เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 47 : หนี 1
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-26 19:52:14
บทที่เกี่ยวข้อง
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 48 : หนี 2
"พ่อเลี้ยงครับ" ป่าสนเสียงเครียดพยายามเร่งความเร็วและมองกระจกหลังตลอดเวลา"มีอะไรป่าสน" สีหน้าชนาวินเคร่งเครียดขึ้นมาทันทีที่จับอาการลูกน้องได้"มีรถยนต์ตามมาด้านหลังครับ ตามมาสักพักแล้ว เอายังไงดีครับ""ลองเปิดไฟเลี้ยวเข้าข้างทางนะ แล้วดูว่ามันจะยังไง" ชนาวินแนะ ป่าสนทำตาม ในขณะที่ปารดามองทั้งคู่ตาปริบๆ"อะไรเหรอคะ" คนตัวเล็กถามด้วยความแปลกใจ"ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ฉันบอกให้วิ่ง ต้องวิ่งให้สุดแรงเลยเข้าใจไหม" ชนาวินที่รับรู้ว่ากำลังจะมีภัยบอกกับอีกคนเสียงเครียด ปารดาพยักหน้ารับแม้ไม่เข้าใจแต่คิดว่ามันต้องมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นแน่ ๆปัง!! เอี๊ยดดดด"ว้ายยยย!!"เสียงเบรกรถที่ดังลั่นผสมกับเสียงกรีดร้องของปารดาทำให้คนตัวเล็กยกมือขึ้นปิดหูตัวเองด้วยสันชาติญาณที่มี ชนาวินกดหัวอีกคนให้ก้มลงเพื่อไม่ให้อยู่ในวิถีกระสุน"ป่าสน โอเคไหม" ชนาวินร้องถามลูกน้องของตัวเอง"ไม่เป็นไรครับพ่อเลี้ยง"ปัง...ปังปัง เสียงปืนยิงรัวมาที่รถ ป่าสนคว้าปืนของตัวเองที่เก็บในลิ้นชักออกมายิงสู้ชนาวินที่เห็นท่าไม่ดีหากอยู่ตรงนี้ต่อไปอาจจะทำให้ได้รับบาดเจ็บก็ได้ เขาตัดสินใจเปิดประตูออกกว้าง สะกิดปารดาคล้ายเป็นสัญญาณ ปารดา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 49 : พึ่งพิง 1
ระยะทางที่วิ่งหนีมาร่วมกิโลทำให้แรงเริ่มหมด แข้งขาเริ่มอ่อนแรงแทบจะก้าวไม่ไหวและสุดท้ายเท้าของปารดาก็สะดุดเข้ากับตอไม้จนล้มลง"โอ้ย!"เสียงร้องดังขึ้นพร้อมกับอาการถลาไปข้างหน้า ขาอีกข้างก้าวไปแล้วแต่อีกข้างยังติดทำให้ล้มลงไปเข่ากระแทกกับพื้นแควก!กระโปรงที่สวมอยู่ขาดขึ้นเป็นทางยาว เจ้าตัวถึงกับหน้าเหวอ นั่งแหมะลงกับพื้นอย่างหมดเรี่ยวแรง"ไหวไหม ฉันได้ยินเสียงน้ำ น่าจะมีธารน้ำใกล้ๆ ไปพักตรงนั้นกันนะ" ชายหนุ่มย่อตัวลงมองสำรวจ"เจ็บข้อเท้าค่ะ"ปารดาเบ้หน้าเมื่อชนาวินกดลงมาที่ข้อเท้า ดูเหมือนที่สะดุดเมื่อครู่จะทำให้ข้อเท้าแพลงขึ้นมา"ทนหน่อยได้ไหม ไปตรงนั้นนะ"ชนาวินบอกอีกคน ปารดาพยักหน้ายื่นแขนให้ชนาวินช่วยพยุงลุกขึ้น พยายามเดินลากเท้าที่เจ็บไปจนถึงลำธารปารดาถูกจับให้นั่งลงที่ขอนไม้ใหญ่ใกล้ๆลำธาร ตรงนี้มีพุ่มไม้ใหญ่ที่บังทางที่มาเมื่อกี้ ถ้าหากมีใครตามมาคงมองไม่เห็น พวกเขา ชายหนุ่มย่อตัวลงตรงหน้าอีกครั้งเพื่อดูอาการของอีกคน"เจ็บมากไหม" ชนาวินเงยหน้าขึ้นถาม ปารดาพยักหน้าเบาๆเจ้าของขาเรียวรู้สึกเซ็งนิดหน่อย แขนก็ยังไม่หายดี ขาก็ดันมาเจ็บ กระโปรงที่ใส่อยู่ก็ขาดขึ้นมาจนเห็นโคนขา พอยกขาขึ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 50 : พึ่งพิง 2
ชนาวินพาปารดาหนีเข้าไปหลบในป่า พวกเขาอาจจะวิ่งเตลิดเข้าไปลึกจนหาทางออกไม่ได้เพราะรอบด้านมืดไปหมด ชนะพลไม่อยากรอแม้แต่วินาทีเดียว"เราควรไปทางนี้ครับพ่อเลี้ยง ทางนี้มีธารน้ำ"ชาวบ้านที่อาศัยอยู่แถวนี้ให้คำแนะนำ ด้วยรู้ว่าในป่ากว้างนี้มีธารน้ำที่ไหลผ่านลงมาจากน้ำตกที่ยอดเขา"งั้นเราไปทางนี้" ชนะพลบอกกับทุกคน ต่างคนต่างน้องเรียกชนาวินและปารดาเสียงดัง ระยะทางเท่าไหร่ไม่รู้ที่กคนเดินหน้าตามหาอย่างเต็มกำลัง"หนูป่าน...."เฮือก!ปารดาสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ เธอพบว่าชนาวินกอดเธอไว้แต่นั่นไม่สำคัญกับหูที่แว่วได้ยินเสียงเรียกชื่อตัวเอง"ลุงๆ ลุงคะ"ปารดาสะกิดเรียกชนาวินที่เพิ่งหลับไป เขางัวเงียตื่นขึ้นมองคนตัวเล็กข้างตัวด้วยความมึนงง"อะไรเหรอ""ฉันได้ยินเสียง""หื้ม จริงเหรอ"ชนาวินลุกนั่งตัวตรง เขาคลายแขนออกจากไหล่อีกคนแล้วขยับตัวลุกขึ้นพยายามเงี่ยหูฟัง/พ่อเลี้ยงค้าบ คุณป่าน/ชนาวินย่นคิ้วใช่ มีคนเรียกพวกเขา หรือจะเป็นพ่อ แต่ต้องฟังให้แน่ใจเสียก่อนว่าไม่ใช่คนร้าย"นั่นไง มีคนเรียกจริงๆด้วย" ปารดาผุดลุกขึ้น จับแขนของชนาวินเอาไว้"ใช่ มีคนมาตามหาเรา" ชนาวินยิ้มออกมาพร้อมหันไปสบตาอีกคนที่ยิ้มร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 51 : ชิดใกล้ 1
ปารดาถูกพากลับมาบ้านโดยมีรังรองไปรับพร้อมกับชนาวิน ยังไม่ทันได้นั่งลง อยู่ ๆคนที่ไม่คาดคิดก็โผล่มา และทำมากกว่าการทักทายปกติทั่วไป พาขวัญโผเข้าหาและกอดชนาวินเอาไว้แน่น"พี่วินเป็นยังไงบ้างคะ ขวัญทราบข่าวก็รีบมาเลย"พาขวัญผละออกแล้วจับมือชนาวินเอาไว้ มองสำรวจร่างกายของอีกคน สีหน้าท่าทางเป็นห่วงชายหนุ่มมากจนไม่ได้สนใจคนรอบข้างที่มองอยู่รังรองกับปารดามองหน้ากัน ปารดาไม่ได้สนใจเท่าไหร่แต่รังรองน่ะไม่ชอบใจเอาเสียเลย"เอ่อ ขวัญครับ"ชนาวินแกะมือพาขวัญออกด้วยเกรงใจสายตาของแม่และปารดาที่มองอยู่ และนั่นทำให้พาขวัญรู้สึกตัว ยิ้มเจื่อนๆให้ทั้งรังรองและปารดา"สวัสดีค่ะคุณป้า น้องป่าน ขอโทษที่เสียมารยาทค่ะขวัญตกใจมากไปหน่อย" พูดแล้วก็ยกมือไหว้รังรองที่กำลังพาปารดาไปนั่งลงที่โซฟาตัวใหญ่"ไม่เป็นไรค่ะ นั่งก่อนสิคะ ขอบคุณมากเลยนะคะที่เป็นห่วงลูกชายป้า แต่ตาวินไม่ได้เป็นอะไร คนที่เป็นน่ะหนูป่านค่ะ"รังรองพูดเสียงเรียบ มองพาขวัญด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป"ตายจริง น้องป่านเจ็บตรงไหนคะ"พาขวัญนั่งลงที่เก้าอี้อีกตัว แสร้งแสดงอาการเป็นห่วงอีกคนต่อหน้าชนาวิน"ไม่เป็นอะไรมากค่ะแค่ข้อเท้าแพลง"ปารดาบอกกลับ มองพาข
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 52 : ชิดใกล้ 2
ชนาวินเดินไปล้างมือในห้องน้ำ ก่อนกลับออกมาอย่างใช้ความคิด พอถูกถามตรงๆแบบนั้นมันก็ทำให้ชนาวินคิดตาม เขาเองก็ไม่เคยหาคำตอบให้เรื่องพวกนั้นนั่นสิ ในเมื่อต่างฝ่ายต่างก็ชอบพอกัน แต่ทำไมถึงไม่คบกัน สำหรับพาขวัญ เขายอมรับว่าชอบอีกคน แต่มันยังไม่ถึงขั้นจะคบหากันได้ เขาไม่ได้อยากผูกมัดใครไว้ หากเขายังไม่สามารถที่จะมีพาขวัญแค่คนเดียวได้ เขาก็ไม่อยากจะขังเธอไว้ด้วยคำว่าแฟน และเขาก็หวังว่าพาขวัญอาจจะได้เจอคนที่ถูกใจมากกว่าเขาในสักวัน แต่ถ้าวันนึงเขายังไม่มีใครและพาขวัญเองก็ไม่มีใคร เราอาจจะตกลงคบหากันจริงๆจังๆก็ได้ แต่มันไม่ทันแล้วตอนนี้เบามีปารดา และมันจริงอย่างที่แม่บอก เขาควรให้เกียรติเธอในฐานะภรรยา จนกว่าจะหย่าขาดจากกันเมื่อให้ข้อมูลที่สถานีตำรวจเรียบร้อยแล้วเกริกก็พอผู้เป็นนายกลับมาที่บ้าน ชนะพลเรียกหาชนาวิน ชายหนุ่มกำลังจะออกไปตรวจงานที่ไร่พอดี"มีอะไรครับพ่อ""นั่งก่อน" ชนะพลมองลูกชาย"ตกลงมันเรื่องอะไรกันพ่อ ผมมั่นใจนะว่าเราไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกับใคร ทำไมโดนไล่ยิง"ตั้งแต่จำความได้ ที่ไร่ทำธุรกิจแบบขาวสะอาด ไร่รอบๆก็อยู่กันแบบถ้อยทีถ้อยอาศัย ไม่เคยที่จะมีปัญหากับใครเลยในแถบนี้ การที่ถ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 53 : สัญญาสงบศึก 1
ชนาวินไปซื้อของตามที่คนตัวเล็กจดมาในกระดาษ เขาไม่ได้เข้าใจอะไรเท่าไหร่แต่พอยื่นกระดาษให้แม่ค้าเขาก็จัดทุกอย่างมาให้ถุงใหญ่ ชนาวินมองของเหล่านั้นพลางเลิกคิ้ว/ทำเป็นด้วยเหรอไอ้งานพวกนี้/ชายหนุ่มได้ทุกอย่างที่ต้องการก็เหลือแค่ไอศกรีมของโปรดของอีกคน พลันนึกขึ้นได้ว่าอยากซื้อเค้กไปให้คนเจ็บด้วยก็เลยแวะที่ร้านของพาขวัญ และนั่นทำให้พาขวัญสมใจ เธอคิดเอาไว้แล้วว่าอีกคนจะต้องมาหาเธอแน่ ๆ แต่พาขวัญก็ดีใจเก้อเมื่อชนาวินบอกว่าออกมาซื้อของให้ปารดา"พอดีป่านเขาฝากซื้อของ พี่ก็เลยแวะมาครับ อยากได้เค้กสักก้อนไปฝากแม่กับป่านด้วย"ชนาวินบอกไปตามตรง ใบหน้าสวยเจื่อนลงเล็กน้อย มองถุงของที่อีกคนซื้อมาด้วยความอิจฉาในใจ ที่เห็นชนาวินดูจะเอาใจใส่ปารดามากมายขนาดนี้"ได้สิคะ น้องป่านชอบอะไรเหรอคะ" พาขวัญถามขึ้นแล้วเกินเข้าไปที่หลังตู้โชว์เค้ก"ไม่รู้สิครับ งั้นรอเดี๋ยวนะครับ พี่โทรถามก่อน" พูดแล้วก็โทรหาคนตัวเล็กทันทีพาขวัญที่อยู่หลังตู้โชว์ขนมได้ยินทุกคำที่ชนาวินคุยกับคนในสาย มากกว่าการพูดคุยเหมือนกำลังหยอกกันมากกว่าชนาวินทั้งยิ้มและหัวเราะออกมาด้วย ก่อนที่ชายหนุ่มจะกดวางสายและมองตู้โชว์ของเธอ"เอาบลูเบอรี่ช
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 54 : สัญญาสงบศึก 2
หลังมื้ออาหาร ชนาวินพาปารดามาที่สวนข้างบ้าน วันนี้พระจันทร์เต็มดวงกลมสวยอย่างที่ชนะพลว่าไว้จริงๆ"ตรงนี้เห็นพระจันทร์ใหญ่จังเลยค่ะ"ปารดายกมือขึ้นทาบทับลงบนพระจันทร์ดวงโต แต่กางมือเท่าไหร่ก็บดบังมันไม่มิด"นั่นสิ" ชนาวินนั่งลงข้างๆปารดา เขาเหลือบมองอีกคนที่อยู่ ๆก็เงียบขึ้นมา"เมื่อก่อนตอนอยู่กับยาย ยายก็ชอบพามานั่งมองพระจันทร์ ยายบอกว่าแม่สวยเหมือนพระจันทร์" เธอพูดขึ้น ขณะที่ตาก็ยังมองไปไกลที่พระจันทร์กลมโตนั้น"แล้วสวยจริงไหม""ไม่รู้สิ ป่านจำไม่ได้ เห็นแค่ในภาพถ่ายก็สวยนะคะ ยายบอกว่าแม่เสียไปตอนป่านสองขวบ เป็นมะเร็งน่ะ ป่านอยู่กับยายมาตลอดพอยายเสียตอนสิบขวบ ป่านก็ย้ายไปอยู่กับพ่อ" เธอพูดเบาๆบอกเล่าเรื่องราวที่ปกติไม่ค่อยบอกใครให้กับชนาวินได้ฟัง ปารดารู้สึกไว้ใจอีกคนหลังจากผ่านช่วงเวลาแห่งความเป็นความตายมาด้วยกัน"เหงาไหม" เขาถามขึ้น"..." ปารดาหันหน้ามาหาเขาสายตาไหววูบไปกับคำถาม"ขอโทษที่ถาม ไม่ต้องตอบก็ได้" เมื่อสบแววตาหม่น เขาเหมือนใช้คำถามผิดกับอีกคน ชนาวินรู้สึกผิดขึ้นมา"เหงาค่ะ เวลาที่ไปโรงเรียน เห็นแม่เพื่อนมารับมันเหงามาก เพื่อนคนอื่นมีแม่คอยดูแล แต่ป่านมีแค่ยาย ตั้งแต่เล็
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 55 : หลานสาว 1
ปารดาอาการดีขึ้นจนสามารถกลับมาทำงานที่ออฟฟิศได้ โดยมีทุกคนคอยดูแลเป็นอย่างดี รวมถึงกระถินและชงโคก็คอยแวะเวียนมาหาอยู่ตลอด"เอาส้มมาให้ค่ะ"ชงโคพูดขึ้นแล้วยื่นตะกร้าส้มให้อีกคนที่วันนี้ก็สดใสน่ารักจนชงโคอดที่จะชมไม่ได้"ใส่กระโปรงแล้วน่ารักนะคะ"ชงโคยิ้มให้ ตอนทำงานในไร่ก็ใส่แต่กางเกงขายาวเหมือนเด็กสาวทั่วไป แต่พอใส่เป็นชุดเดรสกระโปรงแบบนี้ก็ดูโตขึ้นแล้วก็น่ารักมาเลยทีเดียว"อ้าว ปกติไม่น่ารักเหรอคะ" ปารดาแกล้งทำปากคว่ำใส่"ก็น่ารักค่ะ ไปค่ะไปทำงาน พี่จะไปทำงานเหมือนกัน"ชงโคก็ยังเป็นชงโคนั่นแหละ เข้มงวดกับเธอตลอดเลยตั้งแต่วันแรกจนตอนนี้ เพราะแบบนั้นเธอถึงได้รู้สึกดีที่มีชงโคเป็นเหมือนพี่สาวอีกคน"แล้วตอนเย็นมารับมาไหมคะ" ปารดาถามขึ้นก่อนชงโคจะเดินกลับไป"รับไปไหน?""ก็กระถินบอกจะพาไปกินหมูกระทะร้านลุงไผ่ตรงท้ายหมู่บ้านไง" เด็กสาวเอียงคอ"ออใช่ ได้สิ ชวนน้านนไปด้วยดีกว่า งั้นไปนะ เดี๋ยวตอนเย็นมารับ"พอพูดถึงปานนท์อาการก็จะเปลี่ยนตลอด เหมือนเป็นคนละคนเลย ชงโคโบกมือไปมา ปารดาก็ทำเช่นกัน"หมูกระทะอะไรเหรอ"ชนาวินที่เดินออกมาดูเพราะเห็นอีกคนหายไปนานก็ได้ยินเข้าพอดี เขายื่นหน้าผ่านไหล่เข้าม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26
บทล่าสุด
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 64 : เมื่อพร้อม 2 [ จบเล่ม 1]
เขาไม่รู้ว่าสิ่งที่เด็กสาวกำลังจะทำมันจะเกิดอะไรขึ้นบ้างในอนาคต แต่ตามที่เขารับปากพ่อเอาไว้ เขาจะเป็นคนปกป้องและคอยช่วยเหลือเธอเอง"ต้องการผู้ช่วยไหม" ปารดาผละออกจากหน้าท้องของอีกฝ่าย ยกมือปาดน้ำตาพอลวกๆ แล้วแหงนหน้ามองอีกคนตาแดงก่ำ"รับสมัครหนึ่งตำแหน่งค่ะ""โอเค ค่าแรงแพงหน่อยนะ ไม่รู้จะจ่ายไหวหรือเปล่า" เขาย่อตัวลงแล้วยิ้มให้คนน้อง ยกมือขึ้นเกลี่ยน้ำตาที่แก้มนิ่มที่ผ่านมาเขามัวแต่หวาดระแวงกับการที่จะต้องแต่งงานกับเด็กคนนี้ กลัวที่ต้องเสียความโสดที่หวงแหนไป กลัวว่าจะต้องใช้ชีวิตกับคนที่ไม่ได้รัก แต่ตอนนี้เขาไม่มีเรื่องพวกนั้นในหัวเลยตั้งแต่ทำความเข้าใจอะไรหลายๆอย่างทั้งหมด เขาก็เข้าใจแล้วว่า มันคือหน้าที่ ปารดามีหน้าที่ที่จะต้องเป็นทายาทเจ้าสัว เขามีหน้าที่ดูแลทายาทเจ้าสัว นี่ต่างหาก คือความจริง"จ่ายไหวสิคะ หนูเป็นหลานสาวเจ้าสัวนะ" คนตัวเล็กกว่าพอจะยิ้มออกมาได้บ้างกับมุขเสี่ยวๆค่าตัวแพงของชนาวิน ความออดอ้อนที่มีทำให้เผลอแทนตัวเองเปลี่ยนไป แต่ชนาวินกลับรู้สึกชอบแบบนั้นมากกว่าแทนตัวด้วยชื่อสะอีก"หนูตัวใหญ่ไปนะ" เขาวางมือบนหัวแล้วโยกไปมาเบาๆเป็นเชิงหยอก"บ้า ป่านลืมตัว" เธอว่าแล้วท
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 63 : เมื่อพร้อม 1
ถึง หนูป่านของแม่ตอนที่หนูได้อ่านจดหมายฉบับนี้แม่คงได้ไปอยู่กับพ่อบนสวรรค์แล้วนะลูก แม่บอกคุณป้ารังรองของหนูเอาไว้ว่าให้มอบของพวกนี้ให้หนูตอนที่หนูเรียนจบมหาวิทยาลัยแล้วและยังมีชีวิตอยู่ ถึงตอนนั้นหนูคงจะพร้อมที่จะเป็นทายาทของคุณปู่ ทุกอย่างที่แม่และป้าทำ เพื่อหนูนะลูก อย่าได้ครางแครงสงสัยสิ่งที่คุณป้าบอกคือเรื่องจริงแม่เชื่อใจป้ารังรองของหนู ให้ทำทุกอย่างตามที่คุณป้าบอก แต่ถ้าหนูไม่อยากทำ ให้บอกคุณป้าไปตรงๆ จะไม่มีใครบังคับหนูได้ แต่อย่าลืม ว่าหนูคือธนทรัพย์รุ่งเรือง คือลูกสาวพ่อกับแม่ คือหลานของคุณปู่ แม่รักหนูมาก ดูแลตัวเองดีๆนะลูก รักแม่ของหนูปารดามองแผ่นกระดาษในมือ กวาดตาไปมาอยู่หลายรอบ หัวใจเต้นแรงมากขึ้น เธอเดินไปนั่งที่โต๊ะริมหน้าต่างนั่น หยิบของในซองออกมาทีละชิ้น ทีละชิ้น ของแต่ละชิ้นมีป้ายที่เขียนด้วยลายมือแปะเอาไว้เข็มกลัดของแม่สร้อยคอของพ่อแหวนประจำตระกูลกุญแจตู้เซฟที่ธนาคารxxxสมุดบัญชี สามสี่เล่มที่ยอดเงินไม่น้อยเลยเช่นกันและภาพถ่ายของสามคนพ่อแม่ลูก ไม่รู้เมื่อไหร่ที่น้ำตาหยดแมะลงมาบนพื้นโต๊ะไม้ มือของปารดาสั่นเทา หยิบรูปถ่ายใบนั้นขึ้นมามอง พ่อเหรอ คนนี้คือพ่อที
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 62 : คุณหนูอันตรา 2
"นี่คือหนูในตอนนั้น คุณหนูอันตราของทุกคน แม่ยังจำได้ ทุกคนดีใจกับการเกิดมาของหนูมาก เพราะหนูคือทายาทคนเดียวของธนทรัพย์รุ่งเรือง"ภาพหญิงสาวใบหน้าสะสวยที่ปารดาจำได้นี่คือแม่ของเธอ กำลังอุ้มเด็กตัวเล็กในอ้อมแขน อีกด้านมีผู้ชายหน้าตาใจดีที่ดูแล้วเหมือนปารดามากยืนอยู่ข้างกัน"เหมือนป่านมาก ไม่สิ ต้องบอกว่าป่านเหมือนคนนี้มาก" ชนาวินพูดออกมาเมื่อเห็นภาพถ่ายใบนั้นไปพร้อมกัน"ใช่ หนูป่านเหมือนพ่อมาก คุณปู่ก็เลยรักหนูมาก แล้วก็ประกาศต่อหน้าทุกคนว่าจะยกทุกอย่างที่มีให้หนู นั่นทำให้เรื่องเลวร้ายทุกอย่างเกิดขึ้น" รังรองพูดด้วยน้ำเสียงติดสั่นเล็กน้อย ปากอิ่มเม้มแน่นเมื่อต้องพูดเรื่องเหล่านั้นขึ้นมา"ทำไมป่านถึงเป็นทายาทคนเดียว แล้วลุงล่ะคะ ลุงเป็นลูกของคุณแม่"ปารดาหันไปที่ชนาวิน เธอไม่เข้าใจ ในเมื่อรังรองก็เป็นลูกอีกคนของปู่ ถ้าอย่างนั้น ชนาวินก็ต้องมีสิทธิ์ในสมบัติพวกนั้นเช่นกันรังรองส่ายหน้าไปมา มองชนะพลแล้วจับมืออีกคนเอาไว้แน่น"ฉันไม่ใช่ลูกแท้ๆของแม่ แม่เลี้ยงฉันมาตั้งแต่เกิดแค่นั้น" ชนาวินตอบแทน ปารดาอ้าปากค้างยิ่งสับสนหนักเข้าไปอีก"อะไรนะคะ" ถามออกไปอย่างไม่อยากเชื่อ"คุณปู่มีลูกสามคน คุณ
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 61 : คุณหนูอันตรา 1
"มานั่งนี่สิลูก แม่มีอะไรจะเล่าให้ฟัง" รังรองยิ้มกว้างตอบรับลูกชายและลูกสะใภ้ ทั้งสองมานั่งลงคนละฝั่ง วันนี้ดูพ่อกับแม่จะเครียดๆชอบกล"มีอะไรหรือเปล่าครับ ทำไมแม่ดูเครียดๆ" ชนาวินมองรังรองที่สีหน้าแปลกไปจากทุกที แต่รังรองก็ยังคงยิ้มให้"ฟังแม่หน่อยนะ เรื่องนี้สำคัญมากเลยล่ะ" ชนะพลบอกกับลูกชายและปารดาที่นั่งตาแป๋วรอฟัง"ย้อนไปเมื่อยี่สิบปีก่อน"รังรองเริ่มเกริ่นถึงวันที่ปรมินทร์ได้รับอุบัติเหตุและเสียชีวิตในกองเพลิง โดยที่ภรรยาและลูกสาววัยขวบกว่าได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ไม่ว่าตามหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอผ่านไปสองสัปดาห์ ภรรยาของปรมินทร์นามว่าปรียานุชติดต่อมาหารังรองและขอความช่วยเหลือ ทำให้รู้ว่าการตายของปรมินทร์เป็นการจัดฉาก และคนที่ทำก็คือชัยยศปรียานุชที่หนีรอดมาได้ก็หอบลูกสาวคนเดียวที่เป็นทายาทของธนทรัพย์รุ่งเรืองหนีไปอยู่กับแม่แท้ๆที่ต่างจังหวัด เพื่อหลบหนีการตามล่าของชัยยศทุกคนช่วยกันวางแผนเพื่อให้สองแม่ลูกยังมีชีวิตอยู่ ปรียานุชติดต่อไปที่ธีรยุทธให้มารับสมอ้างเป็นพ่อของลูก เปลี่ยนชื่อและให้ใช้นามสกุลของธีรยุทธ แต่สุดท้าย ปรียานุชก็ต้องจากไปก่อนด้วยโรคมะเร็ง ก่อนตายได้ฝากฝังลูกสาวคนเ
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 60 : อดีตของรังรอง 2
ฝันร้ายเมื่อสี่สิบปีก่อน ฝันที่รังรองไม่อยากจดจำ เด็กสาววัยสิบห้าปี ต้องเจอพี่ชายที่เห็นกันมาตั้งแต่เกิดลวนลามทั้งทางร่างกายและสายตามาตลอดแรกๆรังรองไม่คิดอะไร แต่พอนานวันเข้ายิ่งโต ชัยยศก็ยิ่งแสดงพฤติกรรมน่ารังเกียจอย่างเห็นได้ชัด ไม่ว่าจะเข้ามากอดแล้วลูบคลำตัวเธอ หรือมองเธอด้วยสายตาจาบจ้วงตลอดเวลา รังรองและชัยยศอายุห่างกันสามปีพ่อรับชัยยศมาเพราะไม่มีลูกเสียที แต่พอผ่านไปสามปีก็มีรังรองออกมา และมีปรมินทร์ที่ห่างกันออกไปเกือบสิบปี เรื่องที่ชัยยศไม่ใช่ลูกแท้ๆทุกคนรู้ดี และนั่นยิ่งทำให้รังรองลำบากใจกับการใช้ชีวิตที่เหมือนโดนตามรังควานอยู่ตลอดเวลารังรองโดนชัยยศเข้าหาและเอาตัวรอดมาได้แบบเฉียดฉิว แต่พ่อไม่ฟังที่เธอพูด พ่อเข้าข้างชัยยศที่บอกว่าไม่ได้ทำอะไร และต่อว่าเธอที่เพียงเพราะเธอเป็นผู้หญิง ครอบครัวคนจีนไม่ชอบลูกผู้หญิงอยู่แล้วรังรองจึงทำอะไรไม่ได้มากกว่าการร้องไห้กับแม่ จนเก็บกดและทนไม่ไหว เพราะแบบนั้นรังรองจึงหนีออกจากบ้านมาไกลถึงเชียงใหม่ด้วยวัยเพียงสิบหกปีพร้อมเงินติดตัวที่อยู่ในสมุดบัญชีจำนวนแปดหลักที่พ่อฝากให้ทุกเดือน แม้ว่าหลังจากที่ออกมาเงินจะไม่ได้ฝากเข้าให้อีกต่อไป แต่รังร
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 59 : อดีตของรังรอง 1
หลายวันถัดมาชัยยศนั่งมองรูปถ่ายของปารดาที่ถูกส่งมาจากคนของตัวเองที่ตามไปคอยดูความเคลื่อนไหวตลอดทั้งสัปดาห์ ไม่ว่าจะไปไหนทำอะไร ดูเหมือนจะมีผู้ชายคนหนึ่งอยู่ข้างกายตลอด ชัยยศไม่ได้รีรอ เขาให้คนสืบจนรู้ว่าชายหนุ่มหน้าตาดีที่อยู่กับปารดาเป็นประจำก็คือชนาวิน ลูกชายของชนะพล คนที่รังรองอาศัยอยู่ด้วยในตอนนี้"ฉันอยากได้ข้อมูลทุกอย่างของผู้ชายคนนี้ ตรวจสอบความเคลื่อนไหวของไร่ชนะพลด้วย ขอเร็วที่สุด" ชัยยศสั่งงานพวัตเสียงเข้ม เขาต้องการข้อมูลที่มากกว่าชื่ออายุ วันเกิดระดับการศึกษา เขาอยากรู้ว่าสองคนนี้มีความสัมพันธ์กันแบบไหนทำไมถึงได้สนิทสนมกันขนาดนี้ที่บ้านสวน"คุณท่านคะ คุณท่าน คุณรองค่ะ คุณรองโทรมา" เสียงพรรณีแตกตื่นรีบวิ่งเข้ามาพร้อมโทรศัพท์มือถือของสุรเดชเจ้าของโทรศัพท์เองก็ตื่นเต้นจนมือไม้สั่น รังรองงั้นเหรอ รังรองที่ออกจากบ้านไปสี่สิบปี นานทีปีหนจะโทรมาหาสักครั้งน่ะเหรอนี่เป็นการโทรมาครั้งแรกในรอบสองปีเลยก็ว่าได้ตั้งแต่ที่เขาล้มลงและเริ่มกล้ามเนื้ออ่อนแรงจนต้องใช้รถเข็น รังรองมาเยี่ยมแค่ครั้งเดียวและต้องรีบกลับไปเพราะไม่อยากจะเจอชัยยศ สุรเดชเองก็กลัวว่ารังรองจะเป็นอันตรายรีบไล่ให้กลั
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 58 : หมูกระทะ 2
"โห้ย อิ่ม"ปารดาแทบจะแผ่อยู่ตรงนั้น เมื่อได้กินของอร่อยที่คุ้นชินจนซัดเข้าไปเสียเต็มคราบ"อิ่มจริงๆแหละ" อีกคนที่อิ่มตื้อไม่แพ้กันก็ชนาวินนั่นแหละ ไม่ว่าปารดาจะคีบอะไรมาให้เขาก็กินมันจนหมด จนตอนนี้ท้องตึงไปหมดแล้ว"มีของหวานด้วยนะป่านเอาไหม" กระถินพูดขึ้น พลางยื่นถ้วยขนมหวานที่เป็นทับทิมกรอบให้ดู"ลุงเอาขนมหวานไหมคะ" ปารดาหันไปถาม"ยังกินไหวอีกเหรอเราน่ะ" เขาบ่นออกมาพลางส่ายหน้าปฏิเสธ"ก็อยากกินนี่คะ" ปารดาบอก แล้วจูงมือกระถินพากันไปเลือกขนมหวานที่มีให้เลือกสองสามอย่าง ก่อนกลับมาพร้อมไอศกรีม"ชอบกินแต่ไอติมเหมือนเดิม" กระถินว่าให้เบาๆ ทั้งที่บอกให้เลือกขนมหวาน แต่พอเจ้าตัวเห็นไอศกรีม ก็เลือกไอศกรีมเฉยเลย"ก็คนมันชอบนี่" คนตัวเล็กว่าพลางกัดไอศกรีมเข้าปากอย่างอารมณ์ดีชนาวินมองภาพนั้นแล้วได้แต่ส่ายหน้าไปมาเบาๆ มองดูปารดาหยอกล้อเล่นกับกระถินและชงโคก็พลอยยิ้มไปด้วย"มากันบ่อยเหรอครับที่นี่" ชนาวินถามปานนท์"นานๆทีครับ เห็นว่ามีโปรโมชั่นหมูกระทะกระถินเขาก็เลยมาชวน" ปานนท์ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม สายตาก็มองชงโคที่คอยดูแลปารดาราวกับเป็นคุณแม่ ปารดาที่เอาแต่อ้อนก็เหมือนเด็กเล็กๆ พอเห็นแบบนี้ก็พลอย
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 57 : หมูกะทะ 1
ปารดาเร่งทำงานในส่วนของตัวเองให้แล้วเสร็จก่อนเวลาเลิกงานเพื่อจะได้ไปกินหมูกระทะกับเพื่อนๆ ชนาวินเองก็พลอยรีบเคลียร์งานของตัวเองไปด้วย"เสร็จแล้ว เย้"ชูมือสองข้างขึ้นแล้วยิ้มออกมาด้วยคใามดีใจที่หายเรียบร้อยและพร้อมสำหรับการเลิกงาน"พอจะได้ไปเที่ยวนี่รีบเลยนะ" ชนาวินบ่นให้เบาๆ"ลุงยังไม่เสร็จเหรอคะ"คนตัวเล็กเข้ามาเดินวนเวียนใกล้ๆ ซ้ายทีขวาทีจนชนาวินไม่มีสมาธิ เขาเลยคว้าเข้าที่แขนของอีกคนแล้วออกแรงดึงจนปารดาเซลงมานั่งบนตักของเขาแบบไม่ตั้งตัว"ลุง!!"ปารดาแหวใส่เสียงหลง ดันตัวอีกคนเอาไว้จะลงจากตักแต่ชนาวินยึดเอวคนตัวเล็กเอาไว้แน่นราวกับเป็นตุ๊กตา"อยู่แบบนี้แหละ เดินไปเดินมาเวียนหัว"เขาพูดทื่อๆขึ้นมาอย่างเอาแต่ใจ เอียงตัวเซ็นเอกสาร มีอีกคนนั่งนิ่งๆบนตักเพราะเกร็งจนไม่กล้าขยับน่ะสิความเงียบเข้าครอบงำ มีแค่เสียงหัวใจที่เริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ ถึงแม้จะนั่งเฉยๆ แต่แรงกอดที่เอวมันพาให้ใจเต้นแปลกๆชอบกล ปารดาเหลือบมองคนที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาเคลียร์งานไม่กล้าจะพูดหรือขยับตัว กระทั่งชนาวินวางปากกาลงและปิดเอกสารตรงหน้า เขาก็คลายมือออกและจับคนตัวเล็กลงจากตักไปยืนข้างๆ"เสร็จแล้ว" เขาบอก แล้วลุกขึ
ภรรยาประกาศิต เล่ม 1 บทที่ 56 : หลานสาว 2
บริษัท เจทีคอเปอเรชั่น จำกัดบนชั้นสี่สิบของตึกสูงระฟ้าที่ตั้งของบริษัทส่งออกยักษ์ใหญ่อย่างเจทีคอเปอเรชั่น ชัยยศยืนมองแผ่นฟ้ากว้างผ่านกระจกหนาตรงหน้า สีหน้าเรียบนิ่งจนเยือกเย็นของอีกคนไม่เคยประดับรอยยิ้มเลยสักครั้ง แววตาดุดันมองไปไกลคล้ายกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง"นายครับ ผมให้พวกมันไปซ่อนตัวที่ชายแดนเรียบร้อยครับ" พวัตเข้ามารายงานหลังจากที่จัดการส่งมือผืนสองคนที่ทำงานพลาดไปชายแดนตามคำสั่งผู้เป็นนายเรียบร้อยแล้ว"หาคนใหม่ไปคอยจับตาดู พลาดไปครั้งนี้พวกมันคงระวังตัวแจ ให้คนไปเฝ้าบ้านไอ้ธีรยุทธด้วย แล้วลูกสาวคนโตของมันหาตัวเจอหรือยัง" น้ำเสียงเคร่งขรึมกับท่าทางสุขุมน่าเกรงขามของชัยยศทำให้หลายคนหวั่นเกรง แม้แต่พวัตที่ทำงานด้วยกันมานานก็ยังเกร็งทุกครั้งเวลาที่รับคำสั่งโดยตรง"ยังครับ เธอซ่อนตัวเก่งเหมือนมีคนคอยช่วยตลอดเวลาเลยครับ คนของเราไม่เจอเธอเลย""เพิ่มคนอีก ตามหาให้ทั่วแล้วจับตัวมาให้ได้ เข้าใจไหม""ครับนาย""วันนี้ฉันจะกลับบ้านสวน บอกคนที่นั่นเตรียมอาหารให้ด้วย""กลับบ้านสวนเหรอครับนาย แล้วคุณท่าน" พวัตทักท้วง"ทำไม ฉันจะกลับไปหาพ่อฉันบ้าง ผิดหรือไง ทำตามที่ฉันสั่ง ออกไปได้แล้ว" ชัย
