บทที่4.มูลเหตุและแรงจูงใจ
ห้องนอนของอิรินามีทีมงานของชะเอมกำลังเร่งทำ ชะเอมเลยใช่เวลาว่างช่วงนั้นมาดูห้องทำงานของอเล็กไซ ไหนๆ วันนี้ก็ทางสะดวก เจ้าของบ้านไม่อยู่ ไม่มีคนกดดันทำให้เธอเสียวหลังวูบๆ
เพราะคลุกฝุ่นอยู่เกือบครึ่งวัน เพียงเพื่อที่จะกำหนดจุดวางเฟอร์นิเจอร์ เพื่อจะเปลี่ยนรูปแบบห้องทำงานของอเล็กไซ ให้ออกมาดูดีและถูกใจผู้ว่าจ้างที่สุด
ชะเอมจึงลงทุนนอนกลิ้งไปมาบนพื้นพรม เพื่อกะเกณฑ์ วัดระยะ หากจะวางเฟอร์นิเจอร์ หรือชั้นวางให้เข้ารูปเข้ารอยที่สุด
ผลเหรอ...หัวหูเธอจึงมีแต่ฝุ่น มอมแมมไปทั้งตัว
อิรินาจึงอนุญาตให้หญิงสาวใช้ห้องน้ำในห้องนอนตัวเอง เพื่อล้างคราบฝุ่น เพราะความเปิ่นเป๋อ!! เหงื่อเลยออกจนเปียกซก มัณฑนากรสาวเลยจำใจต้องอาบน้ำ เมื่อไหนๆ ก็เปียกทั้งตัว
ชะเอมลูบไล้ผิวกายด้วยสบู่อย่างดีแบบอ้อยอิ่ง มือเรียวบางลูบฟองสบู่กลิ่นดอกไม้ไปทั่วร่างกาย พร้อมกับพลิ้มเปลือกตาหลุบลง เธอเผลอยิ้มออกมานิดๆ นึกขำขันในใจ เกิดมาจนอายุปูนนี้ เธอยังไม่เคยนอนแช่ในอ่างน้ำที่เต็มไปด้วยฟองสบู่เช่นนี้สักครั้ง กระแสน้ำอุ่นไหลวนโอบล้อ
บทที่5.บิกินนี่เป็นเหตุ!!การประชุมแสนเคร่งเครียด เป็นการวางแผนงานของไตรมาสต่อไปของปี...หัวหน้าแผนกต่างๆ จึงนำเสนอผลงานของตัวเองกันอย่างแข็งขัน อเล็กไซนั่งฟัง เขายกนิ้วให้หากชิ้นงานนั่นถูกใจจังๆมาชะงักเอาก็ต่อเมื่อ...มีเสียงเรียกเข้าจากเบอร์ส่วนตัวชายหนุ่มกดรับ เขาฟังเงียบๆ ก่อนจะผุดลุกขึ้นยืน ร้องโวยดังลั่น“อะไรนะ มึงว่าไงนะ!!”ไฟฟ้าถูกเปิด ภายในห้องประชุมเงียบกริบ ไม่มีเสียงอย่างอื่นนอกจากเสียงบิ้กบอสที่กำลังโวยแหลก“พวกมึงถอยออกมาให้หมดเลย...กูเห็นใครอยู่บริเวณสระ กูจะควักลูกตาออกมาเตะเล่น...ทุกคน”คำสั่งสุดเข้มยังไม่น่ากลัวเท่ากับตาขวางๆ หน้าตึงๆ“เลิกประชุม ยกยอดไปพรุ่งนี้!! หมดอารมณ์ทำงานแล้วโว้ย!!”ชายหนุ่มเปรยเสียงเย็น เขาเดินฉับๆ ออกจากห้องประชุมใหญ่ มุ่งหน้ากลับคฤหาสน์หลังโต เหมือนมีเหตุร้ายเกิดขึ้นที่นั่น ปล่อยให้บรรดาลูกน้องนั่งงงเป็นไก่ตาแตก...รถยนต์วิ่งฉิว...ความเร็วเกินกฎหมายบังคับ เมื่อผู้โดยสารกิตติมศักดิ์ตบเบาะเร่งทุกครั้งที่ค
“หม่ามี้เอวาหิวค่ะ มีอะไรทานมั้ยคะ?” หญิงสาวตะโกนบอก เจ้าหล่อนลอยคออยู่กลางน้ำ ออกแรงกระทุ่มน้ำเปาะแปะ อาจจะเหนื่อยและหิว“ได้จ้า เดี๋ยวหม่ามี้สั่งแม่ครัวให้” หญิงสาวยิ้ม...โอกาสมาถึงเธอรวดเร็วแบบไม่น่าเชื่อ เธอหมุนตัวกลับไปมองสบนัยน์ของอเล็กไซ พยายามไม่สนใจสายตาของเขา สายตาเจ้าชู้ที่วนเวียนอยู่กับส่วนเว้าส่วนโค้งของตัวเอง อาย...แต่ต้องทน เพื่อตรึงสายตาเขาไว้ เวลาที่เธอเอาคืน จะได้หัวเราะด้วยความสาแก่ใจเพลินสิครับ...อเล็กไซมองเพลินไป เขาไม่ทันคิด ไม่รู้ว่าเพราะอะไรคนหวงตัวอย่างชะเอม ถึงไม่ยอมสวมชุดคลุม เธอเดินกรายไป กรายมาริมสระ เหมือนกำลังยั่ว...และเขาก็สนองความต้องการของหล่อน มองเสียให้จุใจไปเวลาผ่านไปกว่า10 นาที และชายหนุ่มกำลังชิลๆ“มาแล้วๆ จ้า...ขึ้นมาทานก่อนมั้ยจ้ะ...เอวา” เสียงของหล่อนหวานหยด จนชายหนุ่มขนลุกซู่!!แต่ก็ไม่ทันได้คาดคิดถึงเหตุร้ายที่จะเกิดขึ้น...เขาโผตามติดบุตรสาว เพราะอิรินากระดี๋กระด๋ามาก เด็กหญิงวิ่งตุ๊บตับ!! เมื่อมีอาหารว่างจานโตแถมยังส่งกลิ่นหอมฟุ้งมาเสิร์ฟถึงที่เด็กหญิงรับส้อม
บทที่6. More than love.เวลา1เดือนที่เขาไล่ต้อนชะเอม หล่อนหาได้จนมุมไม่ ที่ทำได้ก็แค่ ‘จูบ’ กับแทะโลมนิดๆ หน่อยๆ งานคืบหน้าใกล้จะเสร็จ เขายอมรับว่าทึ่งกับการทำงานของชะเอม หล่อนจริงจังและมีฝีมือ ไม่แปลกเลยที่งานของชะเอมจะแน่น เมื่อคุณภาพที่ได้รับสมกับราคาที่ต้องจ่าย แถมงานยังออกมาสวยถูกใจ“หมู่นี้...คุณหายหน้าไปนะอเล็กไซ?”เสียงร้องทักจากคนคุ้นเคย วันนี้อเล็กไซนึกเซ็งๆ เขาเลยออกมาจิบแอลกอฮอล์แก้เบื่อในผับเจ้าประจำ และคนที่ทักคือเพื่อนสนิทที่หันมาจับธุรกิจสถานบริการ...หนุ่มหล่อลูกครึ่งไทยผสมกับแขก ราจีฟ ราย หนุ่มอีกหนึ่งคนที่สังคมจับตามอง เมื่อเขามีฐานการเงินแน่นปึก!! แต่ทำตัวสำรวยเหมือนคาสโนว่าทั่วๆ ไป มีผู้หญิงหลายคนหลงเป็นเหยื่อ...โดยการเดินเข้าหาราจีฟ แต่พวกหล่อนกลับได้ไปแค่ความสำราญ...ส่วนสิ่งสำคัญที่อยากได้ แม้แต่ได้จับต้องยังไม่เคย เพราะราจีฟหวงความโสดของตัวเอง เขาไม่หวงตัว พร้อมสนองความต้องการของผู้หญิงแบบไม่ยอมให้เสียชื่อ...แต่จะให้เขาจริงจัง...คงต้องรอให้ชายหนุ่ม...เผลอ...“นึกว่าใคร ไอ้
ชะเอมพูดแบบเหลืออด...เธอกับเขาเป็นแค่ผู้ว่าจ้างกับ คนทำงานให้เป็นจ็อปๆ ไป ไม่ได้สนิทสนมกันถึงขนาดเข้านอกออกในบ้านยามวิกาลได้...เธอยังไม่อยากตกเป็นขี้ปากให้คนอื่นพูดถึง แม้คู่กรณีจะเป็นผู้ชายที่น่าปรารถนา...“อยากให้ผมไปมากเลยเหรอ?”เสียงของอเล็กไซฟังดูหงอยๆ แต่หากเธอใจอ่อน คนที่เสียหายคือตัวเอง ชะเอมเลยฝืนทำใจแข็ง กลั้นใจพยักหน้าหงึกหงัก...“เอม...” ชายหนุ่มหยุดพูด เขาปรือเปลือกตาขึ้นมองเธอ หญิงสาวตรงหน้าเขา ไม่ได้ดูดีกว่าบรรดาผู้หญิงที่เขารู้จัก...แล้วทำไมนะ ทำไมเขาถึงติดใจเธอนักหนา ติดใจจนกระทั่งอยากครอบครอง อยากเป็นเจ้าของหล่อนทั้งกาย...และใจชะเอมยกมือขึ้นกอดอกทันที...เธอไม่อยากเห็นสายตาของเขาเลย เธอกลัวตัวเองใจอ่อน นัยน์ตาของอเล็กไซสวยประหนึ่งอัญมณีชั้นเลิศที่ผ่านการเจียระไนด้วยฝีมือช่างชั้นครู เธอชมชอบมาตลอด... แต่หากอยากให้ตัวเองปลอดภัย เธอต้องฝืนความรู้สึกไว้ ต้องไม่สบตากับเขา!! ชะเอมตัวชาวาบ!! ชั่วขณะหนึ่ง ดวงตาของอเล็กไซที่เธอเผลอมอง เขาตรึงเธอไว้ด้วยแววตาเต้นระริก ดวงตาคู่คมเหมือนอัญมณีสีสวย มันกลอกกลิ้งล้อเล่นกับแสงไฟ..
บทที่8.นี่มันคืองานนะ ไม่ใช่การมาเที่ยวก้อนเมฆสีขาวลอยตัวอยู่เหนือน่านฟ้า มันเป็นความตื่นเต้นทุกครั้ง หากชะเอมได้นั่งบนนกเหล็กที่ลอยตัวอยู่กลางอากาศ มันเป็นเรื่องน่าทึ่ง!! การที่มนุษย์เอาชนะแรงโน้มถ่วงของโลกได้ สร้างสิ่งมหัศจรรย์ที่แทบจะไม่มีความเป็นไปได้...กับการเอาเหล็กหนักๆ ขึ้นไปลอยอยู่ในอากาศ เป็นความสำเร็จเกินคาดที่มนุษย์สามารถเอาชนะกฎเกณฑ์ธรรมชาติได้อย่างงดงามเป็นความสวยงามที่ชะเอมชื่นชม...เธอนั่งเท้าคางมองมวลหมู่เมฆ โดยมีการ์ดสุดหล่อนั่งขนาบข้าง บนเครื่องบินโดยสารแบบเฟิร์สคลาส เป็นความไฮโซที่ชะเอมไม่เคยสัมผัสมันเป็นการฟุ่มเฟือยที่หญิงสาวไม่คิดจะควักกระเป๋าจ่ายแน่ๆ หากต้องเดินทางเองผู้โดยสารท่านอื่นนอนพริ้มตาหลับ เมื่อพวกเขาต้องทนนั่งอยู่เฉยๆ เช่นนี้ไปอีกเกือบ9 ชั่วโมง เป็นการเดินทางแสนยาวนานที่สุดในชีวิตชะเอม หญิงสาวเคยเดินทางไปท่องเที่ยวต่างประเทศเหมือนกัน แต่สำหรับรัสเซีย...นี่เป็นครั้งแรกมันจึงไม่แปลกที่ชะเอมจะมีแต่ความตื่นเต้น...จนไม่สามารถข่มตาหลับลงได้เธอหยิบแมกาซีนฉบับหนึ่งที่เสียบไว้ในช่องตรงหน้า
“ได้งั้ยคุณ!! งานเอมล่ะ เอมไม่ได้พักกับคุณด้วยนี่”หญิงสาวพูดเสียงแข็ง เธอไม่ใช่มหาเศรษฐีหมื่นล้าน ไม่ได้มีเงินโอนเข้าบัญชีทุกนาทีเหมือนเขา เธอต้องรับผิดชอบชีวิตคนใต้บังคับบัญชาอีกหลายสิบคน จะมาทำตัวชิลๆ แสนสบายเหมือนอเล็กไซคงไม่ได้“ก็หยุดไว้ก่อนสิ...ผมไม่ปรับคุณหรอกน่า” เสียงพูดเหมือนไม่ยี่หระแต่ชะเอมไม่เล่นด้วย “เอมยังมีงานรออยู่อีกหลายเจ้าค่ะ ไม่ใช่แค่คุณเจ้าเดียวที่เอมรับทำ งานใหม่จะถูกเลื่อนออกไปอีก แพลนที่วางไว้ก็จะรวน คุณคิดว่าเอมควรทำแบบนั้นเหรอคะ?”ชายหนุ่มจิปาก เขาวางแก้วลงบนผิวโต๊ะ เอื้อมมือหยิบขวดบรั่นดีมาเทใส่ ทำท่าเหมือนไม่ได้ยินสิ่งที่ชะเอมพูด“อย่าทำแบบนี้เลยค่ะ คนอื่นๆ ไม่เกี่ยวด้วยเลย หากคุณอยากเหวี่ยงก็เหวี่ยงใส่เอมคนเดียวสิคะ”หญิงสาวบ่นเสียงสุดเพลีย เธอรู้...ชายหนุ่มจงใจโต้กลับ ที่เธอปฏิเสธสิ่งที่เขาต้องการ มันคือสิทธิของเธอไหมล่ะ เพราะหากฝืน...ดันทุรัง อนาคตก็คงต้องจบลงในสักวันหนึ่ง!! เมื่อชายหนุ่มไม่ใช่คนที่จริงจังอะไรกับความสัมพันธ์ที่เธอคิดว่ามันคงแค่ฉาบฉวย...
บทที่7.เป็นแฟนกันมั้ย!!ชะเอมปิดประตูห้องนอนด้วยมือที่สั่นระริก เธอแสร้งทำเป็นใจแข็งไปอย่างนั้นเอง เพราะมันคือ ‘เกราะ’ ที่ใช้กางกั้นชายหนุ่ม ใครเข้าใกล้อเล็กไซ แล้วไม่หลงเสน่ห์ชายหนุ่มบ้างล่ะ...ไม่มี...ชะเอมยืนยันได้ แม้แต่ตัวเองที่แกร่งและเชื่อมั่นตัวเองสุดๆ ยังหวั่นไหวไปกับเสน่ห์ของเขา เมื่อชายหนุ่มรุกคืบเข้าประชิดตัวแบบนี้...หญิงสาวหลับตานิ่งๆ เธอยืนพิงประตูห้อง เงี่ยหูฟังเสียงการเคลื่อนไหวภายนอก...อเล็กไซอึ้ง!!ไม่รู้เหมือนกันว่าคิดกับชะเอมถึงแค่ไหน...ที่เขารู้คือ...ชะเอมเข้ามาป่วนความคิดเขา หล่อนไม่เหมือนผู้หญิงทุกคนที่เขาเคยรู้จัก มันอาจจะเป็นความเคยตัวก็ย่อมได้ สาวๆ ส่วนใหญ่ วิ่งใส่...พอมาเจอคนที่วิ่งหนีเขาเลยไปไม่ถูก แถมหล่อนไม่เลิศเลออะไรเลย มันจึงทำให้ต่อมอยากเอาชนะของเขาทำงาน...คงเป็นแบบนั้น ชายหนุ่มสะบัดศีรษะแรงๆ มือดันโซฟาพยายามทรงตัวลุกขึ้นยืนแม้จะมึนหัวตุ๊บๆ ไม่มีประโยชน์ที่จะอยู่ตรงจุดนี้...ชะเอมตัดเยื่อใย หล่อนไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เขาต้องการ...มันเสียหน้าจนอยากหายตัวได้...เสียงการเคลื่อ
บทที่9.มิสซิสฟิริเซียอิรินาขยับตัวเข้าใกล้ชะเอม มือกลมป้อมยกขึ้นจับชายเสื้อของชะเอมไว้แน่น พร้อมกับรีบก้มหน้าลง เหมือนกำลังกลัวอะไรบางอย่าง หญิงสาวขมวดคิ้ว เธอรับรู้ถึงความผิดปกติ ชะเอมเหลียวมองไปรอบๆ เธอเห็นใครบางคน กำลังเดินตรงมาทางนี้ ‘หล่อน’ ใช่คนที่เดินมาเป็นผู้หญิง ผู้หญิงสวยจัดคนหนึ่ง กับการแต่งกายฉูดฉาดไม่ต้องบอกก็รู้ หล่อนต้องมีความสัมพันธ์กับคนบ้านนี้แน่ๆ ไม่อย่างนั้นคงไม่สามารถฝ่าปราการป้องกันของเหล่าบอดี้การ์ดพันธุ์ดุมาได้แน่นอน“เซไฮ!! เบบี้”เสียงหล่อนแหลมปรี๊ด แววตาจิกๆ พิกล คำทักทายที่ฟังยังไงก็หาได้มีความอบอุ่น ไม่แปลกเลยที่อิรินาจะกลัว“เป็นอะไรไปยัยหนู หม่ามี้มาหาทั้งที จะหลบหน้าหลบตากันทำไม?”น้ำเสียงออกจะดุไปสักนิด สำหรับวิธีพูดของมารดาที่พูดกับบุตรสาวที่ไม่ได้เจอหน้ากันมานาน“มาหาหม่ามี้สิ มาให้กอดหน่อย คิดถึ๊งคิดถึง!!”มือเรียวสวยอ้ากว้าง พร้อมกับยิ้มหวานทั้งปาก แต่ดวงตากลับแข็งกร้าวจนแม้แต่คนนอกอย่างชะเอมยังรู้สึก&ldqu
ชะเอมก้มหน้าลง เธออมยิ้มด้วยความพอใจ แผนแรกผ่านไปด้วยดี ที่เหลือก็แค่ชิ่ง...ต้องหาทางหลบการ์ดเหล่านี้ไปยังสนามบิน เพราะระยะทางร้านไอครีมชื่อดังกับท่าอากาศยานอยู่ไม่ไกลกันเท่าไหร่...“เยี่ยมมาก...คนเก่ง”ชะเอมหันไปขยิบตาให้อิรินาสองมือสอดลงไปในกระเป๋ากาเกง เพื่อตรวจเช็กสิ่งที่ควรมี ‘พาสปอร์ต’ เธอโน้มตัวลงสวมกอดกระซิบแผ่วๆ ข้างใบหูเล็กๆ และเด็กหญิงก็หยุดร้องกรี๊ด เนื่องจากเสียงกระซิบของชะเอม“ไปค่ะ อีวานจะพาหนูไปกินไอครีมกัน...เราจะออกไปข้างนอกกันค่ะ”ชะเอมพูดยิ้มๆ เธอแอบขยิบตาให้อิรินาหลายครั้ง และเด็กหญิงก็รับลูก แสร้งกระโดดเหมือนดีใจหนักหนา“กินติมๆ ...เย้ๆ”หากอีวานสังเกตสองสาวดีๆ เขาจะรู้สึกสะกิดใจ ทั้ง อิรินาและชะเอม ต่างมีกระเป๋าเป้เล็กๆ สะพายไว้ที่หลังแต่เพราะเสียงสิบแปดหลอดของอิรินา ทำให้ต่อมความฉลาดของอีวานลดลง เขาต้องการแค่...ทำยังไงก็ได้ ให้คุณหนูตัวแสบ...หยุดตะเบ็งเสียงลั่นนั่นเสียทีห้างสรรพสินค้าเก่าแก่ ‘เบนิคอฟ’ห้างสรรพสินค้าข
บทที่10.แผนตลบหลังสิงโต...“อะไรนะช้าง หมายความว่าไงวะ เจ้งง!!”ชะเอมย้อนถามเสียงหลง เธอแอบแวบต่อสายหาคนของตัวเองจนได้ แต่กลับต้องงงกับคำตอบ...ที่ได้ยิน“โหเจ้ ไปหลบอยู่ไหนมาคร๊าฟ... งานจวนจะเสร็จแล้วล่ะ น่าจะทันเวลาอยู่”ช้างตอบกลั้วเสียงหัวเราะ ชะเอมหายไปครบอาทิตย์พอดี“อ้าว...แล้วแบบล่ะ”หญิงสาวสับสน เธอหาโอกาสเคลียร์กับอเล็กไซไม่ได้สักที แล้วงานเดินต่อแบบนี้ เขาไม่พอใจขึ้นมา เธอมิเสียทั้งเงิน และเวลาฟรีเหรอ“โอ้ย!! คุณเขาโทร. มาบอกตั้งแต่เจ้ไปมอสโกวันแรกๆ แล้ว เป็นไงครับ... เที่ยวต่างประเทศสนุกมั้ยครับเจ้”ช้างตอบ เขาย้อนถามด้วยความอยากรู้ชะเอมอึ้ง!! เรื่องเที่ยวน่ะเธอไปทุกที่ที่อิรินาไป คนพาไปก็ใจป้ำ พาไปทุกแห่งที่อยากไปเสียด้วย มันเลยเป็นการเที่ยวที่ชะเอมคุ้มสุดๆ เธอไม่ต้องสนใจเรื่องค่าใช้จ่าย เมื่อมีสายเปย์ตัวพ่อ คอยตามจ่ายให้ เธอถ่ายรูปจนเมมโมรี่เต็ม เซฟเก็บไว้ในคอมส่วนตัวอีกเป็นกุรุส เอาไว้ว่างๆ จะมานั่งระลึกความหลัง เมื่อคงไม่มีวันแ
หญิงสาวตอบกลับ เธอกดยิ้มมุมปาก ชะเอมไม่ใช่คนที่มีความอดทนเท่าไหร่ นิยามความรักของเธอสวยหรู เกินกว่าจะให้มันจบลง เพราะความมักง่ายของคนคนเดียว อเล็กไซเป็นต้นแบบของผู้ชายที่เธอปักหมุดไว้ ...เขาคือตัวอันตราย ที่ควรอยู่ห่างที่สุด ก็เขาน่ะมันผู้ชายสมบูรณ์พร้อม มีสมบัติมากมายก่ายกอง หล่อเหลาเกินคน...แต่ไม่ใช่ผู้ชายในฝันที่ตนเองต้องการเมื่อป้ายแผ่นเบ้อเร่อติดไว้ที่กลางหน้าผากชายหนุ่ม ‘เขาน่ะตัวพ่อ’ จัดอยู่ในกลุ่มผู้ชายที่เห็นเพศหญิงเป็นแค่เครื่องบันเทิงอารมณ์ พวกคนเหล่านั้นชอบสนุกบนเรือนร่างงดงาม แต่ไม่คิดจะรับผิดชอบ...เขาพร้อมหันหลังหนีทุกกรณี“เอม...ไม่มีใครไม่เคยทำผิดหรอกนะ ทุกคนสามารถทำผิดกันได้ ผมเคยพลาด แต่ผมก็พยามแก้ไขนี่ พยายามทำให้ดีที่สุด...ในแบบของผม”ชายหนุ่มเปรยเสียงอ่อน...นับวันความรู้สึกลึกๆ ในใจ ที่มีกับชะเอมยิ่งเด่นชัดขึ้น ความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับใครมาก่อน แม้แต่ฟิริเซีย ชะเอมทำให้เขามองโลกในมุมที่ดีขึ้น สบายใจทุกครั้งหากมีหล่อนอยู่ใกล้ๆ ได้ต่อปากต่อคำ ได้ถกเถียงกันในบางครั้ง แต่มันก็เปี่ยมสุข จนไม่อยากปล่อยมือจากเธอ พยายามคว้า พย
บทที่9.มิสซิสฟิริเซียอิรินาขยับตัวเข้าใกล้ชะเอม มือกลมป้อมยกขึ้นจับชายเสื้อของชะเอมไว้แน่น พร้อมกับรีบก้มหน้าลง เหมือนกำลังกลัวอะไรบางอย่าง หญิงสาวขมวดคิ้ว เธอรับรู้ถึงความผิดปกติ ชะเอมเหลียวมองไปรอบๆ เธอเห็นใครบางคน กำลังเดินตรงมาทางนี้ ‘หล่อน’ ใช่คนที่เดินมาเป็นผู้หญิง ผู้หญิงสวยจัดคนหนึ่ง กับการแต่งกายฉูดฉาดไม่ต้องบอกก็รู้ หล่อนต้องมีความสัมพันธ์กับคนบ้านนี้แน่ๆ ไม่อย่างนั้นคงไม่สามารถฝ่าปราการป้องกันของเหล่าบอดี้การ์ดพันธุ์ดุมาได้แน่นอน“เซไฮ!! เบบี้”เสียงหล่อนแหลมปรี๊ด แววตาจิกๆ พิกล คำทักทายที่ฟังยังไงก็หาได้มีความอบอุ่น ไม่แปลกเลยที่อิรินาจะกลัว“เป็นอะไรไปยัยหนู หม่ามี้มาหาทั้งที จะหลบหน้าหลบตากันทำไม?”น้ำเสียงออกจะดุไปสักนิด สำหรับวิธีพูดของมารดาที่พูดกับบุตรสาวที่ไม่ได้เจอหน้ากันมานาน“มาหาหม่ามี้สิ มาให้กอดหน่อย คิดถึ๊งคิดถึง!!”มือเรียวสวยอ้ากว้าง พร้อมกับยิ้มหวานทั้งปาก แต่ดวงตากลับแข็งกร้าวจนแม้แต่คนนอกอย่างชะเอมยังรู้สึก&ldqu
บทที่7.เป็นแฟนกันมั้ย!!ชะเอมปิดประตูห้องนอนด้วยมือที่สั่นระริก เธอแสร้งทำเป็นใจแข็งไปอย่างนั้นเอง เพราะมันคือ ‘เกราะ’ ที่ใช้กางกั้นชายหนุ่ม ใครเข้าใกล้อเล็กไซ แล้วไม่หลงเสน่ห์ชายหนุ่มบ้างล่ะ...ไม่มี...ชะเอมยืนยันได้ แม้แต่ตัวเองที่แกร่งและเชื่อมั่นตัวเองสุดๆ ยังหวั่นไหวไปกับเสน่ห์ของเขา เมื่อชายหนุ่มรุกคืบเข้าประชิดตัวแบบนี้...หญิงสาวหลับตานิ่งๆ เธอยืนพิงประตูห้อง เงี่ยหูฟังเสียงการเคลื่อนไหวภายนอก...อเล็กไซอึ้ง!!ไม่รู้เหมือนกันว่าคิดกับชะเอมถึงแค่ไหน...ที่เขารู้คือ...ชะเอมเข้ามาป่วนความคิดเขา หล่อนไม่เหมือนผู้หญิงทุกคนที่เขาเคยรู้จัก มันอาจจะเป็นความเคยตัวก็ย่อมได้ สาวๆ ส่วนใหญ่ วิ่งใส่...พอมาเจอคนที่วิ่งหนีเขาเลยไปไม่ถูก แถมหล่อนไม่เลิศเลออะไรเลย มันจึงทำให้ต่อมอยากเอาชนะของเขาทำงาน...คงเป็นแบบนั้น ชายหนุ่มสะบัดศีรษะแรงๆ มือดันโซฟาพยายามทรงตัวลุกขึ้นยืนแม้จะมึนหัวตุ๊บๆ ไม่มีประโยชน์ที่จะอยู่ตรงจุดนี้...ชะเอมตัดเยื่อใย หล่อนไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เขาต้องการ...มันเสียหน้าจนอยากหายตัวได้...เสียงการเคลื่อ
“ได้งั้ยคุณ!! งานเอมล่ะ เอมไม่ได้พักกับคุณด้วยนี่”หญิงสาวพูดเสียงแข็ง เธอไม่ใช่มหาเศรษฐีหมื่นล้าน ไม่ได้มีเงินโอนเข้าบัญชีทุกนาทีเหมือนเขา เธอต้องรับผิดชอบชีวิตคนใต้บังคับบัญชาอีกหลายสิบคน จะมาทำตัวชิลๆ แสนสบายเหมือนอเล็กไซคงไม่ได้“ก็หยุดไว้ก่อนสิ...ผมไม่ปรับคุณหรอกน่า” เสียงพูดเหมือนไม่ยี่หระแต่ชะเอมไม่เล่นด้วย “เอมยังมีงานรออยู่อีกหลายเจ้าค่ะ ไม่ใช่แค่คุณเจ้าเดียวที่เอมรับทำ งานใหม่จะถูกเลื่อนออกไปอีก แพลนที่วางไว้ก็จะรวน คุณคิดว่าเอมควรทำแบบนั้นเหรอคะ?”ชายหนุ่มจิปาก เขาวางแก้วลงบนผิวโต๊ะ เอื้อมมือหยิบขวดบรั่นดีมาเทใส่ ทำท่าเหมือนไม่ได้ยินสิ่งที่ชะเอมพูด“อย่าทำแบบนี้เลยค่ะ คนอื่นๆ ไม่เกี่ยวด้วยเลย หากคุณอยากเหวี่ยงก็เหวี่ยงใส่เอมคนเดียวสิคะ”หญิงสาวบ่นเสียงสุดเพลีย เธอรู้...ชายหนุ่มจงใจโต้กลับ ที่เธอปฏิเสธสิ่งที่เขาต้องการ มันคือสิทธิของเธอไหมล่ะ เพราะหากฝืน...ดันทุรัง อนาคตก็คงต้องจบลงในสักวันหนึ่ง!! เมื่อชายหนุ่มไม่ใช่คนที่จริงจังอะไรกับความสัมพันธ์ที่เธอคิดว่ามันคงแค่ฉาบฉวย...
บทที่8.นี่มันคืองานนะ ไม่ใช่การมาเที่ยวก้อนเมฆสีขาวลอยตัวอยู่เหนือน่านฟ้า มันเป็นความตื่นเต้นทุกครั้ง หากชะเอมได้นั่งบนนกเหล็กที่ลอยตัวอยู่กลางอากาศ มันเป็นเรื่องน่าทึ่ง!! การที่มนุษย์เอาชนะแรงโน้มถ่วงของโลกได้ สร้างสิ่งมหัศจรรย์ที่แทบจะไม่มีความเป็นไปได้...กับการเอาเหล็กหนักๆ ขึ้นไปลอยอยู่ในอากาศ เป็นความสำเร็จเกินคาดที่มนุษย์สามารถเอาชนะกฎเกณฑ์ธรรมชาติได้อย่างงดงามเป็นความสวยงามที่ชะเอมชื่นชม...เธอนั่งเท้าคางมองมวลหมู่เมฆ โดยมีการ์ดสุดหล่อนั่งขนาบข้าง บนเครื่องบินโดยสารแบบเฟิร์สคลาส เป็นความไฮโซที่ชะเอมไม่เคยสัมผัสมันเป็นการฟุ่มเฟือยที่หญิงสาวไม่คิดจะควักกระเป๋าจ่ายแน่ๆ หากต้องเดินทางเองผู้โดยสารท่านอื่นนอนพริ้มตาหลับ เมื่อพวกเขาต้องทนนั่งอยู่เฉยๆ เช่นนี้ไปอีกเกือบ9 ชั่วโมง เป็นการเดินทางแสนยาวนานที่สุดในชีวิตชะเอม หญิงสาวเคยเดินทางไปท่องเที่ยวต่างประเทศเหมือนกัน แต่สำหรับรัสเซีย...นี่เป็นครั้งแรกมันจึงไม่แปลกที่ชะเอมจะมีแต่ความตื่นเต้น...จนไม่สามารถข่มตาหลับลงได้เธอหยิบแมกาซีนฉบับหนึ่งที่เสียบไว้ในช่องตรงหน้า
ชะเอมพูดแบบเหลืออด...เธอกับเขาเป็นแค่ผู้ว่าจ้างกับ คนทำงานให้เป็นจ็อปๆ ไป ไม่ได้สนิทสนมกันถึงขนาดเข้านอกออกในบ้านยามวิกาลได้...เธอยังไม่อยากตกเป็นขี้ปากให้คนอื่นพูดถึง แม้คู่กรณีจะเป็นผู้ชายที่น่าปรารถนา...“อยากให้ผมไปมากเลยเหรอ?”เสียงของอเล็กไซฟังดูหงอยๆ แต่หากเธอใจอ่อน คนที่เสียหายคือตัวเอง ชะเอมเลยฝืนทำใจแข็ง กลั้นใจพยักหน้าหงึกหงัก...“เอม...” ชายหนุ่มหยุดพูด เขาปรือเปลือกตาขึ้นมองเธอ หญิงสาวตรงหน้าเขา ไม่ได้ดูดีกว่าบรรดาผู้หญิงที่เขารู้จัก...แล้วทำไมนะ ทำไมเขาถึงติดใจเธอนักหนา ติดใจจนกระทั่งอยากครอบครอง อยากเป็นเจ้าของหล่อนทั้งกาย...และใจชะเอมยกมือขึ้นกอดอกทันที...เธอไม่อยากเห็นสายตาของเขาเลย เธอกลัวตัวเองใจอ่อน นัยน์ตาของอเล็กไซสวยประหนึ่งอัญมณีชั้นเลิศที่ผ่านการเจียระไนด้วยฝีมือช่างชั้นครู เธอชมชอบมาตลอด... แต่หากอยากให้ตัวเองปลอดภัย เธอต้องฝืนความรู้สึกไว้ ต้องไม่สบตากับเขา!! ชะเอมตัวชาวาบ!! ชั่วขณะหนึ่ง ดวงตาของอเล็กไซที่เธอเผลอมอง เขาตรึงเธอไว้ด้วยแววตาเต้นระริก ดวงตาคู่คมเหมือนอัญมณีสีสวย มันกลอกกลิ้งล้อเล่นกับแสงไฟ..
บทที่6. More than love.เวลา1เดือนที่เขาไล่ต้อนชะเอม หล่อนหาได้จนมุมไม่ ที่ทำได้ก็แค่ ‘จูบ’ กับแทะโลมนิดๆ หน่อยๆ งานคืบหน้าใกล้จะเสร็จ เขายอมรับว่าทึ่งกับการทำงานของชะเอม หล่อนจริงจังและมีฝีมือ ไม่แปลกเลยที่งานของชะเอมจะแน่น เมื่อคุณภาพที่ได้รับสมกับราคาที่ต้องจ่าย แถมงานยังออกมาสวยถูกใจ“หมู่นี้...คุณหายหน้าไปนะอเล็กไซ?”เสียงร้องทักจากคนคุ้นเคย วันนี้อเล็กไซนึกเซ็งๆ เขาเลยออกมาจิบแอลกอฮอล์แก้เบื่อในผับเจ้าประจำ และคนที่ทักคือเพื่อนสนิทที่หันมาจับธุรกิจสถานบริการ...หนุ่มหล่อลูกครึ่งไทยผสมกับแขก ราจีฟ ราย หนุ่มอีกหนึ่งคนที่สังคมจับตามอง เมื่อเขามีฐานการเงินแน่นปึก!! แต่ทำตัวสำรวยเหมือนคาสโนว่าทั่วๆ ไป มีผู้หญิงหลายคนหลงเป็นเหยื่อ...โดยการเดินเข้าหาราจีฟ แต่พวกหล่อนกลับได้ไปแค่ความสำราญ...ส่วนสิ่งสำคัญที่อยากได้ แม้แต่ได้จับต้องยังไม่เคย เพราะราจีฟหวงความโสดของตัวเอง เขาไม่หวงตัว พร้อมสนองความต้องการของผู้หญิงแบบไม่ยอมให้เสียชื่อ...แต่จะให้เขาจริงจัง...คงต้องรอให้ชายหนุ่ม...เผลอ...“นึกว่าใคร ไอ้