“เห็นไหมแค่นี้เอง เธอยังสู้แรงฉันไม่ได้เลย” เขาเงยหน้ามาจากซอกคอขาวของเธอ ก่อนจะพ่นคำดูถูกมาให้ เธอจึงมีแรงฮึดผลักเขาออกก่อนที่จะฟาดฝ่ามือลงไปที่แก้มของเขาอย่างแรง
“นี่ไง ทำไมแพรวจะทำไม่ได้”
“นี่กล้าตบหน้าฉันเหรอ”
“ค่ะ” พอหญิงสาวพูดจบ เขาก็คว้าเธอเข้าไปกดจูบเอาไว้ จูบบดขยี้จนเธอหายใจแทบไม่ออก พยายามดันเขาออกให้สุดแรง พอออกจากการโดนเขาจูบมาได้ เธอก็ฟาดมือลงไปที่หน้าของเขาอีกอย่างแรง
“แพรว!”
“คุณจูบฉันอีก ฉันก็จะตบคุณอีก”
“งั้นเหรอ” เขาจับเธอโยนไปที่เตียงนอนอย่างไม่ทะนุถนอม อย่างไม่นึกถึงว่าลูกอยู่ในท้อง “ถ้ายังขัดขืนฉันอีกก็อย่าหาว่าฉันใจร้าย” หน้าตาของเขาเหี้ยมโหดอย่างเอาจริง เขาถอดเสื้อผ้าออกจากตัวเขาจนหมด เผยให้เห็นความใหญ่โตที่กำลังขยายใหญ่ขึ้น
แพรววนิตหน้าตาร้อนผ่าวเมื่อได้เห็นความใหญ่โตตรงหน้าอย่างชัดเจน โดยที่ไฟไม่มืดสนิทแบบคืนนั้น
“แพรวกำลังท้องลูกของคุณอยู่นะคะ อย่าทำอะไรแพรวเลยนะ” เธอถึงขั้นยกมือไหว้ ขอร้องเขาอย่างกลัว ๆ
“ก็อย่าขัดขืน ยอมฉันดี ๆ แล้วจะไม่เจ็บตัว” เขาว่าแล้วลงมาซุกไซ้ตามเนื้อตัวข
“หึ คิดที่จะมาเป็นภรรยาของสรัสแต่แค่ฉันใช้ซักผ้ายังทำเป็นอิดออดแบบนี้ แค่ภรรยานอกสมรสก็ไม่คู่ควร แล้วอย่าหวังจะเป็นภรรยาในสมรสเลยนะ ยิ่งไม่คู่ควรไปใหญ่” เมื่อแพรววนิตไม่ยอมทำงานตามที่สั่งง่าย ๆ สุจิราเลยหาเรื่องการเป็นภรรยาที่ดีแทน“ค่ะ แพรวซักให้ก็ได้ค่ะ แค่ซักผ้าเอง” เธอลากเสียงยาว“งั้นกินข้าวเสร็จก็ล้างจานด้วย ล้างเสร็จมาซักผ้าต่อเข้าใจไหม”“ค่ะ...เข้าใจค่ะ”“เข้าใจก็ดี” สุจิราเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นอย่างสบายใจ ที่ได้หาเรื่องแกล้งแพรววนิตได้ ถึงแม้ว่าลูกชายของสุจิราจะเข้ามาขอร้องก่อนออกไปทำงานว่า...“แม่ครับ ยังไงแพรวอยู่บ้าน แม่ก็อย่าไปใช้แพรวทำงานหนัก ๆ มากนะครับ ยังไงลูกในท้องก็เป็นลูกของผม” “แม่รู้แล้วนะ เห็นแม่เป็นนางยักษ์นางมารหรือไง” “แม่ของสรัลเป็นนางฟ้าครับ” เขาว่าแล้วเข้าไปกอดเอาใจแม่ของเขา ที่นั่งในห้องนั่งเล่น“แต่จะให้อยู่บ้านสบาย ๆ ไม่ได้นะ อย่างน้อยก็ช่วยหยิบจับนู้นนี้นิดหน่อย สรัลคงไม่ว่าแม่นะ” “ไม่ว่าหรอกครับเพราะผมรู้ว่าแม่จะต้องนึกถึงหลาน
ทั้งวันเขาทำงานแทบไม่รู้เรื่อง วันทั้งวันเขาคิดถึงแต่ภรรยานอกสมรสของเขา ทุกทีมาทำงานต้องได้เห็นหน้ากันทุกวัน แต่วันนี้ไม่ได้เห็นเขาก็รู้สึกแปลก ๆ แถมรสรักเร่าร้อนของเมื่อคืนก็ทำให้เขาคิดวนเวียนอยู่ตลอดทั้งวัน จนเขาไม่มีสมาธิทำงานอย่างมากเพราะมัวแต่คิดถึงภรรยานอกสมรสอยู่นั้นแหละชายหนุ่มจึงต้องพยายามสลัดเธอให้ออกจากหัว พยายามคิดว่าเธอคือตัวต้นเหตุที่ทำให้เขาไม่ได้แต่งงานกับคนที่รัก จนถึงตอนนี้เขาก็ยังติดต่อหยาดฟ้าไม่ได้ จึงทำให้เขาโมโหเธอเข้าไปใหญ่ จะต้องคิดหาวิธีให้เธอรับผิดชอบในสิ่งที่ทำเอาไว้อย่างสาสมเลิกงานเขาก็รีบตรงดิ่งกลับบ้านทันที ทั้งที่เขาไม่ได้เป็นคนตรงเวลาขนาดนั้น ปกติจะต้องทำงานเกินเวลาตลอด แต่ครั้งนี้เขาอยากจะกลับไปลงโทษตัวต้นเหตุของเขาเหลือเกิน พอคิดว่าจะลงโทษยังไง ความใหญ่โตของเขามันก็ขยายใหญ่ขึ้นมา สรัลเลยต้องบอกลูกชายของเขาว่าให้อดทนรอหน่อย เดี๋ยวได้อิ่มแน่ ๆ“คุณสรัลกลับมาแล้วคะคุณสุ” งามตารีบมารายงานเสียงดังทันที เมื่อสรัลกลับบ้านมาสุจิราจึงรีบเดินออกมาต้อนรับลูกชายที่หน้าบ้าน “เป็นไงทำงานเหนื่อยไหมลูก”“นิดหน่
กางเกงขาสั้นที่สวมใส่อยู่ก็โดนเขาถอดออกพร้อมกางเกงชั้นในของเธอเรียบร้อย เขาเอามือไปสัมผัสส่วนสงวนของเธอลูบคลึงไปมาพร้อมกับใบหน้าของเขาที่ยังซุกไซ้ที่ซอกคอของเธอ มือของเขาอีกข้างของเขาก็จับทรวงอก พร้อมบดขยี้เม็ดบัวไปมา“อื้อ คุณสรัล” เธอกระเส่าออกมาด้วยความเสียว ยิ่งตอนนี้เขาเอานิ้วมือเข้าไปในส่วนสงวนเธอก็ยิ่งครางกระเส่ามากยิ่งขึ้น“ฉันจะลงโทษเธอให้หนัก ๆ เลย จะเอาให้เธอน้ำหมดตัว”“อ๊าส์ คุณสรัล” เธอครางกระเส่าออกมาอีก เมื่อเขาใส่น้ำเข้าออกไม่ยั้ง จนร่างกายของเธอมันแทบแตกเป็นเสี่ยง ๆ จนสุดท้ายเขาก็นำพาให้เธอสุขสมไปก่อนหนึ่งครั้ง“คราวนี้ตาฉันบ้างนะ” เขาเอาตัวตนของเขาใส่เข้ามาในตัวของเธออย่างง่าย โดยที่เธอยังคงนั่งคร่อมเขา หันหลังให้เขาอยู่ ชายหนุ่มสวนความใหญ่โตเข้ามาช้า ๆ อย่างไม่รุนแรง“อื้อ คุณสรัล” เธอครางเสียงหวานเขาเร่งกระแทกเข้ามาอย่างต่อเนื่องด้วยความมัน จากนั้นเขาก็เปลี่ยนท่าทางโดยให้เธอไปจับที่ขอบอ่างจากุกซี่ โดยที่เขาก็เข้าไปหาเธอจากทางด้านหลัง นำพาตัวตนของเขาเข้าไปในตัวของเธอ แม้ว่าอยากจะรุนแรงมากขนาดไหน แต่เขารู้
“ขึ้นมาเร็วหึงฉันเหรอ” เขาเข้ามาในห้องก็ถามเธอทันที พร้อมกับถือของกินขึ้นมาไว้บนห้องด้วย“ทำไมแพรวจะต้องไปหึงคุณด้วยคะ” เธอเงยหน้ามาตอบเขา แล้วก้มหน้าก้มตาพิมพ์อะไรในมือถือต่อ“ก็เธอแอบชอบฉันไง ก็จะต้องหึงเป็นธรรมดา” เขาพูดอย่างภูมิใจ เธอเลยวางโทรศัพท์ข้างเตียงถามเขากลับไป “แพรวมีสิทธิ์หึงด้วยหรือคะ”“ไม่มีสิทธิ์หึงเพราะเธอเป็นแค่...”“ภรรยานอกสมรสยังงั้นสิ” เธอได้ยินเขากับแม่พูดจนจำได้ขึ้นใจ เลยพูดแทรกเขาขึ้นมาที่เขายังพูดไม่จบประโยค“เออ! จำได้ก็ดี”“แพรวจำได้ค่ะว่าแพรวเป็นใคร แต่แพรวก็มีสิทธิ์เรียกร้องเหมือนกัน”“สิทธิ์อะไรของเธอ”“ก็สิทธิ์ที่แพรวเป็นภรรยานอกสมรสไงคะ”“งั้นจะเรียกร้องอะไร”“แพรวเป็นภรรยานอกสมรสของคุณ คุณก็ต้องให้เงินแพรวใช้”“เรื่องเงินฉันไม่มีปัญหา แต่เธอต้องรับผิดชอบที่เป็นคนส่งวิดีโอไปให้หยาดฟ้าดู ทั้งที่ปากบอกว่าไม่อยากให้ฉันรับผิดชอบ แต่มาคิดทำสกปรกแบบนี้ก็อย่าหวังจะได้เงินจากฉันอีกเลย เงินล้านหนึ่งที่ให้ไปก็มากพอแล้ว”“แพรวบอกแพรวไม่ได้ส่งไงคะ”“แล้วใ
สรัลเดินทางไปดูโรงงานที่ต่างจังหวัดที่เขากำลังสร้างใหม่ในตอนนี้ เขามีแผนที่จะผลิตเครื่องดื่มอีกมากมาย โรงงานเดิมที่มีอยู่ในตอนนี้มันไม่พอต่อการผลิต เขาจึงต้องสร้างโรงงานใหม่ สองวันมานี้เขาจึงต้องลงมาดูโรงงานด้วยตัวของตนเอง ทุกทีเขาจะมีเลขาอย่างแพรววนิตติดตามมาด้วยแต่คราวนี้เธอไม่ได้เป็นเลขาเขาเหมือนแต่ก่อน เลยไม่ได้มาด้วยกันแม้ว่าเขาจะมาทำงานที่ต่างจังหวัดแต่หัวใจของเขาเอาแต่คิดถึงคนที่เขานอนกกนอนกอดทุกคืนวัน พอห่างกันแค่สองวันเขารู้สึกจะขาดใจตาย จนต้องรีบสั่งงานให้กับลูกน้องที่รับหน้าที่มาควบคุมการสร้างโรงงานที่นี่และเขาก็รีบขับรถยนต์มุ่งหน้ากลับไปหาคนที่เขาเรียกว่าภรรยานอกสมรสเขาขับรถยนต์มาในกรุงเทพฯ กำลังขับมุ่งหน้ากลับบ้านแต่เลขาคนใหม่ของเขาโทรมาบอกว่าลูกค้าต้องการคุยด้วยและส่งโลเคชั่นสถานที่นัดพบมาให้ เขาจึงต้องเลี้ยวรถไปหาลูกค้าก่อน แม้ว่าเขาจะคิดถึงคนที่บ้านมากแค่ไหนก็ตามชายหนุ่มเข้ามาก็รีบคุยงานกับลูกค้าทันทีเกี่ยวกับรายละเอียดต่าง ๆ จนลูกค้าสนใจที่จะมาผลิตแบรนด์เครื่องดื่มที่บริษัทของเขา บริษัทของเขารับผลิตเครื่องดื่มและบริษัทของเขาเ
สุจิราและอินทุอรแอบมองแพรววนิตอยู่อีกห้องหนึ่ง ต่างทำหน้าตาสะใจอย่างมากที่กำจัดตัวปัญหาออกไปจากบ้านได้ สุจิราคิดว่ารู้แบบนี้ให้อินทุอรเข้ามาอยู่ในบ้านตั้งนานแล้ว ถ้าจะกำจัดแพรววนิตออกไปได้อย่างง่ายดาย“มันออกบ้านคุณแม่ไปแล้ว แบบนี้อินต้องกลับบ้านไหมคะ”“กลับได้ไง ต้องอยู่ต่อสิ อยู่เจอพี่เขาก่อน แล้วตอนนั้นแม่จะหลีกทางให้ เพื่อว่าแม่จะมีหลานชายน่ารัก ๆ ให้อุ้ม”“คุณแม่พูดอะไรก็ไม่รู้” อินทุอรทำเขิน ทั้งที่ในใจระริกระรี้มาก ที่จะได้เป็นเมียของพี่สรัล“เอาแบบนี้ ๆ หนูอินขนเสื้อผ้าไปไว้บนห้องพี่เขาก่อน”“ให้อินขนไปเองหรือคะ คนรับใช้ไม่มีเลยหรือคะ”“ก็พอดีช่วงนี้แม่ใช้งานนังแพรวมันอย่างเดียวไง คนรับใช้ในบ้านก็ให้กลับบ้านไปหมดแล้ว นี่งามตาก็มาลากะทันหันอีก หนูอินก็ขนเองไปก่อนนะลูก” ท่านบอกอย่างเอ็นดู“ไม่เอาค่ะคุณแม่ อินไม่เคยทำอะไรเลยนะคะ จะให้อินมายกของหนัก ๆ ได้ไง นี่กระเป๋าอินก็มีตั้งหลายใบ”“แล้วจะทำยังไงล่ะ คนใช้บ้านแม่ไม่มีแล้ว”“ก็คุณแม่ไงค่ะ คุณแม่ก็ขนขึ้นไปให้อินหน่อย” อินทุอรออกปากสั่ง“ฮะ...
ตั้งแต่สองวันก่อนที่แพรววนิตออกมาจากบ้านของสรัล เธอก็หาคอนโดอยู่ใหม่ โดยเธอหาคอนโดที่ปลอดภัยหน่อย แม้ว่าจะต้องเสียเงินเช่าหลายบาทก็ตาม แต่เพื่อความปลอดภัยของเธอกับลูกในท้องแพรววนิตก็ยอมที่จะจ่าย เงินหนึ่งล้านที่เขาให้มามันมีประโยชน์มาก เธอใช้เงินนี้ในการเลี้ยงดูตัวเองในตอนที่ยังไม่มีรายได้เข้ามา ตอนนี้เธอกำลังเขียนนิยายเรื่องสั้น ก็ใกล้จะจบแล้ว ระหว่างที่อยู่กับเขาสองสัปดาห์ เธอก็เขียนในมือถือบ้าง ในโน๊ตบุ๊คของเธอบ้าง แต่ตอนนี้เธอมีเวลาเต็มที่เพราะไม่ต้องโดนใครใช้งานแบบเมื่อก่อนความหวังของเธอตอนนี้ขอให้การเขียนนิยายสำเร็จ พอที่จะเลี้ยงดูตัวเองกับลูกได้ หวังว่าการที่เธอชอบอ่านนิยาย จนพลันตัวมาเป็นนักเขียนได้ไม่นานจะทำให้ชีวิตเธอกับลูกดีขึ้น โดยที่ไม่ต้องไปพึ่งพาใคร ไม่ต้องไปยืมจมูกของใครหายใจ แม้ว่าจะต้องอยู่กันสองคนแม่ลูก หญิงสาวก็ยอมหนึ่งเดือนที่ผ่านมา หลังจากเธอย้ายออกมาจากบ้านของเขา การเขียนนิยายได้สร้างรายได้ให้เธออยู่บ้าง เธอลงเรื่องสั้นไปเดือนที่แล้วสองเรื่องก็เป็นที่น่าพอใจ แม้ว่าจะเป็นยอดหลักพันยังไม่ถึงหลักหมื่น ก็ทำให้เธอมีแรงที่จะสู้ต่อ เข
ตอนนี้หญิงสาวท้องได้ห้าเดือนแล้ว ระยะเวลาสองถึงสามเดือนที่เธอเธอเขียนนิยายขาย หญิงสาวก็ได้ยอดเกินเป้าทุกเดือน จากหลักพันก็ขึ้นมาเป็นหลักหมื่น จนเกือบจะครึ่งแสน เธอตั้งหน้าตั้งตาพิมพ์งานต่อไปเพราะอยากจะให้ยอดต่อเดือนไปถึงหนึ่งแสนให้ได้เพราะในช่วงเวลาที่เธอคลอดลูกแล้ว เวลาทั้งหมดของเธอก็จะมีให้ลูกแค่คนเดียว เวลาว่างของเธอก็จะมีน้อยลงเพราะฉะนั้นช่วงนี้เธอถึงต้องเร่งปั่นงานให้เยอะ ๆช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมานี้ สรัลได้เบาะแสจากทางโรงพยาบาลแห่งหนึ่งแล้ว เธอฝากครรภ์ที่นั้น และสืบรู้อีกว่าวันนัดของเธอครั้งหน้าตรงกับวันไหน เขาจึงเตรียมมาดักรอเธอที่แผนกสูติ-นรีเวชและวันนัดก็มาถึงแพรววนิตออกไปตามนัดของคุณหมอ แต่ระหว่างทางที่กำลังเดินเข้าโรงพยาบาลนั้น อากาศมันร้อนมาก จนทำให้เธอเป็นลม โชคดีที่คนแถวนั้นเห็นและมารับเธอไว้ได้ทันท่วงที เธอถูกส่งตัวเข้าไปโรงพยาบาลและพยาบาลได้เอาโทรศัพท์ของเธอที่สั่นอยู่ตลอดมารับและบอกญาติของเธอให้มาดูแลปลายสายที่โทรเข้ามาไม่ใช่ใคร ถ้าไม่ใช่สรัล เมื่อสรัลรู้เรื่องก็ตกใจมาก เขารีบมาหาเธอที่ห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาลทันที ชายหนุ่มเป็
หนึ่งเดือนที่กลับมาอยู่กับเขาที่บ้าน เขาก็ดีทุกอย่าง ส่วนแม่สามีดีกับเธอมาก ดีจนเธอแทบจะตกใจ และตอนนี้เธอกับเขาก็ได้เป็นสามีภรรยากันอย่างสมบูรณ์แบบ เมื่อแม่สามีจัดหาฤกษ์หายามให้เธอกับเขาไปจดทะเบียนสมรสกัน แล้วจะไปสู่ขอเธอจากแม่ของเธอด้วย แต่แพรววนิตห้ามเอาไว้ก่อนเพราะเธอไม่อยากจะไปตอนนี้ รอให้คลอดลูกออกมาสักพักแล้วค่อยไปขอเธอกับแม่เธอเลยเล่าปัญหาที่มีกับแม่มาตลอดให้คุณสามีและแม่สามีฟังอย่างระเอียด ทุกคนก็เห็นด้วยที่จะไปกันตอนที่เธอคลอดลูกมาสักพักก่อนเพราะถึงขนาดว่าเธอท้องมาหลายเดือนแล้ว คนเป็นแม่แท้ ๆ ยังไม่ห่วงใยกัน สามีและแม่สามีต่างเป็นห่วงเป็นใยความรู้สึก ต่างเข้ามาปลอบโยนและช่วยเติมเต็มในสิ่งที่เธอขาดหายไป“นี่คุณสรัลจะทำอะไรคะ” หลังจากเธอลงนอนบนเตียง เขาก็เอาหน้าโน้มมาที่ซอกคอของเธอ“นี่เรากลับมาอยู่กันเป็นเดือนแล้วนะ พี่ก็คิดถึงเมีย อยากจะเข้าไปทักทายลูก” เขาเอาหน้ามาฟัดซอกคอ พร้อมกับมาคลอเคลียแถวแก้มนวล“อะไรนะคะคุณสรัล จะเข้าไปทักทายลูกเหรอคะ คิดได้ไงเนี่ย” เธอดันเขาออก ชวนเขามาคุย“ครับ พี่จะเข้าไปทักทายตัวเล็กเสียหน่อย”
เธอปัดมือเขาออกจากแก้ม แถมปฏิเสธคำพูดเขา “ไม่จริงหรอกค่ะ คุณหยาดฟ้าก็เป็นสะใภ้ที่แม่ก็ชอบ แถมยังดีที่สุดด้วยนะคะ”“เมื่อก่อนนะใช่ แต่เดี๋ยวนี้ไม่ใช่แล้ว ตอนนี้มีแพรวเป็นลูกสะใภ้ที่ดีคนเดียวแล้วครับ” เขาว่าแล้วกอดเธอไว้หลวม ๆ พร้อมกับหอมแก้มเธอฟอดใหญ่“อื้อ...คุณสรัล” เขาเห็นเธอทำหน้าตาเขิน เลยหอมแก้มให้อีกฟอดหนึ่ง“ยิ่งพอแม่ของพี่รู้ว่าหยาดฟ้าตั้งใจยกเลิกงานแต่งตั้งแต่แรก แต่เอาเรื่องของพี่ที่ทำแพรวท้องมาเป็นข้ออ้าง แม่ของพี่ก็โกรธมาก โทรไปต่อว่าพ่อแม่หยาดฟ้ายกใหญ่”“เหรอคะ”“พี่ก็รู้ว่าพี่เองก็ผิด ที่เห็นแก่ตัวเกินไป ตั้งใจจะปิดบังหยาดฟ้า แต่นั้นก็เป็นเพราะหยาดฟ้ามีคนอื่นก่อน ตั้งใจปิดบังพี่ตั้งแต่แรก ผลมาก็เลยออกมาเป็นแบบนี้ ทำให้พี่คิดจะปิดบังเรื่องที่แพรวท้อง”“ค่ะ”“แต่เรื่องมันเป็นแบบนี้ก็ดี ทำให้พี่รู้ว่าที่จริงแล้ว พี่รักแพรวแค่คนเดียว ไม่รู้ว่ารักแพรวมาตั้งแต่ตอนไหน แต่พอมารู้อีกทีพี่ก็โคตรรักแพรวเลย” ชายหนุ่มจูบที่หน้าผากมนของเธอ หลังจากที่เขาพูดจบ เธอเองก็หลับตารับจูบอ่อนโยนของเขาตอนนี้หัวใจของเธอรู
“หนูแพรวกลับมาแล้วหรือลูก เป็นอะไรมากไหม” สุจิราเข้าไปกอดแพรววนิตแถมยังเปลี่ยนสรรพนามในการเรียกเธอด้วย เธอเลยยังไม่คอยชินมากนักทำได้แต่หันไปมองหน้าของเขา ที่ส่งยิ้มกลับมาให้น้อย ๆ เพราะเขาเองก็ยังไม่คอยจะชินกับท่าทางแบบนี้ของแม่ แต่ทว่าท่าทางแบบนี้เขาก็เคยเห็นมาบ่อย เวลาที่แม่ของเขารักชอบลูกสะใภ้คนไหนเข้าไปแล้ว จะทุ่มให้หมดหัวใจเลย“ปลอดภัยดีครับแม่ แพรวกับลูกไม่ได้เป็นอะไรแล้ว แค่พักผ่อนน้อย”“ไม่ได้นะต่อไปนี้ต้องพักผ่อนเยอะ ๆ” สุจิรานำมือทั้งสองข้างของลูกสะใภ้ไปจับ บอกด้วยความเป็นห่วง “นี่แม่ก็ให้งามตาตุนยาจีนบำรุงครรภ์เอาไว้ให้ด้วยนะ ปานนี้ก็น่าจะตักรอ หนูแพรวแล้วแหละ ไป ๆ ไปกินยาบำรุงกัน” ท่านดึงมือของเธอให้เดินตามไปพร้อมกันเดินไปท่านก็คอยประคองเธอไปด้วย ชวนคุยนู้นนี้นั้นตามประสาคนคุยเก่ง หญิงสาวได้แต่มองหันหลังไปทางสรัล เขาก็ยิ้มหวานส่งมาให้ พร้อมกับพยักหน้าให้กำลังใจเธอไปด้วย“งามตายาจีนได้หรือยัง”“ได้แล้วค่ะคุณสุ” งามตานำมาวางไว้ให้ตรงโต๊ะรับประทานอาหาร“รีบกินเลยกำลังอุ่น ๆ” สุจิราบอกพร้อมกับนั่งเก้าอี้ตรงห
ตอนนี้หญิงสาวท้องได้ห้าเดือนแล้ว ระยะเวลาสองถึงสามเดือนที่เธอเธอเขียนนิยายขาย หญิงสาวก็ได้ยอดเกินเป้าทุกเดือน จากหลักพันก็ขึ้นมาเป็นหลักหมื่น จนเกือบจะครึ่งแสน เธอตั้งหน้าตั้งตาพิมพ์งานต่อไปเพราะอยากจะให้ยอดต่อเดือนไปถึงหนึ่งแสนให้ได้เพราะในช่วงเวลาที่เธอคลอดลูกแล้ว เวลาทั้งหมดของเธอก็จะมีให้ลูกแค่คนเดียว เวลาว่างของเธอก็จะมีน้อยลงเพราะฉะนั้นช่วงนี้เธอถึงต้องเร่งปั่นงานให้เยอะ ๆช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมานี้ สรัลได้เบาะแสจากทางโรงพยาบาลแห่งหนึ่งแล้ว เธอฝากครรภ์ที่นั้น และสืบรู้อีกว่าวันนัดของเธอครั้งหน้าตรงกับวันไหน เขาจึงเตรียมมาดักรอเธอที่แผนกสูติ-นรีเวชและวันนัดก็มาถึงแพรววนิตออกไปตามนัดของคุณหมอ แต่ระหว่างทางที่กำลังเดินเข้าโรงพยาบาลนั้น อากาศมันร้อนมาก จนทำให้เธอเป็นลม โชคดีที่คนแถวนั้นเห็นและมารับเธอไว้ได้ทันท่วงที เธอถูกส่งตัวเข้าไปโรงพยาบาลและพยาบาลได้เอาโทรศัพท์ของเธอที่สั่นอยู่ตลอดมารับและบอกญาติของเธอให้มาดูแลปลายสายที่โทรเข้ามาไม่ใช่ใคร ถ้าไม่ใช่สรัล เมื่อสรัลรู้เรื่องก็ตกใจมาก เขารีบมาหาเธอที่ห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาลทันที ชายหนุ่มเป็
ตั้งแต่สองวันก่อนที่แพรววนิตออกมาจากบ้านของสรัล เธอก็หาคอนโดอยู่ใหม่ โดยเธอหาคอนโดที่ปลอดภัยหน่อย แม้ว่าจะต้องเสียเงินเช่าหลายบาทก็ตาม แต่เพื่อความปลอดภัยของเธอกับลูกในท้องแพรววนิตก็ยอมที่จะจ่าย เงินหนึ่งล้านที่เขาให้มามันมีประโยชน์มาก เธอใช้เงินนี้ในการเลี้ยงดูตัวเองในตอนที่ยังไม่มีรายได้เข้ามา ตอนนี้เธอกำลังเขียนนิยายเรื่องสั้น ก็ใกล้จะจบแล้ว ระหว่างที่อยู่กับเขาสองสัปดาห์ เธอก็เขียนในมือถือบ้าง ในโน๊ตบุ๊คของเธอบ้าง แต่ตอนนี้เธอมีเวลาเต็มที่เพราะไม่ต้องโดนใครใช้งานแบบเมื่อก่อนความหวังของเธอตอนนี้ขอให้การเขียนนิยายสำเร็จ พอที่จะเลี้ยงดูตัวเองกับลูกได้ หวังว่าการที่เธอชอบอ่านนิยาย จนพลันตัวมาเป็นนักเขียนได้ไม่นานจะทำให้ชีวิตเธอกับลูกดีขึ้น โดยที่ไม่ต้องไปพึ่งพาใคร ไม่ต้องไปยืมจมูกของใครหายใจ แม้ว่าจะต้องอยู่กันสองคนแม่ลูก หญิงสาวก็ยอมหนึ่งเดือนที่ผ่านมา หลังจากเธอย้ายออกมาจากบ้านของเขา การเขียนนิยายได้สร้างรายได้ให้เธออยู่บ้าง เธอลงเรื่องสั้นไปเดือนที่แล้วสองเรื่องก็เป็นที่น่าพอใจ แม้ว่าจะเป็นยอดหลักพันยังไม่ถึงหลักหมื่น ก็ทำให้เธอมีแรงที่จะสู้ต่อ เข
สุจิราและอินทุอรแอบมองแพรววนิตอยู่อีกห้องหนึ่ง ต่างทำหน้าตาสะใจอย่างมากที่กำจัดตัวปัญหาออกไปจากบ้านได้ สุจิราคิดว่ารู้แบบนี้ให้อินทุอรเข้ามาอยู่ในบ้านตั้งนานแล้ว ถ้าจะกำจัดแพรววนิตออกไปได้อย่างง่ายดาย“มันออกบ้านคุณแม่ไปแล้ว แบบนี้อินต้องกลับบ้านไหมคะ”“กลับได้ไง ต้องอยู่ต่อสิ อยู่เจอพี่เขาก่อน แล้วตอนนั้นแม่จะหลีกทางให้ เพื่อว่าแม่จะมีหลานชายน่ารัก ๆ ให้อุ้ม”“คุณแม่พูดอะไรก็ไม่รู้” อินทุอรทำเขิน ทั้งที่ในใจระริกระรี้มาก ที่จะได้เป็นเมียของพี่สรัล“เอาแบบนี้ ๆ หนูอินขนเสื้อผ้าไปไว้บนห้องพี่เขาก่อน”“ให้อินขนไปเองหรือคะ คนรับใช้ไม่มีเลยหรือคะ”“ก็พอดีช่วงนี้แม่ใช้งานนังแพรวมันอย่างเดียวไง คนรับใช้ในบ้านก็ให้กลับบ้านไปหมดแล้ว นี่งามตาก็มาลากะทันหันอีก หนูอินก็ขนเองไปก่อนนะลูก” ท่านบอกอย่างเอ็นดู“ไม่เอาค่ะคุณแม่ อินไม่เคยทำอะไรเลยนะคะ จะให้อินมายกของหนัก ๆ ได้ไง นี่กระเป๋าอินก็มีตั้งหลายใบ”“แล้วจะทำยังไงล่ะ คนใช้บ้านแม่ไม่มีแล้ว”“ก็คุณแม่ไงค่ะ คุณแม่ก็ขนขึ้นไปให้อินหน่อย” อินทุอรออกปากสั่ง“ฮะ...
สรัลเดินทางไปดูโรงงานที่ต่างจังหวัดที่เขากำลังสร้างใหม่ในตอนนี้ เขามีแผนที่จะผลิตเครื่องดื่มอีกมากมาย โรงงานเดิมที่มีอยู่ในตอนนี้มันไม่พอต่อการผลิต เขาจึงต้องสร้างโรงงานใหม่ สองวันมานี้เขาจึงต้องลงมาดูโรงงานด้วยตัวของตนเอง ทุกทีเขาจะมีเลขาอย่างแพรววนิตติดตามมาด้วยแต่คราวนี้เธอไม่ได้เป็นเลขาเขาเหมือนแต่ก่อน เลยไม่ได้มาด้วยกันแม้ว่าเขาจะมาทำงานที่ต่างจังหวัดแต่หัวใจของเขาเอาแต่คิดถึงคนที่เขานอนกกนอนกอดทุกคืนวัน พอห่างกันแค่สองวันเขารู้สึกจะขาดใจตาย จนต้องรีบสั่งงานให้กับลูกน้องที่รับหน้าที่มาควบคุมการสร้างโรงงานที่นี่และเขาก็รีบขับรถยนต์มุ่งหน้ากลับไปหาคนที่เขาเรียกว่าภรรยานอกสมรสเขาขับรถยนต์มาในกรุงเทพฯ กำลังขับมุ่งหน้ากลับบ้านแต่เลขาคนใหม่ของเขาโทรมาบอกว่าลูกค้าต้องการคุยด้วยและส่งโลเคชั่นสถานที่นัดพบมาให้ เขาจึงต้องเลี้ยวรถไปหาลูกค้าก่อน แม้ว่าเขาจะคิดถึงคนที่บ้านมากแค่ไหนก็ตามชายหนุ่มเข้ามาก็รีบคุยงานกับลูกค้าทันทีเกี่ยวกับรายละเอียดต่าง ๆ จนลูกค้าสนใจที่จะมาผลิตแบรนด์เครื่องดื่มที่บริษัทของเขา บริษัทของเขารับผลิตเครื่องดื่มและบริษัทของเขาเ
“ขึ้นมาเร็วหึงฉันเหรอ” เขาเข้ามาในห้องก็ถามเธอทันที พร้อมกับถือของกินขึ้นมาไว้บนห้องด้วย“ทำไมแพรวจะต้องไปหึงคุณด้วยคะ” เธอเงยหน้ามาตอบเขา แล้วก้มหน้าก้มตาพิมพ์อะไรในมือถือต่อ“ก็เธอแอบชอบฉันไง ก็จะต้องหึงเป็นธรรมดา” เขาพูดอย่างภูมิใจ เธอเลยวางโทรศัพท์ข้างเตียงถามเขากลับไป “แพรวมีสิทธิ์หึงด้วยหรือคะ”“ไม่มีสิทธิ์หึงเพราะเธอเป็นแค่...”“ภรรยานอกสมรสยังงั้นสิ” เธอได้ยินเขากับแม่พูดจนจำได้ขึ้นใจ เลยพูดแทรกเขาขึ้นมาที่เขายังพูดไม่จบประโยค“เออ! จำได้ก็ดี”“แพรวจำได้ค่ะว่าแพรวเป็นใคร แต่แพรวก็มีสิทธิ์เรียกร้องเหมือนกัน”“สิทธิ์อะไรของเธอ”“ก็สิทธิ์ที่แพรวเป็นภรรยานอกสมรสไงคะ”“งั้นจะเรียกร้องอะไร”“แพรวเป็นภรรยานอกสมรสของคุณ คุณก็ต้องให้เงินแพรวใช้”“เรื่องเงินฉันไม่มีปัญหา แต่เธอต้องรับผิดชอบที่เป็นคนส่งวิดีโอไปให้หยาดฟ้าดู ทั้งที่ปากบอกว่าไม่อยากให้ฉันรับผิดชอบ แต่มาคิดทำสกปรกแบบนี้ก็อย่าหวังจะได้เงินจากฉันอีกเลย เงินล้านหนึ่งที่ให้ไปก็มากพอแล้ว”“แพรวบอกแพรวไม่ได้ส่งไงคะ”“แล้วใ
กางเกงขาสั้นที่สวมใส่อยู่ก็โดนเขาถอดออกพร้อมกางเกงชั้นในของเธอเรียบร้อย เขาเอามือไปสัมผัสส่วนสงวนของเธอลูบคลึงไปมาพร้อมกับใบหน้าของเขาที่ยังซุกไซ้ที่ซอกคอของเธอ มือของเขาอีกข้างของเขาก็จับทรวงอก พร้อมบดขยี้เม็ดบัวไปมา“อื้อ คุณสรัล” เธอกระเส่าออกมาด้วยความเสียว ยิ่งตอนนี้เขาเอานิ้วมือเข้าไปในส่วนสงวนเธอก็ยิ่งครางกระเส่ามากยิ่งขึ้น“ฉันจะลงโทษเธอให้หนัก ๆ เลย จะเอาให้เธอน้ำหมดตัว”“อ๊าส์ คุณสรัล” เธอครางกระเส่าออกมาอีก เมื่อเขาใส่น้ำเข้าออกไม่ยั้ง จนร่างกายของเธอมันแทบแตกเป็นเสี่ยง ๆ จนสุดท้ายเขาก็นำพาให้เธอสุขสมไปก่อนหนึ่งครั้ง“คราวนี้ตาฉันบ้างนะ” เขาเอาตัวตนของเขาใส่เข้ามาในตัวของเธออย่างง่าย โดยที่เธอยังคงนั่งคร่อมเขา หันหลังให้เขาอยู่ ชายหนุ่มสวนความใหญ่โตเข้ามาช้า ๆ อย่างไม่รุนแรง“อื้อ คุณสรัล” เธอครางเสียงหวานเขาเร่งกระแทกเข้ามาอย่างต่อเนื่องด้วยความมัน จากนั้นเขาก็เปลี่ยนท่าทางโดยให้เธอไปจับที่ขอบอ่างจากุกซี่ โดยที่เขาก็เข้าไปหาเธอจากทางด้านหลัง นำพาตัวตนของเขาเข้าไปในตัวของเธอ แม้ว่าอยากจะรุนแรงมากขนาดไหน แต่เขารู้