บทที่ 19 สำรวจหมู่บ้าน 1หลังจากรุ่ยฉีได้ทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ที่อยู่ต่างมิติกันแล้ว สรุปได้ว่าแต่ละคนมีภารกิจที่แตกต่างกันไป ดูแล้วรุ่ยฉีจะได้ภารกิจที่ไม่ต้องเสี่ยงชีวิตเท่าไร เพราะเพื่อนคนหนึ่งอยู่กลางดงซอมบี้ อีกคนถึงจะเป็นดาราดังแต่ก็อยู่กลางดงฆาตกร แต่ละคนได้รับภารกิจน่าขนลุกทั้งนั้น และเราตกลงจะช่วยเหลือกันเวลาใครมีปัญหาอะไรแนะนำปรึกษาหารือช่วยกันแก้ปัญหา เป็นเพื่อนแท้ต่างมิติ แต่คงไม่ได้คุยกันตลอดเพราะเวลาและการใช้ชีวิตแต่ละคนแตกต่างกันเหลือเกิน สรุปผลจากการที่ได้เพื่อนใหม่นั้นคือรุ่ยฉีนอนดึกเพราะมัวแต่เมาท์มอยหอยสังข์อยู่จนทำให้วันนี้รุ่ยฉีตื่นสาย เด็ก ๆ ต้องตื่นมาปลุกรุ่ยฉีถึงได้ตื่น ถ้าไม่มีใครปลุกคงอีกยาว"แม่ตื่นเถอะ... พวกฉันให้อภัยแม่แล้ว""หือ... ให้อภัยเรื่องอะไร" รุ่ยฉีถามแบบงง ๆ"เรื่องแม่นอนตื่นสายไง! " สมุนตัวน้อยแค่นอนตื่นสายต้องถึงกับมีให้อภัยขออภัยกันเลยเหรอ บันเทิงกันแต่เช้าเลยนะ!ทำให้วันนี้กว่าจะกินมื้อเช้าเสร็จก็ปาไปเกือบ 9 โมงเช้าแล้ว วันนี้รุ่ยฉีนัดเด็ก ๆ สำรวจภูเขาหลังบ้าน รุ่ยฉีจะไปสำรวจดูว่ามีอะไรที่พอจะมาทำให้เพิ่มเงินในกระเป๋าได้บ้าง เพราะของบางอ
บทที่ 20 สำรวจหมู่บ้าน 2จากที่เคยบอกว่าคนที่ย้อนกลับมาอยู่ในยุคอดีตจะใช้ชีวิตได้ง่าย ๆ รุ่ยฉีขอถอนคำพูด มันยากมาก ไหนจะการปรับตัวในการใช้ชีวิต อาชีพบางอาชีพไม่สามารถเอามาใช้มาทำในยุคนี้ได้เลย ถ้าไม่ได้ระบบมาช่วยคงใช้ชีวิตลำบากกว่านี้ อยากกราบแทบตักคนที่ย้อนมาแล้วเอาตัวรอดได้ มีความรู้ความสามารถเอามาต่อยอดได้ ส่วนตัวรุ่ยฉีคนนี้นั้น มองดูต้นไม้ก็คือต้นไม้อยู่นั่นแหละ พืชผักก็รู้ไม่กี่อย่าง ปลูกจะรอดไหมยังไม่รู้ อาจมือร้อนปลูกอะไรก็ตายหมดก็ได้ ใครจะไปรู้ คิดแล้วได้แต่ถอนหายใจ"น้ำก็มีแต่น้ำจริง ๆ กุ้งหอยปูปลาไปหลบอยู่ไหนหมด" รุ่ยฉีเดินตามทางน้ำไหลและก็บ่นไปด้วย"อ้าว น้องสะใภ้ มาทำอะไรบนเขา"เสียงใคร! มาเรียกสะภงสะใภ้ อย่าบอกนะว่าบ้านนั้นอีกแล้ว ทั้งหมู่บ้านฉันจะเจอคนอื่นบ้างไม่ได้เชียวเหรอ ทั้งหมู่บ้านมีแค่คนบ้านใหญ่หรือไง!"พาเด็ก ๆ มาเดินดูอะไรเรื่อย ๆ "พอรู้ว่าเป็นพี่รอง 'ซ่งอวิ๋นเหอ' รุ่ยฉีเลยตอบกลับไป"ตอนนี้บนเขาไม่ค่อยมีอะไรหรอก ผักป่าก็มีคนมาเก็บแทบทุกวัน""แล้วพี่รองเอาต้นนั้นไปทำอะไร" รุ่ยฉีสงสัย เขาตัดหวายทำไมเยอะแยะ"เอาไว้สานตะกร้าเอาไว้ขายตรงตลาดเย็นของคอมมูน น้องสะใภ้คง
บทที่ 21 ธุรกิจต่างมิติหลังจากที่พี่สามีช่วยถือของมาส่งแล้ว ก็ยังทิ้งคำพูดไว้ให้รุ่ยฉีหลอนอีก 'ถ้ามีอะไรให้พี่ช่วยก็ให้เด็ก ๆ ไปตามพี่ได้ตลอด' รุ่ยฉีก็พอรู้ตัวว่าตัวตนร่างนี้สวยและดูดี แต่ไม่คิดว่าเรื่องแค่นี้จะทำให้พี่ใหญ่แสดงออกอย่างประเจิดประเจ้อว่าสนใจน้องสะใภ้ตัวเองหรอกนะ มันอาจมีอะไรมากกว่านี้ แต่เท่าที่จำได้ เขาก็ทำดีกับครอบครัวรุ่ยฉีตลอด แต่ไม่แสดงออกขนาดนี้ หรือสงสารฉันกับลูก! โอ๊ย… คิดแล้วปวดหัว! "ระบบ ไม่ใช่แบบที่ฉันคิดใช่ไหม"[ความรู้สึกของมนุษย์มันละเอียดอ่อนเกินไป ระบบไม่สามารถตอบได้ว่าใช่หรือไม่ใช่]"สถิติแบบที่ระบบชอบคำนวณล่ะ ไม่ใช่ใช่ป่ะ"[ถ้าตามสถิติ มีความเป็นไปได้ประมาณ 70 %]"เยอะนะ... น่ากลัว" รุ่ยฉีทำท่าขนลุกขนพองรุ่ยฉีไม่อยากเกี่ยวข้องกับบ้านนี้เท่าไร ไม่อยากมีเรื่องให้วุ่นวาย และเพราะเขาช่วยถือของมาส่งเลยทำให้รุ่ยฉีคนนี้ไม่ได้ซื้อผัก รีบกลับจนไม่ได้ผักสักต้น โอ๊ย… เจอบ้านนี้ทีไรผิดแผนไปหมด เซ็ง! คงต้องยอมเอาคะแนนแลกระบบละ พอถึงบ้าน รุ่ยฉีก็เตรียมน้ำให้เด็ก ๆ อาบน้ำ พอเด็ก ๆ อาบน้ำเสร็จก็มานั่งรวมกันตรงห้องโถง กินขนมที่ซื้อมาจากตลาดกับนมคนละแก้ว รุ่ยฉีเลยจะ
บทที่ 22 พ่อมา!เช้านี้รุ่ยฉีตื่นขึ้นมาเตรียมอาหารเช้าแบบง่าย ๆ ไส้กรอกทอด ไข่ดาว ตามด้วยขนมปังที่ซื้อมาจากในเมือง และมีนมจืดคนละแก้ว ลองเปลี่ยนอาหารกินอะไรที่หลากหลายบ้าง วันนี้รุ่ยฉีคิดจะให้เด็ก ๆ ได้ลองตกแต่งกิ๊บดู และรุ่ยฉีจะทยอยเก็บของเตรียมย้ายเข้าไปอยู่ในเมือง กำหนดการย้ายคือพรุ่งนี้ วันนี้รุ่ยฉีต้องเก็บของให้เรียบร้อย"แม่หิว~ " ตื่นมาก็หิวเลยนะพ่อสมุนตัวน้อย"ไปล้างหน้าแปรงฟันให้เรียบร้อย แล้วค่อยมากิน" รุ่ยฉีให้เด็ก ๆ ไปทำธุระส่วนตัวให้เรียบร้อย โดยให้หัวหน้าแก๊งเป็นคนคอยดูน้อง ๆ "แม่ อันนี้เขาเรียกว่าอะไร"ซีซวนถามเกี่ยวกับอาหารเช้าของวันนี้ ปกติที่บ้านเขาจะไม่คุยกันตอนกินข้าว แต่เขาอดสงสัยไม่ได้ไอ้ที่ยาว ๆ นี่คืออะไร เขาไม่เคยเห็นและรู้สึกมันแปลกแต่ก็อร่อยดีเลยอยากรู้ เผื่อวันหลังเขาอยากกินอีกจะได้บอกแม่ได้ว่ามันคืออะไร"ไส้กรอกทอดและไข่ดาวอร่อยไหม" รุ่ยฉีตอบลูกชายคนเล็กหัวหน้าแก๊งฟังเขาก็พยักหน้าหงึก ๆ แต่ไม่พูดอะไร มันก็อร่อยดี ตอนแรกเขารอให้กินเสร็จค่อยถามแม่ อาหารเช้าวันนี้มันแปลกมาก ไม่มีข้าว มีแต่ไข่กับแท่งยาว ๆ และขนมปังที่ซื้อมาจากในเมือง มันก็อิ่มดีอร่อยดีผิดก
บทที่ 1 หลงรุ่ยฉีหลงรุ่ยฉี หญิงสาวคนสวยอายุ 37 ปีแห่งยุคโลกาภิวัตน์ สาวแกร่งแห่งยุค 2021 แข็งแกร่งแม้กระทั่งโควิดยังไม่กล้าเล่นงาน แต่ต้องมาตายเพราะสามีอันเป็นสุดที่รักของฉันเอง!!! ฉันโดนหักหลังจากคนที่ไว้ใจที่สุดเพื่อคำว่า 'เงิน' คำเดียว แต่ฉันก็ยังไม่ทิ้งคำว่าสาวแกร่งคนสวยไป เพราะเขาหวังได้ผลประโยชน์จากฉัน ฉันเลยให้ผลประโยชน์เต็ม ๆ ที่เขาต้องการ ไม่ว่าจะเป็นหนี้สินที่เขาเคยค้ำประกันให้ฉัน ธุรกิจร่วมหุ้นที่กำลังจะไปไม่รอด ฉันยกให้เขาไปจนหมดส่วนทรัพย์สินที่เป็น 'ผลประโยชน์' จริง ๆ ฉันให้ลูกบุญธรรมของฉันรับไว้ทั้งหมด อาจเพราะความโชคดีของฉันที่รู้เรื่องสามีสุดที่รักกับชู้ที่กำลังทำลับหลังฉันโดยบังเอิญ ฉันเลยตลบหลังซ้อนแผนพวกมัน เก็บคืนทุกบาททุกสตางค์ค่อย ๆ เอาคืน ฉันแทบไม่เหลืออะไรไว้ให้พวกมันนอกจากหนี้สิน ฉันจัดการโยกย้ายสมบัติ ทยอยขายหุ้น แล้วเก็บเป็นเงินสดและทองคำเอามาเข้าตู้เซฟไว้ในคอนโดหรูที่ฉันแอบซื้อให้ลูกบุญธรรมของฉัน ฉันรับเลี้ยงเด็กสองคนพี่น้องชายหญิงซึ่งเป็นฝาแฝด และเป็นลูกของผู้มีพระคุณของฉันสมัยที่ฉันยังอยู่ที่บ้านเด็กกำพร้า จะบอกว่าลูกบุญธรรมก็ไม่เชิงเพราะนับถือกันมากกว
บทที่ 2 ตุนของ!!หลังจากผูกระบบและติดตั้งระบบเสร็จ ถามว่าฉันรู้สึกยังไง... จะรู้สึกอะไรได้ ไม่มีความรู้สึกอะไรเลย นอกจากมีเสียงในหัวที่แนะนำตัวเองว่าเป็นระบบเลขาผู้ช่วย นอกนั้นก็ไม่ได้แตกต่างอะไรเลย ไม่มีความรู้สึกว่ามีอะไรพิเศษเลย[ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ระบบมีชื่อว่า 'ระบบเลขาผู้ช่วย' จะเรียก 'ระบบ 'เรียก 'ผู้ช่วย' เรียก 'เลขา' หรือชื่อเต็มก็ได้ตามใจโฮสต์ได้เลย]"บอกฉันได้ไหมว่า ฉันต้องเตรียมตัวเอาอะไรไปบ้าง การเก็บของเข้าและเอาออกจากมิติต้องทำยังไง แนะนำให้ด้วย และบอกด้วยว่าระบบช่วยอะไรฉันได้บ้าง มีหน้าที่อะไรบ้าง"ฉันเริ่มจากเรื่องการใช้มิติก่อน ในเมื่อมีเวลากำหนดในการเอาของเข้ามิติก็ต้องเอาให้คุ้มค่า เอาให้ได้มากเท่าที่จะทำได้[ระบบมีหน้าที่มอบหมายภารกิจ เป็นผู้ช่วยและแนะนำวิธีในการทำภารกิจให้สำเร็จแก่โฮสต์ ช่วยในการจัดการสินค้าและสิ่งของในมิติ เป็นเหมือนตัวกลางระหว่างโฮสต์กับระบบห้าง และเป็นผู้ช่วย เปรียบเสมือนการทำงานเลขาให้แก่โฮสต์ โฮสต์สามารถสอบถามข้อมูลต่าง ๆ ได้ ระบบยินดีตอบโฮสต์เสมอ][ส่วนในเรื่องมิติ ระบบจะให้กำไลหยกแก้วแก่โฮสต์ จะมีแต่โฮสต์ที่ใช้งานได้ โฮสต์สามารถส
บทที่ 3 ข้ามมิติ ย้อนเวลาหลังจบจากช่วงเวลาที่ตุนของ ก็รอเวลาให้ระบบจัดระเบียบสิ่งของในมิติให้เรียบร้อยและรอว่ามีอะไรบ้าง จะได้เตรียมตัวในการข้ามมิติในขั้นตอนต่อไป ฉันผู้ที่ต้องเป็นคนรอ แต่ในหัวก็เริ่มคิดวางแผนการใช้ชีวิตว่าจะต้องทำยังไง พอให้เป็นแนวทางในการเอาตัวรอด ส่วนภารกิจที่ทางระบบมอบให้ก็ค่อย ๆ เก็บทำไปเรื่อย ๆ ฉันพอมีวิชาความรู้ความสามารถติดตัวอยู่บ้าง มันคงไม่ยากสักเท่าไร แต่ทุกอย่างมันต้องมีแบบแผนถึงจะดีพอคิดไปถึงครอบครัวที่ต้องไปอยู่ด้วย เด็ก 3 คนกำลังจะโต ยังดีที่ว่าพ่อของเด็ก ๆ ไม่ค่อยอยู่บ้าน ไม่งั้นรุ่ยฉีคนนี้จะทำยังไง คิดดูนะ ไม่รู้จักกันแต่ใช้ชีวิตแบบผัวเมีย ขนาดคนที่ฉันคิดว่ารู้จักดีอย่างเช่นสามีเก่าของฉัน ยังทำเลวกับฉันเลย เรื่องเด็กไม่น่าคิดเท่าเรื่องพ่อของเด็ก ๆ แต่จะมโนมากไม่ได้ ถึงนิสัยฉันจะขี้มโนก็ตาม ต้องไปดูหน้างานอีกที เมื่อมีตัวช่วยก็ไม่น่ามีอะไรน่าห่วง วิถีชีวิตสโลว์ไลฟ์ของรุ่ยฉีอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม…[แจ้งสิ่งของที่มีในมิติของโฮสต์หลงรุ่ยฉี คุณสมบัติพิเศษ คือ สิ่งของที่มีในตอนนี้จะไม่มีวันหมด และจะเติมเต็มในทุกๆ 7 วันหลังจากเอาสิ่งของออกไป มีดังนี้ ข้าวสา
บทที่ 4 หลงรุ่ยฉี ยุค 70ฉันไม่รู้ว่าฉันหลับหรือสลบไปนานแค่ไหน จากเหตุการณ์ที่ความทรงจำระลอกนั้น ทำให้ฉันหมดสติไป จนถึงตอนนี้ ฉันยังติดต่อระบบไม่ได้ ไม่ใช่ว่าฉันโดนระบบมันหลอกมาหรอกนะ ไหนจะกำไลมิติของฉันอีก ส่งมอบให้หรือยังก็ไม่รู้ มองดูที่ข้อมือก็ไม่เห็นกำไลหยกแก้วสักอัน ไม่ใช่ฉันถูกหลอกมาลอยแพทิ้งไว้ที่นี่หรอกนะตอนนี้ฉันสามารถมองเห็นทุกอย่างได้อย่างชัดเจน ที่ฉันนอนอยู่ตรงนี้ คือ เตียงเตาแบบที่เคยเห็นในสารคดีในโลกก่อน มองรอบบ้านเป็นบ้านอิฐ ห้องนี้ค่อนข้างกว้าง มีเตียงเตาที่ฉันคิดว่ามีขนาดใหญ่ แต่ไม่รู้ว่าปกติทั่วไปเตียงเตามันใหญ่เท่านี้ไหม ในห้องมีตู้ไม้วางอยู่ข้าง ๆ กับเตียง ติดกับผนังของอีกฝั่ง มีโต๊ะกลางห้อง มีเก้าอี้ 4 ตัววางรอบโต๊ะ ข้างเตียงเตามีโต๊ะไม้วางอยู่ น่าจะใช้สำหรับวางพวกหมอนผ้าห่ม ข้าง ๆ กันเป็นโต๊ะไม้เล็ก ๆ มีพวกเครื่องหอม พวกแป้งคล้าย ๆ แป้งน้ำ จากความทรงจำ มันก็คือโต๊ะเครื่องแป้งนั่นเองถ้าถามว่าบ้านนี้ดูดีไหม ถ้าให้รุ่ยฉียุคปัจจุบันตอบก็จะบอกว่า 'ดีกับผีนะสิ! ' มันแย่ถ้าเทียบกับยุคที่จากมา แต่ฉันไม่รู้ว่าสำหรับที่นี่มันดีหรือไม่ เพราะจากความทรงจำของร่างเดิมก็ไม่รู
บทที่ 22 พ่อมา!เช้านี้รุ่ยฉีตื่นขึ้นมาเตรียมอาหารเช้าแบบง่าย ๆ ไส้กรอกทอด ไข่ดาว ตามด้วยขนมปังที่ซื้อมาจากในเมือง และมีนมจืดคนละแก้ว ลองเปลี่ยนอาหารกินอะไรที่หลากหลายบ้าง วันนี้รุ่ยฉีคิดจะให้เด็ก ๆ ได้ลองตกแต่งกิ๊บดู และรุ่ยฉีจะทยอยเก็บของเตรียมย้ายเข้าไปอยู่ในเมือง กำหนดการย้ายคือพรุ่งนี้ วันนี้รุ่ยฉีต้องเก็บของให้เรียบร้อย"แม่หิว~ " ตื่นมาก็หิวเลยนะพ่อสมุนตัวน้อย"ไปล้างหน้าแปรงฟันให้เรียบร้อย แล้วค่อยมากิน" รุ่ยฉีให้เด็ก ๆ ไปทำธุระส่วนตัวให้เรียบร้อย โดยให้หัวหน้าแก๊งเป็นคนคอยดูน้อง ๆ "แม่ อันนี้เขาเรียกว่าอะไร"ซีซวนถามเกี่ยวกับอาหารเช้าของวันนี้ ปกติที่บ้านเขาจะไม่คุยกันตอนกินข้าว แต่เขาอดสงสัยไม่ได้ไอ้ที่ยาว ๆ นี่คืออะไร เขาไม่เคยเห็นและรู้สึกมันแปลกแต่ก็อร่อยดีเลยอยากรู้ เผื่อวันหลังเขาอยากกินอีกจะได้บอกแม่ได้ว่ามันคืออะไร"ไส้กรอกทอดและไข่ดาวอร่อยไหม" รุ่ยฉีตอบลูกชายคนเล็กหัวหน้าแก๊งฟังเขาก็พยักหน้าหงึก ๆ แต่ไม่พูดอะไร มันก็อร่อยดี ตอนแรกเขารอให้กินเสร็จค่อยถามแม่ อาหารเช้าวันนี้มันแปลกมาก ไม่มีข้าว มีแต่ไข่กับแท่งยาว ๆ และขนมปังที่ซื้อมาจากในเมือง มันก็อิ่มดีอร่อยดีผิดก
บทที่ 21 ธุรกิจต่างมิติหลังจากที่พี่สามีช่วยถือของมาส่งแล้ว ก็ยังทิ้งคำพูดไว้ให้รุ่ยฉีหลอนอีก 'ถ้ามีอะไรให้พี่ช่วยก็ให้เด็ก ๆ ไปตามพี่ได้ตลอด' รุ่ยฉีก็พอรู้ตัวว่าตัวตนร่างนี้สวยและดูดี แต่ไม่คิดว่าเรื่องแค่นี้จะทำให้พี่ใหญ่แสดงออกอย่างประเจิดประเจ้อว่าสนใจน้องสะใภ้ตัวเองหรอกนะ มันอาจมีอะไรมากกว่านี้ แต่เท่าที่จำได้ เขาก็ทำดีกับครอบครัวรุ่ยฉีตลอด แต่ไม่แสดงออกขนาดนี้ หรือสงสารฉันกับลูก! โอ๊ย… คิดแล้วปวดหัว! "ระบบ ไม่ใช่แบบที่ฉันคิดใช่ไหม"[ความรู้สึกของมนุษย์มันละเอียดอ่อนเกินไป ระบบไม่สามารถตอบได้ว่าใช่หรือไม่ใช่]"สถิติแบบที่ระบบชอบคำนวณล่ะ ไม่ใช่ใช่ป่ะ"[ถ้าตามสถิติ มีความเป็นไปได้ประมาณ 70 %]"เยอะนะ... น่ากลัว" รุ่ยฉีทำท่าขนลุกขนพองรุ่ยฉีไม่อยากเกี่ยวข้องกับบ้านนี้เท่าไร ไม่อยากมีเรื่องให้วุ่นวาย และเพราะเขาช่วยถือของมาส่งเลยทำให้รุ่ยฉีคนนี้ไม่ได้ซื้อผัก รีบกลับจนไม่ได้ผักสักต้น โอ๊ย… เจอบ้านนี้ทีไรผิดแผนไปหมด เซ็ง! คงต้องยอมเอาคะแนนแลกระบบละ พอถึงบ้าน รุ่ยฉีก็เตรียมน้ำให้เด็ก ๆ อาบน้ำ พอเด็ก ๆ อาบน้ำเสร็จก็มานั่งรวมกันตรงห้องโถง กินขนมที่ซื้อมาจากตลาดกับนมคนละแก้ว รุ่ยฉีเลยจะ
บทที่ 20 สำรวจหมู่บ้าน 2จากที่เคยบอกว่าคนที่ย้อนกลับมาอยู่ในยุคอดีตจะใช้ชีวิตได้ง่าย ๆ รุ่ยฉีขอถอนคำพูด มันยากมาก ไหนจะการปรับตัวในการใช้ชีวิต อาชีพบางอาชีพไม่สามารถเอามาใช้มาทำในยุคนี้ได้เลย ถ้าไม่ได้ระบบมาช่วยคงใช้ชีวิตลำบากกว่านี้ อยากกราบแทบตักคนที่ย้อนมาแล้วเอาตัวรอดได้ มีความรู้ความสามารถเอามาต่อยอดได้ ส่วนตัวรุ่ยฉีคนนี้นั้น มองดูต้นไม้ก็คือต้นไม้อยู่นั่นแหละ พืชผักก็รู้ไม่กี่อย่าง ปลูกจะรอดไหมยังไม่รู้ อาจมือร้อนปลูกอะไรก็ตายหมดก็ได้ ใครจะไปรู้ คิดแล้วได้แต่ถอนหายใจ"น้ำก็มีแต่น้ำจริง ๆ กุ้งหอยปูปลาไปหลบอยู่ไหนหมด" รุ่ยฉีเดินตามทางน้ำไหลและก็บ่นไปด้วย"อ้าว น้องสะใภ้ มาทำอะไรบนเขา"เสียงใคร! มาเรียกสะภงสะใภ้ อย่าบอกนะว่าบ้านนั้นอีกแล้ว ทั้งหมู่บ้านฉันจะเจอคนอื่นบ้างไม่ได้เชียวเหรอ ทั้งหมู่บ้านมีแค่คนบ้านใหญ่หรือไง!"พาเด็ก ๆ มาเดินดูอะไรเรื่อย ๆ "พอรู้ว่าเป็นพี่รอง 'ซ่งอวิ๋นเหอ' รุ่ยฉีเลยตอบกลับไป"ตอนนี้บนเขาไม่ค่อยมีอะไรหรอก ผักป่าก็มีคนมาเก็บแทบทุกวัน""แล้วพี่รองเอาต้นนั้นไปทำอะไร" รุ่ยฉีสงสัย เขาตัดหวายทำไมเยอะแยะ"เอาไว้สานตะกร้าเอาไว้ขายตรงตลาดเย็นของคอมมูน น้องสะใภ้คง
บทที่ 19 สำรวจหมู่บ้าน 1หลังจากรุ่ยฉีได้ทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ที่อยู่ต่างมิติกันแล้ว สรุปได้ว่าแต่ละคนมีภารกิจที่แตกต่างกันไป ดูแล้วรุ่ยฉีจะได้ภารกิจที่ไม่ต้องเสี่ยงชีวิตเท่าไร เพราะเพื่อนคนหนึ่งอยู่กลางดงซอมบี้ อีกคนถึงจะเป็นดาราดังแต่ก็อยู่กลางดงฆาตกร แต่ละคนได้รับภารกิจน่าขนลุกทั้งนั้น และเราตกลงจะช่วยเหลือกันเวลาใครมีปัญหาอะไรแนะนำปรึกษาหารือช่วยกันแก้ปัญหา เป็นเพื่อนแท้ต่างมิติ แต่คงไม่ได้คุยกันตลอดเพราะเวลาและการใช้ชีวิตแต่ละคนแตกต่างกันเหลือเกิน สรุปผลจากการที่ได้เพื่อนใหม่นั้นคือรุ่ยฉีนอนดึกเพราะมัวแต่เมาท์มอยหอยสังข์อยู่จนทำให้วันนี้รุ่ยฉีตื่นสาย เด็ก ๆ ต้องตื่นมาปลุกรุ่ยฉีถึงได้ตื่น ถ้าไม่มีใครปลุกคงอีกยาว"แม่ตื่นเถอะ... พวกฉันให้อภัยแม่แล้ว""หือ... ให้อภัยเรื่องอะไร" รุ่ยฉีถามแบบงง ๆ"เรื่องแม่นอนตื่นสายไง! " สมุนตัวน้อยแค่นอนตื่นสายต้องถึงกับมีให้อภัยขออภัยกันเลยเหรอ บันเทิงกันแต่เช้าเลยนะ!ทำให้วันนี้กว่าจะกินมื้อเช้าเสร็จก็ปาไปเกือบ 9 โมงเช้าแล้ว วันนี้รุ่ยฉีนัดเด็ก ๆ สำรวจภูเขาหลังบ้าน รุ่ยฉีจะไปสำรวจดูว่ามีอะไรที่พอจะมาทำให้เพิ่มเงินในกระเป๋าได้บ้าง เพราะของบางอ
บทที่ 18 เพื่อนใหม่หลังจากลุงหม่ามาส่งถึงหมู่บ้านแล้ว รุ่ยฉีกับเด็ก ๆ ก็ช่วยกันจัดของที่ซื้อมาให้เรียบร้อย รุ่ยฉีกับซิงอีช่วยกันอุ่นบะหมี่และเป็ดย่างที่ซื้อมาจากในเมืองเพื่อเป็นอาหารเย็น ส่วนซีฮันกับซีซวนกำลังเห่อต้นไม้ ช่วยกันรดน้ำต้นไม้กันสองคนพี่น้องเพื่อรอเวลากินมื้อเย็น รุ่ยฉีไปดูพื้นที่หลังบ้าน หลังจากที่บ้านฮั่นมาจัดการให้แล้วมีพื้นที่โล่งและกว้างมากกว่าตอนมีต้นไม้และหญ้าที่ขึ้นรกเต็มไปหมด"หรือจะหาผลไม้มาปลูกดี มันโล่งเกินไป" "ระบบ... ฉันควรปลูกต้นอะไรดีที่ไม่ต้องดูแลมาก เอาที่อึดที่ทนทั้งร้อนทั้งหนาวได้" รุ่ยฉีขอคำแนะนำจากระบบ[หญ้าไงโฮสต์ ไม่ปลูกก็ขึ้น ไม่ดูแลก็ยังงาม]"…" คือระบบมันกวน…!"ไม่ใช่สิ เอาที่มีประโยชน์ด้วย"[หญ้าก็มีประโยชน์บำรุงรักษาหน้าดิน พืชทุกชนิดก็มีประโยชน์ จะมากน้อยก็มีทั้งนั้นแหละโฮสต์]"ระบบ... โกธรแค้นอะไรฉันป่ะ"[…] ระบบรุ่ยฉีกลอกตามองบน พึ่งพาไม่ได้เลย… ไหนบอกระบบจะแนะนำจะให้ปรึกษาได้ทุกเรื่อง ไหนบอกเข้ากันได้ 98% แล้วที่แสดงออกมาเนี่ย! คืออะไรค้าา! ส่วนมากจะแสดงส่วน 2% ออกมารึไง!! คนสวยหงุดหงิด…รุ่ยฉีหยิบเอาสมุดและดินสอมาเขียนแผนงานที่จะทำต่อจา
บทที่ 17 เที่ยวเล่นในเมือง 2หลังจากจ่ายเงินซื้อของจนตัวเบาแล้ว รุ่ยฉีก็ต้อนเด็ก ๆ ออกจากห้างแล้วเดินไปทางตลาด แหล่งที่ผู้คนพลุกพล่าน เพราะมีตึกขายของเรียงรายกันเต็มไปหมด บริเวณนี้จะมีตึกร้านค้าขายของกันเยอะ และถัดไปอีกซอยก็เป็นโรงงานต่าง ๆ จึงทำให้บริเวณนี้มีผู้คนสัญจรไปมาเยอะตลอดแทบทั้งวัน เป็นแหล่งที่เหมาะในการเปิดร้านขายของ ซึ่งร้านที่รุ่ยฉีมาซื้อไว้ก็อยู่บนถนนเส้นนี้บริเวณหัวมุมถนน ตอนนี้อยู่ระหว่างขั้นตอนการต่อเติมตกแต่งเป็นตึกสองชั้น มีพื้นที่ด้านหลังที่รุ่ยฉีจะให้ช่างทำบ้านพักขึ้นมาเพิ่ม แต่ตอนนี้ให้ช่างต่อเติมร้านก่อน ส่วนบ้านอาจทำทีหลัง รุ่ยฉีได้ให้ช่างทำรั้วให้สูงรอบเขตพื้นที่ รุ่ยฉีพาเด็ก ๆ ไปยืนอยู่หน้าตึกยังไม่ได้เข้าไปข้างในเพราะช่างกำลังทำงาน ยืนอยู่หน้าตึกสักพัก ลุงที่เป็นคนรับเหมาตกแต่งตึกก็ออกมาหารุ่ยฉี "วันนี้คุณหลงมาได้ยังไง นึกว่าจะมามะรืนเสียอีก เห็นนัดเอาของมาส่ง" ลุงหม่า หรือ 'หวังหม่า' เข้ามาทักทายรุ่ยฉี"พาเด็ก ๆ เข้ามาเที่ยวในเมืองค่ะ เลยแวะมาดูร้านเผื่อขาดเหลืออะไร เด็ก ๆ สวัสดีคุณตาหม่าสิจ๊ะ" รุ่ยฉีบอกกับลุงหม่า และแนะนำให้เด็ก ๆ รู้จักคุณตาหม่า รุ่ยฉี
บทที่ 16 เที่ยวเล่นในเมือง 1พอรุ่ยฉีออกจากธนาคารแล้วก็เดินกลับไปร้านตัดผม ตาก็มองทางเรื่อย ๆ และก็คุยกับระบบไปด้วย ยังดีที่ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่สื่อสารกันทางความคิด ไม่อย่างนั้นคนอื่นเห็นคงคิดว่ารุ่ยฉีเดินคุยคนเดียวเหมือนคนบ้าแน่ ๆ "ระบบ... ฉันสงสัย ทำไมฉันต้องมาอยู่ในร่างนี้ แล้วเจ้าของร่างล่ะ ฉันสงสัยมาก ยิ่งได้ความทรงจำของร่างเดิม ฉันยิ่งคิดว่าทำไมคนดี ๆ มีความคิดดี ๆ ถึงทิ้งร่างให้ฉันมาอยู่ได้"[โฮสต์ห้ามความตายได้ไหม คนไม่ว่าจะดีจะร้าย ต่อให้ดีขนาดไหน เมื่อถึงเวลาหมดอายุขัยก็ต้องทิ้งกายหยาบและจากไปทั้งนั้น ถึงไม่อยากจากไปก็ไม่มีอะไรมาห้ามได้]"เออก็จริง… ฉันไม่ได้มาแย่งร่างนี้แน่นะ ไม่ใช่ระบบจับฉันยัดมาในร่างนี้นะ ระบบรู้ไหม ร่างเดิมมีความคิดที่ดีกว่าฉันอีกนะ บางทีฉันก็คิดว่าด้อยกว่าร่างเดิมแล้วจะมาทำหน้าที่แทนมันจะดีเหรอ ทางระบบคำนวณผิดหรือเปล่า ไม่ใช่ว่าที่ตรงนี้เป็นวิญญาณตนอื่นนะ"[โฮสต์สบายใจได้ ร่างนี้หมดอายุขัยแล้ว จากไปแบบสงบไม่มีเจ็บปวดอะไร มีแต่ห่วงเด็ก ๆ ที่ตอนนี้อยู่ในความรับผิดชอบของโฮสต์นั่นแหละ ถ้าโฮสต์รู้สึกผิดและเห็นใจร่างเดิมก็พยายามทำภารกิจให้สำเร็จ ถ้าเด็ก ๆ ใช
บทที่ 15 เข้าเมือง… ไปโกนผม!ด้วยพลังแห่งคะแนน ทำให้รุ่ยฉีนอนหลับฝันดีตลอดคืน ไม่มีการตื่นมากลางดึก หลับยาวจนถึงเช้า ตื่นมาก็ปาไป 6โมงเช้าแล้ว ต้องรีบทำธุระส่วนตัวให้เสร็จจะได้เตรียมอาหารเช้า รุ่ยฉีก็ยังรักความสะดวกและสบายอยู่นั่นแหละ ข้าวต้มสำเร็จก็ออกมาอยู่ในหม้อขนาดกลางเกือบเต็มหม้อ และหยิบขนมจีบกับซาลาเปามาเตรียมอย่างละ 20 ชิ้น ที่ต้องเตรียมเยอะเพราะรุ่ยฉีคิดเตรียมเผื่อบ้านฮั่นด้วย วันนี้บ้านฮั่นจะมาทำงานที่บ้าน รุ่ยฉีคิดปล่อยให้บ้านฮั่นทำงานกันเอง ส่วนรุ่ยฉีก็จะพาเด็ก ๆ เข้าเมือง ยังไงก็เคยมาทำให้อยู่แล้ว ทำงานร่วมกันจนรู้แล้วโดยไม่ต้องมาคอยดูแลอะไร เสร็จแล้วรุ่ยฉีก็เดินไปปลุกเด็ก ๆ ให้ตื่นมาล้างหน้าแปรงฟันจะได้รีบกินข้าวรีบเข้าเมืองกัน เด็ก ๆ ต่างก็รีบทำรีบเสร็จแต่งสวยแต่งหล่อด้วยชุดใหม่ที่รุ่ยฉีเตรียมไว้ให้ สวยหล่อไม่ว่าที่สำคัญหนานุ่มไม่มีหนาวแน่นอน รุ่ยฉีจับเด็ก ๆ แต่งตัวเสร็จก็หันมาทำผมให้ตัวแทนหมู่บ้านให้เรียบร้อยจะได้ไม่พันกัน พอจับแต่งตัวทำผมดี ๆ นี่มันลูกคุณหนูคุณชาย อาจเพราะหน้าตาดีจับแต่งนิดหน่อยก็ดูดีกันทั้งนั้น ซีฮันกับซีซวนแต่งตัวเหมือนกัน ใส่รองเท้าผ้าใบสีดำเหมือน
บทที่ 14 ทำวุ้นกระชับความสัมพันธ์หลังจากรุ่ยฉีเอาผ้าห่มเข้าเครื่องซักผ้าแล้ว รุ่ยฉีก็เข้าครัวเพื่อที่จะเตรียมทำอาหารมื้อเย็นไว้ รุ่ยฉีคิดว่าจะทำกระดูกหมูตุ๋นยาจีน เพราะเห็นชุดตุ๋นยาจีนที่อยู่ในตู้กับข้าวในครัวมีอยู่สองชุด และทำไก่ผัดซอสเผ็ดอีกอย่าง ตบท้ายด้วยไข่ตุ๋นนมสดทรงเครื่อง เมื่อคิดเมนูได้แล้วก็ให้ระบบเตรียมวัตถุดิบมาเพื่อที่จะได้เริ่มทำอาหารไว้ ที่รุ่ยฉีรีบทำเพราะจะได้รีบเสร็จ จะกินค่อยมาอุ่นอีกรอบได้ รุ่ยฉีคิดจะชวนเด็ก ๆ ทำวุ้นหลังจากเด็ก ๆ ตื่นนอน เลยรีบทำมื้อเย็นไว้ก่อน รุ่ยฉีใช้เวลาในการทำกับข้าวและเตรียมอุปกรณ์สำหรับทำวุ้นให้เรียบร้อย เกือบ 3 ชั่วโมง ไหนจะวิ่งไปเอาผ้าห่มออกมาตากผึ่งไว้ให้ครอบครัวบ้านฮั่น กว่าจะเสร็จเลยต้องใช้เวลานาน พอทำกับข้าวครบทั้งสามอย่าง รุ่ยฉีก็ยกเก็บในตู้กับข้าวให้เรียบร้อย[โฮสต์ ตอนนี้มีขนมบิสกิตกำลังจัดโปรโมชันแลกหนึ่งแถมหนึ่ง ใช้คะแนนเพียง 100 คะแนน โฮสต์ต้องการแลกไหม]"แลกเลย"รุ่ยฉีตื่นเต้น ใช้คะแนนแลกไม่เยอะด้วย แต่จะมีขนมขบเคี้ยวไว้ให้เด็ก ๆ ได้กินกับนม และที่สำคัญเผื่อรุ่ยฉีคนนี้กินกับกาแฟด้วย ทั้งที่กาแฟฟรีที่ได้มาก็กินไปจนหมดแล้ว ไม่รู้ร