LOGINShare
บทที่ 1282
Related chapters
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1283
ผู้คนต่างมองดูสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความงงงวย เมื่อเห็นการเคลื่อนไหวที่น่าอัศจรรย์ของเย่เทียนหยู่ สายตาของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความรู้สึกตกตะลึงเวลาผ่านไปเพียงแค่หนึ่งนาที เย่เทียนหยู่ก็เก็บมือขวากลับมา ท่าทางของเขายังคงสง่างามและสงบนิ่งเหมือนเดิม ราวกับว่าเขาไม่จำเป็นต้องใช้ความพยายามเลยสักนิดบรรพจารย์เจวี๋ยฉิงเห็นว่าสภาพร่างกายของเจวี๋ยเทียนกำลังดีขึ้นเรื่อย ๆ เขาก็รู้สึกดีใจขึ้นมา ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ขอบคุณนายท่านที่ช่วยเหลือครับ!”ทุกคนที่ได้ยินคำเรียกนี้ ต่างก็ยังรู้สึกตกใจอยู่นิดหน่อย บรรพจารย์เจวี๋ยฉิงคนนี้เป็นถึงยอดฝีมือระดับเทพยดาแดนดินเชียวนะ สามารถมีคนรับใช้ระดับนี้ได้ แม้แต่คิดก็ยังไม่กล้าคิดเลยที่น่าทึ่งยิ่งไปกว่านั้นคือ แม้แต่ผู้ที่มีพรสวรรค์มาก ๆ อย่างเจวี๋ยเทียนเจวี๋ยซินเองก็เป็นไปกับเขาด้วย ก่อนหน้านี้ก็ยังมีหยางผั่วจวินด้วยอีกคน“ไม่ต้องเกรงใจ แต่คุณต้องเตือนพวกเขาทั้งสองเอาไว้ให้ดี หากใครกล้าคิดร้ายต่อผม ก็อย่าโทษผมที่ลงมืออย่างโหดร้ายก็แล้วกัน”เย่เทียนหยู่พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ“นายท่านโปรดวางใจ พวกเขาไม่กล้าทำแบบนั้นแน่นอนครับ เพราะไม่เช่นนั้น ผมจะเป็นคนแรกที่ด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1284
มู่หรงอินเข้าใจสิ่งที่เย่เทียนหยู่ต้องการจะสื่อ เธอจึงลุกขึ้นยืน พร้อมกับกล่าวออกไปว่า “บัดนี้เรื่องต่าง ๆ ก็นับว่าได้ข้อสรุปแล้ว แต่เนื่องจากโอกาสที่ทุกท่านจะเดินทางมาที่นี่ก็นับว่าหายาก ดังนั้นทุกท่านสามารถพักผ่อนและเยี่ยมที่นี่ก่อนได้”“รอถึงวันพรุ่งนี้ พวกเราทั้งห้าสำนักจะทำการจัดประชุมร่วมกันอีกครั้ง เพื่อหารือเกี่ยวกับการทำงานร่วมกันในอนาคตของทั้งห้าสำนัก”“รับทราบ!”บรรดาผู้นำใหญ่ของแต่ละสำนักต่างก็พากันพยักหน้าด้วยความเคารพหลังจากที่ทุกคนแยกย้ายกันไปได้ไม่นาน เจวี๋ยเทียนก็พาเจวี๋ยซินเข้ามา แม้ว่าอาการของเจวี๋ยซินจะค่อนข้างรุนแรง แต่สำนักเจวี๋ยฉิงก็มีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดาอย่างน้อยก็ทำให้เขาพอจะสามารถสื่อสารได้อย่างมีสติ แต่ร่างกายของเขากลับอ่อนแออย่างเห็นได้ชัดเมื่อเขาได้ยินสิ่งที่พี่ใหญ่พูดมาทั้งหมด เจวี๋ยซินก็แทบไม่อยากเชื่อหูของตัวเอง เพราะเรื่องหลังจากนี้ เขาแทบไม่รู้เรื่องอะไรเลยแม้แต่น้อยสุดท้ายก็มาได้ยินบรรพจารย์และพี่ใหญ่เรียกเย่เทียนหยู่ว่านายท่านอีก เขาก็ยิ่งรู้สึกเหมือนว่าโลกนี้กำลังกลับตาลปัตรไปกันใหญ่แล้วหากไม่ใช่เพราะบรรพจารย์เจวี๋ยฉิงออกหน้าด้วยตัวเอง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1285
“ทำไม?”เย่เทียนหยู่สัมผัสได้ถึงกลิ่นของแผนการอันชั่วร้ายตั้งแต่สมัยโบราณ การฟื้นฟูจุดตันเถียนนั้นคือสิ่งที่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย ซึ่งความยากง่ายก็มีตัวอย่างให้เห็นที่ชัดเจน และการที่สำนักเจวี๋ยฉิงทำแบบนี้ พวกเขาจะต้องมีแผนการบางอย่างอยู่อย่างแน่นอนเดิมทีนี่คือความลับของสำนักเจวี๋ยฉิง แต่ในเมื่อนายท่านถาม เจวี๋ยเทียนก็รีบเล่าทุกอย่างให้ฟังอย่างละเอียดทันที“หมายความว่า เรื่องที่จุดตันเถียนของเขาได้รับการฟื้นฟูก็เป็นเรื่องเท็จ และอีกไม่นานก็จะถูกเปิดเผยใช่ไหม?” เย่เทียนหยู่ถามเมื่อได้ยินแบบนั้น เจวี๋ยเทียนก็รู้สึกสะดุ้งเล็กน้อย หรือเย่เซวียนจะมีความสำคัญต่อนายท่านกันนะ สีหน้าของเขาดูซีดลง “ใช่ครับ อีกอย่าง มีความเป็นไปได้มากที่เขาอาจจะไม่รอด”พูดจบ เขาก็อดไม่ได้ที่จะถามออกไปว่า “นายท่านกับเขา?”เย่เทียนหยู่ไม่ได้ตอบ เขาเริ่มเข้าใจแล้วว่า สำนักเจวี๋ยฉิงเพียงต้องการใช้ประโยชน์จากตระกูลเย่เท่านั้น ซึ่งระยะเวลาสามปีก็เพียงพอที่จะสามารถใช้ประโยชน์ทำเรื่องต่าง ๆ ได้ตั้งมากมาย กระทั่งอาจจะสามารถควบคุมตระกูลเย่ได้อย่างสมบูรณ์เลยด้วยซ้ำส่วนเรื่องสามปีหลังจากนี้ พวกเขาแทบจะไม่ได้สนใจเล
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1286
หลังจากที่ได้ยินเรื่องทั้งหมด เย่เทียนหยู่ก็แอบส่ายหัว หากอิงตามแผนการของพวกเขา ด้วยความช่วยเหลือจากสำนักเจวี๋ยฉิง และมียอดฝีมือคอยช่วยตระกูลเย่ เกรงว่าคุณท่านเย่คงจบเห่อย่างแน่นอนแต่ถึงอย่างไร ในเมื่อตนรู้เรื่องนี้แล้ว ก็ไม่สามารถยืนดูอยู่เฉย ๆ ได้อยู่ดียังไงเสีย ไม่ว่าจะมาจากปากของแม่ หรือจากปากของเหล่าหวัง ก็เห็นได้ชัดว่าคุณปู่ขี้งกคนนี้แทบไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย ไม่ได้อยากช่วยจริง ๆ ด้วยซ้ำที่ทำไปก็เพียงเพื่อรักษาตระกูลเย่เอาไว้เท่านั้น ไร้ความสามารถสิ้นดี“เอ่อคือ นายท่านครับ เรื่องนี้พวกเราแค่วางแผนเอาไว้เท่านั้น ยังไม่ได้เริ่มดำเนินการ ผมจะรีบสั่งการลงไปเดี๋ยวนี้ครับ ให้ผมยกเลิกแผนการนี้ทันทีเลยไหมครับ?”“ไม่จำเป็น!”เย่เทียนหยู่ส่ายหัวเบา ๆ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบออกไปว่า “ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ แต่หากพวกคุณหรือเย่สยงมีการเคลื่อนไหวใด ๆ ก็ตามต่อตระกูลเย่ คุณจะต้องแจ้งให้ผมทราบทันที”แม้ว่าเจวี๋ยเทียนจะไม่ค่อยเข้าใจ แต่ก็รีบพยักหน้าตอบรับทันที “ครับ!”“ไม่ว่าจะเป็นเย่สยง หรือว่าเย่เสวียน อย่าให้พวกเขาสักเกตเห็นพิรุธเด็ดขาด ผมอยากจะเห็นจริง ๆ ว่าพวกเขาจะใช้ลูกไม้
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1287
เย่เทียนหยู่พยักหน้า พร้อมกล่าวขึ้นว่า “ผมเชื่อคุณ!”หลังจากที่ได้ยินคำนี้ บรรพจารย์เจวี๋ยวฉิงจึงหายใจออกมาด้วยความโล่งอก แต่ถึงอย่างไรก็จะทำให้นายท่านเข้าใจผิดไม่ได้“แต่ว่านะ เจวี๋ยเทียน หากมีโอกาส คุณก็ช่วยผมสืบดูที ดูว่าพอจะสืบเรื่องที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าถูกเผาจากเย่สยงได้บ้างไหม”เย่เทียนหยู่สั่งการ“รับทราบครับ!”เจวี๋ยเทียนพยักหน้า“แต่ต้องจำเอาไว้นะ ว่าอย่าแหวกหญ้าให้งูตื่นเด็ดขาด เพราะผมยังอยากรู้อยู่ ว่าเขาจะยึดอำนาจจากตระกูลเย่ได้อย่างไร ดูว่าในตระกูลเย่ยังมีพวกมดปลวกเหลืออยู่อีกไหม” เย่เทียนหยู่พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบแม้ว่าเขาจะยังรู้สึกไม่พอใจกับตระกูลสักเท่าไหร่ แต่สิ่งที่แม่เคยบอกเอาไว้ก็ไม่ผิด ถึงอย่างไรตนก็มีสายเลือดของตระกูลเย่อยู่ ส่วนคุณปู่ขี้งกคนนั้นของเขาก็ใช่ว่าจะทอดทิ้งพวกเขาไปเลยจริง ๆ เสียทีเดียว“เข้าใจแล้วครับ!”เจวี๋ยเทียนรีบรับปากในทันทีในเมื่อเรื่องทุกอย่างได้รับการอธิบายแล้ว เย่เทียนหยู่จึงได้หันไปมองเจวี๋ยซิน พร้อมกับพูดขึ้นว่า “เจวี๋ยซิน คุณคิดดีแล้วใช่ไหม ว่าจะติดตามผมจริง ๆ?”“ครับ!”เจวี๋ยซินตอบรับด้วยความเคารพ“ในเมื่อเป็นแบบนี้ เช่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1288
นับตั้งแต่ตอนที่เย่เทียนหยู่เดินจากไป เวลาก็ผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมงแล้ว ในที่สุดเจวี๋ยซินก็ลืมตาตื่นขึ้นมา เขาสัมผัสถึงการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของร่างกายได้ในทันที รวมถึงพลังที่แข็งแกร่งก็เพิ่มขึ้นอย่างหน้ากลัว“นะ นี่จะแข็งแกร่งเกินไปแล้ว!”เจวี๋ยซินพึมพำด้วยความตื่นเต้น เขาอดไม่ได้ที่จะปล่อยพลังอันแข็งแกร่งออกมา แม้ว่าก่อนหน้านี้เขาจะเคยกระตุ้นพลังที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาออกมา แต่เวลานั้นเขาก็กลับไม่ได้รู้สึกสบายตัวเหมือนในตอนนี้ไม่นานเจวี๋ยเทียนและบรรพจารย์เจวี๋ยฉิงก็ปรากฏตัว จากนั้นเจวี๋ยเทียนยังได้อธิบายคำพูดที่เย่เทียนหยู่ได้พูดเอาไว้เมื่อกี้ให้เขาฟังอีกด้วยเมื่อได้รู้เรื่องราวทั้งหมดแล้ว เจวี๋ยซินไม่เพียงแต่ไม่เกลียดชังเย่เทียนหยู่ ในใจยิ่งรู้สึกขอบคุณมากกว่าเสียด้วยซ้ำ เพราะถึงอย่างไร อีกฝ่ายก็เลือกที่จะตอบแทนความแค้นด้วยความเมตตา“พวกแกสองคนฟังฉันให้ดี ต่อไปนี้พวกแกจะต้องคอยรับใช้นายท่านให้ดี หากพวกแกมีใครที่กล้าคิดไม่ซื่อขึ้นมาล่ะก็ อย่าโทษที่ฉันไม่เห็นใจก็แล้วกัน เพราะฉันที่แหละที่จะจัดการพวกแกด้วยมือของฉันเอง”“ครับ บรรพจารย์โปรดวางใจ พวกเราไม่มีทางหักหลังนายท่านแน่นอ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1289
เยว่เหลียนเวยที่ได้ยินดังนั้น ภาพที่โรงจอดรถก็ผุดขึ้นมาในหัวของเธอทันที ใบหน้าแดงก่ำ แต่ไม่นานเธอก็นึกถึงความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัวของเย่เทียนหยู่ขึ้นมาได้ เธอจึงพูดด้วยท่าทีเกร็ง ๆ ออกไปว่า “คุณชายเย่มีฝีมือที่เลื่องชื่อขนาดนี้ อย่าล้อกันเล่นเลยค่ะ!”“ฮ่า ๆ......”เย่เทียนหยู่ไม่สามารถกลั้นหัวเราะเอาไว้ได้ ก่อนจะพูดขึ้นว่า “พี่สาวเยว่ นี่คุณไม่คิดที่จะรับศิษย์น้องแล้วงั้นเหรอ”“คุณชายเย่ล้อเล่นแล้วค่ะ ตอนนั้นฉันแค่พูดเล่น ๆ เท่านั้น” เยว่เหลียนเวยรีบพูดขึ้นมาเยว่เหลียนหานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย น้องสาวของเธอมักเป็นคนที่ใจกล้ามาโดยตลอด แต่วันนี้กลับหน้าแดง แถมยังตัวเกร็งอีกต่างหาก แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็คิดไม่ถึงเลยว่าน้องสาวของเธอจะถึงขั้นทำให้คุณชายเย่เรียกเธอว่าพี่สาวได้เย่เทียนหยู่ยิ้มเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรอีก ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า “แม่ครับ เรื่องทางนี้เองก็จัดการเรียบร้อยหมดแล้ว พรุ่งนี้เช้า ผมต้องออกเดินทางแล้วนะครับ”“เดินทางพรุ่งนี้เช้า ลูกจะไม่เข้าร่วมงานประชุมพรุ่งนี้ด้วยกันเหรอ?”“ไม่ล่ะครับ งานประชุมในวันพรุ่งนี้ ผมมอบหมายให้หลินเจวี๋ยเป็นผู้รับผิดชอบในส่วนของ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1
เย่เทียนหยู่ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าตรู่เขารู้สึกได้ถึงสัมผัสอันนุ่มนวลที่ฝ่ามือข้างขวา ก่อนที่เขาจะบีบมันเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว เป็นสัมผัสที่ไม่เลวเลยเมื่อเขาหันหน้าไปมอง ใบหน้าอันงดงามดุจสาวงามล่มเมืองก็เข้าสู่วิสัยทัศน์ของเขา ผิวพรรณขาวเนียนละเอียด และเปล่งปลั่งนุ่มนิ่ม“อ๊ะ…”หลินหว่านหรูถูกบีบจนตื่น ก่อนจะพบว่าเธอกำลังโป๊เปลือย เธอกรีดร้องแล้วผลักเย่เทียนหยู่ออกมือข้างหนึ่งดึงผ้าห่มไว้ และมืออีกข้างก็ถือหมอนทุบออกไปอย่างแรง“ไอ้คนชั่ว ไอ้คนลามก แกทำอะไรฉัน!”“เรื่องนั้น เหมือนจะทำไปทุกท่าเลย”“หน้าด้าน ไอ้คนไร้ยางอาย” หลินหว่านหรูทั้งอับอายทั้งโกรธ“จะพูดแบบนั้นก็ไม่ถูกมั้งครับ เมื่อคืนคุณเป็นคนเริ่มก่อนนี่” เย่เทียนหยู่น้อยเนื้อต่ำใจ“เหลวไหล ก็…”หลินหว่านหรูอยากจะเถียงแต่ก็พูดต่อไม่ออก เพราะสมองของเธอกำลังฉายภาพฉากเมื่อคืนเมื่อคืนวานเพื่อจะเก็บหนี้ก้อนโต เธอถูกคนวางยา และเมื่อพบความผิดปกติก็ใช้โอกาสหนีออกมาตอนไปเข้าห้องน้ำอีกฝ่ายพาเธอมาส่งที่ประตูโรงแรมและจะกลับออกไป แน่นอนว่าเธอเองเป็นคนรั้งเขาไว้และกระโจนใส่เขา“ฮือ ฮือ…”หลินหว่านหรูกลั้นเอาไว้ไม่อยู่อีกต่อไป เธ
Latest chapter
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1289
เยว่เหลียนเวยที่ได้ยินดังนั้น ภาพที่โรงจอดรถก็ผุดขึ้นมาในหัวของเธอทันที ใบหน้าแดงก่ำ แต่ไม่นานเธอก็นึกถึงความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัวของเย่เทียนหยู่ขึ้นมาได้ เธอจึงพูดด้วยท่าทีเกร็ง ๆ ออกไปว่า “คุณชายเย่มีฝีมือที่เลื่องชื่อขนาดนี้ อย่าล้อกันเล่นเลยค่ะ!”“ฮ่า ๆ......”เย่เทียนหยู่ไม่สามารถกลั้นหัวเราะเอาไว้ได้ ก่อนจะพูดขึ้นว่า “พี่สาวเยว่ นี่คุณไม่คิดที่จะรับศิษย์น้องแล้วงั้นเหรอ”“คุณชายเย่ล้อเล่นแล้วค่ะ ตอนนั้นฉันแค่พูดเล่น ๆ เท่านั้น” เยว่เหลียนเวยรีบพูดขึ้นมาเยว่เหลียนหานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย น้องสาวของเธอมักเป็นคนที่ใจกล้ามาโดยตลอด แต่วันนี้กลับหน้าแดง แถมยังตัวเกร็งอีกต่างหาก แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็คิดไม่ถึงเลยว่าน้องสาวของเธอจะถึงขั้นทำให้คุณชายเย่เรียกเธอว่าพี่สาวได้เย่เทียนหยู่ยิ้มเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรอีก ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า “แม่ครับ เรื่องทางนี้เองก็จัดการเรียบร้อยหมดแล้ว พรุ่งนี้เช้า ผมต้องออกเดินทางแล้วนะครับ”“เดินทางพรุ่งนี้เช้า ลูกจะไม่เข้าร่วมงานประชุมพรุ่งนี้ด้วยกันเหรอ?”“ไม่ล่ะครับ งานประชุมในวันพรุ่งนี้ ผมมอบหมายให้หลินเจวี๋ยเป็นผู้รับผิดชอบในส่วนของ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1288
นับตั้งแต่ตอนที่เย่เทียนหยู่เดินจากไป เวลาก็ผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมงแล้ว ในที่สุดเจวี๋ยซินก็ลืมตาตื่นขึ้นมา เขาสัมผัสถึงการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของร่างกายได้ในทันที รวมถึงพลังที่แข็งแกร่งก็เพิ่มขึ้นอย่างหน้ากลัว“นะ นี่จะแข็งแกร่งเกินไปแล้ว!”เจวี๋ยซินพึมพำด้วยความตื่นเต้น เขาอดไม่ได้ที่จะปล่อยพลังอันแข็งแกร่งออกมา แม้ว่าก่อนหน้านี้เขาจะเคยกระตุ้นพลังที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาออกมา แต่เวลานั้นเขาก็กลับไม่ได้รู้สึกสบายตัวเหมือนในตอนนี้ไม่นานเจวี๋ยเทียนและบรรพจารย์เจวี๋ยฉิงก็ปรากฏตัว จากนั้นเจวี๋ยเทียนยังได้อธิบายคำพูดที่เย่เทียนหยู่ได้พูดเอาไว้เมื่อกี้ให้เขาฟังอีกด้วยเมื่อได้รู้เรื่องราวทั้งหมดแล้ว เจวี๋ยซินไม่เพียงแต่ไม่เกลียดชังเย่เทียนหยู่ ในใจยิ่งรู้สึกขอบคุณมากกว่าเสียด้วยซ้ำ เพราะถึงอย่างไร อีกฝ่ายก็เลือกที่จะตอบแทนความแค้นด้วยความเมตตา“พวกแกสองคนฟังฉันให้ดี ต่อไปนี้พวกแกจะต้องคอยรับใช้นายท่านให้ดี หากพวกแกมีใครที่กล้าคิดไม่ซื่อขึ้นมาล่ะก็ อย่าโทษที่ฉันไม่เห็นใจก็แล้วกัน เพราะฉันที่แหละที่จะจัดการพวกแกด้วยมือของฉันเอง”“ครับ บรรพจารย์โปรดวางใจ พวกเราไม่มีทางหักหลังนายท่านแน่นอ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1287
เย่เทียนหยู่พยักหน้า พร้อมกล่าวขึ้นว่า “ผมเชื่อคุณ!”หลังจากที่ได้ยินคำนี้ บรรพจารย์เจวี๋ยวฉิงจึงหายใจออกมาด้วยความโล่งอก แต่ถึงอย่างไรก็จะทำให้นายท่านเข้าใจผิดไม่ได้“แต่ว่านะ เจวี๋ยเทียน หากมีโอกาส คุณก็ช่วยผมสืบดูที ดูว่าพอจะสืบเรื่องที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าถูกเผาจากเย่สยงได้บ้างไหม”เย่เทียนหยู่สั่งการ“รับทราบครับ!”เจวี๋ยเทียนพยักหน้า“แต่ต้องจำเอาไว้นะ ว่าอย่าแหวกหญ้าให้งูตื่นเด็ดขาด เพราะผมยังอยากรู้อยู่ ว่าเขาจะยึดอำนาจจากตระกูลเย่ได้อย่างไร ดูว่าในตระกูลเย่ยังมีพวกมดปลวกเหลืออยู่อีกไหม” เย่เทียนหยู่พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบแม้ว่าเขาจะยังรู้สึกไม่พอใจกับตระกูลสักเท่าไหร่ แต่สิ่งที่แม่เคยบอกเอาไว้ก็ไม่ผิด ถึงอย่างไรตนก็มีสายเลือดของตระกูลเย่อยู่ ส่วนคุณปู่ขี้งกคนนั้นของเขาก็ใช่ว่าจะทอดทิ้งพวกเขาไปเลยจริง ๆ เสียทีเดียว“เข้าใจแล้วครับ!”เจวี๋ยเทียนรีบรับปากในทันทีในเมื่อเรื่องทุกอย่างได้รับการอธิบายแล้ว เย่เทียนหยู่จึงได้หันไปมองเจวี๋ยซิน พร้อมกับพูดขึ้นว่า “เจวี๋ยซิน คุณคิดดีแล้วใช่ไหม ว่าจะติดตามผมจริง ๆ?”“ครับ!”เจวี๋ยซินตอบรับด้วยความเคารพ“ในเมื่อเป็นแบบนี้ เช่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1286
หลังจากที่ได้ยินเรื่องทั้งหมด เย่เทียนหยู่ก็แอบส่ายหัว หากอิงตามแผนการของพวกเขา ด้วยความช่วยเหลือจากสำนักเจวี๋ยฉิง และมียอดฝีมือคอยช่วยตระกูลเย่ เกรงว่าคุณท่านเย่คงจบเห่อย่างแน่นอนแต่ถึงอย่างไร ในเมื่อตนรู้เรื่องนี้แล้ว ก็ไม่สามารถยืนดูอยู่เฉย ๆ ได้อยู่ดียังไงเสีย ไม่ว่าจะมาจากปากของแม่ หรือจากปากของเหล่าหวัง ก็เห็นได้ชัดว่าคุณปู่ขี้งกคนนี้แทบไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย ไม่ได้อยากช่วยจริง ๆ ด้วยซ้ำที่ทำไปก็เพียงเพื่อรักษาตระกูลเย่เอาไว้เท่านั้น ไร้ความสามารถสิ้นดี“เอ่อคือ นายท่านครับ เรื่องนี้พวกเราแค่วางแผนเอาไว้เท่านั้น ยังไม่ได้เริ่มดำเนินการ ผมจะรีบสั่งการลงไปเดี๋ยวนี้ครับ ให้ผมยกเลิกแผนการนี้ทันทีเลยไหมครับ?”“ไม่จำเป็น!”เย่เทียนหยู่ส่ายหัวเบา ๆ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบออกไปว่า “ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ แต่หากพวกคุณหรือเย่สยงมีการเคลื่อนไหวใด ๆ ก็ตามต่อตระกูลเย่ คุณจะต้องแจ้งให้ผมทราบทันที”แม้ว่าเจวี๋ยเทียนจะไม่ค่อยเข้าใจ แต่ก็รีบพยักหน้าตอบรับทันที “ครับ!”“ไม่ว่าจะเป็นเย่สยง หรือว่าเย่เสวียน อย่าให้พวกเขาสักเกตเห็นพิรุธเด็ดขาด ผมอยากจะเห็นจริง ๆ ว่าพวกเขาจะใช้ลูกไม้
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1285
“ทำไม?”เย่เทียนหยู่สัมผัสได้ถึงกลิ่นของแผนการอันชั่วร้ายตั้งแต่สมัยโบราณ การฟื้นฟูจุดตันเถียนนั้นคือสิ่งที่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย ซึ่งความยากง่ายก็มีตัวอย่างให้เห็นที่ชัดเจน และการที่สำนักเจวี๋ยฉิงทำแบบนี้ พวกเขาจะต้องมีแผนการบางอย่างอยู่อย่างแน่นอนเดิมทีนี่คือความลับของสำนักเจวี๋ยฉิง แต่ในเมื่อนายท่านถาม เจวี๋ยเทียนก็รีบเล่าทุกอย่างให้ฟังอย่างละเอียดทันที“หมายความว่า เรื่องที่จุดตันเถียนของเขาได้รับการฟื้นฟูก็เป็นเรื่องเท็จ และอีกไม่นานก็จะถูกเปิดเผยใช่ไหม?” เย่เทียนหยู่ถามเมื่อได้ยินแบบนั้น เจวี๋ยเทียนก็รู้สึกสะดุ้งเล็กน้อย หรือเย่เซวียนจะมีความสำคัญต่อนายท่านกันนะ สีหน้าของเขาดูซีดลง “ใช่ครับ อีกอย่าง มีความเป็นไปได้มากที่เขาอาจจะไม่รอด”พูดจบ เขาก็อดไม่ได้ที่จะถามออกไปว่า “นายท่านกับเขา?”เย่เทียนหยู่ไม่ได้ตอบ เขาเริ่มเข้าใจแล้วว่า สำนักเจวี๋ยฉิงเพียงต้องการใช้ประโยชน์จากตระกูลเย่เท่านั้น ซึ่งระยะเวลาสามปีก็เพียงพอที่จะสามารถใช้ประโยชน์ทำเรื่องต่าง ๆ ได้ตั้งมากมาย กระทั่งอาจจะสามารถควบคุมตระกูลเย่ได้อย่างสมบูรณ์เลยด้วยซ้ำส่วนเรื่องสามปีหลังจากนี้ พวกเขาแทบจะไม่ได้สนใจเล
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1284
มู่หรงอินเข้าใจสิ่งที่เย่เทียนหยู่ต้องการจะสื่อ เธอจึงลุกขึ้นยืน พร้อมกับกล่าวออกไปว่า “บัดนี้เรื่องต่าง ๆ ก็นับว่าได้ข้อสรุปแล้ว แต่เนื่องจากโอกาสที่ทุกท่านจะเดินทางมาที่นี่ก็นับว่าหายาก ดังนั้นทุกท่านสามารถพักผ่อนและเยี่ยมที่นี่ก่อนได้”“รอถึงวันพรุ่งนี้ พวกเราทั้งห้าสำนักจะทำการจัดประชุมร่วมกันอีกครั้ง เพื่อหารือเกี่ยวกับการทำงานร่วมกันในอนาคตของทั้งห้าสำนัก”“รับทราบ!”บรรดาผู้นำใหญ่ของแต่ละสำนักต่างก็พากันพยักหน้าด้วยความเคารพหลังจากที่ทุกคนแยกย้ายกันไปได้ไม่นาน เจวี๋ยเทียนก็พาเจวี๋ยซินเข้ามา แม้ว่าอาการของเจวี๋ยซินจะค่อนข้างรุนแรง แต่สำนักเจวี๋ยฉิงก็มีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดาอย่างน้อยก็ทำให้เขาพอจะสามารถสื่อสารได้อย่างมีสติ แต่ร่างกายของเขากลับอ่อนแออย่างเห็นได้ชัดเมื่อเขาได้ยินสิ่งที่พี่ใหญ่พูดมาทั้งหมด เจวี๋ยซินก็แทบไม่อยากเชื่อหูของตัวเอง เพราะเรื่องหลังจากนี้ เขาแทบไม่รู้เรื่องอะไรเลยแม้แต่น้อยสุดท้ายก็มาได้ยินบรรพจารย์และพี่ใหญ่เรียกเย่เทียนหยู่ว่านายท่านอีก เขาก็ยิ่งรู้สึกเหมือนว่าโลกนี้กำลังกลับตาลปัตรไปกันใหญ่แล้วหากไม่ใช่เพราะบรรพจารย์เจวี๋ยฉิงออกหน้าด้วยตัวเอง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1283
ผู้คนต่างมองดูสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความงงงวย เมื่อเห็นการเคลื่อนไหวที่น่าอัศจรรย์ของเย่เทียนหยู่ สายตาของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความรู้สึกตกตะลึงเวลาผ่านไปเพียงแค่หนึ่งนาที เย่เทียนหยู่ก็เก็บมือขวากลับมา ท่าทางของเขายังคงสง่างามและสงบนิ่งเหมือนเดิม ราวกับว่าเขาไม่จำเป็นต้องใช้ความพยายามเลยสักนิดบรรพจารย์เจวี๋ยฉิงเห็นว่าสภาพร่างกายของเจวี๋ยเทียนกำลังดีขึ้นเรื่อย ๆ เขาก็รู้สึกดีใจขึ้นมา ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ขอบคุณนายท่านที่ช่วยเหลือครับ!”ทุกคนที่ได้ยินคำเรียกนี้ ต่างก็ยังรู้สึกตกใจอยู่นิดหน่อย บรรพจารย์เจวี๋ยฉิงคนนี้เป็นถึงยอดฝีมือระดับเทพยดาแดนดินเชียวนะ สามารถมีคนรับใช้ระดับนี้ได้ แม้แต่คิดก็ยังไม่กล้าคิดเลยที่น่าทึ่งยิ่งไปกว่านั้นคือ แม้แต่ผู้ที่มีพรสวรรค์มาก ๆ อย่างเจวี๋ยเทียนเจวี๋ยซินเองก็เป็นไปกับเขาด้วย ก่อนหน้านี้ก็ยังมีหยางผั่วจวินด้วยอีกคน“ไม่ต้องเกรงใจ แต่คุณต้องเตือนพวกเขาทั้งสองเอาไว้ให้ดี หากใครกล้าคิดร้ายต่อผม ก็อย่าโทษผมที่ลงมืออย่างโหดร้ายก็แล้วกัน”เย่เทียนหยู่พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ“นายท่านโปรดวางใจ พวกเขาไม่กล้าทำแบบนั้นแน่นอนครับ เพราะไม่เช่นนั้น ผมจะเป็นคนแรกที่ด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1282
แต่บรรพจารย์เจวี๋ยฉิงก็ถือเป็นคนที่มีชีวิตอยู่มานานหลายปี บวกกับเมื่อกี้เขาก็เพิ่งจะยอมรับนายคนใหม่ ไม่นานตัวบรรพจารย์เจวี๋ยฉิงก็เข้าใจ ถึงกุญแจสำคัญของเรื่องนี้ เขาจึงรีบพูดขึ้นว่า “เจวี๋ยเทียน มัวยืนบื้ออยู่ทำไม ยังไม่คุกเข่าลงอีก!”เจวี๋ยเทียนรู้สึกตกใจนิดหน่อย แต่ไม่นานเขาเข้าใจถึงเหตุผลที่แท้จริง สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่เมื่อลองคิดดูดี ๆ ถึงยังไงต่อไปสำนักเจวี๋ยฉิงก็ต้องถูกอีกฝ่ายควบคุมเอาไว้อยู่ดียิ่งไปกว่านั้น นั่นคือระดับเทพยดาแดนดินเชียวนะ ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาปรารถนาแต่ไม่สามารถได้มาครอบครองเขารีบคุกเข่าลงข้างหนึ่ง พร้อมพูดขึ้นว่า “เจ้าตำหนักหยู่ ขอแค่ท่านสามารถช่วยพวกเราสองพี่น้องได้ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พวกเราสองพี่น้องเจวี๋ยเทียนจะทำตามคำสั่งของท่านอย่างเคร่งครัด ขอแค่ท่านสั่ง พวกเราจะน้อมรับทันที!”เมื่อได้ยินแบบนั้น สายตาของทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองเย่เทียนหยู่ ไม่รู้เลยว่าเขาจะตัดสินใจอย่างไรต่อไปหากเป็นจริงตามที่เจ้าตำหนักหยู่พูด เจวี๋ยเทียนและเจวี๋ยซินก็เท่ากับได้รับโชคดีในความโชคร้ายน่ะสิเย่เทียนหยู่เหลือบมองเจวี๋ยเทียน แต่ก็ไม่ได้ตอบในทันที เขาเ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1281
เมื่อเห็นว่าท่าทีของทุกคนต่างก็แสดงความยินดีกับมู่หรงอินด้วยความเคารพ สีหน้าของเจวี๋ยเทียนก็ดูหดหู่อย่างมากหากอิงตามแผนของเขาแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างมันก็ควรจะเป็นของเขา แต่คิดไม่ถึงเลยว่า ผลลัพธ์จะต่างจากที่เขาคิดเอาไว้อย่างสิ้นเชิงแต่เมื่อเห็นท่าทีของมู่หรงอินแล้ว เขาก็สัมผัสได้ว่าพลังของมู่หรงอินแข็งแกร่งไม่ต่างไปจากพลังระดับปรมาจารย์ขั้นสูงสุดของเขาเลยเขาเข้าใจดี ไม่ว่าจะเป็นสถานะหรือจุดยืน มู่หรงอินก็เหมาะมากที่สุดที่จะเป็นผู้นำสำนักศักดิ์สิทธิ์เจ้าตำหนักหยู่มีพลังที่น่าสะพรึงกลัวขนาดนี้ แถมยังยินดีที่จะสละตำแหน่งให้อีก ให้การสนับสนุนเธออย่างเต็มที่ แล้วนับประสาอะไรกับคนอย่างตนเมื่อนึกถึงจุดนี้ เจวี๋ยเทียนกลับรู้สึกผ่อนคลายลงนิดหน่อยแต่ในขณะเดียวกันนั้นเอง เจวี๋ยเทียนก็ได้ยินเสียงของบรรพจารย์ที่กำลังพูด ทำให้เขาชะงักไปชั่วขณะ บรรพจารย์พูดว่าอะไรนะ นายท่านงั้นเหรอ?เนื้อหาหลังจากนั้นไม่สำคัญ แต่คำว่า “นายท่าน” นี้ จะเรียกแบบสุ่มสี่สุ่มห้าได้เหรอ นี่จึงทำให้ความรู้สึกละอายใจปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าของเขาอย่าว่าแต่พวกเขาเลย มู่หรงอินและคนอื่น ๆ เองก็ตกตะลึงเช่นกันเมื่อเห็นท่า
