย ไม่จำเป็นต้องต่อสู้แบบเป็นและตาย”“ประการที่สอง คุณได้รับการฝึกฝนมาจนถึงระดับดังกล่าวแล้ว และมีไม่มากนักในอาณาจักรมังกรทั้งหมด ผมทนไม่ได้ที่ปล่อยให้ปรมาจารย์ผู้ทรงพลังเช่นนี้ตายเช่นนี้”เย่เทียนหยู่พูดเสียงเรียบ“ทรงพลังเหรอ?”“เมื่อก่อนข้าก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 745
สีหน้าของถังวั่นหลี่เปลี่ยนไปเล็กน้อย “ข้าขอโทรหาตระกูลถังได้หรือไม่” เขาอดไม่ได้ที่จะถาม“ได้แน่นอนครับ”“แต่ว่า คุณจะต้องรับปากเรื่องที่ผมบอกเมื่อครู่ และต่อจากนี้คุณห้ามเข้าไปยุ่งเรื่องของตระกูลถังอีก จะต้องตั้งใจฝึกฝนให้ดี และเรื่องนี้ห้ามบอกใครเด็ดขาด”“ไม่มีปัญหา ข้ารับปาก”ถังวั่นหลี่กล่าวทันที“ถ้างั้นก็ได้ อีกพักคุณโทรไปเบอร์ 18... เขาชื่อหยางผั่วจุน”“ฉันไปก่อนนะ ฉันหวังว่าเมื่อมาถึงพรรคถัง ฉันจะได้รับการต้อนรับด้วยอาหารและไวน์แทนอาวุธ”เย่เทียนหยู่ขยับตัวและปรากฏตัวข้างรถ จากนั้นสตาร์ทรถและขับไปที่หเมืองยงเฉิงเมื่อถังวั่นหลี่ได้ยินแบบนั้น เขาก็ไม่สนใจมากนัก และโทรหา ถังจื้อ ผู้เป็นเจ้าสำนักทันที ใช้เวลานานก่อนที่ ถังจื้อจะรับโทรศัพท์“ผู้อาวุโสถัง เป็นยังไงบ้าง จัดการเรียบร้อยแล้วใช่มั้ย จริงสิ คงยังไม่ได้ฆ่าเขาหรอกใช่มั้ย” ถังจื้อถาม“ยัง!”“ดีแล้ว ให้เขามีชีวิตอยู่และพาเขากลับไปที่เสี่ยวชั่น นี่คือสิ่งที่เขาต้องการ ตอนนี้ข้าต้องอยู่กับบรรพจารย์ วางก่อนละ”“ช้าก่อน!”ถังวั่นหลี่กล่าวอย่างเร่งรีบ “ข้าตามตัวเย่เทียนหยู่เจอ เขาแข็งแกร่งมาก ข้าเอาชนะเขาไม่ได้ ต้านเข
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 746
“ได้ยินบรรพจารย์ว่าแบบนั้น เสี่ยวชั่นคนนี้ก็ไม่มีอะไรต้องกังวล”“จำไว้ ให้เสี่ยวชั่นดูดกลืนลมปราณซวนหมิงของหยางเฉียนเฉียนโดยเร็วที่สุด จะได้รีบทะลวงระดับพลัง หลีกเลี่ยงไม่ให้เวลายืดเยื้อจนมากเรื่อง”“ครับ!”“ไปทำงานเถอะ ข้ายังต้องฝึกตนอย่างสันโดษอีกวัน”“ครับ!”ด้วยการรับประกันของบรรพจารย์ของเขา ใบหน้าของ ถังจื้อเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและโล่งใจ เขารู้สึกตื่นเต้นอย่างมากเมื่อเขาคิดว่าลูกชายของเขาสามารถเหนือกว่าอาจารย์และยังเหนือกว่าบรรพจารย์ของเขาในด้านความแข็งแกร่งในอนาคตเห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่ได้คำนึงถึงคำพูดของถังวั่นหลี่เลยในเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง เย่เทียนหยู่ก็มาถึงใกล้กับตระกูลถัง เพียงมองที่ประตูจากระยะไกล มันก็ดูสง่างามมากประติมากรรมอันวิจิตรวิจิตรงดงามมาก และพื้นที่ภายในก็ใหญ่ขึ้นอีกมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครันและครบครันมากต้องบอกว่านี่คือพรรคถังที่แย่กว่าพรรคมังกรเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แม้แต่ในหมู่ปรมาจารย์ชั้นนำ พวกเขาก็ไม่ได้เลวร้ายไปกว่าพรรคมังกรท้ายที่สุดแล้ว พวกเขามีบรรพจารย์ที่อยู่ในระดับสูงสุดของระดับปรมาจารย์ของเขาถัดไปคือถังวั่นหลี่ในระยะหลังของปรมาจารย
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 747
แต่ในขณะที่หยางเฉียนเฉียนกำลังรู้สึกโศกเศร้า เธอก็นึกถึงสิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่านี้ที่นี่มันอันตรายเกินไป ด้วยความแข็งแกร่งของพี่เย่ หากปรมาจารย์พรรคถังลงมือ เขาจะตายอย่างแน่นอน“พี่เย่...”หยางเฉียนเฉียนรีบพูดทันที “พี่รีบออกไปเร็วเข้า นี่ไม่ใช่ที่ที่พี่ควรจะมานะ”เย่เทียนหยู่ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “เจ้าพ่อแบบผมยอมมาที่นี่ก็เพราะเธอ แล้วจะให้กลับออกไปคนเดียวได้ยังไง”“ถ้าจำไป ก็ต้องออกไปด้วยกัน”หยางเฉียนเฉียนรู้สึกประทับใจและตื้นตันกับคำพูดเหล่านี้มากจนเธอไม่มีข้อตำหนิแม้ว่าเธอจะเสียชีวิตในที่เกิดเหตุก็ตาม แต่พี่เย่เพียงแค่แสวงหาความตายด้วยการพูดคำพูดดังกล่าวในเวลานี้เธอกำลังจะแกล้งทำเป็นยุติความสัมพันธ์แต่ในเวลานี้ สาวกพรรคถังสองคนที่ดูแล หยางเฉียนเฉียนโกรธแล้วและพูดเสียงดัง “เจ้าเด็กผู้กล้าหาญ เจ้ากล้าคิดชั่วร้ายเกี่ยวกับหญิงสาวของเราได้ยังไง เจ้าแค่แสวงหาความตาย”เมื่อหยางเฉียนเฉียนได้ยินแบบนั้น เธอก็พูดอย่างรวดเร็ว “ไม่หรอก เขาเป็นแค่…”แต่โดยไม่คาดคิด เย่เทียนหยู่ยืนขึ้นและพูด “ใช่ ผมชอบคุณผู้หญิงของพวกคุณนั่นละ”“และวันนี้ผมจะพาตัวเธอไปด้วย!”“สมควรตาย!”ทั้งสองโกรธจัดแ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 748
พูดถึงตรงนี้ เย่เทียนหยู่ก็ชะงักไปทันที ทำไมเขาถึงบอกหยางเฉียนเฉียนเรื่องนี้ หรือเพื่อจะเหนือกว่าถังชั่นเหรอ นี่มันหาเรื่องใส่ตัวชัดๆแน่นอนว่าหยางเฉียนเฉียนตกใจมากเมื่อเธอได้ยินแบบนั้น ดวงตาของเธอเป็นประกาย แต่เธอก็กลับมาสู่ความเป็นจริงอย่างรวดเร็วและพูดอย่างเร่งรีบ “แต่ถึงยังไงต่อให้พี่เย่เก่งกาจแค่ไหน ก่อนที่พวกเขาจะออกมา พี่เย่รีบหนีเร็วเข้าเถอะ”“หรือให้ฉันหนีไปพร้อมกับพี่”เธอคิดว่าถ้าเธอจากไป ถังชั่นอาจไม่กล้าดำเนินการกับตระกูลหยางเพราะถ้าตระกูลหยางจากไป ฉันจะไม่ถูกเขาควบคุมอีกต่อไป และฉันจะไม่ช่วยเขาแม้ว่าฉันจะตายก็ตามแต่เย่เทียนหยู่ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ฉันเกรงว่าตอนนี้จะสายเกินไปแล้ว”ทันทีที่เขาพูดจบ ชายทั้งหมดยี่สิบคนก็ปรากฏตัวขึ้นที่ประตูอย่างรวดเร็ว แต่ละคนมีแรงผลักดันที่ไม่ธรรมดา และเห็นได้ชัดว่าพวกเขาล้วนเป็นผู้เล่นที่ดีรากฐานของพรรคถังนี้ช่างยอดเยี่ยมเสียจริงเมื่อหยางเฉียนเฉียนเห็นคนที่มา ใบหน้าของเธอก็ขาวซีดเขาไม่รู้จักคนอื่นๆ แต่เขารู้จักผู้นำชื่อถังเหยา ซึ่งเป็นผู้อาวุโสของพรรคถัง มีข่าวลือว่าทักษะของเขาสูงมาก และเขาเป็นปรมาจารย์ด้านการเปลี่ยนแปลงพลังงาน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 749
“พี่เย่ นี่พี่เป็นจอมยุทธ์ระดับไหนกันแน่คะ?” หยางเฉียนเฉียนถามด้วยความตกใจเย่เทียนหยู่ยิ้มเล็กน้อย พูดสองคำแล้วพูดว่า “เดาสิ!”หยางเฉียนเฉียนรู้สึกว่าพี่เย่หลงรักเธอ และเธอก็ลืมไปว่ามันอันตรายมากที่นี่ ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดง “ฉันจะเดาได้ยังไงเล่า”“เย่เทียนหยู่!”แต่ในขณะนี้ น้ำเสียงเย็นชาเสียงหนึ่งดังขึ้น และคนที่เข้ามาก็คือ ถังชั่น นายน้อยแห่งพรรคถัง รอบตัวเขายังมีจอมยุทธ์อยู่ด้วย โดยเฉพาะ ถังเฟยฝาน จอมยุทธ์ระดับปรมาจารย์อีกคนดวงตาของอีกฝ่ายจับจ้องไปที่เย่เทียนหยู่ไม่กระพริบ“ดีมาก ในที่สุดเจ้าตัวก็มาถึงสักที”เย่เทียนหยู่ยิ้มสบาย ๆ และพูดเสียงเรียบ“ถังชั่น ผมบอกให้คุณปล่อยเฉียนเฉียนเป็นอิสระทันที แต่คุณไม่ฟัง ดังนั้นผมจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องไปที่ประตูบ้านของคุณเป็นการส่วนตัว”“อวดดี!”“เย่เทียนหยู่!”“คุณคิดว่าคุณเป็นใคร ผู้ชายตัวเล็กที่ไม่มีรากเลยกล้ามาอวดดีกับผม” ถังชั่นพูดทันทีด้วยความตกใจและโกรธการจ้องมองของเธอเย็นชายิ่งขึ้นไปที่ หยางเฉียนเฉียนซึ่งจับมือกับ เย่เทียนหยู่นี่คือภรรยาของเขา และเป็นเพียงความอับอายและความอัปยศอดสูที่ชายอื่นถือไว้ในที่สาธาร
บทล่าสุด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1155
สีหน้าของหนานกงเล่อเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที พร้อมกับถามออกไปอย่างเย็นชาว่า “ประธานเหอ นี่คุณหมายความว่ายังไง คุณเห็นผมเป็นสัตว์ร้ายงั้นเหรอ?”เหอฉุนเปลี่ยนสีหน้า ก่อนจะรีบพูดออกไปว่า “จะเป็นแบบไปได้ยังไงกันคะ คุณชายหนานกงล้อกันเล่นแล้วล่ะค่ะ ก็แค่พวกเฟยเฟยกำลังแต่งตัวกันอยู่ ไม่ค่อยสุภาพสักเท่าไหร่ เลยจะดูไม่เหมาะสม หากจะมีผู้ชายอยู่ในห้องน่ะค่ะ”“งั้นเหรอ เช่นนั้นก็ให้ผมดูหน่อยสิ ว่ามันจะไม่สุภาพสักแค่ไหนกันเชียว” หนานกงเล่อไม่สนใจคำพูดของเหอฉุนเลยแม้แต่น้อย ไม่แม้แต่จะยืนรอที่ประตู เขาเดินตรงเข้าไปทันทีประธานหวังที่เห็นแบบนั้น ก็รีบพูดขึ้นว่า “เช่นนั้นคุณชายหนานกง ผมยังมีธุระที่ต้องไปจัดการ คงไม่อยู่รบกวนแล้วนะครับ”“ไปเถอะ!”หนานกงเล่อไม่หันกลับไปมองด้วยซ้ำ เดินมุ่งตรงเข้าไปข้างในท่าเดียวสีหน้าของเหอฉุนดูไม่ค่อยดีนัก จึงรีบเดินตามไปในทันทีบอดี้การ์ดที่เดินตามหลังเป็นคนปิดประตู ทั้งยังล็อกกลอนจากด้านในอีกต่างหาก ก่อนจะเดินเข้าไปด้านในเมื่อได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวจากประตู สีหน้าของเฉินเฟยเฟยและจางผิงก็เปลี่ยนไปทันที เพราะพวกเธอรู้แล้วว่า หนานกงเล่อมาแล้วจริง ๆ ทำไมถึ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1154
“เอ่อคือ มีสิ!” ไป๋หยางพูดอย่างระมัดระวัง “คุณชายหนานกงพยายามตามจีบเฉินเฟยเฟยอยู่หลายครั้ง แต่ก็ถูกเธอปฏิเสธตลอด มันเลยทำให้เขาโกรธมาก ตอนนี้เขาอาจจะกำลังไปที่โรงแรมที่เธอพักอยู่”“แกว่าไงนะ!”สีหน้าของเย่เทียนหยู่มืดมนลงทันทีไป๋หยางตกใจมาก และกลัวว่าเย่เทียนหยู่จะลงมือกับเขาอีก จึงรีบพูดออกไปว่า “ฉัน ฉันจะบอกทุกอย่าง แต่แกห้ามลงมือกับฉันนะ แล้วก็ ทุกสิ่งที่ฉันพูดคือเรื่องจริง ตำแหน่งของโรงแรมก็เป็นฉันที่บอกเขา”“ตอนนี้คุณชายหนานกงก็น่าจะไปถึงโรงแรมแล้ว”ไป๋หยางตกใจอย่างเห็นได้ชัด เขาคิดแค่ว่าต้องล่อให้เย่เทียนหยู่ไปหาหนานกงเล่อให้เร็วที่สุด แต่เขาไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เขาพูดจะทำให้เย่เทียนหยู่โกรธมากแค่ไหนสีหน้าของเย่เทียนหยู่เย็นชาลงทันที แล้วรีบถามออกไปว่า “โรงแรมไหน ห้องอะไร?”ทันทีที่ไป๋หยางได้ยิน เขาก็รีบบอกทันทีโรงแรมนี้อยู่ใกล้กับบริเวณที่เขาอยู่พอดี ห่างออกไปไม่ไกลมากนัก“ทางที่ดีแกก็ภาวนาให้เฉินเฟยเฟยยังคงปลอดภัยอยู่เถอะ เพราะไม่อย่างนั้น แกได้ตายอย่างน่าสังเวชแน่นอน”หลังจากที่เย่เทียนหยู่พูดอย่างเย็นชาจบ ก็ใช้เท้าเตะไปที่ตัวไป๋หยางอย่างแรง เห็นได้ชัดว่าจาก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1153
“แก แกคิดจะทำอะไร?” ไป๋หยางตกใจจนหน้าซีด เขาทั้งกลัวและโกรธในเวลาเดียวกัน“ทำอะไรล่ะ เมื่อกี้ก็บอกแกไปแล้วนี่ แกต้องการชีวิตฉันเลยนะ ฉันแค่ต้องการขาสองข้างของแกก็เท่านั้น ไม่เกินไปหรอกมั้ง?” เย่เทียนหยู่พูดอด้วยน้ำเสียงที่ดูเฉยเมย“ไม่ ไม่ได้นะ!”ไป๋หยางรู้สึกร้อนรน จึงรีบพูดขึ้นว่า “เอางี้นะ ขอแค่แกปล่อยฉันไป เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันจะถือว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ได้ เรื่องที่ผ่านไปแล้วฉันก็จะไม่ถือโทษโกรธเคืองอีก”“กลับกัน หากแกลงมือกับฉัน ตระกูลไป๋จะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปง่าย ๆ แน่ ด้วยความสามารถของตระกูลไปแล้ว ต่อให้แกจะเก่งแค่ไหน แกก็คงจะรักษาชีวิตเอาไว้ไม่ได้อยู่ดี”“นี่แกยังกล้ามาข่มขู่ฉันอยู่อีกเหรอ?” เย่เทียนหยู่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ไม่ ไม่ใช่การข่มขู่ แต่เป็นการขอร้อง ขอความเมตตา” เมื่อเห็นท่าทางของเย่เทียนหยู่ ไป๋หยางก็รู้สึกกลัวขึ้นมาจริง ๆ เขาจึงไม่สนใจเรื่องศักดิ์ศรีอีกต่อไปไม่ว่ายังไงก็ต้องหนีจากสถานการณ์ตรงหน้าให้ได้ก่อน รอให้ผ่านวันนี้ไปได้ ตนก็มีอีกเป็นหมื่นวิธีที่จะทำให้อีกฝ่ายตายอย่างน่าสังเวชมากที่สุด“ท่าทีของแกตอนนี้ก็ถือว่าไม่เลว แต่น่าเสียดา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1152
ตอนนี้ถึงทีของเย่เทียนหยู่แสดงสีหน้าดูถูกออกมาแล้ว เขาส่ายหัวพลางพูดขึ้นว่า “ขยะพวกนี้มาจากไหนกัน กล้าดียังไงมาอวดดีต่อหน้าฉัน เบื่อที่จะมีชีวิตอยู่กันแล้วรึไง!”คำพูดนี้ทำให้คนเหล่านั้นโกรธอย่าเห็นได้ชัด แต่ก็กลับไม่กล้าพูดอะไรออกมาเวลาแบบนี้ ใครมันจะกล้าเสนอหน้าออกไปกัน นั่นไม่เท่ากับเป็นการหาเหาใส่หัวหรอกเหรอ?แต่สุดท้ายแล้ว มันก็จะมีคนที่โง่มาก ๆ ชอบทำตัวเสร่อ ไป๋หยางที่โดนชนจนได้รับบาดเจ็บก็พยายามตะเกียกตะกายออกมา แล้วพูดด้วยความโกรธออกมาว่า “ไอ้หนู แกอย่าได้เหลิงนักนะ!”“แกรู้ไหม ว่าฉันเป็นใคร กล้าดียังไงมาทำแบบนี้กับฉัน?”“ก็คุณชายไป๋ไง เมื่อกี้แกก็บอกไปแล้วไม่ใช่เหรอ?” เย่เทียนหยู่พูดด้วยสีหน้าที่ดูไม่แยแสไป๋หยางหมดคำจะพูด ก่อนจะโต้กลับด้วยความโกรธ “งั้นแกรู้ไหม ว่าเป็นคุณชายไป๋คนไหน รู้ไหมว่าคุณชายไป๋ที่ว่าหมายถึงอะไร มันหมายความว่าฉันคือคุณชายจากตระกูลไป๋ยังไงล่ะ” “......”เย่เทียนหยู่ไม่มีอะไรจะพูด นี่หัวมันโดนชนจนพังไปแล้วเหรอไป๋หยางรู้สึกว่าตนเองอาจจะอธิบายได้ไม่ชัดเจนมากพอ ก่อนจะรีบพูดเสริมอีกว่า “ที่ฉันจะสื่อก็คือ ตระกูลไป๋นั้นไม่ธรรมดา เป็นถึงหนึ่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1151
ผั๊วะ ผั๊วะ......หลังจากที่คนเหล่านั้นเดินล้อมเข้ามาด้วยความดุดัน เสียงดังสนั่นก็เกิดขึ้นในทันทีเมื่อมองอย่างละเอียด ก็พบว่าทั้งหมดคือกลุ่มคนที่พุ่งเข้าไปเพื่อหวังจะล้อมโจมตีเย่เทียนหยู่ พวกเขากลับต้องนอนกองบนพื้นเรียงตัว ได้แต่เอามือกุมหน้าตัวเองเอาไว้ และร้องด้วยความเจ็บปวดที่แท้ในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้ เย่เทียนหยู่ที่ในมือกำลังถือไม้เอาไว้อยู่นั้น เขาเหวี่ยงมันใส่พวกเขาได้อย่างแม่นยำ จนทำให้พวกเขาล้มลงกันหมด พร้อมกับเสียงร้องโอดโอยที่ดังขึ้นเป็นระนาวบางคนโดนตีจนขาทั้งสองข้างหัก แต่ก็ยังมีบางคนที่โชคดีหน่อย ที่โดนตีขาหักแค่ข้างเดียวในตอนนี้เอง เหล่าลูกน้องต่างก็มองไปทางเย่เทียนหยู่ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ไม่มีใครคาดคิดว่าชายหนุ่มคนนี้จะเก่งกาจขนาดนี้ พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลยแม้แต่น้อย แทบจะเข้าประชิดตัวเขาไม่ได้เลยด้วยซ้ำแววตาของไป๋หยางเองก็แสดงความประหลาดใจออกมา แต่ส่วนใหญ่เหมือนจะเต็มไปด้วยความโกรธแค้นและความโหดเหี้ยมเสียมากกว่า เขาจึงพูดพลางหัวเราะขึ้นว่า “ไอ้หนู คิดไม่ถึงเลยว่าแกจะเก่งกังฟูขนาดนี้ ไม่แปลกใจเลยที่แกกล้าทำตัวอวดดีแบบนี้!”“ฉันเนี่ยนะ ที
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1150
เดี๋ยวนะ หรือว่าจะเกี่ยวกับเรื่องของเทียนเฟิงกรุ๊ปงั้นเหรอ?“ยังจะมัวคิดอยู่อีก!”ไป๋หยางทำหน้านิ่งเฉย ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ช่างเถอะ ในเมื่อฉันเองก็พูดออกไปมากขนาดนี้แล้ว งั้นฉันก็จะช่วยให้แกได้รู้แจ้งขึ้นอีกหน่อยก็แล้วกัน ลองคิดดูสิ ว่าแกเผลอทำอะไรลงไปบ้าง!”“เฉินเฟยเฟยงั้นเหรอ?”จู่ ๆ เย่เทียนหยู่ก็นึกถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่ง อาจเป็นเรื่องผู้หญิงก็ได้“โอ้ ถือว่าแกยังพอมีสมองอยู่บ้างนิดหน่อย แต่มันก็ช้าไปเสียแล้ว คุณชายหนานกงพูดเอาไว้แล้ว ไม่ว่ายังไงก็ต้องจัดการแกให้ได้ แกไม่เหลือเวลาให้ต้องเสียใจแล้วล่ะ”ไป๋หยางพูดคำสุดท้ายอย่างเย็นชา “ลงมือ!”“ช้าก่อน!”เย่เทียนหยู่บอกให้อีกฝ่ายหยุดอีกครั้ง ในเมื่ออีกฝ่ายบอกข้อมูลกับเขามากมายขนาดนี้ เขาจึงตัดสินใจที่จะให้โอกาสอีกฝ่ายด้วยเช่นกัน เขาค่อย ๆ เอ่ยปากขึ้นว่า “นี่พวกแกคิดจะจัดการกับฉันเพื่อตระกูลหนานกงจริง ๆ น่ะเหรอ?”“ไร้สาระ ไม่งั้นแกคิดว่าพวกฉันมาทำอะไรที่นี่กันวะ?!”“ฉันคิดว่า ทางที่ดีแกเปลี่ยนใจจะดีกว่านะ เพราะไม่อย่างนั้น ฉันกลัวว่าผลลัพธ์ที่ตามมาอาจจะทำให้พวกแกรับไม่ไหว!” เย่เทียนหยู่ยังคงมีความเมตตาอยู่มาก“ตลกสิ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1149
ทันทีที่เดินไปถึงข้างรถ เย่เทียนหยู่ก็สังเกตเห็นว่ามีชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่ด้านใน การแต่งตัวค่อนข้างประหลาด เสื้อเชิ้ตเปิดออกเล็กน้อย ท่าทางก็ดูหยิ่งยโสไม่เกรงกลัวใคร“ไอ้หนู แกรู้ไหมว่าแกทำผิดพลาดอะไรไป?”ชายหนุ่มที่ว่าคือไป๋หยาง เขามองไปยังเย่เทียนหยู่ และเล่นกับไม้เบสบอลในมือด้วยท่าทางที่ดูชั่วร้าย พร้อมกับถามคำถามออกมา“ไม่รู้”เย่เทียนหยู่ส่ายหัว เขาไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ นั่นแหละ แล้วก็ไม่ได้มีใครบอกเขาด้วย“แกไม่รู้งั้นเหรอ?”“ไอ้หนู แกทำอะไรลงไปบ้าง แกจะบอกว่าไม่รู้เลยงั้นเหรอ?” ชายคนที่เพิ่งพาตัวเย่เทียนหยู่มากล่าวด้วยความโกรธเคือง หากไม่ใช่เพราะยังไม่ได้รับคำสั่งจากคุณชายไป๋ เขาคงจะลงมือไปนานแล้วเย่เทียนหยู่ขมวดคิ้ว ก่อนจะพูดอย่างเย็นชาขึ้นว่า “มีอะไรก็เชิญพูดมาตรง ๆ เถอะ ฉันไม่ได้มีเวลามามัวไร้สาระกับพวกแกมากขนาดนั้น!”“โอ้ ไอ้เด็กนี่ยังทำตัวหยิ่งอีกด้วย”ชายหนุ่มโกรธจัด ขณะที่เขาเตรียมจะลงมือแต่คุณชายไป๋ก็ได้โบกมือไปมา และพูดเยาะเย้ยขึ้นว่า “ดูสีหน้าท่าทางของไอ้เด็กนี่สิ เกรงว่ามันคงจะไม่รู้จริง ๆ ว่าตัวเองทำอะไรลงไป หรือเผลอไปล่วงเกินใครเขาเข้า”“ก็คงใช่ ถ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1148
หลังจากที่ได้ยินเช่นนั้น ปิงเยว่ก็รีบพูดขึ้นทันที “คุณเองก็ไม่เลว คุณสามารถยับยั้งเขตแดนแรงกดดันของฉันได้ในทันที ไม่ทราบว่าพอจะบอกได้ไหม ว่าความแข็งแกร่งของคุณอยู่ในระดับไหน?”ตรงไปตรงมาขนาดนี้เลยเหรอ แน่นอนว่าเย่เทียนหยู่จะไม่บอกเธอ เขายิ้มให้เล็กน้อย ก่อนจะพูดออกไปว่า “ก็แค่เทคนิคเล็กน้อยเท่านั้น ไม่ได้สำคัญอะไร”ปิงเยว่ที่ได้ยินเช่นนนั้น เธอก็รู้แล้วว่าตนนั้นเดาไม่ผิด ว่ามันเป็นแค่เทคนิคอะไรบางอย่างจริง ๆ ขณะที่เธอกำลังจะพูดในตอนนั้นเอง ก็มีรถสีดำคันหนึ่งวิ่งเข้ามาจอดเทียบข้าง ๆ หน้าต่างรถถูกลดระดับลง เห็นได้ชัดว่ามารับพวกปิงเยว่ทั้งสองคนเธอไม่ได้พูดอะไรอีก ก่อนที่จะรีบขึ้นรถไปพร้อมกับเสี่ยวลู่ขณะที่มองดูทั้งสองคนเดินจากไป สีหน้าของเย่เทียนหยู่ดูจริงจังขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่จะกล่าวขึ้นว่า “หลิวหลี ผู้หญิงคนนั้นไม่ธรรมดา ส่งคนไปตรวจสอบพวกเขาหน่อย ดูว่าพวกเธอกำลังทำอะไรกันแน่”“อืม!”“ฉันส่งคนไปตรวจสอบเรียบร้อยแล้วล่ะค่ะ” จูเก่อหลิวหลียกโทรศัพท์ขึ้นมา ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ เธอยังได้ทำการแอบถ่ายรูปของทั้งสองคนเอาไว้อีกด้วยเย่เทียนหยู่ไม่สามารถหุบยิ้มได้ “คุณนี่ฉ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1147
“จริงสิ สืบเรื่องผู้หญิงที่นั่งข้าง ๆ เขาด้วย ถ้าพวกเธอเป็นคนของเขาจริง ๆ ก็จับพวกเธอมาด้วย” ดวงตาของหนานกงเล่อเต็มไปด้วยความชั่วร้ายแม้จะได้เห็นพวกเธอผ่านแค่ในจอเท่านั้น แต่ก็สามารถเห็นถึงความสมบูรณ์แบบของหญิงสาวทั้งสองได้ ซึ่งก็ใกล้เคียงกับเทพธิดาในใจของเขาอย่างเฟยเฟยด้วยเช่นกัน แน่นอน ว่าในใจของเขา ไม่ว่ายังไงเทพธิดาเฟยเฟยก็สมบูรณ์แบบที่สุดสำหรับเขา“ได้ครับ!”ไป๋หยางพยักหน้า แต่ในใจลึก ๆ ของเขากลับแอบหดหู่ เขารู้สึกซาบซึ้งใจเมื่อได้เห็นสิ่งนี้ เดิมทีเขาตั้งใจจะเก็บเอาไว้เอง แต่คิดไม่ถึงว่าคุณชายหนานกงจะโลภมากขนาดนี้ ถึงกับจะฮุบเอาไว้หมดคนเดียวไม่คิดจะเหลือไว้ให้เขาเลยสักคำแต่ถึงยังไงนั่นก็เป็นคุณชายแห่งตระกูลหนานกง เพราะงั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะขัดคำสั่งเฉินเฟยเฟยไม่รู้เรื่องเหล่านี้เลยแม้แต่น้อย เธอขยับเข้าไปหาเย่เทียนหยู่ แล้วกระซิบว่า “พี่เย่คะ อีกเดี๋ยวพองานจบ ฉันขอเลี้ยงมื้อดึกพี่นะคะ”เย่เทียนหยู่มองออกว่าเฉินเฟยเฟยคิดยังไงกับตน เขาเลยกลัวว่ามันอาจจะถลำลึกลงไปมากกว่านี้ เขาจึงปฏิเสธออกไปอย่างรวดเร็ว “เอ่อคือ อีกเดี๋ยวฉันยังมีธุระอยู่ เลยไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ ไว
